Als ik de vraag zou krijgen welke vreemde afwijking bij snoek het meeste voorkomt, dan zou ik er op grond van mijn eigen waarnemingen en de ontvangen foto’s twee categorieën nomineren. Dat zijn dan de snoeken met de al eerder behandelde mopskoppen en de two tone pike, zeg maar snoeken waarvan een deel van het lichaam een veel lichtere kleur heeft.
Tekst en foto’s: Jan Eggers Lees verder “Jan Eggers, nog meer vreemde snoe(k)shanen, deel 12.”
In de vorige aflevering zat een foto van een z.g. silver pike en de reden dat deze snoek mee mocht doen kwam doordat hij in heel korte tijd twee lepels te pakken nam. Dit keer mag hij nog een keer meedoen omdat hij een afwijkende kleur en schubbenpatroon heeft. Van Amerikaanse biologen had ik al een keer gehoord dat het hier gaat om een mutatie, of moet je mutant zeggen ging. We hebben het dan over een snoek waarbij erfelijke eigenschappen via het DNA veranderd zijn en deze zilversnoeken hebben een basiskleur die varieert van metaalachtig blauw, hij wordt ook wel blue pike genoemd, tot metaalachtig groen en soms zelfs geheel zilverachtig. Lees verder “Jan Eggers, nog meer vreemde snoe(k)shanen, deel 11 Kleur bekennen!”
Typhoon is een gerenommeerde merknaam als het om drysuits oftewel droogpakken gaat. Deze Engelse fabrikant heeft onder kayak vissers door de jaren heen een reputatie opgebouwd van een kwalitatief zeer goed product te hebben. Goedkoop zijn de droogpakken zeker niet maar dat is feitelijk altijd het geval als het om een degelijk droogpak gaat.
Prijzen die rond de 500 a 800 euro liggen zijn vrij gewoontjes en liggen ze daaronder kun je er toch wel rekening mee houden dat het ten koste van de kwaliteit gaat. De hoge eisen waar zulke kleding aan moet voldoen liggen op een dusdanig niveau dat er veel aandacht is voor ieder detail.
Deze droogpakken kunnen immers je leven redden in bepaalde omstandigheden daar ze het (koude) water buiten houden en een laag creëren tussen je lichaam en het water. Echter warm zijn droogpakken zeker niet, en dat word nogal eens onderschat!! Waarbij men er van uit gaat dat deze pakken je tevens ook warm houden.
Ze zijn er puur op gericht om in geval van nood het water buiten te houden. Vaak zijn er wel bijpassende ‘ondersuits’ leverbaar welke vaak bestaan uit een soort fleece pak die je over je kleding aantrekt.
In het verleden heb ik de voorganger van deze drysuit gebruikt de Multisport 4 waarbij de kwaliteit t.o.v. bijvoorbeeld een Gul droogpak duidelijk naar voren komt. Geen lekkages op de naden en echt 100% waterdicht en vooral zeer degelijk. Echter om nou te zeggen dat die droogpakken lekker zitten… Nee dat niet!
Al moet je natuurlijk wel de afweging maken wat vind ik belangrijker mijn persoonlijke veiligheid of het comfort?? En dat is voor een ieder anders en in mijn geval ook sterk afhankelijk van waar en wanneer je aan het vissen bent met de kayak. Persoonlijk gebruik ik hem in Nederland niet, maar zal niet ontkennen dat het veiliger is om wel te doen!!
Ondanks dat heb ik toch een nieuw droogpak besteld daar mijn oude door onvoldoende nazorg niet meer bruikbaar is. Onvoldoende nazorg?? Hiermee bedoel ik dat de Typhoon drysuits en tevens vele andere merken bij de afsluitende seals zijn gemaakt van een natuurrubber (hals en polsen).
