We hebben er met z’n allen twee jaar op moeten wachten! Na de sensationele vangst van enkele écht grote ruwe haaien in juli en augustus 2012 door Peet Boogaard uit Steenbergen, waaronder een gewogen vis van 19,06 kilo en een niet gewogen vis van 167 cm (!) die beide nu staan als officieel Nederlands hengelrecord, werd er vorig jaar geen enkele grote ruwe haai gevangen. Tussen de honderden gladde haaitje kwam een enkele tope van rond de meter aan boord, maar de echt tot de verbeelding sprekende vangsten bleven uit.
Foto’s: Frank en Marloes Dekker
Ook dit seizoen is een leger ‘haaienvissers’ met speciaal materiaal in de weer in zowel de Oosterschelde, als in de Voordelta, aan de andere kant van de Stormvloedkering. Tot dusverre kwamen opnieuw enkele juveniele exemplaren boven water, o.a. bij schipper Dré Vriends van ms. Big Marlin. Daarover berichtte ik afgelopen week reeds. Grote exemplaren bleven echter uit…Tot afgelopen zaterdag 12 juli jl. dan!
Frank Dekker – bekend van o.a. het voormalige Zeehengelsport/Penn zeevisteam – vist vanuit de eigen kleine visboot regelmatig samen met zijn vriendin Marloes op gladde haaitjes. Frank werkt actief mee aan de merkexperimenten van Sportvisserij Nederland en is één van de sportvissers die aan boord beschikken over de officiële vismerken en de apparatuur om deze ‘tags’ aan te brengen in de rugvin van de haaitjes. Vorig jaar behoorden Frank en Marloes al tot de hofleveranciers van gemerkte gladde haaitjes, maar een tope wisten zij nog niet eerder te vangen.
Afgelopen zaterdag visten Frank en Marloes bij de kering gericht op gladde haaitjes en pijlstaartrog en hadden speciaal een hengel bijgelegd voor de ruwe haai, met als aas een makreelfilet. Op de zagers vingen zij 10 gladde haaitjes en twee pijlstaartroggen en op de makreel deze schitterende ruwe haai van 149 cm. Met een licht bootstokje leverde dit geweldige sport op. De haai gaf eerst niet echt weerstand; het leek wel alsof hij niet in de gaten had dat hij gehaakt was. Toen hij dit wel in de gaten had, volgde een geweldige run door de slip van wel 50 meter. Het kostte Marloes en Frank veel moeite om de haai uiteindelijk aan boord te krijgen. Het schepnet bleek niet groot genoeg en dus heeft Frank de tope uiteindelijk met de hand aan boord getild.
Van harte proficiat, Frank en Marloes!
Met deze vangst hebben ook jullie beslist geschiedenis geschreven!
38 kajaks namen deel aan het W.P.C. kayak open event.
Dat is een mond vol voor een titel van een artikel maar in werkelijkheid is het de naam van het eerste grote kajak evenement dat dit jaar heeft plaats gevonden in Nederland. Tussen al het W.P.C. geweld van de supersnelle en prachtig uitgeruste boten die in een drie daagse wedstrijd om de wereld titel streden op het Haringvliet /Hollandsdiep was er voor kajak vissers een aparte wedstrijd georganiseerd rondom Hellevoetsluis. Het ging hier om een twee daagse wedstrijd in een afgebakend gebied waarbij men elke dag 3 baarzen 3 snoekbaarzen en 1 snoek mocht aanleveren. Dit aanleveren gebeurde door je vangst samen met je wedstrijd nummer op een meetgoot te leggen en deze te fotograferen waarna je op het einde van de dag je de jury door het overhandigen van de memory card uit je camera de mogelijkheid gaf om je vangst te registreren.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Meetgoot, wedstrijd nummer en een mooie baars.
Het leek mij en de overige leden van het viskayaks.nl team erg leuk om hier eens aan mee te doen en om er dan gelijk naast het wedstrijd element een gezellig team uitje van te maken. Zo gezegd zo gedaan en zodoende gingen we luxe kamperen op een camping bij Hellevoetsluis Luxe? ja dat wil zeggen een mooi chalet op een camping zodat je in ieder geval “lekker” kon slapen en douchen want “top” sporters moeten natuurlijk wel goed uitgerust zijn… . In de aanloop van deze wedstrijd was ik twee keer de wedstrijd area wezen verkennen en dat leverde op 1 dag een aantal mooie baarzen op.
Mooie baars tijdens oefen sessie.
Het werd echter ook al snel duidelijk dat het best taai kon zijn aangezien de locatie dermate dicht bij de haringvliet dam ligt waardoor het water erg helder is , niet echt snoekbaars water dus. Terwijl wij (team Viskayak.nl) ons aan het installeren waren op de camping ( BBQ ) aan de vooravond van het evenement hoorde we dat het wedstrijd gebied was verplaatst naar het oosten. Toch wel balen aangezien we dus in het “verkeerde” gebied hadden geoefend en nu juist een achterstand hadden t.o.v. anderen doordat die in de middag en avond voor de wedstrijd dag juist wel in het “goede” gebied hebben geoefend terwijl van een koele versnapering aan het genieten waren op de camping maar ja……
Op zaterdag 20 juni ’14 was het dan zover, 38 kajaks uit onder andere Nederland, België, Duitsland, Finland, Engeland en zelfs uit de U.S.A. lagen om iets voor 10.30 uur klaar in de haven voor de eerste World Predator Classic Kayak Open.
Deelnemers en hun kajaks enkele momenten voor de start van dag 1.
Qua weer was het een typisch Nederlandse “zomer dag” , bewolkt en een gedurende de dag een aantrekkende wind. De wind was in de vroege morgen gedraaid van Noord West naar Zuid West wat een vervelende hoek is op die locatie aangezien er dan geen enkele bescherming is tegen de weersinvloeden. Om 10.30 uur klonk het start schot en stoven de kajaks weg, blijft een schitterend gezicht zoveel kajaks bij elkaar.
Op weg voor dag 2.
Nou had ik van te voren wel de waterkaarten geraadpleegd maar voor de rest was het een gebied waar ik nog nooit was geweest en waar begin je dan? Je hebt tenslotte maar een paar uur om de vis te vinden en te vangen. Op de kaart lag een interessant stuk waar een talud lag die de afscheiding vormde tussen een vaargeul en ondiepe plaat waarvan ik hoopte dat het ondiepe gedeelte vol zou staan met planten. Eenmaal aangekomen op de stek bleek het er inderdaad precies zo uit te zien als gehoopt. Gauw een klein shadje aan de speld gehangen om deze richting het ondiepe te smijten en hem dan over de planten heen te vissen en bij het talud naar beneden te laten vallen. Het bleek echter al snel dat de vis zich echt tussen de planten begaf daar ik al vrij snel twee mooie 40+ cm baarzen kon verleiden.
Auteur met vis.
Bij het talud zelf gebeurde niet veel nee ze lagen echt op het ondiepe deze dag. Een aantal uren verstreken maar er gebeurde niet veel, langzaam had ik me al werpend verplaatst langs de rand van het talud waarbij het aantal planten steeds minder in aantal werd. Dus besloot ik om terug te gaan naar de plek waar meer planten stonden en waar ik de baarzen had gevangen. Dit bleek na een worp of tien een goede keuze, een mooie aanbeet volgde echter hij ( waarschijnlijk snoek ) hing niet maar de sporen op mijn shad waren duidelijk zichtbaar. Korte tijd later en een paar gemiste aanbeten verder was het dan toch raak. Het kleine snoekje deed er werkelijk alles aan om te ontkomen en bleef daarbij maar uit het water springen. Echter zijn pogingen waren tevergeefs en na een paar foto’s mocht deze herrie schopper weer terug.
Kleine maar wel zeer welkome snoek.
Paar worpen later een knalharde aanbeet, maar deze vis heeft de haak net gemist en ging er alleen vandoor met de staart van de shad. Jammer, was verreweg de beste aanbeet die ik deze dag zou krijgen. Uren waren er inmiddels verstreken en de wind was ondertussen behoorlijk aangetrokken tot een niveau dat het bijzonder lastig werd om nog secuur te kunnen vissen. Stug volhouden leverde dan toch nog een vis op een mooie baars zorgde ervoor dat ik mijn quota qua baars deze dag dan toch volbracht. Het laatste uur was meer overleven tussen en op de golven en bleef het stil met de aanbeten. Eenmaal terug op de kant werd de balans opgemaakt , het bleek dat er slecht was gevangen en dat deze jongen het eigenlijk best goed gedaan had. Wat heet, stond tot mijn eigen verbazing bovenaan de lijst met drie baarzen en een snoekje. Na een zeer gezellige avond op de camping met mijn maten van team Viskayaks.nl waarbij het misschien iets te laat werd. Was dag twee van de competitie voor mij een spannende aangelegenheid moest tenslotte toch mijn eerste plek gaan verdedigen. Om 10.00 uur klonk het startschot voor een hopelijk visrijke dag, qua weerbeeld was het compleet anders dan de dag ervoor.
