In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!
Foto’s en tekst: Jouke Timmer
Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.
We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.
Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.
Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.
Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.
Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.
LOVE TO FISH
Pure fishing greetings, Jouke Timmer.
Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:
De Hengeldiscount-december feestmaand folder is uit en direct online te bekijken. De folder bevat nieuwigheden en strakke aanbiedingen. Klik op de afbeelding om de folder te zien, of ga naar de website van de Hengeldiscount.
Pling! Een mail van Wim Russchen of ik een dag met buitenlandse gasten van de Groene Welle sportvisacademie uit Zwolle op stap wou! Nou, een vriend een dienst bewijzen dat is never een probleem dus mail terug: yep, zeg maar waar wanneer en hoe laat! Aangekomen op de betreffende dag zag ik dat Wim meerdere vrienden had geronseld, Bertus Rozemeijer, Pieter Nederlof en Henri van Rix hengelsport waren ook van de partij!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.
De indeling werd snel gemaakt en ik kreeg een paar mannen uit Hongarije mee. Nou dat had slechter gekund want er waren ook nog Fransen in de aanbieding! En dat had ik al eerder meegemaakt en boe, dat was met mijn tukkers taaltje niet echt een succes story. Was namelijk een dag in december vorig jaar, hoog water overal en de pompen draaiden op volle toeren. Leg dan maar eens uit dat er normaal wel een vis wordt gevangen in steenkool Frans haha! Niet dat ik Hongaars spreek maar we hadden in ieder geval geen bruin viswater vandaag!
Als iedereen gereed is vertrekken we gezamenlijk bij de helling vandaan en ik stel mezelf even voor en de mannen doen hetzelfde. Janos zegt de ene en de andere geeft me ook een hand en zegt ook Janos! Ik krap maar eens achter mijn oor en vraag Janos1, die goed Engels blijkt te spreken, of ze me in het ooitje nemen? No No not kidding, real name both of us wordt me druk gebarend uitgelegd. Hmmm het zal, gaat door mijn hoofd, zal jullie wel krijgen makkers! Ik geef de mannen snel maar even wat visles over hoe een reel werkt en leg uit met wat voor kunstaas we gaan vissen vandaag etc. etc. en daar gaan we dan op avontuur met deze mannen. Ik begin maar eens een liedje te zingen van hoe Janos in de walvis zat, de mannen keken me achterdochtig aan telkens als het woord Janos viel maar bleven toch maar beleefd lachen!
Na een paar keer onder de brug op en neer getrold te hebben, waar geen teken van leven op de hengels was te bekennen, zijn we maar op weg naar de eerste stek gegaan. Onderweg maar even uitgelegd dat een pike in het Nederlands een juupsa was en dat er hier toch wel een juupsa te vangen moest zijn! Ik trol mooi rustig van het diepere naar het ondiepe als na een strak kwartiertje Janos2 me toch een klap op zijn hengel krijgt! Janos1 schiet van zijn stoel en roept keihard juupsa, juupsa! Janos2 doet ondertussen niks anders dan met een grote smile naar zijn hengel kijken terwijl ik wanhopig roep: turn on the handel now! Maar niks hoor, de man denkt dat de vis zo in de boot springt waarschijnlijk….en dan boem…juupsa eraf. De mannen ploffen weer neer in hun zetel en kijken me verschrikt aan! Ik leg nogmaals uit dat ze de vis wel moeten drillen anders wordt het niks vandaag. Dus maak de afspraak dat de volgende juupsa die bijt ik die wel zou drillen en zij goed moesten opletten, jaaaa dat was een goed plan volgens de mannen!
Dus de aasjes weer overboord en daar gaan we weer met de Mad Rat, taludje op en taludje af en ja hoor, boem op de steunhengel. Ik grijp snel de stok uit de steun en doe netjes voor dat als de vis trekt ik niks doe, dat de lijn altijd op spanning moet staan en als de vis geen runs neemt ik de lijn binnenhaal. Mooi snoekje van 75 cm ziet kortstondig het daglicht en volgens de mannen was alles clear nu! Even later is het Janos2 die weer een knal op zijn hengel krijgt en het leek wel een Chinees, zo perfect kopieerde hij het gene wat ik hem had voor gedaan. Ik onthaak de vis en na de kieuwgreep te hebben voor gedaan kon het stel parmantig op de foto met hun eerste zelf gevangen juupsa! Een half uurtje later overkomt Janos1 hetzelfde, ook deze wordt vakkundig gedrild en toch prachtig mooi om die koppies te zien, super trots en dikke pret! Hierna was het echter wel een beetje over met de vangsten op dit stekje dus we zwaaiden maar even naar de andere boten en gas erop naar stek 2!
