Als ik s’avonds nog zit bij te komen van een mooie visdag gaat de telefoon over het is Frank. We bespreken nog even de dag en hoe goed en mooi het wel niet geweest was, ondanks de vermoeidheid heb ik toch al weer zin in een nieuw avontuur en dus vraag ik Frank of hij geen zin heeft om er nog een dag op uit te gaan. Ik was nog niet uitgesproken of de vraag was al “hoe laat spreken we af?”
Het plan was om wederom de rivier op te gaan en dat is voor ons best wel even een stukje rijden. Frank moet dan nog eerst naar mij toe komen dus dat werd weer een vroegertje want half vijf bij mij betekent dat die schele al om kwart voor vier moet gaan rijden. Als Frank aan komt rijden sta ik al te wachten en heb ik mijn spullen in de bus gelegd zodat alleen Frank zijn spullen er nog bij hoeft te leggen en we gaan weer op pad. Na een klein uurtje rijden komen we aan en zoals ik al gezien had op de site van Rijkswaterstaat stroomt de rivier als een wilde. Dat is in ieder geval al een goed begin want een stilstaande rivier ben ik niet fan van. Snel de boot te water en varen naar de eerste stekken waar we ons geluk weer gingen beproeven maar daar had ik alle vertrouwen in.
Goed opletten blijft belangrijk, zeker op een iets smaller stuk rivier waar de boten vlak bij kunnen komen.
Op de eerste plekken werd de boot even op het elektronische anker gelegd zodat we beide nog even 1 extra hengel klaar konden maken zodat we konden vertikalen maar ook konden werpen. Zelf zat ik te vissen met mijn favoriete Abu Garcia Orenji en om te werpen had ik een skeletor klaar liggen, eigenlijk is die net even te hard maar omdat de rivier zo hard stroomde koos ik voor deze hengel omdat ik dan een iets zwaardere loodkop kon gebruiken. Frank zat met een eigenbouw hengel die ik heb gemaakt en met een Berkley Ripple evx 10-30 gram dit is echt een topper onder de vertikaal hengels want wat een gevoel zit daar in.
De schitterend uitziende Berkley Ripple met eindeloos gevoel, daar scoort Purefishing hoge ogen mee
Toen eenmaal alles klaar was konden we beginnen en mij shad had de bodem nog niet geraakt of ik kreeg al een aanbeet waar ik mij helemaal kapot van schrok omdat ik het nog niet verwacht had. Helaas reageerde ik niet alert en werd de aanbeet niet verzilverd. Die schele deed het beter want korte tijd later was hij aan de beurt en die hing wel, een mooie vis van tegen de 60cm verscheen aan de oppervlakte en kon onthaakt worden. Na een aantal stekken afgevist te hebben stond de teller al weer aardig in de dubbele cijfers alleen bleven de grote vissen vandaag een beetje uit, dat wil niet zeggen dat we geen mooie vissen vingen hoor want de kleinste waren zo rond de 55cm dus dat zijn gewoon keurige vissen alleen viste we op een manier waar je de echte grote kon verwachten maar helaas bleven die uit.
Heel veel van dit slag vissen.Welke natuurlijk geen straf zijn om te vangen.
De meeste vissen werden weer vertikaal gevangen op ondiep water waarbij de Berkley Flex shad zwaar favoriet was en dan in de witte variant. Het klinkt misschien cliché maar ik vis bijna alleen nog maar met shads uit het purefishing pakket omdat het assortiment op dit moment best groot is en de vangkracht enorm. Frank wil nog wel eens regelmatig wisselen en na een uur of 4 vissen ziet zijn plekje achterin de boot er dan ook als volgt uit.
Wisselen, soms werkt het en soms ook niet ook bij Frank.
Zelf heb ik niet zo erg veel met dat wisselen en vertrouw ik echt op hetgeen ik gevangen heb, als ik weet dat ik er eerder al op gevangen heb waarom zouden ze dat dan nu ineens niet doen. Ik geloof zelf meer in het veranderen van techniek zoals harder tikken of juist zachter maar ook het varen kun je mee variëren of net weer even iets dieper terug gaan als de zon wat feller wordt. Allemaal dingen waar je dus rekening mee moet houden. Zo tegen het einde van de dag begon de stroming ietsje minder te worden en liepen ook de aanbeten weer wat terug, klagen mochten we al niet meer want we stonden inmiddels alweer op een leuk aantal snoekbaarzen. Nu bleek echter dat er werpend nog wel een visje te vangen viel en dus werd er weer snel over geschakeld zodat we op deze manier nog wat vissen wisten te vangen met weer een paar mooie zestigers erbij.
Na nog een leuk aantal vissen te hebben gevangen op erg ondiep water liep de dag alweer ten einde. Voor ons is het heel simpel, we gaan er vroeg op omdat het vaak in de middag een beetje stil valt dan vissen we lekker door tot een uur of drie zodat we wel gewoon onze uren pakken en dan is het mooi geweest. We hebben dan een hoop lol gehad en onze vissen gevangen daarnaast zijn vooral de uren in de ochtend het meest interessant en daar focus ik mij dan ook op.
Helaas vandaag geen hele grote uitschieters maar hier doe ik het ook voor.
Het was weer een mooie dag en ik heb me weer super vermaakt, die spanning dat er zo een kneiter op kan duiken blijft toch altijd een mooi idee.
Tot de volgende keer,
Daan
Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen
Heb het zelf ook vaak gehad. Je gaat vissen op snoek en hebt alles tip top voor elkaar, goede voorbereiding, stekken met liefde uitgezocht en dan………… hopeloos niks nada noppes!! Dagen achter elkaar moeilijk met af en toe een panharing en dat was het dan! Je wordt er geen betere visser van want onzekerheid maakt zich langzaam van je meester.
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Je gaat zwerven om toch nog maar een visje te scoren, ellende dikke ellende! Ten lange leste riep de persoon die dit nu overkwam zich tot mijn persoon of ik niet een stekkie had waar hij wat vertrouwen op kon bouwen. Ik gaf hem meteen een stek waar ik zeker van was dat je daar goed snoek kon vangen. Duidelijk erbij vertelt waar en wat te doen en zo de hele hupsa en wat denk je….. ja hoor, dikke blank. Man radeloos en in de put en ik met schaamrood op de kaken want had ik het wel goed gedaan?? Twee dagen later ik daar heen en of de goden het zo wilden…. 14 stuks!
Strak van het kantje in de ochtend!
Heb het hem maar nooit verteld want je hebt van die dagen dan doe je er niks aan, ze lijken van de aardbodem verdwenen die juupsa`s. Oplossing? Kom een dag mee dan doen we het over en kijken we of we het derde wereld wonder kunnen bewerkstelligen. In de ochtend toen we op weg waren naar het betreffende water zat ik zelf ook een beetje in twijfel. Het waren de eerste dagen van maart en de lente liet zich in haar volle pracht en praal aan de wereld zien Het was 15 graden en een heerlijk zonnetje erbij! Zijn ze onderweg naar de paaigronden of liggen ze nog op de winterstekken, je blijft het jezelf afvragen. Ik besluit maar een combi te doen, de ochtend op de trek routes naar de paai plekken vissen en als het daar nog niks is de middag op de winterstekken doorbrengen.
Juupsa power!
Op het natte aangekomen kiezen we beide ons kunstaas om mee te gaan trollen. Deze manier van vissen is toch de beste manier om in een redelijk korte tijd veel water af te vissen en zo te weten te komen hoe de zaken er momenteel voor staan. Ik maak maar gebruik van de ouwe truc om de gast aan de goede kant te laten vissen in de vroege uurtjes. Ze liggen dan nog redelijk strak tegen het riet of net op het randje van het talud. Het duurt dan ook geen 20 minuten of zijn reel ratelt het vrolijk uit want de eerste Juupsa van de dag meldt zich!
Dikke lol want het is Fish on!!
Op een losser na, die zich binnen 50 meter van de eerste snoek vakkundig van de haak kan ontdoen, blijft het op dit stekje verder stil. Dus na een uurtje geef ik de mad rat de sporen en we gaan op naar stek 2! Een paar witvissers zitten lekker op hun stoeltje een beetje dromerig voor zich uit te kijken als wij in volle oorlogsuitrusting langs tuffen. Wil het wat vragen we vriendelijk? (wilden gewoon weten of ze bulten voorns vingen). Mistroostig buigen de koppen naar beneden, niks waard het wil niet vandaag was het antwoord. Net als ik voorbij de eerste visser kom klappert mijn hengel een beetje in de steun, ik draai maar binnen eens kijken wat er aan zit? Geen snoek haha maar een dikke vals gehaakte voorn van 25 cm. Als Henry binnen 10 meter het zelfde overkomt worden de blikken van de witvissers grimmig. Ik grap maar dat met maden het niks waard is, pluggen das de manier om voorns te vangen!
Screaming devils daar knallen ze graag op!
Het gaat lekker op deze stek, we vangen wel geen grote jumbo vissen of eigenlijk moet ik zeggen Henry want hij staat om 12.00 uur al op 5 snoeken en ikke… tja, op eentje na sta ik mooi met een drup aan de neus! Maar we vermaken ons kostelijk en gezamenlijk besluiten we om nu eerst maar eens te gaan lunchen, lekkere broodjes warme knakworst en vette hamburgers: HEERLIJK! Zodra de buikjes vol zijn ruimen we de kunstaashengels maar op in de hengelbakken en komen mijn geliefde doodaashengels het zonlicht begroeten. Een mooie dikke dooie voorn aan de takel gehesen en op de elektromotor glijden we langzaam de winterstek op.
Show some respect voor deze oude krijgers!
