Categorie: Vangstverslagen

Het is zaterdagochtend 15 februari 2014 als er voor de zoveelste keer deze winter een storm depressie langs Nederland trekt die voor veel wind zorgt. En zo langzamerhand zou je bijna beginnen te denken dat er daar boven iemand ons aan het treiteren is want het gebeurt telkens in het weekend.

Tekst en foto’s: Daniel van der Post

Gelukkig hebben we een mooi stekje waar we ook met windkracht 7 nog redelijk goed met de kajaks kunnen vissen zodat we er toch telkens weer op uit kunnen trekken om de diverse rovers te belagen met ons kunstaas. Zo ook dus deze zaterdag en zo zaten mijn vis maat Ronald en ik weer vroeg in de morgen in onze kajaks op het water. Vanwege de winderige condities koos ik ervoor om niet met de lichte lood koppen te gaan gooien maar om een 18 cm lange Fox shad gemonteerd op een 15 grams lood kop zeer traag langs de kantjes te gaan diagonalen/slepen. Hierdoor kan ik met de hengel in de hand mijn shad zeer nauwkeurig aanbieden en hopen op die oh zo gewilde dreun.

En die dreun kwam al heel snel vandaag….na amper tien minuten was er al een dikke snoek die mijn shad wel zag zitten. Na een mooie dril duurde het toch ff voordat ik haar met de kieuw greep kon pakken door een combinatie van de harde wind en stroming wat ervoor zorgde dat het wat lastig manoeuvreren was. Maar uiteindelijk mocht deze prachtige meter snoek ( 108 cm ) even poseren voor de camera voordat ze haar vrijheid weer terug kreeg.

Nou je begrijpt het al, mijn dag was al gelaagd op dat moment. Binnen 200 meter is het nog tweemaal raak, ditmaal zijn het echter beduidend kleinere snoeken  ( 75 & 60 cm )maar het beloofd veel voor vandaag. Maatje Ronald had werpend met licht materiaal al een paar snoekbaarzen gefopt dus ook die hadden er zin in. Toch duurde het hierna een tijd voordat ik weer wat actie kreeg in de vorm van een leuke snoekbaars. Maar wild was het niet meer en er moest wat meer voor worden gewerkt en dat maakt het natuurlijk alleen maar meer uitdagender. En daar houden we van….nog scherper vissen was het moto en dit werd bij mij beloont door een mooie 70+ cm snoekbaars die de 18 cm lange shad probleemloos weg werkte.

Vervolgens kwamen we op een stuk water dat wat meer beschermd is voor de nog altijd stevige zuidwester. We besloten om hier wat langer te blijven en dit stuk water eens goed te gaan uitgooien met rubber. Dit leverde mij  2 snoeken op en 1 voor maatje Ronald qua lengte zaten ze alle drie rond de 70 a 80 cm.

Vervolgens bleef het op een mini na bij mij een tijdje stil en was ik inmiddels al een heel eind terug gevaren. Onderweg had ik een paar aanbeten gemist…waarschijnlijk snoekbaars  maar dan gebeurde het toch. Een harde aanbeet en ik voelde even een flink gewicht……echter maakte ik een scherpe bocht met de kajak en dit samen met de wind zorgde ervoor dat mijn lijn achter m’n roer bleef steken. Dus gauw de beugel van de molen open gezet en met het nodige kunst en vliegwerk lukte het om mijn lijn te bevrijden van het roer. Dit duurde toch al gauw een minuut en had de snoek in de tussentijd niet meer gevoeld dus ik vreesde dat ze was ontsnapt. Bij het strak draaien van de lijn bleek ze recht onder mijn kajak te liggen net alsof ze mijn gestuntel netjes had afgewacht om daarna het gevecht aan te gaan. Het was een mooie dril en ze deed er alles aan om aan de haak te ontkomen (nu wel ! ) Gelukkig zat deze goed gehaakt en kon ik haar even later met de kieuw greep pakken. Geen meter dame maar met 95 cm en tonnetje rond wel een zeer mooie vangst.

Het was inmiddels al vrij laat en bleek ze een mooie afsluiter van deze dag te zijn. Aan het einde van de dag konden we tevreden terug kijken met beide 10 vissen op de teller.

Op naar het volgende avontuur…..

