Het is nu rond de klok van 01:00. Alle teams hebben een uurtje bij kunnen komen en de foto’s van de dag ingeleverd bij de organisatie. Iedereen is rond 24:00 weer vertrokken richting de waterkant en kunnen nog vissen tot zondagmorgen 11:15. Dan weten we wie de winnaars zijn van deze slopende 24 uurs streetfish wedstrijd in Rotterdam. Weer veel teams gesproken en voor sommige blijft het lastig om vis te vangen. Daarin tegen zijn er teams die er zeer goed voor staan. Nog even snel een foto update en dan………nog even rond kijken en mijn mandje in. Ik zeg tot morgenochtend…………
GUNKI IRON TOURNAMENT. 24 uur ‘s street fishing marathon. Mogelijk gemaakt door HSV Groot Rotterdam & GUNKI.
Klik op deze afbeelding om naar de laatste vangsten te gaan.
GUNKI IRON TOURNAMENT. 24 uur ‘s street fishing marathon. Mogelijk gemaakt door HSV Groot Rotterdam & GUNKI.
Het wordt langzaam donker in Rotterdam tijdens het Gunki Iron Tournament. Maar ook vannacht zullen alle 80 teams moeten door vissen. Ik weet uit ervaring dat dit niet echt makkelijk is. 24 uur vissen gaat aan je knagen en de concentratie verslapt naar mate je heel weinig aanbeten krijgt. Maar goed….het is wel een te gek evenement om aan mee te doen!! Even snel een update en dan de schemer in om wat plaatjes te schieten. Om 23:00 worden alle deelnemers terug verwacht voor een briefing…pep talk, red bull, koffie etc etc. Natuurlijk weer veel bekende Nederlandse en buitenlandse vissers gezien en gesproken. Het is weer zoeken en peuteren.
De tussenstand van 19:00
Klik op deze afbeelding om naar de laatste vangsten te gaan.
Het is ondertussen al ruim vijf maanden geleden dat het voorgaande deel van deze baars special is verschenen. Maar nu met dit 5de hoofdstuk word het nieuw leven ingeblazen waarbij ik gelijk kan verklappen dat het tevens het laatste deel is van deze special waar ik overigens erg veel plezier aan heb beleeft maar ook zeker het nodige van heb geleerd qua baars visserij. Aan de reacties die ik heb gekregen op o.a. het water van mede vissers bleek al snel dat het goed word gelezen en dat men het ook waardeert ( wat altijd leuk is om te horen)
Tekst en foto’s: Daniel vd Post.
Kreeg dan ook regelmatig de vraag van: En? heb je hem al gevangen? Een vraag die telkens beantwoord werd met: ‘nee, nog niet’,‘ah komt vanzelf wel’ was vaak de reactie van mede vissers. Maar afijn nu in dit laatste hoofdstuk kan ik met trots melden dat het is gelukt! Misschien niet op de manier die ik graag zou willen door er gericht op te vissen, nee het betreft hier een toevallige bijvangst tijdens het snoeken op het Volkerak meer. (dus…)
Heb overigens de afgelopen maanden nog wel een paar gerichte pogingen gedaan (zonder noemenswaardig resultaat) maar vis liever gericht op deze schitterende rovers in de maanden na de zomer en net voor de gesloten tijd in Maart wanneer ze kogeltje rond zijn. Terug naar de daadwerkelijk vangst…Het was dus tijdens een snoek sessie op een deel van het Volkerak waar ik pas sinds deze zomer aan het vissen ben.
Het Volkerak schitterend water in het zuiden des lands
Het betreft een vrij groot gebied met zeer veel planten maar waar ook diep water binnen handbereik is. Een erg interessant stuk waar (althans ik vermoed) grote snoek dames moeten liggen al ben ik er tot nu toe niet verder gekomen dan een krappe meter en diverse mooie negentigers wat natuurlijk zeker geen slecht resultaat is. Veel baars heb ik er nog niet gevangen wat op zich ook niet vreemd is aangezien ik veel met groot rubber bezig ben van voornamelijk Artbaits (yup de bekende Creepers). Doordat de planten al behoorlijk aan het afsterven zijn is het vrij lastig te zien waar de plantengrens naar dieper water begint zodat in plaats van gelijk met groot rubber te gaan smijten ik ervoor kies om eerst maar eens een stuk te trollen met pluggen langs de planten om te zien hoe het ervoor staat.
Het begint nog maar net licht te worden als de pluggen te water worden gelaten, ben amper tien minuten bezig wanneer er een twijfelachtige aanbeet volgt op een Salmo Perch 12 in een natuurkleur.(loopt tot een metertje of drie diep) Niet één, twee maar drie keer heeft de vis nodig om zichzelf te haken binnen een tijdbestek van amper een seconde. Een licht gebonk op de snoekhengel doet het vermoeden al rijzen dat het wel eens om een baars zou kunnen gaan. Luttele momenten later komt de kenmerkende kam boven water en neemt de adrenaline toe want dit is toch echt wel een serieuze baars! Slechts gehaakt met één haakpunt volgen er spannende minuten. Heb geen schepnet bij dus moet er ouderwets geland worden door middel van de duim techniek welke stevig in de bek geplaatst dient te worden om vervolgens goed grip te houden.