Het is een oude stek, het is jaren geleden dat ik hier ben wezen vissen want toen was het ook al een beetje alles of niet stekje! Maar als je dobber hier vertrekt dan heb je ook een mooie oude krijger aan de haak. Niets geen gedoe met kleine snoek, groot of niks dat is het motto hier! Dus vol goede moed beginnen we aan ons eerste driftje en nog eentje en nog eentje….. de tijd tikt gestaag weg maar beet no way!! Lichte twijfel nestelt zich in mijn hersenpan… should I stay or should I go! Woest schud ik mijn kop want het is hier of nergens, no way dat ik op de pof ga! Een eigenwijze noordeling dat ben ik en het heeft al menig visdag gered die harde schedel van me. Ik knipoog naar mijn maat want het gaat gebeuren hier dat beloof ik je al moet het tot middernacht duren, we krijgen er nog dikke Fish On!!!!
Prachtige snoeken hebben we toch in eigen land!
En dan, het zal tegen half 3 zijn geweest, gaat eindelijk een dobber aan de wandel en de eerste echte van de dag komt aan boord. De ban is gebroken…. eindelijk!! Het blijkt een voorbode te zijn want zo maar uit het niets gaat het los. Aanbeet na aanbeet kunnen we noteren, niet alles wordt geland maar oh oh wat gaat het ineens mal hier. Twaalf aanbeten waar we er acht van kunnen landen en het zijn stuk voor stuk dikke vissen!! Tegen de schemer van deze prachtige dag valt het weer stil, grillig dat is de natuur en dat maakt onze sport ook zo speciaal want je kunt alles goed doen maar zij heeft altijd het laatste woord!
Dikke bakken pakken!!!
In de avond als ik op de bank lig met een beste borrel in de hand, overpeins ik de dag en dan dringt het tot mij door…. we beleven elke dag het derde wereld wonder! Want het zit niet in succes maar in vriendschap, zonder dat heeft niks geen waarde en met dat heeft ALLES waarde!
Het was weer allemachtig prachtig!
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour!
7 tm 11 Maart 2013 IJsvissen in Zweden, dat is leuk om eens in het programma van Cordes Travel op te nemen, maar niet zonder dat we er eerst zelf geweest zijn en het zelf ervaren hebben. Op de beurs sprak ik Marco Kraal (bekend van Vis TV op RTL7) en hem leek het ook wel leuk om dat eens te ervaren, dus wilde graag met ons mee, Maurits onze vaste beurs-medewerker ging ook mee.
En na wat telefoontjes en e-mails naar Zweden, hebben we alles gepland en geboekt. We gaan met het vliegtuig en hebben ter plaatse een huurauto en vliegen op Stockholm. Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour, dat zijn nog eens leuke prijzen, incl. 23kg bagage.
Donderdag 07-03-13 Om 09:00 hadden we afgesproken bij Departure-1 en we konden al snel alle drie inchecken. We hebben ter plaatse een visgids geboekt, dus deze keer nemen we geen hengels en molens mee, alleen een warmtepak en winterkleding. Na een korte vlucht van 1,5 uur landen we in Stockholm Zweden, waar het in Brabant nog +20 was, was het in Zweden bij aankomst -10, was even wennen. Snel ons gemeld bij de autoverhuur en daar onze Volvo V70 station opgehaald.
Het huisje “Dromstuga” in Arsunda.
We sliepen 1 nacht in het huisje “Dromstuga” in Arsunda, direct aan het beste snoekbaarsmeer van Zweden en de andere dagen slapen we in “Villa Sunside” bij Orbaden. Deze huisjes worden voor de Nederlandse en Belgische markt exclusief aan ons verhuurd.
“Villa Sunside” bij Orbaden.
Het weer is koud, volle zon en de omgeving is prachtig ! Na een korte rit van 1,5u treffen we Mikael onze visgids bij ons huisje. Na even kennis te hebben gemaakt werden we meteen uitgenodigd door de eigenaresse Helena om te komen dineren. Lars, de eigenaar van het huisje “Sjosunda”, wat op 20m afstand ligt van “Dromstuga”, visgids Mikael, visgids Dennis, Maurits, Marco en ik (Raffie), zaten gezellig aan het tafel te genieten van een heerlijke Zweedse maaltijd. Uiteraard werd er van alles besproken en kwamen we er al snel achter dat er in dit meer echt veel dikke Snoekbaarzen zwemmen, vorig jaar was de zwaarste snoekbaars 9.4 kg. Na een avond vol viskennis delen, stekken bespreken en praten over het vissen op snoek en snoekbaars was het tijd om te gaan slapen. Tot mijn persoonlijk verbazing kwam ik er achter dat er in Zweden weinig rust is, althans in ons huisje, want om 01:00 werd ik gewekt door een zware drilboor (Maurits) en een zware kettingzaag (Marco), waardoor ik besloot maar op de slaapbank in de kamer mijn nacht verder door te brengen.
We gaan ijsvissen in Zweden!
Vrijdag 08-03-13
Om 05:00 ging de wekker, want we worden om 07:00 op het ijs verwacht. Douchen, ontbijten en daarna alle kleding aantrekken. Wij hebben gewerkt met het 3 lagen systeem, speciaal warmte-ondergoed op de huid, wat het vocht afvoert (t-shirts is uit den boze), dus echt professionele onderkleding, daarover een dunne fleece en bij extreme kou een 2e fleece (trui of vest) en daarna ons pak. Alle drie hadden we een Sundridge pak aan, simpel omdat dit voor ons de beste pakken zijn.
Sundridge Entec pakken, SUPER!
Maurits en ik hebben de nieuwste modellen, waarmee we ook op de boot vissen in Noorwegen en IJsland, daar dit warmte/drijfpakken zijn. Het voordeel van deze Sundridge Entec pakken is, dat ze heel soepel zijn, dus een zeer hoog draagcomfort hebben (net een gewone jas) en dat ze lichtgewicht zijn, ons pak weegt “maar” 2.5kg terwijl andere pakken al snel 5kg wegen en dat scheelt weer in het gewicht in je koffer. Tevens zijn ze erg warm en redelijk ademend, wij hebben het de hele week niet koud gehad en toch op sommige dagen een temperatuur hadden van -22 !! Ook bij -16 op de sneeuwscooter met een vaart van 80 km/pu geen kou gehad. Wel moet je het pak in de avond even binnenste buiten draaien ivm het vocht, de binnenkant kan wat klam worden, dus even laten ademen.
Een goede warme muts is erg belangrijk uiteraard, de meeste warmte verdwijnt via het hoofd. Dan had ik 2 paar handschoenen aan, hele dunne handschoenen en daarover normale wanten, ook zo met de sokken, deze zijn van “Woolpower” en worden in Zweden gemaakt van “merino” wol. Ook hier een dunne sok en daarover een 400 woolpower sok. Dan de laarzen, deze moeten waterdicht zijn en warm, ik had de Kinetic “Move Mountains Vibran” gekocht bij Robby Fish in Wommelgem, met deze laarzen en sokken geen koude voeten gehad, soms heel even maar na 10m lopen waren ze weer warm. Goed genoeg over al deze kleding, alhoewel het uiteraard wel belangrijk is om op zo’n trip goed voorbereid te zijn.
Om 07:00 werden we opgehaald en reden we met de auto het ijs op, dat was toch wel even spannend, dikke Volvo, 4 grote mannen en vol met spullen, zo het ijs op, maar het ging allemaal goed. Met 50 km/pu reden we naar het midden vh meer, waar de visgidsen Lars, Mikael en Andy al klaar stonden om ons te helpen.
Raffie met de ijsboor.
Eerst moeten er gaten geboord worden, met een motor-boor en met de hand, wat eigenlijk niet eens zwaar was. IJsdikte op die stekken was ongeveer 1m, dus we konden gerust naast de auto staan ;-) Na alle gaten te hebben geboord, was het 1e gat alweer voorzien van een dunne laag bevroren ijs, logisch bij -15!
Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.
We vissen met korte hengel, die boven het gat in een standaard staan en voorzien zijn van een lijn met daaraan een visje als aas. Om ervoor te zorgen dat het gat niet dichtvriest kun je 2 dingen doen, elke 15 minuten het gat weer op scheppen of door een soort buisje, de lijn gaat door het buisje en in dit buisje doet men een paar druppels antivries, waardoor de lijn niet bevriest, zie film en foto’s. Om de 20/30m is het volgende gat en zo vis je soms met 10 hengels. Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.
Bekijk hieronder het filmpje met uitleg over het ijsvissen in Zweden!
Aangepast materiaal voor het ijsvissen.
Er werd op het ijs goed voor ons gezorgd, Mikael onze visgids had warme koffie en chocolademelk bij zich, want ik drink geen koffie. Rond de lunch kwam er een grote wok op de BBQ en werd er “Pytte in Panne” voor ons gemaakt, dit gerecht kende ik nog uit Noorwegen, ga je naar Scandinavia, dan moet je dat eens eten, in het vriesvak van de supermarkt. Dat zijn blokjes aardappel, ui, groente, vlees en kruiden, allemaal bij elkaar in de wok, zalig! Na een koude ochtend, ging deze lunch er wel in, wat gaaf!
Mikael de visgids kookt voor ons.
Uiteraard hebben we ook vis gevangen, zelf ving ik een prachtige Snoekbaars van 4.8kg en heeft (zwemt weer) lengte van 77cm, Marco was helemaal door dolle heen, zo een “hoge” snoekbaars, zoals hij hem noemde, was echt een hele hele prachtige vis. Nu zul je denken dat de vis in dit koude water het snel opgeeft, maar deze snoekbaars is een echte vechter, nam telkens toch een run naar het diepe (8m). Nu is het van zeeeeeer groot belang dat men er voor zorgt dat de ogen vd snoek en de snoekbaars niet bevriezen, dus haast met onthaken, foto’s en film is geboden, duurt het wat langer dan moet de kop vd vis even in het water om de ogen weer nat te maken, bevriezen deze, dan is de vis blind en dat willen we niet. Na wat film en prachtige foto’s gaat deze mooie snoekbaars weer het water in en ben ik dolgelukkig met deze geweldige snoekbaars!
Raffie met een snoekbaars van 77cm en 4.8kgSchitterend getekende Zweedse snoek!
