Waar ik in deel 1 maar een stuk kunstaas besproken heb neem ik er nu 2 onder de loep. Ik ga proberen een soort van mix te maken in verschillende type kunstaasjes. De vorige keer keken we naar een jerkbait dus is het nu tijd voor een spinnerbait en een plug.
Bekijk hier het eerste deel van het Kunstaasrek van Frans Oomen
Tekst en afbeeldingen: Frans Oomen
Grim reaper Triple threat
In 2005 kocht ik mijn eerste kunstaas in de VS. Ik was een vaste klant bij Rollie and Helen’s muskyshop. Een keer of 5 per jaar kwam er wel een doos met kunstaas deze kant op. Toen was het nog leuk om wat te bestellen in de VS maar tegenwoordig is dat geen pretje meer. En het ziet er ook niet naar uit dat er verbetering in komt met de koers die de Amerikanen momenteel varen.
Een paar keer per jaar kwam er een mix van spullen mee zoals verschillende jerkbaits, pluggen en spinners. Enkele van deze zaken komen later zeker nog wel aan bod.
Bij de eerste zending zat ook een Grim reaper Triple threat. Een spinnerbait met een gewicht van 2 en 3 oz. Met zijn 3 bladen leek het mij een ding dat niet onopgemerkt voorbij kon gaan.
De hengels waar ik toen mee viste waren aan de lichte kant. Deze typische trolstokken uit begin deze eeuw konden het gewicht van bijna 100 gram amper aan en ook het binnen vissen was iets te zwaar voor deze hengels. De door mij gebruikte reels hadden ook moeite met het grote blad.
Pas met het vertrouwd raken met spinnerbait vissen tussen de planten en het gooien met grote cowgirls kreeg ik de beschikking over deftige hengels en reels die minder moeite hadden met dit formaat bladen. De eerste hengels waren wel wat aan de korte kant maar het werpgewicht hadden ze in elk geval wel.
Met de tijd kwamen er langere en vooral zwaardere hengels met iets meer topactie voor dit werk. St Croix had net zijn Avid inshore hengelserie uit en de 7,6voet 2oz modellen waren geknipt voor dit werk. Evenals de 3oz Premier muskie serie in 8 voet. Deze is iets harder en daarmee gelijk ook een geducht wapen om groot rubber mee weg te zetten.
Als reel stond daar in het begin de ABU toro winch 61 op. Een sterke trage reel met een overbrenging van 4,6:1. die gemaakt was voor het zware werk dus. Ook andere reels zoals de ABU inshore waren zeer geschikt voor dit doel. Op dat moment was ABU eigenlijk de enige die met dergelijke trage reels op de markt kwam. Snellere modellen kregen al snel problemen met de overbrenging als er met grote spinners en spinnerbaits gevist werd.
Welnu, deze spinnerbait heeft me al heel wat keren mooie vissen opgeleverd. Van de Randmeren tot Vinkeveen en van de Maas tot in kleine poldervaarten. Overal vangt hij zijn vissen. Laten we eens kijken hoe hij gebouwd is.
Het spinnerblad dat bovenop zit is voorzien van een goed draaiende wartel van RVS. Bedenk dat dit blad vanwege zijn wilgenblad vorm flink wat omwentelingen maakt dus een beetje deftige wartel is wel nodig. De oude modellen hadden nog een Rosco wartel, later werd dat een gekogel lagerde wartel. De kleinere bladen draaien op ruitertjes en die zijn voldoende ruim gekozen.
Zoals gezegd heb ik deze spinnerbaits al jaren in de kist liggen en behoudens wat lakschade aan de loodkop door contact met obstakels en of snoekentanden is er niets aan te zien. Wat je soms bij spinnerbaits ziet is dat de draad los komt van het lood. Dat is bij deze spinnerbaits zeker niet het geval.
Het gekozen draad is ook vele malen stugger en harder dan gewoon lasdraad, dat eigenlijk ongeschikt is om te verbuigen en te verwarmen met gesmolten lood. Ik heb het meerdere malen zien breken. Helaas één keer in de bek van een snoek .