De baars denkt daar echter heel anders over en telkens wanneer de dame in kwestie bijna binnen handbereik is duikt ze weer naar beneden waarbij er bij mij menig schietgebedje volgt van ‘please blijf hangen’. Dit tafereel herhaalt zich naar mijn mening veel te vaak en begin me nu toch echt wel een beetje zorgen te maken, wat loop ik hier te prutsen denk ik bij mezelf maar eigenlijk kan ik niet veel anders dan geduldig afwachten. Eindelijk na misschien wel tien ontsnap pogingen kan ik mijn duim in haar bek plaatsen…pfft wat een opluchting is dat zeg. Achteraf blijkt die ene haakpunt net in het harde deel te zitten van haar kaakscharnier en was ontsnappen vrijwel onmogelijk, maar ja dat is achteraf hé. Gauw word ze in de meetgoot gelegd, zou ze het halen? de magische grens van 50 cm waar ik al zolang naar op zoek ben. Even lijkt het erop dat het weer nét niet is maar dan na ze nogmaals te hebben neergelegd en de staart mooi recht te hebben gelegd blijkt ze precies 50 cm te zijn!!
Precies 50cm!
Wat ontzettend gaaf is dat zeg en ben helemaal in de wolken, de rest van de dag is bonus en vermaak ik me met het vissen op snoek. Zo zie je maar, vissen blijft onvoorspelbaar waarbij de vangst van je dromen zomaar kan bovenkomen wanneer je het totaal niet verwacht. Dat maakt het vissen zo mooi denk ik, dat je nooit van tevoren weet wat er gaat gebeuren. Tot slot de foto’s welke ik normaal in de tekst verwerk maar nu eigenlijk beter passen op het einde van het verhaal.
Ff ik er blij mee ben? Nou dacht van wel!!Ditmaal met flitser genomen…Ze beginnen al aardig dik te worden.
Heeft U nog vragen met betrekking tot dit artikel of wilt U graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via daniel@yakfisfing.eu
Normaal ben ik niet zo van de vreemde wateren, ik vis 6 meren die gelegen zijn in Groningen, Overijssel en de Veluwe en daar heb ik de handen meer dan vol aan. Stefan had mij echter al diverse keren gevraagd om eens op zijn thuiswater te komen vissen, dat past je en het is er prachtig! We hadden vorig jaar al wat gepland maar dat kon door omstandigheden geen doorgang vinden. Deze keer waren we vastberaden, het moet en het zal!!! De Big Duck ging mee want wind kan een spelbreker zijn op dat water was me verzekerd en zo begon mijn 3 daagse reis naar het machtige water genaamd het Volkerak.
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.
Stefan bijt het spits af!
Toen we op de eerste dag een pittoresk haventje uit voeren begreep ik eindelijk wat hij bedoelde. Voor me lag een prachtige dame loom in een waterig zonnetje, smaragd groen van kleur en ze keek net zo nieuwsgierig naar mij als ik naar haar. Mompelde in mezelf….ik ga je verleiden schoonheid zodat je me gaat geven waar je zo zuinig op bent. Schuw en met een trage oogopslag keek ze naar me en toen wist ik het, makkelijk gaat ze niet worden!
Meterplus power!
Het plan was om de eerste dag te besteden aan het lokaliseren van witvis, wat stekken af te vissen waar Stefan vaker komt en vandaar uit voor dag 2 en 3 een plan op te bouwen. Gewoon zoals we het altijd doen, verschillende zones af vissen en kijken wat er uitkomt. Zijn de snoeken aan de maat, wordt er roofblei gevangen of grote baars door anderen. Dat is allemaal info die we kunnen gebruiken om de grote snoeken te vinden. Nu zal je misschien denken wat hebben baarzen en roofblei nu met grote snoek te maken? Nou heel veel in deze tijd van het jaar want zodra je die nu vindt dan zit je bijna altijd op de voorn maar voor de hele grote snoeken is je kans het beste als je op de brasem zit. Dus het is eigenlijk stekkenpezen op vreemd water voor ons maar dan juist om te bepalen waar je niet moet wezen.
Brutale Stekels!
Op de randen van de plantenbedden vingen we echt heel goed maar veel snoek van 50 tot 80 cm, prachtige sport en super leuk voor de aantallen. Natuurlijk kan je daar een uitschieter krijgen maar das meer een lucky shot en boven de 110cm….moet je wel heel veel mazzel hebben. Dus weg van de beet was de conclusie. We hadden de brasem in de vroege ochtend wel zien happen op het alg op ondiep water direct naast het diepe. Dus het strijdplan werd als volgt: zodra de zon wat harder begon te branden en de vis wat weg trekt naar het diepere om die zones goed af te vissen.
Mooie bijvangst.
En dat betaalde zich uit je krijgt natuurlijk veel minder aanbeten maar die we vingen waren de maat en de koppen die we zochten. Sterke brasemvreters met brede kaken woest en lompsterk die zonder moeite je lijn eraf roppen yeah de code was weer gebroken. Nu nog even zoeken naar plekken waar de omstandigheden hetzelfde was maar waar de massa visboten niet waren en we konden ouderwets Fish On gaan doen. En die waren er plenty….apart zie het op mijn eigen wateren ook zoveel gebeuren dat zoveel mensen allemaal het zelfde stuk moeten vissen….zonde hoor je doet jezelf te kort.
