13 oktober jongstleden werd door Discus A.P. vd Feer uit Bolsward weer de jaarlijkse jeugdtrolmiddag georganiseerd. Doelstelling van deze dag is om de jeugd te leren hoe ze om moeten gaan met gevangen vis om deze weer onbeschadigd terug te zetten in het water.
Ondanks het weer, er viel deze middag veel regen, werden er goede resultaten geboekt. In totaal werden er door 24 vissertjes 35 snoeken gevangen wat een uitstekend resultaat is, en verschillende vissers waren weer een ervaring rijker. De verzorging was uitstekend geregeld, voor iedereen een natje en een droogje en iedereen kreeg van de verschillende sponsors van deze dag een gevulde goody bag mee naar huis.
Hier de foto’s van deze zeer geslaagde dag!
Uitleg van de middag door Jurjen de Boer.12 boten met begeleiders aanwezig deze dag.Bern en Wessel onderweg naar de snoek!Hebbes, de eerste is binnen.Gemiddelde grote van de gevangen snoeken deze dag.Eerste snoekbaars van de dag.Zo trots als een pauw!Er werd goed gevangen.Een geslaagde middag!
Bij deze wil ik iedereen bedanken voor deze schitterende jeugdtrol middag, sponsoren, begeleiders en natuurlijk de kinderen die zich hebben opgegeven. Tot de volgende keer, Willem Zijlstra.
Het plan was weer geboren om een weekje op de randmeren te vertoeven. Normaal gesproken waters waar met de nodige kennis van het water wel een visje te vangen is. Dat dit verre van makkelijk is geweest is echter niet waar ,en we hebben behoorlijk moeten “bikkelen”.
Tekst en foto’s; Jack vd Mortel
Zaterdag in de middag reden we de camping op om onze stacaravan voor de komende week op te zoeken. Het was een drukte vanjewelste zowel op de camping als op het water. Het was ook schitterend weer en dat zou zondag alleen nog maar beter worden volgens de weerwaaiers. Na alle spullen te hebben geïnstalleerd in de caravan en de boot, wilde we uiteraard nog wel even het water op. Het was inmiddels bijna windstil en erg veel watersporters op de plas. We hadden net de eerste worpen achter de rug toen er een boot onze kant op kwam “doen ze wat”?
Het bleken Pieter en Jacco van snoeken.net te zijn. Ze hadden wel wat snoeken gevangen die dag maar zoals ze vertelde was na 14:00 uur de beet er helemaal uit omdat de wind had besloten om te gaan liggen. Dat bleek ook wel, want Ton mijn maatje en ik gingen met ieder 1 snoek van het water af.
Ook op zondag geen of weinig wind.
Zondag was zelfs een warmere dag met bijna geen wind. We hebben wat snoeken kunnen vangen maar ook veel vissen gelost. We hebben zelfs mooie grote vissen ons kunstaas zien volgen tot bij de boot,maar overgaan tot een aanval op ons aas was er niet bij. We waren er zelfs van overtuigd dat die 120+ zich heeft laten zien, maar daar bleef het dan ook bij. We zijn vroeg het water afgegaan en zijn ons gaan bezig houden waar waarschijnlijk alle campinggasten al mee begonnen waren, namelijk de BBQ.
Dit was de grootste van de dag.
Maandag zou het flink gaan waaien en leek het ons verstandig om ook eens een ander stuk in de buurt te proberen, waarschijnlijk meer in de luwte. Dus zijn we maandag ochtend met de boot op de trailer een andere helling en water op gaan zoeken. Na een tijd de waterplanten en taluds te hebben afgeworpen zonder resultaat zijn we gaan trollen boven de planten met ondiep lopend kunstaas. De spinner en de lepel leken het meest in trek. Er zaten geen geweldenaren tussen maar met 10 stuks en vissen tussen de 70 en 80 cm nog niet zo verkeerd. Wat ons wel op viel,was dat de snoeken vrij dicht bij elkaar lagen. Er waren stukken van 100 meter waar de vis gevangen moest worden, daar buiten kreeg je geen beet.
Er weer tegenaan.
Dinsdag ,nadat ik de boot weer in orde had met volle accu en de tank vol met benzine, had Ton al broodjes gebakken en voor de soep en koffie gezorgd. We konden er weer een dagje tegenaan.
Ton zorgt voor de koffie.
Redelijk weer deze dag met af en toe een bui. De wind wist niet goed uit welke kant hij moest waaien,dus zeer variabel. De vissen reageerde hier waarschijnlijk ook op want wederom veel flauwe aanbeten die al direct los schoten of volgers tot de boot.Wel wat kleinere snoek weten te vangen die wat minder voorzichtig waren. Tja die grote zijn natuurlijk ook niet voor niets zo groot geworden.
Woensdag en donderdag zou mijn schoonzoon Roy Konijn met zijn vriend Jeroen Looijestein met ons het water op gaan. Wederom wisselende weersomstandigheden met veel missers en volgers, vooral van de wat grotere vis. Ton was blijkbaar aan het “sparen” voor de grotere vis zoals hij vertelde,want die heeft deze twee dagen niets gevangen. Jeroen bleef de woensdag ook op de nul, terwijl Roy en ik er ieder 6 mochten noteren op woensdag. Waaronder ik nog een prachtige metersnoek tussen de planten uit plukte.
Wisselende weersomstandigheden.Tussen de planten uitgeplukt.
’S avonds lekker het dorp in met z’n viertjes om de inwendige mens te voorzien van o.a uiensoep en een lekkere steak met pepersaus vergezeld met de nodige biertjes en wijntjes.
Waar we donderdag toch niet al teveel last van hebben gehad, buiten het feit dat we een keer snel naar de kant moesten om het een ander te lossen. Deze dag leek het er op dat de snoeken de kaken stijf op elkaar hielden. We konden dan ook maar met een handjevol snoeken van het water af, en dat met 4 man. Alle soorten kunstaas hebben deze dag de revue gepasseerd maar niets hielp. Het enigste kunstaas wat af en toe nog een aanbeet wist uit te lokken was de grote skunk spinner, gebouwd door Tim Koopman. Dit bleek trouwens de topper van de vakantie.
