Het met netten wegvangen van snoeken door Inland Fisheries Ireland op een aantal meren in Ierland begint steeds meer kritiek op te leveren. Er zijn petities gaande via Facebook en op 24 maart wordt er van 11.00 tot 14.00 uur voor het eerst in de geschiedenis van Ierland zelfs een demonstratie gehouden bij het hoofdkantoor van IFI in Dublin!
Tekst en foto’s: Rudy van Duijnhoven
Ook binnen IFI staat het wegvangen van snoek ter discussie, de wetenschappers die werken voor IFI bijvoorbeeld, maar ook veel andere medewerkers van IFI zijn het er totaal niet mee eens. Er is nog steeds een kleine groep mensen, met name in het westen van Ierland en dan vooral lieden die hoofdzakelijk op forel vissen, die nog steeds de grote paairijpe snoek weg willen vangen met het argument dat ze de forelstand zouden bedreigen. Dat de snoek van oorsprong voorkomt in Ierland (wetenschappelijk bewezen), veel zieke vissen opruimt en zo van groot belang is voor een gezonde visstand, wordt voor het gemak maar even vergeten. Het is vrijwel zeker dat de vele forelwedstrijden die in het seizoen wekelijks in Ierland gehouden worden en waarbij de gevangen forel dood ter weging aangeboden dient te worden, een veel grotere impact op de forelstand hebben dan het bestand aan snoek in de meren. Wedstrijden waarbij volgens het catch-and-release principe gevist wordt en waarbij de forel weer zo snel mogelijk levend teruggezet wordt, zijn nog een zeldzaamheid in Ierland.
Sportvissers die voor het vissen op snoek naar Ierland reizen, besteden jaarlijks miljoenen euro’s in allerlei kleine of grotere gemeenschappen door heel Ierland. Blijven die mensen weg dan betekent dat de doodsteek voor vele bedrijven die actief zijn in het toerisme. De IFI doodt hiermee de kip met de gouden eieren, het aantal vissers dat naar Ierland reist om op forel te vissen is vrijwel zeker maar een klein percentage van de hoeveelheid liefhebbers van het vissen op snoek die eveneens jaarlijks naar Ierland (willen) komen.
In de UK en in Duitsland zijn al felle protesten te horen geweest tegen het wegvangen van snoek in de Ierse meren. Ook wij, als snoekvissers in de Benelux, kunnen onze stem laten horen tegen het wegvangen van de snoeken, ook al kunnen we dan niet aanwezig zijn bij de demonstratie. Je kunt de petitie ondersteunen die ondertussen al door ruim 22.000 mensen ondertekend is: http://www.thepetitionsite.com/nl/107/263/694/stop-the-gill-netting-of-pike-on-all-irish-lakes/?taf_id=23028675&cid=fb_na#.
Als sportvisser die misschien jarenlang naar Ierland ging om op snoek te vissen (en de zin om nog naar Ierland te gaan vergaat je wel wanneer dit soort praktijken niet gestopt worden), heb je het recht om dergelijke bezwaren in te dienen. IFI is ook verplicht deze in ontvangst te nemen en zo nodig in behandeling te nemen.
BFT Shop is ook tijdens de Visma van 2016 weer van de partij. Met een nog grotere stand en een nog groter assortiment voor de roofvisser! NIEUW dit seizoen zijn onze hele mooie meetlinten! Oprolbaar en met een duidelijke schaalverdeling!
Ook hebben we een aantal hele mooie hengel sets klaar staan, hengel, molen of reel en lijn voor een mooie prijs!
BFT – Strike Pro.
Natuurlijk met veel producten en kunstaas van BFT en Strike Pro zoals de nieuwe kleuren Pig Shads en ook wat hele speciale kleuren!
Natuurlijk ook al het materiaal om deze shads te riggen zoals de Pike Flexheads, Stinger Spikes en Shallow Screws, maar ook de kant-en-klare rigjes hebben we ruim op voorraad. Ook hebben we de netten en tassen van BFT weer op voorraad momenteel.
Svartzonker
De Svartzonker McRubber, McPike en McWalleye hebben we in vrijwel alle maten en kleuren in de shop!
Ook van Abu Garcia hebben we alle nieuwe Revo Torro Beast Reels in stock! Echte topreels voor het zware snoek geweld!
Nieuw bij BFT Shop in het assortiment is Savage Gear!
Dit merk is een ware aanvulling op het toch al goed gevulde assortiment! De Black Savage hengel serie is natuurlijk bij ons op de stand te bewonderen, hele mooie hengels, stoer afgewerkt en voor een top prijs! Of je nu een jerkbait hengel of dropshot hengel zoekt, in deze hengelserie vindt je het juiste model!
Ook hebben we een ruim assortiment kunstaas en ander materiaal van Savage Gear. Zoals de Line-Tru Trout, Jerkster, Lipster en nog veel meer! Ook de MPP hengels hebben we natuurlijk in het assortiment!
Salmo
Ons assortiment Salmo is ook weer uitgebreid met nu nog meer kleuren en modellen!