Stefan strikes again.
Dikke vissen van boven in de 90 met uitschieters van dik boven de meter Bam die kregen we erop, en dan op een plek met veel signaal maar aanbeten nul… gebeurde het!!!! Kreeg een aanbeet zoals je die maar een paar keer in je leven krijgt en dat je dan meteen weet van die is 130+ !!!! Ze nam meteen 30 meter lijn en ramde meedogenloos naar de bodem. Waar ze hard aan de lijn begon te stompen, toen dat niet het resultaat gaf wat ze wou knalde ze volgas naar het oppervlak…Taildansend scheerde ze de golven. En ikke…riep in extace Stef man. man ik heb de moeder der moeders er aan. Alles flitste in slow motion aan me voorbij, had al 2 keer eerder een 130+ snoek mogen drillen…beide keren niet kunnen landen. Had de hoop al een beetje opgegeven dat ik ooit mijn pr van 129 zou verbreken. Want hoeveel kansen krijgt een mens op zulke vissen in zijn leven.
Fish On!!!!!
Ze knokte voor alles wat in haar harde lijf met maar 1 haak vast, dat had ik al gezien, dus ik werd er niet rustiger op. Vlak bij de boot sprong ze met een enorme klap nog een keer achterwaarts de diepte in en mij achterlatend met een schreeuwende reel. Mijn hengel krom tot in het handvat en ik als sidderende visser hing daar maar aan! Niet verspelen hoor was wat ik Stefan met een rustige stem hoorde zeggen en toen kwam meteen de kalmte over me. Wat ik in al die jaren door schade en schande geleerd had kwam er op de auto pilot nu uit…rustig druk houden, hengel met de top in het water zodat ik haar dwong om niet meer te springen. Ze kwam nogmaals langszij en direct hoorde ik de magische woorden…. Hebbes!!!!
Battlestar Galactica 131,8cm!!!
En daar stond de oude Fox dan met haar, zij die al jaren in mijn dromen voorbij komt. De kop vol emotie…..tranen die tegen mijn ogen aandrukken…131 en een beetje…. Puur geluk maakt zich van mij meester!!!!!!
Pure emotie!!!
Stefan, vanaf hier wil ik je nogmaals bedanken voor je kennis, vakmanschap en vriendschap. Zulke vissen als deze die vang je samen…Thanks!!!!
Vandaag is de 2e dag wedstrijd gevist van de Predatortour Ireland. Bij alle teams waren de verwachtingen hoog gespannen, dit bleek reeds vanmorgen vroeg bij de bootcontrole. Er werd aan iedereen een overzicht van de scores tot op heden ter beschikking gesteld, en dit zorgde toch voor enige commotie en extra spanning. Echter, het bleef (bewust) een beetje mysterieus, want enkel de vissen die reeds meetelde voor het klassement stonden erop vermeld. Dus, voor bijvoorbeeld iemand die 2 snoeken had en 3 baarzen, stonden enkel de snoeken erop. We wisten dus iets maar lang niet alles. Andermaal bleek dat verschillende mensen meer met het klassement van een ander bezig waren dan met hun eigen visserij.
Tekst en foto’s: Frans Oomen en Nico Molkens
De bootcontrole verliep voorspoedig en al snel lag iedereen te wachten op het startsein dat stipt om 9u gegeven werd. Iedereen koos zijn pad en was weg, op weg naar zijn avontuur. Zo ook wij, maar helaas kregen we ook weer vandaag onze pech te verwerken. Vissen die loste, of onder de maat waren… we moesten het allemaal meemaken.
Morgen nog een 3e dag, en net als wij hopen vele andere teams nog hun slag te kunnen slaan. Over de 2e dag kunnen we verder weinig bijzonders vertellen, buiten dan het feit dat er toch wel enkele flinke vissen werden aangeboden. Zo onder meer een snoek van 111cm, alsook een forel van 51cm. Dit samen met onze baars van 14,5 (net onder de minimum maat) waren toch enkele noemenswaardige vangsten, niet?
Morgen de laatste en beslissende dag, benieuwd wat dit dan weer zal brengen! Hopelijk zit het ons een keertje mee en kunnen we alsnog een mooie plaats uit de brand slepen. Stay tuned!!
Snkgrt,
N&F
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Vandaag, donderdag 17 september zijn we aangekomen in Killaloe. We zijn met 2 auto’s Nico Molkens en ik, Frans Oomen in een auto met Nico’s Marcraft er achter en onze mental coach Frans Provo in zijn eigen auto. Na een rit van circa 8 uur zijn we vanuit België aangekomen in het Franse havenstadje Cherbourg. De rit er naar toe is soepel verlopen zonder veel verkeer of slecht weer. Eigenlijk prima te doen, zo’n rit naar Ierland met je eigen boot.
Tekst en foto’s: Frans Oomen en Nico Molkens
Wachtend op de pond verwelkomen we Rene van Vegten. De rechterhand van Chief Herman Molenaar tijdens de wedstrijd. Altijd leuk om een bekende tegen te komen. Rene heeft de hoofdprijs, een Lund Fury van 16 al achter zijn bus hangen. Even later arriveren ook de winnaars van vorig jaar Phillipe Neuville en Marc Remouchamps. We zijn dus in goed gezelschap.
