Droombestemming voor de snoekvisser: Watermill Lodge deel 3

top

Deel 3: Samen met Pascal Brissaud het water op!

Het derde deel van het verhaal van Oscar en Frans die eind September afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. De tweede volle dag het water op, dit keer naar de ‘geheime plekken’ van de eigenaar van de Lodge: Pascal Brissaud.

Tekst en foto’s: Frans vd Putte

Deze morgen wederom een heerlijk ontbijt! Wat is het toch heerlijk om zorgeloos op te staan zonder je boot in gereedheid te brengen en boterhammen te smeren, we voelen ons wel behoorlijk verwend om hier te mogen zijn…Pascal is normaal heel relaxed, maar deze morgen is hij extra vroeg opgestaan omdat hij vandaag ook het water op gaat met zijn maat Johnny! Pascal houdt ervan vooral op de grotere snoeken te vissen, en doet dit op een heel andere manier dan wij. Pascal heeft enkele plekken waar hij al vaker dikke metersnoeken heeft weten te vangen, en op een dag als deze kiest hij een dergelijke stek uit om daar de fronttroller te water te laten en de stek al werpende af te vissen met ondertussen twee hengels aan weerszijden van de boot waaraan een dikke dode aasvis onder een dobber met de boot mee beweegt.

Pascal volgt hierbij het talud, waarbij hij en zijn vismaat continu rondom de boot gooien en dan vooral met groot rubber. Nadat we ontbeten hebben, worden we weer op de inmiddels bekende manier door de behulpzame Marin afgedropt bij de boot, waarna Marin de boot van Pascal trailert. We ontmoeten Johnny nu ook in zijn ‘natuurlijke element’: een fanatieke visser, die zich opmaakt voor een heerlijke dag vissen! Vol gas brullen we weg bij de helling, op weg naar de favoriete stek van pascal.

Daar gaan we!
Daar gaan we!

Met de ruime bassboats die ieder evenveel PK’s hebben als een gemiddelde gezinsauto, zijn we uiteraard in een mum van tijd op de door Pascal aangewezen stek gearriveerd. We vissen uiteraard samen, maar we gaan wel ieder onze eigen weg: ik houd er niet van om met zijn vieren op hetzelfde paard (lees: snoek) te wedden. Johnny en Pascal passen de eerder in dit verhaal genoemde tactiek toe, wij zetten weer vooral in op trollen en de boel verkennen,we weten immers dat dit ook voldoende aanbeten oplevert! Op de gedetailleerde, gelamineerde dieptekaart die we mee hebben gekregen zijn interessante taluds te zien, en deze taluds weten we al snel terug te vinden op onze dieptemeter/ GPS. Zo makkelijk als het was gistermorgen, zo moeilijk is het deze morgen. “Misschien liggen hier geen kleintjes, maar alleen échte monsters!” grappen we. Mijn instinct vertelt me dat het hier helemaal los moet kunnen gaan, maar ik ben blij als we na dik twee uur vissen de eerste vis van de dag in de boot krijgen.

deel3foto2

Dat geeft de burger weer een beetje moed. We trollen een keertje strak langs onze vrienden heen om te vragen hoe het bij ze gaat: zij hebben er nu twee in de boot. Ook niet wild dus.. We pakken de kaart erbij en besluiten een ander pad te kiezen. We trollen gewoon naar de volgende beoogde stek, en boven diep water klapt er weer een snoek op mijn Esox V2, dat is nummer twee van vandaag. Eenmaal daar aangekomen ziet de beoogde stek ziet er goed uit! Een mooi talud naar een dieper gat, wat planten die tot een meter onder de wateroppervlakte groeien… wel is het in de gedeelte van Loch Erne drukker bevist, en dat staat ons dan weer wat minder aan. Al snel zorgen aanbeten ervoor dat we snel vergeten dat we hier niet de enigen op het water zijn. Rond één uur hebben we afgesproken om te lunchen op een steiger, hier niet ver vandaan en dus willen we niet al te ver afdwalen. Na verloop van tijd ineens een verwoestende klap op mijn Esox V2. De vis springt: dit is een dikke metervis! Behoorlijk uitgedrild komt de vis bij de boot maar gaat dan nog een paar keer als een bezetene tekeer. Mijn meterdiploma heb ik binnen, zo denk ik ;-) Maar dan, bij de boot springt de vis weer compleet uit het water en lost de haken… ai! Nadat de vis losschiet springt hij nog twee keer om het ‘nog even in te wrijven’… helaas helaas, maar dat hoort er ook bij. Op ditzelfde stuk later nog een paar vissen, maar niet zoals deze verspeelde vis… het is tijd geworden voor de Lunch en we zetten koers naar de steiger.

deel3foto3

Eenmaal bij de steiger leggen we de boot aan. Het is behoorlijk diep vlak naast de steiger, en op de dieptemeter zijn grote wolken met vis zichtbaar. Pascal komt ook aan met Johnny en er zijn ook nog drie andere lodgegasten uit Frankrijk aanwezig voor de lunch. Pascal had al eerder gezegd dat je hier heel veel baars kunt vangen, en ik vraag: “So this is all Perch?” –“absolutely Frans, it is!” Meldt Pascal bevestigend. Ik pak mijn spinhengel uit het luik en hang een klein shadje van 5cm met een 10 grams kopje aan de speld. Wat ik ook doe: het shadje haalt de bodem niet eens! Stuk voor stuk prachtige baarzen weet ik boven water te toveren! Heel erg verslavend, en Oscar pakt zijn camera erbij om het te filmen. Alsof de duvel ermee speelt sla ik vanaf dat moment alles mis! Zul je altijd zien… Tot overmaat van ramp roept Pascal nu ook voor de tweede keer dat het lunchtijd is en ik moet nu echt tegen mijn zin in het spinhengeltje opbergen (als een kind in de speeltuin). Pascal heeft echter zijn hengel met dode voorn nog over de rand van de boot liggen en ineens begint de baitrunner het bekende geluid te maken… rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr… Vis! Oscar springt in de boot nadat Pascal “Take it, take it!” heeft geroepen en slaat aan. Even heeft hij contact met de vis, maar de vis hangt niet. We moeten nu toch echt gaan lunchen 

deel3foto4

Het is een gezellige lunch waarbij merendeels Frans of Brits met Frans accent wordt gesproken. Uiteraard met een glas wijn en een stuk kaas erbij. Geen brood met kaas maar kaas met brood, en de wijn hoeft op een gegeven moment wat ons betreft niet meer bijgeschonken te worden, anders komt er van vissen niet zo veel meer. Veel slap geleuter maar ook veel vispraat later wordt het weer tijd om in de boten te stappen. Ik probeer nog een keet tevergeefs voor de camera een baars te vangen, maar de grote scholen blijken alweer verder getrokken te zijn, helaas. De drie Franse gasten van Pascal weten er op afstand nog wel een aantal te vangen met een kleine asp spinner dicht bij de bodem (een aasje waar één van de mannen vandaag ook zijn eerste metervis op ving!). Wij zetten koers naar een paar leuke plekjes die we gisteren ontdekten, waar we het nu weer even gaan proberen.

deel3foto5

Al snel krijgen we weer reactie van (kleinere) snoek. We zitten hier nog wel even goed met trollen! Op een bepaald punt loopt het talud in een bocht, en hier krijgen we werkelijk aanbeet na aanbeet, maar niet alles blijft hangen. Ook hebben we tot twee keer toe een potentiële dubbelvangst (waar één van ons beider er dus eentje verspeelt), het kan niet op hier op dit plekje. Voor de fun na de zoveelste strike gooi ik de Lucky roach goudvis richting de kant en deze wordt bijna direct gegrepen! We besluiten even te gaan gooien maar gek genoeg valt het nu helemaal stil. We trekken het gas weer open en verkassen!

deel3foto6

deel3foto7

deel3foto8

Het ‘magische kantje’.
We hebben beiden heel veel vertrouwen in nog een bepaalde stek, en als ze daar weer los gaan is dat misschien nog wel de enige stek waar we vandaag vissen. Wel bijzonder eigenlijk, dat we deze stek al ontdekten op de eerste avond dat we hier waren! O en als je dacht dat we nu de rest van de dag, na de lunch tot aan het avondeten honger moeten lijden dan heb je het mis: we hebben ook nog een tas met eten mee aan boord!