Natuurlijk hebben we ook een dik assortiment voor het UL en Streetfishing gebeuren. Reins, Crazy Fish, HTO en Hart zijn zomaar wat merken die je bij ons kunt vinden met hengels, kunstaas en ander noodzakelijk materiaal! BFT Shop is tevens een Crazy Fish Premium Shop!
Dus kom een kijkje nemen in de stand, op vrijdag- en zaterdagmorgen hebben we ook lekkere verse kibbeling op de stand!
Mercury heeft de namen bekend gemaakt voor de 3 teams die tijdens de Predatortour 2016 onder de Mercury vlag deelnemen. Op de website van de Predatortour kunt u alle 100 teams bekijken die dit jaar meedoen aan dit spektakel!
Netherlands / Team 75: Team: Mercury Netherlands Pim Busker Arjan de Klerk
Belgium / Team 76: Team: Mercury Belgium Robbie Smeets Gregor Pauly
Germany / Team 87: Team: Mercury Germany Daniel Brce Jan Pusch
Mensen die mij een beetje volgen weten dat ik van mening ben dat je geen risico’s moet lopen bij het vangen en drillen van een vis. Mijn materiaal is afgestemd op de mogelijkheid dat ik een 120-er vis ga vangen en alhoewel het mij nog nooit gelukt is blijf ik hopen er ooit tegenaan te lopen. Ik besef mij dat ik mensen tegen de borst zal stuiten met mijn uitgesproken mening maar aan de andere kant doen ze dat ook bij mij door ultra light op snoek te vissen.
Tegen argumenten als het is winter en voldoende zuurstof gaan bij mij niet op, net als het geval dat er geen grote snoek zit op dat water. Lariekoek in mijn beleving want ik heb wel eens dikke bakken gevangen op plekken waar ik het niet verwachte… Ik vind dat je met gezond verstand moet vissen!! Lijnen van tussen de 20/00 en 30/00 vind ik normaal en verantwoord. Aan die lijn komt vanzelfsprekend een leader (onderlijn) en dan is de keuze enorm! Staaldraad, kevlar, staal, single strand, seven-strand, fluorocarbon, je kan het zo gek niet bedenken alles is wel gebruikt en voor elke onderlijn is wel een mening. Ik ben er niet om een mening te vormen in dit stuk maar enkel om de keuze te maken en eens na te denken over waarom en waarvoor. Het mag duidelijk zijn dat een spinstang van een 1 mm met spiraalsluiting nooit zal breken en de alom bekende staaldraad met goede sleeves ook niet. Vroeger was alles beter hoor je wel eens van de oude garde maar het is vaak wel zo. De moderne materialen, mits goed gebruikt ook wel.
Ik weet dat titanium leaders een boel geld kosten echter is een seizoen er mee vissen geen enkel probleem. En dan uitgesmeerd over ene jaar bespaar je enorm denk ik want andere leaders moet je vele malen per jaar vervangen.
Wat je eerst moet gaan afvragen is welke visserij wil ik er mee gaan doen en daarna vraag je je af in hoeverre zal het de actie beïnvloeden. Het mag duidelijk zijn dat een klein baarsplugje op een 40/00 hoofdlijn met spinstang geen actie meer zal hebben. De slepende visser moet zorgen dat hij een soepel materiaal gebruikt die erg weinig weerstand heeft in het water. Ik vind seven-strand titanium onderlijnen daarvoor al zeer geschikt. Als je ze nou niet te dik neemt helemaal! Waarom een 80 ponds onderlijn gebruiken als de hoofdlijn een krappe dertig aankan? Ok, als je vastloopt en met de kunstaasredder je aasje redden dan scheelt het wel degelijk maar daar is onze visserij niet op gebaseerd volgens mij want we willen de presentatie van het aas zo goed mogelijk doen toch? Een dag vissen moet uiteindelijk wel vis opleveren.
Ruim bochten vanaf de sleeve zijn belangrijk voor de bewegingsvrijheid of maar besef wel dat alles een gewicht heeft. Elk extra dingetje zoals een sleeve, splitring of wartel heeft een zinkende eigenschap en beïnvloed het aas. Ook de dikte van de leader die weerstand heeft in het water maakt verschil en zal als een soort vleugel je aas omhoog duwen in plaats van naar beneden door de duiklip. Allemaal wetenschap die je in gedachten moet houden voor het vissen. Nou ben ik van mening dat als je tot een meter of drie diep kan gaan met je kunstaas je eigenlijk al het water tot een meter of 5 kan bezetten. Ik probeer dan ook altijd tussen de meter en twee meter boven de bodem te vissen en dan is 80% van de visserij als gedekt als je gaat slepen.
Voor het jerken betekend het dat je met een spinstang beduidend dieper kan vissen dan wanneer je met een geknoopte titanium onderlijn vist. Deze wetenschap maakt het verschil om over de waterplanten te vissen of de hele dag te staan tuinieren en alleen maar waterplanten van je haken staat te verwijderen en dat kost vistijd. De BFT shop heeft van BFT knoopbaar titanium en ik vis er al geruime tijd mee en het werkt. In tegenstelling tot gewoon titanium, waar je de lus moet opvullen met een veertje of iets dergelijk tegen het breken, kun je het knopen en is het heel erg licht. Enige wat je dus bevestigd is een snaplock om je aas aan te bevestigen!! Bedenk dat gewoon titanium oersterk is en geen geheugen heeft maar als het erg scherp vouwt het wel degelijk breekt!!
