In deze video legt Evert Oostdam een stukje diepgang uit hoe je het beeld daadwerkelijk op een Humminbird toestel moet lezen en interpreteren, van het scherm naar de daadwerkelijke situatie. Tevens geef ik uitleg hoe en waar je het beste de transducer moet plaatsen voor het beste beeld kwaliteit.
Tekst en video: Evert Oostdam
Het zit hem allemaal in de details. De Humminbird® Side Imaging® is een 180 graden zij-aan-zij perspectief van het oppervlak van de onderwaterwereld. In een oogwenk scant de ultradunne straal het gebied tot 120 meter links en rechts van uw bootlocatie, tot een totale dekking van maximaal 240 meter.
Samen met Jesse heb ik het roofvisseizoen afgesloten. De laatste beelden van 2 sessies in het voorjaar op zoek naar monstersnoeken. Ze trekken richting de ondiepte en dus gaan we ze daar proberen te verleiden met kunstaas. Werpend met jerkbaits op het ondiepe voor de laatste keer dit seizoen, we sluiten beide af met 2 dikke 110+ vissen. Hoe dat gaat kun je zien in deze video
Gesloten tijd voor Roofvissers, Corona Pandemie, Lock Down in veel landen het het zijn rare tijden die we mee maken. YouTube zorgt in deze tijden voor veel ontspanning. Vandaar dat we verschillende bekende en minder bekende YouTubers hebben gevraagd naar hun TOP 3 van eigen video’s. Vandaag de eerste Top 3 van Joep Steijns van Water Wolves Fishing Crew. Het kanaal bevat maar liefst 59 video’s! Veel kijk plezier!
Het zal inmiddels geen geheim meer zijn, wij zijn grote van fan van baars. Je kan er met verschillende technieken op vissen en met veel verschillende soorten kunstaas. Een baars is echt niet zo kieskeurig als sommigen je willen doen geloven. En als je er dan ook nog met licht materiaal op vist dan is het feest! Daarom hebben we deze video op nr. 1 gezet. Vissen met verschillende soorten kunstaas en dikke gestreepte muiters die erop klappen. Inclusief de specialiteit van het huis: een 2 live drone aanbeten achter elkaar van een baars, destijds ook de allereerste vastgelegd op beeld in heel de Benelux! Lees verder “De top 3 YouTube video’s van Joep Steijns.”
De ingenieurs van Minn Kota® en Humminbird® zijn gaan samenwerken en hebben het One-Boat Network gecreëerd. Dit is een geavanceerde koppeling van Humminbird en Minn Kota apparaten op één boot. Middels ethernet en bluetooth geïntegreerde functies kan er onderling gecommuniceerd worden, waardoor er meer functies en mogelijkheden zijn om het vissen te vereenvoudigen. In deze video leg ik uit hoe het een en ander in zijn werk gaat en hoe alles aan elkaar gekoppeld zit middels Humminbird Solix toestellen, Minn Kota Ultrex en de Minn Kota Talons. Bekijk de video hieronder.
Humminbird Fishfinders, Minn Kota elektromotoren, Talon ankers en Humminbird 360 graden transducers kunnen feilloos met elkaar communiceren in een netwerk. Het One Boat Network! Dit komt omdat de apparatuur met elkaar verbonden is via een ethernet switch en ethernet kabels. Door deze verbinding kunnen ze met elkaar “praten” en diverse functies samen of alleen uitvoeren. Een netwerk is dus niets meer of minder dan apparatuur dat met elkaar in verbinding staat en commando’s van elkaar begrijpen en uitvoeren.
Wat kun je met een netwerk?
Met het One Boat Network kun je mijns inziens op een relaxte manier een optimale visdag creëren. Gegeven is wel dat je een beetje weet wat je aan het doen bent, hoe je de functies moet oproepen en wanneer je ze gaat inzetten.
Zo kun je bv. op je Fishfinder de Minn Kota elektromotor de opdracht geven om te gaan varen, te sturen of de snelheid aan te passen zonder dat je de elektromotor aan raakt.
