Elke roofvisser heeft er wel mee te maken.. Hoe kom ik nou bij die vis!! Je kijkt op je scherm en hebt signalen op 10, 15 of misschien nog wel dieper. Of je zit op het water en wil de dressuur doorbreken maar hoe?
Ik was aan het vissen in Zweden tijdens mijn vakantie en kreeg hetzelfde. Ik had signalen op 25 meter en heb geen kunstaas wat zo diep kan lopen. Kunstaas dat zo diep kan lopen is bij mijn weten niet te krijgen, bouwen lijkt mij ook geen optie want een lip met de grote van een surfplank is geen doen. Een een snoek drillen met een 400 grams stok is ook geen sport lijkt mij. Een downrigger zou het kunstje moeten klaren maar die had ik niet bij mij natuurlijk, laat staan dat ik er wel eens mee gevist had.
Tekst en foto’s: Derk vd Molen en René van den Brug.
Terug in Nederland liet het mij niet los, het apparaat zou best wel eens uitkomst kunnen gaan bieden bedacht ik mij want in de wintermaanden wil je liever wat dieper vissen. Soms is het gewoon niet handig om je aasje tientallen meters achter de boot te hebben en wil je net dat aasje gebruiken maar die gaat gewoon niet dieper.
Ik besluit de vraag te gaan stellen op Roofvisweb Forumen al snel krijg ik bericht van Sebastiaan Verkerken visgids René van den Brug, beide zijn ontzettend enthousiast over de downrigger. René stelt voor om mij een dag mee te nemen in zijn varende balzaal en 2 november is het zover.
Ik rijd in alle vroegte naar het mooie Friesland en na anderhalf uur sturen sta ik bij hem voor de deur. De weersvoorspelling waren verre van gunstig. Windkracht 5/6 met uitschieters naar 7 gepaard met de nodige regenval. We besluiten de eerste bui even af te wachten en nemen een bak koffie en lezen de laatste weersvoorspellingen en forummeldingen. Als de lucht weer open trekt pakken we de boot en gaan te water. Ongelooflijk wat die man heeft weten te bouwen voor boot.
Ik krijg op het water wat uitleg over het systeem en dan is het fishing time!! Maar wat een wind… het is bijna geen doen met dit weer op het water maar toch weet René een mooie snoekbaars te vangen. Aan het einde van de dag kom ik op een aantal voordelen van dit systeem.
Voordeel 1 van de downrigger is dat je nooit meer lijnen bij de schroef van de motor hebt lopen bij het trollen. Bij veel wind wil de boot nog wel eens wat scheef trekken om op koers te blijven. De “gewone” getrolde hengels en lijnen willen dan nog wel eens gevaarlijk dicht in de buurt van de schroef komen, vooral als je iemand voorin hebt zitten. Met de downrigger geen probleem. Je lijn loopt praktisch recht naar beneden… In een haven is dat erg handig, je kan gewoon door trollen zonder steeds op je lijnen te moeten letten en de boel binnen te halen wanneer je moet manoeuvreren om boten heen of wanneer je gaat keren.
Voordeel 2 je kan heel erg secuur op diepte vissen. Je kunt op je scherm precies zien op welke diepte je zit omdat de loodbal vrij dicht bij de boot blijft. De sonar pikt hem op en geeft een mooi beeld van de diepte van die loodbal. Dat is een groot voordeel als de vis vrij vast ligt. Met de “gewone trolhengel” is het toch altijd weer iets meer gokken hoe diep je aasje loopt. Wij trolden op een diepte van rond de 5 meter, ik telde de slagen die ik maakte tijdens het zakken van de loodbal en zat steeds precies op de diepte die ik wilde.
Voordeel 3. Dressuur op het water? Vis een swimbait, fatso of jerkbait op diepte. Vissen zien die aasjes nooit op die diepte dus je bent ze weer een stapje voor.
Het was erg jammer dat het weer ons totaal tegen zat dit keer maar de overtuiging is bijzonder groot bij mij nu. Het volgende wat er bij mij op de boot komt is zeker een downrigger!! En we spreken gewoon weer een keertje af om het dunnetjes over te doen.
Mocht je nou iets willen weten over dit systeem dan kan je natuurlijk op het Roofvisweb Forum je vragen stellen hierover en dan zal René en andere ervaren vissers proberen hierop te antwoorden.
De strijd om de NKS Lund Challenge 2012, is toe aan het slotstuk. Het strijdtoneel hiervoor is het schitterende wedstrijdwater de Lithse Ham. Een water wat bol staat van de mogelijkheden, maar tevens ook bekend staat als een erg lastig water. Dit maakt de strijd nog spannender, wie wordt er kampioen en wie neemt bezit van de laatste entreetickets voor de NKS Alumacraft Masters.
Tekst en foto’s: NKS Bestuur.
Om een laatste wedstrijd hangt altijd een bepaalde spanning, het leek dan ook of alle deelnemers hier last van handen. Al ver voor het startsignaal waren 50 boten, klaar voor de strijd. Als dan eindelijk om 8.30 uur het startsignaal gegeven wordt verspreid het veld zich snel over de plas. Zoals in iedere wedstrijd is de eerste klap een daalder waard en deze werden dan ook al snel uitgedeeld. De fel begeerde glasoog leek te begrijpen dat er veel op het spel stond en hapte dan ook gretig toe in de aangeboden dode visjes en shads.
Tussen de 8-14 meter werden de snoekbaarzen intensief bestookt met dropshots, fireball, sleepje en shads. Alvorens de klok twaalf uur geslagen had, waren er al een tal van snoekbaarzen tussen de 30 en dik 70cm gevangen. Na het middag uur bleek het echter zoeken en werken geblazen. Dit betekende voor een aantal deelnemers klamme handjes en zweet druppels op het voor hoofd, de top drie stond namelijk maar op 5 punten van elkaar.
De familie van de snoekbaars liet zich ook dulden in de strijd, zo kwam de grootste snoek op naam van het duo Pierre van Aalten & Eric Peeters. De heren wisten een snoek van 81,4cm te vangen.
Naast de snoeken lieten de baarzen ook duidelijk van zich horen. Het duo Jan Spil & Björn Neve wist uiteindelijk de grootste oude krijger te vangen, met maar liefst 52,2cm.
Alle deelnemers kwamen natuurlijk voor de snoekbaars, maar er kan maar 1 team de grootste vangen. Dit keer waren het de locale helden Perry Verstappen & Rene v.d. Vorstebosch die met 73,4cm de grootste snoekbaars lieten aantekenen.