Even verderop had Lars ook een mooie vis aan de haak, hij ving een slanke snoek van 1m. Ook Marco ving nog een leuke snoek van 65cm en Maurits ving er eentje van 85cm, verder nog wat kleine snoek gevangen op de speciale ijsvis-jigs van Strikepro. Wel veel aanbeten gehad en een paar gemist, maar je kan ook niet alles hebben hè. Mikael, Dennis en Lars zijn professionele visgidsen, die ons veel geleerd hebben over het ijsvissen en veel verteld hebben over het vissen op snoek en snoekbaars op dit geweldige meer Storsjon. De visserij had veel beter gekund, maar het was iets te koud, beste temperatuur is -10 en hoger, maar niet lager, toch zijn wij zeer tevreden!
Maurits met een 85cm snoek.
Om 14:00 zijn we terug naar ons huisje gegaan, even douchen, inpakken en door naar het volgende huisje, waar de rest vd tijd zullen blijven. We bedanken Helena, Lars, Dennis en Mikael en vertrekken richting Villa Sunside bij Orbaden op 2.45u rijden van Stockholm.
Om 19:00 komen we aan bij Villa Sunside, waar de huiseigenaar Lars, visgids Andy, Per en Stefan (organisator) al op staan te wachten. Eerst krijgen we een rondleiding door het huis, 4 slaapkamers met goede bedden, 2 douches, 2 wc’s en een lekker sauna, wat een prachtig en modern huis is dit op maar 75m vh water !
Wederom hebben de heren lekker gekookt voor ons en kunnen we zo aanschuiven, al snel gaat het over vissen en hebben we de smaak te pakken, Andy heeft ontzettend veel kennis en Per is de eigenaar van de sneeuwscooters, die ons verteld over de beren in de zomer. Maurits verteld over het zeevissen in Noorwegen en IJsland en Marco is zeer geïnteresseerd in de zomervisserij, Marco gaat nog eens terug in Juni dit jaar, uiteraard met Cordes Travel. Het wordt al snel 23:00, tijd om te slapen, ieder een eigen slaapkamer, dus rust… hahahaha. om 04:00 gaat de wekker, want we moeten om 05:30 vertrekken en om 06:00 op het ijs staan.
Zaterdag 09-03-2013
Pffff korte nacht en als ik even mijn neus buiten de voordeur steek en op de thermometer kijk, voel en zie ik kou, -21 en dat is best “fris”.
Snel douchen, ontbijten en ons klaar maken, Marco en Maurits hebben goed geslapen, dus de stemming zit er goed in, wat kun je lachen met die 2 mannen ! Erg leuk om zoveel kennis met elkaar te delen, Marco weet als bioloog natuurlijk heel veel over het vissen, dus we luisteren aandachtig naar zijn verhalen.
Eenmaal op het ijs, heeft Andy en zijn “crew” alle gaten al geboord, dus dat scheelt, wel merken we dat het kouder is als de dag ervoor, dus we ritsen de jas nog iets hoger dicht. Ook komt er een beetje wind, wat het gevoelsmatig nog kouder maakt (windchill). Maar ook nu wederom geen kou gehad, dus daar zijn we al heel blij mee. Stefan verteld ons alles over het ijsvissen en Andy vult hem aan, we hebben er zin in. Langzaam komt de zon op en dat merk je meteen, door de zon op je pak, voel je iets meer warmte, in de middag stijgt de temp. ook iets tot wel -10, ohhh lekker warm.
Al snel volgt de eerste run, Maurits vangt een prachtige snoek en kort daarna zijn ook Marco en ik aan beurt. Ook hadden we verschillende aanbeten en missen we er 3, door de afstand die we moeten rennen, duurde het aanslaan te lang. Maurits vangt nog een mini-baars en daar blijft het bij. Toch wist ik nog een prachtige snoek van 98cm te drillen, dus de dag was goed.
Raffie met een 98cm snoek.
Om 12:00 zijn al we gestopt, want we gaan sneeuwscooter rijden, dat is echt gaaaaaf. Per van www.scandinavianwildwatch.com heeft voor ons een geweldige tour in zijn gedacht, door het bos met wat leuke afdalingen.
Aangekomen bij Per staan er 3 sneeuwscooters en 2 sneeuwtrikes op ons te wachten, korte uitleg over veiligheid en een helm uitkiezen en het “feest” kan beginnen. Anders (huiseigenaar) en Stefan (organisator) waren er ook bij, Per ging voorop om de weg te wijzen. Daar gingen we dan, wowwww wat een kracht wat een power en wat een snelheid. Wij hebben op het rechte stuk maximaal 85 km/pu kunnen halen, maar bij navraag bleken onze machines makkelijk de 180 km/pu te kunnen halen…wauw.
Marco op de sneeuwscooter.
Dit is gaaf, vet, cool, geweldig, spannend, kicku en spectaculair, dit moet je 1x in je leven gedaan hebben, dit is echt een geweldige ervaring! Door de bossen, over het spoor, over de weg en over de grote sneeuwvlaktes, soms waren de bochten, afdaling en de weg over de smalle bruggetjes, best spannend, maar alles is goed gegaan.
Na een rit van 1,5 uur kwamen we uit bij de berenhut, dit is een plek waar men in de zomer 80% kans heeft om een beer te zien. Je verblijft een paar uur in een hut, voorzien van kleine raampjes, tot dat de beer afkomt op het voedsel wat Per dan aan ze voert. Recht voor de hut staat een boom en daar hangt hij het voedsel op, deze kleine bruine beren die wel 300kg kunnen wegen, komen dan op het voedsel af. Door de speciale gaten onder het raam kun je je fototoestel of camera bedienen en kun je zo foto’s maken. In de winter slapen de beren, dus we hoeven niet zachtjes te zijn, is ook wat lastig in een sneeuwscooter. In de zomer kun je tot op 600m vd hut komen met de auto, de rest sluip je dan naar de hut.
Bij de hut maakt Per samen met Stefan het eten klaar op een skottelbraai op gas, we eten rendier met rijst en verse groente, dat smaakt werkelijk geweldig ! Na de maaltijd wordt het snel donker, de bedoeling is dan ook dat we in het pikkedonker terug door het bos rijden, voor nog een extra spannende ervaring. Nou dat was het ook, gelukkig zitten er goede lampen op de scooters, anders was het wel heel donker geweest en zo reden we in het donker over de sneeuw, door de bossen en over de heuvels weer terug naar de auto. Koud hebben we het wederom niet gehad, handen al helemaal niet want de handvaten op de sneeuwscooters zijn verwarmd net als de gashendel, die met de duim geregeld wordt, is verwarmd en dat scheelt enorm.
Tjongejonge wat een ervaring, dit was echt een belevenis, wat een kracht hebben die machines, wat een power en wat een snelheid. Moeilijk, nee dat valt reuze mee, lijkt moeilijker dan het is, als je kunt autorijden, kun je ook op een sneeuwscooter rijden. Eenmaal weer thuis gingen we om 22:00 naar bed, we waren doodmoe.
Zondag 10-03-2013
Vandaag wederom vroeg op het ijs, vandaag de keuze om “groot” te vangen of meerdere … In een ander meer konden we meer snoeken vangen, wel kleiner met kans op een grote of, we vissen weer op hetzelfde meer en gaan proberen de meters te vangen, we kozen voor de laatste optie, minder en groter.
En zo stonden we om 06:00 weer op het ijs, deze keer iets warmer, het was maar 20 graden onder nul, dus viel reuze mee …ahum. De hengels in orde gemaakt en wachten op een geweldige aanbeet. Even na de zon was opgekomen kreeg Marco een flinke tik op zijn hengel, na een kort gevecht zat de snoek, klem onder het ijs en was er geen beweging meer in te krijgen, Andy bedacht zich moment, deed zijn jas uit, mouwen omhoog in ging met zijn hele arm tot onder het ijs, hij kon net de snoek raken. Even rammelen aan de lijn en de snoek weer vrij geven en de hengel dook het gat in, Marco had alles prima onder controle en drilde de vis met geduld naar binnen en jawel een prachtige snoek van 102cm kwam boven, vol in kleur met een prachtige tekening.
Marco met een snoek van 102cm
Even later was ook Maurits aan de beurt, hij had ook een stevige dril en ook hij wist de vis op de juiste manier te drillen en had de slip goed onder controle, zijn snoek had een lengte van 100cm, zelf ving ik nog een kleine snoek. Dit waren dan ook de laatste snoeken van deze dag en gingen we om 13:00 richting ons huisje, al met al tijdens deze vistrip toch 3 dikke snoeken rond de meter binnen gehaald en een dikke snoekbaars van 4.8kg en 77cm en nog een aantal kleinere vissen gevangen.
Eenmaal in het huisje de spullen gepakt en alles klaar gemaakt voor de maandag. In de avond kwamen Stefan, Andy en Anders bij ons eten, wel fijn, want ze namen zelf eten mee, dus hoefde we weer niet te koken, al zijn Maurits en Marco hele goede koks, maar mannen jullie kans komt wel weer, ik laat me graag bedienen.
Maandag 11-03-2013
De terugreis, helaas veel te snel voorbij, maar dat is altijd zo. Maar er staat nog een “flits-bezoek” op ons programma, we gaan nog even naar het huisje kijken waar Marco in Juni zal verblijven met zijn vismaat. Door de prachtige Zweedse natuur rijden we naar de accommodatie “Flottarvillan-Kungsholmen” eenmaal daar aangekomen werd het stil in de auto….wwaaaauuuwwwww wat is dat mooi!
Flottarvillan, schitterend.
Billan, stond ons al op te wachten, zij heeft tientallen medailles gewonnen in de skisport en is zelfs wereldkampioen geweest, haar man Erik ook trouwens. Deze lieve mensen zijn dus echte sporters die veel af weten van schaatsen en skiën.