Schitterend gezicht 38 kajaks die van start gaan voor dag 2.
Veel meer zon en vrij weinig wind wat ik eigenlijk wel jammer vond. En wat doe je dan ? Ja als het gisteren lukte waarom dan vandaag niet dacht ik bij me eigen. Zodoende ben ik naar het zelfde gebied gegaan als de dag ervoor in de hoop dat er nog wat vissen verstopt tussen de planten lagen. Echter na twee uur gooien werd het toch wel duidelijk dat ze er weinig zin in hadden deze dag. Er gebeurde helemaal niks en besloot om eens wat andere stekken en technieken te proberen. Vertikalen en diagonalen met shads langs de diepere stukken onderaan verschillende taluds ,het resultaat bleef echter hetzelfde er gebeurde geen reet. Vele uren verstreken en uiteindelijk er dan toch weer voor gekozen om de vis te zoeken tussen de planten in de buurt waar ze de dag ervoor wel wilde bijten. Het lukte me echter niet om ook maar één aanbeet te forceren en ging uiteindelijk toch wel teleurgesteld terug richting de startplek aangezien de tijd er bijna opzat. Eenmaal terug op de kant bleken de vangsten over het hele deelnemers veld erg slecht te zijn geweest al was er wel een meter snoek gevangen en een aantal grote vissen gelost. Mijn eerste plek was ik natuurlijk wel kwijt aan een Duitse deelnemer die wel een aantal baarzen had gevonden. Proficiat Sebastian Kummerer !!
Omdat er dusdanig slecht was gevangen op de tweede wedstrijd dag werd ik ondanks mijn blank toch nog tweede in het eind klassement.
Baalde toch wel aangezien één klein snoekje genoeg was geweest voor de overwinning maar ja, als telt niet.
De gehele top 10 op het podium met in het gele WPC shirt de winnaar
Uiteindelijk ging Sebastian Kummerer er dus dik verdiend vandoor met de eerste prijs welke bestond uit een nieuwe Hobie kajak en een ticket voor het W.K wat later in het jaar word gehouden op de Vinkeveense plassen!! De tweede prijs was een zeer goed gevulde rugzak van Rapala welke vol zat met kunstaas en andere handige speeltjes maar ja….
Ondanks de blank op Dag twee toch nog de 2de plaats in het eind klassement.
Uiteindelijk was het vooral door het gezelschap een zeer geslaagd weekend en heb ik er volop van genoten. Op naar het volgende avontuur en naar de volgende wedstrijd. In september is er een heus Europees kampioenschap kajakvissen welke word gehouden in Nederland en waar er twee tickets te verdienen zijn voor het W.K. Heb me inmiddels aangemeld en ben één van de deelnemers tijdens deze wedstrijd. Ik hou jullie op de hoogte!
Sinds dit jaar is M&M Hengelsport de verdeler van SPINMAD producten in Nederland. SPINMAD is producent van revolutionair, exclusief en hoogwaardig kunstaas tegen een verrassend lage prijs. Inmiddels is dit merk zeer populair onder roofvissers in heel Europa en ook in Nederland is bestaat er een grote vraag naar SPINMAD.
Dit is niet voor niets want het kunstaas van de Poolse producent is uniek vormgegeven en meer dan effectief gebleken voor nagenoeg alle roofvis. Daarnaast worden de SPINMAD producten gekenmerkt door een breed scala aan kleuren en varianten met daarbij een perfecte afwerking.
Onze M&M testvissers hebben in zeer korte tijd spectaculair goed gevangen met verschillende soorten en zijn dan ook zeer enthousiast. De verscheidene SPINMAD varianten zijn in te delen in vier verschillende klassen namelijk ‘Blade Baits’ , ‘Tail Spinners’, ‘Vertical Jigs en Ice Spoons’.
Blade Baits
Blade Baits
Deze Pilkers zijn voor sommigen het geheim van succes en voor andere een mysterie. Dit type kunstaas is oorspronkelijk in de Verenigde Staten uitgevonden voor het vissen op de daar populaire Bass. De enorme efficiency van de Blade Baits is daar inmiddels onomstreden en legendarisch. Bekend met het potentieel van dit type kunstaas en het aasgedrag van Europese roofvis heeft SPINMAD specifiek Blade Baits ontwikkeld met subtielere vormen en kleuren die de agressie van de meeste roofvis uitlokken.
Geschikt voor baars, snoek, snoekbaars, winde, roofblei en forel.
Tail Spinners
Tail Spinners
Ook dit type kunstaas komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten waar het immens populair is geworden voor het vissen op Bass. Al snel werd echter duidelijk dat Tail Spinners ook enorm effectief zijn voor het vissen op andere roofvissen. De populariteit onder Europese roofvissers is dan ook sterk en immer groeiende. Veel enthousiastelingen noemen dit type aas ook wel hun geheime wapen en na veel testen heeft SPINMAD de ultieme Tail Spinners ontwikkeld.
Als de roofvis actief aast kun je ze vrij gemakkelijk vangen aan veel soorten kunstaas. Als ze echter voorzichtig zijn en niet of nauwelijks azen is er iets speciaals nodig om ze tot een aanbeet uit te lokken. Hier komt de kracht van de Tail Spinner volledig tot zijn recht. De sterke vibraties van dit aas zetten ook in de meest moeilijke omstandigheden vis aan tot azen.
Geschikt voor snoek, snoekbaars, baars, forel, bruine forel en in de zwaardere gewichten zelfs voor meerval.
Vertical Jigs
Vertical Jigs
De ervaring en doorlopende testen van de SPINMAD testvissers heeft ze ertoe gezet een ‘vertical jig’ te creëren specifiek voor het verticalen en ijsvissen. De bewegingen van de SPINMAD jigs worden gekarakteriseerd door een illusie van gewichtloosheid die het gedrag van visbroed en kleine vis perfect imiteert.
Bij korte tikken springt de jig opzij als een kleine vis and hersteld zich in verticale positie bij langzamere bewegingen. Wanneer dit unieke aas hoog wordt opgetrokken produceert hij de trillingen en geluid van insecten, een provocatie die de vis niet eerder bij kunstaas heeft ervaren.
Ice Spoons
Ice Spoons
SPINMAD heeft ook meer klassieke lepels voor het ijsvissen en verticalen ontwikkeld. De als een spiegel gepolijste zijde van dit type aas reflecteert het licht zeer sterk en lokt daarmee de aanvallen van met name baars uit. Het tikken met bewegingen van 5 tot 30cm over de bodem geeft het beste resultaat. De grotere modellen zijn ideaal voor wanneer het ijs er pas ligt en de kleinere zijn het perfecte wapen voor wanneer de vissen zeer traag zijn geworden door de kou.
Vraag ernaar bij uw winkelier voor meer informatie.
M&M Hengelsport wenst u veel visplezier en een goede vangst!
Winkeliers die nog niet met M&M Hengelsport samenwerken en geïnteresseerd zijn in één van onze talrijke producten, kunnen contact met ons op nemen via:
Voor de provincies Zeeland, Noord- en Zuid-Holland kunt u contact opnemen met onze agent:
Michel Oostdijk
Tel: +31 (0)654272345
Internet: www.nextlevelfishing.nl
E-mail: info@nextlevelfishing.nl
Voor Belgïe en Noord-Frankrijk kunt u contact opnemen met onze agent:
Thierry Pauwels (Pauwels Allround Fishing)
Tel: +32(0)54240862
Fax: +32(0)54240851
Mob: +32(0)475250508
E-mail: allroundfishing@skynet.be
Voor meer informatie bezoekt u de website van M&M Hengelsport
Dag 4: Langsjon Een nieuwe dag, een nieuw meer. Langsjon wordt het vandaag. Een langgerekt meer zoals de naam al doet vermoeden. Door een kleine sluis wordt dit meer gescheiden van het gisteren beviste Kyrksjon.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
Potentie genoeg.Vooral kleine jerkbaits doen het goed.
Het waait wat harder dus de vliegenhengel van Frank wordt niet gebruikt. We starten weer redelijk dicht aan de helling maar in tegenstelling tot de vorige dag loopt het niet direct hard. Ik krijg een aanbeet en Frank een volger. We besluiten om wat meer “run and gun” te vissen. Snel verkassen dus als we een stek aangedaan hebben die niets oplevert. Zo lopen we sneller tegen de vis aan. Zo af en toe krijgen we een beet of een volger op onze jerkbaits maar echt wild is het nog niet. Pas halverwege het meer begint het wat harder te lopen. En zonder het echt in de gaten te hebben loopt de teller al naar een vis of 8. Strak tegen de rietstengels vangen we ze weer. Op een enkele plek waar er buiten het riet ook wat begroeiing staat vangen we er ook een paar. De plantengroei is nog niet helemaal ontwikkeld maar als je ze vind, vind je zeker ook snoek.
Fijne huurboot om werpend te vissen.Als je veel vangt kun je al eens experimenteren.