Aangekomen op de plek waar het moet gaan gebeuren probeer ik een trucje uit die me al vaker succes heeft opgeleverd in eind november. De meeste mensen vissen in deze periode op wat dieper water maar ik heb vaak goede vangsten op het ondiepe in deze periode, het moet alleen aan een paar zaken voldoen! Water temperatuur zo rond de 6 graden, tijdsbestek zo tussen 1 en 3 uur in de middag en het zonnetje erbij. Laat het nu net aan al deze voorwaarden voldoen!!! Ik vis dan van 2 meter diepte naar 80 cm in een zigzag patroon en gebruik altijd kunstaas met een ratel op een diepte van 80 cm. Zodra het kunstaas de bodem raakt vaar ik meteen weer naar de 2 meter diepte toe en visa versa. Het was maar even en de hengel van Janos1 staat hoepeltje krom, de vis neemt harde runs en geeft Janos1 een dril die hem nog lang zal heugen. Bam! daar komt ze langszij, snel landen en op de gevoelige plaat…. yeah 101cm juupsa power!
En dat de tactiek werkt blijkt want we vangen er in 2 uurtjes 7 mooie vissen bij en ook nog 2 mooie vissen worden gelost! Maar aan alle pret komt een eind het is bijna half vier dus we moeten terug, de afspraak was om 4 uur bij de helling! De mannen ruimen een beetje sip hun spullen op en vertellen me geestdriftig hoe prachtig mooi ze het hebben gehad vandaag! Als we vlak bij de helling zijn doe ik het gas er maar even af en leg ze uit dat een pike geen juupsa heet maar een snoek! De mannen lachen maar eens naar me en zeggen I know and his name is not Janos!!!!
Fish On! Greets Hilco
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Voor het slapen gaan ligt er al een vervelende laag van vast water waar hele volksstammen in ons land knettergek van worden genaamd “IJS” voor mijn ark. “Bah” als dat morgen maar goed gaat.
Iets te vroeg wakker en erg gemotiveerd verwacht ik een vliegende start te kunnen maken vandaag. “Jaja” tot ik buiten kom en al een kwartier vertraging oploop om de deuren van mijn auto open te krijgen. Joepie koning winter is nu echt aan het irriteren. Willem Zijlstra stuurt nog vrolijk een bericht dat het in het hoge noorden nu -17 is en hij ook onderweg is om te gaan vissen bij hem in de buurt.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.
Als het nieuwe plasje maar open ligt? Kou en aan verwante ellende zorgen voor meer vertraging. De andere sloten van onder andere mijn trailer krijg ik niet direct open, grrrr dan maar eerst een kop koffie en een peuk binnen. Het vissen zal toch wel doorgaan na een paar weken voeren, poging twee open de sloten! Met wat hulpmiddelen geeft het koppige slot zich toch maar gewonnen. Gelukkig maar!
Om bij mijn nieuwe stek te komen dien ik eerst een stukje te varen met het bootje en die zal in een van de zijvaarten te water gelaten moeten worden, dus de volgende hobbel op weg naar het vissen is genomen “POEFFF”
Door al het op onthoud is het al licht als ik kan vertrekken. Gelukkig zijn er onderweg geen noemenswaardige belemmeringen. Nee? Nou wel de eerste twee vaarten liggen dicht en de plas en haar omgeving is in een grijze sluier van mist omhult. Gauw een fotootje schieten en de niet vissende bekenden laten meegenieten op Facebook, altijd leuk dit soort shotjes.
Tijdens het varen in mijn eigen kleine wereldje richting plaats van bestemming bedenk ik alvast welke dieptes ik ga afvissen bij de start. Boven of onder het talud het nabij gelegen plateautje van vijf. Een blik op de dieptemeter helpt me een stuk op weg in het maken van mijn keuze. Er wordt beneden het vijf meter plateau gevist, daar is het al negen meter en een beetje aardig mooi plekje voor de grote voorn. De tweede aasvis gaat toch maar midden op de voerstek aangeboden worden. Zo’n drijvende tijgermakreel is zeker mijn hoogst favoriete aanbieding en zal gepresenteerd worden op 10cm boven de bodem. Snel wat makreelkoppen erbij en klaar zijn we even. Tijdens het terug varen klaart de mist binnen enkele minuten helemaal op en straalt de zon heerlijk aan een strak blauwe hemel. Super!! De kou lijkt ook wel redelijk verdwenen dus het beloofd na alle pech van eerder een stralende dag te worden.
