Ingezonden Archieven - Pagina 320 van 327

IJsvissen & Sneeuwscooter rijden in Zweden.

**Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour!**

7 tm 11 Maart 2013
IJsvissen in Zweden, dat is leuk om eens in het programma van Cordes Travel op te nemen, maar niet zonder dat we er eerst zelf geweest zijn en het zelf ervaren hebben. Op de beurs sprak ik Marco Kraal (bekend van Vis TV op RTL7) en hem leek het ook wel leuk om dat eens te ervaren, dus wilde graag met ons mee, Maurits onze vaste beurs-medewerker ging ook mee.

En na wat telefoontjes en e-mails naar Zweden, hebben we alles gepland en geboekt. We gaan met het vliegtuig en hebben ter plaatse een huurauto en vliegen op Stockholm. Rechtstreeks met de KLM van Amsterdam naar Stockholm voor nog geen 150,- euro pp retour, dat zijn nog eens leuke prijzen, incl. 23kg bagage.

Donderdag 07-03-13
Om 09:00 hadden we afgesproken bij Departure-1 en we konden al snel alle drie inchecken. We hebben ter plaatse een visgids geboekt, dus deze keer nemen we geen hengels en molens mee, alleen een warmtepak en winterkleding. Na een korte vlucht van 1,5 uur landen we in Stockholm Zweden, waar het in Brabant nog +20 was, was het in Zweden bij aankomst -10, was even wennen. Snel ons gemeld bij de autoverhuur en daar onze Volvo V70 station opgehaald.

We sliepen 1 nacht in het huisje “Dromstuga” in Arsunda, direct aan het beste snoekbaarsmeer van Zweden en de andere dagen slapen we in “Villa Sunside” bij Orbaden. Deze huisjes worden voor de Nederlandse en Belgische markt exclusief aan ons verhuurd.

Het weer is koud, volle zon en de omgeving is prachtig ! Na een korte rit van 1,5u treffen we Mikael onze visgids bij ons huisje. Na even kennis te hebben gemaakt werden we meteen uitgenodigd door de eigenaresse Helena om te komen dineren. Lars, de eigenaar van het huisje “Sjosunda”, wat op 20m afstand ligt van “Dromstuga”, visgids Mikael, visgids Dennis, Maurits, Marco en ik (Raffie), zaten gezellig aan het tafel te genieten van een heerlijke Zweedse maaltijd. Uiteraard werd er van alles besproken en kwamen we er al snel achter dat er in dit meer echt veel dikke Snoekbaarzen zwemmen, vorig jaar was de zwaarste snoekbaars 9.4 kg. Na een avond vol viskennis delen, stekken bespreken en praten over het vissen op snoek en snoekbaars was het tijd om te gaan slapen. Tot mijn persoonlijk verbazing kwam ik er achter dat er in Zweden weinig rust is, althans in ons huisje, want om 01:00 werd ik gewekt door een zware drilboor (Maurits) en een zware kettingzaag (Marco), waardoor ik besloot maar op de slaapbank in de kamer mijn nacht verder door te brengen.

Vrijdag 08-03-13
Om 05:00 ging de wekker, want we worden om 07:00 op het ijs verwacht. Douchen, ontbijten en daarna alle kleding aantrekken. Wij hebben gewerkt met het 3 lagen systeem, speciaal warmte-ondergoed op de huid, wat het vocht afvoert (t-shirts is uit den boze), dus echt professionele onderkleding, daarover een dunne fleece en bij extreme kou een 2e fleece (trui of vest) en daarna ons pak. Alle drie hadden we een Sundridge pak aan, simpel omdat dit voor ons de beste pakken zijn.

Maurits en ik hebben de nieuwste modellen, waarmee we ook op de boot vissen in Noorwegen en IJsland, daar dit warmte/drijfpakken zijn. Het voordeel van deze Sundridge Entec pakken is, dat ze heel soepel zijn, dus een zeer hoog draagcomfort hebben (net een gewone jas) en dat ze lichtgewicht zijn, ons pak weegt “maar” 2.5kg terwijl andere pakken al snel 5kg wegen en dat scheelt weer in het gewicht in je koffer. Tevens zijn ze erg warm en redelijk ademend, wij hebben het de hele week niet koud gehad en toch op sommige dagen een temperatuur hadden van -22 !! Ook bij -16 op de sneeuwscooter met een vaart van 80 km/pu geen kou gehad. Wel moet je het pak in de avond even binnenste buiten draaien ivm het vocht, de binnenkant kan wat klam worden, dus even laten ademen.

Een goede warme muts is erg belangrijk uiteraard, de meeste warmte verdwijnt via het hoofd. Dan had ik 2 paar handschoenen aan, hele dunne handschoenen en daarover normale wanten, ook zo met de sokken, deze zijn van “Woolpower” en worden in Zweden gemaakt van “merino” wol. Ook hier een dunne sok en daarover een 400 woolpower sok. Dan de laarzen, deze moeten waterdicht zijn en warm, ik had de Kinetic “Move Mountains Vibran” gekocht bij Robby Fish in Wommelgem, met deze laarzen en sokken geen koude voeten gehad, soms heel even maar na 10m lopen waren ze weer warm. Goed genoeg over al deze kleding, alhoewel het uiteraard wel belangrijk is om op zo’n trip goed voorbereid te zijn.

Om 07:00 werden we opgehaald en reden we met de auto het ijs op, dat was toch wel even spannend, dikke Volvo, 4 grote mannen en vol met spullen, zo het ijs op, maar het ging allemaal goed. Met 50 km/pu reden we naar het midden vh meer, waar de visgidsen Lars, Mikael en Andy al klaar stonden om ons te helpen.

Eerst moeten er gaten geboord worden, met een motor-boor en met de hand, wat eigenlijk niet eens zwaar was. IJsdikte op die stekken was ongeveer 1m, dus we konden gerust naast de auto staan ;-) Na alle gaten te hebben geboord, was het 1e gat alweer voorzien van een dunne laag bevroren ijs, logisch bij -15!

Speciaal materiaal voor het ijsvissen. — **Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.**

We vissen met korte hengel, die boven het gat in een standaard staan en voorzien zijn van een lijn met daaraan een visje als aas. Om ervoor te zorgen dat het gat niet dichtvriest kun je 2 dingen doen, elke 15 minuten het gat weer op scheppen of door een soort buisje, de lijn gaat door het buisje en in dit buisje doet men een paar druppels antivries, waardoor de lijn niet bevriest, zie film en foto’s. Om de 20/30m is het volgende gat en zo vis je soms met 10 hengels. Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat.

Bekijk hieronder het filmpje met uitleg over het ijsvissen in Zweden!

Als je beet hebt, gaat er door een geniaal systeem een soort vlaggetje en een belletje omhoog en ren je naar dat gat. — **Aangepast materiaal voor het ijsvissen.**

Er werd op het ijs goed voor ons gezorgd, Mikael onze visgids had warme koffie en chocolademelk bij zich, want ik drink geen koffie. Rond de lunch kwam er een grote wok op de BBQ en werd er “Pytte in Panne” voor ons gemaakt, dit gerecht kende ik nog uit Noorwegen, ga je naar Scandinavia, dan moet je dat eens eten, in het vriesvak van de supermarkt. Dat zijn blokjes aardappel, ui, groente, vlees en kruiden, allemaal bij elkaar in de wok, zalig! Na een koude ochtend, ging deze lunch er wel in, wat gaaf!

Uiteraard hebben we ook vis gevangen, zelf ving ik een prachtige Snoekbaars van 4.8kg en heeft (zwemt weer) lengte van 77cm, Marco was helemaal door dolle heen, zo een “hoge” snoekbaars, zoals hij hem noemde, was echt een hele hele prachtige vis. Nu zul je denken dat de vis in dit koude water het snel opgeeft, maar deze snoekbaars is een echte vechter, nam telkens toch een run naar het diepe (8m). Nu is het van zeeeeeer groot belang dat men er voor zorgt dat de ogen vd snoek en de snoekbaars niet bevriezen, dus haast met onthaken, foto’s en film is geboden, duurt het wat langer dan moet de kop vd vis even in het water om de ogen weer nat te maken, bevriezen deze, dan is de vis blind en dat willen we niet. Na wat film en prachtige foto’s gaat deze mooie snoekbaars weer het water in en ben ik dolgelukkig met deze geweldige snoekbaars!