Wanneer je dit pak op zolder opbergt zonder een talkpoeder eraan toe te voegen dit natuurrubber zal uitdrogen wat tot gevolg heeft dat de seals uitscheuren wanneer je ze na bijvoorbeeld een dik jaar weer eens gebruikt.
Nu kun je deze seals wel vervangen maar mijn pak had door de jaren heen ook al de nodige flinke zeevis haken gezien dat mijn voorkeur naar een nieuw pak gaat.
Het is een nieuw generatie droogpak met als belangrijkste verandering de ritssluiting welke je gebruikt om het pak aan en uit te trekken. Deze zit niet meer op je rug wat het altijd wat moeizaam en onhandig maakte om het droogpak in je eentje aan te trekken.
Nee bij de Multisport 5 zit deze sluiting rond je middel verwerkt wat opvallend soepel werkt en zelfs dusdanig dat je denkt waarom hebben ze dat niet eerder gedaan?? Een andere wijziging is de nek afsluiting welke niet meer bestaat uit een natuur rubberen afsluiting welke altijd behoorlijk knelt.
Maar er nu voor is gekozen om een foam afsluiting te gebruiken welke het draag comfort aanzienlijk heeft verbeterd. Rond de polsen word nog wel gebruik gemaakt van rubberen afsluitingen maar die heb ik persoonlijk ook nooit als vervelend ervaren.
Nou dus niet voor de Nederlandse wateren al kan ik niet genoeg benadrukken dat het daar ook zeker je veiligheid zal bevorderen! Persoonlijk heb ik dit droogpak aangeschaft voor een recente kayak vis trip aan de ruige kust van Ierland.
Waarbij je dus aan vissen bent op de oceaan met alle mogelijke risico’s en niet meer in het ‘relatief’ veilige Nederlands binnenwater. Het vissen op zee brengt zeker op locaties als Ierland dusdanig meer risico’s met zich mee dat ik er bewust wel voor kies om ten alle tijden een droogpak te dragen.
Denk daarbij aan een oceaan deining, snelle weersveranderingen, krachtige getijden stromingen terwijl je op anker aan het vissen bent plus vissen van een formaat dat er van alles mis kan gaan! En zelfs dan nog is een droogpak slechts een hulpmiddel.
Misschien wel het belangrijkste hulpmiddel is een simpel stukje koord wat ik gebruik om mijzelf aan de kayak te zekeren zodat je nooit van je kayak kunt worden gescheiden. Een zeer onderschat risico is het wanneer je op zee om wat voor reden dan ook omslaat en je de kayak op de wind ziet wegdrijven. Dat simpele stukje koord van een paar euro kan alles bepalend zijn in zo’n geval.
Zie vaak vissers die tot in de kleinste details alles bij hebben tot aan VHF radio’s aan toe maar zo’n koortje zie ik zelden!! Wat ik probeer te zeggen is dat zelfs met een duur droogpak het slechts een hulpmiddel is maar dat je persoonlijke veiligheid vooral gewaarborgd word door je verstand te gebruiken.
Zoals je hebt gelezen zijn er ook bij mij punten voor verbetering aanwezig. Hoop dat een ieder bij zich zelf nog eens zal nadenken hoe veilig ze met deze prachtige hobby op de Hobie bezig zijn.
Mocht U nog een vraag of opmerking hebben omtrent dit artikel dan kunt U altijd op dit bericht reageren of een mailtje sturen naar info@danielsfishingexperience.com of heeft U een vraag over het vissen vanuit een kayak dan kunt U hetzelfde email adres gebruiken of mijn website bezoeken. Ik beantwoord U vragen graag.
Met vriendelijke groet, Daniel van der Post
De aflevering staat niet alleen bol van de prachtige vangsten, maar blinkt ook uit op culinair vlak: in een lokaal, Zeeuws restaurant laten de heren na de visdag drie van hun gevangen baarzen bereiden. Op het strand zoekt Marco met Sam naar kokkels, die het eveneens goed doen in een pan. Kortom: kromme hengels én culinair genot gegarandeerd.