Vele mooie vissen zijn er dus weer gevangen tijdens deze editie op de Lithse Ham. Er kan natuurlijk maar 1 team met de dagprijs aan de haal gaan. De wisselende vangstberichten deden bij vele teams de hoop gloren. Uiteindelijk zag de dag top 3 er als volgt uit met op de derde plaats Frank Westkers & Urich Köster met een totaal van 3498mm.
Op de tweede plaats vinden we een team dat vandaag een thuis wedstrijd viste Cor van Wanrooij & Wim Clement visten 3529mm bij elkaar .
Onze vriendelijke zuider buren Ludovic Arnaert & Bert Degrave mochten nadat ze meerdere deelnemers van de helling geholpen hadden de eerste plaats in ontvangst nemen.
Naast de dag prijzen was er natuurlijk voor vele deelnemers de laatste kans om zich te kwalificeren voor de strijd om de NKS Alumacraft Masters. De laatste tickets voor de strijd die zal plaats vinden op 18 november.
Het seizoen zit erop de dagprijzen zijn verdeeld en het algemeen klassement is opgemaakt. Wie is er nu Nederlands Kampioen Snoekbaarsvissen 2012?? De top vijf van het klassement ziet er als volgt uit: 5e Tom Kroon & Eric Marteijn (102 punten), 4e Bert Degraeve & Ludovic Arnaert (71 punten), 3e Luc Coppens & Tom Bekaert (67 punten), 2e Hendry Vis & Gerald Vierhouten (62 punten) en Nederlands Kampioen Snoekbaarsvissen 2012 en winnaars van de NKS Lund Challenge 2012…….
Onze dank gaat uit naar alle sponsoren en federatie(s) die het wederom mogelijk hebben gemaakt de wedstrijd op de Lithse Ham te vervissen.
We hopen alle tickethouders 18 november te mogen verwelkomen in de strijd om de NKS Alumacraft Masters. De deelnemers die helaas geen ticket hebben kunnen bemachtigen, niet getreurd. We hopen jullie volgend jaar wederom te mogen begroeten in de strijd om de NKS Lund Challenge 2013 die met dank aan IJsselsport vervist zal worden.
Velen kijken er naar uit: van 30 november t/m 2 december staan de Utrechtse Jaarbeurshallen bol van de hengelsport tijdens de elfde editie van de Hengelsport en Visbotenbeurs. De Hengelsport- en Visbotenbeurs in Utrecht is een driedaags evenement dat vele bezoekers – jong en oud – trekt.
Met trots lanceren wij onze promotiefilm, van de grootste hengelsportbeurs van Europa, dé Hengelsport- en Visbotenbeurs. Deze film is een productie van Koos Walters, eigenaar KGB-baits.
Voor meer informatie over de Hengelsport en Visbotenbeurs 2012, klik hier
Zaterdagavond even met mijn vismaat Arne bellen waar we heen gaan de volgende dag, helaas geeft hij te kennen geen tijd te hebben. Hij is in de blijde verwachting van het 2e kind en dat brengt als je al 6 dagen per week werkt toch wel wat verplichtingen dat het zondags samen vissen nog wel eens tekort schiet.
Foto’s en tekst: Martijn Sturkenboom
Heel begrijpelijk en absoluut geen punt, we zijn sowieso erg makkelijk in het nemen van een beslissing waar we heen gaan en vaak op het laatste moment. Het heeft ook met de weersvoorspellingen te doen waar we heen gaan. Hij vertelde nog over een paar tips die hij kreeg over stekken die we konden gaan proberen op een voor ons nieuw water wat we samen aan het verkennen waren.
Maar goed deze nuttige tips had hij gekregen en als je samen een water aan het proberen bent vind ik ook dat je samen de gouden tips moet uitproberen. Dus waar ging ik naartoe de volgende dag, ik besloot er nog een nachtje over te slapen. Mijn auto was nog volgepakt want ik was zaterdag middag even op een plasje in de buurt geweest dus qua voorbereiding was ik zo goed als klaar. Het zou de 2e koudere dag op rij zijn en prachtig weer dus ik had er erg veel zin in. Na een goede nachtrust en enkele watertjes door mijn hoofd te hebben laten gaan besloot ik om naar een voor mij nieuw water te rijden. 50 minuten reistijd en de helling had ik met Google maps al gevonden.
Ik had wat leuke tips gehad van een oudere man waar ik op de IJssel een keer mee in gesprek raakte. Dus de boot achter de auto even een kleine check gedaan want ik kan nog wel eens overhaast weg rijden en dan net als gisteren denken wat worden mijn voeten toch koud en blijkt dat ik met mijn slippertjes nog aan in de boot zat. Maar ik leek alles bij mij te hebben, koffie to go mee en rijden maar.
Bij Hoogeveen was het wegdek wat slecht eigenlijk zo slecht dat ik zat te trillen in de auto. Gelukkig zag ik in de verte al een nieuw aangelegd wegdek komen, daarop gearriveerd ging het trillen vrolijk verder. Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie de boot ook licht dansen, even eraf maar ik gokte op een kapot wiellager. Op de parkeerplaats liet ik de motor draaien en bij het uitstappen hoorde ik het al hij liep heel onregelmatig. Zeker niet de rustige en gelijkmatige toon die ik normaal hoorde.
F………. wat nu ? ik zit bij de ANWB maar hoe ben ik in godsnaam verzekerd, het is al zeker 10 jaar geleden dat ik dat heb afgesloten. Direct ging er een verhaal door mij heen van een collega die pech had met zijn caravan en de ANWB wilde hem niet helpen. Hij moest zelf het afsleep transport betalen en dat was duur! Ja en ik had ook niks aanvullends afgesloten de afgelopen 10 jaar. Met de gedachte dat ik al een stukje trillend was door gereden en ik wist dat je op een cilinder minder wel even door kon rijden, besloot ik om te keren en te proberen om thuis te komen, ik had absoluut geen zin om te stranden met mijn boot achter de auto. Mijn auto is al 12 jaar oud het is zonde als deze stuk zou lopen maar de inruilwaarde is sowieso niet hoog dus ik dacht met dat verlies gok ik het erop.
