Kwam de baai uit en daar stond ik met mijn bek vol tanden….wij groot water vissers der lage landen kregen een lesje nederigheid. Vänermeer lag voor ons met haar 5655 km² om maar even een vergelijk te maken: het IJsselmeer is rond de 1000! Woest en wreed lonkte ze met haar begerige vingers naar me zo van hé….kom maar op jij Fish On mannetje. Schudde mijn kale kop maar eens en gaf de rat de sporen en het avontuur wat zweden heet was begonnen!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

Andy van Assema ( Sportfishing Dalsland ) had me gezegd, Hilco zoek de onderwater eilanden op die naast dieper water liggen. Kathedralen van basalt die oprijzen uit de dieptes, als reuzen die ontwaken en zich uitrekken voor een nieuwe dag. Stefan en ik hadden een eiland op het oog, een goede 3 kilometer uit de kust. Met zo’n 25 tot 40 meter diepte water er omheen rees ze omhoog, dikke 900 meter lang en 450 meter breed met punten die maar 3 tot 5 meter onder water lagen. Ik kan je zeggen dat je je nietig voelt als je op dat soort plaatsen mag vissen. Water zover je oog kan kijken en met windkracht 3 om je oren, is dit een belevenis die je niet voor mogelijk houdt. Dat enorme water drukt met een mega kracht tegen die ondiepere platen aan, het is net de ouderwetse hulliekullie op de kermis van vroeger.

Aasjes overboord en let’s go fishing!!! En man dat gebeurde…..we krijgen beet en als ik er nu aan terug denk dan sta ik nog paf. Aanbeten zo hard dat je ze in je schoudergewrichten voelt, snoeken die zulke enorme runs nemen dat je denkt dat je aan een walvis staat te trekken.
Helaas was dit feest van korte duur want de wind trok nog meer aan en moesten noodgedwongen de veilige baaien op zoeken. Dat spelletje speelde moeder natuur helaas de hele week en elke avond keken en speurden Stefan en ik de weerberichten af of we weer op pad konden. Maar op 1 dag na, waar we nog 2 uurtjes konden vissen op dat prachtige water, was het ons niet gegeven. Met heimwee denk ik er aan terug en vraagt je af….. oh wat als!!!!!!!!!!

Denk er aan vrienden voor als je dit zelf ook wilt beleven, zorg dat je je spullen goed voor elkaar hebt. Een goede boot en motor, lenspompen of zelflozers die goed werken en gps is meer dan nodig in deze prachtige wereld. Kop erbij houden en goed naar de golven kijken want als je in de verte schuimkoppen ziet komen….gas op de lolly en pleite gaan!

Gelukkig heeft Dalsland veel meer te bieden met haar grote en kleine binnen meren in overvloed en wij hebben ons meer dan vermaakt op deze wateren. De grote binnen meren waren nog moeilijk maar daar had Andy ons al voor gewaarschuwd. Het koude voorjaar en het constant draaien van de wind zorgden voor moeilijke dagen op de meren. Wij stijfkoppen dachten, hmm tja het zal….moeilijk…. ja voor een ander zeker! Nou ik kan jullie zeggen, hadden we maar meteen geluisterd naar de local want je werd helemaal gek. We hebben er 2 dagen aan besteed en ik verzeker jullie dat we elke dag vol op de vis hebben gelegen. De finder liep helemaal vol met aasvis maar aanbeten krijgen was nog moeilijker dan verkering krijgen in het klooster!!!!

Het was dinsdag in de avond en ik zat samen met mijn vaste maat Stefan even rustig de boel te evalueren. We kwamen als snel tot de conclusie dat als het hele grote niet kon en het andere niet wou we maar moesten omschakelen naar iets anders. Dan de meren maar van ongeveer 3-4 kilometer lang en die totaal in de luwte lagen. Daar was de water temperatuur ook 5 graden hoger dan de grote binnen meren waar het maar 12 tot 13 graden was en we hoopten dat het constant draaien van de wind hier minder impact zou hebben op de vis. Om een voorbeeld te geven: we hebben meegemaakt dat de wind in 3 uur tijd uit 4 verschillende hoeken kwam en hoe gevoelig de vis daar is op dit fenomeen verraste zelfs een oude rat als mijzelf!

Dat deze keuze de code was voor onze laatste visdagen hier in Zweden kwamen we al snel achter. Zoals altijd trollen we eerst even een uurtje om te kijken hoe het water in elkaar steekt. Zoekend naar ondieptes die aan dieper water grenzen krijg je op de manier redelijk snel in beeld en niet veel later vonden we een baai die hier perfect aan voldeed. Wij leggen de boot altijd ver uit de oeverzone en schuiven dan telkens 20 meter op, niks op de motor maar gewoon old skool op het anker. Ikzelf mag graag gooien mat cranckbaits van een redelijk formaat , lengte zo’n 12 tot 14 cm en vis ze vrij agressief met stop and go techniek.

Gooide voor de 2 keer en draai snel in en laat hem weer stil vallen, start weer op en……….boem vast!! Niet gewoon vast…. NEE…..knetter vast. Zet wat meer druk maar niks nada…..nog wat meer druk dan! Vast, vast?? Niks vast….der dendert me daar een intercity naar Noorwegen ofzo vandoor, zeer zeldzaam dit!!! Oud ritueel na het vangen van een monster is voor mij altijd een peukie roken en dan een paar minuten dom dwaas kijken. Krabbel weer in de benen en ga weer op mijn plekkie staan. Gooi in, draai binnen en boem, weer eentje. Haha, zo kom je wel door je pakje shag heen!!!!

Ook trollend vingen we monsters van snoeken maar toen wij er waren kwam het echt wel heel precies in je aas keuze. Lange slanke pluggen van 20 cm en grote flankers brachten ons de meeste aanbeten. Trollend kwamen ze allemaal van 4 tot 6 meter diepte terwijl het werpend vissen het meeste succesvol was op de randen van 2 tot 4 meter. Aastijden waren kort maar hevig en verschilden elke dag dus doorzetten en op je stek blijven is de truc!!!

Om een lang verhaal kort te maken, we hebben echt prachtige dagen gehad en zowel werpend als trollend prachtige grote sterke vissen gevangen. In een wereld die zo enorm prachtig en indrukwekkend is. Voor degene die nog gaan of volgend jaar die kant op willen kunnen wij jullie alleen maar het volgende meegeven: Als het niet kan zoals het moet dan moet het zoals het kan!!! Blijf nadenken en houd je niet vast aan oude patronen of succes. Dan kom je en dat beloof ik je, in de avond thuis met de volgende woorden.

Fish On!!!!!!

Hilco van Nuil.