Toppertje van de vakantie de “skunk spinner”.
Maar och…we hebben vakantie en de biertjes overdag smaakte ook prima. Des te lekkerder was ’s avonds de pizza of de kapsalon van de shoarma boer. Als je zo op het water zit en je hebt het naar je zin ,vliegt de tijd voorbij. Vrijdag was al weer de laatste dag dat we het water op konden,maar de weersvoorspellingen waren niet best. Bakken met wind en af en toe een bui.
Dat bleek ook wel toen we ‘s morgens aan het haventje stonden waar de wind volop inblies. We hebben zelfs overwogen om een rustig watertje op te gaan zoeken, omdat dit zo geen doen was met windkracht 6 op het grote water. Maar ja…… deze grote weersomslag kon de vangst ook wel eens ten goede komen, en we wisten waar ze lagen. Dus rustig varend tegen de golven en wind in naar de stekken. Trollen tegen de wind en golven in was geen doen, de golven sloegen af en toe over de punt de boot in. Dus konden we alleen maar trollen met de wind in de rug,wat iets rustiger varen was.
De eerste vis diende zich al vlug aan.Af en toe kwam er een flinke bui onze kant op. Je kon er je op voorbereiden want je zag hem aankomen.
Nadat Ton twee dagen op vis heeft zitten wachten mocht deze ook weer vrij vlug na mijn vangst een beet verzilveren. Welles waar geen snoek maar toch een mooie baars , die net geen 50cm aantikte, maar waar hij terecht heel blij mee was.
Net geen 50cm.
Toch maar een tweede keer over dat stuk dan ? We zaten nog steeds te twijfelen of we in deze omstandigheden moesten blijven vissen, maar ja het leverde vis op en daar waren we uiteindelijk ook voor gekomen. Oke’, nog maar weer een keer dan! Ook deze keer konden we een mooie beet verzilveren van een vis hoog in de tachtig.
Hoog in de 80cm.
Mijn maatje was blijkbaar op de baars toer gegaan want wederom diende een prachtige baars zich aan,en echt niet aan klein kunstaas. Het is ooit verrassend wat voor grote baarzen zich soms op flink kunstaas storten op dit water. Hiervan helaas geen foto omdat we af en toe in een flinke bui zaten brrrrrrrr.
In een flinke bui.
Het liep tegen de middag en zo continu tegen de golven vechten met flinke windstoten koste toch de nodige kruim. Daarbij moest ook nog de hengel gehanteerd worden en af en toe het kunstaas worden ontdaan van waterplanten ,met twee hengels vissen was al totaal geen optie. Dus werd er besloten de kant op te zoeken om de benen even te strekken en de inwendige mens van een broodje en een bak soep te voorzien.
Na enig overleg besloten we om wat meer de luwte van wat eilanden op te zoeken om toch wat rustiger te kunnen vissen. We stonden al een half uur op de kant en hadden beide het idee dat we nog flink stonden te schommelen en de soep recht moesten houden.
Groot handvat.
Dit vissen in de luwte was een goede keus want al na een kwartier hoor ik Ton roepen “VIS”. Ik reageer direct om het gas terug te draaien, het is geen grote hoor, hoor ik Ton nog zeggen. Dan ineens staat zijn hengel in een hoepel en hoor ik de kreet Oooo toch wel! Dan komt er na enige tijd een grote rug in de overvlakte en roep ik sodeju……
Wat een kop!
Ik zie dat hij maar net gehaakt zit en ik besluit de vis meteen in de kieuwgreep te pakken en in de boot te tillen. Normaal pakt ieder zijn eigen gevangen vis maar ik wilde nu het risico niet lopen met die golven en wind. Ik gaf hem meteen over aan mijn maatje. Ton nam haar over met de woorden het is geen nieuw pr wat lengte betreft maar wel een nieuw pr van kilo’s.
Schitterende snoek!
Ton was de twee dagen dat hij niets gevangen had meteen vergeten,dit bedoelde hij dus met “sparen”. Gelukkig nam de wind in de middag iets af en konden we doen wat we eigenlijk het liefste doen, namelijk de plantenbedden uitwerpen. Met een driftzak en de elektromotor op de maximale stand was dit nog net te doen. Er werden verschillende flinke beten gemist en af en toe bleef er nog een snoek aan ons kunstaas plakken maar deze kwamen allen niet boven de 80cm.
Wat opvallend was dat we deze dagen veel vissen tussen de 75 en 80 cm hebben gevangen. De kleinste rakker die ik gevangen heb was ook meteen een hele rare snoeshaan. Het middenstuk van zijn onderkaak stond gewoon geheel naar beneden, zodat het leek dat hij twee bekken had. Hij had de plug trouwens gewoon netjes in zijn bek genomen.
Het was een snoeiharde beet en ik had ook niet de indruk dat hij er hinder van had en dat het gekomen was door een ruwe aanvaring met een visser. Gewoon een raar wonder der natuur denk ik.
Wonder der natuur.
De wind ging steeds meer liggen en de beet ging er na het liggen van de wind steeds meer uit. Ik wist nog wel een zeer slanke vis van 95 te arresteren op mijn spinner en dat was ook de laatste van de dag. Zo zie je maar de ene snoek is al volop aan het vreten en is aardig in gewicht en de andere moet nog beginnen om zijn reserves voor de winter op te bouwen.
Slanke 95er.
Een top dagje als afsluiter met 17 vissen en een week van extremen. De dag er na hadden we nog steeds het gevoel dat we in een boot zaten en dat kwam echt niet van de drank. We hebben gelachen, bijgebuurt zoals we in brabant zeggen, en een mooi weekje gehad. Dat visjes vangen blijft leuk!