De overtocht is met de Oscar Wilde van Irish Ferries. Herman had ons al getipt op deze boot. Een luxe schip met aan boord veel faciliteiten en lekker eten. Laat wordt het niet want tegen 22:00 liggen we allemaal in onze mand.
De volgende ochtend een ontbijtje met zijn allen en nog even chillen op het achterdek voordat we om 11:30 aan land komen in Rosslare. Vandaar nog een paar uurtjes toeren naar Killaloe.
Het weerzien met het meer is weer geweldig. We zijn ondertussen echt van deze plek gaan houden en het meer ligt er heel mooi bij. Even tanken in het dorp en door naar Annacarriga, ons bungalow park voor de komende dagen.
Wie lopen we daar tegen het lijf? Ja hoor, Herman en Rene zijn er ook net. Rene hadden we al gezien op de boot. Herman nog niet en wilde met iedereen even knuffelen. Na een bak koffie kunnen we in onze huisjes. Als we gaan uitpakken zien we dat we weer veel te veel meegenomen hebben. Maar ja, het past er allemaal in en stel je voor dat je eens iets moet hebben voor de wedstrijd.
We besluiten met zijn drieën een hapje te gaan eten bij het restaurant op het park. Voor de echter vlees liefhebber is Ierland een paradijs. Alle drie bestellen we hele lekkere biefstuk. Hier komen we nog wel een keer terug deze week. Na afloop drinken we nog een biertje bij Phillipe en Marc en dan is het bedtijd.
Vandaag, vrijdag, is de eerste visdag. Benieuwd wat dat gaat worden. Details geven we niet maar we hebben lekker gevangen!
Bij hengelsportvereniging Den helder kwam de vraag of we ook eens een streetfishing wedstrijd konden organiseren. Hier mee zijn wij aan de slag gegaan en hebben de hulp ingeschakeld van Michel Oostdijk van Next Level Fishing en Frank van Vliet van Roofvisweb. Op zondag 23 september was het dan zover dat we zouden gaan vissen.
Tekst en foto’s: Michel Bijma – Hans Koopman – HSV Den Helder
De opkomst was wat minder dan we gehoopt hadden, dit i.v.m een andere Streetfish wedstrijd in Groningen maar met 24 man hadden we toch een leuk groepje fanatieke vissers bij elkaar gekregen. We hadden een mooie zonnige dag met een stevig briesje wind uit het oosten. Om 8:00 uur was het verzamelen in restaurant Neptunes wat mooi in het midden van het parcours lag. Hier werd je voorzien van een bak koffie en krijg je na betaling je score kaart en je goodie bag. Helaas was er een persoon die zonder afbericht niet op kwam dagen. Gelukkig wou Hans Koopman een hengeltje ter hand nemen om samen met die jongen een team te vormen.
Om 9:00uur was de start en ging er een stoet van vissers op pad om zich over het parcours te verspreiden. Een aantal mensen begonnen direct vanaf de brug naast het restaurant te vissen en met succes. Hier kwamen de eerste baarzen al snel het water uit. Voor de rest was het sprokkelen om een maatse vis op de kant te krijgen.
Om 12:00 uur stond er een lunch klaar voor de vissers en konden de ervaringen over het helderse water uitgewisseld worden. Wel waren alle vissoorten in de ochtend al gevangen. Na de lunch begon de middag sessie en werd er gevist van 13:00 tot 16:00. De wind begon flink toe te nemen wat het vissen er niet makkelijker op maakte. In de middag is er niet zo heel veel meer bij gevangen en wat er gevangen werd was vaak ondermaats. Toch leverde de brug naast het restaurant weer de nodige maatse vissen op.
Om 16:00 moest iedereen zich weer melden in Neptunes en werden de score lijsten ingeleverd waarna de uitslag bekend werd gemaakt.
We hadden een goed gevulde prijzen tafel waarvoor onze dank aan de sponsors.
Beste koppels
1e plaats Michael Schaefer / Dennis Horvath2e plaats Frank van Vliet / Michel Oostdijk3e plaats Frans de Jong / Milo Emous
Beste koppels
1e plaats Michael Schaefer / Dennis Horvath
2e plaats Frank van Vliet / Michel Oostdijk
3e plaats Frans de Jong / Milo Emous
Zij ontvingen een mooie prijs gesponsord door Bert Schouten van Handy fish uit Heilo.
Prijzen grootste gevangen vissen, snoek, baars en snoekbaars.
Grootste Snoekbaars 48 cm Richard KammingaGrootse Baars 34 cm Michael SchaeferGrootse Snoek 54 cm Milo Emous
Grootste vis
Snoek 54 cm Milo Emous
Baars 34 cm Michael Schaefer
Snoekbaars 48 cm Richard Kamminga
Zij ontvingen een beker en een mooie prijs gesponsord door Frank van Vliet van Roofviskleding.nl
Beste vissers van de dag.
