Het vissen met de fireball met daarop bv een mooie voorn of spiering is een bijzondere manier van vissen. Zeker als je vist op de gekende hotspots. Het op de juiste wijze aanbieden van de aasvis op de fireball kan op sommige dagen vele malen effectiever zijn dan kunstaas.
Je kunt met een fireball namelijk op vele verschillende manieren vissen. 1 daarvan, het diagonalen of slepen met de fireball, is wat ik het liefst doe. De aanbeten zijn vaak hard, maar wanneer het een wat grotere vis betreft toch ook weer niet, je merkt dat deze grotere exemplaren er vaak in gaan ‘hangen’en lijkt het in eerste instantie of je een plastic zak gevangen hebt. Tot de plastic zak in de gaten krijgt dat zij gehaakt is en zal proberen zich van de haak te ontdoen.
Tekst en foto’s: Willem Zijlstra
Extra dreg achterop is belangrijk!
Laten we beginnen met de fireball zelf. Deze zijn er in verschillende soorten en gewichten, de fireball die ikzelf gebruik is de Explosion deadbait van SPRO, deze bevalt me goed hij ziet er mooi uit en is voorzien van 2 oogjes aan de onderzijde waar je je extra lijntjes met een dreg aan kunt bevestigen.
De meeste fireballs zijn namelijk uitgerust met 1 oogje. Wil je een grotere voorn of spiering op de fireball dan is dat 2e oogje handig om nog een tweede dreg op de aasvis te prikken, zo kun je voorop en achterop de aasvis een dreg plaatsen. Welk gewicht je kiest is afhankelijk van de grote van de vis, en natuurlijk de diepte van het water.
Sleep ik met een klein visje, kun je gerust met een fireball met een gewicht van 14 gr aan de slag. Voordeel van een zo laag mogelijk gewicht is dat het weinig invloed heeft op de actie van het visje.
Verschillende soorten fireballs.mooie fireball snoek.
Het kan natuurlijk ook op een andere manier door een losse stinger bij te plaatsen. Wat je vaak ziet is dat deze dan net te kort of te lang is. Wanneer je ze zelf maakt en bevestigd op de fireball, kun je ze zo lang of kort maken als je zelf wil. Dit ziet er in mijn ogen een stuk netter en professioneler uit. De staaldraad die ik hiervoor gebruik heeft een sterkte van 9kg en ik bevestig hieraan een dreg maatje 4.
Niet altijd even groot, maar dat maakt de sport niet minder!Ook de snoekbaars houdt ervan.
Waar ik ook naar kijk is de haak op de fireball, deze moet niet te dik zijn maar mooi dun. Dit is belangrijk omdat je de fireball door het harde stuk van het hoofd van het aasvisje moet drukken, tussen de ogen. Wanneer de haak te dik is gaat dit niet makkelijk en heb je de kans dat de neus van het visje gaat uitscheuren.
Doordat de fireball een mooie korte haak heeft en dus geen lange haaksteel door het lichaam van het visje hoeft, heeft dit dus geen invloed op de actie van het visje dit behoud dus zijn natuurlijke actie.
De haak goed tussen de ogen.
Tot zover het eerste gedeelte met informatie over de fireball zelf, in het volgende deel gaan we wat dieper in op welke hengels wij hiervoor gebruiken en welke dyneema..
Wim Russchen is sinds dit schooljaar ook werkzaam in Zwolle.
Een natuurbeheeropleiding met een sportvisserijsausje!
Sportvisacademie Zwolle? Leer je daar vissen? Kun je later alleen maar werken in de sportvisserij? Word je opgeleid tot beroepskarpervisser? Zit je onder schooltijd alleen maar aan de waterkant?
Af en toe wordt er gevist tijdens schooltijd.
Allemaal vragen die zijn opgeroepen sinds Sportvisacademie Zwolle bestaat. Eén ding is duidelijk: het is duidelijk dat de hengelsport een volwaardige plaats heeft verworven in het onderwijs.
Karpervisser Roelof Schut is vaste docent van Sportvisacademie Zwolle.
De opleiding
De sportvisacademie is een volwaardige MBO opleiding die op niveau 3 en 4 wordt gegeven. Van origine is de opleiding Sportvisserij & Aquacultuur – want zo heet de opleiding in Zwolle officieel – een natuurbeheer opleiding. Dat betekent dat er in deze studie erg veel aandacht is voor:
– Plantenkennis
– Natuurbeheer
– Flora- en Faunawet
– Aanleg en onderhoud
– Inrichtings- en onderhoudsplannen
– Veiligheid (VCA)
– Motorkettingzaag
– Bosmaaier
Deze vakken leiden de student op voor werkzaamheden bij bedrijven en organisaties die veel met groen- en natuurbeheer doen. Denk hierbij aan gemeenten, groenbedrijven, natuurorganisaties (landschapsbeheer, Natuurmonumenten, etc.) en hoveniers.
De studenten hebben een natuurgebied ingericht en geven voorlichting aan een basisschool.Studenten leren ook omgaan met de motorkettingzaag.
Onder de noemer Sportvisserij vallen de volgende vakken:
– Viskennis
– Visstandbeheer
– Kaderrichtlijn Water
– Waterkwaliteit
– Inrichting viswater
– Monitoring visstand
– Habitateisen
– Vismigratie
– Recreatie en toerisme
– Materiaal en techniek
– Aquacultuur (viskweek)
Met deze vakken wordt de kennis van natuur- en groenbeheer zo gedoceerd, dat ook bedrijven en organisaties als waterschappen, recreatieparken, (ecologische) adviesbureaus en Staatsbosbeheer tot de potentiële werkgevers behoren.
Staatssecretaris Bleker bezocht het aquarium- en viskweeklokaal.
Er is uiteraard ook aandacht voor de sportvisserij. De materiaal- en technieklessen zijn hier een voorbeeld van. Verder zit de sportvisserij verweven in andere lessen om ervoor te zorgen dat de opleiding goed past bij de hobby en ambities van de studenten. Sportvisserijgerelateerde werkvelden waarvoor je wordt opgeleid zijn: recreatie en toerisme (recreatieparken met viswater, visgids, betaalwateren, forellenvijvers, en commerciële wedstrijdputten), detailhandel, groothandel, productontwikkeling en sportvisserijorganisaties.
Met het vak aquacultuur onderscheidt Sportvisacademie Zwolle zich van alle middelbare beroepsopleidingen. Uniek in Nederland in Nederland dus! Deze lessen zijn gericht op het vermeerderen van onder meer karpers, tilapia’s en Afrikaanse meervallen. Hiervoor zijn kweekbakken en aquaria aanwezig op school. Kennis van waterkwaliteit (zuurstof, nitraat, nitriet, zuurgraad, zoutgehalte, hardheid, etc.) en de invloed daarvan op het kweken van vis is daarbij van essentieel belang. Interessante lesstof dus!