We hoeven echt geen honger te lijden.
We hoeven echt geen honger te lijden.

Eenmaal op de beoogde stek (na weer een stukje ‘powerboaten’, zoals eerder al genoemd in voorgaande delen van dit verhaal), zijn de verwachtingen hoog. Wederom ligt er een belachelijke hoeveelheid vis op de stek, en boven zeven meter zien we hier en daar ook nog eens wat jagen. De lucky lures gaan weer overboord, de bassboat in de vooruit en gaan met die banaan! Het werd een heel leuk avondje. Om beurten kregen we vis, de Esox V2 en de Roach waren favoriet, en de kleur was niet zo belangrijk. De vissen bleven komen totdat het echt te donker was om door te vissen, en we écht weer richting trailerhelling moesten.

deel3foto10

deel3foto11

deel3foto12

deel3foto13

deel3foto14

Ook dit maal wachtte ons weer een warm onthaal bij de trailerhelling: de waarschuwingslichten van de 4X4 verraadden dat Marin alweer op ons stond te wachten. En inderdaad, ik stuur de boot de trailer op, Marin zet de boel weer vast en zet ons af bij het restaurant.

In het restaurant wacht ons weer een gezellige avond met wederom heerlijk eten! Wat is dit toch een fantastische plek… We spreken de mannen waarmee we eerder vandaag nog lunchten, en uiteraard komt Pascal ook weer aan de tafel zitten. We maken ons klaar voor de volgende dag: helaas alweer de laatste dag van deze korte trip… “een lang weekend”, nou dat is het tot nu toe zeker! We hebben beiden het gevoel dat we al meer dan een week van huis zijn, en zijn nu al aan het nadenken over de volgende keer dat we hierheen gaan!

Frans van der Putte

Meer info over Watermill Lodge vindt je op: www.bigpikefishingireland.co.uk

Droombestemming voor de snoekvisser: Watermill Lodge. Deel 2

De eerste visdag.
Het tweede deel van het verhaal van Oscar en Frans die in september afreisden naar de Watermill Lodge in Lisnaskea, Noord-Ierland. Na een paar uurtjes heerlijk gevist te hebben na aankomst, en daarna heerlijk te hebben gegeten is het deze keer tijd om de eerste volle dag te gaan vissen.

Tekst en foto’s Frans vd Putte

Deze tijd van het jaar is natuurlijk ideaal. Waterplanten sterven langzaam af, de dagen zijn niet bijster lang maar zeker niet kort. Daar komt nog eens bij kijken dat (volgens Pascal, die er al dertig naar komt) het water geen ‘morning lake’ is. Volgens hem zijn de vissen vaak in de ochtend niet erg los. Reden te meer om lekker te ontbijten nadat je ook nog eens voldoende slaap hebt kunnen pakken. Het ontbijt is een zogenaamd ‘Full Irish breakfast’. Een worstje, bacon, witte bonen in tomatensaus, een spiegelei, een tomaatje en geroosterd brood. Dat zorgt ervoor dat je tot het middaguur geen honger hebt in de boot. Uiteraard is er nog keuze tussen jus d’orange, appelsap en water, maar ook koffie en thee staan klaar.

Dat noem ik nog eens een ontbijtje!
Dat noem ik nog eens een ontbijtje!

De zon schijnt en we zijn fanatieke vissers, dus: op naar het water! Daar staat Marin al klaar met het elektrische karretje om ons naar de boot te brengen. Net zoals gisteren ligt de boot klaar met lopende motor, en onze hengels staan ook netjes klaar. Ook een tas met daarin de lunch staat in de boot, Ideaal! Deze boot zullen we de komende drie dagen gaan gebruiken: een grote, ruime polyester bassboat met wederom een console, en dit keer met een 80 pk buitenboordmotor. Op de console zit een prima HDS10 dieptemeter/ GPS (helaas ontbrak het navionics kaartje, daar werd nog aan gewerkt) en daar kan iedereen prima mee uit de voeten lijkt me. Verder was er ook een gelamineerde kaart aan boord: Loch Erne here we come!

Deel 2 foto 2
Watermill Lodge… geweldig!

deel 2 foto 3

Deel 2 foto 4

De avond van te voren hebben we al plannen gemaakt over de stekken die we gaan bevissen, en zo gezegd zo gedaan. Het water is groot, maar met 80PK kom je overal, snel. We hebben besloten om weer relatief dichtbij te beginnen in een rustige baai, waar een paar mooie stukken van 5 tot 7 meter diep in zitten. Nog vóór we op de beoogde stek zijn is het al raak: een mooie snoek heeft mijn Lucky Roach goldfish te pakken genomen! (we starten altijd een stuk van tevoren met trollen zodat we logischerwijs al trollend aankomen op de beoogde stek).

deel 2 foto 5

Deel 2 foto 6

Net als gisteravond snel van de nul af! Er volgen een paar tikken, en even later is het weer raak op de Lucky Roach, Dit maal op de blankvoornkleur. Mijns inziens een ideaal aasje om te trollen en op zoek te gaan naar goede stekken: je ziet hem goed op de hengeltop (je hebt dus snel in de gaten of er planten aan de dreggen zitten) en hij loopt niet zo diep. En de Ierse snoeken blijken hem toch wel te lusten!

Deel 2 foto 7

De wind begint inmiddels aardig parten te spelen. Met de wind mee trollen we veel te snel over het meer, dwars op de wind is het aardig klotsen zo en tegen de wind in ook. Als het nog erger wordt (windje 5-6) besluiten we de luwte wat op te gaan zoeken, Pascal heeft een plekje aangewezen op de kaart tussen twee eilanden waar het heel smal en ook nog eens heel diep is. Kassa zou je denken, maar helaas blijkt dat niet zo te zijn, er is ook maar weinig vis te zien op de dieptemeter. Vlak na deze diepe ‘trog’ ligt er ineens een plantenbed onder water. Oscar vangt hier nog een snoekje op de blade, maar we zullen toch elders moeten gaan kijken, want hier is het vissen maar moeilijk.

Deel 2 foto 8

We krijgen een tijd lang geen aanbeten, en verkassen dan naar een plekje dat we de avond ervoor al ontdekten waar een boel actie kwam. En hier is het weer raak! De Lucky Roach en Lucky Trout zijn favoriet, en we krijgen veel aanbeten.

Deel 2 foto 9

Deel 2 foto 10

Deel 2 foto 11

Het water is groot, en we besluiten naar een andere stek toe te gaan, er is zo veel te zien dat het eigenlijk zonde is om de hele tijd op één te blijven rondhangen. Op de kaart zijn een aantal interessante diepte verloopjes te zien achter een eiland, lekker beschut van de wind. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat er op een heel mooi stuk helaas wat witvissers bezig zijn. Nogmaals: het water is groot en dan gaan we maar gewoon even door naar een andere stek! We vinden een mooie plek en hier is het al snel weer raak. We vangen hier drie vissen achter elkaar en staan op een gegeven moment beiden te drillen (ik verspeel mijn vis helaas). Dat gaat lekker zo! De snoek lijkt overal te liggen. Regenbuitjes trekken over en regenbogen zijn te zien. Dat is Ierland: het weer doet wat ze wil.

Deel 2 foto 12

Deel 2 foto 13

Deel 2 foto 14

De wind draait iets, en deze stek wordt daardoor weer geen fijne plek om te zijn. Een paar honderd meter verder gaat het meer de hoek om, en is weer een mooie plek in de luwte om te trollen. Hier volgen een paar kleinere snoeken, en een hele mooie voor Oscar! Met 1.07 meter, de grootste tot nu toe. De snoek zat een beetje vreemd gehaakt, en het leek Oscar een goed idee om de haken van de achterste dreg maar te knippen. Zo gezegd zo gedaan! Die kniptang is niet verkeerd om bij je te hebben met die springende snoeken hier, in onze ogen sowieso onmisbaar.