1e plaats 84,5 cm Michael schaefer2e plaats 83,5 cm Frank van Vliet3e plaats 81 cm Milo Emous
Beste vissers
1e plaats 84,5 cm Michael Schaefer
2e plaats 83,5 cm Frank van Vliet
3e plaats 81 cm Milo Emous
Zij ontvingen een beker en een mooie prijs gesponsord door Michel Oostdijk van Next Level Fishing en Abu Garcia.
Bij deze wil ik Restaurant Neptunes bedanken voor het gebruik van hun restaurant en de lunch.
Bert Schouten van Handy fish Heilo voor het sponsoren van mooie prijzen.
Frank van Vliet van Roofvisweb voor de media en Roofviskleding.nl het sponsoren van prijzen.
Jan Mertens ( Pure Fishing ) voor het sponsoren van de Abu Gracia molens.
En Michel Oostdijk van Next Level Fishing voor de organisatie en het sponsoren van de prijzen en goodie bag.
En uiteraard ook alle deelnemers die deze dag tot een succes hebben gemaakt.
De laatste dag van het toernooi of te wel D-day is aangebroken, vandaag valt de beslissing en ondanks dat ik er fantastisch voor sta moet er toch gepresteerd worden!!
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Het weerbeeld is compleet anders vandaag met veel wind 4 a 5 Bft uit een vervelende hoek (West) waardoor er dikke golven staan op het Haringvliet. Hollands zomer weertje…(zonder vliegen) Waarschijnlijk zullen veel deelnemers de beschutte plekken opzoeken waardoor het ‘lekker’ rustig zal zijn op vele ander stekken.
Moeilijke condities tijdens de laatste wedstrijd dag met hier de winnaar van verleden jaar in actie Sebastian Kummerer (Duitsland)
De omstandigheden maken het bijzonder lastig , desondanks weet ik er binnen het uur een baars uit trekken terwijl ik voor anker lig te vissen. Het shadje vliegt fantastisch met deze wind en zodoende kan er een groot gebied met de wind in de rug worden afgevist. Het blijft echter bij deze ene baars waarbij de golven en wind het toch wel erg lastig maken om nauwkeurig te kunnen vissen. Daarop neem ik de beslissing om te verkassen naar een ander stuk van het Haringvliet waar de wind iets gunstiger staat om werpend te kunnen vissen.
Het van thuis meegenomen anker blijkt wederom de perfecte manier om een gebied goed en nauwkeurig uit te kunnen vissen. Op deze wijze word er een flink stuk water stapsgewijs afgevist welke op de aanwezigheid van slechts één andere (Amerikaanse)deelnemer trouwens ook nog eens lekker rustig is. Makkelijk is het zeker niet maar er zwemt wel vis! In vrij korte tijd komt er eerst een baars en een klein snoekje (55cm) boven en zie bij mijn buurman ook een baars boven komen en even later een grotere snoek (blijkt na afloop de grootste snoek van het toernooi te zijn) Weet direct ook dat dit het moment is om toe te slaan en weet vervolgens nog een snoekbaars te foppen zodat er inmiddels al weer vier vissen op mijn scorebord voor van vandaag staan.
Het begint er steeds beter uit te zien met alweer de 4de vis van de dag , een fraaie snoekbaars goed voor een hoop belangrijke centimeters.
Even later komt teammaat Ronald aangevaren welke in de vroege ochtenduren hier al had gevist maar helaas zonder succes. Steeds meer kajaks komen onze richting uit maar het bijtmomentje is klaarblijkelijk voorbij en zie bij niemand nog vis naar boven komen. Langzaam begeef ik me al vissend terug richting Hellevoetsluis waarbij het toch al duidelijk word dat de vangsten zeer uitlopend zijn onder de deelnemers. Sommige hebben goed gevangen vandaag maar vele worstelden met de omstandigheden en kregen nauwelijks wat gevangen.
In het laatste uur terwijl ik werpend met een jerkbait boven de planten vis kan een voor mij iets grotere snoek (63 cm) de verleiding niet weerstaan en klapt vol overgave op mijn kunstaas.
Op het laatst nog een ‘upgrade’ snoek welke een mooie afsluiter vormt voor dit toernooi.
Het is een mooie afsluiting van het toernooi waarna vervolgens het (lange) wachten kan beginnen totdat de eindstand bekend word gemaakt. Het blijkt dat mijn grootste ‘rivaal’ het vandaag wat minder heeft gedaan echter is het toch afwachten op de officiële uitslag voordat er iets gevierd kan worden. De uren verstrijken…. Na eerst maar eens te zijn gaan eten, het nuttigen van een paar (verdiende) alcoholische versnaperingen begeven we ons terug naar het hart van het hele gebeuren het ‘droogdok’ in Hellevoetsluis. Langzaam druppelen de uitslagen binnen waarbij het steeds duidelijker word dat na het behaalde Europese kampioenschap verleden jaar September het me opnieuw gelukt is om een eerste plaats te scoren tijdens een groot (kajak) evenement. Kan het amper geloven….maar het staat er toch echt !…YESSSS !!! World Predator Classic Kayak Champion!!
Thx Ian dizzybigfish Harris voor het nemen van deze foto.