Het uitvoeren van herstelwerkzaamheden behoort tot de stageopdrachten.
Stage
Tijdens stages doet de student werkervaring op. Hij werkt mee bij de dagelijkse werkzaamheden en daarnaast maakt hij een aantal stageopdrachten. De stages worden zowel in de sportvisserij als in het natuurbeheer gelopen. In de sportvisserij kan gedacht worden aan het helpen en adviseren van klanten, het ontvangen van bezoekers, onderzoek doen naar vismigratie en visstand en opstellen inrichtingsplannen van viswater. Ook stages bij grote hengelsportverenigingen, hengelsportfederaties en Sportvisserij Nederland komen voor.
Tijdens de werkweek naar Hongarije werd er hard gewerkt.
Voor de natuurbeheerstage kan gedacht worden aan aanleggen en onderhouden van groen- en natuurterreinen, uitvoeren van herstelwerkzaamheden en onderhoud aan bedrijfsgebouwen, het opstellen van onderhouds- en inrichtingsplannen en het uitvoeren van snoei-, maai- en zaagwerkzaamheden. Tijdens de stage heeft de student ook alle ruimte om zelf projecten aan te dragen en uit te werken.
Buitenland
Sportvisacademie Zwolle geeft elke student de kans om buitenlandervaring op te doen. Hiervoor worden werkweken georganiseerd naar onder meer Hongarije en Frankrijk. In het buitenland wordt natuurbeheer gecombineerd met sportvisserij en aquacultuur. Meehelpen bij viskwekers en betaalwateren is onderdeel van zo’n werkweek.
Buitenlandse stages zijn ook mogelijk. Hierbij geldt uiteraard dat alleen vissen niet mogelijk is. In nauw overleg met het stagebedrijf (bijvoorbeeld het Franse Abbey Lakes of Lac de Villedon) worden plannen opgesteld waaruit blijkt dat de studenten hun stageopdrachten zullen kunnen uitvoeren. Pas als het werk is gedaan, kan er worden gevist.
Werkweek naar Lac de Villedon om daar mee te helpen bij een vidange.
Samenhang
De vakken en onderdelen die deel uitmaken van de opleiding staan dus niet op zichzelf. Heel erg belangrijk is de samenhang tussen groen- en natuurbeheer, sportvisserij en al die andere zaken. Hierdoor worden de studenten breed opgeleid. Met ingang van schooljaar 2012-2013 volgen bijna 100 studenten de opleiding aan Sportvisacademie Zwolle.
Voorlichtingsdagen 8 & 9 februari
Om nieuwe studenten, hengelsportbedrijven, waterschappen, hengelsportverenigingen en andere geïnteresseerden in de keuken te laten kijken, organiseert Sportvisacademie Zwolle binnenkort voorlichtingsdagen. Op deze avond wordt door docenten informatie gegeven over de opleiding en kunnen de praktijkruimtes bezichtigd worden waar les wordt gegeven en karpers worden gekweekt.
De voorlichtingsdagen worden georganiseerd op vrijdag 8 februari van 18.00 tot 21.30 uur en op zaterdag 9 februari van 09.30 tot 13.00 uur. Sportvisacademie Zwolle is gelegen aan Koggelaan 7 te Zwolle. Er is een ruime (gratis) parkeergelegenheid.
Sportvisacademie Zwolle is onderdeel van AOC De Groene Welle, e-mail: info@groenewelle.nl. Algemene informatie over de school is te vinden op www.groenewelle.nl.Sportvisacademie Zwolle maakt onderdeel uit van het samenwerkingsverband Sportvisacademie Nederland. Hierin participeren ook Sportvisacademie Alkmaar (Clusius College) en Sportvisacademie Gorinchem (Wellant College). Samen zorgen deze scholen ervoor dat er vakmensen worden opgeleid. In dé sportvisopleiding van Nederland werken enthousiaste docenten, die professioneel werkzaam zijn in de sportvisserij.
Drie volle gezellige dagen bezig zijn met het doodaasvissen op de drukste visbeurs van ons land in mijn eigen stad Utrecht en zelfs in mijn eigen vertrouwde buurtje is heel leuk. Zeker met het gezellige team van Roofvisweb. Eerlijk gezegd is het ook best vermoeiend dus een ontspannend visdagje na zo’n druk weekend met Hans van den Brink is dan zeker van harte welkom.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk
Mooie makreelhapper
Zondagmiddag nog gauw de laatste details besproken met Hans en het was even schrikken toen mijn wekker alweer om 04.30 uur afliep. Alle benodigde spullen moest ik echter nog gauw bij elkaar pakken, boterhammen van een lekker laagje voorzien en dat alles binnen anderhalf uur! Als je weet dat een deel van mijn spullen nog her en der verspreid lagen in tassen die mee waren geweest naar de beurs, dan was het nog even aanpoten. “Ja” het was gelukt en ik was net op tijd klaar. Buiten werd er al gauw kennis gemaakt met koning winter. Door de ijskoude lucht was mijn steiger in een ware ijsbaan veranderd waardoor het naar buiten brengen van het materiaal richting de auto als een ware survival tour werd ervaren.
Het ochtend rood is nog net te zien op het water.
Onderweg naar de plas trakteerde koning winter ons op de volgende verrassing, in de vorm van dikke sneeuwvlokken. Tot onze verbazing bleven deze zelfs her en der liggen. Aangekomen op de nog donkere plas werden we vervolgens verrast door een stevige en vooral ijzige wind welk recht op de stek stond te klapperen. Na een korte wandeling waren we in no time op onze stek gearriveerd. Het aas werd met behulp van de voerboot richting strategisch uitgezochte stekken gebracht. Links op het talud lag op een kleine vijftien centimeter boven de bodem een drijvende halve tijgermakreel, welk zijn kunstjes daar mocht vertonen in gezelschap van wat bijgevoerde makreelkoppen. Een kleine veertig meter rechts ervan, beneden aan het talud zou de sardine de andere verleider moeten zijn. Hans zijn keuze was gevallen op een groot gat, wat meer iets weg had van een vulkaankrater. Twee kleine makrelen deden daar op de rand en in het midden van het gat, hun werk.
Mooie kop…
Tijdens de eerste ochtendgloren speelt zich een waar kleurenschouwspel af in de lucht en staan we met een kop warme chocomelk naast de hengels deze kleurenpracht te bekijken. Als na tien minuten mijn linker beetmelder begint te piepen, volgt direct de aanslag en “hangen” ! Een mooie negentig plusser ligt een paar minuten later in het schepnet. Lekker begin van de dag.
De eerste is snel binnen.