Nog een geweldige functie is Follow the Contour; je kunt de elektromotor dieptelijnen van je Auto Chart Live (share) kaart laten volgen en zonder zelf te sturen toch op de juiste diepte relax vissen. Met de ankerfunctie of wel “spot lock” kun je met één druk op de knop ankeren en met de “jog”functie kun je iedere keer als je erop drukt een meter rondom opschuiven.
Er is ook een mogelijkheid om cirkels op je Humminbird instellen (Cirkel Mode) om zo de Minn Kota een bepaalde afstand om een waypoint te laten varen. Deze unieke functies heb je alleen maar omdat je in een netwerk zit met geavanceerde apparatuur dat elkaar begrijpt!!
Op je Humminbird heb je ook de mogelijkheid om via het netwerk je 360 sonar in te zetten, of je Talon anker te laten zakken. Je kunt functies ook voorprogrammeren. Zo kun je bv tijdens het gebruik van de GoTo functie de elektromotor naar een waypoint laten varen en bij aankomst op de spot Lock functie laten springen. Zo’n handige functie, je ligt dan meteen geankerd op je hotspot!
Dit zijn maar een paar voorbeelden van wat je met een One Boat Network kunt doen. In het netwerk van Humminbird en Minn Kota zijn er veel mogelijkheden om er een succes volle visdag van te maken en de vangsten in de boot te vergroten. Je kunt heel veel functies vanaf verschillende plaatsen in je boot bedienen. Of je dat nu doet met je afstandsbediening, telefoon, Fishfinder of voetpedaal. In het One Boat Network van Humminbird is het allemaal mogelijk!
Willem Romeijnvande Vistechnische dienst heeft weer een mooie vlog opgenomen, hoe vang je baars in de herfst? Nou, zó dus! Het is natuurlijk niet altijd zo’n feestje als tijdens de sessie die je in het vlog ziet, maar het geeft een mooi idee welke technieken hij op welk moment inzet om succesvol op baars te vissen in deze prachtige periode. Check hem snel en doe er je voordeel mee!
Pieter-Bas Broeckx, Willem Romeijn en Tim Puts zijn drie enthousiaste en tot op het bot gemotiveerde roofvissers. Door middel van een artikelenreeks in Dé Roofvis en bijbehorende video’s op internet introduceren ze voor Nederland relatief onbekende finesse technieken.Lees verder “Grote Smallmouth op een Jerkbait”
Vissen op gigantische snoek, 9 dagen in de wildernis in Dalsland, Zweden. Frans van der Putte en Sean Wit zijn op weg gegaan om het hele Dalslandkanaal te doorkruisen, meer dan 250 km met alleen een boot en twee tenten. Volg hun epische reis over meerdere meren, niet alleen in de strijd tegen regen, bliksem en harde wind… Maar bovenal, grote snoek!
De jaren voor de Tweede Wereld Oorlog. Een blik in het boekje “Hengelen in de praktijk” van C.Misset uit 1930, levert op snoekgebied weinig nieuws op en we komen ook geen kunstaas tegen. Vermeldenswaardig is misschien dat men leest dat “zowel de snoekdreg als het tjoekvischje tot de verboden vischtuigen behooren. ”Dit omdat deze zijn ingericht om de vis te verwonden.
In het boekje “Handleiding voor den Hengelaar” van H. Slijper uit 1933 komen we alleen maar informatie over het vissen met het aasvisje en de kikker en dan vooral in de polders.
Interessant is de opmerking dat: “het visschen met de dreg of driepuntige haak geen enkel voordeel biedt, doch wel enkele nadeelen.” De reden waarom is ook bekend. De auteur is van mening dat een fleurhaak tijdens het slikken van het aasvisje gemakkelijker, en zonder de snoek te prikken waardoor deze de aasvis los laat, naar binnen gaat dan een dreg. Gelukkig hebben we daarover nu een andere mening. De gesloten tijd voor snoek is nu van 16 Maart tot 31 Mei en op de Groote Rivieren is de hengel geaasd met visch ook nog van 1 Juni tot 31 October verboden. Het meest verwonderlijke is echter dat destijds er geen gesloten tijd vastgesteld was voor het vissen met de hengel geaasd met kunstaas in de Maas in Limburg. Of dit doelbewust gedaan was of een echte ‘maas’ in de wet was, weet ik helaas niet.