Wat een fantastisch gevoel!! en wat een week!! Naast de individuele titel behaalde ik samen met Ronald Traas (Team YakFishing) en zeer fraai 2de plaats in het Team klassement. Super gezellige week met de mannen en vrouw van Team YakFishing en niet te vergeten Ian Harris en Matt Boast welke ons toelieten in hun huisje en natuurlijk alle overige deelnemers, organisators/Marshalls, sponsors en bekenden welke dit hele evenement tot een zeer mooi en gedenkwaardig geheel maakten.
Nogmaals BEDANKT !!
Enkele dagen na afloop van het toernooi de gewonnen Hobie Outback Kajak opgehaald wat samen met een kwalificatie ticket voor het komende wereldkampioenschap in China één van de velen prijzen is. )
Till the next adventure…………
Heeft U nog vragen of aanvullende informatie met betrekking tot dit artikel of wilt u graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via: daniel@yakfisfing.eu
Wedstrijd dag 1 (donderdag) Iets na 07.30 uur klinkt het startschot en stuiven de kajaks weg waarbij de meesten proberen zo snel mogelijk ‘hun’ stekje te bereiken. De weersomstandigheden waren perfect en mijn plan was om eerst voor de baarzen te gaan op een stek waar in het verleden geregeld mooie (40+ cm) exemplaren boven komen.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post.
Gewapend met een shadje op een 7 grams kopje volgden talloze worpen richting de planten waarbij ik al snel tot de conclusie kwam dat ze er niet ‘dik’ lagen. Toch plukte ik er 1 baars vandaan ,geen gehoopte 40tiger maar een formaat baars welke je normaal zelden vangt op het Haringvliet. Doordat het wat moeizaam ging verruilde ik de softbait voor een rammelaar zodat er veel sneller en agressiever een groot gebied kon worden afgevist. Deze aanpak werkte daar ik vrij snel achter elkaar nog twee 30tigers ving zodat het rijtje baarzen voor deze dag gevuld was, ok geen monsters maar tijdens zo’n wedstrijd gaat het er vooral om dat je elke dag je vis vangt.
Het start schot heeft geklonken voor de 2de editie van het World Predator Classic Kayak Open event.
Hierna staat de snoekbaars op de planning waar ik een aantal plekken voor heb waar tijdens de oefensessies meerdere malen een snoekbaars bovenkwam. In plaats van driftend te vissen kies ik ervoor om mijn anker te gebruiken en zo zeer nauwkeurig een stuk water af te vissen met een shad waarbij ik telkens een stukje opschuif. Het voordeel hiervan is dat je de shad veel trager en vooral nauwkeuriger kunt binnen vissen. Al vrij snel word deze aanpak beloont wanneer er een duidelijk grotere baars mijn kunstaas grijpt echter deze ‘upgrade’ baars weet zich van de haak te ontdoen wanneer deze onder de kajak zwemt. Jammer.., na een stukje te zijn opgeschoven volgt er een aantal worpen later een snoeiharde aanbeet.
Dit is zeker geen baars! Nee aan het gewicht te voelen is het een zeer fraaie snoekbaars. Al staat er maar twee meter water de vis blijft lang diep, met de nodige voorzichtigheid word de vis naar boven gedrild. Juist !! dit is een hele beste snorkel! Met een immens interne vreugdekreet glijdt de vis keurig in het schepnet (ja ja anders weet iedereen het…)
Dikke snoekbaars!
Het door de organisatie verstrekte meetgootje stopt bij de 75cm en dat blijkt net te weinig voor deze prachtige vis welke ongeveer 77cm is. Eigenlijk zou ik nu de Marshalls moeten bellen maar ik kies er voor om iets wat van de lengte in te leveren en de vis op 76 cm te zetten. (de meetgoot loopt tot 75cm en volgens de regels mag een vis van 75.1 cm genoteerd worden als 76cm) Zeer tevreden met deze vangst word het vissen snel hervat echter verdere aanbeten blijven op deze stek uit. Tijd om te verkassen en vaar direct naar een andere uithoek van het parcours om daar nogmaals een poging te doen voor een snoekbaars.
Langzaam driftend langs een talud werp ik telkens mijn shad richting de planten waarbij ik zo traag mogelijk mijn kunstaas binnen vis en telkens contact probeer te zoeken met de bodem. Dit werkt goed en binnen 10 minuten komen er twee mooie snoekbaarzen boven van respectievelijk 72 en 58 cm.
2de 70 tiger van de dag .
De teller staat dus op 3 baarzen en 3 snoekbaarzen en weet dat ik hiermee volop zal meedoen voor de top posities in de ranking. Vanaf dat moment ligt de focus op de enige nog ontbrekende vis in het rijtje , de snoek. Dat blijkt voor deze dag een te moeilijke opgave want wat ik ook probeer krijg het niet voor elkaar om er één te verleiden tot een aanbeet. Bij terugkomst blijkt de Yakfishing groep het vrij goed gedaan te hebben met voor Ronald Traas drie mooie grote baarzen en ook Willemijn Vollebrecht-Schonenberg heeft een aantal vissen gevangen alleen Rob Appleby-Goudberg worstelde wat. Over het algemeen bleek er best aardig gevangen te zijn door de deelnemers en kon het lange wachten beginnen naar de eerste tussenstanden. Net als verleden jaar duurde dit weer erg lang en kon je eigenlijk pas de volgende morgen echt checken hoe men ervoor staat.