**Raffie met een snoekbaars van 77cm en 4.8kg**

**Schitterend getekende Zweedse snoek!**

Even verderop had Lars ook een mooie vis aan de haak, hij ving een slanke snoek van 1m. Ook Marco ving nog een leuke snoek van 65cm en Maurits ving er eentje van 85cm, verder nog wat kleine snoek gevangen op de speciale ijsvis-jigs van Strikepro. Wel veel aanbeten gehad en een paar gemist, maar je kan ook niet alles hebben hè. Mikael, Dennis en Lars zijn professionele visgidsen, die ons veel geleerd hebben over het ijsvissen en veel verteld hebben over het vissen op snoek en snoekbaars op dit geweldige meer Storsjon. De visserij had veel beter gekund, maar het was iets te koud, beste temperatuur is -10 en hoger, maar niet lager, toch zijn wij zeer tevreden!

Om 14:00 zijn we terug naar ons huisje gegaan, even douchen, inpakken en door naar het volgende huisje, waar de rest vd tijd zullen blijven. We bedanken Helena, Lars, Dennis en Mikael en vertrekken richting Villa Sunside bij Orbaden op 2.45u rijden van Stockholm.

Om 19:00 komen we aan bij Villa Sunside, waar de huiseigenaar Lars, visgids Andy, Per en Stefan (organisator) al op staan te wachten. Eerst krijgen we een rondleiding door het huis, 4 slaapkamers met goede bedden, 2 douches, 2 wc’s en een lekker sauna, wat een prachtig en modern huis is dit op maar 75m vh water !

Wederom hebben de heren lekker gekookt voor ons en kunnen we zo aanschuiven, al snel gaat het over vissen en hebben we de smaak te pakken, Andy heeft ontzettend veel kennis en Per is de eigenaar van de sneeuwscooters, die ons verteld over de beren in de zomer. Maurits verteld over het zeevissen in Noorwegen en IJsland en Marco is zeer geïnteresseerd in de zomervisserij, Marco gaat nog eens terug in Juni dit jaar, uiteraard met Cordes Travel. Het wordt al snel 23:00, tijd om te slapen, ieder een eigen slaapkamer, dus rust… hahahaha. om 04:00 gaat de wekker, want we moeten om 05:30 vertrekken en om 06:00 op het ijs staan.

Zaterdag 09-03-2013 
Pffff korte nacht en als ik even mijn neus buiten de voordeur steek en op de thermometer kijk, voel en zie ik kou, -21 en dat is best “fris”.

Snel douchen, ontbijten en ons klaar maken, Marco en Maurits hebben goed geslapen, dus de stemming zit er goed in, wat kun je lachen met die 2 mannen ! Erg leuk om zoveel kennis met elkaar te delen, Marco weet als bioloog natuurlijk heel veel over het vissen, dus we luisteren aandachtig naar zijn verhalen.

Eenmaal op het ijs, heeft Andy en zijn “crew” alle gaten al geboord, dus dat scheelt, wel merken we dat het kouder is als de dag ervoor, dus we ritsen de jas nog iets hoger dicht. Ook komt er een beetje wind, wat het gevoelsmatig nog kouder maakt (windchill). Maar ook nu wederom geen kou gehad, dus daar zijn we al heel blij mee. Stefan verteld ons alles over het ijsvissen en Andy vult hem aan, we hebben er zin in. Langzaam komt de zon op en dat merk je meteen, door de zon op je pak, voel je iets meer warmte, in de middag stijgt de temp. ook iets tot wel -10, ohhh lekker warm.

Al snel volgt de eerste run, Maurits vangt een prachtige snoek en kort daarna zijn ook Marco en ik aan beurt. Ook hadden we verschillende aanbeten en missen we er 3, door de afstand die we moeten rennen, duurde het aanslaan te lang. Maurits vangt nog een mini-baars en daar blijft het bij. Toch wist ik nog een prachtige snoek van 98cm te drillen, dus de dag was goed.

Om 12:00 zijn al we gestopt, want we gaan sneeuwscooter rijden, dat is echt gaaaaaf. Per van www.scandinavianwildwatch.com heeft voor ons een geweldige tour in zijn gedacht, door het bos met wat leuke afdalingen.

Aangekomen bij Per staan er 3 sneeuwscooters en 2 sneeuwtrikes op ons te wachten, korte uitleg over veiligheid en een helm uitkiezen en het “feest” kan beginnen. Anders (huiseigenaar) en Stefan (organisator) waren er ook bij, Per ging voorop om de weg te wijzen. Daar gingen we dan, wowwww wat een kracht wat een power en wat een snelheid. Wij hebben op het rechte stuk maximaal 85 km/pu kunnen halen, maar bij navraag bleken onze machines makkelijk de 180 km/pu te kunnen halen…wauw.

Dit is gaaf, vet, cool, geweldig, spannend, kicku en spectaculair, dit moet je 1x in je leven gedaan hebben, dit is echt een geweldige ervaring! Door de bossen, over het spoor, over de weg en over de grote sneeuwvlaktes, soms waren de bochten, afdaling en de weg over de smalle bruggetjes, best spannend, maar alles is goed gegaan.

Na een rit van 1,5 uur kwamen we uit bij de berenhut, dit is een plek waar men in de zomer 80% kans heeft om een beer te zien. Je verblijft een paar uur in een hut, voorzien van kleine raampjes, tot dat de beer afkomt op het voedsel wat Per dan aan ze voert. Recht voor de hut staat een boom en daar hangt hij het voedsel op, deze kleine bruine beren die wel 300kg kunnen wegen, komen dan op het voedsel af. Door de speciale gaten onder het raam kun je je fototoestel of camera bedienen en kun je zo foto’s maken. In de winter slapen de beren, dus we hoeven niet zachtjes te zijn, is ook wat lastig in een sneeuwscooter. In de zomer kun je tot op 600m vd hut komen met de auto, de rest sluip je dan naar de hut.

Bij de hut maakt Per samen met Stefan het eten klaar op een skottelbraai op gas, we eten rendier met rijst en verse groente, dat smaakt werkelijk geweldig ! Na de maaltijd wordt het snel donker, de bedoeling is dan ook dat we in het pikkedonker terug door het bos rijden, voor nog een extra spannende ervaring. Nou dat was het ook, gelukkig zitten er goede lampen op de scooters, anders was het wel heel donker geweest en zo reden we in het donker over de sneeuw, door de bossen en over de heuvels weer terug naar de auto. Koud hebben we het wederom niet gehad, handen al helemaal niet want de handvaten op de sneeuwscooters zijn verwarmd net als de gashendel, die met de duim geregeld wordt, is verwarmd en dat scheelt enorm.

Tjongejonge wat een ervaring, dit was echt een belevenis, wat een kracht hebben die machines, wat een power en wat een snelheid. Moeilijk, nee dat valt reuze mee, lijkt moeilijker dan het is, als je kunt autorijden, kun je ook op een sneeuwscooter rijden. Eenmaal weer thuis gingen we om 22:00 naar bed, we waren doodmoe.

Zondag 10-03-2013
Vandaag wederom vroeg op het ijs, vandaag de keuze om “groot” te vangen of meerdere … In een ander meer konden we meer snoeken vangen, wel kleiner met kans op een grote of, we vissen weer op hetzelfde meer en gaan proberen de meters te vangen, we kozen voor de laatste optie, minder en groter.