Fluorocarbon is in bepaalde gevallen goed te gebruiken maar dan doe ik het alleen op heel groot kunstaas. Het wil bij werken wel eens gebeuren dat het aas ven voren gegrepen wordt of geheel geïnhaleerd en hoe je het went of keert, Fluorocarbon kan je met een mes doorsnijden dus voor een snoek is het door te bijten. Zelf heb ik het nog niet meegemaakt.. Ik vind het materiaal ook niet stug genoeg voor het jerken. Om te jerken moet het zo stevig zijn dat het niet rond de jerk kan buigen en zo de haken te pakken kan krijgen. Nogmaals, denk gewoon af en toe even er bij na wat je nou aan het doen bent en dan komt alles goed!!
Iedere roofvisser is inmiddels wel bekend met de vaak goede vangsten in Zweden. Velen van ons, reizen ieder voorjaar weer af naar dit prachtige land om hier te vissen op snoek. Dan zijn er nog een aantal die ook in de zomer of herfst de roofvis in dit prachtige land belagen, maar er is nog een andere mogelijkheid: in de winter!
Tekst en foto’s: Frans vd Putte
Ik ben zelf al vele malen naar Zweden gegaan om er te vissen, vaak meerdere keren per jaar. Voorjaar, zomer of najaar: allemaal perioden met een eigen karakter en een eigen specifieke manier van vissen met ieder weer een eigen charme. De wintervisserij was nog een groot onbekend ding voor mij: groot diep water, vaak bedekt met een dikke laag ijs. Toch zijn er mooie vissen te vangen op het ijs, op een manier voor ons Nederlanders amper bekend, maar zeker erg leuk en effectief en typisch Zweeds! Andy van Assema van Sportfishing Dalsland nodigde ons vorige winter al uit voor een ijsvissessie, maar toen kwam het er niet van. Deze winter echter, kwam het precies zo uit: begin februari zijn Kunstaasdokter Derk van der Molen, Pascal van Veen, Sean Wit en ik op ijs vistrip gegaan!
We zijn op donderdagmorgen vertrokken op Schiphol met de KLM, en zijn ruim anderhalf uur later geland op vliegveld Oslo Gardermoen. Daar hebben we een auto gehuurd en zijn we door een Scandinavisch winterlandschap naar Fengersfors Zweden gereden, hometown of Sportfishing Dalsland. Na een gezellig onthaal, wat eten en de nodige biertjes, de reeds opgemaakte bedjes ingesprongen en de volgende morgen rond 07:00 in de auto richting een prachtig Zweeds meer! Andy heeft alle materialen voorhanden, dus geen hengels en kunstaas mee in grote koffers, je kunt zeer licht bepakt reizen en dat is in mijn ogen ook een fijne bijkomstigheid. Het grootste gedeelte van je bagage bestaat uit warmtekledij en warmtelaarzen!
Eenmaal aan de ‘waterkant’, is het toch even vreemd. We stappen op het ijs zoals we dat in Nederland ook eigenlijk niet meer gewend zijn. Tommie Magnusson, een van de visgidsen van Sportfishing Dalsland, gaat voorop (safety first!) en boort een ‘proefgat’ om de ijsdikte te meten. Dat zit wel snor, ruim twintig centimeter! Alle spullen liggen op een grote slede, die Tommie meesleept over het ijs. Wij mogen als echte ‘noobs’ onze eerste ijsgaten boren, zowel met een handboor (dat is nog best hard werken!), als met een gemotoriseerde boor (ideaal ding!). Ook de ijsboren en andere benodigdheden zijn aanwezig bij Sportfishing Dalsland. Tommie zet de eerste hengels uit, waarna we gezamenlijk de overige hengels uitzetten.
Voor het ijsvissen worden hele korte hengels gebruikt, met nylon lijn (deze lijn schuurt niet langs de ijsrand tijdens de dril, en neemt geen water op en bevriest dus zelf ook niet). Even in Jip en Janneke-taal: er wordt op het ijs een klein steuntje geplaatst, waar een lange springveer aan zit met een klemmetje en belletjes. De baitrunner of reel gaat in vrijloop, de aasvis wordt te water gelaten in het gat. Stekkeuze en diepte zijn afhankelijk van de actuele omstandigheden, waar Sportfishing Dalsland uiteraard steeds van op de hoogte is en gasten in kan begeleiden! Als een snoek het aas pakt trekt hij de lijn uit de clip waardoor de springveer omhoog schiet en de belletjes rinkelen. Ook zie je dat een vis het aas gepakt heeft doordat het oranje balletje waaraan de clip zit kaarsrecht overeind staat (of zelfs nog nazwiept door de vrijgekomen kracht), in plaats van naar beneden (opgespannen onder het gewicht van de aasvis en het loodje).