Mocht je vragen hebben over het kajak vissen? Daniel vd Post is met zijn complete kajak 3 dagen aanwezig tijdens de Visma op de stand van Roofvisweb.nl. Meer Visma nieuws binnenkort hier op Roofvisweb.nl

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Daniel van der Post

Zoals al zo vaak deze kwakkelwinter moesten de plannen weer bijgesteld worden. Michel en ik dachten op jacht te gaan naar de grote dames van het weid maar met windkracht 6 tot 7…….dat ging hem niet worden. Plan B maar in werking gesteld en lekker snoekjes proberen te vangen in het land van wuivend riet, vergezichten en wildlife!! Altijd makkelijk als je zulke stekjes kent, op deze manier gaat er ongeacht het weer geen kostbare visdag verloren.

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Het was rond de klok van 9 dat Michel bij de helling aankwam, mooie tijd voor die wintervisserij. Zeker in de natuurgebieden, waar over het algemeen maar een meter water staat, zijn de aastijden van de snoek vaak pas wat later op de dag. De beste resultaten heb ik meestal na 14.00 uur maar vandaag was dat een gevalletje pech want Michel moest om vier uur alweer bij de helling zijn ivm met een vergadering die avond. Dus dat betekende dat we om half vier terug naar de helling moesten. Vandaag Een stuk of 10 en dan ben ik gelukkig flitste het door mijn kop, dat het heel anders zou gaan lopen dat kon ik toen nog niet weten! Dwaas, echt dwaas dat had moeder natuur voor ons in petto!!

Lekker trollen was ons strijdplan, dat het een makkelijk manier is om snoek te vangen dat klopt maar echt goed trollen is toch wel een moeilijk kunstje hoor. Kom zo vaak vissers in de avond tegen die op hetzelfde water aan het trollen waren geweest en dan 4 of 5 snoeken in de boot konden landen. Als ik dan op het lijstje keek en we er ca. 15 of meer hadden, ligt het dus niet aan het water!!! Je moet duidelijk je stekken weten, de juiste snelheid aanhouden en dieptes weten te bepalen etc etc. Zoals altijd begonnen we maar met 4 verschillende aasjes te vissen, niet alleen verschillend qua actie maar ook zeker van kleur.

Op ons eerste stekje waren we al een half uur aan het vissen en ik wist zeker dat ze er waren maar geen tikje hoor. Zomaar uit het niets een beste beuk op mijn hengel, Bam de eerste mooie is de sjaak!!! Niet veel later krijst de reel van mijn vismaat het uit en ook kan hij even genieten van een mooie volle wintersnoek. Met een dikke smile op de kopjes verkassen we maar eens naar het volgende stekje, eens kijken hoe het daar gesteld is met de snoekeljoekels. Aangekomen weten we beide dat dit hem niet gaat worden….ik stel niet veel eisen aan mijn viswater maar beetje schoon moet het toch wel zijn. Maar hier, pffffffffff….bruine choco daar heb ik geen hekel aan maar dan wel in een beker. Toch proberen we het maar even en dat heeft een reden. Veel vissers slaan op de vlucht als ze zulke zooi tegenkomen, ik probeer het toch altijd nog even met ratelpluggen en het liefst dan wit of chroom. Lijkt eigenwijs maybe maar zo een plek is ook al lang niet bevist en je kan er tegen een leuke bonus snoek aanlopen. Vandaag echter verspilde moeite dus de rat de sporen gegeven en naar nieuwe avonturen onderweg!

Heb nog een heel goed stekje” roep ik naar mijn maat toe terwijl we onderweg zijn. Hij kijkt me een beetje schamper aan, zo van: jaja maar dat riep je over de vorige 2 ook en het is 12 uur en we hebben er nog maar 2! Ik knipoog maar eens naar hem, heb vertrouwen vriend! Ach, ook al vangen we er geen schub meer bij we hebben toch een prachtige dag in deze mooie wereld. De duim gaat omhoog en een kreet Fish On schalt over de plas. Aangekomen op bestemming gaan de aasjes te water en het is geen 100 meter en ja hoor…. kromme stok!!! Dat geeft de burger moed en dan gebeurt daadwerkelijk waar je op hoopt, de ene na de andere aanbeet krijgen we op een stuk van 500 meter. Sommige klappen eraf maar de meest blijven hangen, snoeken madness on top!!! Ik probeer nog een sjaggie te draaien tussendoor maar dat kwam er maar niet van want Ik hoor Michel roepen: Yooooo 15, yoo 16 hoho 19….. knetter ging het!

