Roofvissen Archieven - Pagina 265 van 271

Spinners (deel 1) door Frans Oomen

Een tijdje terug hadden vismaat Nico en ik weer eens een visdag op een van onze favoriete wateren. Vissen met Nico staat in de regel garant voor vis in de boot, gezelligheid en culinaire hoogstandjes. Het liep echter niet lekker deze dag. Nico had weliswaar al een mooie tachtiger te pakken op een kleine spinnerbait maar verder bleef alle actie uit op de gekende stekken. We besloten een stuk aan te pakken waar je een lange drift kunt maken boven diep water en waarbij je een mooi talud kunt aanwerpen.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

We zullen een paar honderd meter afgelegd hebben op de elektromotor als ik in eens boven diep water een harde beuk krijg op mijn hengel. In eerste instantie voelt het alsof ik vast hang, maar ik ben al lang over het talud met mijn spinner. Na een of twee tellen begint er toch langzaam iets te zwemmen. Meestal een teken dat het een goede vis betreft. Op dat moment viste ik met een eigenbouw bucktailspinner en deze zit keurig in het scharnier gehaakt. Na wat bangelijke momenten onder de boot waarbij de vis ook nog eens besluit volledig uit het water te springen kan ik hem landen. Na het gebruikelijke meten mag de vis met mij op de foto om vervolgens weer het droge voor het natte te verruilen. We vieren een klein feestje in de boot om vervolgens weer lekker verder te vissen.

Bucktails
Toen ik eind jaren 80 en begin jaren 90 als beginnend snoekvissertje de polders in trok, viste ik met niet veel meer dan een onverzwaarde spinner, type Ondex of een Jan Eggers tandemspinner. Van jerkbaits was ons nog niets bekend en veel pluggen liepen of te diep of ze waren boven ons budget. Er was bij mij in de buurt ook niet zo veel te koop op dat gebied. Een Big S (wie kent hem niet?) was nog redelijk goedkoop maar deze liep nét iets te diep en de Rapala’s waren niet te betalen van mijn zakgeld. Dus visten we met spinners.

Tegenwoordig laten we de kleinere wateren steeds vaker achter ons sinds een aantal van ons in het bezit is van een visboot. Je hebt ook al snel een berg vergunningen nodig als je in een aantal polders wilt vissen terwijl je op de meeste grote wateren met een vergunning kunt volstaan. In de polder is echter voor mij, en ik denk voor vele van ons, de liefde voor het vissen met spinners ontstaan. Veel vissers laten spinners voor wat ze zijn op het moment dat ze het kleine water verruilen voor het grotere water. Pluggen, groot rubber en jerkbaits zijn toch wel het meest gebruikte kunstaas en tegenwoordig kun je daar ook de spinnerbait aan toevoegen.

Gekke koeien
Als je op diverse internet fora of in gesprekken met andere vissers begint over spinners dan duurt het tegenwoordig niet lang voordat het onderwerp “ Cowgirls” of “ Twin tens” aangesneden wordt. Het is net alsof de normale bucktail spinner overgeslagen wordt. Toegeven, ze vangen hun vissen wel, die grote dingen en ik heb er ook wel mee gevangen maar ik ben er geen fan van en wel om een aantal redenen.

Ten eerste vind ik ze voor het formaat te licht. De twee bladen hebben nog al wat lift en dat maakt dat ze hoog in de waterkolom gevist worden. Da’s mooi om over planten te vissen maar daar acht ik spinnerbaits beter geschikt voor. Twin tens zouden de planten aan de kant drukken maar ik merk daar weinig van. In open water vind ik dat ze weer iets dieper mogen lopen . Zeker als er wat water staat. Vaak worden ze gevist aan hengels die ook gebruikt worden om te trollen. Wordt het kunstaas wat zwaarder worden dan vallen deze hengels al snel af en zul je moeten grijpen naar een muskie hengel. Op zich geen punt want dit soort hengels gebruik ik ook. Ik heb inmiddels zelf de nodige Twin tens gemaakt met wat extra gewicht om dieper te vissen.

**Cowgirls vis je met zwaar materiaal.**

De grote bladen geven enorm veel weerstand. Dat maakt dat je ze met een trage reel moet vissen. Een fan van trage reels ben ik niet echt. Daar spinners een echt zomerkunstaas zijn vis ik ze liefst met een beetje snelheid. Gewoon om de vis niet de tijd te geven er lang over na te denken. Met een trage reel kun je ze simpelweg niet snel vissen. Die trage reel betekend ook weer een extra aanschaf en die is vaak niet gering.

Ze maken wel behoorlijk wat los onder water. De twee bladen en de bos flash blijven zeker niet onopgemerkt. Daarin schuilt naar mijn mening ook een groot gevaar voor herkenbaarheid als er veel mee gevist wordt. Ik heb dat ook met bv ratelpluggen. Ook die vangen vis maar na verloop van tijd lijkt het als of de vangsten terug gaan lopen. Zou je ze sneller willen gaan vissen dan ga je meer naar een reel van het type zeereel.

Reels en hengels
Zoals ik hier boven al schreef vis ik mijn spinners met een reel en het liefst met een beetje snelheid. Met een trage reel lukt dit niet goed. Een reel met een snelheid van 1:5.3 of 1:5.1 is dus waar ik voor ga. Sneller dan die 1:5.3 ga ik eigenlijk ook niet. Snellere reels hebben een fijnere vertanding op de tandwielen met als gevolg dat deze minder kracht kunnen hebben.

Een nieuwe trend is het vissen met reels die eigenlijk gemaakt zijn voor op zee. Je kan hier veel kracht mee zetten en dus zwaar kunstaas mee vissen. Veelal zijn ze niet meer van een gewone sterslip voorzien maar van een leverdrag en doorgaans zijn ze alleen in rechtshandige uitvoering te krijgen. De reels Avet en Accurate vormen daar een uitzondering op en ook de 7001 van Abu is een linkshandige reel.

Ook op het gebied van hengels valt er het een en ander te vertellen. Veel van de hengels die aangeprezen worden voor spinners en spinnerbaits vind ik simpelweg te licht. Prima hengels om te trollen maar naar mijn mening niet geschikt om werpend mee te vissen. Zo’n hengel mag voor mij wel een snelle topaktie hebben en dat is iets wat bij trolstokken vaak ontbreekt. Ook wat body onderin om een figure eight te draaien vind ik gewenst. Niet dat ik dit de hele dag door doe maar bij het krijgen van een volger doe ik dat wel. De ideale lengte voor een hengel voor spinners vind ik 8 tot 8.6 voet. Over werpgewichten kun je heel veel schrijven maar elke fabrikant heeft een andere classificatie. Kwestie van gevoel denk ik als je naar een hengel gaat kijken. Als de hengel een 100 tot 150 gram probleemloos kan weg zetten dan is het naar mijn beleving goed. Gemiddeld genomen zou ik kijken voor een hengel met een werp gewicht tot 3 oz tot 6 oz. Dit verschilt wel per merk heb ik ondervonden, dus het best voel je zelf even. Let op! Je kiest een hengel wel snel te licht.

Wat ik ook erg belangrijk vind in de lengte van de handgreep onder de reelhouder. Deze mag bij mij lekker lang zijn. Je kan dan de hengel perfect in je zij klemmen met je elleboog of bovenarm. Hierdoor ontlast je je polsen tijdens het binnen draaien van de spinners. Als die handgreep te kort is krijg je na verloop van tijd een lamme arm doordat je continu tegendruk moet geven.

Dit was het voor nu. Volgende week gaan we dieper in op de spinners zelf en kijken we naar de rest van de materialen.

Frans Oomen

Snoekenjacht met Hilco van Nuil deel 12.

De vrouwen flaneren weer door het straatbeeld, lange benen lonken onder een luchtig jurkje waar de wind vrij spel op heeft. Er is echter een groep mensen op deze aarde die dit niet meemaken, met gegroefde koppen en verweerde handen, shag rokend halen zij onverschillig de schouders op voor wat moeder natuur in petto heeft. Snoekvissers is de benaming van deze stam, zij gaan zomer en winter op pad met de eeuwige drang die beet krijgen heet. Beuken op hengels is het enige wat de donkere frons voor heel even laat verdwijnen. En als je de kans krijgt om dat moment mee te maken dan zal je zien……. dat er geluk en liefde in deze mannen schuilt!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Onderschrift, Vroege ochtend en late avond....toptijden. — **Vroege ochtend en late avond….toptijden.**

Aangezien ik de vraag had gesteld op Facebook waar het artikel over moest gaan stemde de meerderheid op welk kunstaas en wat zijn nu goede stekken in de zomer. Want we weten allemaal dat het soms lijkt alsof ze verdwenen zijn in deze tijd van het jaar. Ook ik heb er lange tijd over gedaan om de zomer visserij op snoek succesvol te laten zijn. Natuurlijk zijn de aantallen minder dan in het najaar en de winter maar dubbele cijfers zijn zeker ook in de zomer mogelijk.

