Artikelen Archieven - Pagina 159 van 180

“Het is geen grote….” 127 centimeter snoek op de Lucky Perch!

Inmiddels alweer het derde verslag van Frans van der Putte op Roofvisweb. Ditmaal niet over snoekbaarzen op de rivier, maar een geheel andere richting op: een dag en een ochtend op pad met Sean op zoek naar een dikke snoek. Het mooie van vissen op roofvis, is dat je alle kanten op kunt en de mogelijkheden vrijwel eindeloos zijn.

Tekst en foto’s: Frans van der Putte

Ik ben geen visser die zich helemaal toespitst op één techniek, één water of één vissoort. Al snel leerde ik, dat je gebruik moet maken van wat de omstandigheden je te bieden hebben. Wat doet de wind? Hoe hoog staat het water? Hoe zonnig gaat het worden? Hoe waren de vangsten daar en daar onder deze omstandigheden afgelopen jaren? Soms kan het plannen van een dagje vissen een soort ingewikkelde rekensom zijn, maar soms moet je ook gewoon domweg kiezen om ergens heen te gaan omdat je daar zin in hebt. Deze visdag was voor ons toch wel een rekensom. We zouden naar de benedenrivieren gaan om daar een snoekbaarssessie te gaan houden. De voorspelling was echter dat het windkracht 5 zou gaan waaien, en ook nog eens uit de ‘verkeerde’ hoek. Plan dus op het laatste moment gewijzigd, en dat legde ons geen windeieren.

Nadat ik weer veel te laat ben gaan slapen, deze eerste dag met Sean dit seizoen. Onderweg in alle vroegte zelfs een kleine file, waardoor zoals vrijwel altijd, Sean eerder bij de helling is dan ik. Gelukkig is van ‘wachten op Frans’ gaan sprake, de spullen moeten immers nog even klaargemaakt worden voor de afvaart. De schuit van Sean ligt al snel weer te dobberen met ondergetekende als tijdelijke kapitein terwijl de nodige sloten op de trailer gezet worden en Sean instapt en het roer overneemt. Daar gaan we weer! Als wij met zijn tweeën gaan snoeken, kan het niet anders dan dat er de nodige Lucky Lures aan de spelden gaan. Die krengen zijn gewoon donders goed en als de omstandigheden het toelaten zullen wij maar wat snel naar deze kunstwerkjes grijpen omdat ze gewoon vaak grote vis opleveren en we zijn er helemaal gek van. Goed, genoeg geleuter over materiaal want dat is eigenlijk helemaal niet zo interessant allemaal: het is een vangstverslag en die kant gaan we dan nu ook op.

De wind valt tot nu toe erg mee, zoals wel vaker in de ochtend. De eerste aanbeet laat tamelijk lang op zich wachten. Maar het is Sean die de eerste naar binnen harkt vandaag. Donkere wolken verschijnen aan de horizon. Het gaat niet lang droog blijven. Tijd voor een versnapering om wat energie te krijgen: Sean heeft uit Zweden een blikje blauwe Burn meegenomen, helaas niet verkrijgbaar in Nederland maar dat spul is met toch een partij lekker!

Niet veel later is het weer raak voor Sean, geen grote maar wel nummer twee van de dag. Langzaam maar zeker begint het te spetteren, en daarna goed te regenen. Nooit leuk als je op het water zit! Toch is de moderne technologie daarvoor handig: even snel in de regen de waterdichte smartphone erbij, even kijken op het appje en we weten direct dat het niet lang aan zal houden, die regen. Met een gerust gevoel vissen we verder. Beiden missen we nu een paar mooie aanbeten. Sean haakt een hele zware vis die na een paar tellen gewoon losschiet…. Helaas dat hoort er allemaal weer bij vandaag. Lange tijd vangen we niets totdat Sean er eentje in de kraag vat. Bij de boot blijkt het een zogenaamde ‘two-toner’ te zijn, zoals je wel een vaker ziet bij snoek dat een kwart van de vis een andere kleur heeft. Toch blijft het best bijzonder!

We draaien nu een hoek van het meer op waar de wind vol op staat. Nu kunnen we goed merken dat de voorspelling van de wind wel klopte! We zijn blij dat we niet aan het snoekbaarzen zijn. Nu komt Sean in actie, hij mist twee aanbeten, vangt drie snoeken achter elkaar, verspeelt weer een hele hele zware vis die maar blijft gaan en gaan. Hier moeten we zijn! Ze moeten allemaal zijn Lucky Perch in de kleur natural perch hebben. Aan mijn kant van de boot zijn alleen de spreekwoordelijke krekels te horen, de snoek is partijdig .