En zo stonden we om 06:00 weer op het ijs, deze keer iets warmer, het was maar 20 graden onder nul, dus viel reuze mee …ahum. De hengels in orde gemaakt en wachten op een geweldige aanbeet. Even na de zon was opgekomen kreeg Marco een flinke tik op zijn hengel, na een kort gevecht zat de snoek, klem onder het ijs en was er geen beweging meer in te krijgen, Andy bedacht zich moment, deed zijn jas uit, mouwen omhoog in ging met zijn hele arm tot onder het ijs, hij kon net de snoek raken. Even rammelen aan de lijn en de snoek weer vrij geven en de hengel dook het gat in, Marco had alles prima onder controle en drilde de vis met geduld naar binnen en jawel een prachtige snoek van 102cm kwam boven, vol in kleur met een prachtige tekening.

Even later was ook Maurits aan de beurt, hij had ook een stevige dril en ook hij wist de vis op de juiste manier te drillen en had de slip goed onder controle, zijn snoek had een lengte van 100cm, zelf ving ik nog een kleine snoek. Dit waren dan ook de laatste snoeken van deze dag en gingen we om 13:00 richting ons huisje, al met al tijdens deze vistrip toch 3 dikke snoeken rond de meter binnen gehaald en een dikke snoekbaars van 4.8kg en 77cm en nog een aantal kleinere vissen gevangen.

Eenmaal in het huisje de spullen gepakt en alles klaar gemaakt voor de maandag. In de avond kwamen Stefan, Andy en Anders bij ons eten, wel fijn, want ze namen zelf eten mee, dus hoefde we weer niet te koken, al zijn Maurits en Marco hele goede koks, maar mannen jullie kans komt wel weer, ik laat me graag bedienen.

Maandag 11-03-2013 
De terugreis, helaas veel te snel voorbij, maar dat is altijd zo. Maar er staat nog een “flits-bezoek” op ons programma, we gaan nog even naar het huisje kijken waar Marco in Juni zal verblijven met zijn vismaat. Door de prachtige Zweedse natuur rijden we naar de accommodatie “Flottarvillan-Kungsholmen” eenmaal daar aangekomen werd het stil in de auto….wwaaaauuuwwwww wat is dat mooi!

Billan, stond ons al op te wachten, zij heeft tientallen medailles gewonnen in de skisport en is zelfs wereldkampioen geweest, haar man Erik ook trouwens. Deze lieve mensen zijn dus echte sporters die veel af weten van schaatsen en skiën.

Een beetje uitleg over deze geweldige accommodatie is wel op zijn plaats. Kungsholmen is een soort groot hotel met 43 bedden en 21 slaapkamers, waarvan 3 slaapkamers een eigen badkamer hebben, de andere kamers hebben een hele grote gemeenschappelijke douche, waar je uiteraard alleen douchet en elk uur wordt schoongemaakt. Dit prachtige historische gebouw ligt op een klein eiland, waar het gebouw net op past en men alleen over de kleine brug kan komen. Het hele gebouw heeft een hele historie en dat straalt het dan ook uit, Kungsholmen heeft zijn oude stijl behouden, gecombineerd met de moderne tijd. Er is een restaurant, men kan er ontbijten en heel goed dineren, men kan er vissen, zwemmen, kanoën en gebruik maken vd sauna-boot. Dat is een boot die men dan naar het midden vh meer sleept en daar kun je in alle stilte genieten vd sauna en dompelen in het meer, een geweldig unieke ervaring.

In het hoofdgebouw van Kungsholmen is ook een grote vergaderzaal met beamers en TV, dus ook voor bedrijven een unieke kans om eens naar Zweden te komen, men kan zelfs trouwen in en rond Kungsholmen. Wij hebben al heel veel gezien en Marco Kraal ook, maar zoiets moois hadden we beide nog nooit gezien, dit is echt uniek echt speciaal echt geweldig.

Auto's op het ijs — **Auto’s op het ijs**

De sportvissers kunnen op het kleine eiland verblijven, in het hoofdgebouw “Kungsholmen” of op het vaste land, op 100m vh eiland/hoofdgebouw. Hier staan namelijk het grote prachtige huis “Flottarvillan” met 5 slaapkamers en een geweldig uitzicht over het meer en geheel vrijstaand, met p-plaats voor de deur. Door de grote vh huis, de ruimte, de vele bedden en slaapkamers is het uniek voor sportvisser met familie, of alleen familie, want er is in de omgeving veel te doen. (zie Flottarvillan) Leuk is ook dat men vanaf het eiland Kungsholmen, dus zonder bootje, leuke snoekbaars kan vangen. Zowel bij Kungsholmen als bij Flottarvillan zijn bootjes te huur en komt Andy een dag vissen met de groepen, dus visgids is incl. in de prijs. Het gebied is voor de vissers echt geweldig, snoek, snoekbaars en baars zijn hier volop te vangen, Marco en Maurits hadden meteen al zin om te vissen en hebben beide besloten om eens een week met hun gezin terug te komen.

Dat men er heel goed kan eten, bleek wel om 11:00 want toen was er speciaal voor ons lunch gemaakt en die smaakte heerlijk. Na veel gezelligheid en de nodige ohhh’s en wauw’s was het tijd om te vertrekken. We namen afscheid van Stefan en Billan en vertrokken naar Stockholm, waar we 3u later aankwamen. We hebben de auto vol getankt met ethanol, ja je leest het goed, deze V70 reed hierop en we melden ons bij de balie.

Na een korte vlucht lande we weer veilig op Schiphol waar Linda ons stond op te wachten.

Het waren een paar grandioze dagen, we hebben veel geleerd, gezien en ontdekt en zijn er trots op dat we dit maagdelijke visgebied in ons programma mogen opnemen. Roofvissen in Zweden, vissen op Snoek en Snoekbaars in Zweden staat dan ook vanaf nu op onze website. Het ijsvissen is uiteraard voor een kleine groep, maar in Juni gaan we terug als het ijs verdwenen is en de zon schijnt. We hebben namelijk nog een afspraak met een paar dikke snoekbaarzen en snoeken, die willen wel eens een Nederlands kunstaasje proeven, dus dat komt goed.

Jouke Timmer, Marco Kraal en Jack van Mortel zullen in Mei/Juni, via Cordes Travel naar Zweden trekken om deze nieuwe bestemmingen te bevissen. Zelf zullen we in Juni alle huisjes zelf bezoeken en vissen waar we kunnen, zodat we zelf goed op de hoogte zijn vd accommodaties die we daar aanbieden, de experts zullen ons hun feedback geven over hun ervaringen, zeker is dat hun een geweldig nieuw visgebied te wachten staat, met heel veel nieuwe mogelijkheden. Vanaf Amsterdam in 1,5 uur vliegen naar Zweden, voor nog geen 150 euro pp retour en een huurauto voor onder de 500 euro pw, dat is nog eens leuk om een weekje te gaan roofvissen in Zweden.

Wil je alvast eens kijken wat we op dit moment in ons programma hebben, kijk dan hier: www.cordestravel.nl/zweden

Hier nog de link naar ons Youtube-kanaal: www.youtube.com/user/CordesTravel

Marco en Maurits, bedankt voor deze gezellige trip, tot de volgende !

Raffie Cordes
www.cordestravel.nl

Pike Master Lure’s visweekend.

Een aantal weken geleden kreeg ik van Jeroen van Wolst een uitnodiging om deel te gaan nemen aan het PML visweekend.. Motto: Jerken, verticalen, bier drinken en kut roepen!!

Tekst en foto’s: Derk vd Molen

Nou dat sprak mij wel aan en dus zet ik hem via facebook op ‘aanwezig’. De zin en meer de onzin van dit weekend werd vrij snel duidelijk want de grappen vlogen over het scherm. Na een paar weken kwam er een serieuze wending want wie gaat er met wie in de boot en wie neemt zijn boot mee. Koen Lemmens wilde graag dat ik bij hem op de Tinn Silver zou komen opstappen en zelf was ik ook heel erg benieuwd naar deze visgids met bakken aan ervaring met een schitterende boot!!