Simpel doch effectief! Voor de hengels die wat verder weg staan, is er een extraatje: een knalpatroontje dat af gaat door een bewegend armpje dat naar beneden klapt als een vis de lijn uit de clip trekt. Zo, heel verhaal, klinkt heel technisch maar het is o zo eenvoudig en daarom o zo leuk! Laten we gaan vissen! De beste tijd om dit te doen is vlak na zonsopkomst en vlak voor zonsondergang. Natuurlijk bijten de vissen de hele dag door, maar er zijn duidelijk tijden waar te nemen waarop ze het veel beter doen, en dat zijn de hiervoor genoemde tijden. De hengels staan op scherp, we vissen als het ware om beurten, en hebben afgesproken dat ondergetekende als eerste mag. De temperatuur is minus 5 graden Celsius, en het ijs is lekker ruw. Mooier was het geweest als er een beetje sneeuw op lag, maar het valt mee met de gladheid. Toch moet je voorzichtig zijn, voor je het weet lig je onderuit! De echte profs op het ijs hebben uiteraard spikes onder de laarzen, iets waar wij niet aan gedacht hebben en helaas zijn de omstandigheden op dit moment zo dat Andy maar een beperkt aantal setjes heeft. (Dus een tip: spikes meenemen, of vooraf even je maat doorgeven en bestellen bij Andy!).
Tommie maakt intussen vakkundig een vuurtje op het ijs, we zetten onze stoeltjes er omheen en het wachten kan beginnen, denken we. Voor we het weten, rinkelt er in de verte al een belletje, en staat er een springveer snaarstrak naar boven: “Frans, rennen!” (Dit specifieke meer staat erom bekend dat een vis direct tientallen meters lijn neemt). Wonder boven wonder ga ik niet op mijn snuit, en kom aan bij de hengel, waar inderdaad met een gierende vaart lijn van de spoel aan het verdwijnen is. Ik pak de hengel van het steuntje af, zet mijn duimen op de spoel van de reel en geef een ros: hangen! De vis is sterk, en trekt de hengeltop een paar keer een mooi eind het gat in. Tommie geeft nog wat instructies, dan komt de vis in de buurt van het gat “this is a good one!”- en Tommie steekt zijn arm in het gat. Een paar tellen later sta ik met de eerste vis van het tripje in mijn handen: gelijk een mooie metervis! Helemaal geweldig! Na een paar foto’s verdwijnt de mooie vis weer in het gat, hele leuke belevenis zo! Tommie prikt een nieuwe aasvis aan het takeltje, en de boel staat weer op scherp.
Sean is de volgende die aan de beurt is: en ook dat duurt niet lang. Ook hij heeft een mooie vis te pakken, die er voordat hij aansloeg, ook als een gek vandoor ging. Het zonnetje staat lekker op het ijs, het is gezellig, we hebben een vuurtje, er wordt vis gevangen… wat wil je nog meer?!
De dag vordert, en om het uur lopen we nog een rondje langs de hengels om het opnieuw vormende ijs weg te scheppen en te zorgen dat de lijn ijsvrij blijft. Om beurten komen we aan zet en we vangen uiteindelijk allemaal ons visje! Uiteindelijk krijgen we een kleine twintig aanbeten en eindigen we ruim in de dubbele cijfers, waarvan verreweg de meeste vissen 90+ zijn, een perfecte eerste keer ijsvissen! We zijn allemaal enthousiast en als de zon achter de met sparren begroeide heuvels zakt, ruimen we op om er nog een gezellige avond van te maken.
De volgende dag zou er heel anders uit gaan zien: een klein beetje dooi en mist in de ochtend, dus een waterlaagje op het ijs. In de nacht sneeuwde het nog, maar heel vroeg in de morgen sloeg het sneeuwen om in regenen. Ook zou het wat harder gaan waaien.
Eventueel hadden we een uitwijkmogelijkheid naar een meer waar we in een klein boothuisje zouden kunnen zitten, maar omdat we goed vingen op dit meer zijn we gewoon naar hetzelfde meer gegaan.
Ook nu komen er alweer snel een aantal mooie vissen uit de gaten, het is echter wel bijzonder goed oppassen op het gladde ijs dat nog gladder geworden is door het laagje water erbovenop. Het regent af en toe een heel klein beetje, maar de rinkelende belletjes laten ons dat vergeten! Derk en Sean hebben zelfs nog een dubbelvangst!
Tommie is bezig met het vuur, en snijdt zichzelf wat later in de ochtend in zijn vinger tijdens het kloven van de stammetjes, we vissen eerst nog een tijdje door, maar besluiten dan dat het beter is dat hij even naar de dokter gaat om dit ‘even te laten repareren’. In de middag dus een korte pauze, en na een paar tosti’s verkassen we naar het kleinere meer met het boothuisje. Ondertussen heeft Tim (de zoon van Andy met ook de nodige ervaring op ijsvisgebied), zich bij ons gevoegd. Inmiddels is het wel weer droog, en op het nieuwe meer komen de aanbeten al tijdens het neerzetten van de hengels!