Een beetje uitleg over deze geweldige accommodatie is wel op zijn plaats. Kungsholmen is een soort groot hotel met 43 bedden en 21 slaapkamers, waarvan 3 slaapkamers een eigen badkamer hebben, de andere kamers hebben een hele grote gemeenschappelijke douche, waar je uiteraard alleen douchet en elk uur wordt schoongemaakt. Dit prachtige historische gebouw ligt op een klein eiland, waar het gebouw net op past en men alleen over de kleine brug kan komen. Het hele gebouw heeft een hele historie en dat straalt het dan ook uit, Kungsholmen heeft zijn oude stijl behouden, gecombineerd met de moderne tijd. Er is een restaurant, men kan er ontbijten en heel goed dineren, men kan er vissen, zwemmen, kanoën en gebruik maken vd sauna-boot. Dat is een boot die men dan naar het midden vh meer sleept en daar kun je in alle stilte genieten vd sauna en dompelen in het meer, een geweldig unieke ervaring.
In het hoofdgebouw van Kungsholmen is ook een grote vergaderzaal met beamers en TV, dus ook voor bedrijven een unieke kans om eens naar Zweden te komen, men kan zelfs trouwen in en rond Kungsholmen. Wij hebben al heel veel gezien en Marco Kraal ook, maar zoiets moois hadden we beide nog nooit gezien, dit is echt uniek echt speciaal echt geweldig.
Auto’s op het ijs
De sportvissers kunnen op het kleine eiland verblijven, in het hoofdgebouw “Kungsholmen” of op het vaste land, op 100m vh eiland/hoofdgebouw. Hier staan namelijk het grote prachtige huis “Flottarvillan” met 5 slaapkamers en een geweldig uitzicht over het meer en geheel vrijstaand, met p-plaats voor de deur. Door de grote vh huis, de ruimte, de vele bedden en slaapkamers is het uniek voor sportvisser met familie, of alleen familie, want er is in de omgeving veel te doen. (zie Flottarvillan) Leuk is ook dat men vanaf het eiland Kungsholmen, dus zonder bootje, leuke snoekbaars kan vangen. Zowel bij Kungsholmen als bij Flottarvillan zijn bootjes te huur en komt Andy een dag vissen met de groepen, dus visgids is incl. in de prijs. Het gebied is voor de vissers echt geweldig, snoek, snoekbaars en baars zijn hier volop te vangen, Marco en Maurits hadden meteen al zin om te vissen en hebben beide besloten om eens een week met hun gezin terug te komen.
100cm snoek.
Dat men er heel goed kan eten, bleek wel om 11:00 want toen was er speciaal voor ons lunch gemaakt en die smaakte heerlijk. Na veel gezelligheid en de nodige ohhh’s en wauw’s was het tijd om te vertrekken. We namen afscheid van Stefan en Billan en vertrokken naar Stockholm, waar we 3u later aankwamen. We hebben de auto vol getankt met ethanol, ja je leest het goed, deze V70 reed hierop en we melden ons bij de balie.
Na een korte vlucht lande we weer veilig op Schiphol waar Linda ons stond op te wachten.
Het waren een paar grandioze dagen, we hebben veel geleerd, gezien en ontdekt en zijn er trots op dat we dit maagdelijke visgebied in ons programma mogen opnemen. Roofvissen in Zweden, vissen op Snoek en Snoekbaars in Zweden staat dan ook vanaf nu op onze website. Het ijsvissen is uiteraard voor een kleine groep, maar in Juni gaan we terug als het ijs verdwenen is en de zon schijnt. We hebben namelijk nog een afspraak met een paar dikke snoekbaarzen en snoeken, die willen wel eens een Nederlands kunstaasje proeven, dus dat komt goed.
Jouke Timmer, Marco Kraal en Jack van Mortel zullen in Mei/Juni, via Cordes Travel naar Zweden trekken om deze nieuwe bestemmingen te bevissen. Zelf zullen we in Juni alle huisjes zelf bezoeken en vissen waar we kunnen, zodat we zelf goed op de hoogte zijn vd accommodaties die we daar aanbieden, de experts zullen ons hun feedback geven over hun ervaringen, zeker is dat hun een geweldig nieuw visgebied te wachten staat, met heel veel nieuwe mogelijkheden. Vanaf Amsterdam in 1,5 uur vliegen naar Zweden, voor nog geen 150 euro pp retour en een huurauto voor onder de 500 euro pw, dat is nog eens leuk om een weekje te gaan roofvissen in Zweden.
Wil je alvast eens kijken wat we op dit moment in ons programma hebben, kijk dan hier: www.cordestravel.nl/zweden
Een aantal weken geleden kreeg ik van Jeroen van Wolst een uitnodiging om deel te gaan nemen aan het PML visweekend.. Motto: Jerken, verticalen, bier drinken en kut roepen!!
Tekst en foto’s: Derk vd Molen
Nou dat sprak mij wel aan en dus zet ik hem via facebook op ‘aanwezig’. De zin en meer de onzin van dit weekend werd vrij snel duidelijk want de grappen vlogen over het scherm. Na een paar weken kwam er een serieuze wending want wie gaat er met wie in de boot en wie neemt zijn boot mee. Koen Lemmens wilde graag dat ik bij hem op de Tinn Silver zou komen opstappen en zelf was ik ook heel erg benieuwd naar deze visgids met bakken aan ervaring met een schitterende boot!!
Ik denk dat dat meer was om de jerkbaits die ik mee moest nemen, hij wilde er namelijk erg graag eens mee vissen en met een 106 op de 3-D hybride heeft hij mij even feilloos naar huis gevist!! Om 8 uur zou ik bij de trailerhelling verschijnen van het Volkerak. 3 uur en een kwartier gaf de tom tom aan dus ik had een beste reis voor de boeg. In de vroege ochtend een bakkie gedaan waarna ik de hond heb uitgelaten. Rond half vijf gooi ik de laatste spullen in de auto en ga op pad, radio er bij aan en eigenlijk is het wel lekker rijden in de vroege uren van een weekend. Exact 8 uur zie ik de trailerhelling en niet veel later komt Koen ook aan. De meeste mannen hadden de marcraft’s of Lund’s er al ingegooid dus was het eerste kwartier zwaaien vanaf de Tin Silver om iedereen te begroeten. Via facebook konden we mooi in de gaten houden wat de concurrentie deed want de plaatjes werden hier en daar gepost. Het was koud…….. echt koud en de regen bleef ook maar vallen.
Helaas maar zelfs Jeroen Wolst die alles tot in de puntjes had geregeld kon ook dit niet plannen. Rond 12 uur was de afspraak om te verzamelen voor de lunch dus we hadden mooi nog wat tijd om te vissen. Het werd uiteraard Jerkbaiten en niet ver van de helling gingen we dat maar doen. Na anderhalf/twee uur zien we actie achter een 3-D hybride. Een dikke kolk verraad dat er een vis zit. En even later raakt ze mijn haken aan en ik sla een gat in de lucht… Ik Let bij de aanbeet even niet op en dat word streng bestraft. We onthouden de plek even want de lunch is er vlak bij in de buurt. We gaan niks zeggen want we hopen dat iedereen na de lunch er weer met hun zwaar gemotoriseerde boten vandoor stuiven en dan pakken wij mooi die plek weer!!
De lunch bestaat uit eieren, snert en broodjes. Allemaal meegenomen door diverse leden en klaargemaakt op de branders. Heerlijk, en na wat slap ouwehoeren en een prachtige foto van Beumer met een pruik waar je u tegen zegt gaan de mannen er weer vandoor. Er was toch vis gevangen in de morgen. Evert had wat busters laten beschadigen op twee snoeken en Hans had ook een snoek. En een roofbrasem op Reins. Er zijn door de anderen ook nog een paar visjes gevangen maar er is ook geblankt in de morgen.
Iedereen heeft gegeten en het gas gaat vol open bij de anderen, Koen en Ik wachten nog even…..
We gaan weer naar de plek waar de aanbeet kwam. Er komt een bootje bij liggen en ze vragen hoe het gaat. Ik klets terug maar krijg op dat moment een flinke aanbeet. Weer mis ik want ben weer met andere dingen bezig. Het aasje word hard gepakt maar helaas. Ik zeg tegen Koen dat het wel een beste vis was en Koen smijt de jerk eroverheen en niet veel later staat hij een hele dikke vis te drillen. 106 centimeter blijkt na meting!!!
Ik geniet net als Koen van de vis en even later spurt ze er weer vandoor. We schudden de handen en lachen er nog een poosje om. De rest van de middag levert niets meer op. Als we als 1 van de laatste het water afgaan en drie kwartier later bij de loods aankomen pakken we de spullen uit de auto en maken ons klaar voor een heerlijk Wokavond.
2,5 uur mogen we ons uitleven op de gril, wok of warm buffet. We maken die tijd ook helemaal vol en worden op een gegeven moment vriendelijk verzocht te vertrekken. Er word een toad getest in een glas bier en de actie blijkt zelfs daar nog steeds prima te zijn. In de loods gaan er een paar kratjes uit de auto’s en een flesje Jutter. We zitten nog even na tot1 uur en gaan allemaal slapen. Het was erg gezellig in de avond.
Rond 6 uur beginnen de eerste mannen weer rond te spoken in de donkere loods op zoek naar koffie. In het kantoor staat een machine en die vind gretig aftrek. Tanden worden gepoetst en de spullen worden ingepakt om toch nog redelijk op tijd aan het water te verschijnen. Er is sneeuw en vorst voorspeld, niet ideaal dus. Maar naar huis gaan was ook geen optie!! We gaan naar het Biesbos en zien wel wat de dag gaat brengen. Onze verwachtingen blijken erg goed te kloppen. Verder dan een losser en twee aanbeten komen we niet en in de middag begint de warmte ook wat uit onze lijven te stromen. De andere boten vangen nog wel wat vissen lees ik later op facebook maar zei zaten ook op ander water. Ik ben net voor het donker thuis en pak mijn spullen weer uit, weekend om maar een ervaring rijker!! Ik slaap die nacht als een roos………
Mannen, bedankt voor het mooie weekendje en ik heb nu al zin in volgend jaar!!!! Locatie is bekend en dat word genieten met een grote G.
