Mijn vader, Paul van Duinen, behoorde tot het werkelijk kleine maar uiterst fanatieke, groepje vliegvissers die het Oostvoornse Meer (afgekort OVM) als hun thuiswater mocht benoemen. Vrijwel elke week, buiten het gesloten tijd, was hij daar te vinden. Alleen, samen met zijn vismaat Onno of met mij. Maar het hele jaar rond was hij daar wel te vinden. Weer of geen weer. En als de condities het vissen niet toeliet, ging hij daar het water observeren, bestuderen en theorieën nalopen. (“Droog vissen” noemt hij dat.)
Tekst en foto’s: Igmar van Duinen.
“Ging”, vanwege gezondheidsproblemen kan hij helaas daar, voorlopig, niet meer uit de voeten. Maar hij heeft in al die jaren zo’n ongelooflijke hoeveelheid ervaring opgebouwd aan het OVM, dat hij eigenlijk, als 1 van de weinige, altijd wel forel ving met de vlieg. Blanken deed hij daar, in tegenstelling tot de meesten, daar maar zeer zelden.
En let wel, gevangen op de vlieg, niet op een imitatie zalmeitje, want zoals hij altijd zei: “Een echte forelvisser vist niet met een imitatie zalmeitje!” Forel gevangen op een imitatie zalmeitje telt simpelweg niet in onze statestieken.
Dat hij daar vrijwel altijd forel ving, had uiteraard te maken met het inspelen op de verschillende omstandigheden die men daar steeds aantreft en is niet aanwijsbaar aan 1 ding.
Echter als ik de vangstgegevens doorloop, valt er steeds iets op. Elk jaar werden er wel erg veel forellen gevangen op 1 bepaalde vlieg. Tevens ook mijn favoriete Oostvoornse Meer vlieg.
Die vlieg is een bestaand Amerikaans ontwerp, die verder ontwikkeld en aangepast is voor het gebruik op het Oostvoornse Meer. Een nadeel van het OVM is dat er eigenlijk altijd wel een windje staat en altijd net even wat harder dan dat men thuis had verwacht. Het nadeel van wind i.c.m. bewegelijk materiaal en verre worpen is dat het bewegelijke materiaal vaak om de haak slaat, waardoor de presentatie faalt en forellen zijn gek, maar zo gek nou ook weer niet.
Niets is zo vervelend als de wind vol op je kop staat, regen in je gezicht staat en je niet voor de volle 100% zeker kan zijn van je gepresenteerde vlieg. Die bepaalde vlieg die dat probleem niet heeft en in ons kleine groepje de legendarische status heeft gekregen, is:
Paul’s OVM Bug.
Deze vlieg vist men aan een zink(tip) lijn aan een relatief korte leader (max 1,5 meter, minimaal 25/00). Na de worp vist men de vlieg (zeer) rustig terug en zorg ervoor dat de vliegenlijn in 1 rechte lijn loopt met de hengel en werphand, zodat er maximale gevoeligheid is om goed de aanbeetjes te voelen die men geheid gaat krijgen. Niet zelden voel je de forel 2 tot 3 keer een knabbel geven om vervolgens er vol voor te gaan. Ja, je leest het goed, forel komt voor deze vlieg terug!
Hier volgt de bindinstructie van “Paul’s OVM Bug”
Benodigdheden:
-Buyan C870, size 8 streamerhaak
-Binddraad geel
-Binddraad rood
-4 strengetjes pearl flashabou
-Flyfoam
-SLF Dubbing
-Ice dubbing
-Hertenhaar
Stap 1
Zet de haak vast in de vice, zet het gele binddraad op ongeveer een kwart van de haaksteel,vanaf het oog gerekend. Hou het haakoog dus vrij. Breng het binddraad naar achteren. Lak de wikkelingen af.
Stap 2
Bind 4 strengetjes pearl flashabou, halverwege de streng in, sla de naar de haakoog wijzende strengetjes flash terug en bind vast. Lak de wikkelingen af. Knip op ongelijke hoogte de strengetjes af, maar doe dit niet te kort!
Stap 3
Bind de rode binddraad in. Zorg dat het rode binddraad naar achteren wijst.
Stap 4
Knip een stukje Flyfoam van ongeveer 5 mm breed en 10 cm af. Knip een puntje aan 1 zijkant en bind dit puntje, naar achteren wijzend, richting haakpunt op het plekje waar het gele binddraad in stap 1 is opgezet.
Stap 5
Wikkel het stuk Flyfoam naar achteren. Trek niet al te hard aan dit foam, anders trekt men het foam kapot of drukt met alle luchtbelletjes in het foam plat, waardoor de vlieg minder zal drijven!
Stap 6
Draai in 3 slagen het foam weer naar voren (de foam word dus niet achter vastzet in stap 5!) Bind het foam voor vast en knip het overgebleven stukje foam af. Lak de wikkelingen af.
Stap 7
Breng het gele binddraad onder licht spanning naar achteren om de Flyfoam te zekeren.
Stap 8
Draai om het rode binddraad een klein beetje SLF dubbing en breng het rode binddraad in een paar grote slagen naar voren. Knoop het rode binddraad voor af.
Stap 9
Knip een klein plukje hertenhaar af, verwijder de ondervacht met de hand en leg de punten van het hertenhaar op ongeveer dezelfde hoogte (dit kan middels een hairstacker, maar ik prefereer bij dit patroon het gewoon dit middels de hand te doen). Bind de punten van het hertenhaar achter in, zodanig dat het een klein stukje uitsteekt. Zorg bij het vastbinden van de pluk dat men niet teveel kracht gebruikt en hou de pluk aan de bovenkant om de vlieg straks in de juiste stand te krijgen.
Stap 10
Draai om het gele binddraad een klein beetje Ice dubbing en breng het binddraad met grote slagen naar voren tot het punt waar het gele draad is opgezet in stap 1.
Vouw het hertenhaar naar voren en hou het hertenhaar bovenop de vlieg als een soort dekschild!
Bind het hertenhaar vast. (hou die pluk vast aan de bovenkant, als men het draad aantrekt.)
Vouw het uitstekende deel hertenhaar naar achteren, maak een klein kopje met binddraad en lak af.
Stap 11
Knip het bindraad door, knip het uitstekende deel hertenhaar kort af en de Paul’s OVM Bug is af.
Stap 12
Het is van belang dat de vlieg juist in het water staat, daarom wordt de vlieg in een glas met water gedaan en wordt ervoor gezorgd dat de vlieg netjes met de haakpunt naar onderen staat. Dit kan men tunen door eventueel voorzichtig ietsje aan het hertenhaar te draaien. Pak de vlieg uit het water en gooi hem terug in het glas, de vlieg moet zichzelf haakpunt naar onderen positioneren, keer op keer.
Stap 13
Zijaanzicht van een goed getunde Paul’s OVM Bug.
Dat deze vlieg is niet alleen goed voor het Oostvoornse Meer is, lijkt mij overbodig om te vermelden ;-)
Heeft u vragen over dit bindpatroon, stel ze gerust op het forum!
Bindze en Vangze!
Igmar van Duinen