Dit meer is echter heel andere koek dan het meer waar we eerder waren, de vissen zijn vele malen voorzichtiger (en misschien kleiner?), en we slaan misschien wel 75% van de aanbeten mis. Toch is het nog een leuke middag en vangen we de nodige vissen, en als het langzaam weer donker wordt, komen we tot de conclusie dat de trip er alweer bijna op zit… maar wat een trip was het! We hoeven de volgende morgen pas rond 11:00 richting Oslo, en zodoende maken we er nog een heel gezellige avond van! We eten kebab en daarna nuttigen we de nodige alcoholische versnaperingen, waarbij de meest sterke verhalen de revue passeren. Uiteindelijk is het toch tijd om het mandje op te gaan zoeken, en de volgende morgen beginnen we fris aan de terugreis. Ergens in de avond kom ik thuis, en ik voel me alsof ik twee weken weg ben geweest (in de positieve zin). Langs deze weg wil ik Andy & family bedanken voor de gastvrijheid, en uiteraard de jongens voor een zeer geslaagde trip, die zeker een vervolg gaat krijgen! Ideaal voor een wat korter tripje, gewoon in een werkweek extra vroeg het weekend starten en hup het ijs op, een unieke ervaring!
Komende zondag maakt Herwin Kwint zijn opwachting in Studio Vis TV. Deze grensverleggende sportvisser zal vertellen over de nieuwste witvistechnieken, waaronder het methodfeederen op karper. Verder in deze zevende aflevering: Henk Mensinga en Henk Staghouwer over het Zeeforelproject Lauwersmeer en globetrotters John Smit en Roel Orsel over hun wereldwijde visavonturen.
Herwin Kwint is van origine karpervisser. Een paar jaar geleden gooide deze nuchtere Drent zijn visserij echter drastisch om. Door zijn drukke gezinsleven zei hij de bivy vaarwel en dook hij in de wereld van het witvissen – ook in wedstrijdverband. Herwin nam uiteraard een grote dosis technische en tactische karperkennis mee en past deze toe in zijn witvisserij. Wat dacht je bijvoorbeeld van voorvoeren bij het feedervissen? In de uitzending van zondag vertelt Herwin over zijn vernieuwende kijk op moderne witvistechnieken – licht materiaal, miniboilies, pellets – en hoe je daarmee opzienbarende witvis- en karpervangsten kunt boeken.
Zeeforelproject Lauwersmeer
Met wat goede wil kan de zeeforel in de nabije toekomst een regelmatige verschijning worden in het Lauwersmeer. Dat is in ieder geval het streven van een coalitie van sportvisserij-, waterschaps- en landschapsorganisaties. Henk Mensinga, directeur van Hengelsportfederatie Groningen Drenthe, en gedeputeerde van de provincie Groningen Henk Staghouwer geven zondag tekst en uitleg over dit unieke project, waarvoor de eerste visuitzettingen al hebben plaatsgevonden. Van het Groningse Lauwersmeer gaan we naar verre, tropische bestemmingen in het derde studioblok. Dan schuiven namelijk avonturiers John Smit en Roel Orsel aan tafel. Beide heren vertellen over hun spectaculaire vistrips naar verre oorden. Wat dacht je bijvoorbeeld van Lau Lau meerval in Suriname, popperen op Giant Trevally in de Indische Oceaan en Alligator Gar in Texas (VS)?
‘Vloggen’ in Vis TV Next
In Vis TV Next – hét vaste onderdeel voor de jeugd – bezoekt Robert de Wilt zondag de 14-jarige Luuk Zomerhuis. Luuk is een fanatieke karpervisser maar daarnaast ook erg handig met het filmen en monteren. Deze middelbare scholier maakt dan ook met regelmaat leuke visvideoblogs, oftewel ‘vlogs’. Die zet Luuk zodra ze klaar zijn dan op zijn eigen YouTube-kanaal. We zoeken Luuk op aan de waterkant en kijken hoe deze jeugdige ‘vlogger’ zo’n video nou precies maakt. Uiteraard ontbreken zondag ook de overige vaste items Beet met Anja, Ik Vis en Vis TV Op Reis zondag niet.
Herhaling op VISTV.NL
Aflevering 7 van Studio Vis TV wordt zondag 14 februari van 9.30 tot 10.30 uur uitgezonden op RTL 7. Mocht je de uitzending op televisie onverhoopt missen, dan kun je deze na de uitzending direct online terugkijken op www.vistv.nl.
Nou ben ik even de slager die zijn eigen vlees keurt, maar het is wel degelijk waar. Degene die een lezing bijgewoond hebben van Hilco van Nuil zullen het ook wel gehoord hebben en deze man mag men hoog in de top tien plaatsen van beste snoekvisser van Nederland. Bij mij zit hij in de top 5 overigens maar dan ook nog aan de bovenkant daarvan. Het bewijs was er op onze laatste visdag want het was wit wat de klok sloeg en niks anders dan dat. Op de randmeren merk ik dat de firetail meerdere vissen over de streep trok. En meteen komt de visser om de hoek die zegt dat hij op andere kleuren ook wel gevangen heeft en dat klopt maar het gaat hem hier om de finesse.
