Onwaarschijnlijke kunstaas verhalen in deel 9 met Jan Eggers
Onwaarschijnlijke kunstaasverhalen op een na. Deze aflevering gaat nu eens niet over bloederige snoek, ook niet over snoeken die in een grote prooi gestikt of een vreemde tekening hebben. Ik wil het dit keer vooral hebben over vreemde zaken die ik meemaakte tijdens de duizenden uren vissen met vooral kunstaas op vriend Esox. Ik zit me nu af te vragen waarmee ik beginnen moet en dus eerst maar eens een rondje door mijn archief met vreemde snoeken gemaakt.
Op woensdag 13 maart rond 19:30 uur organiseren wij van Wout van Leeuwen i.s.m. Visreis.nl een hele gezellige en informatieve avond met o.a. Sean Wit en Luc Coppens van Westin over het vissen in Zweden! Wij hopen u graag te zien op deze gezellige en zeer informatieve avond onder het genot van een hapje en een drankje! Voor meer informatie zie de bijgevoegde flyer, hopelijk tot dan.
VIS TV-liefhebbers en baarsfanaten kunnen zich komende zondag opnieuw vergapen aan een kersvers visavontuur. In deze vierde aflevering van het seizoen stapt presentator Marco Kraal bij het Eiland van Maurik in een Canadese kano samen met baarspikeur Pieter-Bas Broeckx. Hoppend van stek naar stek laat hij Marco zien hoe je met de modernste technieken gericht op grote baars vist, én dat doorzetten loont.Lees verder “Gericht op grote baars met Pieter-Bas Broeckx”
Je hoort er de laatste tijd steeds meer over, het vangen van grote dikke baarzen. Zo langzamerhand begint de baars een beetje onze roofvis nummer 1 te worden maar is het wel zo simpel om van die hele dikke units te vangen?
Schitterende Mega Baars op de Zip Baits B Switcher 263
Crankbaits.
Een crankbait is niets meer of minder dan een plugje met of zonder schoep. Het is in ieder geval een hard bait en daarmee ook meteen een heel ander soort kunstaas als de jighead met shad. Een crankbait kun je natuurlijk gewoon mee trollen en werpen en met name het werpen is hetgeen wat ik het er meeste mee doe. De beweging die een crankbait maakt lokt vaak de aanval uit van de baarzen. Het is dan ook het beste om een crankbait niet alleen maar terug te vissen wanneer je deze hebt ingegooid maar geef hier ook gerust kleine tikjes mee of onverwachte bewegingen waardoor de crank onder water dan vaak net even een vreemde beweging maakt of zelfs even weg schiet. Dit zijn in heel veel gevallen de momenten waarop de baarzen toehappen en de crank vol grijpen.
Het is ook met een crank heel erg belangrijk dat je hem goed vist en dat je rekening houd met de diepte waarop je hem wilt laten lopen. Hoe diep een crank loopt staat vaak al op de bait zelf of op de verpakking maar het beste kun je het zien aan de schoep, is deze klein en staat wat omhoog waarbij het bevestigingsoog naar voren zit dan loopt de crank ondiep maar is het een grote schoep wat meer naar beneden gericht met het bevestigingsoog wat meer naar achter dan zal de crank weer diep lopen.
Mega Baars 50+ in het net
Één en ander is natuurlijk ook weer afhankelijk van hoe ver je de crank inwerpt en of je met gevlochten lijn vist of met bijvoorbeeld fluorocarbon. Fluorocarbon heeft wat minder weerstand dan gevlochten lijn en er zit wat rek in waardoor een crank vaak ten opzichte van gevlochten lijn nog iets dieper gevist kan worden.
Een echte Mega Baars
Natuurlijk moet je met een crankbait ook rekening houden met waar je hem vist. Een dieplopende crank tegen het talud opgooien zal waarschijnlijk al na 2 slagen van de molen in de bodem duiken, dat wil niet zeggen dat je hem dan niet kunt vissen want wanneer je je hengel helemaal omhoog houd en je vist hem rustig kun je hem heel mooi van het talud af laten lopen. Hou er wel rekening mee dat wanneer het dan dieper wordt je de top van de hengel ook weer wat laat zakken en je hem weer iets sneller binnen draait, zo kun je hem heel mooi terug vissen.