Maar zoals altijd begint de tijd te dringen en moeten terug, weg uit dit paradijs der vissers waar gierende ratels kromme hengels en lachende mannen zich thuis voelen. We pakken stek 1 nog even hoor want die ligt redelijk vlak bij de helling zei ik tegen mijn vismaat. Ik probeer maar wat tijd te rekken maar “lijkt me goed plan” is het antwoord….nog eeehm! En ook daar waar het in de ochtend juist zo kalm was gaan de snoeken helemaal los. De ene na de andere poft er volgas op! Maar we moeten  nu toch echt een einde aan dit festijn maken want de plicht roept. Whaaa, 23 stuks gevangen, een kleine acht stuks die eraf vlogen en met minstens 15 die haakten maar niet bleven hangen was het toch een spectaculair middagje geworden.

Deze visserij heeft net zoveel passie voor mij als de jacht op de grote snoeken, mooie aantallen in een prachtige wereld…wat wil een mens nog meer? En vraag je je af of er afgelopen weken geen grote snoeken zijn gevangen? Haha, zeker wel maar die heb ik maar even bewaard voor het volgende verslag hier op Roofvisweb.nl!

Fish On,
Greets Hilco

Ik ben in de gelukkige positie dat ik mag omgaan met bekende, minder bekende en hele bekende mensen in het roofvissen en dat ik met goede, minder goede en zeer goede vissers mee mag!! Met regelmaat besef ik mij dat en koester dat soort dingen…. Dat heb ik echt allemaal niet aan mijzelf te danken maar aan mensen zoals Frank van Vliet en Evert Oostdam die mij overal binnen het roofviswereldje meeslepen maar ook op zakelijk gebied heel erg op weg hebben geholpen. Dat mag best wel eens genoemd worden want ik ben daar alle dagen nog enorm dankbaar voor. En zonder anderen te kort te doen noem ik gewoon even deze twee namen maar ik zou er een waslijst van kunnen maken.

Tekst en foto’s: Derk vd Molen

Op visgebied is dat net zo, er zijn een aantal doorgewinterde vissers van Roofvisweb die met grote regelmaat op het water zitten en die, wanneer ze weten dat ik wegga, mij van de nodige info voorzien. Mensen als Sebastiaan Verkerk, René vd Brug en Hilco van Nuil. De laatste had een weddenschap met mij verloren door een corrupte scheids waardoor ik een dag mee zou gaan met de Mad Rat. Op beurzen en via de telefoon hebben we de laatste jaren al heel veel contact maar van vissen was het nog nooit gekomen en dat is ook mijn eigen schuld…

15 januari op een woensdag zou dat gaan gebeuren, ik zou opstapper zijn bij Hilco en we gaan vissen met doodaas… Ik als verstokte kunstaasvisser weet wel dat dat goed vangt maar zolang het niet hard is en rammelt ben ik wat uit mijn doen. Aan de andere kant geef ik mij gewoon over en laat mij leiden door een echte visgids die bakken ervaring heeft en donders goed weet wat hij doet. Om 09:00 uur spreken we af bij de helling wat mij wel bevalt, we schudden elkaar de hand en ik geef Hilco een busterjerk peacock welke hij wel verdiend had. Hilco kwam daarentegen met een muts van roofvisaas die ik gekregen had van hun waarvoor nog mijn dank.

We gooien de spullen in de boot en duwen haar het water in. Met een simpele ruk draait de mercury en niet veel later krijg ik het teken…… FISH-ON!!! We slepen met een dobber en een firebal beiden voorzien van een doodaasvis van roofvisaas.nl die vers uit het pakje komen en in het water zullen ontdooien. Na een drie kwartier zie ik iets mijn dobber tegen houden en het lijkt wat op rommel aan de haken. Maar als ik binnendraai blijkt er een kleine rakker op de veel en veel te grote maaltijd te zijn gestort. Bizar want de aasvis is bijna net zo groot en de vis zou deze nooit op kunnen eten.

We hebben er wel de grootste lol om maar volgens Hilco tellen dit soort vissen niet. Zelf denk ik dat hij gewoon jaloers is want hij staat nog op de 0… Na deze vis dezelfde behandeling te hebben gegeven als de grotere exemplaren gaan we weer verder. Ik zie ze dobber van Hilco onder schieten en hij geeft de vis de tijd de aasvis goed te draaien en dus het moment om aan te slaan maar helaas de vis schiet van de haken af. Als we aan het einde van de drift zijn en willen gaan draaien gaat mijn dobber langzaam aan de wandel en langzaam aan de wandel betekend meestal grote vis. Ik wacht geduldig af op het moment dat we denken dat de vis zijn maaltijd gedraaid heeft en op dat moment draai ik de slip even goed, de lijn strak en haal uit naar achteren.. Een protesterende vis aan de andere kant van de lijn geeft mooi sport en na een aantal runs is ze er klaar voor om met mij op de foto te gaan.