Weer regen, nu een echte wolkbreuk. Gelukkig hebben we beiden onze poncho’s bij ons. Het ziet er niet uit, zo’n lange jurk maar hij valt over je knieën en achter je kun je hem over de stoel gooien en als je daar dan ook nog eens een regenbroek onder aan hebt en laarzen, dan blijf je dus compleet droog! We bespreken het feit dat vaak na een dikke regen- of onweersbui, de snoek helemaal los gaat of dat je dan een hele dikke vis kunt vangen. En jawel, na de regen komt zonneschijn maar ook snoek! De aanbeten volgen elkaar op, maar ze blijven niet vaak hangen. Sean haakt een vis maar heeft wat materiaalissues. Ik weet niet meer precies wat, maar volgens mij moest hij er een verse onderlijn aanknopen.

Ik neem het roer even over en terwijl hij bezig is, wordt zijn Lucky Perch weer eens gegrepen, ditmaal in het schroefwater. Uit automatisme grijp ik de hengel, en zet de haak. Sean staat rustig op en neemt de hengel over. “O, het is geen grote.” De vis verzet zich lekker, en begint ineens heel erg veel lijn te nemen. Sean heeft niet veel in te brengen. Misschien is het dan toch wel een grote? Na een paar minuten komt de vis bij de boot. “Zo da’s een aardige kop! Die gaat wel over de 110!” Sean pakt de vis uit het water. “Nou Sean, die gaat wel richting 120!” De haken zitten een beetje link, dus eerst even onthaken en dan meteen maar op de plank. “Wat een rare kronkelstaart!” maar, zelfs met die kronkel in de staart, meet de vis…. 127cm! Zonder die kronkel… was het gewoon een 130 geweest! Sean’s oude PR was ook 127, maar dit is dus eigenlijk een verbetering in onze ogen, ook al is de lengte hetzelfde. Ik schiet een reeks plaatjes, hieronder twee foto’s waarbij op de tweede foto de kronkel heel erg goed te zien is.

Wat een belevenis! Vlug terug, en lang hoeft de vis niet bij te komen of deze zwemt met een krachtige staartslag. We kunnen de kolos nog een tijdje zien ‘staan’ op de bodem, waarna ze wegschiet met een flinke spurt. Wellicht om ooit de 130 te gaan bereiken? Wij zijn er even stil van, wat een verhaal. Die Lucky perch natural perch heeft iets magisch vandaag. We gaan weer lekker verder met vissen, en nu klappen beide hengels van Sean weer krom. Zonder te twijfelen bied hij mij er eentje aan. Ik ben er erg blij mee, het is een cadeautje van 98cm! En dat blijkt later de laatste vis van de dag te zijn.

Vandaag aantallen en een monster in de boot. Helaas moeten we wat vroegen stoppen omdat Sean nog een afspraak heeft. De dag erop zouden we weer op pad gaan, en ditmaal startten we wat vroeger. Voor het gemak blijf ik een nachtje pitten, dan weten we tenminste zeker dat ik niet te laat kom en vroeg op het nest lig. En daar staan we dan, de volgende morgen: nieuwe ronde, nieuwe kansen op hetzelfde meer. De verwachtingen zijn hoog.

Daar waar het gisteren zo goed was, valt nu helemaal niets te halen. We zijn er nu natuurlijk ook een stuk eerder, maar ze doen het gewoon helemaal niet. Dreigende luchten drijven over, en steeds zien we in de verte regenbuien die ons net missen. We gaan op zoek naar nieuwe stekken, en dat doen we uiteraard al trollende. Na enige tijd wordt mijn Esox Blade gegrepen, een krachtpatser van 93cm is het resultaat.

De eerste van de dag, en de zon staat nog niet erg hoog. Het idee is dat we vandaag niet lang op het water zullen zijn, dus kiezen we snel een pad en vissen de meeste interessante stekken af. Het blijft weer lange tijd stil en het regent gelukkig nog steeds niet. Wat later is het Sean die een monsterlijke aanbeet krijgt. Een kolos heeft zijn Lucky Perch gegrepen. De vis neemt lijn, gaat ervandoor en… schiet los. Even later hetzelfde. Bah bah wat een pech! Tot overmaat van ramp komt er nu een dikke vette regenbui aan denderen. We doen onze regenkleding weer aan, en het begint te hozen en te hozen. Ongelooflijk wat een water komen er uit de lucht. Alles is zeik en zeiknat, bah! Als het stopt met regenen zijn we als een kind zo blij. Pff dat is niet leuk zeg om dan midden op het water te zitten! Een uur gaat voorbij. Een paar aanbeten volgen maar niets blijft hangen. En jawel hoor, daar komt weer zo’n regenbui aan en daar zitten we weer een half uur in de stortregen. Inmiddels is de tijd voorbij gevlogen en blijft het alleen nog bij die ene vis.

