Zoals al zo vaak deze kwakkelwinter moesten de plannen weer bijgesteld worden. Michel en ik dachten op jacht te gaan naar de grote dames van het weid maar met windkracht 6 tot 7…….dat ging hem niet worden. Plan B maar in werking gesteld en lekker snoekjes proberen te vangen in het land van wuivend riet, vergezichten en wildlife!! Altijd makkelijk als je zulke stekjes kent, op deze manier gaat er ongeacht het weer geen kostbare visdag verloren.

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

Het was rond de klok van 9 dat Michel bij de helling aankwam, mooie tijd voor die wintervisserij. Zeker in de natuurgebieden, waar over het algemeen maar een meter water staat, zijn de aastijden van de snoek vaak pas wat later op de dag. De beste resultaten heb ik meestal na 14.00 uur maar vandaag was dat een gevalletje pech want Michel moest om vier uur alweer bij de helling zijn ivm met een vergadering die avond. Dus dat betekende dat we om half vier terug naar de helling moesten. Vandaag Een stuk of 10 en dan ben ik gelukkig flitste het door mijn kop, dat het heel anders zou gaan lopen dat kon ik toen nog niet weten! Dwaas, echt dwaas dat had moeder natuur voor ons in petto!!

Lekker trollen was ons strijdplan, dat het een makkelijk manier is om snoek te vangen dat klopt maar echt goed trollen is toch wel een moeilijk kunstje hoor. Kom zo vaak vissers in de avond tegen die op hetzelfde water aan het trollen waren geweest en dan 4 of 5 snoeken in de boot konden landen. Als ik dan op het lijstje keek en we er ca. 15 of meer hadden, ligt het dus niet aan het water!!! Je moet duidelijk je stekken weten, de juiste snelheid aanhouden en dieptes weten te bepalen etc etc. Zoals altijd begonnen we maar met 4 verschillende aasjes te vissen, niet alleen verschillend qua actie maar ook zeker van kleur.

Op ons eerste stekje waren we al een half uur aan het vissen en ik wist zeker dat ze er waren maar geen tikje hoor. Zomaar uit het niets een beste beuk op mijn hengel, Bam de eerste mooie is de sjaak!!! Niet veel later krijst de reel van mijn vismaat het uit en ook kan hij even genieten van een mooie volle wintersnoek. Met een dikke smile op de kopjes verkassen we maar eens naar het volgende stekje, eens kijken hoe het daar gesteld is met de snoekeljoekels. Aangekomen weten we beide dat dit hem niet gaat worden….ik stel niet veel eisen aan mijn viswater maar beetje schoon moet het toch wel zijn. Maar hier, pffffffffff….bruine choco daar heb ik geen hekel aan maar dan wel in een beker. Toch proberen we het maar even en dat heeft een reden. Veel vissers slaan op de vlucht als ze zulke zooi tegenkomen, ik probeer het toch altijd nog even met ratelpluggen en het liefst dan wit of chroom. Lijkt eigenwijs maybe maar zo een plek is ook al lang niet bevist en je kan er tegen een leuke bonus snoek aanlopen. Vandaag echter verspilde moeite dus de rat de sporen gegeven en naar nieuwe avonturen onderweg!

Heb nog een heel goed stekje” roep ik naar mijn maat toe terwijl we onderweg zijn. Hij kijkt me een beetje schamper aan, zo van: jaja maar dat riep je over de vorige 2 ook en het is 12 uur en we hebben er nog maar 2! Ik knipoog maar eens naar hem, heb vertrouwen vriend! Ach, ook al vangen we er geen schub meer bij we hebben toch een prachtige dag in deze mooie wereld. De duim gaat omhoog en een kreet Fish On schalt over de plas. Aangekomen op bestemming gaan de aasjes te water en het is geen 100 meter en ja hoor…. kromme stok!!! Dat geeft de burger moed en dan gebeurt daadwerkelijk waar je op hoopt, de ene na de andere aanbeet krijgen we op een stuk van 500 meter. Sommige klappen eraf maar de meest blijven hangen, snoeken madness on top!!! Ik probeer nog een sjaggie te draaien tussendoor maar dat kwam er maar niet van want Ik hoor Michel roepen: Yooooo 15, yoo 16 hoho 19….. knetter ging het!

Maar zoals altijd begint de tijd te dringen en moeten terug, weg uit dit paradijs der vissers waar gierende ratels kromme hengels en lachende mannen zich thuis voelen. We pakken stek 1 nog even hoor want die ligt redelijk vlak bij de helling zei ik tegen mijn vismaat. Ik probeer maar wat tijd te rekken maar “lijkt me goed plan” is het antwoord….nog eeehm! En ook daar waar het in de ochtend juist zo kalm was gaan de snoeken helemaal los. De ene na de andere poft er volgas op! Maar we moeten  nu toch echt een einde aan dit festijn maken want de plicht roept. Whaaa, 23 stuks gevangen, een kleine acht stuks die eraf vlogen en met minstens 15 die haakten maar niet bleven hangen was het toch een spectaculair middagje geworden.

Deze visserij heeft net zoveel passie voor mij als de jacht op de grote snoeken, mooie aantallen in een prachtige wereld…wat wil een mens nog meer? En vraag je je af of er afgelopen weken geen grote snoeken zijn gevangen? Haha, zeker wel maar die heb ik maar even bewaard voor het volgende verslag hier op Roofvisweb.nl!