Deel 2 foto 15

Deel 2 foto 16

Deel 2 foto 17

Helemaal geweldig, het vissen zo! We trollen hier nog even door, en nemen nog een kijkje bij een mooi diep stuk achter een eiland. Dat is allemaal niet zo wild. Regenbuien trekken over, daarna schijnt de zon en drogen we weer op. Het vissen wordt wat tam, en de aanbeten zetten niet echt door. Hier en daar krijgen we nog een tik, maar het is niet wat het was. Tegen de avond, op een mooie stek komen we ineens weer een aantal vissen achter elkaar tegen.

Deel 2 foto 18

Deel 2 foto 19

De zon zakt langzaam maar zeker weg achter de heuvels. Nog een laatste vis in het donker en het totaal voor vandaag staat op 18 snoeken! Dat hebben we toch niet gek gedaan, op een water dat we totaal niet kennen zonder gids met enkel een kaart en wat tips in welke omgeving het nu trollend wel eens goed zou kunnen zijn. Onze conclusie is dan ook dat iedereen hier wel zijn visje moet kunnen vangen (en dan hadden we ook nog eens veel last van de harde wind).

Deel 2 foto 20

Deel 2 foto 21
Hoeveel snoeken tel jij? (de fotograaf niet meetellen).

We ruimen de spullen op en ik trek het gas open. Ik voel me net de bestuurder van een powerboat. Met een kleine zestig kilometer per uur knallen we in een paar minuten terug naar Watermill lodge! Daar staat Marin alweer te wachten met de 4X4 en de trailer. Kalmpjes aan vaar ik de boot de trailer weer op en worden we weer bij het restaurant gedropt. Perfect! De jas hangen we weer uit op de kamer, de koffers zetten we weer open, even een schoon shirt en op naar het restaurant! Bij de ingang van het restaurant kijken we nog even in het enorme aquarium, waar een afspiegeling van het visbestand van Loch Erne rondzwemt.

In het restaurant worden we weer warm ontvangen met het bekende glas bier bij het haardvuur. We eten weer uitmuntend, met een heerlijk glas wijn erbij en Pascal vertelt ons dat hij morgen ook mee het water op gaat. Oscar krijgt te horen dat hij voor zijn metersnoek een oorkonde krijgt die uitgereikt gaat worden aan het einde van de vakantie als de restaurantgasten het kunnen zien, erg leuk bedacht! Natuurlijk met een knipoog naar mij.

Deel 2 foto 22

Deel 2 foto 23

Deel 2 foto 24

De wijn vloeit rijkelijk en we hebben een gezellige avond; dat kun je aan Pascal wel overlaten! We nemen afscheid en gaan naar onze kamer. Het is buiten koud en guur, dat is even slikken als je uit dat fantastische restaurant komt, bij het haardvuur vandaan. Gelukkig is onze kamer tien passen verderop. De volgende morgen zal het ontbijt weer klaarstaan om 8:00. Wat zal de nieuwe dag weer brengen?

Meer info over Watermill Lodge vindt je op: www.bigpikefishingireland.co.uk

Droombestemming voor de snoekvisser: Watermill Lodge

Deel 1: De aankomst.
Eerder dit jaar waren Oscar en ik zoals altijd aanwezig op de Visma met Lureparts. Beurzen zoals de Visma zijn altijd leuke plekken om contacten op te doen, zowel nationaal als internationaal. Zo kwam er dit keer een gezellige man genaamd Pascal Brissaud op de stand, samen met zijn vismaat Johnny. Pascal en Oscar raken aan de praat omdat Pascal een tackle shop heeft en wat kunstaas van Lureparts wil gaan verkopen. Pascal vertelt over zijn bedrijf en geeft een foldertje: hij is eigenaar van het restaurant genaamd de Watermill Lodge in Noord-Ierland. Een bekend restaurant waar mensen van heinde en verre naartoe komen: het restaurant heeft diverse grote prijzen in de wacht gesleept (en staat zelfs in de Michelingids!) en Pascal (tevens ook de chef-kok) is bekend van kookprogramma’s op televisie.

Tekst en foto’s: Frans

Naast koken is vissen dé grote passie van Pascal, en het runnen van een sportvisparadijs een grote droom. Daarom is hij enige tijd bezig om de Watermill Lodge op de kaart te zetten als bestemming voor sportvissers. Hij heeft diverse accommodaties, en een tiental visboten. Zijn formule is zeer servicegericht, en service kun je op veel manieren uitvoeren. De service van de Watermill Lodge is ‘unheard of’, zoiets heb je nog nooit meegemaakt! Maar daarover later meer.

Even terug naar de Visma van eerder dit jaar. Om maar even een cliché te gebruiken: van het één kwam het ander, en Oscar sprak af dat we in september van dit jaar een tripje gingen doen naar de Watermill Lodge, om te ervaren wat Pascal heeft opgezet in Noord-Ierland. En die trip hebben we dus nu gehad: een tripje om nooit te vergeten, een hele ervaring!

Watermill Lodge is gelegen aan Loch Erne, een uitgestrekt gebied van meertjes en baaitjes en rivieren. Het water stroomt een heel klein beetje, maar daar merk je eigenlijk niet veel van. Het water is helder, maar niet glashelder en het heeft een soort roestkleurtje, net als onze veenwateren. Doodlopende baaitjes zijn vaak een stuk helderder dan het gedeelte waar het daadwerkelijk stroomt (maar nogmaals, die stroming daar merk je niets van, je weet alleen dat hij er wel degelijk is). Het water is het hele jaar door koud te noemen, volgens Pascal komt de watertemperatuur zelden boven de 17 graden Celsius uit. Karper en Meerval komen in het water niet voor, er zijn echter wel grote hoeveelheden witvis te vinden, en bizarre hoeveelheden baars. Naast natuurlijk snoek en forel.. Snoekbaars komt trouwens ook niet voor in dit water! Wat ook nog het vermelden waard is zijn de ‘hybrids’: een kruising tussen blankvoorn en brasem, die veelvuldig voorkomt in dit water en hier erkend worden als een echte sportvis. Genoeg over het water en verder met het ‘verhaal’. Op dinsdag moest ik nog gewoon werken, op woensdag vertrekken we en op zondag is het de bedoeling dat we weer terug zijn in Nederland. Dat lijkt heel erg kort (drie hele dagen vissen) maar we hebben later het gevoel dat we een paar weken weg zijn geweest! We vliegen met KLM, en hebben de vlucht van 11:15. Vroeg in de ochtend komen we aan op P03 en al snel is de bagage ingecheckt.

De eerste keer vliegen voor deze roach.
De eerste keer vliegen voor deze roach.

We doen nog een bakkie en een broodje en voor je het weet zit je in het vliegtuig op weg naar het groene eiland. De vlucht neemt een uur en een kwartier in beslag, maar door het tijdsverschil (klok een uurtje terug) komen we nog vóór het middaguur aan in Belfast. Hup door de controle en daar staat Pasal ons al op te wachten.

Er is niet veel te zien onderweg.
Er is niet veel te zien onderweg.

Een warm onthaal, een geweldige persoonlijkheid en dat fantastische Franse accent waarmee Pascal Engels praat… geweldig. Een kleine anderhalf uur rijden vanaf het vliegveld (tijd die 100% volgepraat wordt met vissen natuurlijk) en we komen aan bij de Watermill Lodge. Op de foto’s ziet het er natuurlijk prachtig uit maar ‘in het echt’ is het nog vele malen mooier! “You must be hungry?” luidt de vraag van Pascal, en die beantwoorden wij bevestigend. “Come on in, I’ll make you something nice!”

Watermill Lodge… geweldig!
Watermill Lodge… geweldig!

