Op zoek naar de magische 50. Deel 5.

Het is ondertussen al ruim vijf maanden geleden dat het voorgaande deel van deze baars special is verschenen. Maar nu met dit 5de hoofdstuk word het nieuw leven ingeblazen waarbij ik gelijk kan verklappen dat het tevens het laatste deel is van deze special waar ik overigens erg veel plezier aan heb beleeft maar ook zeker het nodige van heb geleerd qua baars visserij. Aan de reacties die ik heb gekregen op o.a. het water van mede vissers bleek al snel dat het goed word gelezen en dat men het ook waardeert ( wat altijd leuk is om te horen)

Tekst en foto’s: Daniel vd Post.

Kreeg dan ook regelmatig de vraag van: En? heb je hem al gevangen? Een vraag die telkens beantwoord werd met: ‘nee, nog niet’,‘ah komt vanzelf wel’ was vaak de reactie van mede vissers. Maar afijn nu in dit laatste hoofdstuk kan ik met trots melden dat het is gelukt! Misschien niet op de manier die ik graag zou willen door er gericht op te vissen, nee het betreft hier een toevallige bijvangst tijdens het snoeken op het Volkerak meer. (dus…)

Heb overigens de afgelopen maanden nog wel een paar gerichte pogingen gedaan (zonder noemenswaardig resultaat) maar vis liever gericht op deze schitterende rovers in de maanden na de zomer en net voor de gesloten tijd in Maart wanneer ze kogeltje rond zijn. Terug naar de daadwerkelijk vangst…Het was dus tijdens een snoek sessie op een deel van het Volkerak waar ik pas sinds deze zomer aan het vissen ben.

P1050362(2)
Het Volkerak schitterend water in het zuiden des lands

Het betreft een vrij groot gebied met zeer veel planten maar waar ook diep water binnen handbereik is. Een erg interessant stuk waar (althans ik vermoed) grote snoek dames moeten liggen al ben ik er tot nu toe niet verder gekomen dan een krappe meter en diverse mooie negentigers wat natuurlijk zeker geen slecht resultaat is. Veel baars heb ik er nog niet gevangen wat op zich ook niet vreemd is aangezien ik veel met groot rubber bezig ben van voornamelijk Artbaits (yup de bekende Creepers). Doordat de planten al behoorlijk aan het afsterven zijn is het vrij lastig te zien waar de plantengrens naar dieper water begint zodat in plaats van gelijk met groot rubber te gaan smijten ik ervoor kies om eerst maar eens een stuk te trollen met pluggen langs de planten om te zien hoe het ervoor staat.

Het begint nog maar net licht te worden als de pluggen te water worden gelaten, ben amper tien minuten bezig wanneer er een twijfelachtige aanbeet volgt op een Salmo Perch 12 in een natuurkleur.(loopt tot een metertje of drie diep) Niet één, twee maar drie keer heeft de vis nodig om zichzelf te haken binnen een tijdbestek van amper een seconde. Een licht gebonk op de snoekhengel doet het vermoeden al rijzen dat het wel eens om een baars zou kunnen gaan. Luttele momenten later komt de kenmerkende kam boven water en neemt de adrenaline toe want dit is toch echt wel een serieuze baars! Slechts gehaakt met één haakpunt volgen er spannende minuten. Heb geen schepnet bij dus moet er ouderwets geland worden door middel van de duim techniek welke stevig in de bek geplaatst dient te worden om vervolgens goed grip te houden.