Vis je hem echter tegen het talud op dan wil je de crank juist zo snel mogelijk diep hebben en doe je juist het omgekeerde, eerst snel draaien en de top naar beneden en dan eenmaal op diepte de hengel langzaam omhoog en wat rustiger binnen draaien. Zoals gezegd hangt het een en ander wel samen met de afstand waarop je de crank inwerpt en of je bijvoorbeeld te maken hebt met stroming.
De crankbait zet ik echt in alle periode’s van het jaar in waarbij ik hem met koud water natuurlijk vaak wat rustiger vis als met wat hogere temperaturen. Meestal gebruik ik crankbaits tot zo’n 10-14cm
Hier nog een kort filmpje van een paar mooie releases van Mega Baarzen!
Carolina rig.
47,5cm op de Carolina Rig
De carolina rig wordt de laatste tijd ook erg veel gebruikt en eigenlijk vis ik al heel lang met dit systeem. Ik heb er erg veel mee geëxperimenteerd tijdens het vissen op snoekbaars en dat ging vaak prima, zeker op de momenten dat de snoekbaarzen het moeilijk deden zette ik vaak het Carolina systeem in en wist ze dan toch te verleiden.
Mijn Carolina Rig
Een Carolina rig is eigenlijk een heel simpel systeem maar mits goed gevist kan dit voor enorme vangsten zorgen want vaak zijn het de grotere baarzen die de verleiding niet kunnen weerstaan. De opzet is niet moeilijk want je neemt als eerste een stuk fluorocabon wat je bevestigd aan je hoofdlijn al dan niet door middel van een knoop of een wartel. Op deze lijn schuif je een bullet weight met een kraal daaronder en aan het einde knoop je er een wartel aan, vervolgens knoop je aan deze wartel weer je onderlijn welke ook van fluorocarbon is met aan het einde een weedles hook in de maat die in verhouding staat tot de bait die je erop wilt doen.
Nu ben je klaar om de carolina rig in te gaan zetten en kun je de haak voorzien van een bait. ik vis zelf graag met kreeftachige, tubes en salamanders, baarzen zijn gek op dit soort aasjes en pakken ze vaak gretig, ik ben er inmiddels wel achter dat de echte grote baarzen helemaal verzot zijn op kreeften en dit soort dingen, menige baars die ik ving spuugde dan ook vaak de natuurlijke versie hiervan uit.
Ik ben gek van kreeftachtige op de Carolina Rig, zoals de Crazy Fish Nimble.
Een carolina rig kun je heel mooi rustig vissen en het best komt hij tot zijn recht wanneer je deze op een gelijkmatige bodem vist of tegen het talud op omdat je hem dan heel rustig tegen de bodem op kunt slepen. Zelf ben ik niet zo een fan om het systeem van ondiep naar diep te vissen omdat het loodje dan vaak al naar beneden valt en je aaspresentatie er dan snel achteraan. De kracht van het carolina systeem zit hem voornamelijk in het feit dat je deze heel rustig kunt vissen. Dat wil niet zeggen dat je het niet van ondiep naar wat dieper kunt vissen, als het maar langzaam afloopt en heel geleidelijk gaat dan komt het systeem het meest tot zijn recht.
Vissen met het carolina systeem vergt wel wat oefening en je zal in het begin ook wel de nodige aanbeten missen maar het kan echt een uitermate effectieve manier zijn om grote baarzen te vangen. Nadat je hebt ingeworpen laat je het afzinken naar de bodem waarna je het echt heel rustig en subtiel begint terug te vissen. Je kunt hierbij af en toe even een heel licht tikje geven voor wat aktie maar doe dit vooral niet te wild. De aanbeten kunnen soms heel erg subtiel zijn waarbij ze het vaak eerst even aanraken of de rubberen kreeftjes bij de tentakels pakken, sla dan nog niet aan maar laat het nog even gaan tot je het gevoel hebt dat de baars het goed te pakken heeft.
Het is heel erg lastig om iemand uit te leggen wat je dan voelt maar dit moet je echt zelf ervaren, soms voel je gewoon dat ze het meerdere keren aanraken of oppakken en is de verleiding groot om aan te slaan maar geduld is dan een schone zaak. Natuurlijk heb ik ook wel eens gehad dat ze hem in een keer zo hard aanbeten dat je hem eigenlijk niet kon missen maar door de band genomen zullen de aanbeten vaak wat voorzichtiger zijn.
Neem de tijd…..en geniet!
Ik zet het carolina systeem vaak in omdat ik weet dat de baarzen gek zijn op de langzaam geviste kreeftachtige maar ook als de vis het moeilijk doet of wanneer je een aanbeet met een ander systeem gemist hebt dan kan dit systeem vaak toch de baarzen alsnog over de streep weten te trekken.
Dit zijn eigenlijk mijn meest gebruikte systemen waarop ik mijn grote baarzen vang in verschillende tijden van het jaar. Natuurlijk vis ik ook nog wel eens met een spinnerbait, spinner of een dode aasvis maar het meeste succes als ik echt gericht achter de grote baarzen aanga heb ik toch echt met eerder genoemde methodes.
Frank met een mooie Mega Baars
*Verder heb ik nog een tip, de echte grote baarzen zitten vaak ondieper als je denkt ook als het water helder is en de temperaturen laag zijn. Investeer maar eens wat tijd dan zul je verbaasd zijn wat er allemaal mogelijk is.
Het eerste deel op zoek naar de Mega Baars leest u hier!
In aflevering 7 heb ik het gehad over allerlei prooivissen, vooral de grotere en te grote exemplaren, die vriend Esox naar binnen probeert te werken. Ik kom nu tot de conclusie dat ik nog wel een aantal interessante foto’s heb die bij dit onderwerp passen. Ik zal daar een lijst van maken en dan kan ik daar nog wel de nodige tekst bij maken en ik begin heel gemakkelijk bij het begin.
Mijn dreg zat in de staart van deze half verteerde whitefish en ik trok hem tijdens de dril uit de snoek zijn maag..Hier begint het, paaiende snoek.Als de dooierzak leeg is, beginnen ze zelf prooi te zoeken.
Jonge snoekjes zijn gek op elkaar
We weten allemaal, neem ik aan, dat kannibalisme bij snoek al heel kort nadat ze uit het eitje gekomen zijn en vrij rond zwemmen, plaats vindt. Stop 50 of 100 kleine snoekjes in een aquarium, geef ze volop watervlooien en dergelijke te eten maar je zult toch zien dat ze elkaar opvreten. Zou je er niets aan doen, houd je waarschijnlijk maar een of misschien 2 of 3, snoekjes over. Ze maken er echt een groot slagveld van. Misschien is slachtveld beter.
Ze lusten elkaar rauw!
Hap slik en weg.
Vandaar ook dat jonge snoek niet in vijvers wordt gekweekt tot ze 20-30 cm groot zijn maar al uitgezet als ze nog maar een paar cm zijn. Ik heb dat uitzetten in het verleden vaak gedaan in het gebied rondom De Vlietlanden en met een klein netje schepte je een aantal snoekjes uit een grote ton en zette die al varend uit, liefst in de buurt van veel waterplanten. Ook werden er altijd een aantal in een aquarium gedaan en zagen we met eigen ogen hoe ze elkaar naar het leven stonden.
Interessant vond ik het ook om te zien dat bepaalde dominante exemplaren binnen een jaar naar een lengte van ca. 50 cm uitgroeiden. Maar daarna was het gebeurt met de snelle groei. Dan gaat deze aquarium snoek hormonen produceren die remmend werken op de groei en een metersnoek uit een aquarium halen zal niet gebeuren.
Snoek houdt van kikkerbilletjes.
Kikkers en muizen staan ook op het menu
Als ik al struinend met de spinhengel per dag vele kilometers in de polder maak, gebeurt het nog wel eens dat er vlak voor je voeten een kikker in het water springt. Heb je geluk, zie je soms op hetzelfde moment dat een snoek die kikker arresteert en zo een afwisselend maaltje heeft. Ik heb het een keer meegemaakt dat ik dit zag gebeuren, meteen mijn spinner langs die plek trok en tot mijn grote verbazing die snoek met de kikker nog in zijn bek ving.