Waar ik op let in deze tijd van het jaar is dat ik ondiep begin te vissen vroeg in de ochtend en mijn stek dient planten te hebben. Of het nu fontijnkruid of lelievelden zijn dat maakt me niks uit want snoek ligt er zeker. De bedden met fontijnkruid kan je gewoon doorheen vissen met een Grinder, even laten afzakken en in een rechte lijn binnen vissen. Heb je het idee dat er op je water veel op deze manier wordt gevist dan is de volgende truc vaak goed. De Reel Eal van Savage heeft mij al heel veel snoek opgeleverd. Ik gebruik de medium maat met een licht loodkopje van 10 gram met een lange haaksteel en enkele haak. De boot leg ik op de zijde van het plantenbed waar de wind naar toe blaast, op die manier ligt het blad naar mij toe in het water. Nu is het een kwestie van ingooien, 3 tellen laten zaken, de hengel heffen en 3 slagen geven en vervolgens dit spelletje blijven herhalen. Die manier heeft mij prachtige dagen opgeleverd op plekken waar veel gevist wordt met de grinder. Let op: altijd slaan als je denkt dat je vast zit! De eerste paar keer dacht ik ook dat het die rotplanten waren…… tot ik mijn aasje bekeek….beste dikke scheuren!

Voor de pompebladen is het een ander verhaal die kan je eingenlijk alleen maar goed aanwerpen. Het beste resultaat heb ik, hoe gek het ook klinkt, met pluggen. Heb het denk ik wel 100 dagen geprobeerd en telkens had ik met pluggen veel meer aanbeten dan met jerks. Het valt op dat simpele aasjes met een flankende actie bij mij de beste resultaten geven. De Storm Flatstick of de Grandma medium doen het echt super. Pas op als je ander aas kiest dat het wel ondiep wil lopen want de stekken die ik vis zijn namelijk meestal 80 of 100 cm diep. Ook de triple PikeFighter 2 m versie doet het wonderbaarlijk goed voor de aantallen maar de grote komen bijna allemaal op de enkeldelige pluggen. Ook trollend is er op deze stekken heel goed te vangen, ik gebruik dan alleen maar ratelpluggen op dit soort stekken, simpelweg omdat een lip veels teveel rotzooi pakt. De Floating Screaming Devil van Spro en de Bill Lewis doen het echt super goed. Dit is tevens ook een goede en snelle manier om de goede plantenstroken van de slechte te scheiden. Deze werkwijze bevalt mij super zo tussen 7.00 tot 11.00 uur en in de late middag vanaf ca. 17.00 uur tot de schemering.

Overdag breng ik mijn dagen in deze tijd trollend door op het diepe want dat is eigenlijk de enige manier om effectief te vissen aangezien ze echt al over the place liggen . Er zijn echter wel 2 duidelijke handvaten die je kan gebruiken om je vangsten te verbeteren. Ik vis namelijk maar 2 zones uit: de diepe kant die het dichtst in de buurt ligt van de plantenbedden en de andere zone is die midden in de vaargeul tussen de pleziervaart in. Door de omwoeling van al die schroeven is het water daar namelijk veel zuurstofrijker en dat vindt de witvis en dus ook de snoek erg prettig. De diepe kant aan de plantenzijde is qua aantallen altijd wat minder maar het formaat maakt dit meer dan goed. Je jaagt dan echt op de dikke dames die mooi aan het talud liggen te chillen!

Kunstaas keuze voor het trollen op diep water, waar ik het meeste succes mee heb, is de grote Nilsmaster van 25 cm. en de Ernie in diverse maten. De good old PikeFighter 5 meter versie, enkeldelig en de Salmo hornet 9 doen ook vaak super goed mee. Denk er aan dat je beter goede vangers voor een bepaald seizoen maar beter dubbel kan hebben in plaats heel veel mee slepen. Ik begin altijd met bovengenoemde aasjes te vissen, soms willen ze mega groot en andere dagen weer klein zoals de Hornet. En als je er dan meerdere hebt op een bepaald kan je mooi bijzetten en wachten op de knal die komen gaat!

**Zeker de grote vissen nu snel drillen en onthaken!**

Vrienden denk er aub om met hoge temperaturen snel drillen en onthaken, een hele aparte zet ik nog wel eens op de foto maar dan ook echt supersnel.

Fish On!!!!

Greets Hilco.

Een mooie snoekdag met Derk vd Molen en Jack vd Mortel.

Een aantal weken terug maak ik afspraken om met Hilco te gaan vissen op een nieuw watertje ergens in het land. Weken van voorbereiding gaan er aan vooraf, via de app houden we elkaar op de hoogte en kijken we wat de beste tactiek zal zijn.

Een groot zandgat met flink diepte maar voor beiden onbekend. Ik speur google af en wikipedia en zoek plaatjes en informatie. Ook navionics op de laptop word bekeken natuurlijk want zo kan je de dieptelijnen mooi in kaart brengen. Die voorbereiding kan op een visdag enorm veel schelen wanneer je stekkeuzes wilt gaan maken. Zelf maak ik meestal een kaart er van en neem ik mee op de boot.

Tekst en foto’s Derk vd Molen & Jack van der Mortel

Met een kaart op schoot is het makkelijker praten op het water en kan je overleggen met je vismaat om tactiek te wijzigen of om mooie stukken op te zoeken zonder er eerst heen te moeten varen. Maar helaas, er komt iets tussen waardoor Hilco moet afzeggen en waar ik alle begrip voor had. Ik weet hoe lastig hij dat vind maar soms is het niet anders en we halen hem in moat!!! Maar dat was op de dag zelf en dus moest ik plan b uitvoeren want dat er gevist moest worden was duidelijk, de drang heeft zich de afgelopen dagen behoorlijk meester gemaakt van mij. Een appje in onze beheer app zorgende voor Jack zijn snelste beslissing voor een visdag ooit!!!

Vlak voor de wedstrijd tegen Argentinië besluiten we halverwege het land maar eens te gaan vissen dat betekend voor ieder evenveel kilometers. Betekend ook snel omschakelen voor mij, snel overleggen wat we gaan doen. Gelukkig is Jack ook een groot voorstander van werpend vissen dus dat maakt de keuze makkelijker. Slepen lukt op dat water ook goed en tegen het talud aan vissen was tactiek nummer twee. Dan nog wat shadjes mee mocht het onverhoopt zwaar worden dan kunnen we altijd nog een baars proberen te vangen of de diepte in voor een snorkel maar liever niet natuurlijk want we zijn beide snoekvissers.

De wedstrijd loopt uit op een teleurstelling en op een late bedgang. De kater is groot en op voorhand had ik al iets later afgesproken met Jack. Half 8 was de planning. Nog een stukje sturen en om 08:00 ligt de Nicki 440 te water. De motor even laten warm draaien en het gas gaat er op want we moeten ff een stukje sturen. Het water is zo glad als een spiegel en we zijn de enige op het water, heerlijk doordeweeks vissen!! De snelheid zit er mooi in en met een gang van over de 40 is stek 1 snel in zicht. Jack knoopt er een shadje aan en ik gooi wat met een busterjerk. De motorguide is nog maar net op koers als Jack zijn hengel gevaarlijk krom gaat.

Als ik hem er bij hoor steunen en kreunen is het tijd de boot klaar te maken want dan komt er wat groots aan!!! Na een aantal flinke drils komt er een boomstam tevoorschijn en de haak zit nog maar net in het scharnier. Vast is vast Derk deze laat ik niet meer gaan zegt Jack en inderdaad en inderdaad want Jack mag meteen al poseren met deze prachtige dame van 104 cm.

Feit 1 is planten en ondiep dus die nemen we mee. Als de stek geen vis meer oplevert gaan we verder naar stek twee. Diepte onder de meter en hier krijgen we geen actie. We besluiten ene sleepje te gaan doen op het talud gaande van 4/5 meter naar de drie toe maar de bodem is behoorlijk grillig en bij de minste geringste stuurbeweging zit ik meteen op een meter. Als we dit een poos gedaan hebben besluiten we maar weer planten op te gaan zoeken en te werpen maar ik wil nog even met wat dikke shads recht door de planten varen, waarom? Ik heb geen idee want het is niet iets wat ik standaard doe maar toch een goede keuze blijkt. We krijgen in korte tijd een stuk of 5 aanbeten en drie vissen weten we er uit te trekken.