Let op: ten tijde van de opnames voor deze aflevering gold voor zeebaars een meeneemlimiet van één gevangen vis per sportvisser per dag. Vanaf 1 januari tot 1 april 2019 geldt een algeheel meeneemverbod voor zeebaars. Vanaf 1 april t/m 31 oktober 2019 mogen sportvissers weer één exemplaar per visdag meenemen.
Nagenoeg alle hengelsportdisciplines passeren de revue in het nieuwe seizoen van VIS TV. De ‘gasten’ van presentator Marco komen uit alle hoeken van het land en hebben elk een eigen verhaal en specialisme. Eén ding hebben ze gemeen: het zijn stuk voor stuk gepassioneerde sportvissers. Gezien de bijzondere mensen, mooie locaties, interessante stekken en fraaie vangsten staat VIS TV 2019 garant voor spectaculaire televisie.
Ook in de resterende afleveringen van dit nieuwe seizoen kunnen kijkers van onvergetelijke visavonturen genieten. Daarin vist presentator Marco Kraal onder meer op snoek met zelfgemaakte streamers en met maden op barbeel. In de twaalfde en laatste aflevering komt een ware monstervis aan boord.
Kijken dus: 10 februari om 09.30 op RTL 7.
Beste Watersporter, Navionics heeft in 2018 meer dan 189.000 updates doorgevoerd in Europa, het is belangrijk dat u uw kaart up-to-date houdt. Na de update kunt u een jaar lang de meest actuele Waterkaarten, Sonarkaarten en Community Edits downloaden.
Neem tijdens uw bezoek aan Boot Holland (8 t/m 13 februari in Leeuwarden), de Hiswa (6 t/m 10 maart in Amsterdam) of de Belgian Boat Show (9-11 feb en 15-17 februari in Gent) uw kaart mee naar de beurs en schaf een update aan voor de helft van de prijs van een nieuwe Navionics+ kaart!
Heeft u een digitale waterkaart van een ander merk zoals C-map, Lowrance of Magellan dan kunt u deze omzetten naar een Navionics+ kaart d.m.v. een update kaart.
Vanwege het gebrekkige internet kunnen wij de kaart niet ter plekke voor u installeren, wel verzorgen wij dit graag voor.
Een Navionics+ update kaart kost € 120,00.
Een nieuwe Navionics+ kaart kost € 240,00.
Na het invullen van een registratieformulier tijdens Boot Holland, Hiswa en Visma krijgt u, op uw totale Navionics-aankoop, een eenmalige korting van € 15,00 welke direct wordt verrekend bij de kassa.
Bezoek onze dealers op Boot Holland in Leeuwarden:
• • Blanken Maritiem Stand 3031
• • Rimare Stand 3041
Bezoek onze dealers op de Belgian Boat Show in Gent:
• • ETB Paul de Lange Stand 3068
Bezoek de Navionics Facebookpagina voor het laatste nieuws!
Een aantal maanden geleden had ik echt niet het idee dat ik in korte tijd minimaal een stuk of 10 artikelen over dit onderwerp zou schrijven. Maar ziet, ik begin nu dus echt aan aflevering 10 en er komen er nog meer. De verzameling vreemde snoeshanen is groter dan verwacht waardoor ik nog meer mensen deelgenoot kan maken van vreemde zaken in de Esox familie.
Tekst en foto’s: Jan Eggers Lees verder “Jan Eggers, nog meer vreemde snoe(k)shanen deel 10. Quasimodo snoeken.”
Onwaarschijnlijke kunstaasverhalen op een na. Deze aflevering gaat nu eens niet over bloederige snoek, ook niet over snoeken die in een grote prooi gestikt of een vreemde tekening hebben. Ik wil het dit keer vooral hebben over vreemde zaken die ik meemaakte tijdens de duizenden uren vissen met vooral kunstaas op vriend Esox. Ik zit me nu af te vragen waarmee ik beginnen moet en dus eerst maar eens een rondje door mijn archief met vreemde snoeken gemaakt.