Ik denk dat dat meer was om de jerkbaits die ik mee moest nemen, hij wilde er namelijk erg graag eens mee vissen en met een 106 op de 3-D hybride heeft hij mij even feilloos naar huis gevist!! Om 8 uur zou ik bij de trailerhelling verschijnen van het Volkerak. 3 uur en een kwartier gaf de tom tom aan dus ik had een beste reis voor de boeg. In de vroege ochtend een bakkie gedaan waarna ik de hond heb uitgelaten. Rond half vijf gooi ik de laatste spullen in de auto en ga op pad, radio er bij aan en eigenlijk is het wel lekker rijden in de vroege uren van een weekend. Exact 8 uur zie ik de trailerhelling en niet veel later komt Koen ook aan. De meeste mannen hadden de marcraft’s of Lund’s er al ingegooid dus was het eerste kwartier zwaaien vanaf de Tin Silver om iedereen te begroeten. Via facebook konden we mooi in de gaten houden wat de concurrentie deed want de plaatjes werden hier en daar gepost. Het was koud…….. echt koud en de regen bleef ook maar vallen.

Helaas maar zelfs Jeroen Wolst die alles tot in de puntjes had geregeld kon ook dit niet plannen. Rond 12 uur was de afspraak om te verzamelen voor de lunch dus we hadden mooi nog wat tijd om te vissen. Het werd uiteraard Jerkbaiten en niet ver van de helling gingen we dat maar doen. Na anderhalf/twee uur zien we actie achter een 3-D hybride. Een dikke kolk verraad dat er een vis zit. En even later raakt ze mijn haken aan en ik sla een gat in de lucht… Ik Let bij de aanbeet even niet op en dat word streng bestraft. We onthouden de plek even want de lunch is er vlak bij in de buurt. We gaan niks zeggen want we hopen dat iedereen na de lunch er weer met hun zwaar gemotoriseerde boten vandoor stuiven en dan pakken wij mooi die plek weer!!

De lunch bestaat uit eieren, snert en broodjes. Allemaal meegenomen door diverse leden en klaargemaakt op de branders. Heerlijk, en na wat slap ouwehoeren en een prachtige foto van Beumer met een pruik waar je u tegen zegt gaan de mannen er weer vandoor. Er was toch vis gevangen in de morgen. Evert had wat busters laten beschadigen op twee snoeken en Hans had ook een snoek. En een roofbrasem op Reins. Er zijn door de anderen ook nog een paar visjes gevangen maar er is ook geblankt in de morgen.

Iedereen heeft gegeten en het gas gaat vol open bij de anderen, Koen en Ik wachten nog even…..
We gaan weer naar de plek waar de aanbeet kwam. Er komt een bootje bij liggen en ze vragen hoe het gaat. Ik klets terug maar krijg op dat moment een flinke aanbeet. Weer mis ik want ben weer met andere dingen bezig. Het aasje word hard gepakt maar helaas. Ik zeg tegen Koen dat het wel een beste vis was en Koen smijt de jerk eroverheen en niet veel later staat hij een hele dikke vis te drillen. 106 centimeter blijkt na meting!!!

Ik geniet net als Koen van de vis en even later spurt ze er weer vandoor. We schudden de handen en lachen er nog een poosje om. De rest van de middag levert niets meer op. Als we als 1 van de laatste het water afgaan en drie kwartier later bij de loods aankomen pakken we de spullen uit de auto en maken ons klaar voor een heerlijk Wokavond.

2,5 uur mogen we ons uitleven op de gril, wok of warm buffet. We maken die tijd ook helemaal vol en worden op een gegeven moment vriendelijk verzocht te vertrekken. Er word een toad getest in een glas bier en de actie blijkt zelfs daar nog steeds prima te zijn. In de loods gaan er een paar kratjes uit de auto’s en een flesje Jutter. We zitten nog even na tot1 uur en gaan allemaal slapen. Het was erg gezellig in de avond.

Rond 6 uur beginnen de eerste mannen weer rond te spoken in de donkere loods op zoek naar koffie. In het kantoor staat een machine en die vind gretig aftrek. Tanden worden gepoetst en de spullen worden ingepakt om toch nog redelijk op tijd aan het water te verschijnen. Er is sneeuw en vorst voorspeld, niet ideaal dus. Maar naar huis gaan was ook geen optie!! We gaan naar het Biesbos en zien wel wat de dag gaat brengen. Onze verwachtingen blijken erg goed te kloppen. Verder dan een losser en twee aanbeten komen we niet en in de middag begint de warmte ook wat uit onze lijven te stromen. De andere boten vangen nog wel wat vissen lees ik later op facebook maar zei zaten ook op ander water. Ik ben net voor het donker thuis en pak mijn spullen weer uit, weekend om maar een ervaring rijker!! Ik slaap die nacht als een roos………

Mannen, bedankt voor het mooie weekendje en ik heb nu al zin in volgend jaar!!!! Locatie is bekend en dat word genieten met een grote G.

Derk van der Molen.

Nog meer vreemde snoe(k)shanen deel 7. Groot aas.

**Wat heeft deze snoek zojuist gegeten?**

De hagelstenen kletteren tegen de ramen van mijn kantoor en voor vanavond/vannacht verwacht het KNMI sneeuw. Prima weer om achter de computer te vissen en dat doe ik dit keer met groot aas. Ik heb in de loop der jaren nogal wat foto’s binnen gekregen van snoeken die zich vergrepen aan grote, soms te grote, prooivissen en andere wezens en vind dit zelf een van de leukste en ook meest interessante onderwerpen in deze serie.

**Ik zag hoe de grote snoek de kleine dode soortgenoot net naast de boot pakte en vlot naar binnen werkte.**

Ik heb er ook het nodige van geleerd op het gebied van aas en kunstaas voor grote snoek. Vroeger, een kleine 60 jaar geleden toen ik mijn zakgeld verdiende met het vangen van aasvisjes, gooide ik de voorns en kleine brasems boven de 15 cm weer terug. Ik had heilig het idee dat ze veel te groot waren voor vriend Esox. En dat je met baars als aasvis ook kon scoren, om maar eens een moderne uitdrukking te gebruiken, kwam in mijn hoofd totaal niet op. Na mijn verhuizing van de veenpolders rondom Graft-De Rijp naar de kleipolders bij Bovenkarspel werden de aasvissen wel iets groter maar nooit groter dan 20 cm.

**Ieder jaar worden dit soort snoeken dood gevonden.**

Mijn grootste en meest gebruikte kunstaas was toen de Rapala J-11. Door de boeken van Fred Buller, het verzamelen van gegevens over 18 kg plus snoeken en niet te vergeten de uitwisseling met leden van de PAC, Pike Anglers Club of Great Britain en onze eigen SNB, kwam al meer het besef dat aasvissen en kunstaas niet snel te groot zijn voor snoek. In de 80er jaren begon ik te snoeken met voorns en windes boven de 30 cm en ving er veel metersnoeken mee. Ook had ik het geluk kunstaas in allerlei maten en vormen te mogen testen in het Grote Slavenmeer en de Taltson rivier.

**Onder deze stinkende rat zit mijn spinner.**

Ruim 100 metersnoeken vangen in 6 dagen vissen vond je dan niet uitzonderlijk maar het was het wel. Ik heb op deze super stekken in Canada ook heel wat foto’s gemaakt van snoeken met verhoudingsgewijs grote prooivissen in maag en bek. En ook al hing de staart van een 70 cm kwabaal of 60 cm whitefish of andere snoek nog buiten de bek, zonder aarzelen werd ook het aangeboden stuk kunstaas gepakt.

**Ad Kluiters met een vrij verse rat die in de bek zat.**

De vuistregel van Fred
In een van de boeken van Fred Buller vond ik een vuistregel die gebaseerd was op heel veel praktijkvoorbeelden en die luidde: een snoek kan zonder problemen een prooivis tot 1/3 van zijn eigen lichaamsgewicht consumeren. Vooral als de vorm van de prooivis cilindrisch is, denk aan een grote forel, winde of andere snoek is dat geen probleem. Bij grote brasem, kolblei en karpers wordt het slikken al stukken moeilijker. Maar toch is het mogelijk dat een metersnoek een brasem van 50 cm naar binnen werkt en dan toch nog een dode 20 cm plus kolblei als toetje neemt. Ik zal de visdag waarop dit gebeurde op het Kanaal Alkmaar-Kolhorn niet snel vergeten. Dat geldt nog meer voor de vismaat van die dag, Pieter Storms, want het was zijn eerste metersnoek. Ik denk dat vooral door de beelden van dit soort gebeurtenissen het imago van de snoek als alles verslindende waterwolf waarvoor geen vis veilig is en die per week of zelfs per dag zijn gewicht aan prooivis moet eten, ontstaan is.