Een muis is meer een tussendoortje voor een snoek.
De Italiaanse gastvisser die ik mee had, kon daarna mooi een foto maken. Ook ving ik een keer een snoekje waar een nog onbeschadigde muis in de bek zat, wederom een bewijs dat ze haast alles pakken wat beweegt. In Canada hadden we in onze tenten en cabines wel eens last van muizen en er werden muizenvallen gezet waarin soms dode maar ook nog levende muizen zaten. De Indiaanse gidsen vonden het een sport om die nog levende muizen zwemles te geven en in de meeste gevallen zag je hoe een snoek ze van het wateroppervlak plukte. Als we een dode muis aan de dreg van een lepel hingen, was succes ook bijna altijd verzekerd.
De enige snoek die ik dankzij een dobber ving.
Ik schreef al eerder dat de weinig kleine snoeken, denk aan 60 cm en kleiner, een groot risico liepen gepakt te worden door hun grootmoeder. Heel wat keren heb ik meegemaakt dat tijdens de dril van een kleine snoek een grote snoek aan de staart ging hangen en pas op het allerlaatste moment los liet. De voedsel nijd is daar veel groter dan in ons landje waar het barst van de prooivis. Vooral als je met oppervlakte kunstaas viste, zag je hoe vanuit diverse richtingen snoeken full speed op deze mogelijke prooi af kwamen, Ik blijf dit de mooiste manier van kunstaasvissen vinden.
Trouwens ook als we met dood aas in de stroomversnellingen van de Taltson rivier visten, kon het gebeuren dat een snoek meer interesse had voor de dobber dan de aasvis. Ik heb een keer een snoek op die manier daadwerkelijk gevangen. Toen de dobber tussen de kaken zat, wikkelde de snoek zich in de lijn en kon ik hem landen.
De walleye die door verschillende rovers gepakt werd.
Deze walleye was een prooi van diverse rovers.
Over alle interessante gebeurtenissen in het noorden van Canada kan ik boeken vol schrijven. Alleen vermoed ik dat veel lezers het niet geloven. Dat deed wijlen Kees Ketting al niet toen ik een keer schreef dat 100 grote snoeken per man per visdag niets bijzonders was. Dat was onmogelijk schreef Kees. Ik heb toen maar niet verteld dat Rob Jansen in 23 uur vissen zo’n 250 snoeken, en nog wel vissend vanaf dezelfde plek, ving waaronder 51 metersnoeken. Een speciale geschiedenis wil ik de lezers echter niet onthouden. Ik viste die dag samen met Henk Bruis Sr., ja die uit Boxmeer en op een gegeven moment ving Henk een mooie snoek waar de staart van een ca. 40 cm lange walleye uit de bek hing. Onze Indiaanse gids Steve haalde de walleye uit de snoekenbek Foto gemaakt en beide teruggezet.
De snoek ging met honger de diepte in, de dode walleye bleef drijven en al snel kwam een grote meeuw op dit gratis voedselpakket af. Het eerste dat zo’n meeuw doet is de ogen er uit pikken en vervolgens de nodige kreten geven waar andere meeuwen op af komen. En niet alleen meeuwen, ook een golden eagle, steenarend op zijn Nederlands, kwam op de commotie af en wist even later de walleye van de meeuwen af te pakken en er mee de lucht in te gaan. Deze steenarend was zo stom om ook vreugdekreten uit te stoten en daar kwam de bold eagle, de grote Amerikaanse zeearend weer op af. Het was een gekrijs van jewelste en we legden onze hengels neer om dit luchtgevecht met als inzet een volledige maaltijd, goed te volgen. Echt schitterend en op een gegeven moment liet de steenarend de vis los. De zeearend liet zich ook als een baksteen vallen en wist met zijn grote klauwen de walleye in de lucht te pakken. Vervolgens zagen we hoe hij koers zette naar zijn nest met een paar jongen die wel raad wisten met deze prooi die onderweg heel wat meegemaakt had.
De 64 cm kwabaal hing uit de bek toen hij de lepel pakte.Een close-up van de kwabaal.Prooivis van dit formaat geeft geen problemen.
