Vangstverslagen Archieven - Pagina 63 van 64

Op pad met een grote vissen magneet.

Een winterse stormachtige dag na de beurs….

Drie volle gezellige dagen bezig zijn met het doodaasvissen op de drukste visbeurs van ons land in mijn eigen stad Utrecht en zelfs in mijn eigen vertrouwde buurtje is heel leuk. Zeker met het gezellige team van Roofvisweb. Eerlijk gezegd is het ook best vermoeiend dus een ontspannend visdagje na zo’n druk weekend met Hans van den Brink is dan zeker van harte welkom.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk

Zondagmiddag nog gauw de laatste details besproken met Hans en het was even schrikken toen mijn wekker alweer om 04.30 uur afliep. Alle benodigde spullen moest ik echter nog gauw bij elkaar pakken, boterhammen van een lekker laagje voorzien en dat alles binnen anderhalf uur! Als je weet dat een deel van mijn spullen nog her en der verspreid lagen in tassen die mee waren geweest naar de beurs, dan was het nog even aanpoten. “Ja” het was gelukt en ik was net op tijd klaar. Buiten werd er al gauw kennis gemaakt met koning winter. Door de ijskoude lucht was mijn steiger in een ware ijsbaan veranderd waardoor het naar buiten brengen van het materiaal richting de auto als een ware survival tour werd ervaren.

**Het ochtend rood is nog net te zien op het water.**

Onderweg naar de plas trakteerde koning winter ons op de volgende verrassing, in de vorm van dikke sneeuwvlokken. Tot onze verbazing bleven deze zelfs her en der liggen. Aangekomen op de nog donkere plas werden we vervolgens verrast door een stevige en vooral ijzige wind welk recht op de stek stond te klapperen. Na een korte wandeling waren we in no time op onze stek gearriveerd. Het aas werd met behulp van de voerboot richting strategisch uitgezochte stekken gebracht. Links op het talud lag op een kleine vijftien centimeter boven de bodem een drijvende halve tijgermakreel, welk zijn kunstjes daar mocht vertonen in gezelschap van wat bijgevoerde makreelkoppen. Een kleine veertig meter rechts ervan, beneden aan het talud zou de sardine de andere verleider moeten zijn. Hans zijn keuze was gevallen op een groot gat, wat meer iets weg had van een vulkaankrater. Twee kleine makrelen deden daar op de rand en in het midden van het gat, hun werk.

Tijdens de eerste ochtendgloren speelt zich een waar kleurenschouwspel af in de lucht en staan we met een kop warme chocomelk naast de hengels deze kleurenpracht te bekijken. Als na tien minuten mijn linker beetmelder begint te piepen, volgt direct de aanslag en “hangen” ! Een mooie negentig plusser ligt een paar minuten later in het schepnet. Lekker begin van de dag.

Hierna blijft het lang stil, op de gierende wind en een combi van vallende sneeuw en regen na, die hard tegen de shelter aan kletteren. Rond de klok van twaalf besluiten wij beide opnieuw de hengels uit te varen. Gek genoeg wordt dit binnen vijf minuten beloont met wederom voor mij een leuke negentiger op een zwevende tijgermakreel. Tijdens het fotograferen komt daar het lang verwachte geluid uit de sounderbox van Hans en zijn linker hengel komt tot leven. Snel mijn vis terugzetten, schepnet terug in elkaar en dan hoor ik van Hans dat de lijn ergens achter vast zit! Na een spannende minuut lukt het Hans om de lijn los te krijgen. Waarna de weerstand op zijn hengel weer toeneemt. Er zit heel weinig beweging in en er ontstaat zelfs even twijfel of het wel een snoek is en geen meerval… Na enkele spannende minuten komt daar toch een hele mooie slanke snoek binnen bereik van het schepnet. Door de harde windvlagen is het nog even lastig om de vis direct te scheppen. Beide kijken we erg verbaasd en opgelucht het net in en zien een erg lange en niet al te vette meterplus vis. Snel onthaken en meten voordat we deze vis op de foto kunnen zetten. Hoppa, en met een meter en tweeëntwintig centimeter blijkt het maar weer dat Hans een grote vissen magneet heeft. Of het nu dikke karpers of erg grote snoeken zijn, ze willen wel erg graag met hem op de foto.

**122cm de eerste snoek van de dag voor Hans.**

Tijdens het terug zetten van deze vis valt het ons op dat het steeds harder gaat waaien en regenen. Lekker hoor, weer verkleumde vingers door het uitvaren van beide lijnen. Gauw terug de shelter in en het mooie nieuws ronddelen met bekenden. Lang kunnen we eigenlijk niet genieten van de bescherming. Hans zijn linker beetmelder begint weer te zingen.

Na een korte dril ligt daar wederom een dikke hoog gebouwde negentig plusser in het net. Het uitvaren gaat steeds moeilijker door de harde wind en we besluiten het vandaag niet al te laat te maken zodat ik nog even de tijd thuis heb om bij te slapen voor mijn nachtdienst. Met deze vangsten in winterse omstandigheden zijn we meer dan tevreden. Nog een kopje koffie besluiten we te nemen, alvorens we vertrekken. Gelukkig maar want er volgen al snel nog twee aanbeten voor Hans, welke resulteren in een misser en de vangst van een leuke zestiger die we in het water kunnen onthaken, prachtig!

Vang ze!

Sebastiaan Verkerk.

De Grand slam

Mark en ik hebben de laatste tijd een erg druk schema gehad, veel trips, wedstrijden maar ook het voor vissen vergden erg veel van onze tijd zodat we maar weinig tijd hebben gehad om er samen weer even op uit te gaan. Na de laatste NKS wedstrijd op de rivieren mochten we ons Nederlands kampioen noemen en was het toernooi voorbij. Nu hadden we weer wat tijd voor ons zelf en die zouden we goed besteden.

Tekst en foto’s: Daan Verbruggen

De afspraak was dat we wat dingen en nieuwe plekken zouden gaan proberen. Als locatie hadden we de eerste dag gekozen voor een nieuw stuk rivier en aldaar te gaan zoeken of we de vis konden vinden. Het is in de winter periode altijd moeilijker om op de rivier de vis te lokaliseren want vaak trekt een hoop vis weg naar andere vaak diepere gebieden. Toch blijft er altijd wel een hoop vis hangen je moet ze alleen zoeken. Dit laatste is vaak de kunst want hoe vind je ze dan? Zo een dag op het water bestaat bij ons niet alleen uit het vissen want een groot deel van de tijd zijn wij bezig met varen en zoeken naar plekken waar diep en ondiep water vlak bij elkaar liggen, vaak zijn de snoekbaarzen in dit soort gebieden te vinden omdat ze dan heel makkelijk kunnen switchen. Stroomt de rivier bijvoorbeeld niet dan zal hij vaak helderder zijn waardoor je ze vaak dieper zult moeten zoeken. Is de rivier flink aan het stromen en is hij troebel dan kun je ze vaak weer ondiep zoeken, kortom hier dien je wel rekening mee te houden. Daar komt nog bij dat een niet of nauwelijks stromende rivier vaak garant staat voor slechte vangsten.