Het lijkt er op dat als het fonteinkruid in beeld komt en we daar over heen varen we vis vangen, de andere waterplanten gebeurd niets mee. Duidelijke voorkeur is er voor shads met witte buiken want andere kleuren pakken ze totaal niet. Jack krijgt tijdens het ontdoen van waterplanten van de schroef een hele flauwe aanbeet op een geworpen shad en een enorme kolk verraad de vis. Dat had maar zo de tweede meter kunnen zijn. De andere aanbeten van de vissen van rond de 80 of kleiner zijn bij mij echter snoeihard. 1 shad is gewoon finaal weg en tot twee maal toe moet ik via de kieuwboog de dreggen verwijderen.

Nadeel van deze manier van vissen is het enorme aantal missers en lossers want dat harken tussen de planten maakt het registreren van aanbeten nagenoeg onmogelijk. Om 2 uur begint onze maag te protesteren en zet ik de motorguide in ankerstand en ga ik lekker hamburgers bakken.

Deze gaan er goed in en na een half uurtje zijn we weer zo scherp als een mes. We besluiten slepend naar een nieuwe stek te gaan maar ook nu weer geen tik of niks. Beide zijn we dat slepen dan ook snel zat en we trekken het gas open naar een volgende stek welke we bepaald hebben met de meegenomen kaart. Het is even zoeken maar als we het fonteinkruid weer hebben gevonden komen de aanbeten ook meteen weer. We pakken nog wat mooie vissen daar en verliezen het nodige weer.

Op de laatste stek, het is inmiddels 19 uur, driften we weer over de planten en krijg ik een aanbeet op de shad waarbij de vis volledig uit het water komt met aasje en al, ze heeft echter geen haak gepakt. Jack krijgt nog een enorme volger en uiteindelijk komt de teller uit op 9 stuks. Om een uur of 8 in de avond houden we het voor gezien als we de haven uitkomen met een sleepje maar zonder resultaat. Ik trek ik het gas weer open en we traileren de boot samen en schudden elkaar de hand en gaan weer naar huis. Het was een schitterende dag en ik kan er voorlopig weer even tegenaan. Nu voorbereiden op de Hengelsport Outdoor Fair waar roofvisweb natuurlijk weer aanwezig zal zijn met een hele club vrijwilligers die altijd weer klaar staan om roofvisweb steeds weer naar een hoger niveau proberen te tillen.

Resultaten, 9 snoeken waarvan 1 snoek van 104 cm, een paar dikke 80-ers en 70-ers.

Groet, Derk van der Molen

Pionieren in Zweden deel 2 door Frans Oomen

Dag 4: Langsjon
Een nieuwe dag, een nieuw meer. Langsjon wordt het vandaag. Een langgerekt meer zoals de naam al doet vermoeden. Door een kleine sluis wordt dit meer gescheiden van het gisteren beviste Kyrksjon.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

**Vooral kleine jerkbaits doen het goed.**

Het waait wat harder dus de vliegenhengel van Frank wordt niet gebruikt. We starten weer redelijk dicht aan de helling maar in tegenstelling tot de vorige dag loopt het niet direct hard. Ik krijg een aanbeet en Frank een volger. We besluiten om wat meer “run and gun” te vissen. Snel verkassen dus als we een stek aangedaan hebben die niets oplevert. Zo lopen we sneller tegen de vis aan. Zo af en toe krijgen we een beet of een volger op onze jerkbaits maar echt wild is het nog niet. Pas halverwege het meer begint het wat harder te lopen. En zonder het echt in de gaten te hebben loopt de teller al naar een vis of 8. Strak tegen de rietstengels vangen we ze weer. Op een enkele plek waar er buiten het riet ook wat begroeiing staat vangen we er ook een paar. De plantengroei is nog niet helemaal ontwikkeld maar als je ze vind, vind je zeker ook snoek.

Als je veel vangt kun je al eens experimenteren.

Als we helemaal aan het einde van het meer zijn kunnen we via een smalle doorgang naar het Storsjon meer. Een serieuze slok water, maar wel een met hele mooie stekken. We vinden er een rietkraag met een vrij steil talud er onder dat van 2 naar 5 meter loopt. Een stek om een dikke te vangen. Een paar worpen met mijn Toppie tot tegen het riet en BAM! Een grove vis heeft het kleine jerkbaitje te pakken. Grappig genoeg gaat het kunstaasje rechtop in de bek van de vis staan waardoor hij met zijn bek open zwemt. De dril is desondanks toch nog behoorlijk en na een paar minuten kan ik hem bij de kladden grijpen. Met 95 cm mijn grootste tot nu toe deze vakantie. Een prachtig getekende snoek van het open water.

Aan het einde van de dag gaat de wind liggen en komt de zon er door. Morgen zal het taaier worden. Bij het traileren doen we een vervelende ontdekking. Een van de achterbanden van Franks auto is plat. Gelukkig heeft hij een reservewiel bij zich dus voordat we naar huis kunnen moeten we eerst nog even een band verwisselen. Er blijkt een spijker in te zitten. Daar het reservewiel slechts een zgn “thuiskomer” is zal deze ter plaatse gemaakt moeten worden. Rickard bied gelukkig de oplossing. Vooraan in Hudiksval zit een bandencentrale waar we maandagochtend terecht kunnen. Morgen (zondag) gaan we gewoon vissen!

Dag 5: Storsjon
We besluiten nog een dagje te wagen aan Storsjon en Langsjon. Zoals voorspeld zou het wat taaier gaan worden. Dit omdat we merkten dat de vissen toch al redelijk vroeg gepaaid hadden en langzaamaan uit het ondiepe zouden trekken. De grote snoeken waren in elk geval al weg. Ervaring is nu eenmaal dat je daarvoor echt vroeg in het voorjaar naar Zweden moet. Dit jaar, nu alles veel vroeger is, zijn de vissen ook eerder afgepaaid.

Als eerste werden de meest succesvolle stekken van de dagen ervoor aangedaan. Ons vermoeden bleek te kloppen. Het windstille weer en het zonnetje maakten dat er nog maar weinig vis op de stekken lag. Als er wat dieper visten kregen we wel af en toe een aanbeet. Naast vissen maakten we ons nuttig door in de GPS een onderwatereiland in kaart te brengen. Een gevaarlijke plek om te varen midden op het meer. Maar ook een potentiële stek voor een echte buffel te vangen. Ik heb iets met onderwatereilanden. Liefst omringd door diep water is het de perfectie pleisterplaats voor grote vissen van het open water die je anders alleen trollend vangt. Gisteren loste ik nog een vis op deze plek. Vandaag, op een volger na is het er stil. Ook hier staat de zon vol het water op te warmen en ik denk dat dat voor de snoeken iets te snel gaat.

We verplaatsen ons naar Storsjon, het grote meer. In de doorgang vinden we nog wel wat paaiende vissen maar die liggen te ver in het uitgestrekte riet. Uiteindelijk kan ik er toch nog een paar vangen op een topwater plugje. In het ondiepe tussengebied tussen Langsjon en Strosjon bevinden zich wat kleine eilanden waar rond om wat riet staat. Hier kregen we uiteindelijk toch wel wat aktie op onze topwaters. Met zulke spooks van Illex, Lucky Craft en Xorus is het heel spannend vissen. Je mist er wel eens een vis op maar dat is ook spectaculair. Bovendien krijg je vaak een herkansing.

We gaan een stukje verder onder een brug door. Het water stroomt hier het meer uit dus daar is altijd wat te beleven. Er zit enorm veel aasvis in de baai dus er moet ook snoek liggen. En of die er ligt. In een schooltje aasvis zien we een vis het water uit klappen die richting de meter gaat. Een serieuze bak. We gooien de stek goed uit en op de terugweg doen we hem nog een keer aan maar helaas. De vis wilde helaas niet meewerken. Wel vangen we nog een hand vol kleinere vissen.

Terug naar Langsjon dan maar. Langzaamaan richting de helling doen we nog wat stekken aan. Voor ons gevoel is het niet wild maar eigenlijk mogen we niet klagen met 15 vissen. We zijn wat te veel verwend de voorgaande dagen. Wat we ook zien is dat er al veel vis in diep water zit. Als je dit op het ondiepe treft weet je niet wat je meemaakt!