De TomTom weer op de huis route gezet pffffffffff 40 km nou ja radio uit goed luisteren naar de motor en rustig terug. Deze weg ken ik als geen ander natuurlijk maar wat duurt hij lang als je in zo’n situatie rijd er komt echt geen eind aan de kilometers kruipen voorbij. Ondertussen dacht ik al wie ik bellen kon mocht ik stranden die mijn boot op kon komen halen en hoe leg ik hem uit waar ik sta. Het uitleggen werd steeds simpeler omdat ik steeds dichter bij huis kwam. Gelukkig zonder kleerscheuren de thuisbasis gehaald, mijn vrouw kwam direct naar buiten gelopen en vroeg wat ik alweer thuis deed. Ik keek naar boven naar de strak blauwen lucht en grapte met zulk weer ga je toch niet vissen. Snel de boot en mijn vis spullen opgeborgen.
Dan met mijn lichte kennis van auto’s de boel eens beter bekeken, even een klein stukje gereden zonder trailer erachter om alles uit te sluiten maar het trillen bleef. Zo wat nu te doen haal ik morgen de garage of neem ik eerst mijn vrouw haar auto mee en bel ik eerst met ze. Ach ik ben ook nog bij de ANWB laat ik die eerst eens bellen en wat blijkt ik ben optimaal verzekerd zelfs in het buitenland vervangende auto woonplaatshulp etc. beter kan niet. Nou kom maar langs dan, binnen een uur was de monteur ter plaatse ook hij stelde vast dat de motor op een cilinder minder liep. Niet continue af en toe liep hij mee, maar verstandig was het niet om met de auto door te rijden.
Repareren kon hij hem ook niet het was de kabelboom of een injector en dat hebben ze niet standaard bij zich. Afgesproken dat zij kosteloos de auto naar de garage zouden transporteren (was ik ook voor verzekerd hoera). Gelijk de behulpzame monteur eens nagevraagd naar het enge verhaal dat aanhangers niet geholpen werden. Dit klopt zegt de ANWB medewerker we komen niet voor een kapotte aanhanger mits u niet extra verzekerd bent.
Met de verzekering die ik nu heb is het zo dat als je pech hebt met de auto en deze moet gesleept worden dan nemen ze dat wat erachter hangt gratis mee naar de berger of de afgesproken garage en daar kun je dan zelf jouw aanhanger weer ophalen. Gaat de aanhanger kapot dan mag je het afslepen zelf regelen de ANWB komt niet. Dus gelijk gebeld de volgende dag met de ANWB en geïnformeerd, deze extra verzekering kost 12 euro per jaar en is gratis in het jaar dat je hem afsluit dus je betaald pas in het komende jaar.
Nou direct maar afgesloten voor die 12 euro heb ik geen zin in al die ellende. Maandag werd de auto in de garage afgeleverd het was een breuk in de kabelboom, kabels koste 50 euro en een uurtje arbeidsloon hij loopt weer als een zonnetje. Helaas een mooie zondag vissen misgelopen maar ach ik heb er al zoveel gehad die mij niet meer afgepakt kunnen worden dat ik deze voor lief neem.
De auto is goed nagekeken dus die moet het in het vervolg eigenlijk goed blijven doen, de trailer zal ik ook nog even grondig inspecteren ik heb geen zin in nog eens pech.
Het zijn soms kleine dingen waar je als visser met een boot niet snel aan denk, maar de gevolgen of onkosten kunnen hoog zijn. Check voor jezelf hoe het in jouw geval is…..ben je er voor verzekerd bij de ANWB?
Ja, je kunt echt vis vangen zonder haak, molen, hengel, etc, maar wil je hem vissend vangen dan kun je niet zonder lijn! Anders spreek je over stropen want vissen met fuiken en of netten (overigens ook lijnen) of een speer die de tand des tijds niet heeft doorstaan is meer beroepsmatig dan sportvisserij! Blijft de edele manier om ze met de hand te vangen maar ook die manier is meer voor beren dan voor mensen.
Ja ja, Dr. Line heeft een echte mening maar nee, Dr. Line, een persoon die recentelijk uit mijn wonderlijke grijze hersenmassa ontsproot en op mijn Blog een echte ster aan het worden is (kijk maar eens op www.eu.purefishing.com , is dus geen levende persoon. Dr. Line is wel de imaginaire vraagbaak waar het op goed gebruik en alle technologie achter hengelsport lijnen aankomt. Achter Dr. Line is een echt bestaand team van fieldtesters over de gehele wereld paraat wat hem terzijde staat. Ook het best uitgeruste development center op hengelsportlijnen gebied staat hem ter beschikking. Onderzoek en testen moeten garant staan voor de juistheid van uitlatingen en publicaties van Dr. Line!
Je kunt er dus van op aan dat wat Dr. Line publiceert tot in de kleinste details is gestaafd en gecheckt. In een cyclus van updates en publicaties probeert Dr. Line fabels over lijnen te ontkrachten en de werkelijkheid erover toe te lichten. Sportvissers kunnen daar hun voordeel uit halen!
Deze keer een eerste artikel en wel over de lijn die we als sportvissers het meest gebruiken en die bij ons dan ook het best bekend staat, Mono oftewel Nylon zoals de meeste sportvissers het kennen.
Nylon
In 1958 werd nylon vislijn geïntroduceerd door DuPont (Stren), op de hielen gevolgd door vele merken waaronder ook Berkley. De meeste moderne monofiele lijnen zijn CO-POLYMEREN (mengsel van verschillende typen nylon polymeren). Deze term wordt ‘misbruikt’ door veel fabrikanten want sinds deze uitvinding zijn bijvoorbeeld alle Berkley Trilene lijnen co-polymeren Tri staat in Trilene bijvoorbeeld voor Three. Trilene betekent van origine ‘Drie Polymeren’. De variatie van polymeren kan zaken beïnvloeden als lijngeheugen, soepelheid, schuurbestendigheid en trekkracht. Een van de goedkoopste algemene monofilamenten is homo-polymeer (een soort nylon).
Over het algemeen is nylon ‘vergevender’ dan andere lijntypen. Bijna elke knoop is geschikt voor nylon. Het materiaal fungeert als schokdemper en geeft optimale rek bij het buigen tijdens het aanspannen van een knoop. Met de juiste knoop wordt tot aan 100% trekkracht behouden. De dichtheid van nylon is neutraal en het is gemakkelijk te produceren in diverse kleuren. Het heeft wel geheugen zodat het beste grote molenspoelen kunnen worden gebruikt met een grote diameter waarop gespoeld word. Sommige typen hebben meer geheugen dan andere typen. Nylon absorbeert ook water, tot 8%. Tijdens het vissen wordt nylon ‘zachter’ en neemt het geheugen af.