Dat in deze periode van economische malaise de gevangen snoeken een welkome aanvulling waren op het karige menu, kan men gevoeglijk aannemen. Wat bij het snuffelen in de visbladen en boeken uit de dertiger jaren ook steeds weer opvalt, is de tegenstellingen tussen sport en beroep. En als ik de discussies van de laatste jaren over het verzoek van het beroep om weer meer op schubvis te mogen vissen in ogenschouw neem, dan is er ook op dat punt nog niet veel veranderd. Men blijft elkaar nog te vaak als concurrenten zien, een opvatting waar uw schrijver een heel andere mening over heeft. Dat snoek in die tijd voor de beroepsvissers van wezenlijk belang was, wijzen de kale cijfers uit.
In de periode van 1920 tot 1936 werd er jaarlijks tussen de 400.000 tot 560.000 kilo snoek geëxporteerd, vooral naar Frankrijk, en dat zijn toch heel wat snoeken..
Kort voor de oorlog komen de eerste discussies over de vangkracht van bepaald kunstaas en in het bijzonder van de Marionet-Swimmer. Je ziet dan al dat de levend aasvissers het maar niets vinden dat je een aanbeet krijgt en meteen moet aanslaan als je met kunstaas vist. Ze missen de spanning van het ondergaan van de dobber, het nog even wachten en dan aanslaan. Ze vinden het ook maar niets dat de snoek die een kunstaasje pakt, ‘meteen hangt’. Het stomste verwijt vinden de kunstaasvissers de opmerking dat ze met kunstaas de boel leeg vissen. Immers, daarin ligt dan toch de erkenning dat kunstaas beter vangt dan levend aas?
Hele pagina’s vol werden er over dit thema geschreven en ik kreeg het vermoeden dat de vissers toen meer gemotiveerd waren om een briefje naar de redactie te sturen dan momenteel het geval is. Hoewel het vissen met kunstaas nog maar in de kinderschoenen stond, zag je al een scheiding komen in de gelederen der snoekvissers: vissers met levend aas en de meer modernere kunstaasvissers.
Wat zo’n Marionet-Swimmer destijds kostte? Je had ze voor snoek in 3 maten en daarvoor moest je dan respectievelijk 140, 160 en 175 centen neertellen. De vertegenwoordiging voor Nederland was in handen van de Fa. K. Snel, Prins Hendrikkade 8, Amsterdam. Juist ja, later werd deze zaak overgenomen door Jos Peeters, de vader van Henk Peeters.
Een andere bekende hengelsport zaak met een goed assortiment spullen voor de moderne snoekvisser die kort voor de Tweede Wereldoorlog met de spinhengel en kunstaas snoek wilde vangen, was de Fa. Sciarone in de Molenstraat 67 in Den Haag. Ik heb daar zo’n 25 jaar geleden nog vaak met publicist Cor van Beurden, die bij mij in de buurt kwam wonen, over gebabbeld omdat hij daar gewerkt heeft.
Zo langzamerhand zie je de eerste foto’s van grote snoeken in de visbladen komen en ook toen deed de verkapte reclame zijn werk al. Anders kan ik niet begrijpen waarom er onder een foto van een snoek van 10 pond vermeld staat dat deze vis aan een LUXOR rol en een LUXOR hengel van 220 cm die slechts 200 gram weegt, gevangen is.
Nog interessanter wordt het als je snoeken van 28 pond afgebeeld ziet of als vangstmelding zonder foto tegen komt. De 14 kilo snoek van M. Gloudie uit Rotterdam was slechts 110 cm lang maar wel zeer dik. Dat is ook best te begrijpen want hij werd op 1 maart vlak voor het afpaaien gevangen aan een klein voorntje. De snoek zelf smaakte goed, maar de 3250 gram kuit was niet te eten, aldus de gelukkige vanger.