Op een goede dag vang je nog een snoek op een wortel maar als je specifiek gaat voor die ene bak of de dubbele cijfers dan maken de details echt het verschil. Zo heb ik klanten gehad die op het Volkerak enkel zwart moesten hebben want de snoekbaars was in bepaalde periode alleen maar met zwarte jerkbaits te verleiden. Nu gebeurd het vaak dat de kopende roofvisser alleen maar kijkt naar dat ene aasje die hij hebben wil en zo een diversiteit aan verschillend kunstaas en met name kleuren aan boord heeft.
Maar zullen we de rollen eens omdraaien? Wat is je favoriete aasje en hoeveel heb je daarvan in diverse kleuren? Met andere woorden, schaf een goed stuk kunstaas aan in een donkere, lichte en een felle kleur en je zal zien dat je visserij ineens heel anders word want het aas en de actie ken je goed het is enkel inspelen op de natuur en haar helderheid. Ik snap ook wel dat dat bij bepaalde aasjes het wel een hele dure geschiedenis word maar wat dan handig is is om te kijken waar je graag vist en waar je targets liggen voor het komende jaar. Ik heb mij enorm verdiept op een bepaald deel van de randmeren en als ik daar heen ga heb ik aan 3 aasjes genoeg in feite. de rest kan gewoon in de wagen blijven staan. Vang ik minder of meer, ik weet het antwoord wel!!!
Als ik 1 goede tip mag geven voor kleur dan is het contrast….. Een firetiger is een aasje met veel contrast net als de firetail en de peacock bass. dat is een basis die je nodig hebt en van daaruit moet je gaan experimenteren. En besef dat een snoek een zichtjager is met de ogen bovenop de kop en de achtervolging inzet van onderaf. Dan nog de vele filmpjes die er te zien zijn op het internet van bijvoorbeeld een waterwolf camera waarbij de snoek met regelmaat achter het kunstaas aan zwemt en pas later een aanval doet. Dus de buik en de achterkant van het kunstaas zijn rete belangrijk!
In het voorgaande deel van deze Volkerak special beschreef ik al dat ik de grote shads (Fox Rage Pro natural classic 28 cm) wilde voorzien van een grotere staartdreg om het aantal missers terug te dringen. Naast een grotere staartdreg (maatje 1/0) heb ik de shads tevens voorzien van nog een extra treble haak welke ter hoogte van de buik is gemonteerd.
Tekst en foto’s: Danaiel vd Post
Waarom de extra treble haak in de buik? Na het bestuderen van de waterwolf beelden waarop duidelijk is te zien dat de snoek telkens puur de kop of in ieder geval de eerste helft van de shad aanvalt. Door dan juist een extra (treble)haak in dat voorste gedeelte van de shad te plaatsen zou de inhakings kans aanzienlijk moeten toenemen. Inmiddels zijn we een paar sessies verder en de resultaten liegen er niet om, doordat ik met vrij zware tot gewoon echt zware loodkoppen vis (tot wel 120 gram) hebben de extra haken geen of nauwelijks waarneembare negatieve invloed op de zwemactie van het rubber. Mis echter nog steeds aanbeten maar het zijn er wel duidelijk minder dan afgelopen weken waarbij het opvalt dat de meeste snoeken op de extra treble haak welke aan de buikzijde is geplaatst worden gehaakt.
De extra grote staart dreg lijkt weinig toe te voegen en zit er zelfs over te denken om deze in zijn geheel weg te laten. Waarom? Twee redenen eigenlijk de eerste omdat ik er gewoon weinig snoek mee vang en dan kan je hem net zo goed weglaten en de snoek zal (misschien) ook minder wantrouwend zijn door het ontbreken van deze haak ?? Dat is min of meer één reden de tweede en belangrijkste is doordat ik geregeld vrij diep tot serieus diep vis aanvankelijk waar de meeste aasvis zich laat zien wil ik geen bijvangst van snoekbaars hebben daar deze het misschien niet gaat overleven.
Hoe diep vis je dan ? Door de beelden terug te kijken van de waterwolf camera viel het me al gauw op dat de grotere snoeken telkens van het diepe kwamen en dan heb ik het over 10 meter en dieper. Na dit verschijnsel diverse keren te hebben meegemaakt heb ik mijn visserij daarop aangepast en ben meer op het diepe gaan vissen, eerst tot een meter of 10 a 12 en de laatste paar keer nog dieper tot wel 20 meter! Nu begrijp je ook meteen waarom ik geen bijvangst van snoekbaars wil hebben, op zo’n diepte is het gewoon niet wenselijk om een snoekbaars te haken.