**De aasvis waarmee Pieter Storms deze eerste metersnoek ving, is nog duidelijk te zien.**

**Op deze foto zie je de staart van de grote brasem goed.**

**De 50 cm brasem was al grotendeels verteerd.**

De realiteit is stukken minder. Biologen hebben vastgesteld dat een snoek per jaar ongeveer 4,5 keer zijn lichaamsgewicht moet verorberen om normaal te groeien en zich voort te planten. Een snoek van 10 kilo moet dus per jaar ca.45 kg vis en andere prooidieren naar binnen werken. Ik heb het diverse keren meegemaakt dat ik een snoek ving die kort daarvoor een rat gepakt had. Ik vond dat vooral leuk als ik Duitse gastvissers mee had want die verklaarden dan vaak dat ze in het vervolg geen snoek meer zouden eten.

**Snoek stikt in snoekbaars, NOS nieuws.**

Dodelijke vergissingen
Ieder jaar opnieuw krijg ik foto’s toegestuurd van snoeken die gestikt zijn in een te grote prooivis of een aal die in de kieuwen is blijven steken. Een paar weken geleden kwam er nog een berichtje op de televisie van een metersnoek die bij de Noorderplassen bij Almere gestikt was in een snoekbaars van 75 cm. Zelf heb ik een dode snoek van 111 cm uit een sloot in een plantsoen in Medemblik gehaald waarbij een klein puntje van de staart van een snoekbaars uit de bek stak. Die snoekbaars ook nauwkeurig gemeten en die was 77 cm lang. Dat moet toch een gigantisch gevecht geweest zijn onder water.

**Deze 77 cm snoekbaars kwam uit de 111 cm snoek.**

Dril zelf maar eens een snoekbaars van dit formaat, dan ben je mooi even zoet. Dat snoek een soortgenoot van dezelfde lengte zonder aarzelen aanvalt, wordt ook ieder jaar gemeld en ook daar komen regelmatig beelden van binnen. Zowel van snoeken die nog leven en waarvan de een de ander niet wil loslaten en ik heb ze zelf wel eens uit elkaar getrokken. Maar ook loopt dit gebeuren vaak uit op de dood van beide snoeken en ik heb dan deze snoeken, die dan een uur in de wind stinken, wel eens op de kant getrokken. Kwam je dan een paar maanden later op deze stek, vond je meestal alleen nog botten en meestal nam ik de kaken en het cleithrum, waarmee je de leeftijd kunt bepalen, mee naar huis.

**Twee maanden later alleen nog botjes over.**

Zeelt staat wel degelijk op het menu
Het is me ook al diverse keren gebeurd, vooral in Canada, dat tijdens het drillen van een snoek tussen de 60 tot 80 cm een veel grotere snoek op de kleinere snoek dook en echt geen zin om deze los te laten. Soms voorzagen we een beschadigde snoek of walleye van 40-50 cm van een takel en vingen zo de grootmoeders. Een soortgelijk moment dat ik me nu herinner en waarvan ik foto’s heb was het haken van een niet te zware vis, bleek een ca. 40 cm zeelt te zijn, onder een duiker. De verzwaarde tandenspinner zat op zijn kop vast en tijdens het binnen draaien dook er een dikke snoek op. Ik gaf mijn hengel aan Blinker hoofdredacteur Karl Koch, pakte mijn camera en vroeg Karl de snoek langzaam omhoog te tillen en toen kon ik een foto maken. Even later liet de snoek los en kon ik toch nog de zeelt landen.

**Karl Koch houdt hengel hoog en ik maak de foto.**

**De hele zeelt zat kort hiervoor nog in de snoek.**

Omdat grote snoeken in de polder vaak in de buurt van de duiker blijven, probeerde ik het een week later weer op die stek. En reeds bij de eerste worp met de tandemspinner was het bingo, een mooie poldersnoek van 110 cm! Vroeger ging het verhaal dat snoek geen zeelt op het menu had staan omdat de zeelt de geneesheer van de vissen was. Flauwe kul want ik heb in de Ossiachersee in Oostenrijk met een zeelt als levend aas, gedacht voor meerval, een snoek van bijna een meter gevangen. Ook de voormalige Duitse recordsnoek van Friedrich Witzany die 23,7 kilo woog werd met een levende zeelt gevangen. Ach, wat vreet een snoek nu niet? Jonge eenden, meerkoeten en ganzen worden zonder aarzelen van het wateroppervlak geplukt en daarom is het vissen met een grote streamer, model halve kip, in het begin van het snoekseizoen vaak productief.

Geen angst meer voor groot aas
Ik heb zojuist even mogelijke foto’s bij dit artikel uitgezocht en ik kom tot ruim 30 stuks. Dat zijn er gewoon veel te veel voor een artikel en daarom zal ik over groot aas en ook vreemd aas voor snoek in een volgend artikel het een en ander vertellen. Door al deze verhalen met foto’s heb ik geleerd dat een aasvis of kunstaas niet snel te groot is. Ik vermoed zelfs dat de verhoudingen bij kleine snoek die vaak zonder aarzelen een 25 cm Grandma plug of een nog langere shad pakt, de verhoudingen nog extremer zijn.

Maar toch, toch hebben vooral de beginnende kunstaas vissers angst om pluggen, jerkbaits, shads en grote bucktail spinners aan de onderlijn te hangen. Eerst als ze zien, of wat nog beter is, zelf daarmee vangen, komt het vertrouwen. Groot aas is geen garantie om meteen metersnoeken te vangen maar het selecteert wel zodanig dat het aantal aanbeten van kleinere snoek vermindert. Met deze 1360 woorden moet men het voor dit keer doen. Ik zal nu kijken of ik een stuk of 14 bijpassende foto’s kan vinden en van een onderschrift voorzien.

Tot de volgende aflevering
Jan Eggers

Beursvloer Dé Noordelijke Hengelsportbeurs bijna vol!

Martiniplaza Groningen staat op zaterdag 13 en zondag 14 april bomvol hengelsport, wanneer de 9e editie van Dé Noordelijke Hengelsportbeurs plaatsvindt. Op deze twee dagen worden enkele duizenden hengelsportliefhebbers verwacht. De afgelopen weken hebben vele deelnemers zich aangemeld. De beursvloer is bijna volgeboekt.

Aftrap nieuw hengelsportseizoen
Een half miljoen Noorderlingen pakken eind maart, begin april de hengels weer op om naar de waterkant te trekken. De hengelsport wordt beoefend als hobby, maar tevens als professionele sport en zowel mannen, vrouwen als kinderen beleven er veel plezier van. De beurs vormt een mooie aftrap voor het ‘hengelsportseizoen’.

Ruim aanbod
Tientallen stands tonen het beste en meest actuele op het gebied van zeevissen, karpervissen, roofvissen, witvissen en vliegvissen. Het publiek ziet niet alleen de mooiste hengels, werpmolens, visboten en kleding, maar wordt ook voorgelicht over visstekken, vergunningen, visreizen, het roken van vis en kunstvliegen binden.

Lezingen
De beurs kent een interessant lezingenprogramma met bekende experts, waar iedere hengelsporter wat van kan opsteken, verdeeld over diverse disciplines.

Uitstekende mix
De afwisseling van gezelligheid, lezingen, koopjes, eten, drinken en voorlichting vormen de ideale start van een nieuw hengelsportseizoen. Voor meer informatie kunt u kijken op www.hengelsportbeurzen.nl. Volg ons ook via Facebook en maak iedere week kans op vrijkaarten en leuke prijzen.

Facebook
Volg ons ook via Facebook en maak iedere week kans op vrijkaarten en leuke prijzen.

Samengevat
Data: zaterdag 13 en zondag 14 april 2013
Entreeprijs: € 7,50 per persoon. Kinderen t/m 12 jaar hebben gratis entree
Kortingsbon: Download de kortingsbon op onze website en ontvang € 1,50 op de entree
Openingstijden: 10.00 – 17.00 uur
Locatie: Martiniplaza Groningen, Leonard Springerlaan 2, 9727 KB Groningen
Website: www.hengelsportbeurzen.nl

Rotterdamse snoek in 3e aflevering VIS TV

Na de Drentse karpers van vorige week, vissen Ed en Marco komende zondag 17 maart met kunstaas op snoek in Rotterdams stadswater. Eigenlijk voormalig polderwater dat door de aanleg van nieuwe woonwijken tot sierwater is verworden.

Het feit dat de plasjes helder zijn en vol waterplanten staan moet haast wel betekenen dat er snoek leeft. Alleen moet het dan geen druilerig bijna windstil weer, of te wel een slecht moment om te snoeken, zijn. Alsof de weergoden al op voorhand weten wanneer het team van Vis TV op pad gaat zodat zij roet in het eten kunnen gooien. Rest natuurlijk de vraag of de snoeken dat ook weten en of ons duo toch kans ziet met spinners, shads en een streamer aan de vliegenhengel Esox lucius uit z’n tent te lokken.

Ook de nieuwe serie Vis TV bestaat weer uit 12 wekelijks en op zichzelf staande afleveringen, zodat je tot half mei de prachtige en vaak spannende visavonturen van Ed Stoop en Marco Kraal kunt meebeleven. Daarnaast kun je op de website van Sportvisserij Nederland handige vistips bekijken die met de desbetreffende uitzending verband houden.

Vis TV is steeds te zien op zondagmorgen van circa 9.30 tot 10.00 uur op RTL-7 terwijl herhalingen elke zaterdagmiddag om circa 13.00 uur op deze zender worden vertoond.

Vervolgens herhaalt RTL-4 de serie om steeds ’s ochtends om 7.00 uur, zodat je geen aflevering van Vis TV 2013 hoeft te missen.

Gewijzigde wetgeving in Vlaanderen vanaf 15 maart 2013

15 maart 2013 wordt vast een heuglijke dag in het bestaan van de Vlaamse Roofvisfederatie. Dan treedt immers het nieuwe Uitvoeringsbesluit van de Vlaamse Regering in werking, tot uitvoering van de wet op de Riviervisserij.

Na lang aanslepende gesprekken (liefst 7 jaar) tussen de Vlaamse Hengelsportfederaties en de bevoegde instanties, werd het nieuwe besluit ondertekend op 1 februari 2013. Dit nieuwe besluit houdt een aantal verbeteringen in voor alle zoetwater hengelsport disciplines. Wat zeker in het oog springt zijn de talrijke aanpassingen i.v.m. het hengelen op roofvis. Onder impuls van de Vlaamse Roofvisfederatie werden een aantal maatregelen opgenomen voor een betere bescherming van de roofvis en een langere periode dat er gevist kan worden. Dit alles moet er op termijn toe leiden dat het vissen op snoek, snoekbaars en baars in Vlaanderen terug aantrekkelijker wordt, zodat het ook opnieuw loont om in de eigen omgeving een kunstaasje nat te maken.

Wat verandert er op 15 maart 2013 i.v.m. het vissen op roofvis?
Snoek MOET op elk openbaar viswater teruggezet worden en dit al zeker tot eind 2018.
De minimummaat voor snoekbaars wordt opgetrokken van 40 cm naar 45 cm.
Terwijl er ook een meeneembeperking van 3 stuks per hengelaar per dag geldt.
Op de bevaarbare waterwegen (rivieren en kanalen) en een aantal plassen (al deze wateren staan opgesomd in een positief lijst) geldt GEEN gesloten tijd meer voor roofvis. Er mag dus worden doorgevist, maar in de periode van 15 april tot en met 31 mei moet ELKE gevangen vis teruggezet worden.
Op de niet-bevaarbare waterwegen en ecologisch waardevolle plassen geldt nog wel een gesloten tijd voor roofvis tussen 1 maart en 31 mei. Maar op de meeste wateren, die in deze categorie vallen, betekent dit toch nog dat er 2 maanden langer gevist kan worden dan voorheen.

Al zeggen we het zelf, mooie verwezenlijkingen voor onze Vlaamse roofvishengelaars. Maar hiermee is de taak van de Vlaamse Roofvisfederatie nog niet afgelopen. Want wat is immers een vooruitstrevende wetgeving zonder afdoende controle? Als deze op een goede manier georganiseerd kan worden, eventueel met medebeheer van het viswater door hengelsportverenigingen en federaties, ziet de toekomst er ineens heel wat rooskleuriger uit voor roofvissend Vlaanderen.

Meer info op: www.vrf.be
Of stuur een mail naar: info@vrf.be

De Tip van Frans Oomen – taaie shads

In het stukje over werpen met groot rubber heb ik het geregeld over taai rubber. Niet alle rubber is even taai en sterk en voor snoek is dat eigenlijk in de meeste gevallen wel wenselijk. Zeker als je er mee gaat werpen of trollen. Aan een dode hengel mag een stuk kunstaas wel redelijk slap zijn.

Tekst en foto’s, Frans Oomen

Koop je in de winkel een stuk rubber kunstaas dan kun je vaak van te voren al zien of het taai is of niet. Als de verpakking droog is aan de binnenzijde zoals je bij bijvoorbeeld een Suzy sucker van Shack attack of een Shadclone aantreft, dan heb je met taai en goed snoekbestendig rubber te maken. Veel goedkope Bulldawg imitaties bijvoorbeeld zitten kletsnat in de verpakking. Wat dat voor viezigheid is weet ik niet maar gezond lijkt het me allerminst en door de zachtheid is het geen lang leven toebedeeld. Ik denk dat het een soort weekmaker is op olie basis.

**De Shadclone, is taai en goed dus snoekbestendig rubber!**

Een paar jaar gelden kocht ik nog eens een hele doos vol met die Real Fish shads. Voldoende om een paar jaar vooruit te kunnen. Eens ik het pakket thuis kreeg kwam de chemische lucht me al te gemoed. En ja hoor, weer van die snotterige dingen. Daar moest wat aan gebeuren. In had al eerder gemerkt dat ze vreselijk afgeven als je ze ergens oplegt. Ik pakte er een aantal uit de doos en nam verschillende stukken papier om ze op te leggen. Gewone keuken rol, A4 printerpapier, bruin karton, grijs karton van een gebaksdoos en vloeipapier uit de slijterij.

Na een dag checkte ik de mate waarin de olie uit de shads getrokken was. Het keuken papier waar ik het meest van verwacht had, bleek bijna niets opgenomen te hebben. Vermoedelijk maakte het door de structuur minder contact met het rubber. Het dunne vloeipapier uit de slijterij (waar je flessen drank in gerold worden) bleek het best te werken. A4 papier was iets beter als karton en van het karton was het grijze karton het best.

Na een paar weken liggen waarbij ik regelmatig het papier verving en de shads omdraaide bleken de shads een stukje taaier geworden te zijn. Nog niet zoals het vroeger was maar het begon er op te lijken. Met de hele winter nog voor me en nog een paar uit de oude voorraad besloot ik om de hele boel te drogen te leggen op A4 papier. Slijterij papier was beter geweest maar dan moet ik daar vaker komen om drank te kopen. Op zich geen punt maar op den duur krijg je daar weer andere problemen mee. Nu een paar maanden later zijn het mooie taaie shads geworden die een stuk beter bestand zijn tegen de tanden van de snoek.

Voor shads aan een dode hengel doe ik deze moeite allemaal niet. De gekende Fox shads hebben het niet nodig en de Wob shad van Spro is een redelijk goedkope shad dus dat hoeft ook niet.

Oh ja, laatste tip: zorg dat je onbedrukt papier neemt want de weekmakers lossen de drukinkt op waar door je shad smerig wordt.

Het ijs breken met een tweede liefde.