Jammer dat er geen foto van de 132 cm lange en 28 pond zware snoek van de Hr. J. van H. uit Rijswijk genomen is. Ik had zo’n fotootje graag voor mijn verzameling Nederlandse snoeken boven de 130 cm gehad. Ik zie dat ik me teveel in details van grote snoeken ga verdiepen, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en laten we eens zien of er in de oorlogsjaren nog op snoek gevist werd en hoe.
We kunnen stellen dat de manier van snoeken tussen 1900 en 1940 praktisch dezelfde gebleven is, de uitzonderingen op de regel, zeg aanhangers van Dresselhuys, buiten beschouwing gelaten. Er kwamen weinig nieuwe materialen en vistechnieken die voor de gewone man, en bedenk ook dat er een grote crisis was in de 30er jaren, betaalbaar waren en met levend aas kon men zonder veel problemen altijd wel een snoekje vangen. Ook de uitwisseling van materiaal en technieken met het buitenland was minimaal en trouwens ook daar was het snoeken met levend aas de meest voorkomende manier van snoeken.
Een van de allerbelangrijkste nieuwtjes met een zeer grote invloed op de snoekvisserij in de tweede helft van de 20ste eeuw, stond begin 1940 in de hengelsportbladen. Welke hengelsportbladen? Piscator van het CNHV en De Nederlandsche Hengelsport van de AHB.
In een berichtje van een paar regels kon men lezen dat men in Amerika een nieuw soort lijn uitgevonden had en dat deze lijn veel op een lijn van echte zijde lijkt en ook alle goede eigenschappen daarvan heeft terwijl de prijs lager is. De handelsnaam van deze lijn is, en nu begrijpt men de importantie van dit bericht waarschijnlijk beter, ‘NYLON braided spinning line’. Het is de eerste aankondiging van de moderne nylon lijn die later het vissen met de werphengel en kunstaas een zeer positieve impuls zou geven.
Het is inmiddels 13 jaar geleden dat ik dit belangrijke nieuws over deze nieuwe lijn las en opschreef. Ik ben ook zeer nieuwsgierig of er al vissers waren die praktijkervaring met deze lijn hadden en of er hengelsportwinkeliers waren die er mee adverteerden. Daarom nog maar weer eens een paar uur gesnuffeld in oude ingebonden jaargangen van rond 1940 doch het woord nylon ben ik niet tegengekomen.
Wel weer veel verhalen over de grote tegenstellingen tussen de beroepsvissers en sportvissers waarover ik al eerder schreef. Ze betichten elkaar van het leegvissen van voorheen goede viswateren en dat wordt dan geïllustreerd met cijfer van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Zo lezen we dat er in 1931 en 1932 per jaar zo’n 500 000 kilo snoek geëxporteerd werd en in 1938 was dit nog maar 253 000 kg, de helft dus.
Op de diverse afslagen bedroeg de gemiddelde prijs van een kilo snoek 38 cent. De beroepsvissers geven de sportvissers de schuld van deze terugloop. Ze zouden veel meer snoeken vangen en meenemen voor de pot. Ik geloof er niks van maar de lobby van het beroep tegen de sport werd al steviger en het resultaat lezen jullie in hoofdstuk 3.
15 hengelsportzaken in Amsterdam
Verder viel me op dat er minimaal advertenties in deze bladen staan alhoewel de concurrentie groot was want alleen al in Amsterdam waren er meer dan 15 hengelsportzaken.
Laat ik deze periode afsluiten met een opmerkelijk voorval: een lezer vond bij een bijt een dode reiger die met kop en hals in het alweer deels dichtgevroren water van de bijt zat. Hij trok de reiger uit het wak en trok ook een dode snoek mee die de kop van de reiger vrij diep geslikt had en hem niet meer los kreeg. De verklaring was dat de reiger net een voorntje wilde pakken en de snoek hetzelfde idee had en zo de kop van onze gevederde vriend pakte. Helaas geen foto hiervan, mobiele telefoons en handige digitale camera’s waren er toen nog niet.