Zo’n eerste keer vissen blijft toch wel erg spannend of het ook daadwerkelijk geholpen heeft om voor te voeren. Zenuwachtig bel ik Frans op hoe laat hij denkt te arriveren en kan hem direct mededelen dat het nog niks is. Rond de klok van twaalf zal het zijn dat hij opgehaald moet worden op onze ontmoetingsplaats. Hierdoor liggen mijn aasvissen kortstondig op het droge te wachten tot ze weer terug mogen in hun element. Dit geeft mij gelijk de mogelijkheid om ze opnieuw uit te varen. En vrij vlot liggen er nu vier aasvissen in het water. Zo zijn de kansen op een ontmoeting gelijk verdubbeld. Pas na anderhalf uur krijgt Frans de eerste aanbeet, vrolijk springend van blijdschap leg ik alle benodigdheden klaar om zo de vis te kunnen onthaken. Mijn blijdschap wordt verder verhoogd als ook mijn sounderbox geluid maakt. Zo staan we samen een vis te drillen. Frans onthaakt snel een mooie 90plus snoek en helpt mij met het scheppen.
Tevreden kijken we beide naar de eerste meter vis uit deze nieuwe plas. Wat opvalt is dat deze al lekker dik is en een behoorlijke bult heeft van vis in haar maag. Gauw wat foto’s schieten en meten en de hectiek is weer gauw voorbij. Eerst wat mensen het heugelijke feit laten weten alvorens er wederom twee aasvissen richting plek worden uitgevaren.
Gedurende de rest van de tijd gebeurt er eigenlijk niks op een snoek die het oppervlakte doorkruist boven op de stek. Zal die gek geworden zijn van het stijgende oliespoor? Wie weet? Tijdens het ontwaken van de avond strooi ik nog gauw wat stukken aasvis over de stekken heen. Hierna pakken we de boot gauw in, want het begint gauw erg koud te worden. De kou wordt versterkt door een natte broek en sokken welk ik had opgelopen tijdens het drillen. Ik was iets te fanatiek het water ingelopen.
Over een paar dagen staat er wederom een sessie gepland en wie weet wat dat zal brengen.
Vang ze en succes mocht je zelf op pad gaan……..
Sebastiaan Verkerk
Reageren op het artikel van Sebastiaan Verkerk? Dat kan op ons gratis forum via www.roofviswebforum.nl
Nog een paar weken en het is weer tijd voor Serious Request; een jaarlijkse actie van radiozender 3FM waarbij geld wordt ingezameld voor projecten van het Rode Kruis. Vorig jaar vond Ralph de Kock van RDK-Baits dat het voor de delegatie streetfishers in ons land hoog tijd was om zich in te zetten voor dit fantastische initiatief. Serious Streetfishing was daarmee officieel een feit. Met een bij elkaar gevist bedrag van maar liefst €6580,77 werd de eerste editie dan ook een groot succes. Datzelfde succes riep uiteraard om een vervolg en op zondag 2 december 2012 werd Rotterdam daarom ook voor de 2e maal overlopen door vissers met het hart op de juiste plek. Dit jaar zal de opbrengst worden gebruikt om de massale babysterfte op deze aardbol tegen te gaan. Hoewel ’s ochtends bij aankomst de hemel was bedekt met dikke, donkere, dreigende wolken scheen binnen bij Sus&Co (het verzamelpunt van die dag) de zon.
Op het gezicht van elke deelnemer was de vastbeslotenheid te bespeuren om het slechte weer te doorstaan en zoveel mogelijk betaalde centimeters voor de allerkleinsten van deze wereld te verzamelen. Diezelfde vastbeslotenheid zou uiteindelijk ook worden uitbetaald. Niet lang na het beginsignaal waren de eerste kromme hengels te bespeuren. Vooral de baarzen leken er vandaag zin in te hebben en dat gold zeker niet alleen voor de kleine exemplaren. Veel streetfishers kozen vanaf het startsignaal voor een dropshotmontage om de gestreepte en gestekelde vrienden van de onderwaterwereld tot een aanbeet te verleiden. Hele lichte dropshotloodjes van c.a. 5 gram bleven vanwege de sterke stroming voornamelijk in de tacklebox. Reden van de sterke stroming overigens was dat het water wat werd bevist in directe verbinding staat met de imposante rivier de Maas, welke over een heus hoog- en laagwaterpeil beschikt. Zo ook het parcours van deze dag. Met name het afnemende tij bewees in het verleden al eens een uitstekend moment voor het vangen van baars en snoekbaars te zijn. vissen van deze dag.