Hierna blijft het lang stil, op de gierende wind en een combi van vallende sneeuw en regen na, die hard tegen de shelter aan kletteren. Rond de klok van twaalf besluiten wij beide opnieuw de hengels uit te varen. Gek genoeg wordt dit binnen vijf minuten beloont met wederom voor mij een leuke negentiger op een zwevende tijgermakreel. Tijdens het fotograferen komt daar het lang verwachte geluid uit de sounderbox van Hans en zijn linker hengel komt tot leven. Snel mijn vis terugzetten, schepnet terug in elkaar en dan hoor ik van Hans dat de lijn ergens achter vast zit! Na een spannende minuut lukt het Hans om de lijn los te krijgen. Waarna de weerstand op zijn hengel weer toeneemt. Er zit heel weinig beweging in en er ontstaat zelfs even twijfel of het wel een snoek is en geen meerval… Na enkele spannende minuten komt daar toch een hele mooie slanke snoek binnen bereik van het schepnet. Door de harde windvlagen is het nog even lastig om de vis direct te scheppen. Beide kijken we erg verbaasd en opgelucht het net in en zien een erg lange en niet al te vette meterplus vis. Snel onthaken en meten voordat we deze vis op de foto kunnen zetten. Hoppa, en met een meter en tweeëntwintigcentimeter blijkt het maar weer dat Hans een grote vissen magneet heeft. Of het nu dikke karpers of erg grote snoeken zijn, ze willen wel erg graag met hem op de foto.
122cm de eerste snoek van de dag voor Hans.
Tijdens het terug zetten van deze vis valt het ons op dat het steeds harder gaat waaien en regenen. Lekker hoor, weer verkleumde vingers door het uitvaren van beide lijnen. Gauw terug de shelter in en het mooie nieuws ronddelen met bekenden. Lang kunnen we eigenlijk niet genieten van de bescherming. Hans zijn linker beetmelder begint weer te zingen.
Dikke vis voor Hans.
Na een korte dril ligt daar wederom een dikke hoog gebouwde negentig plusser in het net. Het uitvaren gaat steeds moeilijker door de harde wind en we besluiten het vandaag niet al te laat te maken zodat ik nog even de tijd thuis heb om bij te slapen voor mijn nachtdienst. Met deze vangsten in winterse omstandigheden zijn we meer dan tevreden. Nog een kopje koffie besluiten we te nemen, alvorens we vertrekken. Gelukkig maar want er volgen al snel nog twee aanbeten voor Hans, welke resulteren in een misser en de vangst van een leuke zestiger die we in het water kunnen onthaken, prachtig!
Dit meisje heet Jytte, ze is 9 jaar en heeft de ziekte Cystic Fibrosis
Dit meisje heet Jytte, ze is 9 jaar en heeft de ziekte Cystic Fibrosis ook wel de taaislijm ziekte genoemd. CF veroorzaakt dik taai slijm, waardoor ademhalings- en spijsverteringsproblemen ontstaan. Het taaie slijm veroorzaakt chronische luchtweginfecties. Hierdoor ontstaat schade aan de longen, hetgeen uiteindelijk tot de dood leidt. CF is een slopende ziekte, omdat de klachten steeds ernstiger worden. In 2006 was de helft van alle patiënten die aan CF overleden, jonger dan 18 jaar. Vroeger haalde je de puberteit dus niet eens, nu kun je er misschien 40 jaar mee worden. Dat is de winst van onderzoek.
Om geld op te halen voor onderzoek naar deze ziekte, gaat Jytte een schaatstocht afleggen met de stichting Skate4air. Niet zomaar een stukje schaatsen, maar 50 kilometer schaatsen! Daar traint ze twee keer in de week keihard voor! Omdat wij dat heel erg dapper vinden en omdat het ons heel erg aangreep willen wij haar helpen geld in te zamelen.
Jytte is volop in training voor de 50 km!
Wij zijn via roofvisweb een actie gestart door kunstaas in te zamelen en dat later te veilen via het roofviswebforum.nl. Ook andere spullen zoals molens, reels, hengels en noem het maar op kunt u inleveren! De opbrengst van deze veiling gaat volledig naar skate4air.
Tijdens de hengelsportbeurs in Utrecht kunt ook hengelsport gerelateerde items inleveren op de stand van Roofvisweb. Op de stand is ook een collectebus waar gelden gedoneerd kunnen worden. Het stand nummer van Roofvisweb is nummer 028.
Ook kunt u Jytte persoonlijk sponsoren via de site: www.Skate4air.nl
Voor meer informatie over deze actie kunt u contact op nemen met:
Mark en ik hebben de laatste tijd een erg druk schema gehad, veel trips, wedstrijden maar ook het voor vissen vergden erg veel van onze tijd zodat we maar weinig tijd hebben gehad om er samen weer even op uit te gaan. Na de laatste NKS wedstrijd op de rivieren mochten we ons Nederlands kampioen noemen en was het toernooi voorbij. Nu hadden we weer wat tijd voor ons zelf en die zouden we goed besteden.
Tekst en foto’s: Daan Verbruggen
De afspraak was dat we wat dingen en nieuwe plekken zouden gaan proberen. Als locatie hadden we de eerste dag gekozen voor een nieuw stuk rivier en aldaar te gaan zoeken of we de vis konden vinden. Het is in de winter periode altijd moeilijker om op de rivier de vis te lokaliseren want vaak trekt een hoop vis weg naar andere vaak diepere gebieden. Toch blijft er altijd wel een hoop vis hangen je moet ze alleen zoeken. Dit laatste is vaak de kunst want hoe vind je ze dan? Zo een dag op het water bestaat bij ons niet alleen uit het vissen want een groot deel van de tijd zijn wij bezig met varen en zoeken naar plekken waar diep en ondiep water vlak bij elkaar liggen, vaak zijn de snoekbaarzen in dit soort gebieden te vinden omdat ze dan heel makkelijk kunnen switchen. Stroomt de rivier bijvoorbeeld niet dan zal hij vaak helderder zijn waardoor je ze vaak dieper zult moeten zoeken. Is de rivier flink aan het stromen en is hij troebel dan kun je ze vaak weer ondiep zoeken, kortom hier dien je wel rekening mee te houden. Daar komt nog bij dat een niet of nauwelijks stromende rivier vaak garant staat voor slechte vangsten.
De Berkley Ripple is ook in de wintermaanden dodelijk!
Nadat we een tijdje rond hadden gevaren en wat interessante plekken hadden gevonden lieten we onze shads zakken. Alle drie visten we met wat anders Erik met de good old culprit Mark met een salty shaker en ik met een ripple shad. Nu hoor ik je denken “huh die hebben toch alle drie een zwemstaart?” Klopt en dat maakt echt niets uit. Laat je niets wijs maken over wintervissen kan alleen met statische shads want dat is echt onzin zolang je de techniek maar aanpast waarmee ik dus bedoel dat je gewoon trager moet vissen. Op de dieptemeter waren inmiddels mooie signalen te zien en het wachten was dan ook op de eerste aanbeet.