Als we helemaal aan het einde van het meer zijn kunnen we via een smalle doorgang naar het Storsjon meer. Een serieuze slok water, maar wel een met hele mooie stekken. We vinden er een rietkraag met een vrij steil talud er onder dat van 2 naar 5 meter loopt. Een stek om een dikke te vangen. Een paar worpen met mijn Toppie tot tegen het riet en BAM! Een grove vis heeft het kleine jerkbaitje te pakken. Grappig genoeg gaat het kunstaasje rechtop in de bek van de vis staan waardoor hij met zijn bek open zwemt. De dril is desondanks toch nog behoorlijk en na een paar minuten kan ik hem bij de kladden grijpen. Met 95 cm mijn grootste tot nu toe deze vakantie. Een prachtig getekende snoek van het open water.
Mooie donkere vis van diep water.
Aan het einde van de dag gaat de wind liggen en komt de zon er door. Morgen zal het taaier worden. Bij het traileren doen we een vervelende ontdekking. Een van de achterbanden van Franks auto is plat. Gelukkig heeft hij een reservewiel bij zich dus voordat we naar huis kunnen moeten we eerst nog even een band verwisselen. Er blijkt een spijker in te zitten. Daar het reservewiel slechts een zgn “thuiskomer” is zal deze ter plaatse gemaakt moeten worden. Rickard bied gelukkig de oplossing. Vooraan in Hudiksval zit een bandencentrale waar we maandagochtend terecht kunnen. Morgen (zondag) gaan we gewoon vissen!
Dag 5: Storsjon
We besluiten nog een dagje te wagen aan Storsjon en Langsjon. Zoals voorspeld zou het wat taaier gaan worden. Dit omdat we merkten dat de vissen toch al redelijk vroeg gepaaid hadden en langzaamaan uit het ondiepe zouden trekken. De grote snoeken waren in elk geval al weg. Ervaring is nu eenmaal dat je daarvoor echt vroeg in het voorjaar naar Zweden moet. Dit jaar, nu alles veel vroeger is, zijn de vissen ook eerder afgepaaid.
Je zal er maar wonenCreepervis voor Frank.
Als eerste werden de meest succesvolle stekken van de dagen ervoor aangedaan. Ons vermoeden bleek te kloppen. Het windstille weer en het zonnetje maakten dat er nog maar weinig vis op de stekken lag. Als er wat dieper visten kregen we wel af en toe een aanbeet. Naast vissen maakten we ons nuttig door in de GPS een onderwatereiland in kaart te brengen. Een gevaarlijke plek om te varen midden op het meer. Maar ook een potentiële stek voor een echte buffel te vangen. Ik heb iets met onderwatereilanden. Liefst omringd door diep water is het de perfectie pleisterplaats voor grote vissen van het open water die je anders alleen trollend vangt. Gisteren loste ik nog een vis op deze plek. Vandaag, op een volger na is het er stil. Ook hier staat de zon vol het water op te warmen en ik denk dat dat voor de snoeken iets te snel gaat.
Spooks werken perfect.
We verplaatsen ons naar Storsjon, het grote meer. In de doorgang vinden we nog wel wat paaiende vissen maar die liggen te ver in het uitgestrekte riet. Uiteindelijk kan ik er toch nog een paar vangen op een topwater plugje. In het ondiepe tussengebied tussen Langsjon en Strosjon bevinden zich wat kleine eilanden waar rond om wat riet staat. Hier kregen we uiteindelijk toch wel wat aktie op onze topwaters. Met zulke spooks van Illex, Lucky Craft en Xorus is het heel spannend vissen. Je mist er wel eens een vis op maar dat is ook spectaculair. Bovendien krijg je vaak een herkansing.
Bam!
We gaan een stukje verder onder een brug door. Het water stroomt hier het meer uit dus daar is altijd wat te beleven. Er zit enorm veel aasvis in de baai dus er moet ook snoek liggen. En of die er ligt. In een schooltje aasvis zien we een vis het water uit klappen die richting de meter gaat. Een serieuze bak. We gooien de stek goed uit en op de terugweg doen we hem nog een keer aan maar helaas. De vis wilde helaas niet meewerken. Wel vangen we nog een hand vol kleinere vissen.
Terug naar Langsjon dan maar. Langzaamaan richting de helling doen we nog wat stekken aan. Voor ons gevoel is het niet wild maar eigenlijk mogen we niet klagen met 15 vissen. We zijn wat te veel verwend de voorgaande dagen. Wat we ook zien is dat er al veel vis in diep water zit. Als je dit op het ondiepe treft weet je niet wat je meemaakt!
De vis zit al weer in diep water op .
Omdat we morgenavond bezoek krijgen en ons een etentje aangeboden wordt vissen we niet te lang door. We pakken vast wat in want over 2 dagen moeten we vroeg vertrekken. Tegen een uur of 7 gaan we van het water en het wordt uiteindelijk toch weer rond middernacht voordat we in ons mandje kruipen.
Dag 6: De Oostzee
De laatste dag alweer. We zouden het kort houden vandaag. In de eerste plaats omdat we een band moesten laten repareren uiteraard en omdat er aan het einde van de middag een diner op ons stond te wachten.
Voor de beste banden ga je naar Bilmetro in Hudiksval!
Als eerste maar eens achter die band aan. Direct vooraan in Hudiksval zit een niet te missen bandencentrale. Monteur Stefan ging direct aan de slag en amper een kwartier later waren we good to go! Omdat we toch in Hudiksval waren werd er besloten om vandaag de Oostzee aan te doen. Vlug de boot getrailerd en op naar de beoogde stekken. Toch handig als je een laptop bij hebt waar mee je op Google maps je stekken kan zoeken. Een huisje met internet is dan wel makkelijk. Het eerste stuk van de baai bij Hudiksval is wat saai met vooral veel diep water. Het valt me op dat er grote scholen vis in het diepe zitten. Haring? Ik hoop dan maar dat de snoeken zich nog op het ondiepe bevinden.
Het was een eindje varen maar uiteindelijk kwamen we in een gebied met meerdere interessant uitziende baaitjes en vele eilanden. Onderweg daar naar toe passeerden we nog andere hellingen dus we hadden er sneller kunnen zijn. Hoe dan ook, we wilden relaxed vissen op onze laatste dag dus we varen rustig verder, net zo lang toe we iets interessants zien. In het eerste baaitje was het nog niet te wild. Frank kreeg een aanbeet en een volger op een blauwe streamer. Blauw doet het altijd goed in Zweden.
Sterke vissen in de Oostzee.Stevig gebouwd.
De volgende baai dan maar. Hier aangekomen krijg ik al na een paar worpen een loei harde aanbeet. Helaas lost de vis al na een paar tellen. Een van de tanden van de vis zit nog in de jerkbait. Echt groot was de vis niet maar wat een kracht! Hij lag vlak onder de kant in de opening van de baai tussen een paar grote rotsen. Een stukje verder zien we nog een paar volgers. Het begin is er. Naarmate we dus verder naar de eilanden toe gaan krijgen we meer actie. Een paar honderd meter opschuiven en op nieuw proberen. Hier liggen grote met algen begroeide keien in het water. Oppassen met de schroef dus. Ik trim de motor voor alle zekerheid want er staat best wel een redelijke wind. Een paar worpen tussen de stenen en mijn Smitty jerkbait wordt bruut gegrepen. De vis, een mooie 80er blijft maar gaan. Ongekend. Als riviervisser ben ik gewend aan sterke snoeken maar dit heb ik bij mij op de rivier nog niet eens meegemaakt. Dit is een heel ander slag snoeken als op de meren die we hiervoor bevist hebben. Ze zijn lichter van kleur, aangepast aan het leven tussen kelp en de algen op de rotsen. Het lijf van de vissen is ook steviger en een opvallend kleine kop. Ik denk dat ze aangepast zijn aan het leven in het brakke water met de bijbehorende prooivissen en snel groeien.
Als het kan vist Frank met de vlieg.En hij vangt er ook mee.
Ik vang er nog een tussen de stenen en even later mag ook Frank zijn eerste vis van vandaag landen. Strak onder de kant aan de monding van een baai. Aasvis zien we nog niet. Zouden ze soms liggen te wachten op de haringen die in het diepe verblijven. Als die onder de kust komen is het een vreetfestijn van jewelste natuurlijk. Dit vermoeden word s’avonds door visgids Jonny bevestigd. De haringen kunnen hier elk moment arriveren en de snoeken nemen hun positie in.
De Oostzee met haar ruige kusten.
Het loopt al aardig in de middag als ik bij een van de laatste stekken een alles vernietigende aanbeet krijg. Dit is hem! Hij komt al even langszij en ik zie dat het een mooie vis is die wellicht over de meter gaat. De vis neemt in het eerste schot zo maar een run van 15 meter. Ik heb niet mijn zwaarste hengel bij me maar het is toch wel een stevige stok waarmee ik in Nederland al vele grote snoeken de baas ben geweest. Tot 2 keer toe mislukt de handlanding doordat de jerkbait achterstevoren in zijn bek zitten de staart dreg er los bij hangt. Uiteindelijk heb ik hem te pakken. Voor de meter komt hij net een paar cm te kort maar hij gaf een gevecht waar menig metersnoek niet tegenop kan.