Wat veel mensen ook niet weten, is dat monofilament 5 tot 10% aan trekkracht kan verliezen als het nat is. Berkley Trilene Sensation was de eerste lijn waarvan de trekkracht niet negatief werd beïnvloedt in en door water, een speciale afdichtende substantie zorgde hiervoor. De verschillen in soorten Nylon Monofilament lijnen zitten vaak in trekkracht, trekkracht op de knoop, schuurvastheid en de absorptie van shock en impact krachten. Ook is de souplesse van een lijn uiteraard zeer belangrijk. Bedenk echter wel dat elk voordeel zijn nadeel kent! Enkele voorbeelden; als je de hoogste schuurvastheid wilt bereiken dan lever je bijvoorbeeld in op souplesse. Wil je de absoluut minimale rek in een lijn brengen dan lever je in op trekkracht op de knoop!
Nog enkele feiten.
Nylon Monofilament kun je onder verdelen in Standaard en Premium, dit hangt af van de gebruikt technologie en de kwaliteit van de polymeren die worden gebruikt!
Pure Nylon, Monofilament zinkt niet, nee echt nooit!
Nylon Monofilament heeft standaard rond de 19 tot 27 % rek.
Nylon Monofilament kan in elke kleur worden gemaakt.
Nylon Monofilament is de goedkoopste variant in vislijnen.
Ook voor mono geldt,
Dat vanwege de vele verschillende eigenschappen het onmogelijk is om een lijn te kiezen die perfect is voor alle stijlen van vissen en elke techniek die de visser kiest. Ik weet namelijk dat er geen vislijn is die voor alles perfect geschikt kan zijn door kennis van de eigenschappen van het materiaal. Niemand kan de keuze voor een lijn beter maken dan een ervaren sportvisser, dus maak gebruik van Uw kennis, die van de winkelier of andere sportvissers. Lees websites, boeken en magazines om uw kennis te vergroten. Onze adviezen dragen er hopelijk aan bij dat U uiteindelijk de goede keuze kunt maken!
Achterop de verpakkingen ziet U altijd tekeningen en verklaringen van de sterke punten van specifieke lijnen.
De Eftta organisatie heeft een standaard norm voor labeling van Mono lijnen vastgesteld en verschillende bedrijven hebben zich aan deze norm verbonden, zo kunt U er van op aan dat de lijnen voldoen aan een eerlijke labeling want eerlijk waar, in het land van Spaghetti, Ferrari en de toren van Pisa kan mono net zoveel trekkracht leveren als in het land van maas en waal, de labeling laat echter soms brute trekkrachten zien van tot wel 3 kilo voor 10 honderdste. Wellicht een teleurstelling voor U maar dit kan echt niet!
Vragen?
U heeft nog vragen over de basis informatie zoals hierboven verstrekt, stuur die dan naar, frank@roofvisweb.nl
Volgende keer laten we U kennismaken met gevlochten lijnen oftewel Dyneema zoals veel sportvissers het noemen. Maar is elke lijn wel Dyneema??
Have fun and Catch more Fish than ever before.
Dr. Line
Reageer of heb jij een vraag over dit artikel? Dit kan op ons Roofvisweb Forum!
Gisteren is de wintertijd weer ingegaan en dat is een goed moment om terug te kijken naar de verschillende snoekinstructiedagen voor de jeugd die door de SNB Regio N-H in samenwerking met verschillende visclubs georganiseerd zijn.
Tekst en foto’s: Jan Eggers
Breezand, 30 september 2012
Ook dit jaar waren we weer te gast in de kantine van zwembad Den Krieck aan het Ceresplein in Breezand en mochten we in het viswater van hsv Den Helder ons kunstaas uitwerpen. Doordat enkele Zondagsbladen het lieten afweten wat betreft plaatsing van het persbericht waren er wat minder aanmeldingen dan in de voorgaande jaren toen er zelfs een wachtlijst van 40 kinderen was. Maar met meer dan 20 kinderen waren we niet ontevreden en ook dank zij het mooie weer was de stemming opperbest. Na de power point presentatie over hoe je met de diverse soorten kunstaas snoek kunt vangen, ze goed onthaken en weer netjes terugzetten, werden de hengels en molens nagekeken. Daar mankeerde nog wel eens wat aan en alle 6 de reserve hengels werden ter beschikking gesteld. Rond 12.00 uur verdwenen de kroketten, frikadellen en patatjes met in de hongerige magen en daarna kon de jeugd eindelijk in groepjes van 5 met per groep 2 begeleiders de polder in.
De groepen van Jan Eggers en Hans Koopman begonnen ieder aan een kant van de sloot langs de Middenweg en dat bleek een prima keuze te zijn. Er werden in deze ondiepe sloot met nog veel waterplanten niet minder dan 12 snoeken gevangen en ook nog een behoorlijk aantal verspeeld. Alex Feller uit Bovenkarspel ving aan een Fatso 10 S jerkbait in een kwartier tijd niet minder dan 4 snoeken die samen 194 cm lang waren. Hans Kaan en William Darschbach vingen mini-snoekjes van 27 en 25 cm, goed voor toch een prijs. Wie de grootste snoek van de dag zou vangen, kreeg een gesigneerd exemplaar van het boek “Poldersnoek”. Nick Bax haakte achter de stuw in het begin van de Molenvaart een dikke snoek en de jeugd dacht al aan een metersnoek. Nee, die droomlengte haalde deze snoek niet maar 79 cm is toch ook een mooie lengte en goed voor een praktijkboek over snoeken in de polder. Er werden op deze mooie zondagmiddag in totaal 19 snoeken gevangen. Iedereen die een vis had gevangen, ook baars telde mee, ging niet alleen met een goed gevoel maar ook met een leuke prijs en een plastic tas met leeswerk van Sportvisserij Nederland, een Midi S plug van Shakespeare en een stalen onderlijn naar huis. Rest me nog de vrijwilligers met Hans Koopman en zijn vrouw voorop te bedanken en we hopen dat we ook in 2013 weer een snoekinstructiedag in Breezand kunnen organiseren.
De geplande instructiedag met Hengelsport Heerhugowaard van 6 oktober.