Nog wat laatste foto’s tot besluit
Ik geloof dat ik nog een aantal foto’s heb die met de maaltijden van de snoek te maken hebben en ik zal in de onderschriften wel wat nadere informatie geven. We hebben dus gezien dat een prooi niet gauw te groot is maar ik heb ook prima voorbeelden dat echt grote snoeken aan mini-aas gevangen is. Zo ving een zekere Rudolf Kriechbaum in Oostenrijk een snoek van 20 kilo aan 2 maden.
Voor de volgende aflevering heb ik een aantal leuke voorbeelden van snoeken die zonder aarzelen meerdere stuks kunstaas te pakken namen en daarmee gaan dan veel oude theorieën over snoekgedrag de prullenmand in.
Tijdens het onthaken van een 50 cm snoek, viel deze mini cracker uit de bek., pech gehad voor dit snoekje.Grootmoeder hing lange tijd aan de staart van haar kleinkind.Nog eens nameten hoe groot die bek van grootmoeder was.
Het nieuwe jaar beginnen we niet zo fris met een artikel van Jan Eggers …iets met snoeken en gezwellen! Kankerachtige gezwellen: Lymphosarcoma is de naam.
Een van de eerste foto’s van een zieke snoek maakte ik in de herfst van 1983 in de Aland archipel, zeg maar het eilandenrijk tussen Stockholm en Helsinki. Ik was daar op uitnodiging van Rapala en het Finse Ministerie van Export en de reden was tweeledig. Allereerst was het de bedoeling om Rapala export manager Pertti Rautio beter te leren kennen en het Ministerie was geïnteresseerd in namen en adressen van groothandels en hengelsportbladen in Europa en Amerika.
Tekst en fotografie: Jan Eggers
Pertti Rautio met de eerste snoek met Lymphosarcoma die ik fotografeerde en dit was maar een kleine tumor.
Dit stuk Scherentuin is gekend om de uitstekende mogelijkheden om snoek, baars, zeeforel maar ook kabeljauw en zalm te vangen. Waarschijnlijk waren we er op het verkeerde tijdstip want er moest hard gewerkt worden om per persoon in de dubbele cijfers per dag te komen terwijl men 50 snoeken per dag beloofd had. Omdat het al weer bijna 30 jaar geleden is, kan ik nu wel vertellen wat in die week het beste kunstaas was: de Nils Master Invincible. Ik heb Pertti daar regelmatig aan herinnerd als we ergens viste en de dreggen van het Rapala kunstaas kaal bleven. Maar goed, daar gaat het nu niet over en over naar die eerste foto waarop Pertti een snoek met behoorlijk gezwel vast houdt. Het leek op een gezwel dat was open gebarsten en ook kwam er een soort bloed uit.
Aan de andere flank van deze snoek zaten ook tumoren.
We vingen nog meer snoeken met vaak zelfs meerdere en ook grotere kankergezwellen, zoals we ze noemden, op hun lijf. Er werd me verteld dat deze ziekte onregelmatig voorkwam en er soms jaren waren waarin je heel veel van deze smerig uitziende snoeken ving. Bij terugkomst in Helsinki bezocht ik nog Dr. Lauri Koli, de snoekprofessor van Finland van wie ik al een jaar of 4 kanjersnoekinfo kreeg en die vertelde me dat het hier ging om de ziekte Lymphosarcoma.
Dril van een Oostzee snoek met Lymphosarcoma.
Hij vertelde me dat deze ziekte vooral in het brakke water van de Oostzee voorkomt en er jaren zijn dat10 tot wel 21 % van de snoekpopulatie er mee besmet is. Een bepaald type C-virus schijnt de boosdoener te zijn. De gezwellen ontwikkelen zich in de herfst en winter en kunnen dan in de zomermaanden weer verdwijnen. De gezwellen komen zowel op de flanken, de vinnen, de kop en op en in de bek voor. We nemen aan dat een snoek met een enorm gezwel in de bek een kleinere kans heeft om deze ziekte te overleven dan een soortgenoot waar een klein gezwel bij de staart zit. De raad die ik nog kreeg was: “zet ze maar terug”, en dat zegt een Fin die graag snoek eet niet snel. In de 30 jaar na de vangst van deze eerste snoek met Lymphosarcoma heb ik er nog heel wat meer gevangen, zowel in Scandinavië als Noord-Canada en volgens mij ook een in Nederland.
Oud SNB bestuurslid Frank Caes met een snoek met een open Sarcoma tumor, een zeer onsmakelijk gezicht.
Meer informatie uit een fantastisch goed boek.
Nu doet het vreemde geval zich voor dat ik toch langzamerhand heel wat foto’s van Nederlandse en Belgische snoeken met tennisbal grote tumoren ontvangen heb. Maar die zien er anders uit dan de zieke snoeken uit de Scherentuin. Toen ik die eerste vaderlandse patiënten met dichte en opengesprongen tumoren zag, was er nog geen Internet waarop ik kon googelen om uit te vinden wat hier aan de hand was. Gelukkig kon ik in 1997 het boek “PIKE, biology and exploitation” van John F. Craig kopen. Een zeer wetenschappelijk boek met bijna 300 pagina’s wetenschappelijke informatie over mijn vriend snoek en zijn familie. Ik vond daar heel veel informatie over de virussen, bacteriën en schimmels die de nodige ellende in de Esox familie kunnen veroorzaken. Helaas staan er geen foto’s van snoeken in die aan een bepaalde kwaal lijden maar de beschrijving is zo goed dat ik kon uitvogelen waaraan de snoeken waarvan ik foto’s had leden. De verschillende Nederlandse snoeken met grote gezwellen, zowel onderhuids als open gebarsten, leden aan het Esox sarcoma virus dat voor een witachtige kankergezwel zorgt als het open barst. Dit kankervirus type C komt zowel in Europa als Noord Amerika voor en watervervuiling is een belangrijke factor bij het ontstaan en verspreiding van dit virus.
Ik was niet bepaald blij toen deze door red sore disease aangetaste snoek mijn lepel pakte.
John Craig merkt terloops nog op dat deze zieke, geïnfecteerde snoeken zonder aarzelen het aangeboden aas, zowel kunstaas, dood aas als levend aas, pakken en nog behoorlijk strijd leveren. Dit is dan vooral het geval in het eerste stadium van de ziekte. Persoonlijk heb ik diverse keren snoeken met bovenstaande tumoren gevangen die in slechte tot zeer slechte conditie waren. Zeer vermagerd, meestal voorzien van de nodige parasieten zoals bloedzuigers op de huid en van een echte dril was dan geen sprake. Komt dan wel de vraag: wat doe je met zo’n snoek in slechte conditie? Ik ken collega’s die de patiënt met een forse tik op de kop uit zijn lijden verlossen. Zelf ben ik van mening dat Moeder Natuur dat zelf maar moet regelen en ik zet de snoek dus terug. Dan ben je in de meeste gevallen volgens de Visserijwet niet in overtreding want anno 2013 moet gelukkig in de meeste wateren de snoek meteen levend teruggezet worden. IK weet echter van een geval van een zeer zieke snoek dat ik hem na het vangen meteen uit zijn lijden heb verlost. Dat gebeurde in Canada bij het Grote Slavenmeer, de beste stek ter wereld voor grote snoek die ik ken, en laat ik meteen maar over gaan naar deze snoek vol rode vlekken en schimmel.
Dezelfde snoek met red sore disease als de voorgaande en deze heb ik dus ter plekke dood gemaakt en de roofvogels en meeuwen hadden er een gratis maal aan.
Een bacterie is de boosdoener
Ik weet niet of de benaming “rode vlekken ziekte” een gangbare Nederlandse naam of vertaling is voor de ook hier voorkomende “red sore disease” en de wetenschappelijke naam is Cuma scuki. Volgens het boek van Craig zijn de wetenschappers het nog niet eens welke bacterie de dader is. En ach, wat maakt het ons snoekvissers uit of het Aerobacter cloacae of Pseudomonas fluorescens is? Feit is gewoon dat niemand het prettig vindt om zo’n snoek vol rode vlekken waar het bloed uit komt of die onder een wollige deken van grijze schimmel zit, te onthaken.
Piet Driessen met een snoek met een grote onderhuidse tumor die later zal open barsten.
Men heeft uitgedokterd dat stress bij de snoek een belangrijke factor kan zijn bij het ontwikkelen van deze ziekte. Ik moet dan vaak denken aan een te krap leefnet vol met grote brasems of een snoek die voor b.v. een fotosessie te lang uit het water is en dan zie je eerst het bloed door de staartvin komen, daarna uit de andere vinnen en tenslotte komen er ook rode plekken door de schubben heen op de flanken. Ik vraag me nu af of zo’n gestreste snoek die wordt teruggezet erg vatbaar is voor deze ziekte en of de bacteriën en schimmels er meteen op af gaan. Van mijn aasvissen uit een ver verleden wist ik dat ze bij een verkeerde behandeling bij het onthaken met droge handen, op de grond vallen en dan vooral bij hoge watertemperatuur in no time onder de schimmel zaten en snel de geest gaven.
Grote snoek met de sporen van het paaien onder het ijs nog duidelijk zichtbaar op de rug. Dit soort wonden geneest snel.
Dat stress wel degelijk een negatieve rol speelt bij deze huidziekte, komt tot uiting bij het genezen van grote wonden bij snoek waarbij stress zeer waarschijnlijk geen rol speelt. Ik bedoel de jaarlijkse situatie waarbij de hormonen een grote rol spelen: de paaitijd. Het is een bekend feit dat de snoeken elkaar in die periode behoorlijk kunnen beschadigen en als ik in het voorjaar met beroepsvisser Ate Lageveen mee ging fuiken ophalen, kwamen we heel wat snoeken vol schuurplekken, wonden en andere littekens tegen. Deze liefdes verwondingen heelden snel want ik de zomer leek alles weer normaal. Ik ben heel vaak, 19 keer heb ik uitgerekend, begin juni naar het noorden van Canada gereisd om daar net na het verdwijnen van het ijs en dus ook kort na de paaitijd op zeer actieve snoeken te vissen. Dan kwam je regelmatig snoeken met liefdesbeten en kapotte rode ruggen tegen. Waarom juist kapotte ruggen? Gewoon omdat na een strenge winter, het ijs in Great Slave Lake wordt 2 meter dik, de snoeken gewoon onder het ijs paaien en dan op de ondiepe stekken met hun rug tegen de onderkant van het ijs schuren. Voor de liefde moet je wat over hebben niet waar… Deze snoeken vechten als leeuwen en hebben nog het voordeel dat in het nog zeer koude water de bacteriën en schimmels hun gemak houden.
Ondanks de grote tumoren inde onderkaak pakte deze snoek toch mijn plug.
Ik ga er een eind aan maken, er zijn nog meer ziektegevallen bekend en die komen dan een volgend keer weer aan de beurt. Ik hoop niet dat jullie van deze niet al te smakelijke foto’s nachtmerries krijgen!
WAT EEN DAG! Een super drukke tweede dag op de Hengelsport en Botenbeurs Utrecht. Vanaf de opening zie ik ook heel veel kinderen met hun ouders en dat is goed om te zien. De jeugd heeft de toekomst. Ook een drukke LIVE op Facebook dag vandaag. Check alle LIVE video’s hier!
SCOOP?
En zou het dan echt waar zijn? Een scoop? Zou Marco Kraal een opvolger gevonden hebben voor Ed Stoop. En is dit een vissende dame. Heet deze dame toevallig Nathalie Van den Berg? Ik zal morgen nog eens live gaan met deze 2 kanjers en ze aan de tand voelen.
Scoop of niet?
Morgen de laatste beursdag en ik zeg….het is geen visweer en anders moet je weer een jaar wachten voor de volgende editie! Dus hop hop naar de Hengelsport en Botenbeurs Utrecht op zondag. Geopend van 10:00 – 17:00
Opening dag 2 Hengelsport en Botenbeurs.
Maar nu eerst een fotoverslag van de 2e drukke beursdag.
Plattegrond
Bekijk hier of jouw favoriete standhouders ook weer aanwezig zijn op de beurs en bestel hier je tickets met 25% korting!