We hebben het beeld even gestopt maar links op de structure scan is erg veel vis waar te nemen.
De eerste aanbeet was voor Mark, een mooie vis bleek wel wat lekkers te zien in zijn culprit space guppie. Bij bovenkomst bleek het om een erg mooie snoekbaars te gaan die we dus gewoon van het ondiep wisten te halen.
De eerste mooie vis voor Mark nu was de kop eraf.
Op de volgende aanbeten hoefden we gelukkig ook niet lang te wachten want in een mum van tijd wisten we een leuk aantal snoekbaarzen te vangen in het ondiepe maar wel in de buurt van het diepe water. Ook kwamen er een aantal mooie baarzen uit en dus begonnen we direct weer te denken aan de grand slam, voor ons is dat snoek, snoekbaars en een baars zou het ons lukken? gedurende de dag wordt er best wat gevaren om te zoeken en natuurlijk liggen we ook wel eens op stekken waar we niet echt veel vertrouwen in hebben op het eerste gezicht, echter kun je er ook wel eens helemaal naast zitten want toen we op een plek aankwamen waar we beide niet echt vertrouwen in het hadden bleek hier wel degelijk goed vis te zitten. in slechts een uur vissen kwamen er hier zes 60ers en een 70er naar boven niet slecht dacht ik zo.
Ijskoud van ondiep water waar diep water in de buurt was zowat in paaikleed, schitterend.
Omdat het in deze periode best koud kan zijn moet de innerlijke mens wel goed verzorgd worden en nemen we rustig even de tijd om wat hamburgers te bakken. De boot gaat op de spotlock en de keuken is open.
Gebakken spierinkje erbij?
Als de buikjes weer rond zijn (jaja die van mij altijd rond) gaan we weer verder want veel tijd is er niet meer, helaas zitten we weer in de tijd van het jaar dat het vroeg donker wordt en we willen graag met licht traileren. Snel werden er nog twee plekken aangedaan die vlak bij een natuur gebied lagen waar het erg ondiep was in de hoop een mooie dikke snoekbaars te vangen of misschien wel een snoek zodat de grand slam een feit was. Helaas lieten de snoekbaarzen het hier afweten totdat Mark een mega dreun kreeg. Nadat de haak was gezet bleef de vis erg rustig en kreeg Mark de bekende snoekbaars bonken op zijn hengel wat ons het idee gaf dat het hier wel eens om een dikke snoekbaars zou kunnen gaan. Niets bleek minder waar want bij bovenkomst kijken wij een mooie metersnoek recht in de ogen wat de grand slam compleet maakte maar toch een klein beetje teleurstellend was want we hadden een dikke snoekbaars verwacht.
Met deze snoek was in ieder geval de grand slam compleet.
Natuurlijk was dit een mooie afsluiter van de dag waarbij we super hadden gevangen met een aantal zeer mooie vissen. Na het terugzetten van deze mooie snoek keerden we terug naar de trailerhelling en dachten alweer aan de volgende dag.
Onze tweede dag stond ook weer in het teken van het uit proberen. Deze keer hadden we een geheel ander stuk rivier uitgekozen met op een paar kilometer afstand twee prachtige putten en omdat de temperaturen al flink zijn gezakt hadden we de hoop dat er al een hoop vis op deze putten zou liggen. De trailerhelling lag in de buurt van de eerste put en kwamen we er zelfs doorheen, eerst even een rondje maken en wat af zoeken. Het rook hier echt naar de vis dit moest goed komen. De eerste plek was meteen al raak, een enorme beuk op mijn ABU Fantasista deed mij goed wakker schudden en al snel kon ik mijn eerste vis van de dag onthaken en terugzetten. Kort daar achter aan kreeg ook Mark een flinke aanbeet en ook hij had zijn eerste vis te pakken. Nu dat wij wisten dat er in ieder geval vis zat op deze put verlieten wij de plas om het even op de rivier te gaan proberen. Nu denk je misschien dat wij gek zijn want waarom ga je weg als je vis vangt? Het gevaar van vis vangen is dat je blijft hangen en dan alsnog niks leert of ontdekt en hoe verleidelijk het ook is toch kiezen wij ervoor om door te gaan, je kunt altijd nog aan het eind van de dag even terugkomen en kijken of er nog wat zit.
Op de rivier blijkt dan al snel dat de stroom er goed inzit en dus kammen we even wat krib vakken uit. Het eerste vak is niets maar in het tweede net uit de stroming duikt er een snoekbaars op mijn ripple shadje, een mooie dat voel ik wel en wanneer hij bovenkomt blijkt het een mooie maatse vis te zijn. Snel onthaken en weer verder, terwijl Mark zijn hengel nu ook krom staat “oh nee he” hoor ik hem nog zeggen een snoek. Nou ja snoek, het moet voor snoek doorgaan maar als hij de 40cm haalt is hij groot. Dit betekent wel weer dat er ook voor vandaag voor Mark weer een grand slam inzit en dat zou mooi zijn twee dagen achter elkaar. Na zo een aantal kribben te hebben uitgevist vang ook ik in het laatste vak ook een baars zodat ik nog kans heb maar dan moet ik nog wel even een snoek zien te vangen. In het laatste krib weet Mark nog een mooie maatse vis te vangen waarna we besluiten om een paar kilometer te gaan varen naar de put die we op het oog hadden.
Eenmaal op de put wordt deze stukje voor stukje afgezocht naar witvis en plekken die interessant kunnen zijn. Ook plekken waar we bogen tegen het talud zien staan zijn natuurlijk super interessant. Al snel blijkt dat dit een oude zandwin plas is want we kunnen duidelijk aan het verloop van het talud zien hoe er hier systematisch zand is weggezogen. De randen zijn super steil en erg mooi voor snoekbaars alleen komen we nog niet echt veel vis tegen. Zou dan de watertemperatuur nog te warm zijn met zo’n 10 graden? Omdat we niets bijzonders kunnen vinden varen we terug naar de ingang van de plas om te kijken hoe het er daar uitziet en als we daar aankomen blijkt al snel dat het hier dus wel raak is. Tegen de rand van het ondiepe bulkt het echt van de bogen tegen de boden en we weten zeker dat het hier om snoekbaars gaat. Als de hengels inleggen hoeven we dan ook niet lang te wachten op de eerste aanbeten en helaas voor Mark mist hij de eerste twee maar mijn eerste is wel meteen raak en het is meteen een mooie vis, dit geeft vertrouwen.
Deze doorgang blijkt een zeer goed keus want er wordt in korte tijd flink wat gevangen en een aantal erg mooie erbij. Het stuk waar we zitten lijkt overigens wel verlaten want we zitten midden in de natuur en er is in de verre verte niets of niemand te zien. Het lijkt wel of de vissen die we hier vangen liggen te wachten om de put op te trekken wat ons natuurlijk het idee geeft dat we het hier later in het jaar op de put nog wel even kunnen proberen.