Internationaal deelnemers veld met hier Lars Lundberg uit Zweden.
Wedstrijd dag 2 (vrijdag)
Voor aanvang van dag twee werd het duidelijk dat mijn naam bovenaan het lijstje staat met een kleine baars (36cm) voorsprong op de nummer twee welke exact hetzelfde had gevangen (3 baarzen ,3 snoekbaarzen) het waren voornamelijk mijn fraaie 70tigers die de doorslag gaven. De weersverwachtingen voor dag twee waren wat anders als tijdens dag één, het werd een warme (vliegrijke) sessie met vrijwel geen wind gedurende het grootste deel van de dag.
Het aanvalsplan is hetzelfde als de dag ervoor (focus ligt eerst op baars) waarbij ik er eigenlijk al voordat de start plaatsvind vanuit ga dat het vandaag moeilijker zou worden door enerzijds de hengeldruk maar vooral door het weersbeeld. Op de eerste stek ging het vandaag niet gebeuren , er was weinig te zien op de HDS 7 en het is naar mijn zin té rustig qua vis en te druk met aantal kajaks dus binnen het kwartier gelijk maar doorgevaren naar een volgende stek waar ik voor mijn gevoel meer kans zou hebben op zowel baars als een snoekbaars. Dit bleek de juiste beslissing en wist werpend met een shadje op een 7 grams kopje zowel een snoekbaars als een baars te verleiden.
Een goed begin van de dag met deze flinke baars.
Vervolgens word het wat drukker om me heen en besluit ik al driftend waar ik eerst voor anker viste een ander ondiep gedeelte met juist wat minder planten goed uit te werpen. Na eerst al een twijfelachtige aanbeet te hebben gekregen bleek de volgende worp wel raak te zijn en baars nummer twee van deze dag was een feit. Ditmaal geen dertigers maar ‘gewoon’ een mooie 40+ baars waar het Haringvliet zo bekend om is. Ondanks de wat moeizame visserij waren de eerste 3 zeer belangrijke vissen bij mij alweer in de pocket. Om me heen zag ik bij de andere deelnemers niets boven komen en om aan de drukte te ontsnappen verkaste ik een aantal kilometer.
Vrijwel geen wind op dag 2 met hier Matt Boast uit Engeland op zoek naar … ?
Badend in het zweet met overal vliegjes op plekken waar je ze niet wilt hebben (om knettergek van te worden ) Ja, het is nog best werken in een zo’n kajak maar uiteindelijk kom ik op de uitgekozen stek aan. Na eerst de laatste vliegen uit mijn oren, mond en waar ze ook maar zitten te hebben verwijderd word het vissen hervat. Manoeuvreer mezelf boven een talud naar dieper water met volop planten op de rand naar het ondiepe toe en begin dit langzaam driftend uit te werpen.
Pure concentratie.
Traag vissen blijkt de meest effectieve methode voor deze dag, na een goed half uur is het raak waarbij een dikke baars (47 cm) het kunstaasje arresteert in het laatste moment van de glijfase. Yes!, een half uur later herhaalt dit tafereel zich met nogmaals een fraaie 40+ baars. Daarna word het rustig en verkas ik enkele malen wat nog één snoekbaars oplevert. De snoek blijkt net als tijdens dag één ongrijpbaar waardoor ik de dag afsluit met drie fraaie baarzen 48, 47 en 43 cm en twee snoekbaarzen van respectievelijk 63 en 55 cm. Over het algemeen blijkt er iets minder vis te zijn gevangen door de deelnemers dan tijdens dag één.
YakFishing team genoot Rob Appleby-Goudberg in aktie!
Helaas lukte het YakFishing teammaat Ronald en Willemijn niet om een vis te landen maar Rob daarentegen wist wel twee mooie baarzen te strikken. Aan het eind van de avond blijkt dat mijn top positie in de ranking verstevigd is door bijna een meter voorsprong te hebben op de nummer twee in het klassement. Of beter gezegd door twee dag overwinningen heb ik de minste punten wat dan weer heel goed is….het is/ blijft een verwarrend systeem wat door de organisatie word toegepast.
Word vervolgd..
Heeft U nog vragen of aanvullende informatie met betrekking tot dit artikel of wilt u graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via: daniel@yakfisfing.eu
Het YakFishing team is goed vertegenwoordigd tijdens dit machtige toernooi
Met dit artikel bestaande uit drie delen neem ik U mee in mijn ervaringen/voorbereiding van de 2015 editie van het groots opgezette World Predator Classic (W.P.C.) Kayak Open event welke voor mij fantastisch is verlopen met het behalen van de eerste plaats.
Tekst en foto’s: Daniel vd Post.
Het is een zeer prestigieus internationaal toernooi dat voor de 2de maal is gehouden op het Haringvliet met daarbij Hellevoetsluis als host van het hele spektakel. In tegenstelling tot de vorige editie is het kajak event met één dag verlengt zodat het nu net als voor de indrukwekkende en zeer snelle boten nu een happening is bestaande uit 3 wedstrijddagen.
