Het is de laatste week van februari en hoor overal al om me heen de snoek is in de paai. Nu weet ik wel, wij uit het oosten zullen het wel kouder hebben dan de zuiderlingen maar hier heb ik ze nog moddervet! Ik vang ze gewoon op de plekken die na een normale winter goed zijn hoewel we geen echte winter hebben gehad dit jaar. Het is wel een specifieke visserij en je moet ook een beetje geluk hebben om tot goede resultaten te komen. Maar aangezien ik al bijna 8 jaar alle resultaten bij hou, valt het mij ook op dat de keuze van kunstaas erg bepalend is in deze periode van het jaar.
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil
Waar ik in de winter met aasjes, die zenuwachtig in hun actie zijn, zoals de Spro pikefighter of de ernie mooie aantallen heb doen het zodra de natuur zich opmaakt voor hun liefdedans, hele ander aasjes het ineens erg goed. Een flankende rollende actie heeft dan ineens de boventoon. Kunstaas zoals de supershadrap van Rapala, Depht of shallow raider van Joe butcher, 15 en 18 cm Nilsmasters en de good old grandma daar knallen ze dan op! Vis je te lang door met aasjes die een maand geleden nog goed waren dan zal je denken ze er niet zijn! Laatste 7 sessies waren bij mij met bovengenoemd aas erg succesvol en wel met een score van 21, 26, 18, 22, 21, 25 en 16 stuks. Betreft de maat was het van alles door elkaar, 8 metersnoeken maar ook veel klein spul van ca. 70 cm werden er gevangen. Die grote snoeken is nog een apart verhaal maar daar kom ik later op terug.
Ik heb de visdag met Stefan gekozen voor dit verslag en wil hem ook voor het voetlicht brengen omdat ik in de afgelopen jaren groot respect voor hem heb gekregen. 3 jaar geleden ontmoete ik hem voor het eerst, hij had een dag geboekt om te gaan snoekvissen en was eigenlijk nog zo groen als gras. We vingen die dag een dikke handvol snoeken en het viel me meteen op dat hij alle info als goede whiskey in zich opnam. Vele dagen volgden nog en er ontstond een hele mooie vriendschap tussen ons. Van de grote wateren tot de kleinste slootjes visten we samen en vele recordvissen hebben we samen gevangen. Weer of geen weer, hij rijdt gewoon 600 kilometer per dag om te gaan vissen. Niet gaan komt niet in zijn woordenboek voor! En nu heeft hij al enige tijd zijn eigen boot en vist met heel veel succes op de de grote meren van Nederland zoals het veluwe en het volkerak en heeft dagen op die wateren waar ik jaloers op kan zijn!
Maar goed, Stefan ging 26 februari een dag op veluwe vissen en we zouden de volgende dag samen op pad. En aangezien hij zijn visboot bij zich had zou ik bij hem opstappen. Lekker makkelijk, ik de stekken en hij de boot. Dus mooi op pad ’s morgens met 2 hengeltjes, wat aasjes mee en gaan …..wat een genot! Bij de helling aangekomen snel de boel klaar maken en onderweg naar het eerste stekje. Natuurlijk gaat het meteen over het vissen en hoe zijn dag op het veluwe was verlopen. 11 stuks hadden ze gevangen wat een mooie score is voor dat vijvertje daar.
Aangekomen op stek krijgen we al snel mooie actie op het kunstaas waarbij meteen opvalt dat het redelijk snel gevist moet worden. Zodra je langzamer vist krijgen we meteen veel missers en valt het zelfs helemaal stil. Zodra het tempo weer omhoog gaat krijgen we weer mooie aanbeten en dit blijft eigenlijk zo tot 14.00 uur, daarna valt het stil aan de hengels! Wat we ook proberen, op een enkele snoek na is de vaart er helemaal uit. Het zal tegen half vier zijn als ik zeg: Stefan, als we nog wat willen dan moeten we naar de stek terug waar we als eerste gevist hebben. Had al vaker meegemaakt dat het daar in de schemer nog even helemaal los ging. Dus gas op de lolly en na een dik half uur varen hopen we dat het gaat werken want de klok is tikking!!!!
En ja hoor, het is exact wat ik hoopte want de aanbeten komen meteen en we vangen weer prachtige snoeken. Niet heel groot hoor, zo tot 75 cm maar we hebben dikke schik. En dan zo ineens is het over ….waar het ene moment alles nog los was was het BAM over! Zie Stefan denken en hij zegt: volgens mij ligt er een dikke op de stek en ik dacht al een poosje hetzelfde. Mooi toch hé, 2 mannen met dezelfde gedachte! En dan dikke boem boem, dreun op de hengel waarna een mooie zware dril en geen vis te zien, dat zijn altijd de echte`n! Vis knokt lekker door en als ze in het zicht komt zien wij een hele mooie meterbak!
Op en top geluk maken we samen weer mee. Mooie aantallen en veel aanbeten en dan als kers op de taart deze mooie metersnoek, wat wil een mens nog meer. Dikke boks en dwaas glimlachen is wat we doen. Dat er nog meer en beter in petto was dat wisten we toen nog niet! “We staan op 13 snoeken” zegt Stef, zou mooi zijn als we er nog een paar kleintjes bij pakken want mijn bootrecord staat op 14 en het zou gaaf zijn zegt die als we daarover kunnen gaan. Hij heeft de woorden nog niet gesproken of een mega aanbeet op zijn hengel! Deze rost de lijn er wel zo knetterhard af…”zou toch niet dezelfde zijn” roept Stef terwijl hij vol overgave de vis drilt. Lijkt me sterk dacht ik maar je weet maar nooit. Als de vis naast de boot komt en ik haar zie wordt ik een beetje angstig. Tis een hele hele dikke 110+ en ze zit met het puntje van de dreg vast! Nu wordt Stef toch redelijk nerveus, och och…..en nu heb ik geen schepzak bij mij roept hij nerveus. Deze snoekel komt in de boot al moet ik erbij in, de dame in kwestie denkt er anders over. Hard kopschudden en met de bek wijd open doet ze er alles aan om maar niet als playmate tentoon gesteld te hoeven worden! Ik zie 1 kans wanneer ze weer wil gaan kopschudden, haar kieuwboog staat mooi open dus super snel de hand er in…….. BAM … hebben en nooit meer loslaten!!
Als ze terug is in haar element, met een harde klap van haar staart ons helemaal nat achterlatend, is het dom grijnzen tijd. Ik draai maar eens een shaggie en kijk terug op een super dag. We vissen nog even door en we krijgen er nog een paar mooie vissen van rond de 70 cm op. En dan is het schemertijd, tijd om te gaan. 16 snoeken, de man heeft een nieuw bootrecord, 2 metersnoeken en geluk, puur geluk ervaren wij.
Wat een mooie sport is dit!
Fish On!!
Greets Hilco,