Eind 2011 kwam begeleider Nam-Hoon Boots met de mededeling dat Hengelsport Sanders in de Heerhugowaard interesse had om samen met de SNB Regio N-H en hsv “VIOD” een snoekinstructiedag voor de jeugd te organiseren. Ondergetekende is toen met Nam-Hoon naar deze hengelsportzaak gegaan om een en ander door te praten en als datum werd 6-10-2012 vastgesteld. Men was enthousiast, de jeugdcie. van VIOD zou ook meedoen maar het liep toch anders dan gedacht. Zo veranderde de Sanders Hengelsport van eigenaar en werd het Hengelsport Heerhugowaard. Met deze nieuwe eigenaar is er tijdens de SNB Manifestatie een goed gesprek gevoerd en de instructiedag zou volgens de oude afspraken doorgaan. Jan Eggers zou een persbericht maken en dit naar Hengelsport HHW en VIOD sturen die dan voor de verspreiding naar de media, vooral in en rondom de HHW zouden dragen. Men was zelfs van plan dit in combinatie met een advertentie te doen zodat plaatsing min of meer gegarandeerd zou zijn.
Helaas is de verspreiding van het persbericht behoorlijk de mist in gegaan en waren er op 4 oktober slechts 4 aanmeldingen en werd deze instructiedag helaas afgelast. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, zei Cruyff ooit eens en dat was ook hier het geval. We konden een paar deelnemers overboeken naar de instructiedag in Onderdijk en de moeder van Jasper en Amber van Baten wilde ook hier wel als begeleidster meedoen. Deze Jacoline van Baten vist zelf ook op snoek, was zeer enthousiast over de instructiedagen en wilde wel helpen om in 2013 de instructiedag in de HHW goed op poten te zetten. Tja, en als er dan een vacature is in het bestuur van SNB Regio N-H dan is het niet zo gek als je haar vraagt deze plek in te nemen, hetgeen nu ook gebeurd is. Al met al toch nog een positieve ontwikkeling en vrijwilligers zijn altijd nodig en welkom.
Jeugdvisdag van 14 oktober 2012 in Haarlem.
In 2011 organiseerde onze regio ook een snoekinstructiedag voor senioren en onder de deelnemers waren ook 3 enthousiaste snoekvissers uit Nieuw Vennep. Het toeval wilde dat ze in mijn groep ingedeeld waren en ik al snel hoorde dat ze vooral het vissen met jerkbaits in combinatie met een reel en baitcaster wilde leren. Het eindresultaat was dat Andrew, Michel en Brian op het einde van de dag wisten hoe je met een reel werpt en ook zelf nog diverse snoeken vingen. Ze zouden zeker en vast terugkomen naar de kleipolders van West-Friesland en…. wilden wel vrijwilligerswerk voor de SNB verrichten.
Tja, dat moet je niet tegen Jan Eggers zeggen en zo kon het komen dat het idee om samen met dit drietal een instructiedag voor de jeugd van Hengelsport Vereniging Haarlem op te zetten met als datum 14 oktober. Ook zouden er nog enkele instructie avonden in het clubgebouw van de HvH plaats vinden maar het zwaartepunt lag toch vooral op het snoekvissen in de praktijk. Helaas kon ik als voorzitter van de Regio N-H er niet bij zijn, zat met mijn familie in Center Parcs, maar we hadden vooraf het hele gebeuren goed doorgenomen en het hele draaiboek stond op papier. Van deze dag heeft Michel Molier een verslag gemaakt dat ik hier integraal zal weergeven:
“Op zondag 14 oktober organiseerde de SNB samen met Hengelsport Vereniging Haarlem (HvH) een roofvis instructiedag voor haar leden van 12 tot 17 jaar. Al vroeg in de morgen druppelde er 13 jonge vissers het clubgebouw van de HvH binnen. Buiten druppelde het ook flink en dat belooft een nat pak. Maar de kinderen hebben een missie en het laat ze onbewogen. Na een welkomstwoord van jeugdleider Frans Teeuwen verzorgen de 3 SNB leden Michel Molier. Andrew Halliwell en Brian van Kuilen een uitgebreide Power Point presentatie over het vissen op snoek met allerlei kunstaas. Spinners, pluggen en jerkbaits werden uitgebreid besproken en de kinderen stelden vele goede vragen. Ook werd uitgebreid stil gestaan bij de juiste behandeling van de snoek. Ook kregen de kinderen een plastic tas met leesvoer, onderlijn en plug.
Nu nog even het materiaal in orde maken en dat was nog een pittige klus want ze hebben een bonte verzameling aan niet altijd even geschikt materiaal mee. Gratis dyneema werd er op de spoelen gezet en ook krijgen een paar vissertjes een goede reserve hengel en is het tijd om echt snoek te gaan vangen. De helft van de groep start pal achter het clubgebouw aan het Spaarne en de andere helft begint aan een sloot iets verder op. Het regende en stormde flink maar de kids gaan geconcentreerd achter de snoek aan. Werpen gaat goed en ze vinden het vooral gaaf om met een reel en jerkbait te vissen. Het bleek echter niet eenvoudig een snoekje te vangen en de slootgroep keert zonder snoek terug voor de lunch. De havengroep had meer succes want Max ving een 40 cm snoekbaars op een shadje.
Na de heerlijke lunch we weer snel op pad naar de volgende stek. Nu meer missers en lossers en Mike vangt een snoek van 71 cm en het is zijn eerste snoek op een jerkbait. De tijd vliegt en als ze teruggaan proberen ze het nog even bij het clubgebouw. Jarno vangt hier dan nog een snoek van48 cm aan een plug en de kinderen leren nu de kieuwgreep en wordt dan snel teruggezet. Mike krijgt voor de grootste snoek het boek “Poldersnoek”en ook voor alle andere kinderen is er een prijs. Het is prachtig de jeugd zo enthousiast en leergierig bezig te zien met roofvissen en dank zij de medewerking van de HvH is deze dag een groot succes. Bij de nabeschouwing wordt er unaniem besloten in 2013 weer zo’n dag samen te organiseren. Met dan aan Frans Teeuwen, Rien Boon en Peter van de HvH.”
Jeugdinstructiedag Onderdijk, 20 oktober 2012
Hier in Onderdijk zijn deze jeugddagen ooit begonnen en volgend jaar hopen we samen met hsv “Willem Barendsz” de tiende uitgave te organiseren. Dank zij de goede contacten met de regionale media krijgen we meer dan voldoende publiciteit en bestuurslid Joop Kragt had in korte tijd de 30 beschikbare plekken gevuld. Jeugd die nu niet mee kon doen, komt op de wachtlijst voor 2013. Gelukkig werkte ook dit jaar de weergoden weer mee en gingen de 6 groepen na het theoretische ochtenddeel in stralend weer rond 12.00 uur de polder in. Voor Piet Reintjes kon na de allereerste worp de dag niet meer stuk want een snoek van 88 cm greep meteen zijn kunstaas en het was de grootste van de dag. Echt hongerig waren de snoeken niet en dat resulteerde in veel missers.