De dagelijkse target voor iedere deelnemer tijdens deze competitie is gezet op 3 baarzen , 3 snoekbaarzen en 1 snoek waarbij het gaat om het totaal aantal gevangen centimeters welke dan weer word omgezet in een iets wat vreemd puntensysteem. Saillant detail…dit puntensysteem was tot op de laatste dag bij vrijwel geen enkele kajak deelnemer bekend.
Het schitterende Haringvliet waar de 2de editie van het kajak event word gehouden.
De voorbereiding:
Aangezien het Haringvliet op een uurtje rijden ligt van mijn huis mag ik dit bijzondere stukje Nederland tot één van mijn thuis wateren noemen , Ik zeg er wel eerlijk bij dat onder normale omstandigheden andere gedeelten van het Haringvliet mijn voorkeur verkrijgen om de simpele reden dat het dichter bij huis is en het qua visserij vaak beter is. Verleden jaar was er wat commotie over de te bevissen zone voor de kajakvissers welke op het laatste moment (dag voor de start) volledig werd omgegooid , men verhuisde toen wel naar een beter gedeelte van het Haringvliet maar de gehele voorbereiding kon zo de prullenbak in. Nou dacht deze jongen dit jaar slim te zijn….. heb dus tot tweemaal toe de organisatie een email gestuurd met de vraag wat de te bevissen zone zou zijn voor de kajakkers, kreeg hier keurig en snel antwoord op met bijgevoegd de te bevissen area.
Helemaal in mijn nopjes over het te bevissen gebied, het was namelijk een enorme lap water met vele mogelijkheden. Maar ja, zal er verder niet omheen draaien…..net als verleden jaar werd het parcours de dag voor de daadwerkelijke wedstrijd zou beginnen drastisch veranderd. Hoppa, wederom kon vrijwel mijn gehele voorbereiding de prullenbak in. Ik zeg vrijwel want heb gelukkig nog een paar stekken over die ik wel degelijk had verkend tijdens mijn voorbereiding.
De waterkaarten waren thuis voor de P.C. zorgvuldig uitgeplozen in de weken voorafgaande aan het evenement waarbij vele potentiële stekken werden opgeslagen in het ‘interne’ geheugen. Tijdens een aantal oefensessies werd al gauw duidelijk dat het flink zoeken was naar waar de vis zich bevind. Vele echt vele kilometers werden afgelegd op deze verkennings-trainings dagen waarbij op de plekken waar een vis boven kwam direct een waypoint werd aangemaakt in mijn recent aangeschafte Lowrance HDS 7 unit welke mij echt enorm heeft geholpen bij de voorbereiding en tijdens de wedstrijd. (kan niet meer zonder…of beter gezegd Wil niet meer zonder.)
Veel varen en zoeken met zo nu en dan een beloning.
Maar waar ga je de vis zoeken in zo’n groot gebied?, Een voordeel wat ik misschien op dat gebied heb is dat verticalen niet echt mijn favoriete hobby is, dat klinkt misschien wat vreemd in de oren maar daardoor valt alles beneden de 6 meter eigenlijk gelijk af. Doordat het toernooi in Juni word gehouden zal veel prooivis en dus ook de rovers zich ophouden bij de ondieptes waar ze schuilen/jagen in de nabijheid van de vele planten die het Haringvliet rijk is. Mijn voorkeur gaat dan uit naar plantrijke ondiepe gebieden welke direct naast een talud liggen naar dieper water toe. Deze aanpak heeft me al veel mooie vissen opgeleverd, al moet ik er wel bij zeggen dat het een lastig en vooral uitgestrekt gebied is rondom Hellevoetsluis. (Veel zoeken dus!)
De Wedstrijd:
Eindelijk was het dan zover, alle hengels/ molens netjes in orde het kunstaas uit gesorteerd, kajak in topconditie, zo vertrek ik richting Citi Romana, het vakantie park waar ik samen met Ronald Traas, Rob Appleby-goudberg, Matt Boast en Ian (dizzybigfish) Harris een huisje hadden geboekt.
Alles tot in de puntjes voorbereid inclusief mijn (nieuwe) Kajak.
Na alle plichtplegingen (inschrijven, briefing ) worden de ‘nieuwe’ visgronden nog eens goed bestudeerd, samen met de weersverwachting ziet het er toch vrij goed uit voor de komende dagen alleen op de laatste wedstrijd dag geven ze duidelijk meer wind af namelijk een stevige Westen 4 a 5 Bft. (dat kan nog leuk worden denk ik bij mezelf)
Word vervolgd..
Heeft U nog vragen of aanvullende informatie met betrekking tot dit artikel of wilt u graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via: daniel@yakfisfing.eu
Het is nu rond de klok van 01:00. Alle teams hebben een uurtje bij kunnen komen en de foto’s van de dag ingeleverd bij de organisatie. Iedereen is rond 24:00 weer vertrokken richting de waterkant en kunnen nog vissen tot zondagmorgen 11:15. Dan weten we wie de winnaars zijn van deze slopende 24 uurs streetfish wedstrijd in Rotterdam. Weer veel teams gesproken en voor sommige blijft het lastig om vis te vangen. Daarin tegen zijn er teams die er zeer goed voor staan. Nog even snel een foto update en dan………nog even rond kijken en mijn mandje in. Ik zeg tot morgenochtend…………