**De vis zit al weer in diep water op .**

Omdat we morgenavond bezoek krijgen en ons een etentje aangeboden wordt vissen we niet te lang door. We pakken vast wat in want over 2 dagen moeten we vroeg vertrekken. Tegen een uur of 7 gaan we van het water en het wordt uiteindelijk toch weer rond middernacht voordat we in ons mandje kruipen.

Dag 6: De Oostzee
De laatste dag alweer. We zouden het kort houden vandaag. In de eerste plaats omdat we een band moesten laten repareren uiteraard en omdat er aan het einde van de middag een diner op ons stond te wachten.

**Voor de beste banden ga je naar Bilmetro in Hudiksval!**

Als eerste maar eens achter die band aan. Direct vooraan in Hudiksval zit een niet te missen bandencentrale. Monteur Stefan ging direct aan de slag en amper een kwartier later waren we good to go! Omdat we toch in Hudiksval waren werd er besloten om vandaag de Oostzee aan te doen. Vlug de boot getrailerd en op naar de beoogde stekken. Toch handig als je een laptop bij hebt waar mee je op Google maps je stekken kan zoeken. Een huisje met internet is dan wel makkelijk. Het eerste stuk van de baai bij Hudiksval is wat saai met vooral veel diep water. Het valt me op dat er grote scholen vis in het diepe zitten. Haring? Ik hoop dan maar dat de snoeken zich nog op het ondiepe bevinden.

Het was een eindje varen maar uiteindelijk kwamen we in een gebied met meerdere interessant uitziende baaitjes en vele eilanden. Onderweg daar naar toe passeerden we nog andere hellingen dus we hadden er sneller kunnen zijn. Hoe dan ook, we wilden relaxed vissen op onze laatste dag dus we varen rustig verder, net zo lang toe we iets interessants zien. In het eerste baaitje was het nog niet te wild. Frank kreeg een aanbeet en een volger op een blauwe streamer. Blauw doet het altijd goed in Zweden.

De volgende baai dan maar. Hier aangekomen krijg ik al na een paar worpen een loei harde aanbeet. Helaas lost de vis al na een paar tellen. Een van de tanden van de vis zit nog in de jerkbait. Echt groot was de vis niet maar wat een kracht! Hij lag vlak onder de kant in de opening van de baai tussen een paar grote rotsen. Een stukje verder zien we nog een paar volgers. Het begin is er. Naarmate we dus verder naar de eilanden toe gaan krijgen we meer actie. Een paar honderd meter opschuiven en op nieuw proberen. Hier liggen grote met algen begroeide keien in het water. Oppassen met de schroef dus. Ik trim de motor voor alle zekerheid want er staat best wel een redelijke wind. Een paar worpen tussen de stenen en mijn Smitty jerkbait wordt bruut gegrepen. De vis, een mooie 80er blijft maar gaan. Ongekend. Als riviervisser ben ik gewend aan sterke snoeken maar dit heb ik bij mij op de rivier nog niet eens meegemaakt. Dit is een heel ander slag snoeken als op de meren die we hiervoor bevist hebben. Ze zijn lichter van kleur, aangepast aan het leven tussen kelp en de algen op de rotsen. Het lijf van de vissen is ook steviger en een opvallend kleine kop. Ik denk dat ze aangepast zijn aan het leven in het brakke water met de bijbehorende prooivissen en snel groeien.

**Als het kan vist Frank met de vlieg.**

Ik vang er nog een tussen de stenen en even later mag ook Frank zijn eerste vis van vandaag landen. Strak onder de kant aan de monding van een baai. Aasvis zien we nog niet. Zouden ze soms liggen te wachten op de haringen die in het diepe verblijven. Als die onder de kust komen is het een vreetfestijn van jewelste natuurlijk. Dit vermoeden word s’avonds door visgids Jonny bevestigd. De haringen kunnen hier elk moment arriveren en de snoeken nemen hun positie in.

Het loopt al aardig in de middag als ik bij een van de laatste stekken een alles vernietigende aanbeet krijg. Dit is hem! Hij komt al even langszij en ik zie dat het een mooie vis is die wellicht over de meter gaat. De vis neemt in het eerste schot zo maar een run van 15 meter. Ik heb niet mijn zwaarste hengel bij me maar het is toch wel een stevige stok waarmee ik in Nederland al vele grote snoeken de baas ben geweest. Tot 2 keer toe mislukt de handlanding doordat de jerkbait achterstevoren in zijn bek zitten de staart dreg er los bij hangt. Uiteindelijk heb ik hem te pakken. Voor de meter komt hij net een paar cm te kort maar hij gaf een gevecht waar menig metersnoek niet tegenop kan.

Ik besluit nog een stek aan te doen voordat het welletjes is voor vandaag. Deze brengt niet wat het had moeten zijn dus ik laat Frank nog een poging wagen op de stek waar ik in de ochtend die mooie aanbeet kreeg. Ik ruim ondertussen wat op. Een hengel tuig ik nog niet af. Je weet immers nooit. Op de stek aangekomen zien we al snel redelijk wat actieve vis. Ze jagen op iets in een klein baaitje Frank smijt een paar keer met de vlieg en ook ik besluit nog een paar worpen te maken. Dat wordt direct beloond met een kleine snoek. Frank is ondertussen vast komen te zitten achter een rots dus ik onthaak hem snel. Als Frank los is, is het voor mij mooi geweest. Ik pak in. Frank vangt er niets meer bij.

Vandaag was het een beetje zoeken naar de juiste stekken en hebben we redelijk wat tijd verloren met de kapotte band en het zoeken naar plaatsen. Eens we de snoeken gevonden hadden kon het wel hard gaan want we kregen alle actie op slechts een paar honderd meter. Echter met veel eilandjes en baaien heb je dat niet even snel uitgevist. s’Avonds in het huisje wachtte ons een aangename verrassing. Er was voor ons en nog wat andere gasten gekookt in ons huisje.

Kipfilet uit de oven met een kruidige saus, frisse salade met zalm, gekookte aardappelen en een groot stuk appeltaart met vanille saus achteraf. Weggespoeld met een koud biertje kan je de vakantie niet beter afsluiten. Na het eten hebben we de visserij met Rickard en Jonny nog eens goed door genomen en op de waterkaarten aangegeven waar de goede stekken zijn en waar het voorzichtig varen is. De volgende ochtend zetten we de terugreis in. 8 uurtjes rijden tot Gotenburg, nachtje slapen op de boot en dan van Kiel naar huis. Thuis even de vuile was afgooien, nieuwe kleren pakken en de boot aankoppelen voor nog een paar dagen in eigen land. Frank wist nog een boot te winnen in de Predatortour, ik moest het met mindere vangsten doen. Terug in de realiteit dus.

Samenvattend
Het gebied rond Sordellen, of Dellen zoals ze zelf zeggen bied vele mogelijkheden. Zowel op de wateren die direct aan het huisje liggen als in de omgeving. Wij zijn vooral werpende vissers maar met behulp van de beschikbare waterkaarten zijn er zeker mooie plaatsen te vinden waar je ook goed kan trollen. Er zijn plekken die door de forelvissers gemeden worden omdat ze er te veel last krijgen van snoeken. De huurboot is ook zeer geschikt om met meerdere hengels trollend te vissen zoals dat in Zweden gebruikelijk is. Planers en dergelijke zul je wel zelf moeten verzorgen. Ik zou ze zeker meenemen als je wilt trollen. Het is een manier om selectief de grotere vissen van het open water te vangen.

Omdat het wat verder rijden is, is het hier zeer rustig. We hebben in de hele week 2 lokale snoekvissers gezien. Van dressuur is hier geen sprake. Qua vissoorten is het vooral de snoek voor ons geweest. De regenboogforel van Frank beschouwen we als een uitzondering. Ik meen zelfs dat die na verloop van tijd weg trekken. Baars zit er ook en op sommige plaatsen zagen we er regelmatig enkele volgen van ca een centimeter of 30. Snoekbaars zit er ook op deze meren. Ze schijnen nog groot te worden ook. Wij hebben er niet op gevist. De Zweden trollen er hoofdzakelijk op in half water. Het zogenaamde “sharp shooting” staat nog in de kinderschoenen maar dat zou ook moeten werken. Op Kyrksjon zou je ze ook op de voor ons bekende manieren wel kunnen vangen. Dit meer doet wat meer Nederlands aan qua bodem structuur.