Niets om ons heen behalve een paar nieuwsgierige zwijnen!
De doorgang blijft vis opleveren maar we besluiten om even wat gehaktballen op te warmen en nog snel even wat anders te proberen iets verder door. Zo tussen in de middag even wat warms eten doet de mens weer goed en maken we ons op voor het laatste stukje van de dag. Het laatste stukje bestond uit een aantal kribvakken waar we even met de stroom mee doorheen zouden hoppen. En ook hier bleek de vis nog gewoon ondiep te liggen want we konden ze goed vangen. Het mooie is dat een hoop mensen statische shads zouden verwachten maar hier konden we echt geen stoot op krijgen terwijl de zwem shads het echt uitstekend deden.
Ook hier weer goede zaken met een rustig geviste ripple in het troebele water.
Omdat het tegen het einde van de dag liep en we nog een pittig stukje terug moesten varen besloten we nog even langs een put te gaan waar we niet in mochten varen omdat er daar nog actief zand gezogen werd. Vaak is het op die grens gebieden van dit soort putten ondiep en erg troebel zodat we de vis misschien wel in de doorgang konden vinden. Het doorzicht was echt minimaal en je kon je shad na bijna 15cm al niet meer zien. Toch lag hier een hoop vis geschoold bij elkaar wat zou dat dan zijn?
Erg mooie doorgang waar we helaas niet verder in mochten.
Erg lang hoefden we niet te wachten op het antwoordt want Mark had een aanbeet weten te verzilveren van een vis die er wel zin in had. Bij bovenkomst schrokken we ons dood want het was Mark weer gelukt om de grand slam te vangen vandaag, er hing namelijk een baars aan van dik over de 50cm die volledig over de 4,5 inch salty shaker was geschoven. Wat een beest zeg niet normaal en wat was hij gaaf, we hebben wel vaker baarzen van tegen de 50 of net eroverheen gevangen maar die zijn vaak niet zo mooi en deze was echt in topstaat. Snel werd hij onthaakt en op de plaat gezet want dit soort vissen moeten snel terug, het zou doodzonde zijn als dit soort vissen het niet overleven.
Zo kom je ze nog zelden tegen.
Na de vangst van deze schitterende baars hadden we ook een voldaan gevoel en besloten we huiswaarts te keren. Het waren twee fantastische dagen met erg mooie vissen en een dubbele grand slam voor Mark.
Het was weer zo ver en de jaarlijkse bootvisdag van de regio zuid van de de SNB was weer een feit. Dit maal was er door de organisatie voor een totaal ander type water gekozen dan gebruikelijk was voor deze dag. Dit water is niet zo toegankelijk en dat bleek al uit het feit dat we ,s morgens in alle vroegte met een colonne van 13 boten voor een gesloten poort stonden.
Tekst en foto’s: Jack vd Mortel
Thijs en Sander gingen druk aan het bellen met de gewone en 06 nummers die op de poort vermeldt stonden. Helaas in eerste instantie zonder resultaat. Gelukkig hadden de vissers onderling veel bij te kletsen over de vangsten en en andere visserij achtige zaken. Uiteindelijk na een een dikke drie kwartier vertraging kwam er een auto aanrijden met de voor ons zo belangrijke sleutel. Niet veel later gingen in een rap tempo de boten het water in voor een dagje vissen pesten.
Het traileren verliep vlot.
De dag begon schitterend en een ieder had er dan ook het volste vertrouwen in.Wat ik begreep zou er alles uit de kast gehaald worden om een paar mooie vissen op de gevoelige plaat vast te leggen. Geen enkele techniek liet zich onbetuigd zowel met kunstaas als met dood aas.
Mooier kan je een visdag niet beginnen.
De boten verspreiden zich al vlug over het water en ieder trok al vlug zijn eigen plan. Wat later op de dag bleek dat het geen eenvoudig water was waar de vis zo de boot in sprong,de voldoening was dan ook groot als er toch vis wordt gevangen.
Hier Hans Bogaerts die blij was dat hij ’s morgens nog snel 3 diepvriesvoorntjes bij zich gestoken had. Dood dropshot aas leverde direct s’morgens in korte tijd 3 vissen op. Er werden zo hier en daar wel wat vissen gevangen maar echt spectaculair was het niet,je moest er echt voor werken.
Prachtige herfst omgeving.
Ook bij Gertjan den Hartog en Frans Oomen werden de vissen gevangen door een aasvisje op de firebal te presenteren.
Ook werden er wel vissen gevangen op kunstaas ,zoals spinnerbaits en jerkbaits. Dit waren echter de wat kleinere exemplaren. Wel redelijk wat meldingen van volgers van grote vissen, maar deze lieten zich deze dag helaas niet foppen.
Bij ons in de boot moest Ton Daamen de eer redden. Het was niet moeders mooiste maar een dag als vandaag waren we blij met elke vis. Ook deze werd aan een gesleepte aasvis gevangen. Ik kwam deze dag niet verder als de vangst van twee fuiken,waarvan een fuik mij nog een smerige boot en een grandma plug opleverde.
Doordat er vissers eerder het water af moesten door verplichtingen elders, of om gewoon lekker vroeg thuis te zijn bleef er nadat er om 17:00 uur was getrailerd een kleine groep over.
Deze konden met volle teugen genieten van de culinaire hoogstandjes van Robert-Paul die voor de broodjes warme worst zorgde. Deze werden op vakkundige wijze met een onthaaktang uit het kokende water gehaald,zo kreeg deze tang vandaag ook nog een functie.
Voor Tonny Daanen was het weer een hele onderneming deze dag ,zie het onderstaande mailtje wat ik van hem kreeg:
Wij als plattelandsjongeren zagen op de terugweg een bordje “Tol”. Omdat wij dat bij ons niet kennen, dachten wij dat dat niet voor ons was. Toen we eenmaal onder één of andere tunnel door, voor één of andere slagboom stonden ging ie dus niet open. We moesten een telecard hebben. Wij alles afgezocht, maar hadden alleen een landkaart. Bleken we het verkeerde poortje te hebben. Niet echt handig met zo’n klein Alumacraftje, vooral niet als het vrachtverkeer al achter je aangesloten is.
Afijn toch maar in de achteruit, en rijden maar. Langzaam het goede poortje ingeschoven, waar één of andere westerling ons heel vreemd aankeek :-)..Na betaling van € 2.00 en een kwartiertje extra wachttijd, konden we weer verder. Oftwel, ’t was veur ons wér un heel avontuur !
Zo zie je maar dat iedereen er op zijn eigen manier van heeft genoten. Het was een prachtige dag en ondanks de wat tegenvallende resultaten heb ik alleen maar positieve berichten gehoord.