Welk kunstaas gebruik ik eigenlijk in welke periode? Dat was een vraag die ik mezelf laatst stelde toen ik op een regenachtige dag weer eens wat oude visfoto’s bekeek die ik aan het sorteren was. Het viel mij namelijk op dat het kunstaas steeds groter werd naarmate ik meer kleren aan had en het nog klein was als ik in mijn korte broek in de boot zat. Wat ik er verder uithaalde was dat ook de manier van vissen veranderde naarmate het kouder werd, en er vaker met bv een grote dode aasvis wordt gevist.
Foto’s en tekst: Willem Zijlstra.
Allround inzetbaar.
Laten we beginnen in het voorjaar, begin van de zomer, de gesloten tijd voor het vissen op roofvis is geweest en de vissen zijn afgepaaid. Dit betekent onder andere dat er veel jongbroed in het water zit en het water al weer lekker begint op te warmen. Een goeie temperatuur van het water is in mijn ogen tot een graad of 15, de aanbeten zijn dan nog lekker fel en hard en de vis is nog goed actief. Ik knoop in deze periode dan ook graag een klein plugje aan de lijn en speel in op het voedselaanbod van de snoek, in die periode veel kleine aasvis. De kleur pas ik aan op de kleur van het water. Goeie plugjes in die periode zijn voor mij plugjes met een korte snelle actie, bv een klein bol plugje van Dorado, de Pikefighter jr of ik kies voor de ‘gewone’ Rapala J11 of J13. Ook een shad tot een cm of 15 sleep ik dan achter de boot aan in het woelwater van de motor dit werkt vaak perfect.
Zomeraas.
Zomers vis ik relatief weinig op vaarten en kanalen, een vaart bv is meestal niet heel erg diep 1,5 tot 2,5 meter en het water warmt dan ook snel op. Het welzijn van de snoek staat dan ook voorop en meestal wijk ik uit naar andere wateren. Verder is ook het scheepvaartverkeer en dan met name de pleziervaart in de zomermaanden veel intensiever en valt er niet meer fatsoenlijk te vissen. Wanneer ik dan wel ga is dat meestal vroeg in de ochtend van zonsopgang tot een uur of negen, en in de avond vanaf een uur of zes tot zonsondergang. Ik vis dan vaak ondiep tegen de kant diagonalen met een shadje, of trek een ratelplug door het water om de vis te activeren ik varieer dan vaak in diepte en vis meestal niet te diep, wat je vaak ziet in de zomer op de vaart is dat er in de ochtend en avond bijt periode’s zijn waarbij de vis actief aast.
Een techniek die ik wel vaak toepas in de zomer is met de pen op snoekbaars, dicht tegen de kant aan wil dit nog wel eens werken, en het is heerlijk ontspannen.
In de zomer met de pen.
Gaan we richting de herfst / winter dan gaan de toptijden op de vaart en kanalen mijn inziens weer aanbreken, dagen met vangsten van 10 tot 15 snoeken zijn geen uitzondering. Wanneer het kouder begint te worden wordt ook mijn kunstaas steeds groter, of ik verruil mijn kunstaas voor groot dood aas bv een voorn of een baars. Waar ik nu veel mee vis is bijvoorbeeld een grote baars of snoek imitatie van Balzer. Dit kunstaas heeft trage bewegingen die volgens mij de snoek zo activeert dat deze denkt meer te tijd te hebben en/of de snoek laat denken dat deze de weinig energie die hij heeft het best gebruikt kan worden voor deze plug. Verder heb ik in de winter ook altijd wat grote aasvis op voorraad in de vriezer die ik wanneer het kunstaas het laat afweten graag statisch onder een dobber hang of rustig voortsleep met behulp van mijn elektromotor. Die techniek kom ik later nog wel eens op terug. Waar je nu ook mee te maken krijgt is de vele regen die er kan vallen in deze jaargetijden, vooral in de herfst kan dit nogal tot troebel water leiden. Je gaat dit ook merken aan de vangsten, meestal de eerste 2/3 dagen zijn de vangsten slecht en lijkt het of de vis moet wennen aan de veranderde situatie. Daarna trekken de vangsten weer aan.
Fatso en Balzer.Allround shads.
Toch zijn er wat kunstaasjes die bij mij favoriet zijn en eigenlijk elk jaargetijde inzetbaar, dat zijn in mijn ogen shads tot een cm of 17, bv de Wobshad van Spro of de Atrractor van Profiblinker, ook de Mann’s shad doet het goed op de vaart, pluggen die voor het verschil kunnen zorgen zijn de Salmo fatso of de driedelige Spro pikefighter .
Catch & Release is natuurlijk vanzelfsprekend voor iedere rechtgeaarde sportvisser. Deze mooie 93 cm snoekbaars krijgt hier haar welverdiende vrijheid terug, altijd een mooi moment! Pelagical Sharpshooting deel 2
Tekst en foto’s: Sebastian Wiman – www.fisheco.se Speciale dank gaat naar de vertaler: Andy Assema – www.ftcn.nl
Kunstaas
En welk aas dan te gebruiken? Tot dusver zijn alleen ervaringen met kunstaas bekend. De professionals in Zweden maken veelal gebruik van dezelfde kunstaas dat gebruikt wordt voor het gewone verticale vissen, ofwel shads. Met het enige verschil dat shads welke veel water verplaatsen, zoals bijvoorbeeld shads met een grote staart, bijv. een shaker, voor deze techniek niet snel genoeg door het water kunnen bewegen. Daarom gebruiken we bij pelagisch vissen uitsluitend gestroomlijnd kunstaas, dat pijlsnel kan zinken naar de diepte waar je de vis hebt gelokaliseerd. De legendarische Fin-S Shad van Lunkercity wordt op grote schaal gebruikt, van de kleintjes tot aan de 10 inche.
Op de Big Fin-S 10 “ en andere grote shads monteer je een dubbele stinger. Velen geven de voorkeur aan een montage bovenop, in plaats van onderop de shad.