Zwaar bevochten negentiger.
Ik besluit nog een stek aan te doen voordat het welletjes is voor vandaag. Deze brengt niet wat het had moeten zijn dus ik laat Frank nog een poging wagen op de stek waar ik in de ochtend die mooie aanbeet kreeg. Ik ruim ondertussen wat op. Een hengel tuig ik nog niet af. Je weet immers nooit. Op de stek aangekomen zien we al snel redelijk wat actieve vis. Ze jagen op iets in een klein baaitje Frank smijt een paar keer met de vlieg en ook ik besluit nog een paar worpen te maken. Dat wordt direct beloond met een kleine snoek. Frank is ondertussen vast komen te zitten achter een rots dus ik onthaak hem snel. Als Frank los is, is het voor mij mooi geweest. Ik pak in. Frank vangt er niets meer bij.
Vandaag was het een beetje zoeken naar de juiste stekken en hebben we redelijk wat tijd verloren met de kapotte band en het zoeken naar plaatsen. Eens we de snoeken gevonden hadden kon het wel hard gaan want we kregen alle actie op slechts een paar honderd meter. Echter met veel eilandjes en baaien heb je dat niet even snel uitgevist. s’Avonds in het huisje wachtte ons een aangename verrassing. Er was voor ons en nog wat andere gasten gekookt in ons huisje.
Kipfilet uit de oven met een kruidige saus, frisse salade met zalm, gekookte aardappelen en een groot stuk appeltaart met vanille saus achteraf. Weggespoeld met een koud biertje kan je de vakantie niet beter afsluiten. Na het eten hebben we de visserij met Rickard en Jonny nog eens goed door genomen en op de waterkaarten aangegeven waar de goede stekken zijn en waar het voorzichtig varen is. De volgende ochtend zetten we de terugreis in. 8 uurtjes rijden tot Gotenburg, nachtje slapen op de boot en dan van Kiel naar huis. Thuis even de vuile was afgooien, nieuwe kleren pakken en de boot aankoppelen voor nog een paar dagen in eigen land. Frank wist nog een boot te winnen in de Predatortour, ik moest het met mindere vangsten doen. Terug in de realiteit dus.
Samenvattend
Het gebied rond Sordellen, of Dellen zoals ze zelf zeggen bied vele mogelijkheden. Zowel op de wateren die direct aan het huisje liggen als in de omgeving. Wij zijn vooral werpende vissers maar met behulp van de beschikbare waterkaarten zijn er zeker mooie plaatsen te vinden waar je ook goed kan trollen. Er zijn plekken die door de forelvissers gemeden worden omdat ze er te veel last krijgen van snoeken. De huurboot is ook zeer geschikt om met meerdere hengels trollend te vissen zoals dat in Zweden gebruikelijk is. Planers en dergelijke zul je wel zelf moeten verzorgen. Ik zou ze zeker meenemen als je wilt trollen. Het is een manier om selectief de grotere vissen van het open water te vangen.
Omdat het wat verder rijden is, is het hier zeer rustig. We hebben in de hele week 2 lokale snoekvissers gezien. Van dressuur is hier geen sprake. Qua vissoorten is het vooral de snoek voor ons geweest. De regenboogforel van Frank beschouwen we als een uitzondering. Ik meen zelfs dat die na verloop van tijd weg trekken. Baars zit er ook en op sommige plaatsen zagen we er regelmatig enkele volgen van ca een centimeter of 30. Snoekbaars zit er ook op deze meren. Ze schijnen nog groot te worden ook. Wij hebben er niet op gevist. De Zweden trollen er hoofdzakelijk op in half water. Het zogenaamde “sharp shooting” staat nog in de kinderschoenen maar dat zou ook moeten werken. Op Kyrksjon zou je ze ook op de voor ons bekende manieren wel kunnen vangen. Dit meer doet wat meer Nederlands aan qua bodem structuur.
De bestemming Sordellen is te boeken bij Cordes Travel (http://cordestravel.nl/zweden/sordellen-zweden-vissen-op-snoek/). Linda en Raffie doen er alles aan om je vakantie zo goed mogelijk te laten verlopen en je van de juiste informatie te voorzien. Mij is de service in elk geval echt heel goed bevallen.
Naast Sordellen zitten er nog tal van andere avontuurlijke bestemmingen in hun pakket voor zoet en zout water en het aanbod wordt nog steeds uitgebreid. Meld je ook even aan voor de nieuwsbrief dan blijf je op de hoogte van interessante visbestemmingen, buitenlandse vangsten én de gezellige Cordes Travel dag.
Op 5 en 6 Juli vond voor de 3e keer de Fishing Masters plaats in het Duitse Wehnen. Het Team van Roofvisweb bracht een bezoek op zondag en hebben het best naar ons zin gehad. Dit evenement gelegen aan een grote forellenplas werd georganiseerd door Jahr-Verlag de uitgever van onder andere Blinker, Esox, Angelwoche en vele andere bekende Duite bladen. Onder het genot van een stralend zonnetje en rond de 25 graden konden de bezoekers genieten van 60 hengelsport specialisten uit geheel Europa. Rond om de forellenvijver stonden pagode tenten opgesteld waar allerlei voorlichting werd gegeven door hengelsportgroothandels en specialisten.
Tekst en foto’s: Frank van Vliet en Derk vd Molen.
We kwamen toch nog wat Nederlanders tegen.Specialist met de vliegenlat Rudy van DuijnhovenDe sfeer zat er goed in bij de Lund mannen!Nee..op je beurt wachten Hans Koopman!
Schitterende Lund Rebel XL op het water.De Starweld demo bootDaar kan je opstappen….
En dat deden de bezoekers massaal.Volle bak aan boord met Dietmar IsaiaschJouke Jansma met de Starweld demo bootAan boord bij Helmut Schoddel van Pike-AttackOok Stephan Gockel had genoeg animo!
Vooral de boottochten met experts zoals Stephan Gockel, Marcel Asbroek, Jouke Jansma, Helmut Schoddel en Dietmar Isaiasch in hun Starweld en Lund boten, genoot grote populariteit. Vanaf zowel de kant en vanuit de boot werden vele forellen gevangen.
Vaak kromme hengelsSlepen met kleine plugjes…..brachten vele forellen in de bootHopla wat een fun!Is toch weer eens wat anders als snoeken Derk vd MolenOok vanaf de kant werd er goed forel gevangen.Film opnames met Babs Kijewski.Maar ook op de stand van Quantum super druk bij Babs Kijewski.Ja mooi reeltje van Quantum Derk!
Waar zit de vis??Mooie oppervlakte aasjes van Molix!Molix heeft ook een mooi shad pakket.Mooi……kunstaas!
Er waren ook demonstraties met Hobie Kayak
Crestliner is BACK!
Fishing Masters 2014 was TOP!
Meer informatie over de Fishing Masters 2014 is ook te vinden op: ANGELN.DE
Vandaag precies 1 week geleden ging de door Ton Fleur georganiseerde “Unlimited Amsterdam 3 of a kind Open Street 2014” gewoon door. Dit als eerbetoon aan de te snel overleden Ton Fleur. De opkomst was overweldigend en met ruim 50 deelnemers werd het een top evenement. Veel bekende gezichten uit het Streetfishing wereldje namen deel waaronder het Gunki Team uit Frankrijk.
Ook waren er deelnemers aanwezig van het Gunki Streetfishing team.Megabaars bij Rien de Wolf.
Het verslag:
Er werd vandaag vroeg gestart zodat we aan het einde van de middag met een koud biertje in de hand met op de achtergrond het gespetter van de bbq konden nagenieten van wat een vreemde dag zou worden.
De nieuwe hengelsport afdeling van Rien de Wolf waar de laatste materialen konden worden gekocht.
De eerste deelnemers druppelden rond 8 uur al binnen en konden de laatste haakjes loodjes of lijn nog even inslaan bij Rien de Wolf. Shads hoefden ze niet te kopen vandaag, deze werden verstrekt door Gunki, R&R Tackle en Nippon Tackle. Alleen hiermee mocht gevist worden.
Het zou vandaag de visser en niet het aasje zijn wat het verschil maakte, 3 verschillende shads van 3 verschillende merken nu kwam het aan op techniek kunde en het fingerspitzengefühl.
Even stilstaan bij het overlijden van Ton Fleur.
Dat het geen normale wedstrijd zou worden wisten we allemaal na het overlijden van de grote man die dit allemaal bedacht had. Voor de start werd hier dan ook bij stil gestaan en werd er een brief van Ton zijn vrouw voorgelezen waarin stond dat we moesten genieten van onze gezamenlijke hobby en deze dag.