Tekst en foto”s: David van den Brandt
Feitelijk gingen alle deelnemers als winnaars naar huis. Samen zorgden zij met een totaalbedrag van €6752,- immers voor een verbetering van het bedrag van vorig jaar! En dat met veel minder mensen! Ralph de Kock was zoals valt te verwachten in opperbeste stemming. Zelfs het breken van zowel zijn hengel als molen, alsmede het oplopen van meerdere schaafwonden als gevolg van een fikse valpartij kreeg de glimlach niet van zijn gezicht! Ralph zal dit bedrag tijdens de Serious Request actie daarom ook met trots aan de mannen van 3FM, die zich tegen die tijd in het glazen huis bevinden, overhandigen.
Ondanks de aanhoudende regen- en hagelbuien werden er gedurende de dag toch aardig wat mooie vissen door menig schepnet verwelkomd. Daarmee werd het gesponsorde bedrag van vorig jaar verbeterd met een bij elkaar gevist bedrag van maar liefst €6752,00! Een prima resultaat uiteraard, zeker wanneer je bedenkt dat er in tegenstelling met de vorige editie van Serious Streetfishing ‘slechts’ zo’n 50 vissers hadden besloten om te komen opdagen.
De 3 dagen van de hengelsport en visbotenbeurs Utrecht zitten er weer op. Afgelopen weekend werd deze gehouden voor de eerste keer op de nieuwe locatie Jaarbeurs Utrecht en is een groot succes geworden. De bezoekers aantallen zaten rond de 16.000 wat voor organisator DRT Events een duidelijk signaal was dat de opzet als geslaagd kan worden gezien. De drukte was goed te merken tijdens deze 3 dagen en alle standhouders gingen met een positief gevoel naar huis.
Ook wij van Roofvisweb hebben het als zeer positief ervaren. Veel bekenden hebben wij gesproken op de gezamenlijke stand met de SNB. Ook voor Roofvisweb dan de laatste update met een zeer ruime samenvatting met meer dan 100 foto’s van deze hengelsportbeurs in Utrecht.
Rest mij nog om de organisatie DRT Events o.l.v. Dirk Drent te bedanken voor de zeer goede samenwerking van de afgelopen weken en we zijn er zeker weer bij in 2013! BEDANKT!
De eerste dag van de hengelsportbeurs in Utrecht zit erop. Het was opvallend druk voor vrijdag, dit hadden veel standhouders niet verwacht. De opening was spectaculair met een swingende band met mooie (zonnebril) dames. Ook op de stand van Roofvisweb flinke drukte met de opbouw. Bij ons dit jaar de SNB, Hans Koopman, Derk vd Molen, Danny Geysen, Sebastiaan Verkerk en Frank van Vliet. Tijd om effe te zitten hadden wij niet vandaag, het was druk. Ook u kunt de Hengelsportbeurs nog 2 dagen bezoeken. Zoals u gewend bent….een fotoverslag van deze nu al geslaagde hengelsportbeurs waar voor iedere visser veel te vinden is. Veel plezier en misschien toch zaterdag of zondag. U kunt de stand van Roofvisweb vinden onder nummer 28 op de plattegrond.
Tekst en foto’s Frank van Vliet
Tot zover het Roofvisweb fotoverslag. U ziet het er is genoeg te beleven op de Hengel en visbotenbeurs in de jaarbeurs in Utrecht. Ik zou zeggen…..hier moet je geweest zijn!