Er zijn natuurlijk veel meer merken shads die hiervoor gebruikt kunnen worden, maar kies er in elk geval 1 die snel afdaalt! Dat brengt ons vervolgens op de te gebruiken jig-heads, en de balans tussen actie en voldoende gewicht. Je wilt niet overdrijven met te veel gewicht, maar het moet natuurlijk wel zwaar genoeg zijn om het aas nauwkeurig op de plaats en de gewenste diepte te houden tijdens het vissen. Pelagisch vissen gebeurt vaak op 10 meter diepte of meer, en dan is een gemiddeld gewicht tussen 20 en 40 gram meestal voldoende. Dit kan natuurlijk variëren, en is tevens afhankelijk van de grootte en het drijfvermogen van het gebruikte kunstaas. Een stinger haak wordt vaak gebruikt, net als bij het gewone verticaalvissen, maar bij pelagical sharpshooting monteren de meesten de stinger aan de bovenkant van het kunstaas, voor een attractiever aanbieding en het beter kunnen zetten van de haak.
Nog een absolute aanrader : De Berkley ripple minnow 7 “ , met geurstof geïnjecteerd.
Het vissen zelf.
Na alle theorie is het tijd voor de praktijk. Vissen! De gebruikte boot moet vanzelfsprekend gemakkelijk te hanteren en te manoeuvreren zijn, handbediening of stuurconsole is een kwestie van voorkeur. De belangrijkste motor voor deze vistechniek is de benzinemotor. Waarom? We zoeken naar grote vis, en met de benzinemotor kun je sneller veel water dekken. Kwestie van efficiency dus. Nadat de vis exact gelokaliseerd is, dan is een elektromotor natuurlijk een prima hulpmiddel bij de fijn afstemming en het nauwkeurig vasthouden van de positie. Hoe snel je wilt varen bij het zoeken naar echo’s is natuurlijk aan jezelf, sommige zijn meer bedreven in het manoeuvreren van de boot als anderen, dit is dus een kwestie van ervaring. Het gaat erom dat je in staat bent om de boot snel te remmen en te keren, als je een echo op de sidescan visvinder lokaliseert. Bij het zoeken naar vis is een bootsnelheid van tussen de 2 en 5 knopen prima om te beginnen. Nogmaals, besteed veel aandacht aan het goed instellen van het kleurenschema en de gevoeligheid van de visvinder, en wel om de volgende redenen: Zoekend naar vis maak je in eerste instantie gebruik van de side-scan functionaliteit.
Deze snoekbaars werd op slechts 3 meter onder de boot gevangen, op een totale waterdiepte van meer dan 12 Meter! De vis woog 6,83 kilo.
Vissen blijft natuurlijk vissen, en op taaie dagen zul je ervaren dat je tijdens het lokaliseren en identificeren van vis vaak een vage “vlek” ziet op de visvinder, waarbij het niet duidelijk is of we vis zien, obstakels of ruis. Hier maakt een goed kleurenschema het verschil. Bij een juiste instelling kan de kleur van de “vlek” aangeven dat de echo het doel niet zuiver heeft geraakt. Deze vage vlekken worden ook wel “ghost images”, genoemd, en dat wil eenvoudig zeggen dat de vis niet zuiver binnen het bereik van de sonar ligt. Vaak zijn dit de dagen waarop de vis schuw is. In een situatie als deze, gewoon doorgaan, uiteindelijk zul je vis tegenkomen en kan een juiste instelling van de apparatuur de dag redden. Als je een vis spot op de side- imaging visvinder, dan direct omkeren om deze op de “normale” visvinder op te sporen. Op een bepaald moment moet de vis worden weergegeven als een sterke gekleurde echo, hier is dus de snelheid van de beeldverversing van de visvinder weer van groot belang, omdat we een real-time beeldweergave willen hebben. Wanneer de echo het grootste punt op het beeldscherm heeft bereikt, met een zo helder mogelijk contrast van de kleur die u hebt gekozen, dan is tijd voor de jackpot en is het zaak om het aas zo snel mogelijk te laten!
Hier een mooi filmpje Kris Broekx zoals het in de praktijk kan gebeuren.
Het scherm geeft een realtime weergave, en die weergave is uiteraard niet blijvend, en dus is het zaak om hier nu snel te handelen. Laat de shad snel zakken en volg zorgvuldig de afdaling hiervan op de visvinder. Stop het kunstaas vervolgens ongeveer een meter boven de echo van de vis. In de meeste gevallen zul je zien dat de snoekbaars onmiddellijk reageert, en zal je dus de echo van de vis zien stijgen in de richting van je shad. Dit betekent dat je het doet goed, gewoon kalm blijven nu, en het aas NIET bewegen, dit is erg belangrijk. Gewoon helemaal stil houden, geen enkele actie meegeven, helemaal niets! Wees voorbereid op de aanbeet, en vergeet niet om meteen de haak te zetten met een krachtige aanslag. Dit is heel belangrijk, benut het zwaardere materiaal, dus niet twijfelen met aanslaan, gewoon altijd heel hard en snel. Als de snoekbaars niet direct bijt, maar slechts het aas nadert tot op een zeer korte afstand om dit te inspecteren, dan is het vroeg genoeg om voorzichtig wat actie in het kunstaas te brengen. Maak hierbij geen heftige bewegingen, dit zal de snoekbaars eerder afschrikken dan aantrekken. Kleine bewegingen zijn meestal genoeg om de snoekbaars alsnog tot een aanbeet te verleiden! Natuurlijk zijn er ook situaties waarin ze moeilijk willen bijten, probeer dan eens om het kunstaas in 1 beweging ongeveer een meter te laten stijgen. Dit werkt vaak prima om een weinig geïnteresseerde vis toch tot een aanbeet te verleiden, deze snelle stijging triggert heel vaak het natuurlijk jachtinstinct van de snoekbaars. Als dit dan ook niet werkt, kunstaas wisselen. Als je vist met een grote 7 of 10 inch shad, monteer een kleinere en laat deze zo snel mogelijk weer zakken! Dit werkt vaak verrassend goed en kan een in eerste instantie langzame en voorzichtige vis alsnog agressief en vastberaden doen bijten.