Zo gezegd, zo gedaan. Voor we het weten zitten we te smullen van een heerlijke entrecote met een glaasje wijn erbij. Terwijl we zitten te eten, sjouwt een medewerker van de Lodge onze spullen naar onze kamer! We praten nog wat, en gaan daarna naar onze kamer om de spullen in orde te maken. Omdat we niet veel bij ons hebben, is dat natuurlijk zo gepiept. Hengeltjes uit de koker, reeltjes erop, onderlijntjes eraan. Daarna visbroek en visjas aan en we kunnen gaan! We willen richting de trailerhelling lopen maar de weg wordt geblokkeerd door medewerker Marin in een golfkarretje. Dat is het transport naar de boot! Haha wat maken we nu weer meer? De spullen worden op het karretje geladen en we stappen in. Een paar tellen later zijn we bij de helling, en daar ligt onze boot al klaar, met lopende motor welteverstaan. We maken nog een praatje met Marin, hij werkt hier al acht jaar en je kunt duidelijk zien dat hij heel veel plezier heeft in zijn werk.

De boot die we meekrijgen is een typische ‘bass-boat’, heel veel ruimte om te gaan staan en te werpen, een console om te sturen en heel veel vakken om de spullen in op te bergen. We krijgen een kaart mee (de boot die we de volgende dag meekrijgen is voorzien van GPS, deze boot niet), en krijgen de instructie om binnen de boeien te blijven tijdens het hard varen. Overal op het water is de ‘vaargeul’ gemarkeerd met paaltjes, met aan de bovenkant een bord met een rode en een witte zijde. De witte zijde markeert de plaats waarop je de paal moet passeren. We krijgen van Pascal nog even mee dat als je binnen de markering vaart, je niet op obstakels hoeft te letten en je altijd vol gas kan, én mag varen! En dit zonder enige vorm van vaarbewijs, want dat kennen ze hier niet (en dat is fijn want mijn vaarbewijs lag op dat moment veilig in mijn boot in Nederland haha).

Oscar ik en hadden al eventjes naar de kaart gekeken, maar het is nu wel heel erg kort dag om echt even op verkenning uit te gaan. We blijven dus heel erg dicht bij de Lodge, en gaan gewoon domweg trollen. Tot mijn grote verbazing is het water niet erg diep, er zijn grote ‘vlaktes’ van 2 meter diep. Deze zijn voor de werpers onder ons natuurlijk prachtig, en dat ga ik ook zeker doen als ik er een keer een week of tien dagen ben, maar voor nu is de meest effectieve methode domweg kilometers maken. Zo leer je het water ook erg snel kennen. Voor mij is het even wennen aan de boot, de hengelsteunen zitten ook op heel andere plekken dan ik gewend ben. Maar eigenlijk gaat het prima zo! We zitten net lekker en hoppa daar heeft Oscar de eerste vis te pakken van de vakantie! Een snoekje is voor zijn chatterbait gevallen. Snel resultaat!

Eerste vis van de trip is al vrij snel geland!
Eerste vis van de trip is al vrij snel geland!

En de aanbeten blijven volgen. We missen een aantal vissen, maar weten er uiteindelijk zes in de boot te krijgen. Topstekjes waren kuilen waar het twee meter plateau ophield en het talud naar een meter of vijf afdaalde. Er stond een stevige wind dus deze plek terugvinden was niet altijd even gemakkelijk, maar de vis was erg gretig. Diep vissen was niet nodig: ook boven vijf meter kwamen ze het kunstaas halen! En wat een kracht… Pascal vertelde al dat het net was alsof de vissen hier ander DNA hebben, en ik snap wel hoe hij daarbij komt. Springen, de aanbeet is vaak bizar hard, vechten alsof je een monstervis te pakken hebt (die later 70cm blijkt te zijn..) die eerste avond is al een hele ervaring.

deel 1 foto 5

deel 1 foto 6

deel 1 foto 7

Langzaam maar zeker werd het dus te donker om te vissen/ navigeren, en het werd tijd om terug te gaan naar de Watermill Lodge. Vol gas naar de helling, en daar zijn vanuit de verte al remlichten en waarschuwingslichten te zien. Het is Marin, die de trailer al netjes het water heeft gereden. Ik geef een dotje gas, en de boot rolt mooi de trailer op.

deel 1 foto 8

Marin ratelt de boot vast en vertelt ons te blijven zitten in de boot. Met de boot op de trailer rijdt hij naar de Lodge en daar stappen wij uit. Service! De spullen kunnen in de boot blijven liggen (ik neem echter mijn kunstaaskoffer mee want die zet ik altijd open zodat de boel kan drogen) en we gaan naar onze kamer. Hup, visbroek en visjas uit, schoon T-shirt en op naar het restaurant. De kamer is zo dicht bij het restaurant, dat je niet eens je jas aan hoeft te doen. Eenmaal binnen gaan we lekker bij de open haard zitten en worden we voorzien van een halve liter Carlsberg de man. Kijk: dat is nu vakantie! Genieten met de hoofdletter G! Er verschijnt een lekker voorafje, en als we ons bier op hebben wordt ons een tafel gewezen.

deel 1 foto 9

Het eten is echt heel erg goed! vooral het hoofdgerecht is echt excellent, eend met aardappelpuree en geserveerd op een manier waarbij het bijna zonde is om op te eten, zo mooi.

deel 1 foto 10

Pascal komt bij ons zitten en legt nog eens uit dat je vooral jezelf moet kunnen zijn in het restaurant, en dat is hem zeker gelukt. Je zit heel vrij en ook al ben je een snoekvisser die hier met (bij wijze van spreken) zijn laarzen nog aan naar binnen loopt: niemand kijkt naar je of verwijt je iets. En dat is heel erg prettig! Dat draagt ook nog eens heel goed bij aan het genieten, je voelt je hier gewoon heel erg op je gemak en op je plaats. Pascal komt bij ons aan de tafel zitten en praat nog eens honderduit over de visserij hier, en vraagt ons naar onze ervaringen op het water deze avond. Het is een hele gezellige avond, en we voelen ons bijna familie van de chef. Het is een echter entertainer, die bij iedere tafel zijn praatje maakt op een leuke, vrije manier en hij heeft ‘het spel’ echt heel goed in de vingers: zijn gasten zijn vermaakt en voelen zich thuis. Het Personeel (van diverse nationaliteiten) doet het ook erg goed, er is werkelijk waar niets op aan te merken. De keuken is open van karakter en je kunt gewoon kijken hoe je eten bereid wordt (ik vergeet nog te melden dat we bij aankomst ook een rondleiding hebben gehad door de keuken, de voorraadruimtes en de ‘wijnkelder’.

deel 1 foto 11

Oscar sluit de avond af met een presentje voor pascal, en wat is er nu mooier om te geven dan een pakje van Luckylures? Ik het pakketje zit onder andere een primeur: een Luckylures wijnstopper! Een zeer gepast cadeau als je het mij vraagt. We zitten nog lang aan de tafel te praten, maar het wordt tijd om het bedje op te gaan zoeken. Morgenochtend om 8:00 staat er een ontbijtje voor ons klaar!

Meer info over Watermill Lodge vindt je op: www.bigpikefishingireland.co.uk

Het grote eindverslag Predator Tour Ireland 2015

De Predatortour Ierland zit er op. Het was wederom een zeer geslaagd evenement. Op het moment zit ik op de bank en zo gaar al een klontje! De feest avond en prijs uitreiking was weer geslaagd mede door de inzet van alle sponsoren. Nu eerst de foto’s van de prijs uitreiking……

Tekst en foto’s Herman Molenaar

1
Voor de prijsuitreiking begon kreeg ik een prachtige Predator Tour Ireland taart van de achteraf de winnaars. Welke we gezamenlijk vandaag gaan aansnijden….in de middag daar ze een behoorlijke kater zullen hebben.
2_resize
Prijzen tafel is gereed en de prachtige Lund boot met Pega trailer staat buiten in de beergarden.
Trofeeën voor de grootste baars,snoek,en forel en uiteraard voor de 1st, 2de en 3de plaats.
Voldoende prijzen voor iedereen, minimal ontvangt elke team voor 300 euro aan prijzen etc. retour.
5
De 1st prijs staat in de beergarden van de Anchor Inn, Killaloe.
6_resize
Ik had moeite de vele prijzen uit te stallen.
7
Sponsor van Hybrida waren uiteraard weer aanwezig.
8
Enkele prijzen voor de deelnemers.
9
Duidelijke borden voor de gedeelde 1st prijs van de Lund boot en Pega boottrailer.
10
Voor elke deelnemer een Predatortour cap van Pike Master Lures.
11
Doiyo concept met 2 prijzen van 500 euro.
12
Maar eerst eten voor we met de prijsuitreiking beginnen.
13
Geloof me ik barstte van de honger na weer een dag rondvliegen om alles gereed te krijgen.
14
Volgens mij smaakt het iedereen wel.
15
Pierre en Jason met de grootste snoek 111 cm met een trofee en waardebon van Derkbaits en een paar poppers van bigstreamers.
16
Tomas en Jacek met de grootste baars 32 cm met een trofee en waardebon van Derkbaits en een paar poppers van bigstreamers.