We gaan weer trollend naar een andere stek toe, en na een uurtje krijg ik dan toch nog een aanbeet op de Esox V2. Een slanke vis die goed vecht, en op de plank toch nog tot 103cm komt. Het wordt de afsluiter van de dag.

Rond half twaalf ligt de boot weer op de trailer en blikken we nog even terug op wat memorabele momenten. Monster in de boot gehad, maar zeker ook monsters verspeeld afgelopen twee dagen. Dit doen we snel nog een keertje over! Maar dan zonder stortregen en zonder die vervelende losschieters…

Frans van der Putte

Achter de snoekbaars aan en bot vangen.

Juni, überhaupt een prachtmaand om te vissen, maar vooral om achter de snoekbaars aan te zitten. Vorig jaar echt ge-wel-dig gevangen in juni, maar toen hielp de natuur een handje mee doordat het in juni op de rivieren hard stroomde door de hoge waterstanden. Dit jaar is dat helaas anders, maar dat neemt niet weg dat de vissen wel minstens twee maanden geen kunstaas hebben gezien, en het gewoon een tijd van het jaar is dat de vis erg actief is. Daarom stonden er twee daagjes snoekbaarzen op de planning!

Tekst en foto’s: Frans van der Putte

De eerste dag in dit verslag zal een dag met Joshua zijn. Een bijzondere dag, omdat dagen dat onze schema’s matchen erg zeldzaam zijn, en we niet bepaald dichtbij elkaar wonen. Lange tijd van te voren hadden we deze afspraak al gemaakt, en vandaag was het dan eindelijk zover. Joshua nam dit keer zijn boot mee, die hij alweer enige tijd heeft maar die ik nog nooit van dichtbij had mogen zien! Daar kwam nu dus verandering in. Door wat tegenslagen van verschillende aard in de ochtend, zien we elkaar wat laten dan gepland, en voor een gezellige dag op het water maakt dat niet uit maar het is toch altijd jammer omdat die ochtend voor de snoekbaars een magische tijd is. We prepareren zijn boot, en Joshua doet even een kleine check omdat dit de eerste keer is sinds een wat langere periode dat zijn boot van stal komt. Alles is in orde en we zijn weg!

We nemen de strategie van de dag door. Beiden kennen we dit stuk van de rivier best aardig alleen zijn we er nog nooit met zijn tweeën geweest: een unieke kans om iets van elkaar te leren zowel qua stekken als qua gebruikte methoden. Vol gas vlammen we naar de eerste stek, dit is een stek van Joshua waar achter een bepaalde kribkop een diep gat met een mooi talud ligt. Op de dieptemeter is direct de nodige vis zichtbaar, en de eerste strikes voor Josuha zijn al snel een feit. Bij mij willen ze nog niet erg hard, ik krijg één felle aanbeet maar Joshua krijgt veel tikken op zijn culpritje. Uiteindelijk blijft er dan eentje hangen, de eerste vis van de dag is een feit! Duidelijk zichtbaar de al relatief hoog staande zon welke aangeeft hoe laat het al is.

Een interessante plek, en ook de schrijver van dit verhaal mag nu een aantal aanbeten verwelkomen. Het zijn vooral kleinere vissen die we niet eens zouden vangen als we zonder staartdregje zouden vissen. Toch is het altijd een uitdagend spelletje: hoe presenteer ik welke shad met hoeveel gram lood om die aanbeet uit te lokken? Hoe groot of klein de vangst ook is, heerlijk is dat gevoel als je zo’n roofvis toch weer hebt weten te overtuigen zo’n artificieel visje te grijpen.

Het is weer genieten vandaag, heerlijk die zon mits in acht genomen je huid het grootste gedeelte van de tijd te bedekken want in een mum van tijd ben je verbrand, zelfs als je jezelf insmeert met zonnebrandcrème. Bij mij zijn nek en oren altijd meteen rood, daarom dus lekker die hoodie over de knar tijdens het vissen! Bij deze topstek loopt het langzaam terug, en we besluiten verder te gaan op zoek naar een nieuwe kuil met snoekbaarzen. Die volgende stek is niet ver weg, maar de snoekbaarzen schijnbaar wel want op een paar laffe friemels na krijgen we verder geen aanbeten.