Tekst en foto’s: Jan Eggers Lees verder “Jan Eggers, vreemde snoe(k)shanen deel 9. Onwaarschijnlijke kunstaas verhalen.”
VIS TV-liefhebbers en baarsfanaten kunnen zich komende zondag opnieuw vergapen aan een kersvers visavontuur. In deze vierde aflevering van het seizoen stapt presentator Marco Kraal bij het Eiland van Maurik in een Canadese kano samen met baarspikeur Pieter-Bas Broeckx. Hoppend van stek naar stek laat hij Marco zien hoe je met de modernste technieken gericht op grote baars vist, én dat doorzetten loont. Lees verder “Gericht op grote baars met Pieter-Bas Broeckx”
Je hoort er de laatste tijd steeds meer over, het vangen van grote dikke baarzen. Zo langzamerhand begint de baars een beetje onze roofvis nummer 1 te worden maar is het wel zo simpel om van die hele dikke units te vangen?
Een crankbait is niets meer of minder dan een plugje met of zonder schoep. Het is in ieder geval een hard bait en daarmee ook meteen een heel ander soort kunstaas als de jighead met shad. Een crankbait kun je natuurlijk gewoon mee trollen en werpen en met name het werpen is hetgeen wat ik het er meeste mee doe. De beweging die een crankbait maakt lokt vaak de aanval uit van de baarzen. Het is dan ook het beste om een crankbait niet alleen maar terug te vissen wanneer je deze hebt ingegooid maar geef hier ook gerust kleine tikjes mee of onverwachte bewegingen waardoor de crank onder water dan vaak net even een vreemde beweging maakt of zelfs even weg schiet. Dit zijn in heel veel gevallen de momenten waarop de baarzen toehappen en de crank vol grijpen.
Het is ook met een crank heel erg belangrijk dat je hem goed vist en dat je rekening houd met de diepte waarop je hem wilt laten lopen. Hoe diep een crank loopt staat vaak al op de bait zelf of op de verpakking maar het beste kun je het zien aan de schoep, is deze klein en staat wat omhoog waarbij het bevestigingsoog naar voren zit dan loopt de crank ondiep maar is het een grote schoep wat meer naar beneden gericht met het bevestigingsoog wat meer naar achter dan zal de crank weer diep lopen.
Één en ander is natuurlijk ook weer afhankelijk van hoe ver je de crank inwerpt en of je met gevlochten lijn vist of met bijvoorbeeld fluorocarbon. Fluorocarbon heeft wat minder weerstand dan gevlochten lijn en er zit wat rek in waardoor een crank vaak ten opzichte van gevlochten lijn nog iets dieper gevist kan worden.
Natuurlijk moet je met een crankbait ook rekening houden met waar je hem vist. Een dieplopende crank tegen het talud opgooien zal waarschijnlijk al na 2 slagen van de molen in de bodem duiken, dat wil niet zeggen dat je hem dan niet kunt vissen want wanneer je je hengel helemaal omhoog houd en je vist hem rustig kun je hem heel mooi van het talud af laten lopen. Hou er wel rekening mee dat wanneer het dan dieper wordt je de top van de hengel ook weer wat laat zakken en je hem weer iets sneller binnen draait, zo kun je hem heel mooi terug vissen.
Vis je hem echter tegen het talud op dan wil je de crank juist zo snel mogelijk diep hebben en doe je juist het omgekeerde, eerst snel draaien en de top naar beneden en dan eenmaal op diepte de hengel langzaam omhoog en wat rustiger binnen draaien. Zoals gezegd hangt het een en ander wel samen met de afstand waarop je de crank inwerpt en of je bijvoorbeeld te maken hebt met stroming.