Utrechtse Hengelsport- en Visbotenbeur
Waar: Jaarbeurs Utrecht
Wanneer: zaterdag 1 en zondag 2 december
Openingstijden: dagelijks 10-17 uur
Entree: €11 aan de kassa; €9 in online voorverkoop of met kortingsbon aan kassa. Kinderen t/m 12 jaar gratis
Dit meisje heet Jytte, ze is 9 jaar en heeft de ziekte Cystic Fibrosis ook wel de taaislijm ziekte genoemd. CF veroorzaakt dik taai slijm, waardoor ademhalings- en spijsverteringsproblemen ontstaan. Het taaie slijm veroorzaakt chronische luchtweginfecties. Hierdoor ontstaat schade aan de longen, hetgeen uiteindelijk tot de dood leidt. CF is een slopende ziekte, omdat de klachten steeds ernstiger worden. In 2006 was de helft van alle patiënten die aan CF overleden, jonger dan 18 jaar. Vroeger haalde je de puberteit dus niet eens, nu kun je er misschien 40 jaar mee worden. Dat is de winst van onderzoek.
Om geld op te halen voor onderzoek naar deze ziekte, gaat Jytte een schaatstocht afleggen met de stichting Skate4air. Niet zomaar een stukje schaatsen, maar 50 kilometer schaatsen! Daar traint ze twee keer in de week keihard voor! Omdat wij dat heel erg dapper vinden en omdat het ons heel erg aangreep willen wij haar helpen geld in te zamelen.
Wij zijn via roofvisweb een actie gestart door kunstaas in te zamelen en dat later te veilen via het roofviswebforum.nl. Ook andere spullen zoals molens, reels, hengels en noem het maar op kunt u inleveren! De opbrengst van deze veiling gaat volledig naar skate4air.
Tijdens de hengelsportbeurs in Utrecht kunt ook hengelsport gerelateerde items inleveren op de stand van Roofvisweb. Op de stand is ook een collectebus waar gelden gedoneerd kunnen worden. Het stand nummer van Roofvisweb is nummer 028.
Ook kunt u Jytte persoonlijk sponsoren via de site: www.Skate4air.nl
Voor meer informatie over deze actie kunt u contact op nemen met:
De Hengeldiscount-folder 2013 is uit en direct online te bekijken. De folder bevat maar liefst 48 pagina’s bomvol nieuwigheden en strakke aanbiedingen…Klik op de folder om de aanbiedingen online te bekijken!
Super scherpe Sinterklaas aanbiedingen van de Hengeldiscount!
Mark en ik hebben de laatste tijd een erg druk schema gehad, veel trips, wedstrijden maar ook het voor vissen vergden erg veel van onze tijd zodat we maar weinig tijd hebben gehad om er samen weer even op uit te gaan. Na de laatste NKS wedstrijd op de rivieren mochten we ons Nederlands kampioen noemen en was het toernooi voorbij. Nu hadden we weer wat tijd voor ons zelf en die zouden we goed besteden.
Tekst en foto’s: Daan Verbruggen
De afspraak was dat we wat dingen en nieuwe plekken zouden gaan proberen. Als locatie hadden we de eerste dag gekozen voor een nieuw stuk rivier en aldaar te gaan zoeken of we de vis konden vinden. Het is in de winter periode altijd moeilijker om op de rivier de vis te lokaliseren want vaak trekt een hoop vis weg naar andere vaak diepere gebieden. Toch blijft er altijd wel een hoop vis hangen je moet ze alleen zoeken. Dit laatste is vaak de kunst want hoe vind je ze dan? Zo een dag op het water bestaat bij ons niet alleen uit het vissen want een groot deel van de tijd zijn wij bezig met varen en zoeken naar plekken waar diep en ondiep water vlak bij elkaar liggen, vaak zijn de snoekbaarzen in dit soort gebieden te vinden omdat ze dan heel makkelijk kunnen switchen. Stroomt de rivier bijvoorbeeld niet dan zal hij vaak helderder zijn waardoor je ze vaak dieper zult moeten zoeken. Is de rivier flink aan het stromen en is hij troebel dan kun je ze vaak weer ondiep zoeken, kortom hier dien je wel rekening mee te houden. Daar komt nog bij dat een niet of nauwelijks stromende rivier vaak garant staat voor slechte vangsten.
Nadat we een tijdje rond hadden gevaren en wat interessante plekken hadden gevonden lieten we onze shads zakken. Alle drie visten we met wat anders Erik met de good old culprit Mark met een salty shaker en ik met een ripple shad. Nu hoor ik je denken “huh die hebben toch alle drie een zwemstaart?” Klopt en dat maakt echt niets uit. Laat je niets wijs maken over wintervissen kan alleen met statische shads want dat is echt onzin zolang je de techniek maar aanpast waarmee ik dus bedoel dat je gewoon trager moet vissen. Op de dieptemeter waren inmiddels mooie signalen te zien en het wachten was dan ook op de eerste aanbeet.