Het is een prachtig stevig gebouwde vis. Nieuwe aasvis er aan en weer verder op pad want we willen nog wel een paar vangen. Het is gezellig in de boot en we kletsen over van alles en nog wat, stekken en technieken komen langs maar wat in de rat verteld word blijft in de rat ! Dan schiet Hilco zijn dobber weer weg en na een paar tellen wachten besluit hij om de hengel maar eens goed krom te trekken. Weer een bijzonder stevig gebouwde vis komt de boot van binnen bekijken en mag met de sympathieke visgids op de foto en welke snoek wil dat nou niet want soms lijkt het of de vis bij hem in de boot springt!!

Maar vandaag was dat even anders want het was niet wild. Als we weer keren en een paar meter op gang zijn gaat de firebal hengel ineens heel raar doen bij mij en heb ik een kleine snoek weten te vangen. Deze zetten we ook terug en gaan we pauzeren. Ik zet de brander aan en bak wat hamburgers.

Tussen de middag even goed eten betekend de rest van de middag scherp vissen alleen slaat het weer geheel om en is het gebeurd met de aanbeten.. We pakken die dag niks meer en gaan vlak voor het donker word terug naar de helling. Ik houd de boot vast en Hilco pakt de auto en rijd de trailer naar beneden. De rat ligt er in no time op en we evalueren de dag nog even na onder de klep van de auto van Hilco onder het genot van een glas cola met…… Dan schudden we elkaar de hand en gaan ieders weer onze weg. Hilco bedankt voor een dagje lekker vissen, dat gaan we vaker doen!!

Vriendelijke groet,
Hilco van Nuil en Derk van der Molen

Eindelijk was het dan november, een heerlijke tijd en de stekjes lekker overzichtelijk. Hmmmm zou je denken maar moeilijk en taai taai dat was het wel! Ook de vangst(blank)berichten die mij om de oren vlogen gaven de burger niet veel moed. De strategie moest dus maar compleet anders maar dat kun je dan ook rustig wagen als het taai en moeilijk is.

Normaal was dit de tijd voor de jachthavens met zijn overvloed aan aasvis, het paradijs voor de snoekvissers. Nu…pfff… hoge temperaturen en aanhoudende zuidenwind meestal kracht 4 of meer en als klap op de vuurpijl werd het water in dezelfde tijd naar winterpeil gebracht. Mean shit krijg je dan……troebel water en korte aastijden, spek aan je kont kweken noemen ze dat bij ons!

Op het meer was het eigenlijk hetzelfde, op de structuren met een waterdiepte tussen de 3 en 6 meter werd er ook maar mondjesmaat gevangen. Dus het roer maar helemaal om want als het niet kan zoals het moet… nou dan maar zoals het kan! En waarom zou ik me aansluiten in een werkwijze waar het aantoonbaar taai is? Nothing to lose!!!!!!

Ik zocht dus de vlakke ondiepe platen op die maximaal een kilometer van de stekken af lagen vanwaar de aasvis zich had verzameld. Korte aastijden, zoals ik de afgelopen jaren heb ondervonden, betekend vaak dat de snoek even komt jagen op de stek maar er niet wil blijven hangen. Vraag me niet waarom ze dat doen want dat is mij nog steeds een raadsel…

Meestal vond ik ze dan op het ondiepe tussen de plantenresten die langzaam terrein aan het prijs geven waren. Ook bij de jachthavens liggen ze dan vaak super ondiep, op de ingangen op maximaal 1.5 meter diep. Slepend met grote aasvissen onder de dobber, strak langs de oude plantenbedden brachten toch op deze manier gemiddeld 10 aanbeten per dag… super wild is dat natuurlijk niet maar ook zeer zeker niet taai!!!

Ook de maat was zeker meer dan goed te noemen, zo vanaf 85 cm en groter waar er toch regelmatig een meterplusser tussen door kwam knallen!! En ze beten oh zo voorzichtig maar nadat je aangeslagen had knokten ze voor alles wat ze waard waren. Dus de hogere temperaturen hadden ook zijn goede kant zullen we maar zeggen. Knetterhard door de slip probeerden ze naar dieper water te ontkomen, dikke beuken…man man wat een kracht!

Ondertussen zijn we met zijn allen bijna oud en nieuw aan het vieren en zijn de omstandigheden eigenlijk nog niet veel veranderd. Dus heb je het taai op je stek? Maybe is het dan wat om ook eens een geheel andere denkwijze te gaan volgen. Het bracht mij in 9 visdagen 84 snoeken groter dan 90 cm waarvan 14 de metergrens ruim overschreden!

Fish on!! Greets Hilco.