De winnaars Joe en Gary waren er helaas niet om hun prijs voor de grootste forel van 54 cm in ontvangst te nemen.

17
Nog even een bedankje aan Frans die in de ochtend mee hielp aan de boot inspecties tijdens zijn vakantie, mooi shirt van Pike Master Lures.
18
Prijsuitreiking van de 1st prijs en je hoort je naam dan zou je bijna gelovig worden!
19
Winnaars Predator Tour Ireland 2015 Bartosz and Krzysztof with 501,5 cm…echt een super score!
20
De Winnaars kregen van iedereen de felicitaties.
21
Ook van mij kregen ze en grote knuffel :-)
22
Buiten snel wat foto’s gemaakt met hun eerste prijs, vandaag in daglicht nog even over doen.
23
De 2e plaats Tomasz en Jacek met 486 cm kozen voor de Doiyo concept prijs van 500 euro.
24
3e plaats was voor Pierre and Jason met 482.5 cm, zijn gaan lekker een weekje naar Nederland.
25
De 3 teams samen met geweldige scores.

4 de plaats voor Joe en Gary met 464 cm maar zijn niet op komen dagen maar kozen voor het Doiyo concept prijs van 500 euro.

26
5e plaats Bodo en Brendan met 463 cm gaan lekker een week naar Zweden.
27
Phillipe en Marc behaalden de 6e plaats met 442 cm en kozen voor de belly boots van Mac Fishing.
28
Paul en Patrick op de 7e plaats met 430.5 cm kozen voor een week vissen bij Bodo Funke.

8e plaats voor Jean-Philippe en Didier met 418.5 cm gaan met 8 man zeevissen in Ierland, helaas niet aanwezig met de prijsuitreiking.

29
9e plaats Sponsor Gregor en Kevin met 362.5 cm kozen voor een eigen prijs maar deelde deze gelijk uit aan anderen deelnemers.
30
Nico en Frans wonnen de 10e plaats met 356.5 cm terwijl ze toch alle vis hadden, ze kozen voor de Rozemeijer prijs van 250 euro.
31
Jens en Dermot eindigden op de 11e plaats met 381 cm en kozen voor de 500 euro prijs van Hybrida.
32
Martin en Damien op de 12e plaats met 366 cm en kozen voor de Rozemeijer prijs van 250 euro.
33
Kevin en Gay op de 13e plaats met 337 cm en kozen ook voor de Rozemeijer prijs van 250 euro.
34
Pat en Pat Callanan op de 14e plaats met 72 cm gingen ook voor de Rozemeijer prijs van 250 euro
35
Nog even met de winnaars van de Predator Tour Ireland op de foto die een pracht van een taart voor mij geregeld hebben, deze zal vandaag heerlijk smaken met het gevoel dat de afgelopen week weer prima is verlopen.

Team 15 en 16 annuleerde vlak voor de wedstrijd ivm werk etc. helaas geen prijzen voor hun.

2016 zal er weer een Predator Tour Ireland gehouden worden en hoop van harte dat er eens Nederlandse teams gaan deelnemen in hetPrachtige Ierland.

Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.

Winnaars Predatortour Ierland bekend!

DSC_6680Zojuist zijn de resultaten binnen gekomen van de Predatortour Ierland 2015. Natuurlijk hier alvast de eerste foto’s. Morgen meer foto’s van alle prijs winnaars. De Lund 1600 Furry en de Pega Comfort trailer zijn gewonnen door Bartosz Schoen en Krzysztof Sibiga met maar liefst een totaal lengte van 501,50cm.

DSC_6686

DSC_6698

1

Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.

2e wedstrijddag Predatortour Ierland

545939_318846891522059_109812296_n

DSC_6392

Vandaag is de 2e dag wedstrijd gevist van de Predatortour Ireland. Bij alle teams waren de verwachtingen hoog gespannen, dit bleek reeds vanmorgen vroeg bij de bootcontrole. Er werd aan iedereen een overzicht van de scores tot op heden ter beschikking gesteld, en dit zorgde toch voor enige commotie en extra spanning. Echter, het bleef (bewust) een beetje mysterieus, want enkel de vissen die reeds meetelde voor het klassement stonden erop vermeld. Dus, voor bijvoorbeeld iemand die 2 snoeken had en 3 baarzen, stonden enkel de snoeken erop. We wisten dus iets maar lang niet alles. Andermaal bleek dat verschillende mensen meer met het klassement van een ander bezig waren dan met hun eigen visserij.

Tekst en foto’s: Frans Oomen en Nico Molkens

DSC_6378

DSC_6435

De bootcontrole verliep voorspoedig en al snel lag iedereen te wachten op het startsein dat stipt om 9u gegeven werd. Iedereen koos zijn pad en was weg, op weg naar zijn avontuur. Zo ook wij, maar helaas kregen we ook weer vandaag onze pech te verwerken. Vissen die loste, of onder de maat waren… we moesten het allemaal meemaken.

DSC_6436

DSC_6441

DSC_0013

DSCN1651

Morgen nog een 3e dag, en net als wij hopen vele andere teams nog hun slag te kunnen slaan. Over de 2e dag kunnen we verder weinig bijzonders vertellen, buiten dan het feit dat er toch wel enkele flinke vissen werden aangeboden. Zo onder meer een snoek van 111cm, alsook een forel van 51cm. Dit samen met onze baars van 14,5 (net onder de minimum maat) waren toch enkele noemenswaardige vangsten, niet?

DSCN9965

DSCN2270

P1030168

Morgen de laatste en beslissende dag, benieuwd wat dit dan weer zal brengen! Hopelijk zit het ons een keertje mee en kunnen we alsnog een mooie plaats uit de brand slepen. Stay tuned!!

Snkgrt,
N&F

Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.

1e wedstrijdag Predatortour Ierland

545939_318846891522059_109812296_n

DSC_6255

Zo de eerste dag zit er alweer op. Vlug voor het slapengaan nog even een verslagje van deze eerste spannende wedstrijd dag. Vermoeiend was het wel, want andermaal kregen we te kampen met redelijk veel wind en regen, wat het geheel er enkel maar zwaarder op maakt.

Tekst en foto’s: Frans Oomen & Nico Molkens

DSC_6261_resize

DSC_6262_resize

DSC_6267_resize

DSC_6272_resize

’S Morgens bij de bootcontrole was iedereen super gefocust, maar desalniettemin was de sfeer als vanouds optimaal. Lekker een praatje maken met de andere teams hoort daar dan ook bij. De bootcontrole gebeurde grondig, en ook nadien tijdens de wedstrijd waren er enkele controleboten op het water die de zaken goed in de gaten hielden. Tijdens het vissen kon het zo maar even gebeuren dat er uit het niets een controleboot tevoorschijn kwam en dat je de hengels en kunstaas even moest tonen. Goed is dat, want we willen natuurlijk allemaal dat alles eerlijk verloopt.

DSC_6286_resize

DSC_6325_resize

Het vissen liep –voor ons althans- stroef. Ons plan lukte wel, maar helaas misten we veel aanbeten. Het leek erop dat de snoeken met de bek dicht ons kunstaas aanvielen. Uiteindelijk konden we toch enkele vissen aanbieden. Als we de resultaten van de andere teams erop naslaan, bleek dat het vissen voor iedereen lastig was. Maar, 1 team stak er toch boven uit… zij hadden alle vissen compleet en hadden in totaal al 482cm, wat meer was dan de winnaars van vorig jaar over 3 dagen! Hier kunnen we maar 1 ding van zeggen; knap gevist mannen! Dit zal moeilijk te kloppen zijn, maar anderzijds blijven er nog 2 dagen over dus alles is nog mogelijk. De grootste vis die tot op heden gevangen is, is een snoek van 102cm. Dat kan beter zou ik zeggen, hopelijk morgen in onze boot! Stay tuned, morgen alweer een update.

DSC_6335_resize

DSC_6339_resize

DSC_6340_resize

DSC_6361_resize

Snkgrt,
N&F

Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.

Team meeting Predatortour 2015 Ierland

545939_318846891522059_109812296_n

P1020911Na een halve visdag met een bak wind en een hoop regen was het vanmiddag de team meeting van de Predatortour Ireland. In de gezellig pub Anchor Inn had Herman een gezellige middag in elkaar geflanst met een lekker natje en droogje erbij. Kort werden de belangrijkste regels nog even toegelicht, maar de meeste van de 16 deelnemende teams kennen ondertussen het klappen van de zweep al wel.

Tekst en fotos’s: Frank Oomen & Nico Molkens

12028659_933045540102188_277672191717093730_o_resize

Ten opzichte van de andere edities was er dan ook niet zo veel veranderd, behalve dat je enkel nog 4 met kunstaas opgetuigde hengels tegelijk aan boord mag hebben. En bijkomend melde Herman dat er geen alcohol aan boord mocht zijn, wat vooral bij enkele specifieke teams de wenkbrauwen deed fronsen. Bij ons niet, wij drinken immers nooit (tijdens de wedstrijd).

12027152_933045543435521_8376958727192722827_o_resize

11266235_933050213435054_7798608219859941856_o_resize

12001094_933049806768428_1752486640027252475_o_resize

Verder werden er alle verschillende goodies verdeeld onder de deelnemers, ondermeer mooie streamers van Dennis van Big Streamers, alsook een gouwe ouwe van Mann’s; de giga grub. Deze laatste is niet iedereens favoriet, maar wij kunnen er alleszins wat mee!

12034172_933045533435522_3269664772916433007_o_resize

P1020912_resize

Verschillende deelnemers liepen er intussen nogal redelijk nerveus bij… de wedstrijd mag nu wel gaan beginnen. Een hoop stiekem gedoe over het voor vissen, niemand laat het achterste van zijn tong zien! Verder was het duidelijk dat de forel toch nog verschillende teams nachtmerries bezorgt, maar ook de baarzen blijken moeilijker te vangen dan andere jaren. Of, toch de mooiere baarzen zijn niet zo simpel te vinden.

P1020900_resize

P1020901_resize

P1020907_resize

P1020908_resize

Morgen is het eindelijk zo ver, vanaf 7u30 begint de bootcontrole, en de wedstrijd wordt gevist van 9u tot 17u. De dobbelsteen is geworpen… dat de beste mogen winnen!

Snkgrt,
Frans & Nico

IMGP0248

Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.
Predatortour Ierland wordt georganiseerd door Fisherman.

Predatortour Ireland 2015 – De overtocht en de aankomst

545939_318846891522059_109812296_nVandaag, donderdag 17 september zijn we aangekomen in Killaloe. We zijn met 2 auto’s Nico Molkens en ik, Frans Oomen in een auto met Nico’s Marcraft er achter en onze mental coach Frans Provo in zijn eigen auto. Na een rit van circa 8 uur zijn we vanuit België aangekomen in het Franse havenstadje Cherbourg. De rit er naar toe is soepel verlopen zonder veel verkeer of slecht weer. Eigenlijk prima te doen, zo’n rit naar Ierland met je eigen boot.

Tekst en foto’s: Frans Oomen en Nico Molkens

1

Wachtend op de pond verwelkomen we Rene van Vegten. De rechterhand van Chief Herman Molenaar tijdens de wedstrijd. Altijd leuk om een bekende tegen te komen. Rene heeft de hoofdprijs, een Lund Fury van 16 al achter zijn bus hangen. Even later arriveren ook de winnaars van vorig jaar Phillipe Neuville en Marc Remouchamps. We zijn dus in goed gezelschap.

De overtocht is met de Oscar Wilde van Irish Ferries. Herman had ons al getipt op deze boot. Een luxe schip met aan boord veel faciliteiten en lekker eten. Laat wordt het niet want tegen 22:00 liggen we allemaal in onze mand.

De volgende ochtend een ontbijtje met zijn allen en nog even chillen op het achterdek voordat we om 11:30 aan land komen in Rosslare. Vandaar nog een paar uurtjes toeren naar Killaloe.

DSC_0309_resize

DSC_0310_resize

Het weerzien met het meer is weer geweldig. We zijn ondertussen echt van deze plek gaan houden en het meer ligt er heel mooi bij. Even tanken in het dorp en door naar Annacarriga, ons bungalow park voor de komende dagen.

DSC_0315_resize

Wie lopen we daar tegen het lijf? Ja hoor, Herman en Rene zijn er ook net. Rene hadden we al gezien op de boot. Herman nog niet en wilde met iedereen even knuffelen. Na een bak koffie kunnen we in onze huisjes. Als we gaan uitpakken zien we dat we weer veel te veel meegenomen hebben. Maar ja, het past er allemaal in en stel je voor dat je eens iets moet hebben voor de wedstrijd.

DSC_0314_resize

We besluiten met zijn drieën een hapje te gaan eten bij het restaurant op het park. Voor de echter vlees liefhebber is Ierland een paradijs. Alle drie bestellen we hele lekkere biefstuk. Hier komen we nog wel een keer terug deze week. Na afloop drinken we nog een biertje bij Phillipe en Marc en dan is het bedtijd.

IMGP0225_resize

IMGP0238_resize

Vandaag, vrijdag, is de eerste visdag. Benieuwd wat dat gaat worden. Details geven we niet maar we hebben lekker gevangen!

IMGP0246

IMGP0230

Groeten vanuit Ierland….Frans en Nico

Zweden, waarom niet……

foto 1
Zweden, waarom niet…….

Een vraag die op 2 manieren te lezen is. Lees je hem negatief, en dus op de manier waarom je er niet heen moet dan is dat omdat mensen denken dat de snoek er letterlijk de boot in springt. De visserij is op dat gebied niks anders als hier, sterker nog… Ik durf te beweren dat het daar zelfs nog wel lastiger is als hier in Nederland als je er voor het eerst heen gaat. Maar lukt het je niet om hier aan de snoek te komen, bespaar je de reis en het geld want dat zal daar niks anders zijn…..

Tekst en foto’s: Derk vd Molen

foto 19

foto 3

foto 4

FB staat vol met prachtig gevangen snoeken van Nederlanders die er verblijven echter vergeet niet dat die mensen er soms wel 13 uur of langer keihard voor moeten werken en soms al meer dan 15 keer er geweest zijn en zo hun waterkennis opgedaan hebben. Het enige wat je dan wel zou kunnen doen, en ik raad het zelfs aan, neem een gids in de arm voor een dag en die paar centen extra op het hele bedrag zijn te verwaarlozen is mijn mening. Toch zijn weken met rond de 300 snoeken in de boot echt geen uitzondering!!!

Skärmklipp

Nou is mijn Zweden ervaring beperkt tot het enorme Vänern meer en de daaromheen liggende kleinere meren in het prachtige Dalsland. Kleinere meren zeggen we dan…. Meren met een lengte van 13 kilometer is er een kleiner binnenmeertje en dan te bedenken dat we Volkerak en Hollands Diep in Nederland groot water noemen, ik bedoel maar. Wat Dalsland ook verschillend maakt van bijvoorbeeld midden Zweden of daarboven is het grotere aantal en diversiteit aan meren. Ook schijnen de trailerhellingen in omgeving Dalsland een stuk beter voor elkaar te zijn.

foto 5

foto 8

Wat wel grappig is om te weten is dat de Zweden het maar raar vinden dat al die Hollanders zover reizen om een snoek te vangen en dan ook nog eens op het Vänern meer. In Zweden kwam ik aan de praat met Stefan Trumpsted en die zei dat toch steeds meer Zweden nu naar Vänern gaan en totaal niet wisten hoeveel en hoe groot de vissen waren die daaraf kwamen. De omliggende gemeentes doen trouwens bijzonder veel voor de sportvissers en in de toekomst word dat alleen maar meer. Ze zien dat er door onder andere ons Nederlanders heel goed mee omgegaan word en zien dus graag Nederlanders op en rond de meren.