De crankbait zet ik echt in alle periode’s van het jaar in waarbij ik hem met koud water natuurlijk vaak wat rustiger vis als met wat hogere temperaturen. Meestal gebruik ik crankbaits tot zo’n 10-14cm
Hier nog een kort filmpje van een paar mooie releases van Mega Baarzen!
De carolina rig wordt de laatste tijd ook erg veel gebruikt en eigenlijk vis ik al heel lang met dit systeem. Ik heb er erg veel mee geëxperimenteerd tijdens het vissen op snoekbaars en dat ging vaak prima, zeker op de momenten dat de snoekbaarzen het moeilijk deden zette ik vaak het Carolina systeem in en wist ze dan toch te verleiden.
Een Carolina rig is eigenlijk een heel simpel systeem maar mits goed gevist kan dit voor enorme vangsten zorgen want vaak zijn het de grotere baarzen die de verleiding niet kunnen weerstaan. De opzet is niet moeilijk want je neemt als eerste een stuk fluorocabon wat je bevestigd aan je hoofdlijn al dan niet door middel van een knoop of een wartel. Op deze lijn schuif je een bullet weight met een kraal daaronder en aan het einde knoop je er een wartel aan, vervolgens knoop je aan deze wartel weer je onderlijn welke ook van fluorocarbon is met aan het einde een weedles hook in de maat die in verhouding staat tot de bait die je erop wilt doen.
Nu ben je klaar om de carolina rig in te gaan zetten en kun je de haak voorzien van een bait. ik vis zelf graag met kreeftachige, tubes en salamanders, baarzen zijn gek op dit soort aasjes en pakken ze vaak gretig, ik ben er inmiddels wel achter dat de echte grote baarzen helemaal verzot zijn op kreeften en dit soort dingen, menige baars die ik ving spuugde dan ook vaak de natuurlijke versie hiervan uit.
Een carolina rig kun je heel mooi rustig vissen en het best komt hij tot zijn recht wanneer je deze op een gelijkmatige bodem vist of tegen het talud op omdat je hem dan heel rustig tegen de bodem op kunt slepen. Zelf ben ik niet zo een fan om het systeem van ondiep naar diep te vissen omdat het loodje dan vaak al naar beneden valt en je aaspresentatie er dan snel achteraan. De kracht van het carolina systeem zit hem voornamelijk in het feit dat je deze heel rustig kunt vissen. Dat wil niet zeggen dat je het niet van ondiep naar wat dieper kunt vissen, als het maar langzaam afloopt en heel geleidelijk gaat dan komt het systeem het meest tot zijn recht.
Vissen met het carolina systeem vergt wel wat oefening en je zal in het begin ook wel de nodige aanbeten missen maar het kan echt een uitermate effectieve manier zijn om grote baarzen te vangen. Nadat je hebt ingeworpen laat je het afzinken naar de bodem waarna je het echt heel rustig en subtiel begint terug te vissen. Je kunt hierbij af en toe even een heel licht tikje geven voor wat aktie maar doe dit vooral niet te wild. De aanbeten kunnen soms heel erg subtiel zijn waarbij ze het vaak eerst even aanraken of de rubberen kreeftjes bij de tentakels pakken, sla dan nog niet aan maar laat het nog even gaan tot je het gevoel hebt dat de baars het goed te pakken heeft.
Het is heel erg lastig om iemand uit te leggen wat je dan voelt maar dit moet je echt zelf ervaren, soms voel je gewoon dat ze het meerdere keren aanraken of oppakken en is de verleiding groot om aan te slaan maar geduld is dan een schone zaak. Natuurlijk heb ik ook wel eens gehad dat ze hem in een keer zo hard aanbeten dat je hem eigenlijk niet kon missen maar door de band genomen zullen de aanbeten vaak wat voorzichtiger zijn.