Vandaag gingen Sybren en zijn vader met me mee op snoekenjacht, Sybren had me deze zomer al eens verteld dat zijn vader af en toe met hem mee ging vissen maar tot vangen van een hele grote was het nooit gekomen. Dus de afspraak was snel gemaakt om in het najaar een dagje op Echten te gaan jagen!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.
Un echte!
Toen ik bij de trailerhelling arriveerde stonden de mannen al klaar, pa in een splinternieuw warmtepak bestudeerde de Mad Rat maar eens uitvoerig. Volgens mij was het oordeel wel dat het zaakje zou blijven drijven want er kwam geen commentaar van zijn lippen. Dus snel de zooi maar klaarmaken en woem van de trailer het natte in. Dikke voorns onder de sleepdobbers was het strijdplan van vandaag….. het is de laatste weken nog een beetje zozo geweest met de doodaasvisserij want het wou maar niet goed koud worden. En er waren nog dagen zat dat kunstaas gewoon het beste werkte maar we wilden graag een grote vangen en wie niet waagt wie niet wint! Bij het meer aangekomen knalde ik de gashendel maar eens goed open en we stoven over het grote water, donders lekker zo die koude lucht op je bakkes, daar wordt je weer mens van.
Pa met de eerste van de dag!
Op de stek aangekomen werden de hengels in gereedheid gebracht, Sybren had een hengel van zichzelf klaar gemaakt met een dobbertje en een kleine loodmontage op een voor mij vreemde manier aan elkaar geknoopt. Ik denk zeg maar niks maar geloof nooit dat daar vis aan komt…. Ik gaf Sybren een doodaashengel van mij, state of the art montage eraan met buffers, kralen, inline sleepdobber en quick change load montage.! De voorns gingen overboord, Sybren en ik een dikke en pa een maatje kleiner want anders blijft het hele zaakje zeker niet boven. Al bij het eerst driftje ging de hengel van pa behoorlijk krom! Snel snel die lijn laten lopen roep ik nog maar de generatie voor mij zei met een glimlach: hij zit er al aan hoor! Nondeju, aan dat apestokkie met een wonder montage en ja hoor hoepeltje rond en drillen als een malle!
Sybren knokt met een dikke 90er!
Nadat het hele zaakje weer gereed was gemaakt nestelde pa zich weer op zijn troon en keek genoegzaam de wereld in. Hij zei niks maar hoorde hem denken: ha, die snotneuzen met hun high tech! Al na een strak kwartier riep pa weer ho ho, heb beet hoor!! Ik keek Sybren eens beteuterd en vragend aan, wie geeft wie nu visles hier? Worden wij gewoon even naar huis gevist L Maar weer een dikke bak!!!! En ze werd vakkundig gedrild, BAM nieuw pr van 96 cm op de lat! Sybren werd er een beetje zenuwachtig van en zei doe mij ook maar eens een kleiner voorntje er aan. Wacht nou nog maar even zei ik, wordt nog wel anders vandaag. En ja hoor, even later was zijn dobber ook weg. Hij gaf mooi lijn en zette na een paar tellen de molen dicht, draaide de lijn strak tot die weerstand voelde en sloeg beheerst aan. Snoek knokte goed door maar moest zich na een paar minuten gewonnen geven 92 cm en een hele blijde visser!
Wees zuinig op zulke vissen, en denk er aan catch and release!
Nou denk ik bij mezelf, wel mooi dat die kerels lekker vangen maar ikke heb nog geen tikkie gehad! En alsof de goden het hoorden….ik voelde een doffe dreun op de lijn die ik tussen mijn vingers had en de dobber ging onder en is in no time 20 meter verder. Moet maar slaan dacht ik bij mezelf en draaide strak, sloeg aan en voelde even druk en toen niks meer? Zou toch niet…flitst er door mijn kop, heb ik eindelijk beet en dan ook nog mis! Ik draaide de lijn binnen en een meter of 10 voor de boot kreeg ik me daar een stomp op mijn hengel. De molen gierde het uit, dikke bak schreeuwde ik tegen de mannen en hij zwom volgas recht op de boot af! Maar nu niet meer, hij smeerde hem als mijn vrouw met mijn pinpas, der was niks aan te houden… yihaaa! Mooie knokpartij en dikke Fish On, wat een geweldige sport hebben wij toch met zijn allen he!!! Landen en BAM, exact 100 cm, mijn dag was weer een topper!
Krokodil aan boord!
Na deze vis was het even wat rustiger maar na een uurtje plopte mijn dobber heel rustig weg. Even wachten… dan aanslaan en kaboem, oorlog dikke oorlog! De snoek pompte dwars door de slip heen en bleef dat doen. De eerste paar minuten kon ik niks anders dan druk houden, af en toe een paar slagen pakken en dan ging ze weer als een malle! Sybren stond te springen in de boot en riep maar: een echte, het is een hele echte!! Mijn 3lb Greys stond hoepeltje rond terwijl ik deze wildebras probeerde te temmen. Eindelijk leek ze het op te geven, nog een paar dikke runs bij de boot weg en daar lag de dame. Sybren bedacht zich niet en lande haar snel en vakkundig. Dikke dikke vis….. snel op de meetplank en ja hoor, 113cm! I said nice, very nice!!!
Mooie vissen van in de 80, gave sport geven deze!
We kregen nog wel wat beet en vingen ook nog 2 mooie vissen zo begin 80cm. Tegen een uur of 4 zei ik kom, probeer nog 1 stekje. Nooit grote aantallen maar wel kans op een buffel! Op het stekje aangekomen is het pa die binnen 5 minuten beet kreeg, dat kan wel eens een nieuw pr worden zei ik tegen hem. Hij keek me aan van jaja, ik heb nog niet eens aangeslagen. Hij mepte en och och de vis liet hem alle hoeken zien, was blij dat ik hem ondertussen een doodaasstok van mij had gegeven anders had die er nu nog gestaan! De vis liet hem de hele boot zien, van voor in de boot tot achter in de boot en ik maar de fronttroller aan en uit doen… in één woord geweldig! En daar was ze dan, even een nieuw pr gezet door pa, 104 cm en een hele schoonheid.
Sybren zijn vader met zijn nieuwe pr!
Het was echt weer een topdag, 3 metersnoeken in de boot gehad en een boel andere prachtige snoeken gevangen, was weer ouderwets Fish On!!
In een constante zoektocht naar het anders vissen dan anderen kwam ik vorige zomer weer eens een “ouderwetse” lepel tegen tussen mijn kunstaas. Omdat deze lepel in het verleden zijn vangkracht al meerdere malen bewezen had, werd het weer eens tijd om dit mooie stukje kunstaas aan de speld te hangen. Ook omdat ik weet dat weinig mensen tegenwoordig nog met lepels vissen. De kans dat een snoek of snoekbaars nog nooit in aanraking is geweest met dit stukje kunstaas was in mijn ogen dan ook vrij groot.