Alle deelnemers werden naar de waterkant gestuurd opzoek naar de maatse vissen. Was het op veel plaatsen in Nederland slecht weer, in Amsterdam straalde de zon alsof het zo had moeten zijn.En vrij snel werden de eerste vissen gevangen, maar dat het vandaag geen gemakkelijke dag zou worden werd ook snel duidelijk. Je kon natuurlijk niet even snel je eigen top aasje uit je box pakken.
Groot was ie wel….die rondvaart boot die ik haakte…maar kon hem niet landen… Ze zitten overal die roversssssss
Er waren enkele deelnemers die dachten dat het niet alleen om de grote baarzen en snoekbaarzen ging. Zo was het Frank van Vliet die dacht dat het haken van een rondvaartboot ook punten op zou leveren. Helaas kon hij deze niet landen dus telde ook niet mee. Roel Kaandorp probeerde zelfs punten binnen te sprokkelen met een schildpad maar ook deze werd door de wedstrijdleiding niet mee geteld.
Gelukkig werden de goede soorten ook gevangen en begon bij sommige mensen de gedachte dat ze misschien wel in de prijzen konden vallen steeds groter.
Ze zitten er wel hoor!
Rond de klok van 15:30 kwamen de eerste deelnemers weer terug om hun score kaarten in te leveren en hun vangsten van de dag met elkaar te delen.Onder het genot van een biertje een grillworst en sterke verhalen was het dan tijd voor de prijs uitreiking.
De top 3
Spekkoper van vandaag was Anthony Smit met niet alleen de grootste snoekbaars 65cm maar ook overall winnaar. Naast alle andere prijzen had hij zichzelf hiermee ook een plaats bezorgt in het team voor de Gunki Iron binnenkort in Rotterdam. Als 2e eindigde Corné Ouwehand, en de 3e plaats + de grootste Baars 40cm was voor Pim Eerenvelt.
1e plaats voor Anthony Smit + Grootste snoekbaars (65cm)2e plaats voor Corné Ouwehand3e plaats voor Pim Eerenvelt + Grootste baars (40cm)
Top 10
1 Anthony Smit + Grootste snoekbaars (65cm)
2 Corné Ouwehand
3 Pim Eerenvelt + Grootste baars (40cm)
4 Ruud Sijmens
5 Roel Kaandorp
6 Yair Yelmer Nauta
7 Johan Miroux
8 Robin Grompe
9 Anja Becker
10 Marc Ptacorky
De BBQ op volle toeren.
De BBQ draaide op volle toeren en het een gezellig samenzijn ter ere van Ton Fleur. Het was een schitterend evenement wat door een paar vrienden werd opgepakt om het te laten slagen, TOP! Ik zeg…..tot volgend jaar!
Het was een schitterend evenement…..tot volgend jaar!
Na al dat grove snoek snoekgeweld van de vorige keer, nu weer terug bij het subtiele vissen op de snoekbaars in een minder subtiele omgeving. Al in het gesloten seizoen maakte Oscar de afspraak met Fishing guide Johan (http://www.fishingguidejohan.nl) om samen eens een dagje te gaan vissen, en ik kon dan mooi aanhaken omdat Johan over een ruime boot beschikt waar vanuit je met gemak met zijn drieën kunt vissen. Johan beschouw ik als een goede vriend, en de dagen dat we kunnen afspreken zijn dagen om naar uit te kijken. Niet alleen is het een leuke visdag, het is ook nog eens gezellig en er wordt altijd wel een beetje gedold zoals je kan verwachten van ‘jongens onder elkaar’ in één boot.
Tekst en foto’s: Frans van der Putte
Voor Johan staan zijn gasten centraal (juist, geen klanten maar gasten). En nu zijn Oscar en ik niet bepaald het type visser dat frequent bij een gids in de boot zal stappen: Johans mentaliteit en de manier waarop hij met zijn gasten omgaat is super en ik denk dat als je eens kennis wilt maken met bijvoorbeeld het vissen op de rivier dat je dan bij Johan zeker aan het juiste adres bent.
Op de afgesproken tijd blijkt dat we ons op de verkeerde plaats bevinden. Oscar pleegt een belletje en een paar minuten laten schudden we de hand met Johan en kunnen we bijna het water op. Traileren op de grote rivier kan soms spannend zijn, omdat je rekening moet houden met de scheepvaart en de golven die daarbij horen. Ook het ‘zuigen’ en weer opkomen van het water vaak minuten later nog is iets waar je rekening mee moet houden. Als de kust veilig is rolt het schip van Johan het water in, en dan is het aan mij om de motor te starten en op veilige afstand te blijven dobberen terwijl de boel op slot gezet wordt. Johan en Oscar stappen een paar tellen later in en we zijn op weg! Zo’n woeste plek om te zijn, de drukste scheepvaartroute van West-Europa maar wij voelen ons hier thuis. De stroming, die aparte geur van klei door het lage water, het mysterie van wat er zich onder de wateroppervlakte allemaal afspeelt en de mogelijkheid om allerlei vissoorten te vangen met dat ene aasje plus het feit dat het ook nog eens monster kan zijn: de rivier, een iets om deel van uit te maken.
We komen bij de eerste stek aan, en daar gaan we lekker werpen met shads. Zoals ik al zei staat het water laag en de stroming valt mee. We kunnen prima uit de voeten met 14 gram. Ik zeg ‘we’, maar Oscar vist zwaarder en kiest ook dit keer weer om te starten met de dropshot. Al een paar tellen laten heeft hij de eerste van de dag te pakken! Niet groot maar dat heeft wel eens langer geduurd. De routine van dril, landing, foto’s, onthaken en release volgt.
De vis ligt dus op de stek en ze zijn actief. Uiteraard betekent dat dan niet automatisch dat we er dan ook een aantal gaan vangen, maar de kans is wel aanwezig. Los blijken ze niet echt te zijn kunnen we wel voorzichtig concluderen als we alle drie een worp of twintig verder zijn. Ondergetekende weet een aantal keer een mooie aanbeet uit te lokken en de vis te verspelen of de vis niet eens te haken. Uiteindelijk blijft er dan toch een visje plakken op de HM topper in het meestal favoriete kleurtje limetreuse.
Enkele minuten laten een snoeiharde aanbeet. Het hengeltje gaat lekker krom en voorzichtig denk ik toch wel dat dit een hele dikke is! Eenmaal bij de boot blijkt het geen monster te zijn, maar dan beestje gaf wel prima sport!
Rondom de boot is de roofblei steeds driftig aan het jagen als er een schip passeert. Steeds pakken met name Johan en ik dan snel een roofblei-aasje om te proberen er eentje te foppen. En dat lukt steeds niet! Als de roofbleien weer kalmeren vissen we steeds weer verder op snoekbaars. Op een paar voorzichtige aanbeten na krijgen we verder geen actie meer. De roofblei heb ik wel een klein beetje opgegeven. Daarna besluit een (meteen voelbaar bij de aanbeet) roofblei dat het HM toppertje echt niet alleen voor snoekbaars bedoelt is en schuift er eens even lekker overheen vlak achter de kribkop. Lange tijd blijft de vis diep en vecht hij voor wat hij waard is. Gelukkig kan er altijd maar één van de twee winnen en in dit geval is dat een zeer tevreden visser die deze mooie zeventiger even vast mag houden voor de camera.
Deze stek is mooi, uitgebreid en er ligt vis maar om er nou de hele dag te blijven liggen? Nee, het is tijd om te verkassen en ons geluk elders uit te proberen. Johan stuurt de boot naar de volgende stek, en het is verbazend om te zien hoe ondiep alles nu is met dat lage water. Stekken die normaal stek zijn, kun je nu niet eens bevissen! Maar we blijven ons best doen. Geen aanbeten, of een ‘laffe’ tik, een ‘proevertje’ die heel even hangt… het mag duidelijk zijn dat we de middag naderen. Op een volgende stek worden we wederom verrast door de lage waterstand: het zit zo ingebakken dat een stek een stek is en dan blijkt ineens alles anders te zijn. Oscar weet een aantal baarzen te vangen op deze stek maar voor de rest is het karig.
Op weer een volgende stek is heel erg veel vis zichtbaar op de dieptemeter. Brasems laten slijm achter op hoofd- en onderlijn. Daar liggen vaak ook rovers tussen! Ondanks dat we op de rivier zitten, zijn er zelfs brasems zichtbaar in de oppervlakte. Even later krijgt Johan op 1,5 meter water al verticalende een snoeiharde aanbeet. Enkele tellen laat een vis aan de andere kant van zijn lijn weten het niet eens te zijn met wat er zojuist gebeurd is. En dan ineens plop! Los. Ai wat is dat toch vervelend! Johan denkt er niet te lang over na: dat kan nu eenmaal gebeuren tijdens het vissen. Een kleine twintig minuten later, op weer een andere stek is het Oscar die er een hele sterke vis aan heeft. Een minuut blijft de vis wel hangen (het lijkt wel een kwartier te duren) en de vis is loeisterk. Totdat ‘plop’ ook deze vis losschiet. Waarom?! Frustratie, ongeloof… niet leuk maar wel beter dan helemaal geen aanbeten krijgen. Johan vangt iets later een snoekbaarsje verticalend, en ook ik mag weer een duit in het zakje doen.