Ik zet het carolina systeem vaak in omdat ik weet dat de baarzen gek zijn op de langzaam geviste kreeftachtige maar ook als de vis het moeilijk doet of wanneer je een aanbeet met een ander systeem gemist hebt dan kan dit systeem vaak toch de baarzen alsnog over de streep weten te trekken.
Dit zijn eigenlijk mijn meest gebruikte systemen waarop ik mijn grote baarzen vang in verschillende tijden van het jaar. Natuurlijk vis ik ook nog wel eens met een spinnerbait, spinner of een dode aasvis maar het meeste succes als ik echt gericht achter de grote baarzen aanga heb ik toch echt met eerder genoemde methodes.
*Verder heb ik nog een tip, de echte grote baarzen zitten vaak ondieper als je denkt ook als het water helder is en de temperaturen laag zijn. Investeer maar eens wat tijd dan zul je verbaasd zijn wat er allemaal mogelijk is.
Het eerste deel op zoek naar de Mega Baars leest u hier!
Bekijk het blog van Daan Verbruggen hier!
Daan Verbruggen
In aflevering 7 heb ik het gehad over allerlei prooivissen, vooral de grotere en te grote exemplaren, die vriend Esox naar binnen probeert te werken. Ik kom nu tot de conclusie dat ik nog wel een aantal interessante foto’s heb die bij dit onderwerp passen. Ik zal daar een lijst van maken en dan kan ik daar nog wel de nodige tekst bij maken en ik begin heel gemakkelijk bij het begin.
Jonge snoekjes zijn gek op elkaar
We weten allemaal, neem ik aan, dat kannibalisme bij snoek al heel kort nadat ze uit het eitje gekomen zijn en vrij rond zwemmen, plaats vindt. Stop 50 of 100 kleine snoekjes in een aquarium, geef ze volop watervlooien en dergelijke te eten maar je zult toch zien dat ze elkaar opvreten. Zou je er niets aan doen, houd je waarschijnlijk maar een of misschien 2 of 3, snoekjes over. Ze maken er echt een groot slagveld van. Misschien is slachtveld beter.
Vandaar ook dat jonge snoek niet in vijvers wordt gekweekt tot ze 20-30 cm groot zijn maar al uitgezet als ze nog maar een paar cm zijn. Ik heb dat uitzetten in het verleden vaak gedaan in het gebied rondom De Vlietlanden en met een klein netje schepte je een aantal snoekjes uit een grote ton en zette die al varend uit, liefst in de buurt van veel waterplanten. Ook werden er altijd een aantal in een aquarium gedaan en zagen we met eigen ogen hoe ze elkaar naar het leven stonden.
Interessant vond ik het ook om te zien dat bepaalde dominante exemplaren binnen een jaar naar een lengte van ca. 50 cm uitgroeiden. Maar daarna was het gebeurt met de snelle groei. Dan gaat deze aquarium snoek hormonen produceren die remmend werken op de groei en een metersnoek uit een aquarium halen zal niet gebeuren.
Als ik al struinend met de spinhengel per dag vele kilometers in de polder maak, gebeurt het nog wel eens dat er vlak voor je voeten een kikker in het water springt. Heb je geluk, zie je soms op hetzelfde moment dat een snoek die kikker arresteert en zo een afwisselend maaltje heeft. Ik heb het een keer meegemaakt dat ik dit zag gebeuren, meteen mijn spinner langs die plek trok en tot mijn grote verbazing die snoek met de kikker nog in zijn bek ving.
De Italiaanse gastvisser die ik mee had, kon daarna mooi een foto maken. Ook ving ik een keer een snoekje waar een nog onbeschadigde muis in de bek zat, wederom een bewijs dat ze haast alles pakken wat beweegt. In Canada hadden we in onze tenten en cabines wel eens last van muizen en er werden muizenvallen gezet waarin soms dode maar ook nog levende muizen zaten. De Indiaanse gidsen vonden het een sport om die nog levende muizen zwemles te geven en in de meeste gevallen zag je hoe een snoek ze van het wateroppervlak plukte. Als we een dode muis aan de dreg van een lepel hingen, was succes ook bijna altijd verzekerd.