Niet dat ik veel snoekbaarzen vang met een 28 cm shad maar in het voorgaande deel is te zien dat ze wel degelijk een shad van dit formaat pakken. ( die snoekbaars kwam overigens van 8 a 10 meter) Met het zakken van de temperatuur is ook de aasvis dieper gaan zitten en vind mijn visserij vooral plaats rond de diepere putten die het Volkerak rijk is, natuurlijk worden de ondiepe stukken en de taluds ook nog bevist maar veel valt er niet te beleven. (althans bij mij)
Vandaar dat er al gauw word uitgeweken naar de diepere delen, ga niet zeggen dat ze er massaal opduiken maar de laatste paar sessies komen er telkens mooie snoeken boven (nog) niet de enorme monsters maar wel exemplaren van rond de meter.
Kijk er al erg naar uit naar wat de komende sessies gaat brengen, qua vangsten maar ook wat betreft de waterwolf data en waar de aasvis zich bevind en tevens wil deze jongen weer wat ‘nieuwe’ stukken van het Volkerak gaan verkennen. Het enige nadeel van het zo diep vissen is dat waterwolf camera niet echt mooi beeld materiaal oplevert. Het is er behoorlijk donker en de aanvallen en volgers zijn som lastig te zien toch heb ik wederom een video toegevoegd met leuk en interessant beeld materiaal. Waarvan trouwens het meeste is vastgelegd tot maximaal een meter of 10 diep.
Till the next adventure……..
Heeft U nog vragen of suggesties die betrekking hebben tot dit artikel of heeft U vragen over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U die altijd stellen door een mailtje te sturen naar daniel@yakfishing.eu
Met vriendelijke groet van YakFishing member
Daniel van der Post.
In de donkere dagen voor kerst gingen we nog maar eens op pad, één dag met Derk op veenwater en later die week een 2daagse met Stefan op groot water. Twee heel verschillende wateren die echter beide een goed bestand aan roofvis hebben. Die kleine kanaaltjes in de veengebieden heb ik vroeger veel aangedaan, het is een adembenemende wereld van riet en vergezichten. Je voelt je daar nietig als mensje en soms in de vroege uurtjes als de witte wieven rondspoken op het veen, krijg je spontaan een koude rilling alsof ze met haar begerige vingers langs je wang strijkt. Daar in het land van sages en verweerde koppen leeft nog de mystiek van weleer…Olde Grond…
Trollen met pluggen was het strijdplan van de dag, iets wat Derk niet veel doet. Saai een beetje rondvaren met een paar plugjes naast de boot…nee niet echt zijn ding. Ik wou hem echter laten zien dat die zienswijze compleet verkeerd is en dat het zeker een techniek is die je goed onder de knie moet hebben om mooie maar vooral grote vissen te vangen. Grote snoek op veenwater zal je nu denken … Ja grote, hele grote zelfs. Dikke zwarte veenmonsters want die zitten er zeer zeker. Heb er een soort van neusje voor wordt gezegd maar het spelletje is simpeler dan je denken zou.
Ik heb namelijk door schade en schande geleerd dat de grote snoeken van het veen pas laat op de dag jagen en dat je ze alleen kan vangen daar waar de grote brasem zit. En dat is ook meteen het moeilijke want alle high tech die wij mensjes bedacht hebben daar heb je helemaal niks aan op die wateren. Metertje water onder de boot en een bodem zo zacht als pudding. Nee, in die wereld moet je met je ogen werken. In de vroege ochtend kan je de brasem zien happen en draaien aan de oppervlakte en die kan je meestal vinden daar waar de meerkoeten zijn. Kleine details maken het verschil in dat roest bruine water en ik doe de hele dag niets anders dan naar die dingen kijken. En als ik die vind dan maak ik mijn stek net zo klein als de zones waar ik die situaties heb waargenomen. Maximaal twee van die stekjes kies ik uit en die vis ik heel secuur af…uur naar uur!
Vertrouwen daar komt het dan op aan maat Derk keek me vertwijfeld aan op een gegeven moment. Op die andere stukken kregen we wel beet en nu zitten we al uren hier te vissen en er komt geen enkel tikje op onze plug. Ben je niet goed ofzo. Dat was eigenlijk zijn zo’n beetje zijn lichaamstaal. Ik Mompelde naar hem, wil je apen vangen of een grote? Maar vriend wie geduld heeft krijgt vanzelf zijn beloning hoor. Eindelijk in het laatste half uur voordat het donker werd kwam de verwoestende dikke beuk. Lomp sterk trok ze de lijn keer op keer verder van de spoel en Derkje hing er in extase aan…dit is een hele grote hoorde ik hem roepen terwijl die het gevecht aan ging. En verdorie….geen net dus maar hopen dat dit goed gaat riep die. Terwijl ik de boot mooi op zijn plek aan het houden ben roep ik naar Derk dat hij haar nu moet pakken want meer kansen komen er niet! Gelukkig in één keer vast en man o man, wat kan iemand van oor tot oor glunderen zeg. Een dikke vette goudbruine veenbuffel is zijn deel.
Mooi moment is daar als ze met krachtige slagen weer vertrekt, high five en de woorden Fish On galmen even door de stilte.in rap tempo de pluggen weer in het water want er is nog kans vandaag. Echter nog geen 3 minuten later hadden we weer zo een ongelofelijke dikke ros op de hengel. Ik zag haar even boven komen en roep dat deze nog veel en veel groter is! Je had dat gezicht moeten zien van die beste kerel…dat er zulke mooie grote vissen uit dit soort wateren te toveren waren.