Teks en foto: Willem Zijlstra.
Ideale lepel om mee te werpen van 14 gram.
Lepels zijn er in verschillende soorten en maten en de mooiste kleuren. Met welke kleur je gaat vissen is in mijn ogen persoonlijk, wanneer de zon schijnt kun je bijvoorbeeld ook eens gaan vissen met de een geheel zilveren lepel, wanneer je niet te diep vist zal de zon erop gaan schijnen en imiteert deze perfect de flankende beweging van een voorn of blei.
Je hebt brede en dunbladige lepels welke ik waarvoor gebruik kom ik later op terug. Het principe blijft hetzelfde, een lepel imiteert aasvis, vooral wanneer je de lepel tijdens het binnendraaien even stil laat vallen en de lepel richting de bodem valt imiteert hij perfect een gewond visje.
De scud van Spro
Vanaf de kant vis ik meestal met een wat lichtere lepel van een gram of 14. Voordeel hiervan is dat je een relatief lichte spinhengel kan gebruiken. Ik gebruik hiervoor een spinhengel tot 30gr en 2.10 cm lang, hier kun je over het algemeen de meeste dunbladige maar ook de meeste brede lepels, die meer weerstand hebben in het water, goed mee vissen. Ook de draad die ik gebruik is niet al te grof, 0.10 mm met een trekkracht van 7kg zodat deze weinig weerstand heeft in het water.
Lepels om te trollen, de Pako 30 en een Spro misty
Wanneer je hebt ingeworpen wacht dan even zodat de lepel de kans krijgt om af te zinken. Ik begin altijd te draaien als de lepel bijna op half water is, we weten dat een snoek omhoog komt en zelden naar beneden duikt op zijn prooi. Draai een lepel rustig binnen, je kunt wel variëren in snelheid maar draai niet te hard, je zult zien dat wanneer je te snel binnen draait de lepel rond zal gaan draaien en hij zijn flankende werking verliest. Laat tijdens het binnendraaien de lepel ook eens “vallen” naar de bodem, wanneer je een volger hebt wil dit nog wel eens werken om de achtervolger over de streep te trekken en toch toe te slaan.
Mooie snoek gevangen aan een getrolde lepel
Een lepel laat zich ook prima trollen, hiervoor geld ook weer niet te snel anders verliest de lepel zijn actie en gaat hij tollen. Ik trol een lepel altijd met behulp van de elektro motor hiermee kan ik meer variëren in snelheid zodat ik de lepel de juiste actie meegeef. Ik gebruik voor het trollen wel een wat zwaardere hengel. Omdat ik voor het slepen bredere en zwaardere lepels gebruik tot 30 gram, hebben die ook meer weerstand in het water zodat er automatisch meer weerstand op de hengel komt. De draad blijft hetzelfde, 0.10 mm met 7kg trekkracht, in de praktijk is gebleken dat deze dit makkelijk aankan. Om de lepel wat dieper te laten lopen gebruik ik vaak een sleeploodje die ik voor de lepel plaats. Voordeel hiervan is dat wanneer je wat sneller vaart de lepel toch diep blijft en niet omhoog komt.
Lood systeem om te trollen.
Ik zou zeggen probeer het eens, je zou weleens voor een aangename verrassing kunnen komen te staan. Volgende keer ga ik wat dieper in op het lepelvissen en geef ik aan hoe je een lepel kunt pimpen bv
Het nieuwe kunstaas vliegt je momenteel om de oren, de mooiste kleurtjes en state of the art performance! En moet zeggen, de meesten vangen dan ook als een tijger maar zijn we de old skool aasje niet te snel aan het vergeten? Vandaag deed ik maar eens de test oude flankers en jointed pluggen van Joe Bucher en een paar Grandma pluggen was alles wat er mee ging vandaag! Twee weken geleden had ik op dit water met allerlei nieuw kunstaas 12 snoeken kunnen verleiden dus was benieuwd of de milfen onder het kunstaas dit konden evenaren!
Tekst en Foto’s: Hilco van Nuil
Joe Bucher maakte weer het verschil!
Mijn maat kreeg een Joe Bucher shallow raider in maatje 7 en een depth raider aangereikt, ik viste aan mijn steunhengel met een Joe Bucher jointed en aan mijn handhengel een Grandma in maatje 6. Het water waar we visten had maar een diepte van maximaal 2 meter dus de diep lopende pluggen kregen maar een paar meter lijn zodat ze veel trammelant maken onder water en net niet de bodem konden bereiken. De flankers lopen wat ondieper dus die kregen wat meer ruimte om de heupen te laten wiebelen!
Aparte bijvangst!
En dat de golden oldies nog top vangen daar kwamen Stefan en ik al snel achter! De Joe Bucher pluggen kregen het zwaar te verduren en de good old grandma deed wat ze jaren geleden ook al bewezen had. Het zijn nog steeds snoek vangers van de bovenste plank! We pakten op een middag vissen even 14 stuks op deze pluggen. Dus heb je nog een Joe Bucher of een Grandma in je koffer en vis je er niet meer mee, stof ze af zou ik zeggen en Fish On! Ik weet zeker dat je er blij van gaat worden.
Ze zijn op alle wateren inzetbaar, de ondiep lopende versies zijn ideaal voor de kantjes terwijl de diepduikers mooi het talud kunnen afvissen of om op ondiep water dicht bij de boot vissen! Hahaha, hou je maar vast….. dikke knallen op de stok gegarandeerd! Het was was voor mij in ieder geval een wake up call om weer vaker met kunstaas te vissen, iets wat ik een beetje vergeten was! Het kan dressuur doorbrekend zijn tegen de harde ratelaars en zenuwachtig bewegend kunstaas waar momenteel veel mee gevist wordt.
Heb je ze nog niet en kom je ze tegen, happy pluggen zijn het!De Joe Bucher pluggen zijn volop te verkrijgen bij de Hengeldiscount in Oldemarkt!
Lekker vissen, boot en trailer maar wat als je pech krijgt onderweg?
Zaterdagavond even met mijn vismaat Arne bellen waar we heen gaan de volgende dag, helaas geeft hij te kennen geen tijd te hebben. Hij is in de blijde verwachting van het 2e kind en dat brengt als je al 6 dagen per week werkt toch wel wat verplichtingen dat het zondags samen vissen nog wel eens tekort schiet.
Foto’s en tekst: Martijn Sturkenboom
Heel begrijpelijk en absoluut geen punt, we zijn sowieso erg makkelijk in het nemen van een beslissing waar we heen gaan en vaak op het laatste moment. Het heeft ook met de weersvoorspellingen te doen waar we heen gaan. Hij vertelde nog over een paar tips die hij kreeg over stekken die we konden gaan proberen op een voor ons nieuw water wat we samen aan het verkennen waren.