En zo kwam het dan dat na aanschaf van een “tweede liefde”, ofwel nieuwe boot er gevist en getrailerd moest worden. Zoals met alle dingen die ik ooit eerder deed voor het eerst, VOL ERIN…tja zo ben ik nu eenmaal!!! Een vuurdoop kreeg mijn bootje Zaphod een weekend op het veluwemeer. De koppelplaten van mijn gezinswagen zijn me nog steeds dankbaar voor de helling in elburg.(pijn momentje) Een mooi weekend was dat met dito overnachting in het Veluwemeerpension bij Juul en Kees.
Tekst en foto’s, Koriander van den Ende
Noord of Zuidpool?
Dit smaakte naar meer en vanuit een soort van wanhoop gezien de vrieskou werd afgelopen zaterdag dan en een tweede sessie met de boot gepland. Als vader van bijna vier kids is het qua tijd schipperen, en het einde van het seizoen naderd ijzingwekkend snel. Avond ervoor nog heen en weer gebeld maar uiteindelijk zouden het Stef, Rick, Michel en ik zijn die deze dag het ruime sop zouden kiezen…….Kiezen????
Met..of zonder ijs.
Ja voor onze Kiezen was passender geweest.. Vooreerst de helling op polsmaten checken….Stef was me voor …Hij kon schaatsen….zonder grap… schaatsen… Zijn wijsheid (of Belgisch opportunisme) en overtuiging (lees gulle glimlach) bracht ons ertoe toch de boot te halen en richting Horst te vertrekken. Na een avondje …meer dan…voldoende innemen werden Rick en Michel gealarmeerd ook die kant uit te gaan. In mijn gedachten zag ik Stef al voor niks terug naar het thuisfront rijden en wetende dat dat belgie is, is opgeven geen optie. Verder zou het beter zijn…we wisten het zeker!!!
Ut giet oan!
Aangekomen bij Horst leek die haven mooi open. Netjes betaald voor het traileren vroeg Stef nog, is de vaargeul vrij??? Ja hoor…u kunt alle kanten op… u raad het al…GEEN kant op. Na een dramatisch epistel tijdens het traileren…ja lach maar auto stond in achteruit… konden we dan eindelijk de haven uit en het weid op…. Enkel na de havenmeester plechtig beloofd te hebben in de haven niet te vissen. De haven uitvarend leek ineens de haven de enige plek om überhaupt te vissen…simpelweg aangezien er gewoon geen doorgang was richting vaargeul….en ook tussen die mooie betonning was er niets dan kruiend ijs. We braken met twee boten een geultje richting vaargeul, daar waar deze voor zo’n 150 meter open lag. Mijn tweede vrouw leed pijn onder het gekraak. Het ijs was dik de grrrrr, goed te horen. Onze angst werd pijnlijk realiteit want alle stekken voor vandaag gepland konden we meteen wissen van het lijstje.
Heen en weer….heen en weer…en zucht…..nog een keer
Je weet toch je komt elkaar wel eens tegen bij het vissen, zo soms op drukke dagen, op drukke wateren,filevissen in sommige Friese wateren is daar zo’n voorbeeld dan. Nou beeld je in dat…maar dan met maar twee boten en dan over 150 meter heen en weer…heen en weer…en dan nog maar een keer. Het is hardcore bikkel Michel die dan toch een eerste aanslag op de hengel krijgt. God zij dank…er zit nog vis ook!!
Dan toch voor van de 0
Maar lange tijd blijft het bij deze ene vis. Niet veel later besluiten we de andere kant maar uit te gaan er lijkt daar ginder iets van open water te zijn, in elk geval iets meer vaargeul om uit te trollen. Ik ben blij, met Michel aan boord en de teller van de nul…menigmaal kijken we elkaar aan en mompelen dingen als….we ben d’r gek ook, compleet gestoord…terug gaan ??…koud… brrr .
Zet ze snel terug bij deze temperaturen!
Gestaag volgen we Rick (the leader) die met zijn white scratch het pad baant naar andere visgronden. Zo even die ander kant uit gevaren is het maat Michel die opnieuw een vis weet te verleiden. Inmiddels is de accu van de dieptemeter ermee opgehouden..en dus op de tast…zoals vroeguhhh. We menen te denken dat dit juist werkt onder deze omstandigheden,geen sounder signalen…. zou wat kunnen helpen. Voor het uitvallen van de Lowrance gaf het 0,2 als watertemperatuur.
Zo fijn de luwte en warmte.
En nu maar een stuk onbekend water afvissen. Het is ploeteren…. ploeteren …en nog eens ploeteren. Net op tijd wijst Rick ons op een mooi plekje aan de oever… We landen aan de rand van een strandje, verademing….ijspegels van de neus en …uit de wind?? Het is als landen op “the beach” op zo’n moment. Heerlijk, en terwijl we een ouderwets vuurtje maken doen we ons tegoed aan warme soep en uiteraard Worst!!
Michel lijkt wel een slush puppy
Even later gaan de bootjes weer te water en al snel trollen we verder langs de vaargeul. Hier wordt het Veluwemeer breder en meer open en te laat bemerk ik dat de wind fors is aangetrokken. Rick en Stef hadden de ommekeer reeds gemaakt maar het werden nog even spannende momenten voor mij en Michel. Flinke golven en ijzige sprays op de pakken.
Maar we vangen!
Terug in rustiger water besluiten we trollend terug te varen. De hoop op meer snoek was inmiddels al behoorlijk vervlogen. Ik besluit dan mijn nieuwe aasje eens uit te proberen. Ik had hem reeds sinds het eerdere weekend met de jongens bij het Veluwemeerpension maar gezwommen had ie nog niet.
En dan keert het tij. Mijn hengel lijkt vast te lopen, hele trage beet en dan blijkt toch een snoekje zich aan het aas vergrepen te hebben. Op dit strookje richting haven lijken ze dan toch te liggen. Achter elkaar is het prijs en ik verleid toch nog mooi 4 snoeken in dat laatste stukje.
De beloning!
Ook Stef en Rick weten nog een visje te vangen. De zaphod is dan al in de veilige haven teruggekeerd.
Hard werken wordt beloond!!
Eenmaal terug aan wal en de boten weer op de trailer realiseren we wat voor een halsbrekende, knettergekke toeren we vandaag weer hebben uitgehaald voor onze hobby. Ik ben de laatste die zegt : “ Dat nooit weer”. Maar de opmerking die terug thuis uit mijn mond rolt lijkt er verdacht veel op. Het was echt afzien. Mijn vrouw zei nog gekscherend…dat krijg je van vreemdgaan.
Vrieskou ja! Maar wel weer een verhaal te vertellen!
Het ijs breken met mijn tweede liefde, het was stoer, masculien….en gewoon heel erg koud. Ontzag krijg je ervan voor de natuur in al haar facetten.
Fish on!!! Maar eerst ontdooien;-)
Reageren op het artikel van Koriander van den Ende? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
De laatste maand van het seizoen, voor de meesten van ons een tijd om nog een paar keer achter de groenjassen aan te gaan. Voordat het lange wachten begint nog even de kop in de wind en het kunstaas lekker uitlaten. Er zijn natuurlijk altijd van die gelukkigen die in de gesloten tijd een uitstapje maken naar het buitenland, Zweden en Ierland zijn bestemmingen die erg in trek zijn. Prachtige natuur en mooie visserij kun je daar hebben als de meesten van ons vol ongeduld naar de kalender kijken in ons eigen kikkerlandje!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Prachtige gebieden in eigen land, waar je mooie visserij kunt hebben!
Maar goed, even over de visserij in maart in ons eigen land. Je kunt echt nog hele goede aantallen scoren in deze periode, echter komt het wel aan om heel excact op de juiste plaats te vissen, Zodra de temperatuur overdag naar een graad of 6 gaat en de nachtvorsten verdwenen zijn, gaat het hele zooitje ongeregeld richting de parenclub. (heb het uiteraard over de snoeken)!!
Laat de natuur zijn gang gaan!
De snoek paait het liefst op een plek waar ze een diepte hebben van 40 tot 60 cm. en waar veel plantenresten en of riet aanwezig is. Hier kunnen ze rustig kuit schieten en zullen de eitjes zich makkelijk hechten om zodoende voor een volgende generatie van snoekeljoekels te zorgen. Zodra deze paai in volle gang is kun je goede vangsten wel vergeten en je moet je afvragen of je ze nu eigenlijk wel lastig moet gaan vallen! Onze wet voor de gesloten tijd is een beetje een papieren leeuw als je het mij vraagt. De natuur heeft niks met wetten te maken en in de afgelopen seizoenen waren ze door hoge temperaturen in de laatste 2 weken van maart al in de paai! Zodra ik dit festijn dan ook zie gebeuren is het voor mij tijd om de mad rat met vakantie te sturen…
Mooie sport op ondiep water!
Echter in de window die je hebt van koud naar opwarming kun je nog je slag slaan. De snoeken trekken in deze periode van het diepe naar het ondiepe en vandaar, als de omstandigheden rijp zijn, naar het hele ondiepe. Vaak zie je al dat de snoek zich een beetje verzameld op de uitgangen van de winterstekken en vandaar uit steeds ondieper gaan. Als je in staat bent om met deze trek mee te vissen dan zit je eigenlijk altijd op de snoek en is vangen een garantie. Want ze willen nog graag wat grote brokken voedsel tot zich nemen voor het grote feest, waarin eten geen rol meer speelt, gaat beginnen!
Ook grote dames zijn nog op zoek naar een snack in deze tijd!
Ikzelf zoek voor stekken altijd naar het volgende: doorvaarten van de winterstekken zoals havens en bebouwing en begin deze vanaf eind februari af te vissen. Zolang ik daar nog vang blijf ik op deze stekken vissen, de waterdiepte is dan meestal 2 tot 3 meter. Zodra de vangsten daar teruglopen ga ik op zoek naar de snoeken op vaarten tot 1,5 meter diepte. Dit herhaal ik net zolang tot ik ze vang in de aantallen op 80 cm. water. Zodra daar ook de vangsten terugvallen is het voor mij einde verhaal, dan zijn ze waar ze zijn moeten om voor het nageslacht te zorgen. Heb dan respect voor de natuur en wacht tot zij zich weer melden voor een nieuw seizoen in juni voor een prachtig jaar Fish On!!