Fish On,
Greets Hilco

Ik ben in de gelukkige positie dat ik mag omgaan met bekende, minder bekende en hele bekende mensen in het roofvissen en dat ik met goede, minder goede en zeer goede vissers mee mag!! Met regelmaat besef ik mij dat en koester dat soort dingen…. Dat heb ik echt allemaal niet aan mijzelf te danken maar aan mensen zoals Frank van Vliet en Evert Oostdam die mij overal binnen het roofviswereldje meeslepen maar ook op zakelijk gebied heel erg op weg hebben geholpen. Dat mag best wel eens genoemd worden want ik ben daar alle dagen nog enorm dankbaar voor. En zonder anderen te kort te doen noem ik gewoon even deze twee namen maar ik zou er een waslijst van kunnen maken.

Tekst en foto’s: Derk vd Molen

Op visgebied is dat net zo, er zijn een aantal doorgewinterde vissers van Roofvisweb die met grote regelmaat op het water zitten en die, wanneer ze weten dat ik wegga, mij van de nodige info voorzien. Mensen als Sebastiaan Verkerk, René vd Brug en Hilco van Nuil. De laatste had een weddenschap met mij verloren door een corrupte scheids waardoor ik een dag mee zou gaan met de Mad Rat. Op beurzen en via de telefoon hebben we de laatste jaren al heel veel contact maar van vissen was het nog nooit gekomen en dat is ook mijn eigen schuld…

15 januari op een woensdag zou dat gaan gebeuren, ik zou opstapper zijn bij Hilco en we gaan vissen met doodaas… Ik als verstokte kunstaasvisser weet wel dat dat goed vangt maar zolang het niet hard is en rammelt ben ik wat uit mijn doen. Aan de andere kant geef ik mij gewoon over en laat mij leiden door een echte visgids die bakken ervaring heeft en donders goed weet wat hij doet. Om 09:00 uur spreken we af bij de helling wat mij wel bevalt, we schudden elkaar de hand en ik geef Hilco een busterjerk peacock welke hij wel verdiend had. Hilco kwam daarentegen met een muts van roofvisaas die ik gekregen had van hun waarvoor nog mijn dank.

We gooien de spullen in de boot en duwen haar het water in. Met een simpele ruk draait de mercury en niet veel later krijg ik het teken…… FISH-ON!!! We slepen met een dobber en een firebal beiden voorzien van een doodaasvis van roofvisaas.nl die vers uit het pakje komen en in het water zullen ontdooien. Na een drie kwartier zie ik iets mijn dobber tegen houden en het lijkt wat op rommel aan de haken. Maar als ik binnendraai blijkt er een kleine rakker op de veel en veel te grote maaltijd te zijn gestort. Bizar want de aasvis is bijna net zo groot en de vis zou deze nooit op kunnen eten.

We hebben er wel de grootste lol om maar volgens Hilco tellen dit soort vissen niet. Zelf denk ik dat hij gewoon jaloers is want hij staat nog op de 0… Na deze vis dezelfde behandeling te hebben gegeven als de grotere exemplaren gaan we weer verder. Ik zie ze dobber van Hilco onder schieten en hij geeft de vis de tijd de aasvis goed te draaien en dus het moment om aan te slaan maar helaas de vis schiet van de haken af. Als we aan het einde van de drift zijn en willen gaan draaien gaat mijn dobber langzaam aan de wandel en langzaam aan de wandel betekend meestal grote vis. Ik wacht geduldig af op het moment dat we denken dat de vis zijn maaltijd gedraaid heeft en op dat moment draai ik de slip even goed, de lijn strak en haal uit naar achteren.. Een protesterende vis aan de andere kant van de lijn geeft mooi sport en na een aantal runs is ze er klaar voor om met mij op de foto te gaan.

Het is een prachtig stevig gebouwde vis. Nieuwe aasvis er aan en weer verder op pad want we willen nog wel een paar vangen. Het is gezellig in de boot en we kletsen over van alles en nog wat, stekken en technieken komen langs maar wat in de rat verteld word blijft in de rat ! Dan schiet Hilco zijn dobber weer weg en na een paar tellen wachten besluit hij om de hengel maar eens goed krom te trekken. Weer een bijzonder stevig gebouwde vis komt de boot van binnen bekijken en mag met de sympathieke visgids op de foto en welke snoek wil dat nou niet want soms lijkt het of de vis bij hem in de boot springt!!

Maar vandaag was dat even anders want het was niet wild. Als we weer keren en een paar meter op gang zijn gaat de firebal hengel ineens heel raar doen bij mij en heb ik een kleine snoek weten te vangen. Deze zetten we ook terug en gaan we pauzeren. Ik zet de brander aan en bak wat hamburgers.

Tussen de middag even goed eten betekend de rest van de middag scherp vissen alleen slaat het weer geheel om en is het gebeurd met de aanbeten.. We pakken die dag niks meer en gaan vlak voor het donker word terug naar de helling. Ik houd de boot vast en Hilco pakt de auto en rijd de trailer naar beneden. De rat ligt er in no time op en we evalueren de dag nog even na onder de klep van de auto van Hilco onder het genot van een glas cola met…… Dan schudden we elkaar de hand en gaan ieders weer onze weg. Hilco bedankt voor een dagje lekker vissen, dat gaan we vaker doen!!

Vriendelijke groet,
Hilco van Nuil en Derk van der Molen