De bestemming Sordellen is te boeken bij Cordes Travel (http://cordestravel.nl/zweden/sordellen-zweden-vissen-op-snoek/). Linda en Raffie doen er alles aan om je vakantie zo goed mogelijk te laten verlopen en je van de juiste informatie te voorzien. Mij is de service in elk geval echt heel goed bevallen.

Naast Sordellen zitten er nog tal van andere avontuurlijke bestemmingen in hun pakket voor zoet en zout water en het aanbod wordt nog steeds uitgebreid. Meld je ook even aan voor de nieuwsbrief dan blijf je op de hoogte van interessante visbestemmingen, buitenlandse vangsten én de gezellige Cordes Travel dag.

Klik hier voor deel 1 “Pionieren in Zweden door Frans Oomen”

Fotoverslag Fishing Masters 2014 Duitsland

Op 5 en 6 Juli vond voor de 3e keer de Fishing Masters plaats in het Duitse Wehnen. Het Team van Roofvisweb bracht een bezoek op zondag en hebben het best naar ons zin gehad. Dit evenement gelegen aan een grote forellenplas werd georganiseerd door Jahr-Verlag de uitgever van onder andere Blinker, Esox, Angelwoche en vele andere bekende Duite bladen. Onder het genot van een stralend zonnetje en rond de 25 graden konden de bezoekers genieten van 60 hengelsport specialisten uit geheel Europa. Rond om de forellenvijver stonden pagode tenten opgesteld waar allerlei voorlichting werd gegeven door hengelsportgroothandels en specialisten.

Tekst en foto’s: Frank van Vliet en Derk vd Molen.

**We kwamen toch nog wat Nederlanders tegen.**

**Specialist met de vliegenlat Rudy van Duijnhoven**

De sfeer zat er goed in bij de Lund mannen!

**Nee..op je beurt wachten Hans Koopman!**

**Schitterende Lund Rebel XL op het water.**

IMG_9390_resize — **De Starweld demo boot**

Daar kan je opstappen.... — **Daar kan je opstappen….**

IMG_9399_resize — **Volle bak aan boord met Dietmar Isaiasch**

DSC_0697_resize — **Jouke Jansma met de Starweld demo boot**

IMG_9362_resize — **Aan boord bij Helmut Schoddel van Pike-Attack**

_DSC0686_resize — **Ook Stephan Gockel had genoeg animo!**

Vooral de boottochten met experts zoals Stephan Gockel, Marcel Asbroek, Jouke Jansma, Helmut Schoddel en Dietmar Isaiasch in hun Starweld en Lund boten, genoot grote populariteit. Vanaf zowel de kant en vanuit de boot werden vele forellen gevangen.

_DSC0669_resize — **Vaak kromme hengels**

IMG_9372_resize — **Slepen met kleine plugjes…..**

_DSC0671_resize — **brachten vele forellen in de boot**

_DSC0676_resize — **Hopla wat een fun!**

_DSC0666_resize — **Is toch weer eens wat anders als snoeken Derk vd Molen**

IMG_9421_resize — **Ook vanaf de kant werd er goed forel gevangen.**

**Maar ook op de stand van Quantum super druk bij Babs Kijewski.**

Derk1 — **Ja mooi reeltje van Quantum Derk!**

1IMG_9444_resize — **Molix heeft ook een mooi shad pakket.**

_DSC0637 — **Er waren ook demonstraties met Hobie Kayak**

Crestliner is back1 — **Crestliner is BACK!**

Meer informatie over de Fishing Masters 2014 is ook te vinden op: ANGELN.DE

Verslag Ton Fleur Memorial Unlimited Amsterdam 3 of a kind Open Street 2014

Vandaag precies 1 week geleden ging de door Ton Fleur georganiseerde “Unlimited Amsterdam 3 of a kind Open Street 2014” gewoon door. Dit als eerbetoon aan de te snel overleden Ton Fleur. De opkomst was overweldigend en met ruim 50 deelnemers werd het een top evenement. Veel bekende gezichten uit het Streetfishing wereldje namen deel waaronder het Gunki Team uit Frankrijk.

**Ook waren er deelnemers aanwezig van het Gunki Streetfishing team.**

Het verslag:
Er werd vandaag vroeg gestart zodat we aan het einde van de middag met een koud biertje in de hand met op de achtergrond het gespetter van de bbq konden nagenieten van wat een vreemde dag zou worden.

**De nieuwe hengelsport afdeling van Rien de Wolf waar de laatste materialen konden worden gekocht.**

De eerste deelnemers druppelden rond 8 uur al binnen en konden de laatste haakjes loodjes of lijn nog even inslaan bij Rien de Wolf. Shads hoefden ze niet te kopen vandaag, deze werden verstrekt door Gunki, R&R Tackle en Nippon Tackle. Alleen hiermee mocht gevist worden.

Het zou vandaag de visser en niet het aasje zijn wat het verschil maakte, 3 verschillende shads van 3 verschillende merken nu kwam het aan op techniek kunde en het fingerspitzengefühl.

**Even stilstaan bij het overlijden van Ton Fleur.**

Dat het geen normale wedstrijd zou worden wisten we allemaal na het overlijden van de grote man die dit allemaal bedacht had. Voor de start werd hier dan ook bij stil gestaan en werd er een brief van Ton zijn vrouw voorgelezen waarin stond dat we moesten genieten van onze gezamenlijke hobby en deze dag.

Alle deelnemers werden naar de waterkant gestuurd opzoek naar de maatse vissen. Was het op veel plaatsen in Nederland slecht weer, in Amsterdam straalde de zon alsof het zo had moeten zijn.En vrij snel werden de eerste vissen gevangen, maar dat het vandaag geen gemakkelijke dag zou worden werd ook snel duidelijk. Je kon natuurlijk niet even snel je eigen top aasje uit je box pakken.

Groot was ie wel....die rondvaart boot die ik haakte... — **Groot was ie wel….die rondvaart boot die ik haakte…maar kon hem niet landen…**

Ze zitten overal! — **Ze zitten overal die roversssssss**

Er waren enkele deelnemers die dachten dat het niet alleen om de grote baarzen en snoekbaarzen ging. Zo was het Frank van Vliet die dacht dat het haken van een rondvaartboot ook punten op zou leveren. Helaas kon hij deze niet landen dus telde ook niet mee. Roel Kaandorp probeerde zelfs punten binnen te sprokkelen met een schildpad maar ook deze werd door de wedstrijdleiding niet mee geteld.

Gelukkig werden de goede soorten ook gevangen en begon bij sommige mensen de gedachte dat ze misschien wel in de prijzen konden vallen steeds groter.

Rond de klok van 15:30 kwamen de eerste deelnemers weer terug om hun score kaarten in te leveren en hun vangsten van de dag met elkaar te delen.Onder het genot van een biertje een grillworst en sterke verhalen was het dan tijd voor de prijs uitreiking.

Spekkoper van vandaag was Anthony Smit met niet alleen de grootste snoekbaars 65cm maar ook overall winnaar. Naast alle andere prijzen had hij zichzelf hiermee ook een plaats bezorgt in het team voor de Gunki Iron binnenkort in Rotterdam. Als 2e eindigde Corné Ouwehand, en de 3e plaats + de grootste Baars 40cm was voor Pim Eerenvelt.

**1e plaats voor Anthony Smit + Grootste snoekbaars (65cm)**

**3e plaats voor Pim Eerenvelt + Grootste baars (40cm)**

Top 10
1 Anthony Smit + Grootste snoekbaars (65cm)
2 Corné Ouwehand
3 Pim Eerenvelt + Grootste baars (40cm)
4 Ruud Sijmens
5 Roel Kaandorp
6 Yair Yelmer Nauta
7 Johan Miroux
8 Robin Grompe
9 Anja Becker
10 Marc Ptacorky

De BBQ draaide op volle toeren en het een gezellig samenzijn ter ere van Ton Fleur. Het was een schitterend evenement wat door een paar vrienden werd opgepakt om het te laten slagen, TOP! Ik zeg…..tot volgend jaar!

Het was een schitterend evenement.....tot volgend jaar! — Het was een schitterend evenement…..tot volgend jaar!

Unlimitedamsterdam werd mede mogelijk gemaakt door bijdrage van:

De rivier op met Fishing Guide Johan.