We proberen het nog even op de stek waar we gestart zijn, en daar zijn de roofbleien weer volop actief. Net als vanmorgen, willen ze nu ook geen aasje dat speciaal voor hen aangeboden wordt. Maar ook de snoekbaars is nu kalm. Op naar nog een laatste paar stekken, waar we met veel plezier vissen en waar zin en onzin besproken wordt. Een flink eind in de middag al, en als we nog een bijtperiode willen meemaken vandaag zullen we nog een paar uur in ‘de dooie tijd’ moeten door vissen. Dat gaan we niet doen, en breien er een eind aan. Vrouwen en kinderen thuis kunnen het wel waarderen als de jagers zich thuis melden voor het eten, ook al was dat in eerste instantie niet concreet afgesproken. Zo gezegd zo gedaan. Johan bedankt voor een leuke dag en tot snel! We hebben weer genoten.
Sportvisserij Nederland betwist de recent afgegeven vergunning aan een beroepsvisser in het Benedenrivierengebied en stapt naar de rechter!
Een aantal vertegenwoordigers namens de verontruste sportvissers in Made.
Dat was één van de ontwikkelingen die op donderdagavond 3 juli jl. aan de orde kwam, tijdens een door Sportvisserij Zuidwest-Nederland en Sportvisserij Nederland in Made belegde informatieavond met verontruste sportvissers.
Sportvissers in het Benedenrivierengebied worden de laatste jaren geconfronteerd met steeds meer beroepsvisserijactiviteiten op wateren als het Haringvliet en Volkerak. Er verschijnen steeds meer beroepsvisboten en netten en één beroepsvisserijbedrijf, Visserijbedrijf Klop uit Hardinxveld-Giessendam, maakt het daarbij zo bont dat steeds meer sportvissers het bloed van deze visserij dynastie wel kunnen drinken. De sfeer wordt steeds grimmiger en de situatie steeds explosiever…
Het is jarenlang goed gegaan, maar de goede verhouding tussen beroeps- en sportvisserij wankelt.
Het probleem is echter dat de betreffende beroepsvissers – in totaal zijn in het Benedenrivierengebied maar liefst 18 (!) visserijbedrijven actief – in principe het recht aan hun kant hebben. Of beter gezegd: aan hun kant ‘denken’ te hebben, want er vallen wel degelijk beheerskundige én juridische kanttekeningen te maken bij de verleende vergunningen.
In het begin van de jaren ’70 kwam er in geheel Nederland een door de overheid gesteunde ‘splitsing’ van visrechten tot stand. Het basisprincipe was (en is nog steeds!): aal voor het beroep – schubvis voor de sportvisserij.
Het Benedenrivierengebied kent vooral zogenoemde Rijkswateren en daar werden de visrechten volledig in handen gegeven van de georganiseerde sportvisserij, met dien verstande dat de overheid de ‘legitieme rechten’ van de op deze wateren actieve beroepsvissers wilde waarborgen, door een systeem van aan hen door het ministerie toe te kennen ‘Schriftelijke toestemmingen’.
Voor de meeste sportvissers geldt ‘vissen, vangen en terugzetten’.
Dat systeem heeft tientallen jaren vrij geruisloos gewerkt. Het in die tijd uitermate voedselrijke Benedenrivierengebied kende een prima visstand en de aanwezige beroepsvissers richtten zich met name op het vangen van paling en op de zegenvisserij op zogenoemde ‘pootvis’, de in overvloed aanwezige brasem en blankvoorn die door de visserijbedrijven levend werd doorverkocht voor uitzetting in talrijke afgesloten binnenwateren in Nederland en België. Iedereen tevreden, zou je kunnen zeggen.
Maar toen kwam door allerlei oorzaken de aalvisserij onder druk te staan. Eerst speelde de dioxinekwestie, waardoor aal uit het Benedenrivierengebied niet langer ter consumptie op de markt kon worden gebracht en toen de waterkwaliteit beter werd en er geen direct gevaar meer was voor de volksgezondheid, donderde door allerlei (mondiale) oorzaken de aalstand in elkaar.
Dat een beroepsvisser die zijn broodwinning dreigt te verliezen vervolgens andere manieren verzint om geld te verdienen, valt hem niet kwalijk te nemen. De een na de andere beroepsvisser ging zich dus richten op het bevissen van soorten als snoekbaars, snoek en baars en dat bleek uitermate lucratief.
Beroepsvisserij is een gegeven en op zich is daar niets op tegen.
En nu komt het: De door het ministerie afgegeven Schriftelijke Toestemmingen bleken totaal geen beperkende voorwaarden te kennen. Niet in hoeveelheden weg te vangen vis, niet in vismethoden, niet in zonering, niet in tijd. Geen normering, geen registratie, geen controle, niets!
De enige voorwaarde die later werd gesteld is het samen met andere belanghebbenden oprichten van een VBC (Visserij Beheers Commissie) en het opstellen van een zogenoemd Visplan.
Die voorwaarde geldt ook voor de sportvisserij en Sportvisserij Zuidwest-Nederland heeft dan ook jarenlang het voortouw genomen bij de pogingen om te komen tot zo’n VBC. Met medewerking van diverse beroepsvissers, maar het eerder genoemde Visserijbedrijf Klop heeft die vergunningsvoorwaarde voortdurend aan zijn laars gelapt en is domweg niet bereid om mee te werken aan ook maar enige vorm van regulering.
Helaas komt er nu een ander (landelijk) probleem om de hoek kijken: ons oppervlaktewater wordt steeds maar ‘schoner’ en daarmee ook voedselarmer. Dat gaat in een dermate hoog tempo, dat alle deskundigen zich ernstige zorgen maken over de toekomst van alle onderwaterleven, inclusief de vis.
Ook het Benedenrivierengebied kent amper nog aanvoer van broodnodige voedingsstoffen en dat begint duidelijk ook al gevolgen te hebben voor de visstand. Een recent in opdracht van het ministerie uitgevoerd Visserijkundig Onderzoek leverde een biomassa aan vis op van rond de 100 kilo per hectare. Dat is schrikbarend veel minder dan pakweg 10 jaar terug.
De visstand wordt dus door allerlei moeilijk te beïnvloeden factoren steeds maar minder en gelijktijdig neemt de beroepsmatige benutting van die visstand in razend tempo toe. Dat kán alleen maar misgaan! Misgaan zoals dat inmiddels op het IJsselmeer al is gebeurd. Daar valt niets meer te vangen en treedt dus een koude sanering van de beroepsvisserij op. Maar ook de sportvisser heeft op dat IJsselmeer niets meer te zoeken!
In het Benedenrivierengebied dreigt nu hetzelfde te gebeuren, als er niet (direct!) wordt ingegrepen. Eerst dient daartoe de ongebreidelde beroepsvisserij te worden teruggedrongen en gereguleerd. Beroepsvisserij is een gegeven en op zich is er daar ook niets op tegen. Maar er dient verantwoord te worden geoogst, met zicht op de toekomst. Nu wordt het toch al kwetsbare ecosysteem domweg leeg gerost.
Werk aan de winkel dus voor onze nationale belangenbehartiger Sportvisserij Nederland in Bilthoven, maar vooral voor de visrechthebbende in het Benedenrivierengebied, Sportvisserij Zuidwest-Nederland!
Zoals gisteren werd toegelicht, is het tegen het licht houden van de door de overheid verleende Schriftelijke Toestemmingen en het afdwingen van (zware) beperkende maatregelen nu de eerste prioriteit. De eerste stap naar de rechter wordt daarbij op korte termijn gezet.
Daarnaast gaat Sportvisserij Zuidwest-Nederland nu grote haast maken met het inrichten van de vereiste VBC en het opstellen van een Visplan. Willen bepaalde partijen daaraan geen medewerking verlenen, dan is dat maar zo. Dan kunnen die partijen vervolgens immers worden aangesproken op het niet naleven van uitdrukkelijke vergunningsvoorwaarden…
Voor de individuele sportvisser is dit alles wat je noemt zware kost. Die heeft (terecht) geen zin in ambtelijk en juridisch gepraat – die wil zijn visje blijven vangen en niet worden geconfronteerd met volledig met netten leeggeviste kribvakken en door stand want compleet onbevisbare oeverzones.
Onze belangenbehartigers zullen deze klus moeten klaren; daarvoor betalen we immers met ons allen via de verplichte Vispas. Het zal een zware en taaie strijd worden, die waarschijnlijk deels ook voor de rechter zal moeten worden uitgevochten.
Maar ons prachtige Benedenrivierengebied en al die tienduizenden sportvissers die daar hun hobby uitoefenen, verdienen al die inzet ten volle.