Dennis Collette trok zich daar niets van aan en ving 3 mooie snoeken met een totaallengte van 205 cm. Instructeur van de groep van Dennis was Alex Feller die al een aantal keren, en dit jaar ook nog in Breezand, meegedaan had en nu dus als 16 jarige debutant de jeugd van zijn leeftijd mocht vertellen hoe en waar ze vissen moesten en dat lukte hem dus prima. Omdat de snoek weinig trek had, adviseerde ik de jongens en dame van mijn groepje het ook eens met kleine spinners te proberen. Dan werd de kans om een baars te vangen stukken groter en dat lukte want iedere deelnemer ving een of meer baarzen en dat leverde dan ook nog weer een prijs op. Jasper van Baten ving 44 cm baars en miste ook nog 2 keer een snoek, jammer maar dat gebeurt nu eenmaal. In totaal werden er deze dag 12 snoeken en 9 snoeken gevangen. Op het einde werden alle begeleiders nog eens bedankt met een presentje van Willem Barendsz en bedankte Jan Eggers deze club voor dit goede beleid voor de jeugd en hoopt dat Willem Barendsz en de SNB Regio N-H nog lang mogen samenwerken.
Zo eind oktober moet het niet zo moeilijk zijn om de snoeken te vangen, ken je de gezegde: boer van het land snoek in de hand? Nou, we hebben het geweten zeg! Hard werken voor een paar vissen in de boot, temperaturen gingen even naar 20 plus en ze lagen muurvast!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Deze dag was het Koriander die met mij op jacht ging. Optimistisch gingen we van start maar het duurde en duurde maar, we visten de haven en de ingangen uit maar helaas…niks nada noppes! We besloten dan ook maar om meters te gaan maken, kan de oplossing zijn om toch nog een paar vissen te vangen als het taai is. De tactiek die ik gebruik is om niet in een rechte lijn te varen langs het talud maar een zigzag koers van het diepste gedeelte naar anderhalve meter diepte en terug. Op die manier kan je mooi de kantjes en het talud afvissen en een extra voordeel is dat met elke bocht die je maakt, de kunstaasjes versnellen en vertragen. Een tactiek die mij meestal wel een paar extra vissen oplevert. En zo ook nu, loom boog mijn steunhengel door en de eerste van de dag melde zich aan! Snoek knokt goed door wat meestal een mooie 80er beloofd. De truc is om ze momenteel goed uit te drillen anders beleef je met een watertemperatuur van 11 graden nog allerlei fratsen als je ze in de hand hebt want fit zijn ze momenteel!
Iets verder op kwamen we een haventje tegen en die konden we natuurlijk niet overslaan. De pluggen werden wat dichter bij de boot gezet om ellende van lijnen en schroef te voorkomen vanwege de krappe bochten die je moet maken in de haven. En maak niet de fout die ik in het verleden vaak heb gemaakt om na 2 a 3 keer op en neer vissen weer te vertrekken, vis het gebiedje altijd meer dan 5 keer af. Er liggen altijd wel een paar vissen dus geef het wat meer tijd, meestal betaald zich dat wel uit. En zo ook nu, na het 5de rondje leek het of de handhengel van Koriander ergens muurvast aan zat!!! Das vis riep ik tegen hem toen ik de lijn naar links zag gaan. Weet niet hoor zegt hij, voel niks bonken en lijkt wel bende….. bende???? Wel bende die nu links van de boot richting een jacht gaat! Jaja riep ik tegen hem, hou je maar vast want je hebt er een echte aan kerel! Zet maar eens wat meer druk dan krijg je nog spektakel hier. En zo was het maar net, de snoek merkte dat er iets helemaal niet pluis was en zette het op een knokken! Whaha, dikke meterbak riepen we in koor toen we de dikke rug door het oppervlak zagen komen. Ze gaf nog een stuk of 3 mooie runs…. heerlijk toch zo een gillende reel! En toen kwam ze langszij… BAM…… hand in het grote scharnier en de dag kon al niet meer stuk!!!
Zodra de vis terug was in haar element deden we wat bijna een traditie aan het worden is, even roken en dom dwaas om ons heen kijken…. Nog maar even blijven, mompelde ik na een poosje richting mijn maat, kijken of we nog een krokodil kunnen verleiden voor een fotoshoot! We trolden nog een keer of 7 het haventje en de kop van deze af, en ik pakte nog een paar leuke vissen op de ingang maar het haventje zelf niks nada noppes meer! Hmm… zei ik tegen Koriander, das geen zuivere koffie dat we binnen niks vangen maar alles op de ingang. Daar binnen liggen een paar biggen, weet het zeker!! We doen het nog 1 keer en pakken ze niet dan verkassen we naar een andere stek hadden we overlegd. Ik stuurde de boot vlak langs de meerpalen wanneer de steunhengel van Koriander met een dreun bijna dubbel klapte. Snel de motor in zijn vrij terwijl Koriander probeerde zijn hengel uit de steun te krijgen. Ik draaide snel de andere lijnen binnen en uit mijn ooghoek zag ik hem vakkundig een dikke bak drillen! De man kan goed, vissen schiet het door mijn kop, als ik naar het tafereel kijk. Altijd mooi druk op de lijn en de hengel mooi laag als hij voelt dat de snoek omhoog wil komen en niet terug vechten als ze lijn neemt. En na een mooie knokpartij was ze klaar voor de landing. Yihaa…..2 dikken meterbakken!!!! Taai taai maar wij hebben Fish On!!
We besloten maar om rustig terug naar de helling te trollen, maybe komen er nog een paar bonus snoekjes bij. Zou mooi zijn maar onze dag kon al helemaal never nooit meer kapot. Zes snoeken in de boot waarvan 2 dikke bakken die we ons nog een poos gaan herinneren!! En toen schreeuwde mijn reel op mijn steunhengel als een malle en de lijn gierde er echt af… wow wat was dit dan??? Leek wel een dikke karper in de rug gehaakt…. Heb wel een paar heftige runs gehad in mijn leven maar dit….. dit was niet normaal meer! Ik knokte zeker 8 a 9 minuten met deze vis, had echt geen idee wat er aan hing, man man! Toen eindelijk kwam ze naar boven het was een monstersnoek, zeker 115+ en waarom ze zo sterk was??? Vals gehaakt!!!! De grote plug zat dwars gehaakt onder de kaak met 1 dreg, had haar nu naast de boot maar ze was woest!!! De andere dreggen vlogen alle kanten op maar oh moest haar landen….please please! En net wanneer ik mijn hand in het scharnier wilde doen kwam ze bijna compleet boven water en BAM eraf! Ik staarde naar het water waar net een prachtig dier was, hartslag van 200 en mijn koppie ging naar beneden! Een paar tellen later keek ik mijn maat aan en zag ook de verslagenheid in zijn ogen: das ook snoeken he!? Samen winnen en samen verliezen! Better luck next time……..
