Mei 2018 en wederom keren we terug naar het altijd schitterende Noorwegen. Voor de meeste in onze groep is het inmiddels alweer het 5^de Noorse avontuur. Echter is het wel de eerste keer dat we de bescherming van de fjorden achter ons laten en voor een eiland op volle zee kiezen.

Tekst en Foto’s: Daniel vd Post

Het eiland Vega gelegen in de provincie Nordland en liggende net onder de Lofoten blijkt een schot in de roos! Een waar paradijs voor de (kayak)visser die van een uitdaging houd! Als je alleen al naar een waterkaart kijkt van de regio kun je niet anders dan enthousiast worden!

Vega

De keuze is op het schitterende eiland Vega gevallen welke trouwens op de Unesco lijst van wereld erfgoed staat. Het is een ruig eiland met een paar flinke bergen erop (windvangers) en waar je zeer makkelijk op vele plaatsen gemakkelijk te water kunt met de kayak. Ja, met de kayak! Dat heb je goed gelezen en Vega blijkt een ideaal kayak gebied!

Je hoeft hier niet ver te varen en het aantal stekken lijkt ontelbaar. (letterlijk) Door het feit dat er een paar hoge bergen opstaan kun je altijd wel een plek vinden waar je enigszins in de luwte kunt vissen. Met ons vijven (Thomas, Niek, Martin, Theo en mijn persoontje zijn we met twee auto’s richting Vega getrokken. Het is een lange rit (36 a 38 uur) maar zeker de moeite waard! Qua landschap is Noorwegen een plaatje en is het puur genieten.

Verkennen en veel proberen

Na aankomst in ons authentieke Noorse huisje. Worden de vijf Hobie Outback kayaks in gereedheid gebracht en kunnen we aan het avontuur beginnen. De eerste dagen staan eigenlijk ieder jaar in het teken van zoveel mogelijk water bevissen. Zodat we na een aantal sessies een idee krijgen van hoe en wat.

We zijn in onze groep allemaal wel avontuurlijk ingesteld en al gauw gaat ieder zijn eigen weg. Je bent immers je eigen kapitein en dat is één van de vele voordelen van het vissen vanuit een kayak. Waardoor we wijdverspreid een gebied bevissen en zodoende veel informatie verzamelen. Het is een tactiek die elk jaar goed blijkt te werken en waar we in de 2^de week van ons verblijf van profiteren. Eerst oogsten en dan zaaien is de gedachte en dat moet ook wel als er zoveel is te ontdekken!

Target vis en materiaal

Eigenlijk ieder jaar dromen we ervan om een Heilbot te vangen met de kayak echter op een mini na verleden jaar wil dat nog niet lukken. Mede daardoor hebben we nu voor een locatie op zee gekozen met naast structuur ook veel zandbodems in de hoop dat we nu een betere kans hebben op een Heilbot. Kan nu al vertellen dat het met die Heilbot wel goed is gekomen!

Onze uitrusting (hengel/molen) vanuit de kayak is vele malen lichter dan de meeste bootvissers die Noorwegen aan doen. Dit komt mede door het feit dat we met de kayak de vis vaak ondieper zoeken dan dat de boten doen. En veel dichter bij de kant!! Blijft me verbazen dat veel boot gebruikers vaak denken ‘ik heb een boot dus moet eerst een half uur a uur varen’. Terwijl er soms op werpafstand vanaf de kant al bijvoorbeeld Heilbot zwemt!

Qua materiaal, spinhengels in de categorie 50 a 100 gram in combinatie met spinmolens in de 2500 a 3000 range is het gene wat we het meest hebben gebruikt. Plus één zwaardere hengel om het echte zware kunstaas zoals een Westin Crazy Daisy (300 gram) te kunnen vissen en dat is het eigenlijk wel!

De lichtere spinhengels tot 40 gram welke we in eerdere jaren in de fjorden wel vaak gebruikte hebben we nu nauwelijks gebruikt! Dat komt mede door dat de vis iets dieper zit (10 a 30 meter) waardoor we iets zwaarder kunstaas nodig hebben. Maar ook voor bijvoorbeeld de Pollak die zich nog weleens dood vecht op té licht materiaal en we nu meestal kunnen terug zetten in zijn element.

Werpend de vis belagen

Wat voor mij verre weg de leukste manier is om de zoutte rovers te belagen is het werpend vissen met zacht kunstaas. Niet alleen kun je dan veel variëren met diepte en snelheid maar het blijkt ook een zeer effectieve methode. Je kunt op deze wijze prima de talrijke onderwaterbergjes bevissen op verschillende manieren.