Na al dat grove snoek snoekgeweld van de vorige keer, nu weer terug bij het subtiele vissen op de snoekbaars in een minder subtiele omgeving. Al in het gesloten seizoen maakte Oscar de afspraak met Fishing guide Johan (http://www.fishingguidejohan.nl) om samen eens een dagje te gaan vissen, en ik kon dan mooi aanhaken omdat Johan over een ruime boot beschikt waar vanuit je met gemak met zijn drieën kunt vissen. Johan beschouw ik als een goede vriend, en de dagen dat we kunnen afspreken zijn dagen om naar uit te kijken. Niet alleen is het een leuke visdag, het is ook nog eens gezellig en er wordt altijd wel een beetje gedold zoals je kan verwachten van ‘jongens onder elkaar’ in één boot.

Tekst en foto’s: Frans van der Putte

Voor Johan staan zijn gasten centraal (juist, geen klanten maar gasten). En nu zijn Oscar en ik niet bepaald het type visser dat frequent bij een gids in de boot zal stappen: Johans mentaliteit en de manier waarop hij met zijn gasten omgaat is super en ik denk dat als je eens kennis wilt maken met bijvoorbeeld het vissen op de rivier dat je dan bij Johan zeker aan het juiste adres bent.

Op de afgesproken tijd blijkt dat we ons op de verkeerde plaats bevinden. Oscar pleegt een belletje en een paar minuten laten schudden we de hand met Johan en kunnen we bijna het water op. Traileren op de grote rivier kan soms spannend zijn, omdat je rekening moet houden met de scheepvaart en de golven die daarbij horen. Ook het ‘zuigen’ en weer opkomen van het water vaak minuten later nog is iets waar je rekening mee moet houden. Als de kust veilig is rolt het schip van Johan het water in, en dan is het aan mij om de motor te starten en op veilige afstand te blijven dobberen terwijl de boel op slot gezet wordt. Johan en Oscar stappen een paar tellen later in en we zijn op weg! Zo’n woeste plek om te zijn, de drukste scheepvaartroute van West-Europa maar wij voelen ons hier thuis. De stroming, die aparte geur van klei door het lage water, het mysterie van wat er zich onder de wateroppervlakte allemaal afspeelt en de mogelijkheid om allerlei vissoorten te vangen met dat ene aasje plus het feit dat het ook nog eens monster kan zijn: de rivier, een iets om deel van uit te maken.

We komen bij de eerste stek aan, en daar gaan we lekker werpen met shads. Zoals ik al zei staat het water laag en de stroming valt mee. We kunnen prima uit de voeten met 14 gram. Ik zeg ‘we’, maar Oscar vist zwaarder en kiest ook dit keer weer om te starten met de dropshot. Al een paar tellen laten heeft hij de eerste van de dag te pakken! Niet groot maar dat heeft wel eens langer geduurd. De routine van dril, landing, foto’s, onthaken en release volgt.

De vis ligt dus op de stek en ze zijn actief. Uiteraard betekent dat dan niet automatisch dat we er dan ook een aantal gaan vangen, maar de kans is wel aanwezig. Los blijken ze niet echt te zijn kunnen we wel voorzichtig concluderen als we alle drie een worp of twintig verder zijn. Ondergetekende weet een aantal keer een mooie aanbeet uit te lokken en de vis te verspelen of de vis niet eens te haken. Uiteindelijk blijft er dan toch een visje plakken op de HM topper in het meestal favoriete kleurtje limetreuse.

Enkele minuten laten een snoeiharde aanbeet. Het hengeltje gaat lekker krom en voorzichtig denk ik toch wel dat dit een hele dikke is! Eenmaal bij de boot blijkt het geen monster te zijn, maar dan beestje gaf wel prima sport!

Rondom de boot is de roofblei steeds driftig aan het jagen als er een schip passeert. Steeds pakken met name Johan en ik dan snel een roofblei-aasje om te proberen er eentje te foppen. En dat lukt steeds niet! Als de roofbleien weer kalmeren vissen we steeds weer verder op snoekbaars. Op een paar voorzichtige aanbeten na krijgen we verder geen actie meer. De roofblei heb ik wel een klein beetje opgegeven. Daarna besluit een (meteen voelbaar bij de aanbeet) roofblei dat het HM toppertje echt niet alleen voor snoekbaars bedoelt is en schuift er eens even lekker overheen vlak achter de kribkop. Lange tijd blijft de vis diep en vecht hij voor wat hij waard is. Gelukkig kan er altijd maar één van de twee winnen en in dit geval is dat een zeer tevreden visser die deze mooie zeventiger even vast mag houden voor de camera.

Deze stek is mooi, uitgebreid en er ligt vis maar om er nou de hele dag te blijven liggen? Nee, het is tijd om te verkassen en ons geluk elders uit te proberen. Johan stuurt de boot naar de volgende stek, en het is verbazend om te zien hoe ondiep alles nu is met dat lage water. Stekken die normaal stek zijn, kun je nu niet eens bevissen! Maar we blijven ons best doen. Geen aanbeten, of een ‘laffe’ tik, een ‘proevertje’ die heel even hangt… het mag duidelijk zijn dat we de middag naderen. Op een volgende stek worden we wederom verrast door de lage waterstand: het zit zo ingebakken dat een stek een stek is en dan blijkt ineens alles anders te zijn. Oscar weet een aantal baarzen te vangen op deze stek maar voor de rest is het karig.

Op weer een volgende stek is heel erg veel vis zichtbaar op de dieptemeter. Brasems laten slijm achter op hoofd- en onderlijn. Daar liggen vaak ook rovers tussen! Ondanks dat we op de rivier zitten, zijn er zelfs brasems zichtbaar in de oppervlakte. Even later krijgt Johan op 1,5 meter water al verticalende een snoeiharde aanbeet. Enkele tellen laat een vis aan de andere kant van zijn lijn weten het niet eens te zijn met wat er zojuist gebeurd is. En dan ineens plop! Los. Ai wat is dat toch vervelend! Johan denkt er niet te lang over na: dat kan nu eenmaal gebeuren tijdens het vissen. Een kleine twintig minuten later, op weer een andere stek is het Oscar die er een hele sterke vis aan heeft. Een minuut blijft de vis wel hangen (het lijkt wel een kwartier te duren) en de vis is loeisterk. Totdat ‘plop’ ook deze vis losschiet. Waarom?! Frustratie, ongeloof… niet leuk maar wel beter dan helemaal geen aanbeten krijgen. Johan vangt iets later een snoekbaarsje verticalend, en ook ik mag weer een duit in het zakje doen.

We proberen het nog even op de stek waar we gestart zijn, en daar zijn de roofbleien weer volop actief. Net als vanmorgen, willen ze nu ook geen aasje dat speciaal voor hen aangeboden wordt. Maar ook de snoekbaars is nu kalm. Op naar nog een laatste paar stekken, waar we met veel plezier vissen en waar zin en onzin besproken wordt. Een flink eind in de middag al, en als we nog een bijtperiode willen meemaken vandaag zullen we nog een paar uur in ‘de dooie tijd’ moeten door vissen. Dat gaan we niet doen, en breien er een eind aan. Vrouwen en kinderen thuis kunnen het wel waarderen als de jagers zich thuis melden voor het eten, ook al was dat in eerste instantie niet concreet afgesproken. Zo gezegd zo gedaan. Johan bedankt voor een leuke dag en tot snel! We hebben weer genoten.

Frans van der Putte

Pionieren in Zweden deel 1 door Frans Oomen

Dit voorjaar trokken vismaat Frank Mylle en ik voor 8 dagen naar midden Zweden om wat te pionieren op verschillende wateren. Het werd een geweldige week. De heenreis verliep soepel en tegen het middaguur arriveerde we in Kiel om daar in de avond de ferry naar Gotenburg te pakken. De volgende ochtend rolde we om ca 9:30 uitgerust van de boot en begonnen we fit aan deel 2 van de trip. Op naar het plaatsje Näsviken. Met nog 700km voor de boeg een behoorlijke rit dus. De pitstop op de boot was een mooi rust moment.

Tekst en foto’s: Frans Oomen

In de avond arriveerden we op de afgesproken plaats en konden we de Jonny “Knossas” Johansson de hand schudden. We volgden hem naar ons verblijf voor de komende dagen alwaar we Rickard Blank ontmoetten. De eigenaar van het huisje. Het huisje was basic maar verder prima in orde. Het bied plaats aan 4 personen dus voor ons 2 was het perfect. We hebben wel beide de gewoonte om nog al veel materiaal mee te nemen dus het was toch wel redelijk vol. Daar bovenop had Frank in de dagen na deze vakantie nog een deelname aan de Predatortour geplant staan dus al het eten en drinken voor de 2e week was ook mee.