Op vrijdagavond 9 november 2012 organiseert de Regio N-H van de Snoekstudiegroep haar jaarlijkse dia-avond voor zowel leden als niet-leden. Deze interessante avond voor snoekvissers zal gehouden worden in “Het Rijperhuis”, Sloep 1, 1483 HA De Rijp. Aanvang 20.00 uur en zaal open 19.30 uur.
SNB-leden mogen gratis naar binnen, niet-leden dienen 2 euro te betalen.
PROGRAMMA:
1 Opening door voorzitter.
2 Power Point presentatie over het vissen op snoek in de Noord-Hollandse wateren met diverse soorten jerkbaits door Jan Eggers.
3 Korte pauze waarin men loten kan kopen voor de grandioze tombola waarvan de netto opbrengst bestemd is om de kosten van de snoekinstructiedagen voor de jeugd te dekken.
4 Vertoning van een 20 minuten durende video over het vissen met jerkbaits in Noord-Holland.
5 Filmverslag van de vistrip die een aantal SNB leden in juni 2012 naar het hoge noorden van Canada maakten en daar meer dan duizend grote snoeken vingen.
6 Verloting van de mooie prijzen van de tombola.
7 Sluiting door de voorzitter en een gezellige nazit met waarschijnlijk veel visserslatijn.
Frans Hendriks van de botenverhuur op De Vlietlanden is deze avond aanwezig met een stand met hengelsportmateriaal waaronder de nieuwste jerkbaits. Kortom, een avond die geen enkele snoekvisser mag missen!
Deze interessante avond voor snoekvissers zal gehouden worden in “Het Rijperhuis”, Sloep 1, 1483 HA De Rijp.
13 oktober jongstleden werd door Discus A.P. vd Feer uit Bolsward weer de jaarlijkse jeugdtrolmiddag georganiseerd. Doelstelling van deze dag is om de jeugd te leren hoe ze om moeten gaan met gevangen vis om deze weer onbeschadigd terug te zetten in het water.
Ondanks het weer, er viel deze middag veel regen, werden er goede resultaten geboekt. In totaal werden er door 24 vissertjes 35 snoeken gevangen wat een uitstekend resultaat is, en verschillende vissers waren weer een ervaring rijker. De verzorging was uitstekend geregeld, voor iedereen een natje en een droogje en iedereen kreeg van de verschillende sponsors van deze dag een gevulde goody bag mee naar huis.
Hier de foto’s van deze zeer geslaagde dag!
Bij deze wil ik iedereen bedanken voor deze schitterende jeugdtrol middag, sponsoren, begeleiders en natuurlijk de kinderen die zich hebben opgegeven. Tot de volgende keer, Willem Zijlstra.
Het plan was weer geboren om een weekje op de randmeren te vertoeven. Normaal gesproken waters waar met de nodige kennis van het water wel een visje te vangen is. Dat dit verre van makkelijk is geweest is echter niet waar ,en we hebben behoorlijk moeten “bikkelen”.
Tekst en foto’s; Jack vd Mortel
Zaterdag in de middag reden we de camping op om onze stacaravan voor de komende week op te zoeken. Het was een drukte vanjewelste zowel op de camping als op het water. Het was ook schitterend weer en dat zou zondag alleen nog maar beter worden volgens de weerwaaiers. Na alle spullen te hebben geïnstalleerd in de caravan en de boot, wilde we uiteraard nog wel even het water op. Het was inmiddels bijna windstil en erg veel watersporters op de plas. We hadden net de eerste worpen achter de rug toen er een boot onze kant op kwam “doen ze wat”?
Het bleken Pieter en Jacco van snoeken.net te zijn. Ze hadden wel wat snoeken gevangen die dag maar zoals ze vertelde was na 14:00 uur de beet er helemaal uit omdat de wind had besloten om te gaan liggen. Dat bleek ook wel, want Ton mijn maatje en ik gingen met ieder 1 snoek van het water af.
Zondag was zelfs een warmere dag met bijna geen wind. We hebben wat snoeken kunnen vangen maar ook veel vissen gelost. We hebben zelfs mooie grote vissen ons kunstaas zien volgen tot bij de boot,maar overgaan tot een aanval op ons aas was er niet bij. We waren er zelfs van overtuigd dat die 120+ zich heeft laten zien, maar daar bleef het dan ook bij. We zijn vroeg het water afgegaan en zijn ons gaan bezig houden waar waarschijnlijk alle campinggasten al mee begonnen waren, namelijk de BBQ.
Maandag zou het flink gaan waaien en leek het ons verstandig om ook eens een ander stuk in de buurt te proberen, waarschijnlijk meer in de luwte. Dus zijn we maandag ochtend met de boot op de trailer een andere helling en water op gaan zoeken. Na een tijd de waterplanten en taluds te hebben afgeworpen zonder resultaat zijn we gaan trollen boven de planten met ondiep lopend kunstaas. De spinner en de lepel leken het meest in trek. Er zaten geen geweldenaren tussen maar met 10 stuks en vissen tussen de 70 en 80 cm nog niet zo verkeerd. Wat ons wel op viel,was dat de snoeken vrij dicht bij elkaar lagen. Er waren stukken van 100 meter waar de vis gevangen moest worden, daar buiten kreeg je geen beet.
Dinsdag ,nadat ik de boot weer in orde had met volle accu en de tank vol met benzine, had Ton al broodjes gebakken en voor de soep en koffie gezorgd. We konden er weer een dagje tegenaan.
Redelijk weer deze dag met af en toe een bui. De wind wist niet goed uit welke kant hij moest waaien,dus zeer variabel. De vissen reageerde hier waarschijnlijk ook op want wederom veel flauwe aanbeten die al direct los schoten of volgers tot de boot.Wel wat kleinere snoek weten te vangen die wat minder voorzichtig waren. Tja die grote zijn natuurlijk ook niet voor niets zo groot geworden.