En dan de twee dagen met Stefan op het grote water, de omstandigheden waren nu niet echt perfect te noemen. Windkracht 6 tot 7 zuid west…dus recht over de plas heen. Het plan om met aasvissen op het weid te gaan slepen kon gelijk aan de kant want met deze weersomstandigheden betekend het maar 1 ding wat echt funest is op dat water….onderstroom! Als je dat hebt dan kan je het shaken. De vis vliegt dan namelijk ver uit de zone het echte ondiepe op en dan kom je er niet meer aan. Dus haventjes hoppen was het enige wat we konden doen.
Normaal is slepen met doodaas een hele goede tactiek in december echter dit jaar is alles anders. Warmte en veel wind, al weken en weken hetzelfde verhaal. De aasvisjes zijn het weid weer opgegaan en de snoekjes kuieren er mooi achter aan. Er is echter een kleine wetenswaardigheid en dat is dat er altijd snoeken binnen komen in de luwte van de haventjes om de nacht door te brengen. Korte aastijden zijn het echter wel, vroeg in de ochtend kan je de vertrekkende snoeken vangen en tegen de schemer kan je de binnenkomende snoeken opwachten.
Qua techniek maakte het niet zoveel uit, de dobber deed het net zo goed als de pencils. Ik mag altijd graag beginnen met een dobber en een pencil opstelling zodat je snel weet wat de voorkeur heeft die dag zodat je bij kunt zetten wat succesvol is.Wat opvallend was dat ze in de late middag duidelijk harder beten dan in de vroege ochtend. Dat kostte me nog een beste bak helaas. In de late middag sloeg ik namelijk aan met 6 tellen maar dan hadden ze hem al erg ver in de bek. In de ochtend was dat heel anders, ze waren sloom en de dobbers liepen traag weg dus toen ik mijn eerste aanbeet met 6 tellen aansloeg voelde ik een hele lompe vis kopschudden en BOEM….. eraf!! Vet zuur natuurlijk maar beter eentje minder dan geslikt.
Sterk zijn ze wel want we moesten regelmatig aan de hengel gaan hangen om de gevaartes bij de palen weg te houden. Dus zorg voor stevige hengels met molens die een hoge inhaalsnelheid hebben en sterke gevlochten lijnen van 26/100ste. Al met al had ik liever op het weid willen vissen maar als de omstandigheden het niet toe laten is het altijd prettig om een plan B te hebben.
Want mooie grote sterke snoeken hebben we zeker gevangen. Prachtig werk hoor dat doodaasvissen, je dobber loopt weg en dan het op spanning brengen van je lijn. Het aanslaan en dan de dril als ze nog vol power zitten. Las laatst een stuk waar iemand zei dat doodaas vissen niet het echte werk was, werpend dan telde je mee… Ben ik het helemaal niet mee eens want of je nu werpend, trollend, verticaal of met doodaas op snoek vist, het is allemaal prachtig!!!!
Laten we hopen dat we nog een beetje echte winter krijgen zodat we nog wat mooie dagen hebben, voor je het weet is het weer maart.
Namens mijzelf en het team van Roofvisweb wil ik jullie via deze weg een hele fijne kerst wensen. Mogen voor het nieuwe jaar al jullie wensen uit komen met veel gezondheid en geluk!
PML Travel gaat in samenwerking met Sportfishing Dalsland & Edsleskogs Wärdshus weer een hengelsportreis organiseren! Een vijfdaagse geheel verzorgde reis voor sportvissers die in Zweeds Dalsland het ijsvissen willen ontdekken.
De reis omvat volledige begeleiding door www.pmltravel.com
• Een vliegreis Schiphol/Oslo Gardermoen, bustransfer van Gardermoen naar Edsleskog en retour;
• Vertrek op donderdag en retour op de maandag. (18 februari tot 22 februari 2016)
• Alle dagen verblijf in www.edsleskogswardshus.se op basis van volpension. (verblijf in een twee persoonskamer met douche en toilet, ontbijt (maak je eigen lunchpakket), thermos koffie/thee, twee gangen avondmaaltijd met koffie; exclusief drank.
• Drie dagen vissen (vrijdag, zaterdag & zondag) inclusief begeleiding (gidsen), materiaal en doodaas door: www.sportfishingdalsland.com
• Mogelijkheid tot huur van hengelsportuitrusting.
De drie dagen vissen zal zijn op de verschillende meren rond Edsleskog. U kunt vissen op snoek, baars en forel. Natuurlijk gaan we met de aanwezige gidsen opzoek naar de grootste vissen. De aanwezige gidsen zullen u met mini bus dagelijks van het pension naar het water vervoeren en weer terug.
De reis gaat door bij 20 deelnemers en kost 410 euro p.p. inclusief volpension en vervoer van Oslo naar Zweden middels touringcar bus. De vlucht naar Oslo is in deze prijs niet inbegrepen. Geraamde kosten voor deze vlucht zal tussen de 100 en 125 euro kosten…