Dit is een typisch beeld tijdens het pelagisch vissen, mits je het op de juiste manier beoefent. Hier zie je de shad duidelijk afzakken naar de vis. Wanneer deze de shad opmerkt, komt deze naar boven om de prooi te inspecteren.
En tot slot, er zijn natuurlijk altijd van die dagen dat het niet uit maakt wat je doet, soms kun je ze onmogelijk tot bijten aanzetten, zelfs niet met “pelagical sharpshooting”. Maar ook dat is snoekbaars vissen.
Ten slotte nog wat Tips en trics, do’s en don’ts
* Schaf een extra montage arm aan om de transducer van de visvinder te bevestigen. De meeste transducers zijn op de achtersteven van de boot gemonteerd, bij pelagisch vissen werkt het vaak veel efficienter als je de transducer aan de zijkant van de boot gebruikt, omdat je precies recht onder de transducer wilt vissen! Zorg uiteraard wel voor een stevige montage, zodat de stang tijdens het varen niet kan knikken, buigen of kantelen.
* Geduld en concentratie is bij pelagisch vissen nog belangrijker als bij het normale verticaal- of dropshot werk.
* Denk goed na over de kleurcombinaties die je op je visvinder instelt. Elk water heeft zijn eigen spectrum van kleuren. Maak intelligente keuzes en verdiep je goed in de specifieke eigenschappen van het water waarin op dat moment vist. Is het troebel en donker, helder of misschien rijk aan platen, maak een bewuste keuze van de kleurinstelling op de visvinder, die voor jou werkt op dat specifieke water.
* Gebruik geen visvinder met een brede transducer kegel voor het pelagisch vissen. Doe je dat dan zul je gerust af en toe een snoekbaars weten te vangen, maar het zal onmogelijk zijn om goed te zien of de vis recht onder de boot, of een paar meter ervan ligt. Een smalle sonar kegel garandeert dat de vis zich vrijwel recht onder de transducer bevindt.
* Vermijd lawaai in de boot, en gebruik bij voorkeur een motor die niet te veel lawaai maakt bij het schakelen van voor- naar achteruit en andersom. Sommige oudere motoren geven een luide “Clonk” bij het schakelen, onder water draag geluid heel ver en wordt dit versterkt, met vaak een schrik effect als gevolg. Bij de meeste viertakt motoren is dit overigens niet aan de orde.
Pelagical Sharpshooting – De sleutel tot de grootste snoekbaarzen!
Tot nu toe worden de meeste snoekbaarzen traditioneel dicht tegen, of op de bodem gevangen, veelal met de verticaal- of dropshot techniek. Niets mis mee natuurlijk, bewezen techniek, en hele leuke sport omdat er vaak grote aantallen gevangen kunnen worden. Maar hoe vaak vang je op deze manier nu een aantal 85 + cm snoekbaarzen op een dag? Niet erg vaak toch? Wel, daar kun na het lezen van dit artikel zelf verandering in brengen! De techniek die we hier zullen beschrijven is overgewaaid uit Zweden, en daar gingen velen ons al voor, het aantal gevangen grote snoekbaarzen in Zweden heeft in 2012 een ongekend hoogtepunt bereikt, door het toepassen van de technieken zoals die in dit artikel uit de doeken worden gedaan door Sebastian Wiman auteur van de grootste website in Zweden Fisheco. Veel leesplezier !
Sebastian Wieman, de omstandigheden maakten het vandaag niet gemakkelijk. Het felle zonlicht zorgde voor een harde schaduw van de boot, en iedere keer als Pontus Sjöqvist de boot boven een gespotte snoekbaars wilde manoeuvreren, zwom deze vrijwel direct weg. Maar met de opkomende bewolking werd ook de veel minder schuw, en deze snoekbaars pakte de Fin-S vol en zonder enige aarzeling ! Een ruime 93 cm met een gewicht van bijna 9 kilo. Dat is een snoekbaars !
Tekst en foto’s: Sebastian Wiman – www.fisheco.se Speciale dank gaat naar de vertaler: Andy Assema – www.ftcn.nl
Dit is een typisch beeld tijdens het pelagisch vissen, mits je het op de juiste manier beoefent. Hier zie je de shad duidelijk afzakken naar de vis. Wanneer deze de shad opmerkt, komt deze naar boven om de prooi te inspecteren.
Mooi verhaal hoor, zal menigeen nu denken, maar hoe is dit dan wel mogelijk ?
Het antwoord is relatief eenvoudig – Door te vissen waar de meeste van de grotere snoekbaarzen het grootste deel van hun tijd doorbrengen – en dat is in het pelagische segment van het water ! Uiteraard is er niets mis met de techniek van het vissen op de bodem, en zul je daar echt ook wel grote snoekbaarzen tegenkomen, maar er is een veel efficiëntere manier om heel gericht te vissen op de uitsluitend grote snoekbaars. Laten we beginnen met wat de term “pelagisch vissen” nu precies inhoudt: Pelagisch vissen betekent eenvoudigweg “vissen in de hele waterkolom”, en dus niet per definitie op of bij de bodem!
Maar hoe biedt je dan je aas aan in het pelagisch segment, laten we zeggen bijvoorbeeld op 6 tot 10 meter diepte, bij een waterdiepte van 20 meter? Gewoon verticaal zoals we gewend zijn, of trollen met pluggen? Dood aas onder een dobber? Of is er een andere en veel betere manier misschien? Jazeker, die is er, en het is de meest efficiënte manier voor het vangen van grote snoekbaars die tot nu toe bekend is !!. Deze manier van vissen is ontwikkeld in Zweden, en daar noemt men de methode, “pelagisch verticaal vissen” , en ook wel “Pelagical Sharpshooting”. Nu zegt de naam je natuurlijk helemaal niets over de techniek er achter, en dus zullen we in dit artikel diep ingaan op het “nieuwe” snoekbaarzen, Pelagical Sharpshooting!