Zet ze snel terug want de paai wacht!
Tot slot wil ik graag nog even ingaan op welk kunstaas het beste voor mij werkt in deze periode. Waar in de koude dagen kunstaas uit 1 stuk het beste werkt, zijn het nu juist de driedelige pluggen die de beste vangsten voor mij geven. Bijvoorbeeld de pike fighter triple en de savage gears 4play met felle kleuren en redelijk snel gevist. Zowel werpend als trollend triggeren deze de vis om nog snel een snack te nemen voor onderweg! Ook grote bewegelijke shads op een lichte loodkop doen het werpend erg goed bij mij in deze periode, twichend gevist zodat ze veel beweging geven is eigenlijk altijd vangstgarantie!
Mooie metersnoeken op 3delige pluggen!
Veel plezier nog in de laatste weken en wens jullie veel Fish On!!!!!
Greets Hilco
Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Nederland gaat alweer een dikke twee weken gebukt onder het decor van bevroren wateren, sneeuw en aanverwante winterse ellende. Voor veel vissers betekent dit een noodgedwongen of juist een bewuste pauze in het najagen van onze passie en gezamenlijke dromen. Bij mijzelf lijkt het heilige vuur enkel alleen maar harder te willen branden, hoe extremer het weer des te harder wordt de lokroep om een hengeltje uit te gooien. Het zal wel een genetische afwijking zijn of een defect binnen mijn genetica. Zeker nu er al een dikke week sneeuw ligt en er nog veel meer van dit witte goed onze natuur lijkt te veranderen in een witte sprookjeswereld.
Tekst en fotografie: Sebastiaan Verkerk
Door een miscommunicatie met de roosterraar op mijn werk en aanverwante afspraken zie ik pas op zaterdag een mogelijkheid om er op uit te trekken richting het water. Per toeval kwam ik in contact met een andere visser die ook zaterdag een plasje zou bestoken met zijn maatje en aangezien het wel gezellig zou zijn om wat bij te praten had ik afgesproken om even te komen buurten alvorens zelf naar mijn stek te gaan.
Een harde noordoosten wind met een kracht van vier á vijf beloofde de gevoelstemperatuur behoorlijk ijzig koud te maken . De maximale dagtemperatuur zou ergens bij min zeven graden blijven steken. Extra lagen kleding zou dus geen overbodige luxe zijn. Hier en daar wat aanpassingen qua lijn en dergelijke zou ook geen kwaad kunnen. Wat dunnere onderlijnen om de eventueel traag reagerende snoek niet af te schrikken van een lompe stijve takel zou ook een goede tactiek kunnen zijn evenals een experiment met nylonlijnen. Nou ja door alle huishoudelijke bezigheden en aanverwante vertragingen was het alweer half twee in de nacht. Na het opspoelen van één molenspoel vond ik het eigenlijk wel gezegend, de rest komt zaterdag avond wel na de visdag.
Netjes gehaakt, zeker met deze vorst is het erg belangrijk om de vis op een onthaakmat te leggen om bevriezingsverschijnselen te beperken.
Traditie getrouw kruip ik weer te laat uit mijn warme bed na een veels te korte nacht. Gelukkig moest Frans eerst boodschappen doen met zijn vrouw dus de lazyweekendmodus kan aan blijven. Relax koffie drinken en ontbijten om vervolgens op het dooie gemak de auto voor twee man vol te laden met al de zooi die vandaag mee moet. Pffffffffff, ’t is echt wel koud zo in je joggingbroek en klompen. Ag ja ken het lichaam vast wennen aan de kou hé, há haha! Kopje koffie en wat verse vetbollen voor mijn gevederde vriendjes later verschijnt de bus van Frans die al op de hoogte was van mijn assepoesterpraktijken. Grinnikend zet die zijn tasje in de overvolle auto, gauw alle kleding aan doen en hopsa bij twaalven, we zijn onderweg voor een paar uurtjes artic fishing. Voor de zekerheid rijden we eerst richting eigen stek om polshoogte te nemen alvorens we doorrijden naar Pim & co. Tot onze schrik is er praktisch niet bij onze stek te komen door de weersomstandigheden tot overmaat van ramp knalt de wind ook nog eens vol in je gezicht. Voorzichtigheid is geboden als wij terug lopen richting het warme oord genaamd “auto”. FF bijkomen onderweg naar het meetingpoint P., grappig is het om te zien hoe twee mannen blij bezig zijn met een snoekje die ze net hebben gevangen. Altijd een goed welkom zo’n groentje te zien.
Gezellig onderonsje
Na wat vriendelijke kennismaking ’s groeten en wat geouwehoer verder wordt er besloten om de stek te delen. Zoals altijd duurt dit even voordat bij mij de hele circus opstaat, door de kou en geklets tussendoor duurt het echter nog langer. Plons een voorntje hier, een zwevend makreeltje en een paternoster voorn later wordt het tijd voor een kopje koffie. Of niet dan binnen tien minuten gaat de middelste hengel met een meter boven de bodem aangeboden voorn af. Contact zoeken gaat onwennig dit is uitgerekend juist de hengel waar het nylon opzit. Massive weerstand is wel merkbaar op deze afstand van zeventig meter of zoiets………..
Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje bang het voelt als de eerste keer weer dat ik onwennig een grote vis dril. Bang omdat ik niet weet hoe de lijn zou reageren op de uitvallen van deze vis, MAAR DE GROOTSTE VRAAG IS TOT HOEVER KAN IK DEZE VIJFTIENPONDSLIJN BELASTEN??!!!
Man o man het lijkt wel de eerste keer alleen in een auto na het behalen van het roze papiertje je weet hoe het werk maar durf nog niet direct het maximale eruit te halen.
Tot ver onder de kant houd de vis mij en mijn toeschouwers in spanning zal het een grote zijn of niet?? Op een meter of vijf uit de kant komt een donkere schim boven water, kortstondig vind er nog een kleine krachtmeting in het oppervlakte plaats voordat ik mijn prijs kan scheppen. Ongemerkt wordt ik gefilmd en gefotografeerd terwijl we bezig zijn met het neerleggen van de onthaakmat, gereedschap en dat mijn fototoestel is klaar gemaakt.
Happy met weer een mooie snoek.
In een splitsecond bedenk ik me alvorens de snoek met net en al het water uit te tillen dat er met deze temperaturen wel haast geboden is met alles om te voorkomen dat de vinnen en huid van deze mooie snoek kunnen bevriezen.
Onthaken gaat makkelijk, fotograferen idem dito terug zetten gaat eigenlijk ook uitmuntend. Met een krachtige haal knalt deze snoek haar hervonden vrijheid te gemoed, mooi is te zien hoe het silhouet snel de diepte in zwemt terug naar het warmere water.
Nog geen twee minuten later is het schepnet al totaal bevroren en dient ontdooid te worden in het warmere water. Voor het gemak laten we het net er maar inleggen totdat we straks naar huis gaan, met deze temperaturen vriest alles onder je ogen vast. Zelf als ik aan mijn metalen molenspoelen zit lijkt het of mijn huid er aan vast wil kleven BIZAR wat die kou allemaal doet.
Het bleef voor de rest stil…..
Op de gok wordt de voerboot terug naar de stek gevaren, een snijdende wind maakt het er niet makkelijker op om koers te houden. Hé?? Kl#te de klep wil niet open!!! Voorzichtig wordt de voerboot terug getrokken tegen de wind in, het spel lijkt wel vele minuten te kosten maar lukt uiteindelijk tot aan het strand. Mmm bevroren releasepin en tot overmaat van ramp zit de loodlijn ook nog in het kleine schroefje. Werkjes waar je nu met deze kou net niet mee wilt bezig zijn, maar het moet gewoon gebeuren. Een kleine tien minuten op onthoud verder vaart de boot wederom met een verse lading richt plek en gelukkig wordt de vracht nu wel netjes afgeleverd. Lijn strak draaien, swinger terug op de lijn en voordat ik het weet sta ik alweer met de afstandsbediening de boot te besturen op zijn terugweg.
Tijd voor wat napraat en slap geouwehoer komt er niet van want er is actie bij de buren!! Helaas is dit voor korte duur………… lijnbreuk voorkomt het vroegtijdige feest en zorgt voor een korte mineurstemming. Altijd vervelend maar dit hoort er soms ook bij. Zeker hier met de steile kleiranden en wie weet wat er allemaal voor rotzooi uit lang vervlogen tijden tussen zit. Lang verhaal kort er gebeurt verder niks meer vandaag. Morgen weer een dagje vissen, maar door deze extreme kou moet alles uit de auto gehaald worden om te ontdooien of te drogen willen we morgen niet gelijk voor problemen komen te staan……….
Mooie tijd hoor die winter, niks gooien met jerkbaits of grinders, no trolling no no! Maar een dag old-skool met dode aasvis in de weer, een beetje Beerenburg in je cola en wachten op dat tikkie op je hengel. Zo donders spannend spelletje dat vissen. De lijn die genomen wordt, een dobber die mooi wegloopt, lijn strak draaien om te voelen of er iets als aan het elastiekje trekt en dan aanslaan……… kaboem! Ik wil jullie dan ook graag meenemen in mijn visserij met doodaas op grote snoek!
Tekst en fotografie: Hilco van Nuil
Koning winter op de troon!
Het is wel een visserij van keuzes maken want aantallen is niet mogelijk hoor je wel eens…. Nou broodje aap hoor want ik kan je zeggen dat wanneer je de goede keuzes maakt, er in de winter geen stukkie hout of plastic, in welke vorm dan ook, tegen op kan! Op mijn topdag aller tijden had ik er 47 in de boot en dat is mij met kunstaas nog nooit gelukt. Mijn vismaat van die dag Gert, riep op een gegeven moment uit pure wanhoop: heee! stoppen met bijten ik mot roken donder!! Wat maar aangeeft dat het complete madness was op de dobbers. Ik geef toe dat het zeldzaam is zo’n gouden dag maar dat het mogelijk is was maar weer bewezen. Keuzes maken ja dat wel, wil je op grote snoek vissen of voor de aantallen gaan, das dan je keuze. Zodra je ze begint te vangen tussen de 65 en 80 cm kan je best geluk hebben dat er een grote kroko tussen door komt maar dan heb je wel mazzel!