Dit voorjaar trokken vismaat Frank Mylle en ik voor 8 dagen naar midden Zweden om wat te pionieren op verschillende wateren. Het werd een geweldige week. De heenreis verliep soepel en tegen het middaguur arriveerde we in Kiel om daar in de avond de ferry naar Gotenburg te pakken. De volgende ochtend rolde we om ca 9:30 uitgerust van de boot en begonnen we fit aan deel 2 van de trip. Op naar het plaatsje Näsviken. Met nog 700km voor de boeg een behoorlijke rit dus. De pitstop op de boot was een mooi rust moment.
Tekst en foto’s: Frans Oomen
In de avond arriveerden we op de afgesproken plaats en konden we de Jonny “Knossas” Johansson de hand schudden. We volgden hem naar ons verblijf voor de komende dagen alwaar we Rickard Blank ontmoetten. De eigenaar van het huisje. Het huisje was basic maar verder prima in orde. Het bied plaats aan 4 personen dus voor ons 2 was het perfect. We hebben wel beide de gewoonte om nog al veel materiaal mee te nemen dus het was toch wel redelijk vol. Daar bovenop had Frank in de dagen na deze vakantie nog een deelname aan de Predatortour geplant staan dus al het eten en drinken voor de 2e week was ook mee.
Ondiepe baai op Sordellen.
De plannen voor de komende dagen werden doorgesproken met Rickard en Jonny. Als eerste zouden we de voor de deur gelegen meren Sordellen en Noradellen gaan bevissen
Dag 1: Noradellen
Jonny’s schip
Op dag 1 gingen we op pad met de gidsboot van Jonny. Een slagschip van een boot, oorspronkelijk gemaakt om te trollen op forel, zalm en snoek op de bekende Zweedse manier met veel hengels, planerboards, downriggers en wat al niet meer. Voor ons zou het echter een dagje werpend vissen worden. De boot was sinds kort uitgerust met een 114Lb fronttroller dus een driftje maken moest te doen zijn. Als eerste togen we naar een op de waterkaart interessante spot op Noradellen. Een ondieper deel op de waterkaart had thuis onze interesse al gewekt. Veel structuur, onderwatereilanden en ondiepe oeverzones maakte dat we vermoedden dat zich daar de snoeken bevonden. In dit deel van het meer kan je makkelijk een halve week doorbrengen.
Al snel bleek dit te kloppen want ik miste na een paar worpen reeds de eerste vis. Toch duurde het even voordat we de juiste drift aan het maken waren. Zo’n boot van een meter of 7 met een joekel van een motor heb je ook niet zo maar onder controle en er stond best wel wat wind. Frank tekende als eerste voor een snoek op een rubber kikker en kort daarna volgde er nog een baars op een kleine Dexter jerk. Niet veel later mocht ook ik mijn eerste vis verwelkomen op, uiteraard, een Hellpuppie.
Frank pakt de eersteBaars zit er ook
Omdat de beide meren nog al groot zijn besloten we te verkassen. De eerste dagen met de boot van Jonny moesten we optimaal gebruik maken van de 135 PK motor door zoveel mogelijk water te bezichtigen. Het stuk tussen Noradellen en Sordellen werd even aangedaan en ook hier kregen we actie op onze jerkbaits. Het volgende plan was om wat dieper te gaan vissen in de buurt van een drijvende viskwekerij. Altijd interessant. Op de eerste plek die we aandoen heeft Jonny een hoop waypoints gezet in zijn GPS. Allen van gevangen vissen tijdens het trollen. Zouden ze werpend ook te vangen zijn?
Mijn eerste vis van de tripJonny met een mooie vis op een shad
Wat het precies was met de bewuste stek konden we niet zeggen. Op de waterkaart was niets bijzonders te zien en ook de diepte meter gaf niets vreemds aan. Slechts een plateau dat flauw afliep van 8 naar 12 meter. Frank kreeg als eerste een aanbeet op zijn DK shad met een zware loodkop. Hij lost de vis maar vangt er even later toch een. Doordat de boot met een Ipilot geankerd lag konden we de stek perfect uitwerpen. Niet veel later haakte ook Jonny zijn eerste vis op een Westin swimbaitje. Een mooie 90er voor Jonny was de eerste goede vis van de trip. Op het moment dat we willen vertrekken laat ik mijn DK Rumble in het water hangen. Zodra de boot start krijg ik een flauwe aanbeet van een kleine snoek met een halve staart. 1 stek- 3 vissen. Dat belooft wat.
Stuur die snoek maar die je staart er af gebeten heeft.
Op de volgende stekken besluit ik mijn shad te wisselen voor een zware Flatt shad van Sebile. Dit is een loodzware plug die qua actie wat op een ratelaar lijkt maar geen kogels heeft. Slechts een sterke vibratie bij het binnen jiggen. De zwaarste zinkt als een baksteen en kan je gemakkelijk op 20 mt diepte vissen. De snoeken zien er wel wat in want al snel zijn 2 vissen de klos. Ook Jonny ziet er wel wat in. Begrijpelijk want voor wie echt diep wil vissen is dit dé plug! We missen nog een paar aanbeten dus de vis is voor het moment ook diep te vangen.
8 meter diep op de Flatt ShadDonkere vissen op Sordellen
We doen een rondje rond de viskwekerij maar daar komt niets uit dus we besluiten de naast gelegen baai maar eens aan te doen. Hier staat een metertje of 2 water en we verwachten dat er wat vissen zijn blijven hangen na de paai. Weer is het Jonny met zijn swimbaitje die de eerste vis vangt. En weer is het een 90er. Het swimbaitje lijkt wat op, wat ze in Zweden een Lota Lota noemen. Een kwabaal in het Nederlands.
Negentiger voor Jonny op een Westin Swimbait
Daarna is het de beurt aan Frank. Vlak naast de boot wordt zijn kleine Fatso bruut gegrepen en de vis gaat er razendsnel van door. Wat is dit??? Eenmaal terug bij de boot zien we dat het geen snoek is maar een regenboogforel. Ongelooflijk! Die dingen blijven maar gaan. Normaal scheppen we niet snel een vis maar aan zo’n forel zit geen handvat zoals aan aan snoek. Aan boord is hij trouwens opvallend mak! Het blijkt een ontsnapt exemplaar te zijn uit de viskwekerij en hij lijkt zich goed te handhaven. Als we verder vissen zien we er meerde jagen in de baai. Ik wil er ook een vangen! Dat gebeurd niet maar we vangen nog wel een hand vol snoeken bij. Frank met een Pointer van Lucky Craft en ik met een Onduspoon van Sebile. Een lepel die gemakkelijk te vissen is en werpt als een kogel.
Bijzondere bijvangst voor Frank.Spaghetti avondje
Dag 2: Sordellen
Dag 2 is een stuk zonniger maar er staat wel wat meer wind. Op zich niet erg, we zullen ons plan wel trekken. Vandaag is de laatste dag op de gidsboot van Jonny. Als eerste doen we wat ondiepe baaitjes aan nabij het huisje. We verwachten dat zich daar nog vissen bevinden die net afgepaait zijn. We benaderen de baaitjes aan de zonzijde en krijgen al snel de nodige volgers. Weer is het Frank die met zijn Pointer de eerste vissen vangt. Groot zijn ze niet maar aan aangepast licht materiaal geven ze topsport. De vissen lijken een voorkeur te hebben voor de swimbait van Frank. De mijne (ook een Pointer) laten ze liggen. Normaal geloof ik niet zo in kleuren maar het valt nu wel op. Franks aasje lijkt wat op de hier voorkomende Artic Char. Zou dat het zijn?
Gas er op.. Dit swimbaitje moesten ze echt hebben.
We doen nog een aantal plaatsen aan op Sordellen waar het op het eerste gezicht goed moet zijn. Onderwatereilanden, baaitjes waar Jonny eerder al paaiende vis had waar genomen en stukken met veel rotsen. Op een enkele volger na zien we niet veel aktie. Vermoedelijk zijn de vissen al naar dieper water getrokken, getuige onze vangsten gisteren op 10 meter water. Hoe dan ook. De stekken hebben veel potentie en ik denk dat als we een week eerder waren geweest, we er wel wat vis hadden kunnen vangen.
We doen de baai met de forellen nog maar eens aan want we willen vis vangen. De forellen zitten er nog steeds maar moeten nergens van weten. Ook de snoeken laten zich moeilijk vangen. De harde wind maakt dat de boot nét iets te veel wind pakt en te snel gaat driften. Uiteindelijk vangen we toch weer een aantal vissen. Zodra we waterlelies vinden vinden we de snoeken ook. Eigenlijk niets anders dan in Nederland. Het water laat zich in de baaien gemakkelijk lezen en waar je planten verwacht staan ze ook, net als de snoeken.
Onduspoon is perfect te werpen.
Jonny kent zijn plaatsen gelukkig en kan ons zo vertellen waar we moeten zijn. Voor mij is het weer die Sebile lepel vandaag. Lepels zijn een weinig gebruikt kunstaas maar deze Sebile heeft iets wat andere niet hebben. Je kan hem perfect werpen in deze harde wind én hij vist gemakkelijk snel binnen.
Enkele toppers.