Woensdag en donderdag zou mijn schoonzoon Roy Konijn met zijn vriend Jeroen Looijestein met ons het water op gaan. Wederom wisselende weersomstandigheden met veel missers en volgers, vooral van de wat grotere vis. Ton was blijkbaar aan het “sparen” voor de grotere vis zoals hij vertelde,want die heeft deze twee dagen niets gevangen. Jeroen bleef de woensdag ook op de nul, terwijl Roy en ik er ieder 6 mochten noteren op woensdag. Waaronder ik nog een prachtige metersnoek tussen de planten uit plukte.
’S avonds lekker het dorp in met z’n viertjes om de inwendige mens te voorzien van o.a uiensoep en een lekkere steak met pepersaus vergezeld met de nodige biertjes en wijntjes.
Waar we donderdag toch niet al teveel last van hebben gehad, buiten het feit dat we een keer snel naar de kant moesten om het een ander te lossen. Deze dag leek het er op dat de snoeken de kaken stijf op elkaar hielden. We konden dan ook maar met een handjevol snoeken van het water af, en dat met 4 man. Alle soorten kunstaas hebben deze dag de revue gepasseerd maar niets hielp. Het enigste kunstaas wat af en toe nog een aanbeet wist uit te lokken was de grote skunk spinner, gebouwd door Tim Koopman. Dit bleek trouwens de topper van de vakantie.
Maar och…we hebben vakantie en de biertjes overdag smaakte ook prima. Des te lekkerder was ’s avonds de pizza of de kapsalon van de shoarma boer. Als je zo op het water zit en je hebt het naar je zin ,vliegt de tijd voorbij. Vrijdag was al weer de laatste dag dat we het water op konden,maar de weersvoorspellingen waren niet best. Bakken met wind en af en toe een bui.
Dat bleek ook wel toen we ‘s morgens aan het haventje stonden waar de wind volop inblies. We hebben zelfs overwogen om een rustig watertje op te gaan zoeken, omdat dit zo geen doen was met windkracht 6 op het grote water. Maar ja…… deze grote weersomslag kon de vangst ook wel eens ten goede komen, en we wisten waar ze lagen. Dus rustig varend tegen de golven en wind in naar de stekken. Trollen tegen de wind en golven in was geen doen, de golven sloegen af en toe over de punt de boot in. Dus konden we alleen maar trollen met de wind in de rug,wat iets rustiger varen was.
Nadat Ton twee dagen op vis heeft zitten wachten mocht deze ook weer vrij vlug na mijn vangst een beet verzilveren. Welles waar geen snoek maar toch een mooie baars , die net geen 50cm aantikte, maar waar hij terecht heel blij mee was.
Toch maar een tweede keer over dat stuk dan ? We zaten nog steeds te twijfelen of we in deze omstandigheden moesten blijven vissen, maar ja het leverde vis op en daar waren we uiteindelijk ook voor gekomen. Oke’, nog maar weer een keer dan! Ook deze keer konden we een mooie beet verzilveren van een vis hoog in de tachtig.
Mijn maatje was blijkbaar op de baars toer gegaan want wederom diende een prachtige baars zich aan,en echt niet aan klein kunstaas. Het is ooit verrassend wat voor grote baarzen zich soms op flink kunstaas storten op dit water. Hiervan helaas geen foto omdat we af en toe in een flinke bui zaten brrrrrrrr.
Het liep tegen de middag en zo continu tegen de golven vechten met flinke windstoten koste toch de nodige kruim. Daarbij moest ook nog de hengel gehanteerd worden en af en toe het kunstaas worden ontdaan van waterplanten ,met twee hengels vissen was al totaal geen optie. Dus werd er besloten de kant op te zoeken om de benen even te strekken en de inwendige mens van een broodje en een bak soep te voorzien.
Na enig overleg besloten we om wat meer de luwte van wat eilanden op te zoeken om toch wat rustiger te kunnen vissen. We stonden al een half uur op de kant en hadden beide het idee dat we nog flink stonden te schommelen en de soep recht moesten houden.
Dit vissen in de luwte was een goede keus want al na een kwartier hoor ik Ton roepen “VIS”. Ik reageer direct om het gas terug te draaien, het is geen grote hoor, hoor ik Ton nog zeggen. Dan ineens staat zijn hengel in een hoepel en hoor ik de kreet Oooo toch wel! Dan komt er na enige tijd een grote rug in de overvlakte en roep ik sodeju……
Ik zie dat hij maar net gehaakt zit en ik besluit de vis meteen in de kieuwgreep te pakken en in de boot te tillen. Normaal pakt ieder zijn eigen gevangen vis maar ik wilde nu het risico niet lopen met die golven en wind. Ik gaf hem meteen over aan mijn maatje. Ton nam haar over met de woorden het is geen nieuw pr wat lengte betreft maar wel een nieuw pr van kilo’s.
Ton was de twee dagen dat hij niets gevangen had meteen vergeten,dit bedoelde hij dus met “sparen”. Gelukkig nam de wind in de middag iets af en konden we doen wat we eigenlijk het liefste doen, namelijk de plantenbedden uitwerpen. Met een driftzak en de elektromotor op de maximale stand was dit nog net te doen. Er werden verschillende flinke beten gemist en af en toe bleef er nog een snoek aan ons kunstaas plakken maar deze kwamen allen niet boven de 80cm.
Wat opvallend was dat we deze dagen veel vissen tussen de 75 en 80 cm hebben gevangen. De kleinste rakker die ik gevangen heb was ook meteen een hele rare snoeshaan. Het middenstuk van zijn onderkaak stond gewoon geheel naar beneden, zodat het leek dat hij twee bekken had. Hij had de plug trouwens gewoon netjes in zijn bek genomen.
Het was een snoeiharde beet en ik had ook niet de indruk dat hij er hinder van had en dat het gekomen was door een ruwe aanvaring met een visser. Gewoon een raar wonder der natuur denk ik.
De wind ging steeds meer liggen en de beet ging er na het liggen van de wind steeds meer uit. Ik wist nog wel een zeer slanke vis van 95 te arresteren op mijn spinner en dat was ook de laatste van de dag. Zo zie je maar de ene snoek is al volop aan het vreten en is aardig in gewicht en de andere moet nog beginnen om zijn reserves voor de winter op te bouwen.
Een top dagje als afsluiter met 17 vissen en een week van extremen. De dag er na hadden we nog steeds het gevoel dat we in een boot zaten en dat kwam echt niet van de drank. We hebben gelachen, bijgebuurt zoals we in brabant zeggen, en een mooi weekje gehad. Dat visjes vangen blijft leuk!