De baars denkt daar echter heel anders over en telkens wanneer de dame in kwestie bijna binnen handbereik is duikt ze weer naar beneden waarbij er bij mij menig schietgebedje volgt van ‘please blijf hangen’. Dit tafereel herhaalt zich naar mijn mening veel te vaak en begin me nu toch echt wel een beetje zorgen te maken, wat loop ik hier te prutsen denk ik bij mezelf maar eigenlijk kan ik niet veel anders dan geduldig afwachten. Eindelijk na misschien wel tien ontsnap pogingen kan ik mijn duim in haar bek plaatsen…pfft wat een opluchting is dat zeg. Achteraf blijkt die ene haakpunt net in het harde deel te zitten van haar kaakscharnier en was ontsnappen vrijwel onmogelijk, maar ja dat is achteraf hé. Gauw word ze in de meetgoot gelegd, zou ze het halen? de magische grens van 50 cm waar ik al zolang naar op zoek ben. Even lijkt het erop dat het weer nét niet is maar dan na ze nogmaals te hebben neergelegd en de staart mooi recht te hebben gelegd blijkt ze precies 50 cm te zijn!!

Precies 50cm!
Precies 50cm!

Wat ontzettend gaaf is dat zeg en ben helemaal in de wolken, de rest van de dag is bonus en vermaak ik me met het vissen op snoek. Zo zie je maar, vissen blijft onvoorspelbaar waarbij de vangst van je dromen zomaar kan bovenkomen wanneer je het totaal niet verwacht. Dat maakt het vissen zo mooi denk ik, dat je nooit van tevoren weet wat er gaat gebeuren. Tot slot de foto’s welke ik normaal in de tekst verwerk maar nu eigenlijk beter passen op het einde van het verhaal.

P1000336(2)
Ff ik er blij mee ben? Nou dacht van wel!!
Dit maal met flitser genomen…
Ditmaal met flitser genomen…
Ze beginnen al aardig dik te worden.
Ze beginnen al aardig dik te worden.

Till the next adventure……

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Heeft U nog vragen met betrekking tot dit artikel of wilt U graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via daniel@yakfisfing.eu

Groetjes, Daniel van der Post

Op zoek naar de magische 50. Deel 4.

P1010779 (2)Met het einde van het roofvis seizoen in zicht heeft deze jongen nog een aantal snode plannen gesmeed met betrekking tot de zoektocht naar die ene ‘magische’ baars. Er staat een weekend gepland welke maar liefst vier dagen duurt, in dit super de luxe weekend welke al maanden geleden is vast gelegd moet het maar eens gaan gebeuren…

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Het is het laatste weekend voordat de jaarlijks terugkerende gesloten periode ingaat voor het vissen met kunstaas op onze zo geliefde rovers. De plannen lagen dus klaar om vier dagen lang te knallen op het Haringvliet en Hollandsdiep. Lekker vissen in je truitje bij een aangenaam zonnetje op zoek naar die ene knoeperd….althans zo had ik het voor ogen. De realiteit verliep echter iets anders. Het weerbeeld heeft meer weg van hoe je een typische herfstdag zou beschrijven.

Man man, een berg wind waar je U tegen zegt bij temperaturen die de 10 graden Celsius nog niet eens halen met als ‘toetje’ geregeld een nat pak. Echter zo eenvoudig laat ik mij niet uit het veld slaan en na het zorgvuldig bestuderen van de wind voorspellingen ziet deze jongen toch wat mogelijkheden om de baarzen te belagen. Van de vier geplande dagen blijven er slechts twee over, vroeg in de ochtend beginnen is een pré daar de wind dan iets minder door blaast en vaak is de baars dan ook actiever. Er word gekozen voor een ondiepe stek welke ik werpend mooi kan uitvissen waarbij de wind enigszins geblokt word door een dijk al blijkt het effect daarvan minimaal. Werpend vissen met 7 grams kopjes in een stevige wind blijkt een lastige opgave maar waar en wil is, is een weg en word er dus gebikkeld.

Al vrij snel word het doorzetten beloond met een fraaie baars van 42 cm, dat geeft de burger moed! Een klein stukje verder net op het moment dat ik mijn shad (een Super Swimmer van HT Baits) uit het water lift is daar even de twijfel….hé was dat nou een tik? Een paar worpen later op dezelfde plek, wederom een twijfelachtige aanbeet…ik sla aan en…niks. Nog een aantal worpen later draai ik de shad langzaam binnen, plaats een stopje tijdens het binnen draaien en Bam hangen…dus toch!