Door de harde wind besluiten we tegen 16:00 te stoppen. Jonny moet nog een eind terug met zijn gidsboot en wil ons de meren voor de komende dagen graag ook laten zien. We besluiten langs de trailerhellingen te rijden van de meren Kyrksjon, en Langsjon waar de de komende 3 dagen zullen vissen.
Dag 3: Kyrksjon
Nadat we de hellingen bekeken hebben treffen we bij ons huisje gastheer Rickard aan met de huurboot. Een 5,30 lange polyester met een 30 pk motor. De boot ziet er perfect uit voor de grote wateren hier in de buurt. Rickard had er een extra jerry can benzine bij gedaan en een 100Ah semitractie accu. Zowel voorin als achterop kun je perfect staan om werpend te vissen. Een puntje van kritiek: Rickard had er een meetplank in gelegd die tot 1,10 mt ging. Dat is 20 cm te weinig Rickard!
Oppervlakte kunstaas werkt.
Afijn, we traileren de boot op Kyrksjon en varen de baai van de helling uit. Direct maar beginnen denk ik. Het miezert een beetje maar het is niet koud. Frank start met een grote streamer aan de vliegenhengel en ik met een jerkbait. Al na een paar worpen krijgt Frank een mooie volger. Ook ik krijg even later een volger.
De mooiste manier om een snoek te vangen.
We driften verder de baai in en zien wat snoeken jagen tussen de planten. Ik besluit eens gek te doen en monteer een Dancin’ Raider van Joe Bucher. Een forse spook, eigenlijk voor het grotere water. Echter hier lusten ze hem ook want na een paar worpen vang ik mijn eerste vis op dit meer, Op een topwater nota bene. Naast vliegvissen misschien wel de mooiste manier om een snoek te vangen. Ook Frank pakt zijn eerste vis op de vlieg. We wisselen nog wat van kunstaas maar het staat eigenlijk al vast dat Frank veel met de vlieg zal vissen en ik met allerhande topwaters.
De Hellpuppie kwam ook nog even in actie.
Als we een volgende baai in driften zien we direct veel activiteit van snoek in de kant. We hebben wat nieuwe kikkers mee van Art Baits en die besluiten we eens te testen. Frank haakt de eerste maar die schiet helaas los. Jammer want het was een grotere vis. Ook ik mag een paar meter verder de eerste vis haken. Ongelooflijk maar waar: mijn spinstang breekt. Ik had wat nieuwe spinstangen gemaakt van een dun soort RVS draad. Ongeschikt blijkbaar. Ik knip ze direct allemaal door. Frank weet dan toch nog een mooie vis te vangen op zijn kikker.
Groene snoeken in Kyrksjon.Ze geven niet snel op.
Als we verder driften gaat het in eens hard. Om de paar worpen krijgen we aanbeten. Ik vis met jerkstreamers, poppers, spooks en jerkbaits. Frank houdt het hoofdzakelijk bij zijn vliegenhengel. Het moet haast wel verslavend zijn dat vliegvissen. Omdat ik zelf niet met de vlieg vis, heb ik een soort van jerkstreamer er aan geknoopt. Vismaat Danny Dillen heeft een soort kopje gemaakt waarop je een tubefly op kan zetten en een weedless haak achter kan monteren. Hij is vrijwel probleemloos door de rietstengels en waterplanten te vissen en het haakt nog goed ook!
We verkassen omdat we al even niets meer gezien hebben. Als je veel aanbeten krijgt en het valt even stil begint het al snel op je vertrouwen te werken. We kiezen een op het eerste gezicht minder aantrekkelijke baai uit. Minder riet, minder planten dus ook minder snoek? Iets minder, dat wel maar toch ook hier weer redelijk wat actie. Als Frank er een DK Diver aan doet is het na een paar worpen al bingo. Dit is een betere vis! Na een korte maar stevige dril kan Frank de vis pakken. “Hebbes!” Een mooie stevige vis die 1,01mt op de lat brengt. De dag was al geslaagd maar nu nog veel meer.
Metervis op de DK Diver.
Ik kan er lang over doorgaan maar eigenlijk was het overal kassa. “Hoeveel vissen hebben we nu eigenlijk?“, vraag ik Frank ergens in de middag. “Daarstraks hadden we er 13 maar er zijn er nog wat bij gekomen”. Voor de fun wissel ik nog al snel als ik wat gevangen heb op een bepaald kunstaasje. Ik besluit het verschillende aantal vangers van vandaag maar eens te tellen. Ik kom al op 11 ergens halverwege de middag. Ik besluit dan maar verder te tellen en aan het einde van de dag reken ik uit dat ik er zelf minimaal 21 heb die dag. Frank is iets achter gebleven omdat hij veel met de vlieg gevist heeft maar heeft er ook zeker 15 gevangen.
In Franks eigen kleurtje.
Van alle driften die we gemaakt hebben is er slechts een waar op er geen vis gevangen werd. Alle andere stekken leverden vis op. Niet allemaal groot maar toch een paar vissen gevangen die kort aan de 90 cm kwamen plus een paar grote gezien. Een paar dagen na ons vangen een paar gasten van Jonny en vis van 99cm.
Op 5 en 6 juli a.s. is er wederom een editie van de Fishing Masters Show in Duitsland. Dit jaar is dit evenement voor de Nederlandse bezoekers wel heel dicht bij en zeker de moeite waard om een bezoek te brengen. Het evenement wordt dit jaar gehouden in het plaatsje Wehnen en dat is nog voor Oldenburg. De adres gegevens vindt u onder aan het artikel! Vele prominenten vissers zullen aanwezig zijn waaronder, Bertus Rozemeijer, Dietmar Isaiasch, Marcel Asbroek, Arnout Terlouw, Rudy van Duijnhoven, Stephan Gockel en vele andere specialisten. Een volledige lijst vindt u hier!
Lund dealer, Ijsselsport en Q-Fishing zijn aanwezig met de volgende boten: 1600 Lund Fury, 1625 Fury XL, 1650 Rebel XL met een MotorGuide Xi5. Prostaffer Marcel Asbroek zal met de 1650 Rebel XL op het water varen en gasten meenemen om zo kennis te laten maken met o.a. de nieuwe MotorGuide Xi5.
Op de Fishing Masters kunt u kennis maken met de MotorGuide Xi5
“De ontwikkeling van de Xi5 is het resultaat van vele gesprekken met eindgebruikers en een ontwikkeling die gericht is op de wensen van de klanten van MotorGuide. “De Xi5 is een uiterst stille en betrouwbare Trolling-motor waardoor de vissers meer tijd krijgen om te vissen en zich geen zorgen hoeven te maken over het functioneren van hun elektromotor.”
Draadloos voetpedaal
De draadloze besturing en bediening van de MotorGuide Xi5 is niet optioneel, maar een standaard uitvoering. De modellen zijn standaard uitgerust met een draadloze voetpedaal. De bedieningsknoppen zijn zo gepositioneerd dat de visser zich kan concentreren op het vissen en de rest intuïtief kan verlopen.
Optioneel draadloos afstandbediening.
Voor gebruikers die meerdere bedieningsmogelijkheden willen is er de optionele, makkelijk te gebruiken draadloze hand-afstandsbediening. Deze afstandsbediening is vederlicht en het laat de gebruiker toe om de elektromotor op een makkelijke maar precieze manier te bedienen.
De Xi5 is een robuuste motor. Niet alleen zijn alle digitale componenten volledig in-geseald, bovendien wordt er gebruik gemaakt van veel roestvrij staal en de staart is van een composiet materiaal dat bijna onverwoestbaar is.
Stil is een understatement voor de Xi5. De fluisterstille aandrijfmotor met de twee-blads propeller, en de nieuw ontwikkelde stuur-aandrijfmotor met een uiterst solide behuizing maken de Xi5 de stilste motor zowel boven als onder de waterlijn.
De Xi5 wordt aangeboden als 12, 24 en 36-volt model met stuwkracht variërend van 55 tot en met 105 pond.
Wij nodigen u uit om de MotorGuide Xi5 te komen bekijken en te testen. Q-Fishing en IJsselsport zijn aanwezig tijdens de Fishing Masters in Duitsland.
Locatie en tijden:
Zaterdag, 5. Juli 2014 von 10.00 tot 18.00 Uhr
Zondag, 6. Juli 2014 von 10.00 tot 16.00 Uhr
Locatie: Angelparadies Köstersee
Woldweg 5
26160 Wehnen
Telefoon: 0049-173-2082783
Entree 5,00 Euro per dag
Kinderen tot 14 jaar gratis toegang in bijzijn van een volwassenen
Meer info over de Fishing Masters Show 2014 vind u op: www.angelshow.de
Vandaag precies 1 week geleden ging de door Ton Fleur georganiseerde “Unlimited Amsterdam 3 of a kind Open Street 2014” gewoon door. Dit als eerbetoon aan de te snel overleden Ton Fleur. De opkomst was overweldigend en met ruim 50 deelnemers werd het een top evenement. Veel bekende gezichten uit het Streetfishing wereldje namen deel waaronder het Gunki Team uit Frankrijk. 