**De Berkley Ripple is ook in de wintermaanden dodelijk!**

Nadat we een tijdje rond hadden gevaren en wat interessante plekken hadden gevonden lieten we onze shads zakken. Alle drie visten we met wat anders Erik met de good old culprit Mark met een salty shaker en ik met een ripple shad. Nu hoor ik je denken “huh die hebben toch alle drie een zwemstaart?” Klopt en dat maakt echt niets uit. Laat je niets wijs maken over wintervissen kan alleen met statische shads want dat is echt onzin zolang je de techniek maar aanpast waarmee ik dus bedoel dat je gewoon trager moet vissen. Op de dieptemeter waren inmiddels mooie signalen te zien en het wachten was dan ook op de eerste aanbeet.

**We hebben het beeld even gestopt maar links op de structure scan is erg veel vis waar te nemen.**

De eerste aanbeet was voor Mark, een mooie vis bleek wel wat lekkers te zien in zijn culprit space guppie. Bij bovenkomst bleek het om een erg mooie snoekbaars te gaan die we dus gewoon van het ondiep wisten te halen.

**De eerste mooie vis voor Mark nu was de kop eraf.**

Op de volgende aanbeten hoefden we gelukkig ook niet lang te wachten want in een mum van tijd wisten we een leuk aantal snoekbaarzen te vangen in het ondiepe maar wel in de buurt van het diepe water. Ook kwamen er een aantal mooie baarzen uit en dus begonnen we direct weer te denken aan de grand slam, voor ons is dat snoek, snoekbaars en een baars zou het ons lukken? gedurende de dag wordt er best wat gevaren om te zoeken en natuurlijk liggen we ook wel eens op stekken waar we niet echt veel vertrouwen in hebben op het eerste gezicht, echter kun je er ook wel eens helemaal naast zitten want toen we op een plek aankwamen waar we beide niet echt vertrouwen in het hadden bleek hier wel degelijk goed vis te zitten. in slechts een uur vissen kwamen er hier zes 60ers en een 70er naar boven niet slecht dacht ik zo.

**Ijskoud van ondiep water waar diep water in de buurt was zowat in paaikleed, schitterend.**

Omdat het in deze periode best koud kan zijn moet de innerlijke mens wel goed verzorgd worden en nemen we rustig even de tijd om wat hamburgers te bakken. De boot gaat op de spotlock en de keuken is open.

Als de buikjes weer rond zijn (jaja die van mij altijd rond) gaan we weer verder want veel tijd is er niet meer, helaas zitten we weer in de tijd van het jaar dat het vroeg donker wordt en we willen graag met licht traileren. Snel werden er nog twee plekken aangedaan die vlak bij een natuur gebied lagen waar het erg ondiep was in de hoop een mooie dikke snoekbaars te vangen of misschien wel een snoek zodat de grand slam een feit was. Helaas lieten de snoekbaarzen het hier afweten totdat Mark een mega dreun kreeg. Nadat de haak was gezet bleef de vis erg rustig en kreeg Mark de bekende snoekbaars bonken op zijn hengel wat ons het idee gaf dat het hier wel eens om een dikke snoekbaars zou kunnen gaan. Niets bleek minder waar want bij bovenkomst kijken wij een mooie metersnoek recht in de ogen wat de grand slam compleet maakte maar toch een klein beetje teleurstellend was want we hadden een dikke snoekbaars verwacht.

**Met deze snoek was in ieder geval de grand slam compleet.**

Natuurlijk was dit een mooie afsluiter van de dag waarbij we super hadden gevangen met een aantal zeer mooie vissen. Na het terugzetten van deze mooie snoek keerden we terug naar de trailerhelling en dachten alweer aan de volgende dag.

Onze tweede dag stond ook weer in het teken van het uit proberen. Deze keer hadden we een geheel ander stuk rivier uitgekozen met op een paar kilometer afstand twee prachtige putten en omdat de temperaturen al flink zijn gezakt hadden we de hoop dat er al een hoop vis op deze putten zou liggen. De trailerhelling lag in de buurt van de eerste put en kwamen we er zelfs doorheen, eerst even een rondje maken en wat af zoeken. Het rook hier echt naar de vis dit moest goed komen. De eerste plek was meteen al raak, een enorme beuk op mijn ABU Fantasista deed mij goed wakker schudden en al snel kon ik mijn eerste vis van de dag onthaken en terugzetten. Kort daar achter aan kreeg ook Mark een flinke aanbeet en ook hij had zijn eerste vis te pakken. Nu dat wij wisten dat er in ieder geval vis zat op deze put verlieten wij de plas om het even op de rivier te gaan proberen. Nu denk je misschien dat wij gek zijn want waarom ga je weg als je vis vangt? Het gevaar van vis vangen is dat je blijft hangen en dan alsnog niks leert of ontdekt en hoe verleidelijk het ook is toch kiezen wij ervoor om door te gaan, je kunt altijd nog aan het eind van de dag even terugkomen en kijken of er nog wat zit.

Op de rivier blijkt dan al snel dat de stroom er goed inzit en dus kammen we even wat krib vakken uit. Het eerste vak is niets maar in het tweede net uit de stroming duikt er een snoekbaars op mijn ripple shadje, een mooie dat voel ik wel en wanneer hij bovenkomt blijkt het een mooie maatse vis te zijn. Snel onthaken en weer verder, terwijl Mark zijn hengel nu ook krom staat “oh nee he” hoor ik hem nog zeggen een snoek. Nou ja snoek, het moet voor snoek doorgaan maar als hij de 40cm haalt is hij groot. Dit betekent wel weer dat er ook voor vandaag voor Mark weer een grand slam inzit en dat zou mooi zijn twee dagen achter elkaar. Na zo een aantal kribben te hebben uitgevist vang ook ik in het laatste vak ook een baars zodat ik nog kans heb maar dan moet ik nog wel even een snoek zien te vangen. In het laatste krib weet Mark nog een mooie maatse vis te vangen waarna we besluiten om een paar kilometer te gaan varen naar de put die we op het oog hadden.

Eenmaal op de put wordt deze stukje voor stukje afgezocht naar witvis en plekken die interessant kunnen zijn. Ook plekken waar we bogen tegen het talud zien staan zijn natuurlijk super interessant. Al snel blijkt dat dit een oude zandwin plas is want we kunnen duidelijk aan het verloop van het talud zien hoe er hier systematisch zand is weggezogen. De randen zijn super steil en erg mooi voor snoekbaars alleen komen we nog niet echt veel vis tegen. Zou dan de watertemperatuur nog te warm zijn met zo’n 10 graden? Omdat we niets bijzonders kunnen vinden varen we terug naar de ingang van de plas om te kijken hoe het er daar uitziet en als we daar aankomen blijkt al snel dat het hier dus wel raak is. Tegen de rand van het ondiepe bulkt het echt van de bogen tegen de boden en we weten zeker dat het hier om snoekbaars gaat. Als de hengels inleggen hoeven we dan ook niet lang te wachten op de eerste aanbeten en helaas voor Mark mist hij de eerste twee maar mijn eerste is wel meteen raak en het is meteen een mooie vis, dit geeft vertrouwen.

Deze doorgang blijkt een zeer goed keus want er wordt in korte tijd flink wat gevangen en een aantal erg mooie erbij. Het stuk waar we zitten lijkt overigens wel verlaten want we zitten midden in de natuur en er is in de verre verte niets of niemand te zien. Het lijkt wel of de vissen die we hier vangen liggen te wachten om de put op te trekken wat ons natuurlijk het idee geeft dat we het hier later in het jaar op de put nog wel even kunnen proberen.

**Niets om ons heen behalve een paar nieuwsgierige zwijnen!**

De doorgang blijft vis opleveren maar we besluiten om even wat gehaktballen op te warmen en nog snel even wat anders te proberen iets verder door. Zo tussen in de middag even wat warms eten doet de mens weer goed en maken we ons op voor het laatste stukje van de dag. Het laatste stukje bestond uit een aantal kribvakken waar we even met de stroom mee doorheen zouden hoppen. En ook hier bleek de vis nog gewoon ondiep te liggen want we konden ze goed vangen. Het mooie is dat een hoop mensen statische shads zouden verwachten maar hier konden we echt geen stoot op krijgen terwijl de zwem shads het echt uitstekend deden.

**Ook hier weer goede zaken met een rustig geviste ripple in het troebele water.**

Omdat het tegen het einde van de dag liep en we nog een pittig stukje terug moesten varen besloten we nog even langs een put te gaan waar we niet in mochten varen omdat er daar nog actief zand gezogen werd. Vaak is het op die grens gebieden van dit soort putten ondiep en erg troebel zodat we de vis misschien wel in de doorgang konden vinden. Het doorzicht was echt minimaal en je kon je shad na bijna 15cm al niet meer zien. Toch lag hier een hoop vis geschoold bij elkaar wat zou dat dan zijn?

**Erg mooie doorgang waar we helaas niet verder in mochten.**

Erg lang hoefden we niet te wachten op het antwoordt want Mark had een aanbeet weten te verzilveren van een vis die er wel zin in had. Bij bovenkomst schrokken we ons dood want het was Mark weer gelukt om de grand slam te vangen vandaag, er hing namelijk een baars aan van dik over de 50cm die volledig over de 4,5 inch salty shaker was geschoven. Wat een beest zeg niet normaal en wat was hij gaaf, we hebben wel vaker baarzen van tegen de 50 of net eroverheen gevangen maar die zijn vaak niet zo mooi en deze was echt in topstaat. Snel werd hij onthaakt en op de plaat gezet want dit soort vissen moeten snel terug, het zou doodzonde zijn als dit soort vissen het niet overleven.

Na de vangst van deze schitterende baars hadden we ook een voldaan gevoel en besloten we huiswaarts te keren. Het waren twee fantastische dagen met erg mooie vissen en een dubbele grand slam voor Mark.

Tot de volgende keer, Daan Verbruggen

Reageer op dit artikel in het Roofvisweb Forum topic!

Verslag Bootvisdag SNB Regio Zuid

Het was weer zo ver en de jaarlijkse bootvisdag van de regio zuid van de de SNB was weer een feit. Dit maal was er door de organisatie voor een totaal ander type water gekozen dan gebruikelijk was voor deze dag. Dit water is niet zo toegankelijk en dat bleek al uit het feit dat we ,s morgens in alle vroegte met een colonne van 13 boten voor een gesloten poort stonden.

Tekst en foto’s: Jack vd Mortel

Thijs en Sander gingen druk aan het bellen met de gewone en 06 nummers die op de poort vermeldt stonden. Helaas in eerste instantie zonder resultaat. Gelukkig hadden de vissers onderling veel bij te kletsen over de vangsten en en andere visserij achtige zaken. Uiteindelijk na een een dikke drie kwartier vertraging kwam er een auto aanrijden met de voor ons zo belangrijke sleutel. Niet veel later gingen in een rap tempo de boten het water in voor een dagje vissen pesten.

De dag begon schitterend en een ieder had er dan ook het volste vertrouwen in.Wat ik begreep zou er alles uit de kast gehaald worden om een paar mooie vissen op de gevoelige plaat vast te leggen. Geen enkele techniek liet zich onbetuigd zowel met kunstaas als met dood aas.

**Mooier kan je een visdag niet beginnen.**

De boten verspreiden zich al vlug over het water en ieder trok al vlug zijn eigen plan. Wat later op de dag bleek dat het geen eenvoudig water was waar de vis zo de boot in sprong,de voldoening was dan ook groot als er toch vis wordt gevangen.

Hier Hans Bogaerts die blij was dat hij ’s morgens nog snel 3 diepvriesvoorntjes bij zich gestoken had. Dood dropshot aas leverde direct s’morgens in korte tijd 3 vissen op. Er werden zo hier en daar wel wat vissen gevangen maar echt spectaculair was het niet,je moest er echt voor werken.

Ook bij Gertjan den Hartog en Frans Oomen werden de vissen gevangen door een aasvisje op de firebal te presenteren.

Ook werden er wel vissen gevangen op kunstaas ,zoals spinnerbaits en jerkbaits. Dit waren echter de wat kleinere exemplaren. Wel redelijk wat meldingen van volgers van grote vissen, maar deze lieten zich deze dag helaas niet foppen.

Bij ons in de boot moest Ton Daamen de eer redden. Het was niet moeders mooiste maar een dag als vandaag waren we blij met elke vis. Ook deze werd aan een gesleepte aasvis gevangen. Ik kwam deze dag niet verder als de vangst van twee fuiken,waarvan een fuik mij nog een smerige boot en een grandma plug opleverde.

Doordat er vissers eerder het water af moesten door verplichtingen elders, of om gewoon lekker vroeg thuis te zijn bleef er nadat er om 17:00 uur was getrailerd een kleine groep over.

Deze konden met volle teugen genieten van de culinaire hoogstandjes van Robert-Paul die voor de broodjes warme worst zorgde. Deze werden op vakkundige wijze met een onthaaktang uit het kokende water gehaald,zo kreeg deze tang vandaag ook nog een functie.

Voor Tonny Daanen was het weer een hele onderneming deze dag ,zie het onderstaande mailtje wat ik van hem kreeg:

Wij als plattelandsjongeren zagen op de terugweg een bordje “Tol”. Omdat wij dat bij ons niet kennen, dachten wij dat dat niet voor ons was. Toen we eenmaal onder één of andere tunnel door, voor één of andere slagboom stonden ging ie dus niet open. We moesten een telecard hebben. Wij alles afgezocht, maar hadden alleen een landkaart. Bleken we het verkeerde poortje te hebben. Niet echt handig met zo’n klein Alumacraftje, vooral niet als het vrachtverkeer al achter je aangesloten is.
Afijn toch maar in de achteruit, en rijden maar. Langzaam het goede poortje ingeschoven, waar één of andere westerling ons heel vreemd aankeek :-)..Na betaling van € 2.00 en een kwartiertje extra wachttijd, konden we weer verder. Oftwel, ’t was veur ons wér un heel avontuur !

Zo zie je maar dat iedereen er op zijn eigen manier van heeft genoten. Het was een prachtige dag en ondanks de wat tegenvallende resultaten heb ik alleen maar positieve berichten gehoord.

Bestuur van de SNB regio zuid, bedankt !

Jack van de Mortel

Ga voor meer informatie over de SNB naar: www.snoekstudiegroep.nl

Op Snoekenjacht met Hilco deel 3

Vandaag gingen Sybren en zijn vader met me mee op snoekenjacht, Sybren had me deze zomer al eens verteld dat zijn vader af en toe met hem mee ging vissen maar tot vangen van een hele grote was het nooit gekomen. Dus de afspraak was snel gemaakt om in het najaar een dagje op Echten te gaan jagen!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

Toen ik bij de trailerhelling arriveerde stonden de mannen al klaar, pa in een splinternieuw warmtepak bestudeerde de Mad Rat maar eens uitvoerig. Volgens mij was het oordeel wel dat het zaakje zou blijven drijven want er kwam geen commentaar van zijn lippen. Dus snel de zooi maar klaarmaken en woem van de trailer het natte in. Dikke voorns onder de sleepdobbers was het strijdplan van vandaag….. het is de laatste weken nog een beetje zozo geweest met de doodaasvisserij want het wou maar niet goed koud worden. En er waren nog dagen zat dat kunstaas gewoon het beste werkte maar we wilden graag een grote vangen en wie niet waagt wie niet wint! Bij het meer aangekomen knalde ik de gashendel maar eens goed open en we stoven over het grote water, donders lekker zo die koude lucht op je bakkes, daar wordt je weer mens van.

Op de stek aangekomen werden de hengels in gereedheid gebracht, Sybren had een hengel van zichzelf klaar gemaakt met een dobbertje en een kleine loodmontage op een voor mij vreemde manier aan elkaar geknoopt. Ik denk zeg maar niks maar geloof nooit dat daar vis aan komt…. Ik gaf Sybren een doodaashengel van mij, state of the art montage eraan met buffers, kralen, inline sleepdobber en quick change load montage.! De voorns gingen overboord, Sybren en ik een dikke en pa een maatje kleiner want anders blijft het hele zaakje zeker niet boven. Al bij het eerst driftje ging de hengel van pa behoorlijk krom! Snel snel die lijn laten lopen roep ik nog maar de generatie voor mij zei met een glimlach: hij zit er al aan hoor! Nondeju, aan dat apestokkie met een wonder montage en ja hoor hoepeltje rond en drillen als een malle!

Nadat het hele zaakje weer gereed was gemaakt nestelde pa zich weer op zijn troon en keek genoegzaam de wereld in. Hij zei niks maar hoorde hem denken: ha, die snotneuzen met hun high tech! Al na een strak kwartier riep pa weer ho ho, heb beet hoor!! Ik keek Sybren eens beteuterd en vragend aan, wie geeft wie nu visles hier? Worden wij gewoon even naar huis gevist L Maar weer een dikke bak!!!! En ze werd vakkundig gedrild, BAM nieuw pr van 96 cm op de lat! Sybren werd er een beetje zenuwachtig van en zei doe mij ook maar eens een kleiner voorntje er aan. Wacht nou nog maar even zei ik, wordt nog wel anders vandaag. En ja hoor, even later was zijn dobber ook weg. Hij gaf mooi lijn en zette na een paar tellen de molen dicht, draaide de lijn strak tot die weerstand voelde en sloeg beheerst aan. Snoek knokte goed door maar moest zich na een paar minuten gewonnen geven 92 cm en een hele blijde visser!

**Wees zuinig op zulke vissen, en denk er aan catch and release!**

Nou denk ik bij mezelf, wel mooi dat die kerels lekker vangen maar ikke heb nog geen tikkie gehad! En alsof de goden het hoorden….ik voelde een doffe dreun op de lijn die ik tussen mijn vingers had en de dobber ging onder en is in no time 20 meter verder. Moet maar slaan dacht ik bij mezelf en draaide strak, sloeg aan en voelde even druk en toen niks meer? Zou toch niet…flitst er door mijn kop, heb ik eindelijk beet en dan ook nog mis! Ik draaide de lijn binnen en een meter of 10 voor de boot kreeg ik me daar een stomp op mijn hengel. De molen gierde het uit, dikke bak schreeuwde ik tegen de mannen en hij zwom volgas recht op de boot af! Maar nu niet meer, hij smeerde hem als mijn vrouw met mijn pinpas, der was niks aan te houden… yihaaa! Mooie knokpartij en dikke Fish On, wat een geweldige sport hebben wij toch met zijn allen he!!! Landen en BAM, exact 100 cm, mijn dag was weer een topper!

Na deze vis was het even wat rustiger maar na een uurtje plopte mijn dobber heel rustig weg. Even wachten… dan aanslaan en kaboem, oorlog dikke oorlog! De snoek pompte dwars door de slip heen en bleef dat doen. De eerste paar minuten kon ik niks anders dan druk houden, af en toe een paar slagen pakken en dan ging ze weer als een malle! Sybren stond te springen in de boot en riep maar: een echte, het is een hele echte!! Mijn 3lb Greys stond hoepeltje rond terwijl ik deze wildebras probeerde te temmen. Eindelijk leek ze het op te geven, nog een paar dikke runs bij de boot weg en daar lag de dame. Sybren bedacht zich niet en lande haar snel en vakkundig. Dikke dikke vis….. snel op de meetplank en ja hoor, 113cm! I said nice, very nice!!!

**Mooie vissen van in de 80, gave sport geven deze!**

We kregen nog wel wat beet en vingen ook nog 2 mooie vissen zo begin 80cm. Tegen een uur of 4 zei ik kom, probeer nog 1 stekje. Nooit grote aantallen maar wel kans op een buffel! Op het stekje aangekomen is het pa die binnen 5 minuten beet kreeg, dat kan wel eens een nieuw pr worden zei ik tegen hem. Hij keek me aan van jaja, ik heb nog niet eens aangeslagen. Hij mepte en och och de vis liet hem alle hoeken zien, was blij dat ik hem ondertussen een doodaasstok van mij had gegeven anders had die er nu nog gestaan! De vis liet hem de hele boot zien, van voor in de boot tot achter in de boot en ik maar de fronttroller aan en uit doen… in één woord geweldig! En daar was ze dan, even een nieuw pr gezet door pa, 104 cm en een hele schoonheid.

**Sybren zijn vader met zijn nieuwe pr!**

Het was echt weer een topdag, 3 metersnoeken in de boot gehad en een boel andere prachtige snoeken gevangen, was weer ouderwets Fish On!!

Greets Hilco

Reageer op dit verslag van Hilco op ons Roofvisweb Forum.

Nog geen lid van ons forum? Meld je nu aan en klik op de link hierboven!!

Verslag doodaas wedstrijd Dutch Fishing. Bokaal naar Duitsland!

Zondag 4 november was het weer zover, doodAas 2012 van Dutch Fishing. Om 09.00uur verzamelen in Café De Dijk in het hartje van Maassluis. Sommige deelnemers waren al ruim van te voren in het centrum om de lokale aasvisjes te vangen (misschien is de snoek in Maassluis kieskeurig?)

De deelnemers zijn een gemengd gezelschap waar in onze oosterburen dit keer de boventoon voeren, ten opzichte van de thuis spelers. Effe een bakkie en een beetje bij praten. Sommige kennen elkaar van vorige edities….LEUK. Om 10.00uur gaan ze dan op pad voor een sessie van 5 uur. Het weer is goed te noemen een flauw zonnetje en een zacht briesje, nu maar hopen dat de snoek “los” is. En “Ja wel hoor” binnen 5 minuten ligt de eerste dame van 98cm op de kant! Dat belooft wat “Petri” is met ons! (Duitse vissers heilige!?)

Wat op viel is dat er veel vissen “gelost” werden, maar aan het eind staat de teller toch nog op 15 stuks. Vier vissen van door de meter en waarvan 1 zelfs 113cm!

**Lange snoek van 113cm voor Wolfgang-Kalweit**

En ja hoor in de middag gaat het regenen en dat blijft zo tot het eindsignaal. (petri heeft ons weer verlaten en is terug naar Duitsland!) In het cafe druppelen de deelnemers letterlijk en figuurlijk binnen, Om op te warmen…wat warms naar binnen te werken, en natuurlijk de uitslag! En die is als volgt:

1. Wolfgang Kalweit – 4 vissen totaal 388cm. Tevens winnaar met de grootste vis 113cm dus de wisselbokaal.

2. Jurgen Bickert – 3 vissen totaal 296.50cm.

3. Uwe Pinnau – 2 vissen totaal 189cm.

Als organisatie vinden wij het heel “stoer” om te vermeldenbdat er ook twee vrouwelijke deelneemsters waren (goed gevist meiden!).

**Céline de Bakker, is het geen plaatje?**

Via deze weg willen wij graag de deelnemers en de sponsoren, bedanken voor hun deelname.

Wij zullen ons beraden over een volgende editie.

Namens Dutch Fishing, Ron Stolk.

Reageer op dit artikel op ons Roofvisweb Forum!

Op snoekenjacht met Hilco deel 2

Zo eind oktober moet het niet zo moeilijk zijn om de snoeken te vangen, ken je de gezegde: boer van het land snoek in de hand? Nou, we hebben het geweten zeg! Hard werken voor een paar vissen in de boot, temperaturen gingen even naar 20 plus en ze lagen muurvast!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Deze dag was het Koriander die met mij op jacht ging. Optimistisch gingen we van start maar het duurde en duurde maar, we visten de haven en de ingangen uit maar helaas…niks nada noppes! We besloten dan ook maar om meters te gaan maken, kan de oplossing zijn om toch nog een paar vissen te vangen als het taai is. De tactiek die ik gebruik is om niet in een rechte lijn te varen langs het talud maar een zigzag koers van het diepste gedeelte naar anderhalve meter diepte en terug. Op die manier kan je mooi de kantjes en het talud afvissen en een extra voordeel is dat met elke bocht die je maakt, de kunstaasjes versnellen en vertragen. Een tactiek die mij meestal wel een paar extra vissen oplevert. En zo ook nu, loom boog mijn steunhengel door en de eerste van de dag melde zich aan! Snoek knokt goed door wat meestal een mooie 80er beloofd. De truc is om ze momenteel goed uit te drillen anders beleef je met een watertemperatuur van 11 graden nog allerlei fratsen als je ze in de hand hebt want fit zijn ze momenteel!

Iets verder op kwamen we een haventje tegen en die konden we natuurlijk niet overslaan. De pluggen werden wat dichter bij de boot gezet om ellende van lijnen en schroef te voorkomen vanwege de krappe bochten die je moet maken in de haven. En maak niet de fout die ik in het verleden vaak heb gemaakt om na 2 a 3 keer op en neer vissen weer te vertrekken, vis het gebiedje altijd meer dan 5 keer af. Er liggen altijd wel een paar vissen dus geef het wat meer tijd, meestal betaald zich dat wel uit. En zo ook nu, na het 5de rondje leek het of de handhengel van Koriander ergens muurvast aan zat!!! Das vis riep ik tegen hem toen ik de lijn naar links zag gaan. Weet niet hoor zegt hij, voel niks bonken en lijkt wel bende….. bende???? Wel bende die nu links van de boot richting een jacht gaat! Jaja riep ik tegen hem, hou je maar vast want je hebt er een echte aan kerel! Zet maar eens wat meer druk dan krijg je nog spektakel hier. En zo was het maar net, de snoek merkte dat er iets helemaal niet pluis was en zette het op een knokken! Whaha, dikke meterbak riepen we in koor toen we de dikke rug door het oppervlak zagen komen. Ze gaf nog een stuk of 3 mooie runs…. heerlijk toch zo een gillende reel! En toen kwam ze langszij… BAM…… hand in het grote scharnier en de dag kon al niet meer stuk!!!

Zodra de vis terug was in haar element deden we wat bijna een traditie aan het worden is, even roken en dom dwaas om ons heen kijken…. Nog maar even blijven, mompelde ik na een poosje richting mijn maat, kijken of we nog een krokodil kunnen verleiden voor een fotoshoot! We trolden nog een keer of 7 het haventje en de kop van deze af, en ik pakte nog een paar leuke vissen op de ingang maar het haventje zelf niks nada noppes meer! Hmm… zei ik tegen Koriander, das geen zuivere koffie dat we binnen niks vangen maar alles op de ingang. Daar binnen liggen een paar biggen, weet het zeker!! We doen het nog 1 keer en pakken ze niet dan verkassen we naar een andere stek hadden we overlegd. Ik stuurde de boot vlak langs de meerpalen wanneer de steunhengel van Koriander met een dreun bijna dubbel klapte. Snel de motor in zijn vrij terwijl Koriander probeerde zijn hengel uit de steun te krijgen. Ik draaide snel de andere lijnen binnen en uit mijn ooghoek zag ik hem vakkundig een dikke bak drillen! De man kan goed, vissen schiet het door mijn kop, als ik naar het tafereel kijk. Altijd mooi druk op de lijn en de hengel mooi laag als hij voelt dat de snoek omhoog wil komen en niet terug vechten als ze lijn neemt. En na een mooie knokpartij was ze klaar voor de landing. Yihaa…..2 dikken meterbakken!!!! Taai taai maar wij hebben Fish On!!

**Zo werd het een topdag met 2 meters.**

We besloten maar om rustig terug naar de helling te trollen, maybe komen er nog een paar bonus snoekjes bij. Zou mooi zijn maar onze dag kon al helemaal never nooit meer kapot. Zes snoeken in de boot waarvan 2 dikke bakken die we ons nog een poos gaan herinneren!! En toen schreeuwde mijn reel op mijn steunhengel als een malle en de lijn gierde er echt af… wow wat was dit dan??? Leek wel een dikke karper in de rug gehaakt…. Heb wel een paar heftige runs gehad in mijn leven maar dit….. dit was niet normaal meer! Ik knokte zeker 8 a 9 minuten met deze vis, had echt geen idee wat er aan hing, man man! Toen eindelijk kwam ze naar boven het was een monstersnoek, zeker 115+ en waarom ze zo sterk was??? Vals gehaakt!!!! De grote plug zat dwars gehaakt onder de kaak met 1 dreg, had haar nu naast de boot maar ze was woest!!! De andere dreggen vlogen alle kanten op maar oh moest haar landen….please please! En net wanneer ik mijn hand in het scharnier wilde doen kwam ze bijna compleet boven water en BAM eraf! Ik staarde naar het water waar net een prachtig dier was, hartslag van 200 en mijn koppie ging naar beneden! Een paar tellen later keek ik mijn maat aan en zag ook de verslagenheid in zijn ogen: das ook snoeken he!? Samen winnen en samen verliezen! Better luck next time……..

**De Spro Pikefighters zijn altijd goed.**

**Ik zeg….Fish on en tot het volgende verslag hier op Roofvisweb.**

Greets Hilco

Reageer op dit verslag van Hilco op ons Roofvisweb Forum.

Nog geen lid van ons forum? Meld je nu aan en klik op de link hierboven!!

Fotoverslag jeugdtrol middag Bolsward

13 oktober jongstleden werd door Discus A.P. vd Feer uit Bolsward weer de jaarlijkse jeugdtrolmiddag georganiseerd. Doelstelling van deze dag is om de jeugd te leren hoe ze om moeten gaan met gevangen vis om deze weer onbeschadigd terug te zetten in het water.

Ondanks het weer, er viel deze middag veel regen, werden er goede resultaten geboekt. In totaal werden er door 24 vissertjes 35 snoeken gevangen wat een uitstekend resultaat is, en verschillende vissers waren weer een ervaring rijker. De verzorging was uitstekend geregeld, voor iedereen een natje en een droogje en iedereen kreeg van de verschillende sponsors van deze dag een gevulde goody bag mee naar huis.

Hier de foto’s van deze zeer geslaagde dag!

**Uitleg van de middag door Jurjen de Boer.**

**12 boten met begeleiders aanwezig deze dag.**

**Bern en Wessel onderweg naar de snoek!**

**Gemiddelde grote van de gevangen snoeken deze dag.**

Bij deze wil ik iedereen bedanken voor deze schitterende jeugdtrol middag, sponsoren, begeleiders en natuurlijk de kinderen die zich hebben opgegeven. Tot de volgende keer, Willem Zijlstra.

Reageer op dit fotoverslag in het roofvisweb forum.

Weekje van extremen! Door Jack vd Mortel

Het plan was weer geboren om een weekje op de randmeren te vertoeven. Normaal gesproken waters waar met de nodige kennis van het water wel een visje te vangen is. Dat dit verre van makkelijk is geweest is echter niet waar ,en we hebben behoorlijk moeten “bikkelen”.

Tekst en foto’s; Jack vd Mortel

Zaterdag in de middag reden we de camping op om onze stacaravan voor de komende week op te zoeken. Het was een drukte vanjewelste zowel op de camping als op het water. Het was ook schitterend weer en dat zou zondag alleen nog maar beter worden volgens de weerwaaiers. Na alle spullen te hebben geïnstalleerd in de caravan en de boot, wilde we uiteraard nog wel even het water op. Het was inmiddels bijna windstil en erg veel watersporters op de plas. We hadden net de eerste worpen achter de rug toen er een boot onze kant op kwam “doen ze wat”?

Het bleken Pieter en Jacco van snoeken.net te zijn. Ze hadden wel wat snoeken gevangen die dag maar zoals ze vertelde was na 14:00 uur de beet er helemaal uit omdat de wind had besloten om te gaan liggen. Dat bleek ook wel, want Ton mijn maatje en ik gingen met ieder 1 snoek van het water af.

Zondag was zelfs een warmere dag met bijna geen wind. We hebben wat snoeken kunnen vangen maar ook veel vissen gelost. We hebben zelfs mooie grote vissen ons kunstaas zien volgen tot bij de boot,maar overgaan tot een aanval op ons aas was er niet bij. We waren er zelfs van overtuigd dat die 120+ zich heeft laten zien, maar daar bleef het dan ook bij. We zijn vroeg het water afgegaan en zijn ons gaan bezig houden waar waarschijnlijk alle campinggasten al mee begonnen waren, namelijk de BBQ.

Maandag zou het flink gaan waaien en leek het ons verstandig om ook eens een ander stuk in de buurt te proberen, waarschijnlijk meer in de luwte. Dus zijn we maandag ochtend met de boot op de trailer een andere helling en water op gaan zoeken. Na een tijd de waterplanten en taluds te hebben afgeworpen zonder resultaat zijn we gaan trollen boven de planten met ondiep lopend kunstaas. De spinner en de lepel leken het meest in trek. Er zaten geen geweldenaren tussen maar met 10 stuks en vissen tussen de 70 en 80 cm nog niet zo verkeerd. Wat ons wel op viel,was dat de snoeken vrij dicht bij elkaar lagen. Er waren stukken van 100 meter waar de vis gevangen moest worden, daar buiten kreeg je geen beet.

Dinsdag ,nadat ik de boot weer in orde had met volle accu en de tank vol met benzine, had Ton al broodjes gebakken en voor de soep en koffie gezorgd. We konden er weer een dagje tegenaan.

Redelijk weer deze dag met af en toe een bui. De wind wist niet goed uit welke kant hij moest waaien,dus zeer variabel. De vissen reageerde hier waarschijnlijk ook op want wederom veel flauwe aanbeten die al direct los schoten of volgers tot de boot.Wel wat kleinere snoek weten te vangen die wat minder voorzichtig waren. Tja die grote zijn natuurlijk ook niet voor niets zo groot geworden.

Woensdag en donderdag zou mijn schoonzoon Roy Konijn met zijn vriend Jeroen Looijestein met ons het water op gaan. Wederom wisselende weersomstandigheden met veel missers en volgers, vooral van de wat grotere vis. Ton was blijkbaar aan het “sparen” voor de grotere vis zoals hij vertelde,want die heeft deze twee dagen niets gevangen. Jeroen bleef de woensdag ook op de nul, terwijl Roy en ik er ieder 6 mochten noteren op woensdag. Waaronder ik nog een prachtige metersnoek tussen de planten uit plukte.

’S avonds lekker het dorp in met z’n viertjes om de inwendige mens te voorzien van o.a uiensoep en een lekkere steak met pepersaus vergezeld met de nodige biertjes en wijntjes.

Waar we donderdag toch niet al teveel last van hebben gehad, buiten het feit dat we een keer snel naar de kant moesten om het een ander te lossen. Deze dag leek het er op dat de snoeken de kaken stijf op elkaar hielden. We konden dan ook maar met een handjevol snoeken van het water af, en dat met 4 man. Alle soorten kunstaas hebben deze dag de revue gepasseerd maar niets hielp. Het enigste kunstaas wat af en toe nog een aanbeet wist uit te lokken was de grote skunk spinner, gebouwd door Tim Koopman. Dit bleek trouwens de topper van de vakantie.

**Toppertje van de vakantie de “skunk spinner”.**

Maar och…we hebben vakantie en de biertjes overdag smaakte ook prima. Des te lekkerder was ’s avonds de pizza of de kapsalon van de shoarma boer. Als je zo op het water zit en je hebt het naar je zin ,vliegt de tijd voorbij. Vrijdag was al weer de laatste dag dat we het water op konden,maar de weersvoorspellingen waren niet best. Bakken met wind en af en toe een bui.

Dat bleek ook wel toen we ‘s morgens aan het haventje stonden waar de wind volop inblies. We hebben zelfs overwogen om een rustig watertje op te gaan zoeken, omdat dit zo geen doen was met windkracht 6 op het grote water. Maar ja…… deze grote weersomslag kon de vangst ook wel eens ten goede komen, en we wisten waar ze lagen. Dus rustig varend tegen de golven en wind in naar de stekken. Trollen tegen de wind en golven in was geen doen, de golven sloegen af en toe over de punt de boot in. Dus konden we alleen maar trollen met de wind in de rug,wat iets rustiger varen was.

**De eerste vis diende zich al vlug aan.**

**Af en toe kwam er een flinke bui onze kant op. Je kon er je op voorbereiden want je zag hem aankomen.**

Nadat Ton twee dagen op vis heeft zitten wachten mocht deze ook weer vrij vlug na mijn vangst een beet verzilveren. Welles waar geen snoek maar toch een mooie baars , die net geen 50cm aantikte, maar waar hij terecht heel blij mee was.

Toch maar een tweede keer over dat stuk dan ? We zaten nog steeds te twijfelen of we in deze omstandigheden moesten blijven vissen, maar ja het leverde vis op en daar waren we uiteindelijk ook voor gekomen. Oke’, nog maar weer een keer dan! Ook deze keer konden we een mooie beet verzilveren van een vis hoog in de tachtig.

Mijn maatje was blijkbaar op de baars toer gegaan want wederom diende een prachtige baars zich aan,en echt niet aan klein kunstaas. Het is ooit verrassend wat voor grote baarzen zich soms op flink kunstaas storten op dit water. Hiervan helaas geen foto omdat we af en toe in een flinke bui zaten brrrrrrrr.

Het liep tegen de middag en zo continu tegen de golven vechten met flinke windstoten koste toch de nodige kruim. Daarbij moest ook nog de hengel gehanteerd worden en af en toe het kunstaas worden ontdaan van waterplanten ,met twee hengels vissen was al totaal geen optie. Dus werd er besloten de kant op te zoeken om de benen even te strekken en de inwendige mens van een broodje en een bak soep te voorzien.

Na enig overleg besloten we om wat meer de luwte van wat eilanden op te zoeken om toch wat rustiger te kunnen vissen. We stonden al een half uur op de kant en hadden beide het idee dat we nog flink stonden te schommelen en de soep recht moesten houden.

Dit vissen in de luwte was een goede keus want al na een kwartier hoor ik Ton roepen “VIS”. Ik reageer direct om het gas terug te draaien, het is geen grote hoor, hoor ik Ton nog zeggen. Dan ineens staat zijn hengel in een hoepel en hoor ik de kreet Oooo toch wel! Dan komt er na enige tijd een grote rug in de overvlakte en roep ik sodeju……

Ik zie dat hij maar net gehaakt zit en ik besluit de vis meteen in de kieuwgreep te pakken en in de boot te tillen. Normaal pakt ieder zijn eigen gevangen vis maar ik wilde nu het risico niet lopen met die golven en wind. Ik gaf hem meteen over aan mijn maatje. Ton nam haar over met de woorden het is geen nieuw pr wat lengte betreft maar wel een nieuw pr van kilo’s.

Ton was de twee dagen dat hij niets gevangen had meteen vergeten,dit bedoelde hij dus met “sparen”. Gelukkig nam de wind in de middag iets af en konden we doen wat we eigenlijk het liefste doen, namelijk de plantenbedden uitwerpen. Met een driftzak en de elektromotor op de maximale stand was dit nog net te doen. Er werden verschillende flinke beten gemist en af en toe bleef er nog een snoek aan ons kunstaas plakken maar deze kwamen allen niet boven de 80cm.

Wat opvallend was dat we deze dagen veel vissen tussen de 75 en 80 cm hebben gevangen. De kleinste rakker die ik gevangen heb was ook meteen een hele rare snoeshaan. Het middenstuk van zijn onderkaak stond gewoon geheel naar beneden, zodat het leek dat hij twee bekken had. Hij had de plug trouwens gewoon netjes in zijn bek genomen.

Het was een snoeiharde beet en ik had ook niet de indruk dat hij er hinder van had en dat het gekomen was door een ruwe aanvaring met een visser. Gewoon een raar wonder der natuur denk ik.

De wind ging steeds meer liggen en de beet ging er na het liggen van de wind steeds meer uit. Ik wist nog wel een zeer slanke vis van 95 te arresteren op mijn spinner en dat was ook de laatste van de dag. Zo zie je maar de ene snoek is al volop aan het vreten en is aardig in gewicht en de andere moet nog beginnen om zijn reserves voor de winter op te bouwen.

Een top dagje als afsluiter met 17 vissen en een week van extremen. De dag er na hadden we nog steeds het gevoel dat we in een boot zaten en dat kwam echt niet van de drank. We hebben gelachen, bijgebuurt zoals we in brabant zeggen, en een mooi weekje gehad. Dat visjes vangen blijft leuk!

Reageer op het artikel in het Roofvisweb Forum.

Op snoekenjacht met Hilco part 1

De mooie tijden voor ons snoekvissers breekt weer aan peins ik als de boot de steiger verlaat. De rust op het water is wedergekeerd en het groen aan de bomen verandert weer langzaam naar de gouden gloed die het najaar aankondigt! Mijn maat van vandaag, Rick, kijkt genietend om zich heen terwijl de omgeving als een panorama langs hem heen glijdt. Zonde hé merkt hij op, dat zoveel mensen niet weten hoe mooi het is in ons land! Ben het helemaal met hem eens, deze hobby brengt zoveel meer dan alleen snoeken vangen. Het is echt even een anti stress moment en zeker in deze tijd van het jaar, de pleziervaart is bijna verdwenen en de natuur komt langzaam weer tot rust…. de wereld is weer klein en even alleen van jou!

We hadden het plan om vandaag in de ochtend een najaarsstek te bezoeken, gewoon om even te checken hoe het er mee staat en als het daar nog niet spookt van de snoek de meren zelf te bezoeken. Nou dat hadden we beter meteen kunnen doen want ze waren blijkbaar nog niet terug van vakantie, een klein snoekje van in de 60 en een paar vinnige aanbeten was de hele score van 2 uurtjes vissen. Op de verbindingsvaart van het meer naar het dorp was het al wat beter, een paar mooie vissen zo tussen de 70 en 80 werden hier gevangen maar wild……. neh niet echt! Maar ach, we vangen wat en een kerel die de brug op wou fietsen en teveel om zich heen loerde maakte mijn en Rick zijn ochtend goed door met zijn kop in de bosjes te donderen!

Rond een uur of half 2 besluiten we dan ook om het weid op te zoeken, maar eens kijken of de snoeken daar beter te vangen zijn. Na een straf half uur varen worden de normale aasjes vervangen voor een wat groter formaat. Beide een ratelaar en een grote flanker aan de stokken en maar eens wat meters maken. Na een uurtje is het Rick zijn steunhengel die mooi doorbuigt en even later kan hij een mooie snoek landen van 81 cm. Kijk de kop is er weer af en het geeft meteen vertrouwen. Een stijf kwartier later is het weer Rick die een snoek pakt en net als de eerste weer op de flanker.

Mijn aasjes zien ze blijkbaar niet zitten vandaag mompel ik wat weerbarstig tegen mijn maat en boem daar gaat mij hengel krom tot in het handvat….er is iets daar beneden wat mijn ratelplug met een knal tot stilstand heeft gebracht! We vissen net op een rand van 3 naar 6 meter water en deze dame heeft deze diepte voorzien als vluchtroute blijkbaar. Ze ragt knetterhard door de slip heen en ik roep tegen mijn maat dat ik niks maar dan ook niks te vertellen heb, tis een echte yeah!!!! Ik heb haar er nu toch al een paar minuten aan en de lijn die ik win neemt ze net zo makkelijk weer terug, kromme hengel en tot dusver geen snoek te zien. Dan eindelijk komt ze door het oppervlak te voorschijn en zit ik met een dikke grijns op mijn kop ;-) Geweldig gewoon, geweldig mooie vis! Maar ze geeft zich niet snel gewonnen, o nee………ze zet haar kieuwen open en maakt zich klaar voor een jump. Snel de hengel diep in het water zodat de kans op een losser klein blijft en daar stuift ze weer de diepte in! Ik voel dat ik nu aan de winnende hand ben want ze pakt nu nog maar een meter of 10. Het zit erop deze dril en ze komt langszij… BAM… landen en daar is ze dan, een 106 cm schoonheid!

Na het fotomomentje laat ik haar snel weer te water, even rustig ondersteunend want ze had echt alles gegeven. Dan glijdt ze na een paar tellen soepel uit mijn handen weer de diepte in… dag dag koningin van het weid, maybe we’ll meet again!. Met een domme grijns geven we elkaar een boks, dit zijn toch altijd mooie momenten om samen mee te maken!

**Even ondersteunen bij het terugzetten.**

De hengels worden weer gereed gemaakt en het is weer Fish On als na nog geen 200 meter mijn andere reel met de flanker een krijsend geluid maakt! Zal toch niet flitst er daar mijn kop hangend aan mijn hengel. Rick trekt zijn wenkbrauw op, zo van nou is het een echte of nie? Weet niet, zeg ik tegen hem, ze is wel sterk maar niet zoals die andere maar wel een mooie denk ik. Na een paar felle runs kan ik der landen op de lat en wow 98 cm………. big smile time!!

Kijk dat is nou snoeken, zo vang je een poos niks en nu had ik 2 dikke snoeken op 200 meter! We vissen nog even lekker een uurtje door en Rick weet nog een mooie van 78 te pakken en dan is het op. We maken de balans op van deze mooie dag: 10 snoeken in de boot en 3 lossers, gaaf dagje was het weer! Conclusie van vandaag was dat het meer en de verbindingsvaarten nog steeds het beste resultaat geven. Op het meer werden alle vissen gevangen op beide einden van het water dus tegen de ingangen van de vaarten aan, op midden van het weid was het gewoon taai taai!

Volgend verslag pakken we een combi van pluggen en doodaas, eens kijken wat dat weer brengt en tot die tijd wens ik jullie allemaal veel Fish On!!

Greets Hilco,

Reageer op het artikel in het Roofvisweb Forum

Een dagje polderen met veel wind.

5 oktober, de afspraak om weer een dagje met Frank, Hans en Tim was alweer een tijdje terug gemaakt. Buienradar werd met spanning in de gaten gehouden want na het weekend zou het weer omslaan. Gekscherend zeiden we dat het wel écht snoekenweer zou worden. Op donderdag gaf buienradar 90% kans op regen en wind… heeeel veel wind. Op het nieuws zei Edwin Everts dat het zou gaan om rukwinden met snelheden van rond de 100 km per uur. Ik heb de boel al een paar dagen terug klaargezet want mijn boot zou ook meegaan. 2 boten en 4 man is wel zo gezellig.

Het is 5 uur als mijn wekker gaat, ik ben vlot wakker en besef dat ik eigenlijk best lekker geslapen heb. Misschien kwam het door de glansrijke overwinning van PSV op Napoli of zou het de bijbehorende borrel geweest zijn? Snel met Isa wandelen door het park en thuis krijgt ze nog een koekje van me. Ik pak de boot uit de garage en klik hem aan de auto. Nog wat andere spullen gaan de auto in en dan is het koffie. Via Facebook word ons alvast veel geluk gewenst en worden we voor gek verklaard om met dit weer erop uit te gaan.

Als de koffie op is stap ik in de auto en zet de TOM TOM aan pfff 2,5 uur sturen!! Als ik bij Groningen kom begint het te sputteren, het gaat regenen en steeds harder regenen… Ik heb een zeil over de boot dus alles blijft lekker droog. Ook de wind trekt wat aan en met de afsluitdijk nog in het vooruitzicht begint het wat te kriebelen. De windmolens draaien best hard!! Ach 110 lukt nog prima en dan ben ik er alweer bijna. Een lekkere kop koffie word mij aangeboden en we lopen weer wat slap te ouwehoeren.

**Wachten tot de buien voorbij zijn. De thuisbioscoop van Tim.**

Dan kijken we maar even weer op buienradar en besluiten even te wachten. Het regent dat het giet en de wind is behoorlijk aangewakkerd. Tim zet een film op en we kijken naar een Amerikaan die hele mooie musky’s weet te vangen. Af en toe kijken we naar buiten maar het blijft gieten.. rond 11 uur is de regen eindelijk weg. We gaan snel de auto’s in en traileren even later de boten erin.

**Dat er grote snoeken zwemmen in deze polder is wel duidelijk te zien. Deze snoek is flink gepakt.**

Hans heeft de eerste vis al te pakken zonder een hengel te hebben aangeraakt. Een zwaar gehavende snoek komt voorbij en aan de wonden te zien heeft oma er even flink de tanden ingezet! Dan gaat de boot van Hans ervandoor om onverklaarbare redenen en moeten we met mijn boot snel de zijne ophalen. We kunnen er allemaal enorm om lachen.

**Wel een aanbeet voor Hans, de snoek schiet los en de cico kid shad clone kunnen we gebruiken voor de rubriek….afgekloven.**

Beste koppen staan er op het water en hoe langer we varen hoe smeriger het water word. We draaien maar om want dis is niet leuk trollen. De wind hebben we nu in de rug, tjonge wat gaat dat hard! We zoeken snel een stuk op waar de wind gebroken word achter de bomen en gaan verder. Veel tijd is er al niet meer want ik moet nachtdiensten draaien dit weekend en vanavond om 21 uur moet ik weer verschijnen op mijn werk. Er is veel rommel het water in geblazen waardoor de aasjes soms meer in de boot liggen dan in het water maar we zetten dapper door.

**Het heeft even geduurd, mooie tachtiger snoek voor Tim. De kop is eraf.**

Plotseling staat de hengel van Tim krom en zit er een mooie vis aan de hengel van dik in de 80. Ik moet behoorlijk werken om de boot goed te houden en Tim kan de vis landen. Een schitterende gespierde vis mag voor heel even met Tim op de foto. Ik zet de motor weer in de vooruit en de pluggen trekken weer mooi aan de hengels. Ik geef nog wat meer gas en kijk dan naar de wal. Ik schiet Tim aan en beide zien we de wal stilstaan en met een verbaasd gezicht kijken we elkaar aan. Enorme wind en stroming en geen meter vooruit komen!!

Het loopt al tegen het einde van de middag en we besluiten nog een inham te pakken voor we het water uitgaan. De bodem is grillig en de scholen aasvis komen steeds meer in beeld en af en toe zien we een snoek jagen. Tim krijgt dan een aanbeet van een mooie dikke vis die even later van zijn aas afrolt. Jammer maar het hoort er bij, toch had Tim deze vis wel graag even willen vasthouden en er mee op de foto gewild. We gaan nog een aantal meter verder voor we besluiten terug te gaan naar de auto’s. Ik wil de boot draaien en mijn steunaasje valt stil. Op dat moment word dat aasje gegrepen en kan ik ook gaan drillen. De snoek heeft mijn fluo onderlijn rondom de kop zitten maar gelukkig zijn ze een halve meter lang dus komt mijn hoofdlijn nog niet tussen de kaken. Deze moeten we scheppen zeg ik tegen Tim. Als de vis onthaakt is mag ze voor straf met mij op de foto waarna ze weer netjes terug mag.

**Toch nog een mooie 90er snoek voor Derk.**

Chagrijnig schiet ze ervandoor en hebben we dus twee knappe vissen aan boord gehad en eentje bijna. De boten liggen weer vrij snel op de trailers ondanks de wind. Er is nog wat tijd over dus gaan we de dag afsluiten met een heerlijk patatje en schudden, nadat we afgerekend hebben, elkaar de hand en gaan naar huis. 2,5 uur later stap ik weer mijn huis binnen en moet snel uitpakken want ik heb nachtdienst…. Snel een SMS-je versturen dat ik weer veilig ben aangekomen. Het was weer gezellig mannen!! Nu op naar Utrecht want dan gaan we weer drie dolle dagen beleven op de hengelsportbeurs.

Groetjes, Derk

Reageer op dit artikel op het Roofvisweb Forum.