Wees er zuinig op!
Ik verkas dan vaak meteen als ik er een stuk of 5 heb, mooi op zoek naar de grootmoeders van al dat dartelende spul! Voor de meeste vissers onder ons is het moeilijk om meerdere metersnoeken per dag te vangen, toch is het makkelijker dan je denkt. De meesten onder ons kunnen namelijk de verleiding niet weerstaan, als ze meerdere mooie vissen vangen tot 80 cm, om dan te vertrekken. En dat is ook prima want je kunt prachtige dagen hebben met mooie sport op deze snoeken. Maar de kans dat je echt grote snoeken gaat vangen wordt door deze benadering niet echt groter. Ik ga dus proberen om wat inzicht te geven in de visserij met doodaas op grote snoek.
Ze zitten er die 120 plussers!
Het komt erop aan om op de goede tijd op de goede plek aanwezig te zijn. Tja mooi, nou weet ik nog niks hoor ik je al denken maar dat zal ik proberen uit te leggen. Ik begin meestal echt fanatiek te vissen met doodaas wanneer de watertemperatuur rond de 9 graden komt. Onthoud altijd als je naar je water kijkt dat snoeken groter dan 110 cm de top predators zijn van dat water. Zij zullen dan ook altijd de beste jachtplekken opeisen en de snoekjes tot 70 cm blijven daar liever uit de buurt van deze staartenbijters.
Soms is de beloning mega!
Dat is meteen ook de hele truc van deze visserij. Op het moment dat de temperatuur een vrije val maakt naar die 10 graden zal de aasvis, op strategische plekken zich verzamelen en richting overwinteringsstekken migreren. Vaak zijn deze beschutte plekken bereikbaar via versmallingen binnen het watersysteem. Op dat moment zal de grote snoek klaar liggen op die stek en is het easy hunting voor hun op de enorme witvis populatie die daar langs moeten passeren.
Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat de grote snoeken enkele vaste standplekken prefereren, op zo’n vaste plek kan jij ze ook vangen als ze niet actief aan het jagen zijn. Een goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld een strookwater recht achter brugpijlers, hier is door constante stroming een diepere geul ontstaan. Deze geul is vaak wel 50 cm dieper dan de rest van het omringende water, mijn ervaring heeft mij geleerd dat de grotere dames vaak rond deze geulen liggen. Best slim trouwens, zij liggen daar dan in relatief rustig water wat weinig energie kost en de enorme voedselvoorraad is binnen 3 slagen vanaf de staart voorhanden. Natuurlijk zijn er ook momenten dat ze niet liggen maar actief aan het jagen zijn en dan kan je ze binnen een straal van 300 meter rond deze geulen meestal ook goed vangen!
Vis niet te licht ik gebruik 3 lb hengels!
Hoe lang deze visserij op de grote dames goed blijft merk je snel genoeg want zodra je vissen tot ongeveer 85 cm gaat vangen dan weet je dat het grote festijn feitelijk over is. Vaak krijg je nu een periode die moeilijker is om meerdere metersnoeken te vangen want het weer is vaak eind november begin december te wisselvallig. Zo heb je een aantal nachtvorsten gevolgd door dagen van 12 tot 14 graden boven nul. De aasvis wil dan nog niet geconcentreerd bij elkaar blijven en de snoek is dan vaak een beetje zwervende. Dit is dan ook de periode dat de mensen met een boot de betere vangsten hebben, zij dekken met hun sleepdobbers meer water af dan diegene die van de kant aan het vissen is. De ingangen van bijvoorbeeld havens zijn dan over het algemeen de betere plekken om te bevissen!
Dan is de kou wel weg, wat een geluksgevoel!
Nu komen we aan bij de watertemperatuur van 0 tot 5 graden, de aasvissen liggen nu geconcentreerd op hun overwinteringsplekken. De meest voor de hand liggende plekken zijn jachthavens en water wat gelegen is tussen de bebouwing, echter pas op dat je hiermee jezelf niet te kort doet, want dit zijn ook de stekken die het meest bevist worden. Kijk goed om je heen, alle plekken die in de luwte liggen en bij voorkeur doodlopend zijn, geven kans op grote snoek. Vis zoveel mogelijk de kant af die uit de wind ligt en waar als je geluk hebt een waterig winter zonnetje op schijnt. Ikzelf vis altijd met aas waarvan ik zeker weet dat het groter is dan 90% van de maat die er als aasvis ligt. Dus aas van minimaal 25cm en groter want dikke snoeken zijn gek op groot en “easy food”! Als je in staat bent op een stek een vis te vangen groter dan 110 cm ga dan zeker niet verkassen want ik beloof je dat er op die stek meer grote snoeken aanwezig zijn. Ik heb zelf vele dagen gehad dat ik over een lengte van 100 meter drie vissen boven de 115cm ving in een korte periode.
Deze takels zijn perfect de dreg wordt mooi uit de aasvis geslagen!
Een oude legende is dat de snoek in de winter diep zit, op de grote grindgaten aan de rivier is dat ook zo. Maar op de plekken zoals ik de beschrijf worden de beste vangsten gedaan op 1.5 tot 2.5 meter water. De aasvis ligt in een grote wolk op het diepste gedeelte van deze stekken, wat meestal 3 tot 4 meter betekend. De roofvis ligt rondom deze wolken witvis met de boot en sleepdobbers vis ik dan ook op een diepte van 2 meter meestal zo een 5 meter uit de kant, mijn aasvis is op deze manier goed zichtbaar voor de groenjassen die onder een steiger of boot wachten op hun kans! Trouwens als kantvisser laten de meesten een grote kans liggen, gebruik eens een hengel van een meter of drie en half, werpgewicht van rond de 150 gram en monteer eens een sleepdobber. En kom in beweging je vist op die manier veel meer water af dan degene die een vaste stek kiest! Gebruik minstens 30 gram lood zodat de aasvis op diepte blijft terwijl je loopt, molen open lijn onder je vinger en bij het minste tikje de lijn laten lopen mooie visserij en erg succesvol!
Happy fisherman!
Tot slot een laatste tip: vaak zie je in vangstverslagen dat wanneer er op een bepaalde stek goed wordt gevangen, dit echter met de week slechter wordt als je goed oplet. De minder slimme vissers blijven dan maar hangen op die stekken en je ziet ze van hele mooie aantallen naar 1 of 2 visjes per dag gaan. Pas je deze tactiek zelf ook toe en ik weet het is aanlokkelijk, dan doe je jezelf echt te kort. De grote dames zijn de wekelijkse foto shoots namelijk snel een beetje zat, blijf dus goed naar je water kijken want er is vast een stek in jou omgeving waar je ze wel weer vangen kunt en dat is vaak dichterbij dan je denkt! be smart!!!!!
Fish On, Greets Hilco
Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Maandagmorgen zit ik nog even te chatten met Derk over hoe druk het op dit moment is bij hem met al zijn spuit en bouwopdrachten voor Derkbait. Aangezien wij beide na het oud en nieuw feest wat gezamenlijke vrije dagen hebben geef ik aan met een gekke bek dat het wel eens tijd wordt dat Derk zelf eens lekker een dagje moet gaan genieten van onze gezamenlijke hobby. In plaats van de geplande paar uurtjes die Derk er heel misschien zelf op uit wilde gaan plannen we eigenlijk rap een hele dag relax vissen met doodaas.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk
Goed verlichte werkplek.
Buiten regent het nog zachtjes als ik de donkere weg richting plas op rijd. Het is nu pas iets over half zeven en binnen een half uurtje wordt Derk pas verwacht. Dit geeft mij de gelegenheid om relax de visdag te starten, op het gemak wordt de led lamp aangedaan en een paraplu achter op de auto gezet. Zo mijn mobiele goed verlichte droge werkplek voor vanochtend is klaar. Gauw een bakkie koffie klaar maken en vast wat zooi uitladen en naar de stek lopen. Eigenlijk gaat alles wel in routine matig maar een traag tempo. Waarom? Vissen moet relax zijn genieten van de natuur die lijkt te ontwaken en niet op je werk waar alles snel moet! Het begint immers met een goeie voorbereiding van de visdag.
Hé daar komen twee lampen in de verte het bospad afgereden……. Een minuut of wat schudden we elkaar de hand en kletsen wat bij voordat wij gezamenlijk de hele handel verder opbouwen. Het zal ergens rond de klok van half acht zijn als de vier aasvissen in het water liggen. Derk wilde graag met een voorn en pop up haring vissen, zelf hang ik er een halve drijvende makreel en een sardine aan de lijn. Tijd voor koffie is er bijna niet zo aan het begin van deze dag. Krabben of kreeften hebben het gemunt op mijn sardine. Nu de watertemperatuur rap richting de negen graden loopt wordt dat gespuis onder de waterspiegel wederom actief.
Drie pogingen en vele gaten verder in mijn arme sardine wordt het tijd om er iets aan te gaan doen. Maar eerst gauw de rechter hengel van Derk goed leggen en de swinger afstellen. Derk heeft ondertussen namelijk een twijfelachtige aanbeet gemist en heeft opnieuw zijn aasvis vakkundig op de stek gedeponeerd. Voor het goed afstellen krijg ik echter geen tijd telkens als ik de swinger op zijn plek hang zak die iets naar beneden waardoor het alarm begint te schreeuwen en de swinger oplicht. Voorzichtig wordt de lijnclip open gezet en voel ik duidelijk de lijn in rap tempo door mijn vingers glijden. Zonder aarzeling sla ik hard maar resoluut aan, ondertussen roepend naar Derk dat hij er een vis op heeft. Binnen no time staat Derk met een heerlijk kromme hengel de eerste vis voor hem van het jaar en van onze dag te drillen. WHopaaaaaa begin de dag met een dansje hé héé met een snoek!! Nou ja, ik sta vrolijk naast Derk te dansen van blijdschap. Altijd leuk als er daadwerkelijk een vis in het net komt.