De getalenteerde snoekbaarscrack Pontus Sjöqvist heeft een interessante echo op de visvinder gezien, en manoeuvreert zijn boot recht boven de target vis!
Techniek en het juiste gebruik van elektronische apparatuur.
Wat heb je nodig qua apparatuur, en hoe moet je daar vervolgens mee omgaan ? Ervan uitgaande dat je al redelijk bekend bent met het gebruik van moderne visvinders, is het op zich geen hogere wiskunde. Maar toch wel iets anders als de methodiek die we gewend zijn bij de traditionele snoekbaarsvisserij. De methode pelagisch vissen is gebaseerd op het gericht vissen op grote, vaak solitaire vis, die zich op halfwater ophoudt. Het opsporen en vervolgens isoleren van dergelijke vis doe je natuurlijk op je visvinder(s), en daarom is het van belang om de juiste apparatuur in te zetten, maar bovenal ook dat je weet hoe deze te bedienen. Het is namelijk erg belangrijk om de juiste instellingen te maken, om deze nieuwe techniek met succes te beoefenen.
Pelagic sharpshooting guru Mr.Håkan Fransson legt hier uit dat je echt een zo zuiver mogelijk echo moet hebben voordat je het kunstaas laat zakken. Verdoe je tijd niet met vissen op “ghost-images”.
Een sonar met zijdelingse beeldvorming (side scan imaging) is hierbij een handig, zo niet onmisbaar hulpmiddel. De kans om je boot dusdanig te besturen dat deze recht boven de waterkolom waarin die enkele grote vis zich bevindt is namelijk minimaal, en de side imaging-functie is dan een uitstekend hulpmiddel om de vis sneller te kunnen lokaliseren in het beperkte watergedeelte waarin we vervolgens gericht willen gaan vissen . Let wel, en dit heel belangrijk : De side-scan visvinder is dus niet de visvinder die je vervolgens ook gebruikt voor het daadwerkelijke “pelagisch vissen”
Een foto van de side imaging visvinder, welke gebruikt wordt om vis te detecteren aan weerskanten van de boot. Een snoekbaars is vaak zichtbaar als een witte stip, en als het een grote vis beftreft, een witte lijn. Hoe langer en dikker de lijn, hoe groter de vis. Het beeld is gesplitst om het water aan beide zijden van de boot te kunnen projecteren.
Wanneer je de vis gelokaliseerd hebt middels de side-scan techniek, dien je vervolgens met behulp van de “normale” visvinder de boot zo precies mogelijk boven de smalle waterkolom waarin de vis zich bevindt te manoeuvreren. Om dat nauwkeurig te kunnen doen heb je een sonar met een smalle kegel nodig, zodat je alleen kunt waarnemen wat er direct onder de transducer gebeurt. Er zijn genoeg moderne visvinders die dit kunnen, maar het is ook belangrijk om er een te gebruiken met een snelle beeldverversing, zodat we altijd een real-time beeld verkrijgen. Dit is noodzakelijk omdat het juist dit kleine deel van de sonarbeelden is waar we gericht willen vissen.
Om het beste uit deze vismethode te halen, zorg je natuurlijk dat je zo comfortabel mogelijk zit, en plaats je de transducer dusdanig dat je gemakkelijk je kunstaas recht onder de transducer kunt laten zakken. Hiertoe wordt de transducer vaak aan de zijkant van de boot geplaatst. Een voorbeeld van een custom-mount hiervoor vind je hier : http://z-bait.blogspot.se/
Een praktijkvoorbeeld:
Op de side-imaging visvinder signaleer je een grote vis, deze bevindt zich een paar meter aan de linkerkant van de boot. Je stuurt de boot dan direct naar de vis toe. Dichterbij gekomen zal deze dan verschijnen in op het beeldscherm van de visvinder die je gebruikt voor de daadwerkelijke visserij. Een kleurenscherm is hier aan te raden, omdat de kleur van de echo een veel nauwkeuriger detectie garandeert. Een tip: Bij vrijwel elke goede visvinder zijn de kleuren in het menu te wijzigen, kies voor jezelf een vaste kleurcombinatie uit voor deze manier van vissen, na de eerste voltreffers zul je gaandeweg beter begrijpen hoe het spelletje werkt, en zal een volgend succes niet lang uitblijven! Nu de boot recht boven de vis gepositioneerd is, laat je je (kunst)aas zakken, en wel recht onder de transducer. Als je dit op de juiste manier en gecontroleerd doet, kun je dit realtime op het scherm van de visvinder zien, en volg je de nauwkeurig de afdaling van het kunstaas richting de echo van de target-vis. Stop het kunstaas ongeveer een meter boven de vis, en wacht …
Een grote snoekbaars heeft extreem krachtige kaken. Het gebruik van de juiste materialen is dus erg belangrijk bij deze manier van vissen.
Hengels, molen-reel. Wat te gebruiken en waarom …
Alvorens te beginnen over de materialen een kleine kanttekening: Het materiaal advies zoals hieronder beschreven wordt, is tot dusver gebaseerd op de Zweedse omstandigheden en ervaringen, dus het is heel goed mogelijk dat je in de Nederlandse wateren tot je eigen conclusies en materiaalkeuze komt, en die kunnen natuurlijk best afwijken. Gebruik het als leidraad, maar onthoud, wie de vis vangt heeft gelijk. Pelagisch vissen is een totaal andere manier, en er zijn dan ook heel andere factoren die een rol spelen met betrekking tot hengel, reel, lijn en aas. De hengel mag een stuk steviger zijn als gewend. Toen de Zweedse early-adopters begonnen met pelagical sharpshooting op snoekbaars gebruikten ze in eerste instantie hun gangbare uitrusting, die men gewend is bij het verticaalvissen, en dat werkt op zich prima, totdat de echt grote snoekbaarzen zich aandienden. Er is veel kracht nodig om de haak goed te zetten in de bek van een echt grote snoekbaars. De kaken van grote snoekbaars zijn ongelooflijk krachtig. Voor deze visserij is een hengel tussen de 6 en 7 voet, met een casting-gewicht van 45-60 gram, echt niet overdreven. Het mag zelfs een licht jerkbait hengel zijn. De hengel dient te beschikken over een goede stijve backbone, anders kun je er niet op vertrouwen om de haak goed te zetten, wat de kans op missers en lossers dus aanzienlijk vergroot.