Maar goed deze nuttige tips had hij gekregen en als je samen een water aan het proberen bent vind ik ook dat je samen de gouden tips moet uitproberen. Dus waar ging ik naartoe de volgende dag, ik besloot er nog een nachtje over te slapen. Mijn auto was nog volgepakt want ik was zaterdag middag even op een plasje in de buurt geweest dus qua voorbereiding was ik zo goed als klaar. Het zou de 2e koudere dag op rij zijn en prachtig weer dus ik had er erg veel zin in. Na een goede nachtrust en enkele watertjes door mijn hoofd te hebben laten gaan besloot ik om naar een voor mij nieuw water te rijden. 50 minuten reistijd en de helling had ik met Google maps al gevonden.
Ik had wat leuke tips gehad van een oudere man waar ik op de IJssel een keer mee in gesprek raakte. Dus de boot achter de auto even een kleine check gedaan want ik kan nog wel eens overhaast weg rijden en dan net als gisteren denken wat worden mijn voeten toch koud en blijkt dat ik met mijn slippertjes nog aan in de boot zat. Maar ik leek alles bij mij te hebben, koffie to go mee en rijden maar.
Bij Hoogeveen was het wegdek wat slecht eigenlijk zo slecht dat ik zat te trillen in de auto. Gelukkig zag ik in de verte al een nieuw aangelegd wegdek komen, daarop gearriveerd ging het trillen vrolijk verder. Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie de boot ook licht dansen, even eraf maar ik gokte op een kapot wiellager. Op de parkeerplaats liet ik de motor draaien en bij het uitstappen hoorde ik het al hij liep heel onregelmatig. Zeker niet de rustige en gelijkmatige toon die ik normaal hoorde.
F………. wat nu ? ik zit bij de ANWB maar hoe ben ik in godsnaam verzekerd, het is al zeker 10 jaar geleden dat ik dat heb afgesloten. Direct ging er een verhaal door mij heen van een collega die pech had met zijn caravan en de ANWB wilde hem niet helpen. Hij moest zelf het afsleep transport betalen en dat was duur! Ja en ik had ook niks aanvullends afgesloten de afgelopen 10 jaar. Met de gedachte dat ik al een stukje trillend was door gereden en ik wist dat je op een cilinder minder wel even door kon rijden, besloot ik om te keren en te proberen om thuis te komen, ik had absoluut geen zin om te stranden met mijn boot achter de auto. Mijn auto is al 12 jaar oud het is zonde als deze stuk zou lopen maar de inruilwaarde is sowieso niet hoog dus ik dacht met dat verlies gok ik het erop.
De TomTom weer op de huis route gezet pffffffffff 40 km nou ja radio uit goed luisteren naar de motor en rustig terug. Deze weg ken ik als geen ander natuurlijk maar wat duurt hij lang als je in zo’n situatie rijd er komt echt geen eind aan de kilometers kruipen voorbij. Ondertussen dacht ik al wie ik bellen kon mocht ik stranden die mijn boot op kon komen halen en hoe leg ik hem uit waar ik sta. Het uitleggen werd steeds simpeler omdat ik steeds dichter bij huis kwam. Gelukkig zonder kleerscheuren de thuisbasis gehaald, mijn vrouw kwam direct naar buiten gelopen en vroeg wat ik alweer thuis deed. Ik keek naar boven naar de strak blauwen lucht en grapte met zulk weer ga je toch niet vissen. Snel de boot en mijn vis spullen opgeborgen.
Wie kent ze niet……de opvallende gele auto’s van de ANWB
Dan met mijn lichte kennis van auto’s de boel eens beter bekeken, even een klein stukje gereden zonder trailer erachter om alles uit te sluiten maar het trillen bleef. Zo wat nu te doen haal ik morgen de garage of neem ik eerst mijn vrouw haar auto mee en bel ik eerst met ze. Ach ik ben ook nog bij de ANWB laat ik die eerst eens bellen en wat blijkt ik ben optimaal verzekerd zelfs in het buitenland vervangende auto woonplaatshulp etc. beter kan niet. Nou kom maar langs dan, binnen een uur was de monteur ter plaatse ook hij stelde vast dat de motor op een cilinder minder liep. Niet continue af en toe liep hij mee, maar verstandig was het niet om met de auto door te rijden.
Repareren kon hij hem ook niet het was de kabelboom of een injector en dat hebben ze niet standaard bij zich. Afgesproken dat zij kosteloos de auto naar de garage zouden transporteren (was ik ook voor verzekerd hoera). Gelijk de behulpzame monteur eens nagevraagd naar het enge verhaal dat aanhangers niet geholpen werden. Dit klopt zegt de ANWB medewerker we komen niet voor een kapotte aanhanger mits u niet extra verzekerd bent.
Met de verzekering die ik nu heb is het zo dat als je pech hebt met de auto en deze moet gesleept worden dan nemen ze dat wat erachter hangt gratis mee naar de berger of de afgesproken garage en daar kun je dan zelf jouw aanhanger weer ophalen. Gaat de aanhanger kapot dan mag je het afslepen zelf regelen de ANWB komt niet. Dus gelijk gebeld de volgende dag met de ANWB en geïnformeerd, deze extra verzekering kost 12 euro per jaar en is gratis in het jaar dat je hem afsluit dus je betaald pas in het komende jaar.
Nou direct maar afgesloten voor die 12 euro heb ik geen zin in al die ellende. Maandag werd de auto in de garage afgeleverd het was een breuk in de kabelboom, kabels koste 50 euro en een uurtje arbeidsloon hij loopt weer als een zonnetje. Helaas een mooie zondag vissen misgelopen maar ach ik heb er al zoveel gehad die mij niet meer afgepakt kunnen worden dat ik deze voor lief neem.
De auto is goed nagekeken dus die moet het in het vervolg eigenlijk goed blijven doen, de trailer zal ik ook nog even grondig inspecteren ik heb geen zin in nog eens pech.
Het zijn soms kleine dingen waar je als visser met een boot niet snel aan denk, maar de gevolgen of onkosten kunnen hoog zijn. Check voor jezelf hoe het in jouw geval is…..ben je er voor verzekerd bij de ANWB?
Sportvisacademie Zwolle maakt onderdeel uit van het samenwerkingsverband Sportvisacademie Nederland. Hierin participeren ook Sportvisacademie Alkmaar (Clusius College) en Sportvisacademie Gorinchem (Wellant College). Samen zorgen deze scholen ervoor dat er vakmensen worden opgeleid. In dé sportvisopleiding van Nederland werken enthousiaste docenten, die professioneel werkzaam zijn in de sportvisserij.