De eerste aanbeet was voor Mark, een mooie vis bleek wel wat lekkers te zien in zijn culprit space guppie. Bij bovenkomst bleek het om een erg mooie snoekbaars te gaan die we dus gewoon van het ondiep wisten te halen.
Op de volgende aanbeten hoefden we gelukkig ook niet lang te wachten want in een mum van tijd wisten we een leuk aantal snoekbaarzen te vangen in het ondiepe maar wel in de buurt van het diepe water. Ook kwamen er een aantal mooie baarzen uit en dus begonnen we direct weer te denken aan de grand slam, voor ons is dat snoek, snoekbaars en een baars zou het ons lukken? gedurende de dag wordt er best wat gevaren om te zoeken en natuurlijk liggen we ook wel eens op stekken waar we niet echt veel vertrouwen in hebben op het eerste gezicht, echter kun je er ook wel eens helemaal naast zitten want toen we op een plek aankwamen waar we beide niet echt vertrouwen in het hadden bleek hier wel degelijk goed vis te zitten. in slechts een uur vissen kwamen er hier zes 60ers en een 70er naar boven niet slecht dacht ik zo.
Omdat het in deze periode best koud kan zijn moet de innerlijke mens wel goed verzorgd worden en nemen we rustig even de tijd om wat hamburgers te bakken. De boot gaat op de spotlock en de keuken is open.
Als de buikjes weer rond zijn (jaja die van mij altijd rond) gaan we weer verder want veel tijd is er niet meer, helaas zitten we weer in de tijd van het jaar dat het vroeg donker wordt en we willen graag met licht traileren. Snel werden er nog twee plekken aangedaan die vlak bij een natuur gebied lagen waar het erg ondiep was in de hoop een mooie dikke snoekbaars te vangen of misschien wel een snoek zodat de grand slam een feit was. Helaas lieten de snoekbaarzen het hier afweten totdat Mark een mega dreun kreeg. Nadat de haak was gezet bleef de vis erg rustig en kreeg Mark de bekende snoekbaars bonken op zijn hengel wat ons het idee gaf dat het hier wel eens om een dikke snoekbaars zou kunnen gaan. Niets bleek minder waar want bij bovenkomst kijken wij een mooie metersnoek recht in de ogen wat de grand slam compleet maakte maar toch een klein beetje teleurstellend was want we hadden een dikke snoekbaars verwacht.
Natuurlijk was dit een mooie afsluiter van de dag waarbij we super hadden gevangen met een aantal zeer mooie vissen. Na het terugzetten van deze mooie snoek keerden we terug naar de trailerhelling en dachten alweer aan de volgende dag.
Onze tweede dag stond ook weer in het teken van het uit proberen. Deze keer hadden we een geheel ander stuk rivier uitgekozen met op een paar kilometer afstand twee prachtige putten en omdat de temperaturen al flink zijn gezakt hadden we de hoop dat er al een hoop vis op deze putten zou liggen. De trailerhelling lag in de buurt van de eerste put en kwamen we er zelfs doorheen, eerst even een rondje maken en wat af zoeken. Het rook hier echt naar de vis dit moest goed komen. De eerste plek was meteen al raak, een enorme beuk op mijn ABU Fantasista deed mij goed wakker schudden en al snel kon ik mijn eerste vis van de dag onthaken en terugzetten. Kort daar achter aan kreeg ook Mark een flinke aanbeet en ook hij had zijn eerste vis te pakken. Nu dat wij wisten dat er in ieder geval vis zat op deze put verlieten wij de plas om het even op de rivier te gaan proberen. Nu denk je misschien dat wij gek zijn want waarom ga je weg als je vis vangt? Het gevaar van vis vangen is dat je blijft hangen en dan alsnog niks leert of ontdekt en hoe verleidelijk het ook is toch kiezen wij ervoor om door te gaan, je kunt altijd nog aan het eind van de dag even terugkomen en kijken of er nog wat zit.