Ik schreef al eerder dat de weinig kleine snoeken, denk aan 60 cm en kleiner, een groot risico liepen gepakt te worden door hun grootmoeder. Heel wat keren heb ik meegemaakt dat tijdens de dril van een kleine snoek een grote snoek aan de staart ging hangen en pas op het allerlaatste moment los liet. De voedsel nijd is daar veel groter dan in ons landje waar het barst van de prooivis. Vooral als je met oppervlakte kunstaas viste, zag je hoe vanuit diverse richtingen snoeken full speed op deze mogelijke prooi af kwamen, Ik blijf dit de mooiste manier van kunstaasvissen vinden.
Trouwens ook als we met dood aas in de stroomversnellingen van de Taltson rivier visten, kon het gebeuren dat een snoek meer interesse had voor de dobber dan de aasvis. Ik heb een keer een snoek op die manier daadwerkelijk gevangen. Toen de dobber tussen de kaken zat, wikkelde de snoek zich in de lijn en kon ik hem landen.
Over alle interessante gebeurtenissen in het noorden van Canada kan ik boeken vol schrijven. Alleen vermoed ik dat veel lezers het niet geloven. Dat deed wijlen Kees Ketting al niet toen ik een keer schreef dat 100 grote snoeken per man per visdag niets bijzonders was. Dat was onmogelijk schreef Kees. Ik heb toen maar niet verteld dat Rob Jansen in 23 uur vissen zo’n 250 snoeken, en nog wel vissend vanaf dezelfde plek, ving waaronder 51 metersnoeken. Een speciale geschiedenis wil ik de lezers echter niet onthouden. Ik viste die dag samen met Henk Bruis Sr., ja die uit Boxmeer en op een gegeven moment ving Henk een mooie snoek waar de staart van een ca. 40 cm lange walleye uit de bek hing. Onze Indiaanse gids Steve haalde de walleye uit de snoekenbek Foto gemaakt en beide teruggezet.
De snoek ging met honger de diepte in, de dode walleye bleef drijven en al snel kwam een grote meeuw op dit gratis voedselpakket af. Het eerste dat zo’n meeuw doet is de ogen er uit pikken en vervolgens de nodige kreten geven waar andere meeuwen op af komen. En niet alleen meeuwen, ook een golden eagle, steenarend op zijn Nederlands, kwam op de commotie af en wist even later de walleye van de meeuwen af te pakken en er mee de lucht in te gaan. Deze steenarend was zo stom om ook vreugdekreten uit te stoten en daar kwam de bold eagle, de grote Amerikaanse zeearend weer op af. Het was een gekrijs van jewelste en we legden onze hengels neer om dit luchtgevecht met als inzet een volledige maaltijd, goed te volgen. Echt schitterend en op een gegeven moment liet de steenarend de vis los. De zeearend liet zich ook als een baksteen vallen en wist met zijn grote klauwen de walleye in de lucht te pakken. Vervolgens zagen we hoe hij koers zette naar zijn nest met een paar jongen die wel raad wisten met deze prooi die onderweg heel wat meegemaakt had.
Ik geloof dat ik nog een aantal foto’s heb die met de maaltijden van de snoek te maken hebben en ik zal in de onderschriften wel wat nadere informatie geven. We hebben dus gezien dat een prooi niet gauw te groot is maar ik heb ook prima voorbeelden dat echt grote snoeken aan mini-aas gevangen is. Zo ving een zekere Rudolf Kriechbaum in Oostenrijk een snoek van 20 kilo aan 2 maden.
Voor de volgende aflevering heb ik een aantal leuke voorbeelden van snoeken die zonder aarzelen meerdere stuks kunstaas te pakken namen en daarmee gaan dan veel oude theorieën over snoekgedrag de prullenmand in.
Jan Eggers