Vaak maar niet altijd zijn het de grotere vissen die je vangt tijdens het pelagisch vissen.
De reel is bij voorkeur een low profile casting reel. Hiervan zijn er natuurlijk heel veel van op de markt, het belangrijkste is dat deze zo licht mogelijk van gewicht is, soepel loopt zodat het aas zo snel mogelijk op de gewenste diepte kan komen, en vooral ook een soepele en krachtige slip. De Abu Garcia Revo MGXis een perfect voorbeeld. Dan de lijnen: Vergeet de gewone 0,08 – 010 mm lijn maar, je hoeft niet strak op de bodem te vissen, en er is geen enkele andere noodzaak voor het gebruik van een dergelijke dunne lijn. Vergeet niet dat er uitsluitend op half water, en gericht op grote snoekbaars gevist wordt! Een gevlochten lijn van ongeveer 0,15 mm is hier prima op zijn plaats, de presentatie is dan nog steeds uitstekend, en de lijn is veel beter geschikt in combinatie met het gebruik van een krachtige hengel.
Klik hier voor deel 2: Het kunstaas, de praktijk en tips en trucs! Mis het niet hier op Roofvisweb.nl
Een hele week vissen onder zomerse omstandigheden wie wil dat nu niet? Ik begrijp dat er uiteraard ook veel sportvissers (waaronder ikzelf ook) zijn die het heerlijk vinden om in het najaar of zelfs in de winter op jacht willen naar de dikke vette dames maar een weekje op karper jacht in Frankrijk is ook niet verkeerd dachten we zo…
Tekst en foto’s: Robert van der Kamp
Na een reis van 1400 km gelijk de karper uitrusting in stelling gebracht en voor het eerst uitgooien in de Lot. Op een prachtig plekje aan een mooie rivier. Omdat het huisje iets te ver van het water stond en we toch ook een beetje vakantie hadden gingen we niet de hele nacht doorvissen. Door de vele takken, stenen en andere obstakels onder water zijn we helaas heel wat materiaal kwijt geraakt. We kregen ook geen aanbeten aan ‘onze kant’ van de rivier dus dan maar naar de overkant (eigenlijk ‘not done’ maar ja je moet wat). Ook hier veel vastschieters gehad en op een gegeven moment waren we er wel klaar mee!
Hup naar de plaatselijke hengelsportwinkel en toch maar overstappen naar de meerval. De winkelier heeft ons zeer goed geadviseerd en uiteindelijk staan we weer buiten compleet met een meerval uitrusting!
Toch een schub van 19 pond
Eén meerval hengel in stelling gebracht en de overige karperstokken toch nog maar even laten liggen voor de zekerheid. We werden toch nog beloond. Een mooie schub karper van 19 pond weten te landen en dat is gezien de grote hoeveelheid rotzooi onder water best wel een knappe prestatie! Toch bleven nog meer aanbeten uit. We hebben toen maar besloten om een tweede ‘meerval hengel’ uit te zetten. Een 2,5 LBS karperstok omgebouwd tot meervalhengel…
We hadden de tip gekregen dat de meeste aanbeten van meerval tussen 18.00 en 23.00 uur te verwachten waren dus we zorgden ervoor dat we voor die tijd alles in gereedheid hadden gebracht en wachten maar! ‘s Avonds voelde we gewoon dat er iets ging gebeuren…de wind ging liggen, de zon zakte weg en onze blikken waren voortdurend gericht op de hengeltoppen die enorm strak stonden. Oren gespitst op de beetrunners en verklikkers en wachten…. En dan…tegen kwart voor negen in avond…een paar piepjes….niks…nog een paar piepjes en ja hoor bingo! De slip van de molen stond nagenoeg dicht maar begon te gieren als een idioot! Vol adrenaline sloeg ik aan en hij hing!
Gelijk de boot in en zorgen dat de meerval niet richting de kant kon zwemmen. Op het midden van de rivier de vis uitgedrild en weten te landen in de boot. Wow…dat is pas sport zeg! Een flink exemplaar van 1.36m. was het resultaat. We waren er allemaal even stil van… De tips van de hengelsportzaak en ons geduld werden toch nog beloond! Onze vakantie kon nu al niet meer stuk!
Na een paar keer mis geslagen te hebben kregen we de volgende avond rond 18.00 uur weer beet! De slip bleef maar gieren en ik werd zelfs met de boot een flink eind uit koers getrokken. Een meerval van 1.50m lag op de kant. Als dit zo door zou gaan….dan konden we nog heel wat verwachten….
De volgende avond was het pas ‘laat’ raak maar we voelden dat er iets zou moeten gaan gebeuren. De meerval hengels stonden strak en weersomstandigheden waren ideaal. We zaten rustig voor het tuinhuisje in het donker te staren totdat de omgebouwde karperhengel zowat uit zijn hengelsteun werd getrokken! Hartslag van 210…. en nog even wachten zodat de vis goed gehaakt zou kunnen worden…. Raak… Ik voelde gelijk dat dit wel eens een hele grote zou kunnen zijn…op een karperhengel… Ik ging gelijk met mn vismaat in de boot om de reus uit te drillen. Getooid met een klein hoofdlampje en zaklantaarn de boot in!
171cm krachtpatser
Doordat de vis enorm sterk was werden we (weer) een heel eind uit koers getrokken. Er bestond ook nog de mogelijkheid dat we door onze eigen lijn gingen varen dus er werd een enorm beroep gedaan op de stuurmanskunst van mijn vismaat! Ik kon natuurlijk ook niet te veel kracht zetten anders zou de hengel het begeven hebben. Rust en techniek kwamen er aan te pas om de reus in de boot te krijgen. Na een half uur gaf hij zich over en konden we terug naar de kant.