Op de rivier blijkt dan al snel dat de stroom er goed inzit en dus kammen we even wat krib vakken uit. Het eerste vak is niets maar in het tweede net uit de stroming duikt er een snoekbaars op mijn ripple shadje, een mooie dat voel ik wel en wanneer hij bovenkomt blijkt het een mooie maatse vis te zijn. Snel onthaken en weer verder, terwijl Mark zijn hengel nu ook krom staat “oh nee he” hoor ik hem nog zeggen een snoek. Nou ja snoek, het moet voor snoek doorgaan maar als hij de 40cm haalt is hij groot. Dit betekent wel weer dat er ook voor vandaag voor Mark weer een grand slam inzit en dat zou mooi zijn twee dagen achter elkaar. Na zo een aantal kribben te hebben uitgevist vang ook ik in het laatste vak ook een baars zodat ik nog kans heb maar dan moet ik nog wel even een snoek zien te vangen. In het laatste krib weet Mark nog een mooie maatse vis te vangen waarna we besluiten om een paar kilometer te gaan varen naar de put die we op het oog hadden.
Eenmaal op de put wordt deze stukje voor stukje afgezocht naar witvis en plekken die interessant kunnen zijn. Ook plekken waar we bogen tegen het talud zien staan zijn natuurlijk super interessant. Al snel blijkt dat dit een oude zandwin plas is want we kunnen duidelijk aan het verloop van het talud zien hoe er hier systematisch zand is weggezogen. De randen zijn super steil en erg mooi voor snoekbaars alleen komen we nog niet echt veel vis tegen. Zou dan de watertemperatuur nog te warm zijn met zo’n 10 graden? Omdat we niets bijzonders kunnen vinden varen we terug naar de ingang van de plas om te kijken hoe het er daar uitziet en als we daar aankomen blijkt al snel dat het hier dus wel raak is. Tegen de rand van het ondiepe bulkt het echt van de bogen tegen de boden en we weten zeker dat het hier om snoekbaars gaat. Als de hengels inleggen hoeven we dan ook niet lang te wachten op de eerste aanbeten en helaas voor Mark mist hij de eerste twee maar mijn eerste is wel meteen raak en het is meteen een mooie vis, dit geeft vertrouwen.
Deze doorgang blijkt een zeer goed keus want er wordt in korte tijd flink wat gevangen en een aantal erg mooie erbij. Het stuk waar we zitten lijkt overigens wel verlaten want we zitten midden in de natuur en er is in de verre verte niets of niemand te zien. Het lijkt wel of de vissen die we hier vangen liggen te wachten om de put op te trekken wat ons natuurlijk het idee geeft dat we het hier later in het jaar op de put nog wel even kunnen proberen.
De doorgang blijft vis opleveren maar we besluiten om even wat gehaktballen op te warmen en nog snel even wat anders te proberen iets verder door. Zo tussen in de middag even wat warms eten doet de mens weer goed en maken we ons op voor het laatste stukje van de dag. Het laatste stukje bestond uit een aantal kribvakken waar we even met de stroom mee doorheen zouden hoppen. En ook hier bleek de vis nog gewoon ondiep te liggen want we konden ze goed vangen. Het mooie is dat een hoop mensen statische shads zouden verwachten maar hier konden we echt geen stoot op krijgen terwijl de zwem shads het echt uitstekend deden.
Omdat het tegen het einde van de dag liep en we nog een pittig stukje terug moesten varen besloten we nog even langs een put te gaan waar we niet in mochten varen omdat er daar nog actief zand gezogen werd. Vaak is het op die grens gebieden van dit soort putten ondiep en erg troebel zodat we de vis misschien wel in de doorgang konden vinden. Het doorzicht was echt minimaal en je kon je shad na bijna 15cm al niet meer zien. Toch lag hier een hoop vis geschoold bij elkaar wat zou dat dan zijn?
Erg lang hoefden we niet te wachten op het antwoordt want Mark had een aanbeet weten te verzilveren van een vis die er wel zin in had. Bij bovenkomst schrokken we ons dood want het was Mark weer gelukt om de grand slam te vangen vandaag, er hing namelijk een baars aan van dik over de 50cm die volledig over de 4,5 inch salty shaker was geschoven. Wat een beest zeg niet normaal en wat was hij gaaf, we hebben wel vaker baarzen van tegen de 50 of net eroverheen gevangen maar die zijn vaak niet zo mooi en deze was echt in topstaat. Snel werd hij onthaakt en op de plaat gezet want dit soort vissen moeten snel terug, het zou doodzonde zijn als dit soort vissen het niet overleven.
Na de vangst van deze schitterende baars hadden we ook een voldaan gevoel en besloten we huiswaarts te keren. Het waren twee fantastische dagen met erg mooie vissen en een dubbele grand slam voor Mark.