Prachtige baars die de Super swimmer van HT Baits wel zag zitten.
Prachtige baars die de Super swimmer van HT Baits wel zag zitten.

Een grote baars heeft de shad gegrepen, bij het opmeten in de meetgoot blijkt pas hoe groot deze baars echt is. Dacht in eerste instantie te maken te hebben met een fraaie van rond de 47 cm zoals ze de laatste tijd wel vaker boven komen. Hij is echter groter, met 49.5 cm blijkt dit uhm bijna te zijn die ene ‘magische’ waar het allemaal om te doen is. Wat een schitterend exemplaar! Het is gelijk ook de laatste baars van die dag maar ach wat maakt het uit, één zo’n baars maakt mijn dag meer dan goed!

Bijna....
Bijna….
Altijd een mooi moment , de release !
Altijd een mooi moment , de release !

Na deze vangst trekt de wind nog verder aan tot 5 a 6 Bft en besluit ik een ander stek te proberen maar die leverde alleen een paar kleine snoekjes op. Twee dagen later staat de wind in de vroege morgen een paar uurtjes goed om een laatste ultieme poging te doen voordat de gesloten tijd ingaat. Belachelijk vroeg glijd de kajak te water ( het is nog donker ) en begeef ik mezelf naar de beoogde stek. Er staat wel wind maar er valt goed te vissen met de 7 grams jig heads waarop wederom een originele Henk Thielens super swimmer op is gemonteerd. In het vrij heldere en ondiepe water is het materiaal wel aangepast. Dat wil zeggen dat ik geheel tegen mijn gewoonte in voor fluor carbon heb gekozen als onderlijn deze aanpassing heb ik de voorgaande sessie ook toegepast en dat leverde tenslotte één van mijn grootste baarzen ooit op.

Toch zit de fluor carbon onderlijn t.o.v mijn normale gebruikte en geliefde flexonite me niet helemaal lekker en zal ik dit waarschijnlijk niet heel vaak gaan toepassen. Op deze stek durf ik het wel aan al kan je het natuurlijk nooit helemaal uitsluiten dat er een snoek ligt…( gelukkig geen snoek gezien) Super geconcentreerd word de stek nauwkeurig bestookt en het duurt niet lang voor er een baars vol op de shad klapt. Het blijkt een wilde bras van 43cm te zijn die goed zijn best doet om te ontsnappen.

Lekker dik , klaar voor de paai.
Lekker dik , klaar voor de paai.

Na een fotootje krijgt ie zijn vrijheid weer terug en word de zoektocht voortgezet. 5 minuten later volgt er snoeiharde aanbeet van een dikke baars, deze vis aarzelde geen moment en klapte er dusdanig hard op dat ik er gewoon van schrok. Het is het ideale foto moment voor een aanbeet als het zonnetje net boven de horizon tevoorschijn komt. Een schitterende baars van 48.5 cm mag ff de show stelen, met de opkomende zon op de achter grond beter kan je het gewoon niet beter ‘timen’ lijkt me.

Geen woorden nodig....
Geen woorden nodig….

Het is gelijk het laatste beetje zon voor deze dag. De wind trekt al flink aan en het vissen word steeds lastiger. De uren verstrijken en er volgt nog 1 aanbeet die jammerlijk word gemist. Ondertussen gaat het steeds harder waaien waarbij het inmiddels ook is gaan regenen. Met in het achterhoofd wetende dat het niet beter gaat worden qua weer besluit ik dat het gesloten seizoen voor mij op dat moment ingaat. De zoektocht naar de ‘magische’ 50 cm baars duurt dus voort wat helemaal niet erg is aangezien ik enorm veel plezier beleef aan deze visserij. Alleen voor nu word het tijdje wachten. Gaan we toch lekker nieuwe uitdagingen zoeken. Heb al wat ideetjes dus gevist word er zo ie zo. Stay tuned hier op Roofvisweb voor deel 5 welke waarschijnlijk ergens in Juni zal verschijnen.

Op naar het volgende avontuur….

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl