Categorie: Vangstverslagen

Thomas wou graag eens en dag mee op snoekjesjacht, nou dat kon nog mooi even zo voor de feestdagen. Met de feestdagen zelf wil ik altijd graag bij het thuisfront zijn. Ik denk dat elke visser die een relatie heeft mij begrijpt als ik zeg dat een partner het maar wat zwaar kan hebben met een visserman. Weekenden zelf vaak weg en als ze samen op vakantie willen dan gaan de wenkbrauwen omhoog in een staat van, er is wel viswater toch? Om maar niet te spreken van al die avonden van hé, niet te laat hé want morgen vissen hoor! Nu maar hopen dat ze dit leest, scoor ik weer wat reservepunten mee voor het nieuwe seizoen!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Maar alee, vissen gaan we vandaag met doodaas op de sleepdobber dus niet veel meters maken maar gewoon paar stekjes uit peuteren. Mooie visserij, lekker de electro aan, complete stilte op het water, met aasvissen in de weer en wachten op het moment dat je een tikje krijgt op je lijn. De spanning bouwt zich op in je lichaam als de dobber vertrekt…..is het een grote? ga ik wel raak slaan? En dan als alles klopt het gevecht, veel beter en mooier kan het niet worden in mijn optiek! Mijn vrouw zegt vaak tegen mij, jij spoort ook niet helemaal! Eerder jaagde je op slank en nu?????? Hoe vetter hoe beter, kan raar lopen in een mensenleven!

We toeren al een strak uurtje over het water als de eerste aanbeet van de dag komt, Thomas zijn dobber heeft besloten om aan de wandel te gaan. Aan het tempo te zien moet het haast wel een oma zijn, zo langzaam en traag gaat het hele zaakje een stukkie weg dan weer stil. Gekscherend verhaal ik maar wat over dat ze haar kunstgebit nog niet in heeft en dat ik gelijk ga krijgen bewijst Thomas binnen een minuut. Hij draait, slaat aan en de hengel slaat krom, een beuk nog één en dan……….. bye bye! Ik heb zelden iemand zo beteuterd zien kijken als deze man en denk meteen, zal hem maar een beetje opbeuren en de volgende woorden drijven over het water: dat was een hele hele beste, zo eentje krijg je er niet meer aan vandaag!

De beste man ploft in zijn zetel en geeft me een vernietigende blik, altijd een mooi moment om zo even nieuwe vrienden te maken haha. Ik knipoog maar eens en de lach breekt door aan beide zijden. Das vissen maat, win or loose…. all in the game! Er komen er wel meer dus let’s go Fish On! En zo was het maar net, exact een klein half uur later loopt zijn dobber weer weg. Deze vis is wat resoluter en ja hoor…BAM en hangen!! Dit is echter een aap van een snoek, springen en raar doen alsof het hele water moest weten dat er iets niet pluis was vandaag. Maar pech voor de dame want deze dans kwam voor haar tot een einde. 87cm schoonheid en een pleister later voor Thomas was het plaatje een feit!

Net als ik me bedenk dat samen vissen volgens mij iets anders betekend dan kijken hoe een ander beet krijgt, heeft een juupsa besloten om mij uit mijn benarde situatie te bevrijden en mag ik ook mijn eerst echte van de dag begroeten. Een mooie 90er geeft goede partij en ik ben in mijn hoofd ook weer vrij! Blijkbaar krijgen we een bijt uurtje want de aanbeten volgen elkaar nu redelijk snel op. We vangen een paar mooie vissen en weten er ook nog beide eentje vakkundig te verspelen, dikke dikke fun hebben we in ieder geval wel met zijn beiden en ook dat is waar het omdraait.

Dan, het loopt al zo tegen een uur of 3, komt die dikke doffe dreun op de aasvis van Thomas. Die aanbeten herken je uit duizenden, resoluut en kordaat wordt de dobber mee de diepte ingenomen. Nu is de tijd om je pr te zetten kerel, roep ik om de druk er een beetje op te houden! Maar Thomas laat zich niet van de wijs brengen, hij draait langzaam de lijn strak tot hij voelt dat er aan de andere kant iets zachtjes terug trekt en meteen daarop zet hij de haak. De 3 lb hengel gaat dan ook meteen in een mooie boog staan en Thomas zijn gezicht is als de hemel die opklaart na een zware regendag want hij weet het…..this is the one!!!! Ze komt redelijk makkelijk mee naar de boot en laat zich in het water op haar volle lengte zien. WOW, das een hele hele beste roep ik al dansend door de boot! Ze knalt vol de diepte in en vol onder de boot door, complete woestenij want de lijn giert van de molen en Thomas hangt  in extase vol aan de hengel! Het water kolkt en bruist als ze uiteindelijk aan het oppervlak komt, nu snel landen en daar is ze hoor!!!

Na de fotoshoot en de release doen we maar een beetje dom grijnzen, is toch een speciaal moment om samen te delen. Dit zijn de vissen waar je over jaren nog over spreekt in een bruin café, aan een tafel met een gehaakt kleedje met een goed gevuld glas! Ik heb genoten fluisterde Thomas zacht, ik knik en kijk peinzend over het weid en kan het even niet laten…..die eerste aanbeet dat was toch wel  de grootste van vandaag!

Rest me niks anders dan een ieder een super 2013 te wensen, met mooie vangsten en een gulle lach!

Fish On! Greets Hilco.

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Het is de ochtend van 31 december, Nederland  bereid zich op het grote feest van vanavond voor. Maar ik niet, ben nog gauw mijn laatste spullen aan het klaarzetten voordat ik moet gaan slapen op deze laatste middag van het jaar. Vannacht moet er gewoon weer gewerkt worden, wat mij de kans bied om op 1 januari als het grootste gedeelte van ons land nog bij ligt te komen van te veel oliebollen en drank te gaan vissen.  

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk

Het zal voor de rest van de verkeersdeelnemers wel een maf gezicht zijn als ik in de late avonduren met de kleine boot richting werk rij, maar zo verlies ik tenminste geen kostbare vistijd morgenochtend. Regen en harde wind teisteren deze eerste ochtenduren van 2013. BAH zal ik nog gaan of kiezen we de veilige optie  om ………..?

Nee, het is even na achten wanneer de beladen boot het water inglijdt. Op routine handel ik verder alles af in het donker tot dat de eerste lichtstralen deze dag doen verlichten. Spannend moment want ook mijn eerste aasvis gaat achter de boot zijn plekkie vinden. Plats Plop daar gaat de tweede voorn te water aan de andere kant van de boot. Heerlijk rustig is het om mij heen als binnen vijf minuten de eerste snoek zich al meld!! Prachtig begin is dit!! Ook al is het een klein snoekje ik ben er niet minder blij om. Gauw wat gestuntel met mijn telefoon om de eerste vis van het nieuwe jaar op de foto te zetten in de stromende regen. Leuk om dit zo met de wakkere Facebook vriendjes te delen. Hengeltje weer voorzien van een niet al te grote voorn gaat terug naar zijn plekkie en rustig drift ik verder. Als de tweede vis zich al meld, dat gaat lekker zo tien minuten en nog geen vijftig meter vissen en een mooie zeventig plus snoek kan ik uit het water pakken.

Na de gebruikelijke rituelen krijg ik de kans niet om de hengel terug te gooien als daar al nummer drie zich aan dient. Whopaaaa, deze geeft forse weerstand hier op het ondiepe water het zal toch niet zo zijn dat de eerste meter nu al een feit is!? JAJA!! na het meten bedenk ik me geen tweede keer en stop de vis gauw in een STR in de hoop dat een vroege wandelaar of hardloper verderop mij met de vis kan fotograferen.

Een paar verdwaasde hardlopers later heb ik eindelijk iemand bereid gevonden om mij te helpen. Groot is mijn verbazing echter bij het ophalen van de STR als blijkt dat de buit ontsnapt is. Stomverbaasd begin ik te lachen net als de dame in kwestie als we constateren dat de ritssluiting niet geheel dicht is gemaakt. Mooie stommiteit om de rits tot aan beneden dicht te ritsten in plaats van boven op vast te zetten met het bedoelde clipje. Wijze les  om hier voortaan beter op de letten, het kan de pret eigenlijk niet bedrukken. Gauw vaar ik verder en begin opnieuw met vissen. Het hilarische feit ook maar even vermelden op Facebook en krijg hier en daar wat naar mijn hoofd geslingerd lachen toch.

Ik lach wel mee zeker als blijkt dat nummers vier, vijf en zes zich in snel tempo komen melden. Wat een ochtend is het al, net tien uur en al zes snoeken rijker. Heerlijk als je al een paar keer op twee grote plassen ben wezen blanken om weer eens wat actie te ervaren. Het zijn allemaal wat kleiner formaat snoeken maar de actie maakt een hoop goed. Net als het kleine beetje zon wat probeert door te dringen door de grijze wolken massa. Het wordt eindelijk een beetje droog. Hé daar gaat mijn dobber weer, even wachten lijn strak laten lopen en ……………………F#ck mis hoe kan dat nou!! Een zuivere wegloper en dan dit, zal wel een te klein snoekje geweest zijn voor het maatje voorn. Bij controle blijken er wat minimale beschadigingen in de vis te zitten wat het verdere vermoeden van een kleine vis versterken. Op het moment vis ik met gemiddeld zo’n twintig centimeter grote voorns welk een kleinere snoek ook met gemak moet kunnen pakken. Daarbij gebruik ik nu maar dertig grams dobbers met achttien gram lood, dus redelijk licht vissen voor mijn doen.

Vrolijk drift ik verder, het blijft nu wel erg lang stil of ben ik net tijdens de dubbele Happy Hour te veel verwent? De twijfel om te stoppen en te gaan slapen begint nu door de stilte ook van binnen te knagen. Nee we gaan nog even vrolijk verder verderop in de vaart zit een verbreding en die wil ik nog minimaal bevissen spreek ik met mezelf af. Het piekeren wordt ruw onderbroken door een wegzakkende dobber….. Nee hé niet weer!! GRRR F#ck wederom een misser, is het formaat vis wat hier ligt opeens een stuk kleiner of zijn ze hier wat voorzichtiger of zoiets? De twijfel wordt verder versterkt door een derde misser in korte tijd.

Mmm dit stuk vraagt zeker om een re match ha haha. Volgende keer eens hele kleine voorn meenemen dan zullen we zien wie hier het laatste woord heeft snoekies!!! I’ll be back, dat was ik sowieso wel van plan op deze nieuwe vaart voor me met nu al leuke resultaten. Goed voor je ego boost in moeilijke tijden. Ah de vernauwing voor het brede stuk komt er aan wat ik gezien had op Google maps.  Hé wat interessant de diepte begint te zakken naar twee á twee en halve meter. Dat moet toch wel een visje zitten als de rest van de wetering maar één á anderhalve meter diep is.

Klein schooltje aasvis tekent zich nu ook nog af op de dieptemeter! Ja hoor daar gaan we weer vermoeden bevestigd en nummer zeven geeft veel weerstand het zal toch niet weer zo zijn hé spookt er door mijn hoofd. Maar na een korte maar stevige dril ligt daar een snoek die nog drie centimeters te kort komt voor de ooit zo magische grens. Happy met deze mooie vis mag die gauw weer gaan zwemmen. Dit kan wel eens een mooie stek zijn om een volgende keer  lekker relax met een paar pennen statisch te gaan zitten. Onthouden die sissel, zeker nu me andere dobber er vandoor gaat en er een mooie dik gebouwde tachtiger naast de boot ligt is dit de finish voor vandaag.

Een mooie ervaring en veel info  rijker besluit ik maar om vol gas op de elektromotor terug te varen. Nou ja vlakbij de trailerplek gooi ik toch nog een aasvis overboord voor een laatste afzakkertje van deze geslaagde ochtend die er ook nog eens als een dubbele bonus kers op de slagroom komt. Wederom een mooie dikke zeventiger. Veel te laat rij ik weer naar huis voor een kort middagje slaap. Maar wat heb ik genoten van deze heerlijke eerste ochtend van het jaar……….

Mocht jij zelf nog gaan vissen ” Good luck in search for some happy days!!”.  Derk, dat gaan wij in iedere geval aankomende donderdag doen, en dat zien jullie van de week hier weer langskomen op Roofvisweb.

Sebastiaan Verkerk

Dinsdagmorgen stond de visboer ehhh sorry de postbezorger weer aan de deur om nog een lading kakelverse Bretonse sardine, makreeltjes  en haring kopjes af te leveren. Gauw Jaco bellen en hem hiervoor bedanken voor de supersnelle levering. Hellemaal “happy” met de zeer olie houdende haring kopjes van www.roofvisaas.nl. Dit is in mijn ogen een perfecte attractor om snoek naar je aasvis te lokken. Dus gauw een zak in de emmer zodat deze met de rest van het voer kan ontdooien. Laatste spullen worden ingepakt en nog gauw een laatste telefoontje naar Hans en Dietmar. Hoppa alles klaar??

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.

Nee, voor de zekerheid maar de auto afdekken om een volgend gevecht met de vorst, bevroren sloten en niet te openen autodeuren maar niet te langdradig te maken. Hoppa!! Al doende leert men. Kug kug het is alweer veels te laat, dus dat leer men NIET. Half zeven is er afgesproken met Hans op de trailerplek om zo alles op tijd neergezet te hebben voordat de visite komt.

Met de tweede wekker en een krappe vijf uurtjes slaap later, realiseer ik me opeens D-Day! Tot mijn grote verbazing valt de regen zo te horen hard naar beneden. Het regent dus……. waar regen is, is er geen vorst. Een geruststellende gedachten dat de plas niet dicht licht daalt neer.

Na weken van voorbereidingen, bestellingen van aasvis en materiaal,  scenario’s bedenken, voorvoeren en testvissen was het vandaag de dag dat…. “Het moest gebeuren!” We gaan filmen voor een bekend Duits hengelsportblad. De stek is dezelfde als afgelopen zaterdag en na de dubbele aanbeet is het vertrouwen erg groot op een nieuwe date met een mooie dame. Zeker nadat Hans en ik zondag nogmaals vijf kilo gevoerd hebben op de plek en deze verder in kaart hebben gebracht. Dat deze twee uurtjes goed besteed zijn blijkt wel als we  nog wat interessante ontdekkingen hebben gedaan qua diepte verlopen en plateau’s. Her en der zien we nog wat grote bananen op het scherm van de dieptemeter, het succes lijkt een kwestie van tijd te zijn………

In het duister van de nacht  in de stromende ijskoude regen arriveer ik tien minuten te laat op de afgesproken plek. Door alle haast was ik mijn telefoon vergeten en dat is niet handig als je vreemde mensen door een weer war van boerenwegen moet leiden naar de ontmoetingsplek. Geluk bij een ongeluk was Hans ook pas net gearriveerd en na het schudden van de handen en het aanzetten van ons beide voorhoofdverlichting kunnen we aan de slag.

Voordat we het weten ligt de boot te water evenals een berg aan materiaal wat er vandaag mee gaat. Dat wordt tweemaal heen en weer varen om voor ons beide het materiaal over te zetten. We hebben nog krap een uurtje voordat Dietmar en crew zullen arriveren, dus het wordt aanpoten om alles op tijd klaar te hebben.  Een eerste worp naar het talud van vijf meter met de markerdobber gaat niet geheel perfect in het licht van de hoofdlamp. Gauw een tweede worp, na een kleine pauze komt de dobber boven water.

Deze dobber is zo een mooi richtpunt om twee hengels uit te varen. De aasvis van mijn derde hengel vaart richting het wijd als het al goed licht begint te worden wat de zaak qua oriëntatie vergemakkelijkt. Gauw de shelter opzetten en alles verder installeren voordat we een kopje koffie gaan maken. De tijd vliegt voorbij of ben ik nu soms zo traag met opbouwen. Zal het laatste wel zijn, vissen is genieten en moet vooral relax zijn en blijven.

Na het telefoontje opgehaald te hebben in de boot blijkt dat Dietmar al een kwartier staat te wachten, we kunnen rustig aan doen geeft hij te kennen. Vannacht heeft de cameraman zich ziek gemeld waardoor de opname niet door gaan. Ach ja, maken we van de gelegenheid gebruik om er een gezellige dag van te maken en wat foto shoots voor wat artikelen te doen.  Na het ophalen en installeren van onze derde visser van vandaag is het dan eindelijk tijd voor een kopje koffie.  Gelukkig is de regen opgehouden maar is in geruild voor een koude noordoosten wind. Wel is het vandaag voor het eerst boven nul en volgens de weersvoorspellingen beloofd het een aantal dagen boven nul te blijven. Ideale omstandigheden voor de vis om te gaan azen zou je zeggen. Nou laat het feest maar beginnen.

Twee uur verstrijken, het derde en vierde uur verstrijkt er gebeurt niks op een minuscule zakker op de linker hengel na. Deze mag dus blijven liggen met de verwachting dat deze nog wel af zou gaan. De andere twee hengels worden opnieuw uitgevaren. Het blijft de rest van de dag angstvallig stil. Te stil eigenlijk terwijl het er op lijkt dat het toch echt ieder moment kan gaan gebeuren.

Ondanks het uitblijven van de verwachte aanbeet blijft de stemming opperbest. Niks vangen en toch een goede dag hebben hoort er ook bij, het meest belangrijke is dat het een leuke dag was. Vissen, beleven en vangen gaan niet altijd samen en zo blijft het iedere keer weer spannend of daar die gedroomde vis komt.

Succes en vang ze….

Sebastiaan Verkerk

In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!

Foto’s en tekst: Jouke Timmer

Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.

We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.

Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.

Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.

Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.

Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.

LOVE TO FISH

Pure fishing greetings, Jouke Timmer.

Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:

www.eu.purefishing.com/blogs/nl/jouke-timmer

Pling!  Een mail van Wim Russchen of ik een dag met buitenlandse gasten van de Groene Welle sportvisacademie uit Zwolle op stap wou! Nou, een vriend een dienst bewijzen dat is never een probleem dus mail terug: yep, zeg maar waar wanneer en hoe laat! Aangekomen op de betreffende dag zag ik dat Wim meerdere vrienden had geronseld, Bertus Rozemeijer, Pieter Nederlof en Henri van Rix hengelsport waren ook van de partij!

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.

De indeling werd snel gemaakt en ik kreeg een paar mannen uit Hongarije mee. Nou dat had slechter gekund want er waren ook nog Fransen in de aanbieding! En dat had ik al eerder meegemaakt en boe, dat was met mijn tukkers taaltje niet echt een succes story. Was namelijk een dag in december vorig jaar, hoog water overal en de pompen draaiden op volle toeren. Leg dan maar eens uit dat er normaal wel een vis wordt gevangen in steenkool Frans haha! Niet dat ik Hongaars spreek maar we hadden  in ieder geval geen bruin viswater vandaag!

Als iedereen gereed is vertrekken we gezamenlijk bij de helling vandaan en ik stel mezelf even voor en de mannen doen hetzelfde. Janos zegt de ene en de andere geeft me ook een hand en zegt ook Janos! Ik krap maar eens achter mijn oor en vraag Janos1, die goed Engels blijkt te spreken, of ze me in het ooitje nemen? No No not kidding,  real name both of us wordt me druk gebarend uitgelegd. Hmmm het zal, gaat door mijn hoofd,  zal jullie wel krijgen makkers! Ik geef de mannen snel maar even wat visles over hoe een reel werkt en leg uit met wat voor kunstaas we gaan vissen vandaag etc. etc. en daar gaan we dan op avontuur met deze mannen. Ik begin maar eens een liedje te zingen van hoe Janos in de walvis zat, de mannen keken me achterdochtig aan telkens als het woord Janos viel maar bleven toch maar beleefd lachen!

Na een paar keer onder de brug op en neer getrold te hebben, waar geen teken van leven op de hengels was te bekennen, zijn we  maar op weg naar de eerste stek gegaan. Onderweg maar even uitgelegd dat een pike in het Nederlands een juupsa was en dat er hier toch wel een juupsa te vangen moest zijn! Ik trol mooi rustig van het diepere naar het ondiepe als na een strak kwartiertje Janos2 me toch een klap op zijn hengel krijgt! Janos1 schiet van zijn stoel en roept keihard juupsa, juupsa! Janos2 doet ondertussen niks anders dan met een grote smile naar zijn hengel kijken terwijl ik wanhopig roep: turn on the handel now! Maar niks hoor, de man denkt dat de vis zo in de boot springt waarschijnlijk….en dan boem…juupsa eraf. De mannen ploffen weer neer in hun zetel en kijken me verschrikt aan! Ik leg nogmaals uit dat ze de vis wel moeten drillen anders wordt het niks vandaag. Dus maak de afspraak dat de volgende juupsa die bijt ik die wel zou drillen en zij goed moesten opletten, jaaaa dat was een goed plan volgens de mannen!

Dus de aasjes weer overboord en daar gaan we weer met de Mad Rat, taludje op en taludje af en ja hoor, boem op de steunhengel. Ik grijp snel de stok uit de steun en doe netjes voor dat als de vis trekt ik niks doe, dat de lijn altijd op spanning moet staan en als de vis geen runs neemt ik de lijn binnenhaal. Mooi snoekje van 75 cm ziet kortstondig het daglicht en volgens de mannen was alles clear nu! Even later is het Janos2 die weer een knal op zijn hengel krijgt en het leek wel een Chinees, zo perfect kopieerde hij het gene wat ik hem had voor gedaan. Ik onthaak de vis en na de kieuwgreep te hebben voor gedaan kon het stel parmantig op de foto met hun eerste zelf gevangen juupsa! Een half uurtje later overkomt Janos1 hetzelfde, ook deze wordt vakkundig gedrild en toch prachtig mooi om die koppies te zien, super trots en dikke pret! Hierna was het echter wel een beetje over met de vangsten op dit stekje dus we zwaaiden maar even naar de andere boten en gas erop naar stek 2!

Aangekomen op de plek waar het moet gaan gebeuren probeer ik een trucje uit die me al vaker succes heeft opgeleverd in eind november. De meeste mensen vissen in deze periode op wat dieper water  maar ik heb vaak goede vangsten op het ondiepe in deze periode, het moet alleen aan een paar zaken voldoen! Water temperatuur zo rond de 6 graden, tijdsbestek zo tussen 1 en 3 uur in de middag en het zonnetje erbij. Laat het nu net aan al deze voorwaarden voldoen!!! Ik vis dan van 2 meter diepte naar 80 cm in een zigzag patroon en gebruik altijd kunstaas met een ratel op een diepte van 80 cm. Zodra het kunstaas de bodem raakt vaar ik meteen weer naar de 2 meter diepte toe en visa versa. Het was maar even en de hengel van Janos1 staat hoepeltje krom, de vis neemt harde runs en geeft Janos1 een dril die hem nog lang zal heugen. Bam! daar komt ze langszij, snel landen en op de gevoelige plaat…. yeah 101cm juupsa power!

En dat de tactiek werkt blijkt want we vangen er in 2 uurtjes 7 mooie vissen bij en ook nog 2 mooie vissen worden gelost! Maar aan alle pret komt een eind het is bijna half vier dus we moeten terug, de afspraak was om 4 uur bij de helling! De mannen ruimen een beetje sip hun spullen op en vertellen me geestdriftig hoe prachtig mooi ze het hebben gehad vandaag! Als we vlak bij de helling zijn doe ik het gas er maar even af en leg ze uit dat een pike geen juupsa heet maar een snoek! De mannen lachen maar eens naar me en zeggen I know and his name is not Janos!!!!

Fish On! Greets Hilco

Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Voor het slapen gaan ligt er al een vervelende laag van vast water waar hele volksstammen in ons land knettergek van worden genaamd “IJS” voor mijn ark. “Bah” als dat morgen maar goed gaat.

 Iets te vroeg wakker en erg gemotiveerd verwacht  ik een vliegende start te kunnen maken vandaag. “Ja ja” tot ik buiten kom en al een kwartier vertraging oploop om de deuren van mijn auto open te krijgen. Joepie koning winter is nu echt aan het irriteren. Willem Zijlstra  stuurt nog vrolijk een bericht dat het in het hoge noorden nu   -17 is en hij ook onderweg is om te  gaan vissen bij hem in de buurt.

Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.

Als het nieuwe plasje maar open ligt? Kou en aan verwante ellende zorgen voor meer vertraging. De andere sloten van onder andere mijn trailer krijg ik niet direct open, grrrr dan maar eerst een kop koffie en een peuk binnen.  Het vissen zal toch wel doorgaan na een paar weken voeren, poging twee open de sloten!  Met wat hulpmiddelen geeft het koppige slot zich toch maar gewonnen. Gelukkig maar!

Om bij mijn nieuwe stek te komen dien ik eerst een stukje te varen met het bootje en die zal in een van de zijvaarten te water gelaten moeten worden, dus de volgende hobbel op weg naar het vissen is genomen “POEFFF”

Door al het op onthoud is het al licht als ik kan vertrekken. Gelukkig zijn er onderweg geen noemenswaardige belemmeringen. Nee? Nou wel de eerste twee vaarten liggen dicht en de plas en haar omgeving is in een grijze sluier van mist omhult. Gauw een fotootje schieten en de niet vissende bekenden laten meegenieten  op Facebook, altijd leuk dit soort shotjes.

Tijdens het varen in mijn eigen kleine wereldje richting plaats van bestemming  bedenk ik alvast welke dieptes ik ga afvissen bij de start. Boven of onder het talud het nabij gelegen plateautje van vijf. Een blik op de dieptemeter helpt me  een stuk op weg in het maken van mijn keuze.  Er wordt beneden het vijf meter plateau gevist, daar is het al negen meter en een beetje  aardig  mooi plekje voor de grote voorn. De tweede aasvis gaat toch maar midden op de voerstek aangeboden worden. Zo’n drijvende tijgermakreel is zeker mijn hoogst favoriete aanbieding en zal gepresenteerd worden op 10cm boven de bodem. Snel wat makreelkoppen erbij en klaar zijn we even. Tijdens het terug varen klaart de mist binnen enkele minuten helemaal op en straalt de zon heerlijk aan een strak blauwe hemel. Super!! De kou lijkt ook wel redelijk verdwenen dus het beloofd na alle pech van eerder een stralende dag te worden.

Zo’n eerste keer vissen blijft toch wel erg spannend of het ook daadwerkelijk geholpen heeft om voor te voeren. Zenuwachtig bel ik Frans op hoe laat hij denkt te arriveren en kan hem direct mededelen dat het nog niks is. Rond de klok van twaalf zal het zijn dat hij opgehaald moet worden op onze ontmoetingsplaats. Hierdoor liggen mijn aasvissen kortstondig op het droge te wachten tot ze weer terug mogen in hun element.  Dit geeft mij gelijk de mogelijkheid om ze opnieuw uit te varen. En vrij vlot liggen er nu vier aasvissen in het water. Zo zijn de kansen op een ontmoeting gelijk verdubbeld. Pas na anderhalf uur krijgt Frans de eerste aanbeet, vrolijk springend van blijdschap leg ik alle benodigdheden klaar om zo de vis te kunnen onthaken. Mijn blijdschap wordt verder verhoogd als ook mijn sounderbox geluid maakt. Zo staan we samen een vis te drillen. Frans onthaakt snel een mooie 90plus snoek en helpt mij met het scheppen.

Tevreden kijken we beide naar de eerste meter vis uit deze nieuwe plas. Wat opvalt is dat deze al lekker dik is en een behoorlijke bult heeft van vis  in haar maag. Gauw wat foto’s schieten en meten en de hectiek is weer gauw voorbij.  Eerst wat mensen het heugelijke feit laten weten alvorens er wederom twee aasvissen richting plek worden uitgevaren.

Gedurende de rest van de tijd gebeurt er eigenlijk niks op een snoek die het oppervlakte doorkruist boven op de stek. Zal die gek geworden zijn van het  stijgende oliespoor? Wie weet? Tijdens het ontwaken van de avond strooi ik nog gauw wat stukken aasvis over de stekken heen. Hierna pakken we de boot gauw in, want het begint gauw erg koud te worden. De kou wordt versterkt door een natte broek en sokken welk ik had opgelopen tijdens het drillen. Ik was iets te fanatiek het water ingelopen.

Over een paar dagen staat er wederom een sessie gepland en wie weet wat dat zal brengen.

Vang ze en succes mocht je zelf op pad gaan……..

Sebastiaan Verkerk

Reageren op het artikel van Sebastiaan Verkerk? Dat kan op ons gratis forum via www.roofviswebforum.nl