Visgids Biesbosch is dé visgids voor Nationaal Park de Biesbosch. Met zijn snelle Lund visboot neemt gids Johan Struwe u mee naar de verste uithoeken van dit mysterieuze gebied, op jacht naar de grootste roofvis. Als fulltime visgids brengt Johan wekelijks vele dagen in het gebied door, en maakt de meest bijzondere momenten mee met zijn gasten aan boord!
In deze rubriek doet Johan verslag van zijn visdagen in het gebied, en deelt hij zijn mooiste vangsten. Deze rubriek verschijnt tweewekelijks op Roofvisweb.nl
Tekst en foto’s: Johan Struwe
De focus gaat weer vol op de snoekbaars!
We verleggen de aandacht weer naar de snoekbaars
Met de ontzettend lange en hete zomer, nazomer en zelfs vroege herfst nog vers in ons geheugen, is het even wennen aan de omstandigheden waar we nu mee moeten dealen: Koude oostenwind die dagenlang aanhield, en de daarmee gepaard gaande verdere temperatuurdalingen zowel boven als onder water.
De snoek laat zich steeds lastiger werpend vangen
Dat dit zijn weerslag heeft op de visserij is navenant, en dus wordt het zo langzamerhand tijd om de strategie weer aan te passen aan het snel veranderende seizoen. Als gids ontwikkel je gaandeweg toch je specialismen, en voor mij persoonlijk ligt de voorkeur toch bij de meer actieve visserij met kunstaas. Ongeacht de soort roofvis die op dat moment binnen bereik ligt.
Soms komt er ook nog een mooie baars tussendoor.
Waar we ons de afgelopen twee maanden enorm hebben vermaakt met de werpende visserij op de ruimschoots aanwezige snoek, en daar met meerdere meter-plus vissen ook prachtige resultaten mee hebben geboekt, merken we nu duidelijk dat deze visserij voor dit jaar ten einde begint te lopen in het gebied.
Ondanks de kou toch nog mooie vangsten de laatste tijd.
Het werd steeds harder werken om je visje aan boord te krijgen, en hoewel dat toch telkens weer gelukt is, wordt het nu tijd om de focus te gaan verleggen naar die andere prachtige rover die hier zo in overvloed aanwezig is: De snoekbaars.
Overweldigende natuurschoon!
Kickstart
Om ons snoekbaarsseizoen een enorme kickstart te geven, hebben we enorme investeringen gedaan in zowel hardware als kennis. Zo is de boot inmiddels uitgerust met een gloednieuwe fronttroller, voorzien van de nieuwste I-Pilot versie.
Driving home for christmas, mét het nieuwe LiveScope-systeem!
Daarnaast hebben we geïnvesteerd in het gloednieuwe Garmin Panoptix LiveScope systeem aan boord, en het is een ongekende ervaring om daarmee live de activiteit rondom en onder de boot te kunnen zien! Deze aankomende week zullen we dan ook volledig wijden aan het opdoen van praktijkervaring met deze absolute gamechanger op sonargebied, die ook het momenteel razend populaire pelagic-vissen aan ons portfolio zal gaan toevoegen. Kortom, weer een geweldig project om onze tanden in te gaan zetten!
De grootste gamechanger in sonar van de laatste jaren, nu bij ons aan boord!
Deze week houden we qua gidsen een kort intermezzo, met ook nog een weekendje Moezel in het verschiet, maar daarna gaan we weer volle bak achter onze gestekelde vrienden aan! Wilt u vóór de feestdagen nog een of meer dagen mee? Reserveer dan snel uw plek!
Mooi om te kunnen leren van een goede collega in de harde praktijk!
U kunt viainfo@visgidsbiesbosch.nlnadere informatie opvragen of uw wensen kenbaar maken. Wij zijn tijdens kantooruren bereikbaar op telefoonnummer +31344612100.
WAT EEN DAG! Een super drukke tweede dag op de Hengelsport en Botenbeurs Utrecht. Vanaf de opening zie ik ook heel veel kinderen met hun ouders en dat is goed om te zien. De jeugd heeft de toekomst. Ook een drukke LIVE op Facebook dag vandaag. 