En zo kwam het dan dat na aanschaf van een “tweede liefde”, ofwel nieuwe boot er gevist en getrailerd moest worden. Zoals met alle dingen die ik ooit eerder deed voor het eerst, VOL ERIN…tja zo ben ik nu eenmaal!!! Een vuurdoop kreeg mijn bootje Zaphod een weekend op het veluwemeer. De koppelplaten van mijn gezinswagen zijn me nog steeds dankbaar voor de helling in elburg.(pijn momentje) Een mooi weekend was dat met dito overnachting in het Veluwemeerpension bij Juul en Kees.

Tekst en foto’s, Koriander van den Ende

Noord of zuidpool? — **Noord of Zuidpool?**

Dit smaakte naar meer en vanuit een soort van wanhoop gezien de vrieskou werd afgelopen zaterdag dan en een tweede sessie met de boot gepland. Als vader van bijna vier kids is het qua tijd schipperen, en het einde van het seizoen naderd ijzingwekkend snel. Avond ervoor nog heen en weer gebeld maar uiteindelijk zouden het Stef, Rick, Michel en ik zijn die deze dag het ruime sop zouden kiezen…….Kiezen????

Ja voor onze Kiezen was passender geweest.. Vooreerst de helling op polsmaten checken….Stef was me voor …Hij kon schaatsen….zonder grap… schaatsen… Zijn wijsheid (of Belgisch opportunisme) en overtuiging (lees gulle glimlach) bracht ons ertoe toch de boot te halen en richting Horst te vertrekken. Na een avondje …meer dan…voldoende innemen werden Rick en Michel gealarmeerd ook die kant uit te gaan. In mijn gedachten zag ik Stef al voor niks terug naar het thuisfront rijden en wetende dat dat belgie is, is opgeven geen optie. Verder zou het beter zijn…we wisten het zeker!!!

Aangekomen bij Horst leek die haven mooi open. Netjes betaald voor het traileren vroeg Stef nog, is de vaargeul vrij??? Ja hoor…u kunt alle kanten op… u raad het al…GEEN kant op. Na een dramatisch epistel tijdens het traileren…ja lach maar auto stond in achteruit… konden we dan eindelijk de haven uit en het weid op…. Enkel na de havenmeester plechtig beloofd te hebben in de haven niet te vissen. De haven uitvarend leek ineens de haven de enige plek om überhaupt te vissen…simpelweg aangezien er gewoon geen doorgang was richting vaargeul….en ook tussen die mooie betonning was er niets dan kruiend ijs. We braken met twee boten een geultje richting vaargeul, daar waar deze voor zo’n 150 meter open lag. Mijn tweede vrouw leed pijn onder het gekraak. Het ijs was dik de grrrrr, goed te horen. Onze angst werd pijnlijk realiteit want alle stekken voor vandaag gepland konden we meteen wissen van het lijstje.

Heen en weer....heen en weer...en zucht.....nog een keer — **Heen en weer….heen en weer…en zucht…..nog een keer**

Je weet toch je komt elkaar wel eens tegen bij het vissen, zo soms op drukke dagen, op drukke wateren,filevissen in sommige Friese wateren is daar zo’n voorbeeld dan. Nou beeld je in dat…maar dan met maar twee boten en dan over 150 meter heen en weer…heen en weer…en dan nog maar een keer. Het is hardcore bikkel Michel die dan toch een eerste aanslag op de hengel krijgt. God zij dank…er zit nog vis ook!!

Maar lange tijd blijft het bij deze ene vis. Niet veel later besluiten we de andere kant maar uit te gaan er lijkt daar ginder iets van open water te zijn, in elk geval iets meer vaargeul om uit te trollen. Ik ben blij, met Michel aan boord en de teller van de nul…menigmaal kijken we elkaar aan en mompelen dingen als….we ben d’r gek ook, compleet gestoord…terug gaan ??…koud… brrr .

**Zet ze snel terug bij deze temperaturen!**

Gestaag volgen we Rick (the leader) die met zijn white scratch het pad baant naar andere visgronden. Zo even die ander kant uit gevaren is het maat Michel die opnieuw een vis weet te verleiden. Inmiddels is de accu van de dieptemeter ermee opgehouden..en dus op de tast…zoals vroeguhhh. We menen te denken dat dit juist werkt onder deze omstandigheden,geen sounder signalen…. zou wat kunnen helpen. Voor het uitvallen van de Lowrance gaf het 0,2 als watertemperatuur.

En nu maar een stuk onbekend water afvissen. Het is ploeteren…. ploeteren …en nog eens ploeteren. Net op tijd wijst Rick ons op een mooi plekje aan de oever… We landen aan de rand van een strandje, verademing….ijspegels van de neus en …uit de wind?? Het is als landen op “the beach” op zo’n moment. Heerlijk, en terwijl we een ouderwets vuurtje maken doen we ons tegoed aan warme soep en uiteraard Worst!!

Even later gaan de bootjes weer te water en al snel trollen we verder langs de vaargeul. Hier wordt het Veluwemeer breder en meer open en te laat bemerk ik dat de wind fors is aangetrokken. Rick en Stef hadden de ommekeer reeds gemaakt maar het werden nog even spannende momenten voor mij en Michel. Flinke golven en ijzige sprays op de pakken.

Terug in rustiger water besluiten we trollend terug te varen. De hoop op meer snoek was inmiddels al behoorlijk vervlogen. Ik besluit dan mijn nieuwe aasje eens uit te proberen. Ik had hem reeds sinds het eerdere weekend met de jongens bij het Veluwemeerpension maar gezwommen had ie nog niet.

En dan keert het tij. Mijn hengel lijkt vast te lopen, hele trage beet en dan blijkt toch een snoekje zich aan het aas vergrepen te hebben. Op dit strookje richting haven lijken ze dan toch te liggen. Achter elkaar is het prijs en ik verleid toch nog mooi 4 snoeken in dat laatste stukje.

Ook Stef en Rick weten nog een visje te vangen. De zaphod is dan al in de veilige haven teruggekeerd.

Eenmaal terug aan wal en de boten weer op de trailer realiseren we wat voor een halsbrekende, knettergekke toeren we vandaag weer hebben uitgehaald voor onze hobby. Ik ben de laatste die zegt : “ Dat nooit weer”. Maar de opmerking die terug thuis uit mijn mond rolt lijkt er verdacht veel op. Het was echt afzien. Mijn vrouw zei nog gekscherend…dat krijg je van vreemdgaan.

Vrieskou ja!!! Maar wel weer een verhaal te vertellen! — **Vrieskou ja! Maar wel weer een verhaal te vertellen!**

Het ijs breken met mijn tweede liefde, het was stoer, masculien….en gewoon heel erg koud. Ontzag krijg je ervan voor de natuur in al haar facetten.

Fish on!!! Maar eerst ontdooien;-)

Reageren op het artikel van Koriander van den Ende? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.

Nog meer vreemde snoe(k)shanen, deel 6

Op het moment dat ik deze regels tik, weet ik nog niet hoeveel foto’s van snoeken met gekke bekken er in deel 5 geplaatst zullen worden. Ik heb er geloof ik 15 van een onderschrift voorzien en daar kan ik niets meer aan veranderen, Ik had er echter nog een paar met een vreemde bek over en daarvan zal ik er nog een paar in deze aflevering meenemen. Het middendeel laat ik nog een tijdje met rust want daar heb ik zoveel foto’s van dat er zeker twee afleveringen van gemaakt kunnen worden en dan blijft dus alleen de staart over en daar krijg ik dan deel 6 wel vol mee.

Tekst en foto’s, Jan eggers

Kaakbreuk, in- en uitwendige gezwellen en een uitgescheurde bovenkaak
Als ik met de kieuwgreep een snoek land, kijk ik eigenlijk min of meer automatisch in de bek van het dier. Een aantal keren per jaar zie je dan verrassingen in de vorm van een staart van een half verteerde grote prooivis, de staart met soms zelfs de pootje van een rat, mol of muis en ook al een paar keer een grote kikker. Maar als je tijdens het onthaken twee grote gezwellen tegen komt, schrik je een beetje en vraag je je af of de snoek er echt last van heeft. Het antwoord zullen we nooit weten al was het wel zo dat de conditie van deze snoek gewoon normaal was. Dat laatste was niet het geval bij de snoek waarvan ik 2 foto’s toegestuurd kreeg en een mail met nadere informatie.

**Snoek met gebroken kaak 1e keer en 89 cm**

Het ging hier om een snoek van 89 cm waarvan de onderkaak gebroken was en later, hoeveel later is onbekend, weer provisorisch aan elkaar gegroeid is. Een jaar later werd deze snoek op min of meer dezelfde stek weer gevangen maar bleek bij meting 2 cm korter, 87 cm dus te zijn. Wat verder duidelijk opviel was dat de conditie van deze “kruisbek” dit keer stukken slechter was. Je kon echt spreken van een snoek die op zijn retour was en daarna niet meer gevangen is.

**Dezelfde snoek 1 jaar later, nu 87 cm en slechte conditie.**

In de vorige aflevering noemde ik al het feit dat sommige gehaakte snoeken zichzelf verwonden door wild met hun kop heen en weer te slaan. Ook is er soms sprake van onkunde van de visser, een bepaalde onverschilligheid bij het onthaken of soms gewoon pech.

**Een zeer gescheurde bovenkaak, oorzaak?**

Bij de snoek van foto 4 weet ik niet precies hoe het kwam dat de bovenkaak zodanig gescheurd was dat een groot stuk nog maar aan een paar velletjes vast zat. De laatste foto van een vreemde bek laat een gezwollen oogkas zien en op de onderkant van het kieuwdeksel zien we ook nog een vreemde bulten. IK ben nog op zoek gegaan naar een mogelijke ziekte maar heb niets kunnen vinden, helaas.

**Oogkas en dikke.. Dit is niet moeders mooiste en ik vermoed dat dit nog maar het beging van de ellende is.**

Helemaal geen staart.
De staart van de snoek, en dan vooral in combinatie met de rugvin en anaal vin, maakt dat een snoek in een fractie van een seconde een zeer snel schot voorwaarts kan maken en zo zijn prooi kan arresteren. Maar ook snoeken zonder staart kunnen zonder veel problemen een prooivis vangen, getuige de goede conditie van enkele exemplaren waarvan ik foto’s heb.

**Tiemo Koopman met staartloze Friese snoek.**

De eerst staartloze snoek komt uit Friesland en ik kreeg de foto als een soort vriendendienst van Tiemo Koopman uit als ik me goed herinner Wolvega. Tiemo verzamelt Rapala J-13 pluggen en was op zoek naar zo’n plug in de combinatie fluo –oranje buik, fluo-geel rug gedeelte met groene strepen. Kenners hebben het dan over de JE kleuren omdat deze plug in een Jan Eggers Selection kit zat voor snoek. Ik geloof dat de pluggen uit deze kits behoorlijk gezocht worden door verzamelaars want regelmatig krijg ik brieven en mails met de vraag of ze nog te koop zijn. Dan verwijs ik deze mensen naar Marktplaats en eBay want ik heb zelf niks meer. Maar goed, ik had nu gezien dat snoeken zonder staart bestaan en groter kunnen groeien.

Een paar jaar later vertelde vismaat Peter Nan dat we ook in West-Friesland snoekloze staarten hebben. Klaas Kuin, lid van het roemruchte snoekclubje “Het Onderlijntje” ving in een klein slootje bij Wognum ook zo’n vreemd exemplaar, nam er foto’s van en zette hem terug. Met als resultaat dat deze snoek een of twee jaar later opnieuw in dat slootje werd gevangen en er nog steeds zeer gezond uit zag. Ik geloof niet dat deze staartloze leden van de Esox familie, ik zag n.l. ooit in een Amerikaans blad en soortgelijke foto van een musky, een ziekte onder de schubben hebben. Ik vermoed dat ze zonder staart uit het eitje gekomen zijn of heel misschien dat op jonge leeftijd de staart is afgebeten of misschien door een schroef van een buitenboordmotor gekortwiekt is. Wie het weet, mag het me vertellen.

Heeft het een met het andere te maken?
Verder research naar mogelijke ziektes met staart of vinnen, leverde een ziekte me de naam vin rot op. Ik heb een foto van een snoek met een rottend gat in een anaal vin gevonden en vermoed ook dat de snoek met een bloedende rode staart, of wat daar van over is, aan deze ziekte, die door verschillende bacteriën veroorzaakt kan worden, lijdt. Al met al geen smakelijk gezicht en ik weet nog goed hoe de bloeddruppels uit de staart voor een smeer bende in de boot zorgde.

**Er is nog een randje staart over maar toch in goede conditie.**

Ik weet niet of dat wegrotten van staart en vinnen snel gaat en of het dodelijk is voor de snoek. Ik vraag me daarom ook af of het mogelijk is dat deze ziekte stopt als de staart min of meer is verdwenen en je dan een soort gekortwiekte staart overhoudt zoals op de laatste staartfoto’s.

Deze snoek heeft een extra lange anaal vin. — **Deze snoek heeft een extra lange anaal vin gevangen door Thijs vd Sanden.**

**De rest van de staart bij deze snoek uit Wervershoof is weggerot.**

**Hij heeft nog maar een halve staart over.**

Soms zie je nog wel eens snoeken die een rode, bloeddoorlopen staart hebben als gevolg van te lang uit het water zijn, en dan vooral in de zomer, bij het maken van foto’s. Dat is trouwens in de winter bij temperaturen onder nul ook snel het geval en ik heb er een foto’s van de staart van een snoek vol stress bijgedaan. Die snoek werd tijdens een filmsessie ijsvissen in Canada gevangen en werd continu met ijskoud water begoten om te voorkomen dat de slijmhuid bevroor bij 15 graden onder nul.

**Het bloed bleef uit deze staart druppelen.**

**Deze snoek kwam uit een gat in het ijs en vande stress en koude werd de staart rood doorbloed.**

De laatste foto’s van snoekstaarten zijn weer heel anders van ze laten een staart zien kort voordat deze verdwijnt in de flexibele slokdarm van een aalscholver. Er komen er hier in West-Friesland steeds meer, een direct gevolg van de grote concentratie aalscholvers die broeden op het kunstmatige eiland De Kreupel in het IJsselmeer net buiten Andijk en Medemblik. Ik heb al een paar keer meegemaakt hoe een zwarte zwerm van een paar duizend van die aalscholvers georganiseerd een paar plassen en groot kanaal bevisten. Wat mij betreft mogen ze vogelvrij verklaard worden.

Tot zover deze zesde bijdrage en nog steeds is feed back welkom,

Jan Eggers

Reageren op het artikel van Jan Eggers? Dat kan gratis op ons Roofvisweb Forum.

Snoekerijen nummer 113 volledig in het nieuw.

Vanaf vrijdag 15 maart zal het nieuwste nummer van het verenigingsblad “Snoekerijen” van de Snoekstudiegroep weer bij haar leden in de bus vallen. Nummer 113 heeft een flinke facelift ondergaan. Zowel de cover als ook de inhoud van het blad heeft qua vormgeving een behoorlijke metamorfose door gemaakt.

Natuurlijk zijn een aantal vaste waarden in het blad gebleven, maar er zijn ook nieuwe zaken bij gekomen. Zo staat er vanaf nu elk nummer een column in het blad die – al dan niet actuele zaken – op de korrel neemt. Verder treft u in deze uitgave onder andere een prachtig artikel over de groei en bezettingsgraad van snoek, een artikel met mooie foto’s van een gezinsvakantie in Zweden en een stukje “ontrafeling” over hoofdlijnen. Maar natuurlijk staat er meer in dit nummer en natuurlijk ontbreken ook berichten van het bestuur, de SNB-Praktijkdagen en last but not least, de uitnodiging voor onze jaarlijkse ledenvergadering niet in deze uitgave.

Kijk voor meer info op: http://www.snoekstudiegroep.nl