Na een geslaagde Streetfishing-missie worden we vrijdag en zaterdag op sleeptouw genomen door onze gastheer Hiroshi. Vrijdag is het de bedoeling dat we op pad gaan om wat meer van Okinawa te zien, en dan met name het zee-aquarium, wat één van de grootste van de wereld is.
Tekst en foto’s: Dennis Horvath en Dominique Kleijwegt Verdoes
Het aquarium bevindt zich een heel stuk noordelijker van waar wij ons bevinden. We worden rond de middag opgepikt met de auto en moeten dan anderhalf uur rijden. Onderweg stoppen we nog om als lunch een Okinawa Soba, een traditionele gerecht, te nuttigen in een eettentje waar we nooit zelf terecht zouden zijn gekomen. De Soba is een soort soep met noodles en varkensvlees. En onze pas verworven kunde met de chopsticks wordt hiermee goed op de proef gesteld.
Bij het aquarium aangekomen wemelt het van de Chinezen en schoolklasjes. En aan de gebouwen en opzet te zien is het inderdaad een gigantische vissenkom wat we te zien gaan krijgen. Al bij de eerste aquaria valt onze mond open van de diversiteit en de kleurenpracht die we te zien krijgen. Gelukkig spoort Hiroshi ons aan om door te lopen, want het mooiste moet nog komen. Als we uiteindelijk bij het grootste aquarium aankomen en we ons wat naar voren hebben gewurmd staan we oog in oog met een grote school GT’s en zo af en toe komen er een aantal walvishaaien voorbij zwemmen. Ongekend.
Na een ijsje worden we nog getrakteerd op een dolfijnshow die in een mooi decor plaatsvindt.
Na de terugrit eten en drinken we ons ongans in een traditioneel Okinawa’s all-you-can-eat-and-drink restaurant. En na de nodige drankjes is het dan gelukkig niet ver meer lopen naar het huis van onze gastheer, waar we dit weekend blijven logeren.
Zaterdag gaat de wekker iets te vroeg (na al die drankjes) en is het nog heel even spannend of de geplande boottocht wel door gaat. Er staat namelijk te veel wind. Als de kapitein hoort waar we vandaan komen maakt hij een uitzondering en wijzigt hij het plan. In plaats van op een rif dat op een klein uur varen ligt, blijven we vlak bij de kust. Heel comfortabel is dat niet op het kleine bootje, maar we zijn aan het vissen op zee.
En het blijkt een wat taaie dag te zijn. Toch weten we de nodige soorten aan onze lijst toe te voegen. Een aantal groupers, snappers en andere soorten zijn de sjaak. Letterlijk. Want ondanks dat wij aanhangers zijn van het catch and release principe, gaat dat vandaag niet op. Ons bord moet vanavond namelijk gevuld worden en de vis die van 40 meter komt gaat het ook bij een release niet overleven.
Na een lange visdag nemen we laat in de middag afscheid van de kapitein en gaat Dennis samen met Hiroshi op pad voor boodschappen om de barbeque verder aan te vullen. Als ze terugkomen wordt de vis schoongemaakt en gaan Hiroshi en zijn vrouw aan de slag om het eten in orde te brengen. Na de heerlijke maaltijd komt er weer een eind aan een spannende dag en vallen we moe en voldaan in slaap op de traditionele (harde) Japanse bedden die ons zijn toegewezen.
Het eerste deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….
Het tweede deel van het Japanse avontuur van Dennis en Dominique leest u hier….