De plannen voor de komende dagen werden doorgesproken met Rickard en Jonny. Als eerste zouden we de voor de deur gelegen meren Sordellen en Noradellen gaan bevissen

Dag 1: Noradellen

Op dag 1 gingen we op pad met de gidsboot van Jonny. Een slagschip van een boot, oorspronkelijk gemaakt om te trollen op forel, zalm en snoek op de bekende Zweedse manier met veel hengels, planerboards, downriggers en wat al niet meer. Voor ons zou het echter een dagje werpend vissen worden. De boot was sinds kort uitgerust met een 114Lb fronttroller dus een driftje maken moest te doen zijn. Als eerste togen we naar een op de waterkaart interessante spot op Noradellen. Een ondieper deel op de waterkaart had thuis onze interesse al gewekt. Veel structuur, onderwatereilanden en ondiepe oeverzones maakte dat we vermoedden dat zich daar de snoeken bevonden. In dit deel van het meer kan je makkelijk een halve week doorbrengen.
Al snel bleek dit te kloppen want ik miste na een paar worpen reeds de eerste vis. Toch duurde het even voordat we de juiste drift aan het maken waren. Zo’n boot van een meter of 7 met een joekel van een motor heb je ook niet zo maar onder controle en er stond best wel wat wind. Frank tekende als eerste voor een snoek op een rubber kikker en kort daarna volgde er nog een baars op een kleine Dexter jerk. Niet veel later mocht ook ik mijn eerste vis verwelkomen op, uiteraard, een Hellpuppie.

Omdat de beide meren nog al groot zijn besloten we te verkassen. De eerste dagen met de boot van Jonny moesten we optimaal gebruik maken van de 135 PK motor door zoveel mogelijk water te bezichtigen. Het stuk tussen Noradellen en Sordellen werd even aangedaan en ook hier kregen we actie op onze jerkbaits. Het volgende plan was om wat dieper te gaan vissen in de buurt van een drijvende viskwekerij. Altijd interessant. Op de eerste plek die we aandoen heeft Jonny een hoop waypoints gezet in zijn GPS. Allen van gevangen vissen tijdens het trollen. Zouden ze werpend ook te vangen zijn?

Wat het precies was met de bewuste stek konden we niet zeggen. Op de waterkaart was niets bijzonders te zien en ook de diepte meter gaf niets vreemds aan. Slechts een plateau dat flauw afliep van 8 naar 12 meter. Frank kreeg als eerste een aanbeet op zijn DK shad met een zware loodkop. Hij lost de vis maar vangt er even later toch een. Doordat de boot met een Ipilot geankerd lag konden we de stek perfect uitwerpen. Niet veel later haakte ook Jonny zijn eerste vis op een Westin swimbaitje. Een mooie 90er voor Jonny was de eerste goede vis van de trip. Op het moment dat we willen vertrekken laat ik mijn DK Rumble in het water hangen. Zodra de boot start krijg ik een flauwe aanbeet van een kleine snoek met een halve staart. 1 stek- 3 vissen. Dat belooft wat.

**Stuur die snoek maar die je staart er af gebeten heeft.**

Op de volgende stekken besluit ik mijn shad te wisselen voor een zware Flatt shad van Sebile. Dit is een loodzware plug die qua actie wat op een ratelaar lijkt maar geen kogels heeft. Slechts een sterke vibratie bij het binnen jiggen. De zwaarste zinkt als een baksteen en kan je gemakkelijk op 20 mt diepte vissen. De snoeken zien er wel wat in want al snel zijn 2 vissen de klos. Ook Jonny ziet er wel wat in. Begrijpelijk want voor wie echt diep wil vissen is dit dé plug! We missen nog een paar aanbeten dus de vis is voor het moment ook diep te vangen.

We doen een rondje rond de viskwekerij maar daar komt niets uit dus we besluiten de naast gelegen baai maar eens aan te doen. Hier staat een metertje of 2 water en we verwachten dat er wat vissen zijn blijven hangen na de paai. Weer is het Jonny met zijn swimbaitje die de eerste vis vangt. En weer is het een 90er. Het swimbaitje lijkt wat op, wat ze in Zweden een Lota Lota noemen. Een kwabaal in het Nederlands.

**Negentiger voor Jonny op een Westin Swimbait**

Daarna is het de beurt aan Frank. Vlak naast de boot wordt zijn kleine Fatso bruut gegrepen en de vis gaat er razendsnel van door. Wat is dit??? Eenmaal terug bij de boot zien we dat het geen snoek is maar een regenboogforel. Ongelooflijk! Die dingen blijven maar gaan. Normaal scheppen we niet snel een vis maar aan zo’n forel zit geen handvat zoals aan aan snoek. Aan boord is hij trouwens opvallend mak! Het blijkt een ontsnapt exemplaar te zijn uit de viskwekerij en hij lijkt zich goed te handhaven. Als we verder vissen zien we er meerde jagen in de baai. Ik wil er ook een vangen! Dat gebeurd niet maar we vangen nog wel een hand vol snoeken bij. Frank met een Pointer van Lucky Craft en ik met een Onduspoon van Sebile. Een lepel die gemakkelijk te vissen is en werpt als een kogel.

Spagetti avondje — **Spaghetti avondje**

Dag 2: Sordellen
Dag 2 is een stuk zonniger maar er staat wel wat meer wind. Op zich niet erg, we zullen ons plan wel trekken. Vandaag is de laatste dag op de gidsboot van Jonny. Als eerste doen we wat ondiepe baaitjes aan nabij het huisje. We verwachten dat zich daar nog vissen bevinden die net afgepaait zijn. We benaderen de baaitjes aan de zonzijde en krijgen al snel de nodige volgers. Weer is het Frank die met zijn Pointer de eerste vissen vangt. Groot zijn ze niet maar aan aangepast licht materiaal geven ze topsport. De vissen lijken een voorkeur te hebben voor de swimbait van Frank. De mijne (ook een Pointer) laten ze liggen. Normaal geloof ik niet zo in kleuren maar het valt nu wel op. Franks aasje lijkt wat op de hier voorkomende Artic Char. Zou dat het zijn?

. **Dit swimbaitje moesten ze echt hebben.**

We doen nog een aantal plaatsen aan op Sordellen waar het op het eerste gezicht goed moet zijn. Onderwatereilanden, baaitjes waar Jonny eerder al paaiende vis had waar genomen en stukken met veel rotsen. Op een enkele volger na zien we niet veel aktie. Vermoedelijk zijn de vissen al naar dieper water getrokken, getuige onze vangsten gisteren op 10 meter water. Hoe dan ook. De stekken hebben veel potentie en ik denk dat als we een week eerder waren geweest, we er wel wat vis hadden kunnen vangen.

We doen de baai met de forellen nog maar eens aan want we willen vis vangen. De forellen zitten er nog steeds maar moeten nergens van weten. Ook de snoeken laten zich moeilijk vangen. De harde wind maakt dat de boot nét iets te veel wind pakt en te snel gaat driften. Uiteindelijk vangen we toch weer een aantal vissen. Zodra we waterlelies vinden vinden we de snoeken ook. Eigenlijk niets anders dan in Nederland. Het water laat zich in de baaien gemakkelijk lezen en waar je planten verwacht staan ze ook, net als de snoeken.

Jonny kent zijn plaatsen gelukkig en kan ons zo vertellen waar we moeten zijn. Voor mij is het weer die Sebile lepel vandaag. Lepels zijn een weinig gebruikt kunstaas maar deze Sebile heeft iets wat andere niet hebben. Je kan hem perfect werpen in deze harde wind én hij vist gemakkelijk snel binnen.

Door de harde wind besluiten we tegen 16:00 te stoppen. Jonny moet nog een eind terug met zijn gidsboot en wil ons de meren voor de komende dagen graag ook laten zien. We besluiten langs de trailerhellingen te rijden van de meren Kyrksjon, en Langsjon waar de de komende 3 dagen zullen vissen.

Dag 3: Kyrksjon
Nadat we de hellingen bekeken hebben treffen we bij ons huisje gastheer Rickard aan met de huurboot. Een 5,30 lange polyester met een 30 pk motor. De boot ziet er perfect uit voor de grote wateren hier in de buurt. Rickard had er een extra jerry can benzine bij gedaan en een 100Ah semitractie accu. Zowel voorin als achterop kun je perfect staan om werpend te vissen. Een puntje van kritiek: Rickard had er een meetplank in gelegd die tot 1,10 mt ging. Dat is 20 cm te weinig Rickard!