De hoofdhaak is een 6/0 en de trailerhaak een 7/0. Deze zijn van een zeer snoekvriendelijke draaddikte. Een veelvoorkomend probleem is dat veel van die haken erg grof zijn. Daarmee ook lastig scherp te krijgen. Als je de trailer haak ooit moet doorknippen zijn ze eenvoudig te vervangen. Destijds heb ik er wel reserve haken bijgekocht maar tot op heden heb ik ze nog niet nodig gehad. De trailerhaken zijn trouwens niet makkelijk te vinden in de juiste maat. Ik liet ze uit de VS meekomen. Even goed navragen dus bij de betere hengelsportzaak.
Qua kleuren zijn er veel verschillende modellen. Rood of oranje, chartreuse en zwart chrome zijn mijn favorieten.
Om te voorkomen dat een snoek het rubberen bandje doorbijt of dat het verteerd trek ik meestal een kleine ty wrap om de skirt heen. Zo blijf hij langer heel.
House of lures verdeeld Grim reaper sinds een tijdje in Europa en die hebben nog veel meer top kunstaas. Wees er snel bij want ze gaan heel hard!
Lurh Jensen Kwikfish
Ook wel Helin’s Flatfish genoemd en je komt hem ook tegen onder de naam Wordens flatfish. De modellen die ik heb zijn in elk geval van Luhr Jenssen. Ze worden gekscherend ook wel “Bananenpluggen” genoemd en dat is eigenlijk best goed gevonden. Dit is een oudje.
De eerste houten modellen zagen in 1933 het levenslicht in de werkplaats van Charles Helin. Op 12 september om precies te zijn. Ik zocht het even na en schrok van de verkochte aantallen. 70 miljoen stuks wereldwijd. Dit soort getallen zet je kunstaascollectie even op zijn plek. Mocht je je schuldig voelen over de hoeveelheid die je al hebt, er is nog ruimte voor uitbreiding. Ik heb deze fase trouwens al enige tijd geleden al achter me gelaten.
Mijn eerste exemplaren vond ik bij Tom Markus in de winkel op een van de eerste keren dat ik daar was. Daar vond je altijd wel wat interessants. Het was heerlijk om met hem over kunstaas te filosoferen want de man had een enorme berg kennis.
Tom heeft met zijn winkel echt wel een flinke invloed gehad op de visserij van vele snoekvissers. Twee stuks lagen er in een van de kastjes te midden van enkele andere stukken kunstaas. Ik nam ze mee en ze kregen een plekje in de kunstaasbak. Het zal in het jaar 2004 geweest zijn want mijn visserij speelde zich nog vooral af op wat kleinere rivieren die ik in de beginjaren dat ik mijn boot net had aan het bevissen was.
In het vaak troebele water deden deze bananen het meer dan uitstekend. Een van de leukste visdagen mocht ik beleven met vismaat Piet in de poldervaarten. We trollen met zijn boot door de vaarten met elk 2 hengels. Met enige regelmaat klapt er een snoek op ons kunstaas. “Ja vis!”, waarna er niks gebeurde.
Overduidelijk een aanbeet maar ze hingen vaak niet. Iets verder achter de boot viste ik deze Kwikfish en zeker een keer of 5 hadden we een aanbeet op de handhengel die vervolgens niet meer dan een flinke tik uitdeelde en daarna voor de banaan ging. Ik meen dat er 11 vissen aan de bananenplug gingen hangen en slechts 2 aan de andere pluggen.
Kort na deze sessie verspeelde ik hem in een obstakel en ik kon wel janken om dit verlies. Gelukkig haalde Piet een paar weken later het bewuste obstakel boven en de Kwikfish hing er nog in. Piet is een goud eerlijke vent en hij gaf hem terug ook al had ik hem er een keer lelijk mee naar huis gevist. Als dank kreeg hij een mooi stuk kunstaas terug. De laatste 2 seizoenen hangt hij er weer regelmatig aan en is het een van mijn best vangende pluggen.