Gauw onthaken, meten en deze mooie vis fotograferen.
De eerste snoek van Derk.
Keuze wordt nu ook wat gemakkelijker sardine gaat terug de reservebank op en ook voor mij mag er een mooie voorn het speelveld betreden. Binnen de kortste keren liggen er twee kakel verse voorns op hun plek. Piep piep en ook ik sta naast mijn hengel te wachten op wat verder komen gaat…….. niks er gebeurt verder niks dan deze laffe schijnvertoning van een aanbeet. Half uurtje later weer dezelfde vertoning op de voorn hengel echter nu komen er ook nog eens wat flauwe tikjes op de hengeltop door. Voorzichtig klik ik de lijnclip los, voel met de hengel of er nog actie is aan de andere kant van de lijn. Door een minutieus tikje verraad de tegenspeler in dit toneelspel zich. BAM hangen of niet?! JA de vis komt al bonkend naar me toe gezwommen, de massieve weerstand voorspelt net als de diep doorbuigende drie ponder veel goeds. Bij het onthaken zien we beide dat deze vis ook net voorin is gehaakt, gevalletje heel voorzichtig azen.
De eerste ook voor mij.
Voerboot gevuld met aasvis en wat extra haring kopjes voor een geurexplosie onderwater vaart terug naar plaats van bestemming een mooie taludrand. Beide krijgen we eigenlijk wel langzamerhand trek in een warme MC Derkburger met ui. Maar door de aanhoudende stroom laffe aanbeten krijgen we beide er geen tijd voor om serieus aan het bakken te gaan. Eindelijk zet er een aanbeet bij mijn hengel aarzelend door. Als onder het drillen ook Derk aan de bak kan lachen dit beide voeren we nu onze eigen strijd. Gauw net onder mijn vis, onthaken, hup in de STR en terug het water in. Visite van de blauw groene brigade, ja jullie wachten maar even vis gaat voor..
Dezelfde maat als Derk zijn tweede echter een compleet andere bouw en kleur deze vis.
Terug naar Derk, hopla hola vis in het netje onthaken fotograferen plons vis weer terug in zijn element. Pasjes tevoorschijn complimentjes ontvangen en nog wat praatjes met de dame en heer van de blauw groen brigade en nog een keertje met mijn eigen vis op de foto.
Dos Pikos voor Derk ene lekker dik.
Poef lijkt in dit tempo wel op werken maar beide vermaken ons prima. Nieuwe takels inclusief…….aasvissen belanden binnen vijftien minuten terug op hun plek.
Haring kopjes de ultieme lokkers…Ready voor vertrek!
Hamburgertime of ehhhh nee geen bakboter bij ene ikke ook al niet. MMmm dan maar naakt in het pannetje dat rauwe vlees en ui. Voor het aanbakken te voorkomen een scheutje water en het vuur kan zijn werk doen. Tussendoor nog een aantal maffe laffe en valse aanbeten en wat missers. Als we hier al van kunnen spreken. Ronde twee met lekkere broodjes en flauwe Facebook geneuzel om de tijd tussen het wachten op een aanbeet te doden.
Bakken…vangen, Derk kijkt op wat er bij met zijn hengel gebeurt.
Eigenlijk worden we beide een beetje melig van al dat gepiep dat we beide verbaasd zijn dat er nu wel een vis er met weinig vertrouwen vandoor gaat het spelletje van voorzichtig weg zwemmen duurt alweer een kleine vijf á tien minuten voordat ik besluit toch maar te slaan. Hard bonkend en vechtend geeft deze vis zich niet gauw gewonnen. Onder het drillen voelt het of de haak los schiet en ergens achter blijft hangen. Het zal toch niet waar zijn dat ik deze vis ga verspelen. Met iets minder druk op de hengel probeer ik deze vis rustig af te drillen. Gelukkig lukt dit ook, Derk schuift vakkundig het net onder de vis door. Lekker hoor de vijfde vis voor vandaag en weer is het een goeie vis. Na het onthaken, meten komen we er achter dat dit de grootste vandaag is. Happy, gauw de volgende foto shoot en deze dame kan terug in haar element.
Snoek nummero drie voor mij.
Doordat we beide al erg vroeg uit de veren waren kaken we stilletjes aan in en besluiten net voor schemerdonker vast rustig te beginnen met inpakken van deze geslaagde dag.
Zo zit het weken tegen en is de vis niet te vinden of te vangen en voordat je het weet heb je weer even de wind in de zeilen.
Thomas wou graag eens en dag mee op snoekjesjacht, nou dat kon nog mooi even zo voor de feestdagen. Met de feestdagen zelf wil ik altijd graag bij het thuisfront zijn. Ik denk dat elke visser die een relatie heeft mij begrijpt als ik zeg dat een partner het maar wat zwaar kan hebben met een visserman. Weekenden zelf vaak weg en als ze samen op vakantie willen dan gaan de wenkbrauwen omhoog in een staat van, er is wel viswater toch? Om maar niet te spreken van al die avonden van hé, niet te laat hé want morgen vissen hoor! Nu maar hopen dat ze dit leest, scoor ik weer wat reservepunten mee voor het nieuwe seizoen!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
De wereld ontwaakt!
Maar alee, vissen gaan we vandaag met doodaas op de sleepdobber dus niet veel meters maken maar gewoon paar stekjes uit peuteren. Mooie visserij, lekker de electro aan, complete stilte op het water, met aasvissen in de weer en wachten op het moment dat je een tikje krijgt op je lijn. De spanning bouwt zich op in je lichaam als de dobber vertrekt…..is het een grote? ga ik wel raak slaan? En dan als alles klopt het gevecht, veel beter en mooier kan het niet worden in mijn optiek! Mijn vrouw zegt vaak tegen mij, jij spoort ook niet helemaal! Eerder jaagde je op slank en nu?????? Hoe vetter hoe beter, kan raar lopen in een mensenleven!
Prachtig werk dat doodaasvissen!
We toeren al een strak uurtje over het water als de eerste aanbeet van de dag komt, Thomas zijn dobber heeft besloten om aan de wandel te gaan. Aan het tempo te zien moet het haast wel een oma zijn, zo langzaam en traag gaat het hele zaakje een stukkie weg dan weer stil. Gekscherend verhaal ik maar wat over dat ze haar kunstgebit nog niet in heeft en dat ik gelijk ga krijgen bewijst Thomas binnen een minuut. Hij draait, slaat aan en de hengel slaat krom, een beuk nog één en dan……….. bye bye! Ik heb zelden iemand zo beteuterd zien kijken als deze man en denk meteen, zal hem maar een beetje opbeuren en de volgende woorden drijven over het water: dat was een hele hele beste, zo eentje krijg je er niet meer aan vandaag!
Huupsa een juupsa!
De beste man ploft in zijn zetel en geeft me een vernietigende blik, altijd een mooi moment om zo even nieuwe vrienden te maken haha. Ik knipoog maar eens en de lach breekt door aan beide zijden. Das vissen maat, win or loose…. all in the game! Er komen er wel meer dus let’s go Fish On! En zo was het maar net, exact een klein half uur later loopt zijn dobber weer weg. Deze vis is wat resoluter en ja hoor…BAM en hangen!! Dit is echter een aap van een snoek, springen en raar doen alsof het hele water moest weten dat er iets niet pluis was vandaag. Maar pech voor de dame want deze dans kwam voor haar tot een einde. 87cm schoonheid en een pleister later voor Thomas was het plaatje een feit!
Mooie plaat voor later!
Net als ik me bedenk dat samen vissen volgens mij iets anders betekend dan kijken hoe een ander beet krijgt, heeft een juupsa besloten om mij uit mijn benarde situatie te bevrijden en mag ik ook mijn eerst echte van de dag begroeten. Een mooie 90er geeft goede partij en ik ben in mijn hoofd ook weer vrij! Blijkbaar krijgen we een bijt uurtje want de aanbeten volgen elkaar nu redelijk snel op. We vangen een paar mooie vissen en weten er ook nog beide eentje vakkundig te verspelen, dikke dikke fun hebben we in ieder geval wel met zijn beiden en ook dat is waar het omdraait.
Mooie krijger!
Dan, het loopt al zo tegen een uur of 3, komt die dikke doffe dreun op de aasvis van Thomas. Die aanbeten herken je uit duizenden, resoluut en kordaat wordt de dobber mee de diepte ingenomen. Nu is de tijd om je pr te zetten kerel, roep ik om de druk er een beetje op te houden! Maar Thomas laat zich niet van de wijs brengen, hij draait langzaam de lijn strak tot hij voelt dat er aan de andere kant iets zachtjes terug trekt en meteen daarop zet hij de haak. De 3 lb hengel gaat dan ook meteen in een mooie boog staan en Thomas zijn gezicht is als de hemel die opklaart na een zware regendag want hij weet het…..this is the one!!!! Ze komt redelijk makkelijk mee naar de boot en laat zich in het water op haar volle lengte zien. WOW, das een hele hele beste roep ik al dansend door de boot! Ze knalt vol de diepte in en vol onder de boot door, complete woestenij want de lijn giert van de molen en Thomas hangt in extase vol aan de hengel! Het water kolkt en bruist als ze uiteindelijk aan het oppervlak komt, nu snel landen en daar is ze hoor!!!
Bam dikke pr voor Thomas!
Na de fotoshoot en de release doen we maar een beetje dom grijnzen, is toch een speciaal moment om samen te delen. Dit zijn de vissen waar je over jaren nog over spreekt in een bruin café, aan een tafel met een gehaakt kleedje met een goed gevuld glas! Ik heb genoten fluisterde Thomas zacht, ik knik en kijk peinzend over het weid en kan het even niet laten…..die eerste aanbeet dat was toch wel de grootste van vandaag!
De tandjes!!
Rest me niks anders dan een ieder een super 2013 te wensen, met mooie vangsten en een gulle lach!
Fish On! Greets Hilco.
Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