Afijn, we traileren de boot op Kyrksjon en varen de baai van de helling uit. Direct maar beginnen denk ik. Het miezert een beetje maar het is niet koud. Frank start met een grote streamer aan de vliegenhengel en ik met een jerkbait. Al na een paar worpen krijgt Frank een mooie volger. Ook ik krijg even later een volger.

**De mooiste manier om een snoek te vangen.**

We driften verder de baai in en zien wat snoeken jagen tussen de planten. Ik besluit eens gek te doen en monteer een Dancin’ Raider van Joe Bucher. Een forse spook, eigenlijk voor het grotere water. Echter hier lusten ze hem ook want na een paar worpen vang ik mijn eerste vis op dit meer, Op een topwater nota bene. Naast vliegvissen misschien wel de mooiste manier om een snoek te vangen. Ook Frank pakt zijn eerste vis op de vlieg. We wisselen nog wat van kunstaas maar het staat eigenlijk al vast dat Frank veel met de vlieg zal vissen en ik met allerhande topwaters.

**De Hellpuppie kwam ook nog even in actie.**

Als we een volgende baai in driften zien we direct veel activiteit van snoek in de kant. We hebben wat nieuwe kikkers mee van Art Baits en die besluiten we eens te testen. Frank haakt de eerste maar die schiet helaas los. Jammer want het was een grotere vis. Ook ik mag een paar meter verder de eerste vis haken. Ongelooflijk maar waar: mijn spinstang breekt. Ik had wat nieuwe spinstangen gemaakt van een dun soort RVS draad. Ongeschikt blijkbaar. Ik knip ze direct allemaal door. Frank weet dan toch nog een mooie vis te vangen op zijn kikker.

Als we verder driften gaat het in eens hard. Om de paar worpen krijgen we aanbeten. Ik vis met jerkstreamers, poppers, spooks en jerkbaits. Frank houdt het hoofdzakelijk bij zijn vliegenhengel. Het moet haast wel verslavend zijn dat vliegvissen. Omdat ik zelf niet met de vlieg vis, heb ik een soort van jerkstreamer er aan geknoopt. Vismaat Danny Dillen heeft een soort kopje gemaakt waarop je een tubefly op kan zetten en een weedless haak achter kan monteren. Hij is vrijwel probleemloos door de rietstengels en waterplanten te vissen en het haakt nog goed ook!

We verkassen omdat we al even niets meer gezien hebben. Als je veel aanbeten krijgt en het valt even stil begint het al snel op je vertrouwen te werken. We kiezen een op het eerste gezicht minder aantrekkelijke baai uit. Minder riet, minder planten dus ook minder snoek? Iets minder, dat wel maar toch ook hier weer redelijk wat actie. Als Frank er een DK Diver aan doet is het na een paar worpen al bingo. Dit is een betere vis! Na een korte maar stevige dril kan Frank de vis pakken. “Hebbes!” Een mooie stevige vis die 1,01mt op de lat brengt. De dag was al geslaagd maar nu nog veel meer.

Ik kan er lang over doorgaan maar eigenlijk was het overal kassa. “Hoeveel vissen hebben we nu eigenlijk?“, vraag ik Frank ergens in de middag. “Daarstraks hadden we er 13 maar er zijn er nog wat bij gekomen”. Voor de fun wissel ik nog al snel als ik wat gevangen heb op een bepaald kunstaasje. Ik besluit het verschillende aantal vangers van vandaag maar eens te tellen. Ik kom al op 11 ergens halverwege de middag. Ik besluit dan maar verder te tellen en aan het einde van de dag reken ik uit dat ik er zelf minimaal 21 heb die dag. Frank is iets achter gebleven omdat hij veel met de vlieg gevist heeft maar heeft er ook zeker 15 gevangen.

Van alle driften die we gemaakt hebben is er slechts een waar op er geen vis gevangen werd. Alle andere stekken leverden vis op. Niet allemaal groot maar toch een paar vissen gevangen die kort aan de 90 cm kwamen plus een paar grote gezien. Een paar dagen na ons vangen een paar gasten van Jonny en vis van 99cm.

Volgende week deel 2 van “Pionieren in Zweden”

De bestemming Sordellen is te boeken bij Cordes Travel – http://cordestravel.nl/zweden/sordellen-zweden-vissen-op-snoek.

Lund dealer IJsselsport en Q-Fishing aanwezig op de Fishing Masters dit weekend in Duitsland.

Op 5 en 6 juli a.s. is er wederom een editie van de Fishing Masters Show in Duitsland. Dit jaar is dit evenement voor de Nederlandse bezoekers wel heel dicht bij en zeker de moeite waard om een bezoek te brengen. Het evenement wordt dit jaar gehouden in het plaatsje Wehnen en dat is nog voor Oldenburg. De adres gegevens vindt u onder aan het artikel! Vele prominenten vissers zullen aanwezig zijn waaronder, Bertus Rozemeijer, Dietmar Isaiasch, Marcel Asbroek, Arnout Terlouw, Rudy van Duijnhoven, Stephan Gockel en vele andere specialisten. Een volledige lijst vindt u hier!

Lund dealer, Ijsselsport en Q-Fishing zijn aanwezig met de volgende boten: 1600 Lund Fury, 1625 Fury XL, 1650 Rebel XL met een MotorGuide Xi5. Prostaffer Marcel Asbroek zal met de 1650 Rebel XL op het water varen en gasten meenemen om zo kennis te laten maken met o.a. de nieuwe MotorGuide Xi5.

Op de Fishing Masters kunt u kennis maken met de MotorGuide Xi5

“De ontwikkeling van de Xi5 is het resultaat van vele gesprekken met eindgebruikers en een ontwikkeling die gericht is op de wensen van de klanten van MotorGuide. “De Xi5 is een uiterst stille en betrouwbare Trolling-motor waardoor de vissers meer tijd krijgen om te vissen en zich geen zorgen hoeven te maken over het functioneren van hun elektromotor.”

De draadloze besturing en bediening van de MotorGuide Xi5 is niet optioneel, maar een standaard uitvoering. De modellen zijn standaard uitgerust met een draadloze voetpedaal. De bedieningsknoppen zijn zo gepositioneerd dat de visser zich kan concentreren op het vissen en de rest intuïtief kan verlopen.

Draadloos afstandbediening — **Optioneel draadloos afstandbediening.**

Voor gebruikers die meerdere bedieningsmogelijkheden willen is er de optionele, makkelijk te gebruiken draadloze hand-afstandsbediening. Deze afstandsbediening is vederlicht en het laat de gebruiker toe om de elektromotor op een makkelijke maar precieze manier te bedienen.

De Xi5 is een robuuste motor. Niet alleen zijn alle digitale componenten volledig in-geseald, bovendien wordt er gebruik gemaakt van veel roestvrij staal en de staart is van een composiet materiaal dat bijna onverwoestbaar is.

Stil is een understatement voor de Xi5. De fluisterstille aandrijfmotor met de twee-blads propeller, en de nieuw ontwikkelde stuur-aandrijfmotor met een uiterst solide behuizing maken de Xi5 de stilste motor zowel boven als onder de waterlijn.

De Xi5 wordt aangeboden als 12, 24 en 36-volt model met stuwkracht variërend van 55 tot en met 105 pond.

Wij nodigen u uit om de MotorGuide Xi5 te komen bekijken en te testen. Q-Fishing en IJsselsport zijn aanwezig tijdens de Fishing Masters in Duitsland.

Locatie en tijden:
Zaterdag, 5. Juli 2014 von 10.00 tot 18.00 Uhr
Zondag, 6. Juli 2014 von 10.00 tot 16.00 Uhr
Locatie: Angelparadies Köstersee
Woldweg 5
26160 Wehnen
Telefoon: 0049-173-2082783
Entree 5,00 Euro per dag
Kinderen tot 14 jaar gratis toegang in bijzijn van een volwassenen

Meer info over de Fishing Masters Show 2014 vind u op: www.angelshow.de

Predatortour 2015 European Championship Hollands Diep. Inschrijving bijna vol!

De Predatortour is volop in beweging en zal in 2015 gehouden worden op het Hollands Diep. De inschrijving voor deze internationale Roofviswedstrijd is gestart en er kunnen slechts 50 teams deelnemen! Mocht je mee willen doen wees er dan snel bij want er hebben al 36 teams ingeschreven!

Check de facebook pagina van de Predatourtour voor het laatste nieuws en inschrijvingen!

Ga voor meer info en om je in te schrijven naar: www.predatortour.com