Een flinke lofzang over een, in de ogen van sommigen, lelijke plug dus. Tja, liefhebbers van mooi strak kunstaas zullen er wel niks mee hebben. Vis vangen doet hij!
Deze plug slaat enorm uit in zijn actie. Hij bonkt op je hengel al een malle en er is geen snoek die hem niet opmerkt. Of dat altijd een pluspunt is kan je over discussiëren.
Oorspronkelijk is het geen snoekplug maar een plug voor de zalm- en laketrout visserij in Canada en de VS. Dat doen ze op verschillende manieren. Die laketrouts vangen ze veel trollend en op zalm vissen ze soms door de pluggen in de stroming te houden en statisch te vissen vanuit een geankerde boot.
Er zijn verschillende modellen in omloop met verschillende rugnummers. Hoe hoger het nummer des te groter de banaan. Vroeger waren er veel meer modellen, wel 14 in totaal maar tegenwoordig zijn dat er een stuk minder. De P serie was voor snoek maar die vind ik zelf eerder aan de kleine kant.
Er was een X serie voor de experts, wie dat dan ook maar mogen zijn. De kleinste F serie was zelfs gemaakt voor aan de vliegenhengel. Van die hele oude modellen heb ik er een paar voor enkele euro’s kunnen kopen op een 2e hands beurs. Ik kon ze (weer) niet laten liggen.
Zelf vis ik vooral met de T60, T55, T50 en K16 modellen. Onderling zit er wel wat verschil in maar niet noemenswaardig veel. De makers zullen er ongetwijfeld een theorie bij hebben. Verschil is er want hoewel ze niet veel verschillen in formaat trekt een T60 echt een stuk harder aan je hengel.
Ik werp er niet mee. Dat is geen pretje met bovenstaande modellen maar trollend in water tot een meter of 4 is het een van mijn beste vangers als het water een kleurtje heeft. De hengel mag een iets pittigere trolstok zijn die ik bij voorkeur in de steun zet al dan niet aan een planer. Vanuit de hand vissen ben je snel beu. Vis ze niet te snel want daar kunnen ze niet goed mee overweg.
Mijn liefde voor deze bananenplug gaat zo ver dat ik er een specifieke hengel voor heb. Een G Loomis Salmon serie Kwikfish. Een bijzondere hengel met een mooie zachte top en onderin toch 6oz aan power om grote zalmen te kunnen drillen uit een varende boot. Een hengel waarbij je aan elke snoek sport beleefd maar die ook een 1,20mt zo afstopt. Niet je standaard trolstok dus maar wel een van mijn fijnste.
Wat ook grappig is om te zien is dat ze voorzien worden van aas! Met elastiek binden ze een stripje sardien aan de buik van de banaan. Heel bijzonder. Wat je zoal niet tegenkomt als je wat gaat zoeken…. toch eens proberen….
Volgende keer behandel ik weer nieuwe kunstaasjes. Tot dan!
Frans Oomen
In 2013 ging ik samen met Jeremy Staverman in opdracht van DigiRovers (Hengelsport magazine, De Beet) het water op met als doel (grote) snoeken te vangen. De titel van deze video was: “snoeken met Evert Oostdam”.
Deze week komt Strike Pro met een limited edition Buster Jerk (15-years Anniversary) box! Deze box bevat 3x Strike Pro Buster Jerks in een luxe verpakking. Leuk voor onder de kerstboom 
Op de hengelsportbeurs in Utrecht (30, 31 okt & 1 november) komt 
Op de beurzen was onze stand direct hoorbaar vanaf de ingang wanneer mijn grote compressor aansloeg en je dus even niet kon praten. De grote Bertus Rozemeijer stond een lezing te geven en ik durfde niet meer te spuiten want hij zou maar aanslaan, allemaal dingen uit het verleden waar ik met mijn vrienden nog dikwijls smakelijk om moet lachen.