Het werd een andere vakantie! Meerval….en we zijn aangestoken met het virus.
1.71m. en 33 kilo schoon aan de haak! Wat een beest. Na de nodige foto’s en bewonderende blikken de vis weer teruggezet en uiteraard geproost op de mooie vangst! De dagen erna nog een paar meervallen gevangen. 1.03, 1.10 en 1.43 m. Ik moet zeggen niet slecht voor een eerste keer! Maar dat er een tweede of misschien wel derde keer komt is zeker! Wat een mooie sport.
Volgende week is het weer back to business … op jacht naar de snoek en snoekbaars in Groningen!
Mensen die in Friesland zijn geweest of er zelf wonen weten hoe mooi het er kan zijn. Friesland bezit een grote schare aan vaarten en sloten waar een goed bestand aan snoek zwemt.
Op deze vaarten, die door de mooiste landschappen lopen, ben je vaak één met de natuur. Er is natuurlijks niks mooier dan wanneer je een ijsvogel op een tak ziet zitten en die precies hetzelfde probeert te doen als jouw, namelijk een vis vangen!
Tekst en foto’s: Willem Zijlstra
Ze zitten er heus wel…
Steeds meer mensen zie je dan ook op de vaarten trollen, met als logisch gevolg dat er uiteindelijk een bepaalde vorm van dressuur kan ontstaan en dan vooral bij de grotere, meer ervaren, vissen. Hoe gaan we hier mee om en wat kunnen we zelf doen om toch ook regelmatig een dikke snoekdame uit te drillen? Laten we gewoon eerlijk zijn, de meeste mensen op de vaart zie je trollen en veel, soms heel veel, kilometers maken. Hengels uit, kunstaas aan de speld en varen maar. Wanneer ze dan een dag of meerdere dagen achterelkaar niks of weinig vangen ligt dit vaak aan de vis, de wind, het weer bedenk maar wat.
Maar wat als we ons nu eens zouden verplaatsen in de snoek zelf, die ziet soms meerdere keren per dag een plug/shad voorbij komen. Vaak van hetzelfde merk dat op dat moment “hot” is. Gevist op dezelfde manier met dezelfde actie, gesleept op dezelfde diepte en met dezelfde snelheid. Wanneer een snoek dan eenmaal een of meerdere minder leuke ervaring heeft gehad met eenzelfde plug/shad zal hij de volgende keer minder snel weer toehappen.
Er gaat over dressuur ook een leuke grap rond; Ving laatst een snoek die al zo vaak was gevangen dat hij zijn ogen dicht deed bij het maken van de foto omdat hij bang was voor de flits….. deze grap maakt veel duidelijk…
Kleine veranderingen zoals hier een zelfgemaakte roterende staart kan op sommige dagen wel vis in de boot brengen.
Maar nu even zonder gekheid, het zegt natuurlijk wel wat dat wanneer ik 4 jaar terug ging trollen er dagen bij waren van over de 20 snoeken en het nu op de meeste dagen sprokkelen is voor een visje. En dat op hetzelfde water met een minstens even goede snoek stand. Wij denken dat dat anders kan en hebben dat dan ook geprobeerd met een goed resultaat.
Een jaar of 4 geleden had ik van mijn werk de gehele maand december vrij, er lag gelukkig geen ijs in de vaarten. Als ik het eten klaar had wanneer mijn vrouw ‘s avonds uit haar werk kwam, was het natuurlijk geen probleem om de gehele dag te gaan vissen. Ook dat kan onderdeel uitmaken van de tactiek van veel kunnen vissen. In die dagen ging ik met een vismaat ook vaak op jacht naar kunstaas wat nog niemand had. Alle hengelsportzaken in de regio werden bezocht en bijna altijd was er wel wat nieuws of speciaals te vinden. Toen we destijds bv de Magnum toad tegenkwamen was de keus snel gemaakt, er werd toen nog door niemand mee gevist .
Een lichte spinner bv gesleept met een sleeploodje kan soms voor verrassingen zorgen.
Ook pluggen uit de “oude doos” waar eerder veel mee werd gevist en nu niet meer, werden weer aan de speld gehangen, Voorbeelden hiervan waren de Rapala super shad rap of maar zo een “doodgewone” spinner!
Wat ik hiermee wil zeggen is hang bv weer eens gewoon een grote spinner aan de lijn of die plug die je al tijden niet meer gebruikt hebt. Probeer ook eens te backtrollen met een buitenmodel shad, bv heel klein of juist erg groot, op de vaart vaak dodelijk voor snoekbaars. Wat bij ons ook goed werkte was niet eindeloos te gaan trollen wat iedereen al deed, maar ook eens de rem erop en een stek goed uitwerpen. Met een jerkbait bijvoorbeeld.
Wanneer je veel trolt weet je immers op welke stukken je vis vangt en welke niet, en waar in welk jaargetijde de vis zich ophoud, dus wanneer je een snoek haakt trol niet gelijk verder maar maak eens een paar worpen met ander kunstaas op diezelfde plek. Vooral ‘s winters willen bruggen nogal eens wat vissen opleveren, wanneer je dan ook een visje vangt bij een brug blijf er even hangen . Vang je een tijd niks probeer eens te zigzaggend over de vaart te gaan, dit kan heel goed uitpakken en het heeft bij ons al menig visdag gered.
Mooie Friese vaarten slingeren zich door het landschap.
Met andere woorden doe anders dan anderen, sleep apart, hang nieuw, of door de massa afgeschreven kunstaas aan je hengel en vaar die door de vaart met behulp van bv je elektromotor ipv je benzinemotor. Kortom wees origineel en je zult veel beter scoren. Bij ons heeft het in ieder geval zijn vruchten afgeworpen