2

Lees je de titel echter met een vraagteken dan zou ik zeggen, verdiep je er in en ga niet zomaar even naar Zweden toe. Wat ik in dit stuk wil meegeven is een aantal dingen die heel erg belangrijk zijn als je er heen gaat en je dus niet met verassingen een negatieve ervaring hebt te verwerken en niet geniet van een mooie vakantie want het kost een paar centen om daar je visje te vangen.

foto 9

foto 10

VEILIGHEID:
Een item die echt niet onderschat mag worden op het water. Als je in Zweden op het water zit en je gaat overboord komt je in je eentje echt je boot niet meer in. Geen gekheid! En de temperaturen van het water variëren van 8/9 graden in het voorjaar tot soms 17/18 in de zomer. Bij deze temperaturen ben je in zeer korte tijd een waypoint en is het gewoon gedaan met je. Je komt er dikwijls hele dagen geen visser tegen. En de kans op hulp is dan gelijk aan het winnen van de staatsloterij. Ga dus nooit alleen het grote water op!! Zorg ten alle tijde voor een degelijk, goede waterkaart op je visvinder. Zonder is vragen om problemen. De rotsen staan er netjes op aangegeven en het kan je een kapotte schroef of erger voorkomen en met 40 per uur een rots aanvaren…. Je zal de eerste niet zijn. Tank na dat je het water afgaat standaard de boot af en neem desnoods extra benzine mee het water op, als je op het Vänern zonder komt te zitten ben je aan de goden over geleverd en als daar de wind op komt zetten is het net of dat je op de open zee zit.

Regenkleding standaard aan boord net als een volle mobiel zijn geen overbodige luxe. Ook de trailer van je boot krijgt het daar erg zwaar te verduren, de meeste wegen zijn onverhard en het is er bij mooi weer erg droog en stoffig, je materiaal heeft het daar veel zwaarder dan in ons kikkerlandje. Zorg er dus voor dat alles nagekeken word voor je vertrekt en vervang de lagers, rollen en dergelijke op tijd en controleer of alles vast zit na een ritje. Als je dat soort zaken op orde hebt is het gewoon genieten!!! Je kan altijd wel ergens vissen welk weer het ook is. Echter zou ik met windkracht 4 of meer het Vänern zelf nooit opgaan, en afhankelijk van de windrichting kan het er echt spoken. De golven zijn er dan heel erg hoog maar ook lang, te vergelijken met open zee. Echter kan je dan wel de binnenwateren op of op sommige delen rondom het Vänern waar het beschut is. Oh ja, een creditcard zou ik maar meenemen want dan kan je altijd tanken.

foto 7

foto 11

GENIET:
Als je bovenstaande serieus neemt kan het bijna niet fout gaan had ik al gezegd: Wat zo mooi is aan Zweden zijn de vele hellingen die prima voor elkaar zijn. Ze staan aangegeven aan de kant van de weg of je, en dat heeft zeker mijn voorkeur, gaat er met je maatje een studie van maken een aantal weken voor je weg gaat. Simpel, google earth op de computer en struinen!! Als je steeds op het zelfde water gaat pionieren doe je jezelf ernstig te kort. Elk water heeft daar zijn charme en uitstraling. In de regel is het overal helder maar er zijn meren waar je 4/5 meter zo de diepte in kijkt. Te bizar voor woorden en zo schitterend om die dikke boomstam te zien achter je aas. Ritjes van rond de uur anderhalf uur zijn bij onze tripjes meer standaard dan uitzondering. En in elk meer zit gewoon een goed visbestand. Natuurlijk kan je elke dag dezelfde baai uitgooien of de zelfde rondjes trollen maar dat doe je het hele jaar in Nederland toch eigenlijk al? Zonde in mijn ogen en ja dan vang je een dag wat minder vis…..

foto 14

foto 15

Vergeet af en toe niet je zooi aan de kant te leggen en gewoon stil voor in de punt te kijken maar vooral te luisteren. Op die momenten gaat er bij mij altijd een moment van geluk en rijkdom door mijn lijf die onbetaalbaar is en die ik jullie niet kan beschrijven. Dat is nou juist wat Zweden inhoud. Rust, natuur, warme mensen, de regels die men daar gewoon hanteert zonder dat er op gecontroleerd hoeft te worden. Je zal een Zweed ook niet snel te hard zien rijden bijvoorbeeld. Zweden zijn behulpzaam daar waar het nodig is maar bemoeien zich niet zomaar met je. Ze laten je gewoon lekker met rust maar vraag een local vooral af en toe naar de visserij, het levert de mooiste verhalen op. Ze blijven allemaal netjes van je spullen af dus je zuurverdiende spullen staan prima bij de helling. Parkeer de boel alleen even netjes dan heb je nooit problemen. Er zijn een aantal regels op het water en de Zweden gaan er gewoon vanuit dat je je daar aan houd. Controle zal je er dus niet snel hebben daar en dat is ook niet nodig.

foto 12

foto 13

Dus neem mee je computer, je tom tom en een weersinformatie bron. Zoek de hellingen op op coördinaten aangezien heel veel wegen geen naam hebben en je zal er een geweldige tijd hebben. Tussen de middag een baai in voor de lunch of op een eiland en je waant je in een ongerepte natuur welke je nergens zo mooi zal vinden. Een veelgemaakte fout die mensen maken is dat als ze een uurtje geen vis gezien hebben de sfeer weg is en ik heb meermaals mensen gesproken die geërgerd op de boot zitten, aankomen op de locatie en een dag hebben weggegooid in mijn beleving en ik vind dat dus echt zonde. Ik heb er dagen gehad dat ik twee vissen had maar dat zijn dagen die ik nooit meer zal vergeten. Varende tussen grote kraanvogels, roofvogels, roerdompen en ander wild waan je je in een paradijs, vissen is dan voor mij bijzaak. Het komt zelfs voor dat ik de hengel laat voor wat het is want wie ben ik om die rust te verstoren denk ik dan.

foto 16

Op de binnenmeren geld heel vaak een vergunningsplicht. De eigenaar van dat water vind het totaal niet erg als je er op gaat maar wil er een kleine vergoeding voor hebben. De opbrengsten worden gebruikt voor onderhoud van de voorzieningen en waterbeheer. Als je een goede en eerlijke eigenaar van je verblijf hebt dan regelt deze dat allemaal voor je. Die heeft ze liggen of geeft door welke boot er op gaat. Het is zaak dat van te voren echt even goed uit te zoeken. Bedragen van 5 tot 10 euro per dag moet je rekenen dan. Voor een week ben je meestal een euro of 10/15 kwijt dus totaal niet iets om ruzie met een lokale Zweed om te krijgen. Vänern kent geen vergunningsplicht, echter wel regels voor scheepvaart en visserij. Verdiep je hierin, of vraag het na.

foto 27

Locaties:
Ik beperk mij tot twee locaties die ik persoonlijk ken en heb ervaren…. Andere locaties ken ik niet dus zal ik er geen mening over hebben en dus zal ik daar niets over zeggen.