Er boven op gooien en hem dan met de berg mee naar beneden laten vallen om hem vervolgens rustig binnen te vissen. (wel eerst ff de bodem voelen!) Maar je kunt ook naast de bergtop vissen en hem dan meer diagonaal langs de bergwand rustig omhoog vissen.

Je gooit dan meer richting de voet van zo’n bergje, laat hem tot de bodem afzinken (meestal 15 a 35 meter) en vist hem dan traag langs de bergrand weer terug omhoog. Dit gaat met de kayak echt perfect doordat je jezelf telkens ideaal kunt positioneren! Vaak zit er bij de voet van zo’n berg al vis in de vorm van Kabeljauw, Pollak maar ook Heilbot! Het terug vissen dient echt helemaal tot in het oppervlak te gebeuren daar de vis vaak lang volgt en pas laat tot een aanbeet overgaat. Heb dan ook meerdere Heilbotten op deze wijze gevangen met een aantal daarvan die pas in de laatste paar meter besluiten om je kunstaas te grijpen. Pollak zit vaak eerst aan je kunstaas te plukken en moet je even de tijd gunnen.

Steady blijven doordraaien blijkt vaak de truc en zal de Pollak doen te besluiten om in die laatste 5 a 10 meter echt toe te slaan.  Je moet er dus goed bewust van zijn met welke vis je van doen hebt! Schat je dit verkeerd in zal je bijvoorbeeld een heilbot aanbeet missen! Of juist de Pollak veel te snel slaan waardoor deze vertrokken is, Bij Kabeljauw maakt het minder uit dat is niet echt de slimste om het zo maar eens uit te drukken.

Eerste dag is het gelijk prijs

Tijdens onze eerste paar dagen hebben we windstil weer wat vermoedelijk vrij uitzonderlijk is daar we toch echt op zee zitten. Als we de eerste dag een aantal uur aan het vissen zijn probeer ik een stek die eruit ziet als een mogelijke Pollak stek. Stijl taludje met dieper water ernaast en de andere zijde een ondiepte.  Bij de eerste beste worp met een 42grams Sandy Andy van Westin haak ik in die bewuste ‘laatste paar meter’ een serieuze vis.

Hij/zij is zo weer beneden en zwemt dan rechtuit bij me weg, vreemd! ,Wat heb ik er nou aan hangen schiet het door mijn hoofd. Mijn 40 grams spinhengel met een 2500 spin molentje gevuld met 14/100 gevlochten draad met een 35/100 fluorocarbon leader en een klein zeebaars speldje staat hoepeltje krom! Niks in te brengen en denk…’nee hé, haak ik juist iets groot met een waarschijnlijk veeeels te lichte hengel’.

Tegen mijn verwachting in krijg ik het langzaam naar boven gepompt zonder dat het zich als teveel verzet., Met enige verbazing kijk ik in het heldere water een aantal meters naar beneden en zie zowaar een serieus grote Heilbot naar boven komen. Wel.., niet helemaal naar boven want zodra ze het beu is sprint ze in een zucht terug naar beneden.

Dit tafereel herhaalt zich meerdere malen en heb ondertussen Theo en Martin erbij geroepen dat er een heilbot aan de andere kant hangt. Als de Heilboot opnieuw aan het oppervlak ligt krijg ik assistentie van Theo die een gaf in de bek steekt. Dat word niet echt gewaardeerd en de pleuris breekt uit…Theo gelijk gedoucht maar de heilbot weet zich na 20 seconden toch te ontdoen van de gaf en sprint terug naar beneden.

Jammer maar helaas

Als ik haar weer terug naar boven heb gepompt, zie ik dat het kunstaas niet meer in maar aan de buitenkant van haar bek hangt… En waar ik voor vrees gebeurt ook.. ik zie haar een keer met de kop schudden en los is ze. Jammer, maar we hebben haar in ieder geval gezien!! En voorzichtige schatting is rond de 130 cm! Nog geen 5 minuten later haakt Theo op exact dezelfde plek er weer één.

Ook deze pakt een werpend aangeboden Sandy Andy in de laatste meters, echter deze vis zwemt de lijn al snel vast en weg is ze. We weten in ieder geval dat er Heilbot aanwezig is en dat word nog verder versterkt als s ’avonds blijkt dat Niek ook een grote heilbot naast de kayak heeft gehad die ook niet op de foto wilde.

Het tweede deel is volgende week te zien hier op Roofvisweb.nl!

Met vriendelijke groet,  Daniel van der Post

Wilt U meer informatie of heeft U een vraag naar aanleiding van dit artikel of heeft U een vraag over het vissen vanuit een kajak dan kunt U altijd een mailtje sturen naar info@danielsfishingexperience.com