foto 17

Locatie 1:
Edsleskogs Wardhus aan het Edslan meer, schitterende locatie aan het water, ondergaande zon die mij elke avond weer doet verbazen. De eigenaar, Johan Postma is een gastvrije man die elke avond een maaltijd voorschotelt maar elke dag weer wat anders, ontbijt is in overleg vroeg te nuttigen maar ook hij heeft een gezin en er zijn natuurlijk grenzen. De lunch maak je er zelf maar je hoeft dus geen boodschappen mee te nemen want het is All-in. Einde visdag prik je de boot aan het stroom en kan je je natte kleren in het drooghok hangen. De volgende ochtend haal je het stroom er af en ga je met je lunchpakket een nieuw avontuur tegemoet. De avonden kan je samen met de andere aanwezigen vieren in de grote gemeenschapsruimte of op het terras aan het water. Een TV, open haard en hottub zijn aanwezig en als je het lief vraagt staat alles klaar want niks is Johan te gek!! Vaak zijn er versnaperingen uit de lokale winkels of tovert hij weer een stuk wild tevoorschijn waarvan ik zeker weet dat je het nooit gehad hebt en het waarschijnlijk nooit weer krijgen zal. Kortom, ingericht om als sportvisser goed uitgerust je avontuur te beleven. Website: Edsleskogs Wardhus

foto 18

Locatie 2:
Sportfishing Dalsland, van Andy van Assema. Hier kan je huisjes huren die altijd op korte afstand van Andy zelf zijn. Andy is een sportvisser pure sang. Is visgids en dus in te huren om een dag bij hem op de marcraft het vissen in Zweden snel te leren. Hij heeft waterkennis en ervaring in het vissen daar. Ook kan je bij hem een bootje huren voor het vissen. Deze zijn rijk uitgerust met een 10 pk motor, hengelsteunen en visvinder. Overigens kan je die ook huren als je bij Johan zit hoor. Het is dus niet nodig je eigen boot mee te nemen daarheen.

foto 24

1

De huisjes staan op diverse droomlocaties en op de website kun je een indruk krijgen van de locaties en de indeling. Andy is altijd geïnteresseerd in het vissen en zal altijd proberen om je naar de goede stekken te loodsen. Je boot kan je altijd kwijt bij de huisjes en het enige wat je zelf moet regelen is een warme hap, ontbijt en lunch maar de supermarkt is altijd dichtbij of op de route als je ergens heen gaat te vissen. In een huisje met een paar man heeft ook een bepaalde intimiteit welke ook erg belangrijk kan zijn voor een goede vakantie. Andy heeft ook een voorraad hengelspullen waar je spullen kan aanschaffen die je vergeten bent of nog niet hebt. En anders heeft hij wel adressen van diverse hengelsportzaken in de buurt waar ze Andy ook goed kennen. Website : www.sportfishingdalsland.com

foto 23

Vissen het hele jaar door:
Het hele jaar door is er goed vis te vangen al is de algemene stelling…. Voorjaar jerken en in de zomer trollen. In de winter is ijsvissen de enige mogelijkheid maar dat heb ik zelf nog niet gedaan. In de zomer blijven de kleinere vissen in de baaien liggen en is de kans op grote vis een stuk kleiner. Maar uitzondering bevestigd de regel dus je zal mij niet horen zeggen dat je het niet zou moeten doen. Trollen doe je daar eigenlijk op de plannenboards, je heb dan veel meer kans op een knappe vis. Vraag me niet waarom maar op 1 of andere manier werkt dat beter. Een grote mast is niet nodig, elke hengelsportzaak heeft kleinere plannenboards liggen, de Zweden doen bijna niet anders. Komt er dus een bootje aan houd dan afstand want er zijn er die ter grote van een heel voetbalveld rond trekken.

foto 22

Shads gooien werkt ook goed als afwisseling tijdens het jerken en tempo is allesbepalend. Hoe doen wij dat? We zoeken in het voorjaar op de navionics de baaien op met dieptes van 2/3 meter en de wat diepere en dan kijken wat er gebeurd. Dit voorjaar lagen de meeste vissen op 5 meter of meer en was het lastig aan de vis te komen op ondiep geviste jerkbaits en shads maar tijdens de bijturen ging het toch regelmatig los. De aanbeten zijn doorgaans snoeihard en dat is logisch aangezien de prooi ook 5 meter ver kan kijken net als de snoek zelf en die moet dan zorgen dat de prooi geen kans heeft. Sla pas aan als je wat voelt want anders ben je te vroeg. Vis je aas ook tot aan de boot en wacht een seconde of drie. We hebben diverse malen meegemaakt dat de snoek ineens uit het niets rechtstandig uit de planten omhoog schoot of ergens onder de boot vandaan kwam. Ook volgen ze letterlijk tot en cm of dertig voor de boot om daarna om te draaien of ongegeneerd hard op je jerk te klappen. En ze zijn er loeisterk!! Ik vis eigenlijk nooit met hengels onder de 150 gram en als er een snoek van 90 op dreunt en losgaat dan gaat hij ook los, je hengel staat helemaal krom en de slip giert het uit.

Als je bij Andy kijkt naar de resultaten op zijn site ( www.sportfishingdalsland.com/pike-top-10.html ) dan zie je dat 120 cm en meer geen uitzonderingen zijn.

5393931_orig

De 18 special edition busters door mij gespoten voor Johan waren in een maand al weg want bij elke meter kreeg je er eentje. Maar nogmaals, je moet er hard voor werken… Als je geluk hebt zit je ingedeeld in een heuse viswedstrijd tussen Nederlanders en Zweden en komen de locals opdraven voor een wedstrijdje snoekvissen, Dutch versus Vikings Prachtige mensen zijn dat en die lui kunnen vissen hoor!!! Allemaal door Andy geregeld…

foto 25

Materiaal:
Kan ik vrij kort over zijn. Wat in Nederland werkt werkt daar ook eigenlijk wel. Bijna altijd sta je in behoorlijk helder water te vissen. Soms gewoon zwart van kleur. Dus heldere kleuren werken er goed. Verhalen over blauwe kleuren zijn gewoon waar. Ik spuit veel kunstaas en de vraag naar blauw blijft voor Zweden gewoon hoog. Ooit een blauwe forel gespoten voor PML en die blijft er steeds weer favoriet net als chartreuse kleuren. Weet niet wat het is daar maar het levert bij mij altijd meer vis op. En vis groot!!! 15 cm is al snel een klein aasje, groter dan dat mag best. Tenminste als je grotere vis wil vangen want tussen het riet is altijd wel een visje te vangen maar uiteindelijk gaat iedereen wel voor de grootmoeder die de magische grens van 100 cm voorbij gaan toch? Hengels onder de 150 gram laat ik thuis die hebben geen enkel effect op een dril van een snoek van 90 cm of meer ze knallen gewoon door de slip heen. Degelijk onthaak materiaal en kniptang is een must en koop stevige onderlijnen 80 pond of meer. de hoofdlijn bij mij gaat niet snel onder de 32/00 en natuurlijk dynema. Strike wire of berkley zijn goede lijnen daarvoor.

foto 31

Polaroid bril mag je niet vergeten!!! Je ziet vis op een meter of 20 met gemak maar zonder die bril zal je wel degelijk veel meer vis missen dan anders. Aanbeet gehad? Net doen of er niks aan de hand is maar doorvissen. Dikwijls pakken ze een tweede of derde keer het aas.

Plannerboards als je gaat slepen. Daar zijn er veel van en de beste boards heb ik eigenlijk daar in de plaatselijke winkels gekocht. Een driftzak is er ook geen overbodige luxe want er staat vrijwel altijd wind op het grote water omdat die bijna niet gestopt word door bomen of andere bebouwingen zoals hier snel het geval is.

foto 26

Creditcard, ANWB lidmaatschap en kronen want de Zweden rekenen in Kronen en niet in euro’s. Omgerekend is 10,5 kronen een euro maar dat verschilt per dag natuurlijk al is het niet veel. Kijk trouwens niet gek op als er een snoekbaars, baars, roofblei, forel of zelfs zalm op je kunstaas knalt!! Dat zijn soorten waarvan velen denken dat die er niet zitten maar ze zijn er wel degelijk te vangen, en op bepaalde stekken zelfs heel erg goed heb ik mij laten vertellen.

foto 20

foto 21

Zelf ben ik net terug uit het mooie Dalsland, alleen was ik er nu een weekje met het gezin zonder de boot, en was vissen helemaal niet de bedoeling. Uiteindelijk 4 uurtjes een hengel in handen gehad en ik heb het totaal niet gemist eigenlijk. Zweden heeft zoveel meer dan alleen maar het vissen dat je eigenlijk eens een dag in je vistrip zou moeten besteden aan het bezoeken van het land. Wij gaan er zeer zeker weer naar toe!!!

foto 30

Derk vd Molen