Hierna zetten we koers naar een stek waar ik heel erg graag kom en waar Joshua minder bekend is. We trollen nog een stukje met kleine plugjes en Joshua vangt op deze manier nog een snoekbaars op de altijd en alles vangende JSR5. Dan komen we aan bij de volgende verticaalstek. Op een redelijke afstand ligt helaas ook al een andere boot met verticalers, even twijfelen we om verder te varen maar de afstand is toch wel aanzienlijk en het is niet zeer waarschijnlijk dat we in ‘elkaars vaarwater’ terechtkomen. Ik ben een echte zeikerd wat dat betreft, en vaar liever door dan in de buurt van iemand anders te gaan vissen, ook al is dit wel minder erg geworden nadat ik meer ben gaan snoekbaarzen en de meeste mensen hier niet zo veel rekening blijken te houden. De combinatie van stroming en wind maken het even niet erg gemakkelijk op deze stek, beroepsvaart passeert en dat maakt het nóg even wat ingewikkelder voor Joshua om de boot te controleren. Mij hoor je niet klagen: ik weet hoe moeilijk dit soms kan zijn en ben al blij genoeg dat ik eens een dagje plaats mag nemen en niet de kapitein ben (Niet dat ik daar een hekel aan heb, maar voor de afwisseling is het wel eens fijn om je vooral op vissen te concentreren zonder aan varen te denken). Terwijl we gezellig over van alles en nog wat aan het praten zijn, voel ik de shad een paar keer tussen de stenen door schuiven en nét niet vastraken (klinkt raar maar veel verticalers zullen het gevoel wel kennen). Dan ineens KLOENKKK! Een gigantische ram, hangen! Een fantastische dril volgt. Eenmaal bij de boot blijkt het om een dikke snoekbaars te gaan. Die schatten we beiden wel op 90cm! Dat blijkt weer een overschatting, want dat haalt de vis dus niet, maar het is wel een fantastische 80er.

Wat een verassing, eerst vang je een aantal kleine snoekbaarzen en dan ineens loopt er zo’n mooie vis tussendoor, ook dat maakt een groot deel uit van de magie van het vissen: je weet nooit wat er gaat gebeuren maar wel dat het kan. Op deze stek komen verder nog wel een paar vissen kijken, geen grote jongens maar het is leuk vissen zo. We blijven lang hangen voordat we weer verder gaan. Inmiddels alweer wat later, en bewolkt. Het is nu echt weer die tijd dat je hard moet werken voor een vis, en dat levert Joshua nog wel een paar aanbeten en nog een snoekbaarsje op. De kunstaasredder komt weer een paar keer goed van pas. Al werpende met een roze HM dipper, krijg ik een rare aanbeet, was het wel een aanbeet? Ja er sputtert wel iets tegen, klein snoekbaarsje denk ik. Eenmaal bij de boot blijkt het om een botje te gaan! Gehaakt op de enkele haak, bizar rovertje. Nu zullen de meesten wel denken “tsja, een botje… hoe bijzonder is dat?” maar ik vind het geweldig! Ik wist dat ze er moesten zitten, spendeer heel veel tijd op de rivieren maar nog nooit ving ik er eentje en nu dus eindelijk wel. Erg blij mee dus 

Het is niet wild meer. Verscheidene stekken die we proberen leveren niets meer op, en het is tijd voor een welverdiende pauze. In de buurt van waar we ons op dat moment bevinden, is een dorpje te vinden waar vast wel eten te scoren moet zijn. Joshua zet mij af bij een passantenhaventje en daar maak ik een korte voettocht naar het centrum waar ik al snel een snackbar weet te lokaliseren. Vlug terug naar de boot en eten maar! Goed gezelschap, mooi weer, op het water en nog vis vangen ook, wat wil een mens nog meer? Juist lekker eten en dat plaatje is nu dus helemaal compleet.

Hierna doen we nog een aantal stekken aan, trollen nog een stuk op snoek, proberen nog een jerkbaitje te gooien maar dat levert niets op. Het jerken is zelfs een beetje gevaarlijk omdat de wind vol op de beoogde stek staat, en je dus steeds akelig dichtbij de ondiepte komt als je even een paar tellen niet oplet. Wordt het te ondiep, dan bestaat het gevaar dat je strand met je boot en je dus helemaal niet meer wegkomt. Nu kan je uiteraard wel even het water ingaan om de boot los te duwen, maar dit is mijns inziens geen ideale situatie. Je staat dan niet echt op je gemak te smijten, en dus gaan we verder. De dag is al aardig ver gevorderd, en Joshua stelt voor terug te gaan naar de stek waar we vanmorgen de eerste vissen vingen. Dat vind ik ook een prima plan en zo gezegd zo gedaan. Vaak merk je dan pas hoe ver je alweer gevaren hebt. Gelukkig heeft men daarvoor ‘de snelle motorboot’ uitgevonden en in een mum van tijd dobberen weer comfortabel op de beoogde stek waar alleen het gefluit van wat vogels en een zacht gezoem van de elektromotor te horen is.

De dieptemeter liegt er niet om: de vis ligt er weer. Na de taaie middag is de avond vaak weer een hele goede tijd voor de snoekbaars. Ik wil optimaal gebruik maken van het feit dat ik niet hoef te varen, en ga lekker werpen met het roze dippertje. Ik gok met mijn worp net over het talud te gooien, en de shad dan met lange sprongen de diepte in de laten dansen. Dat werkt! Ondanks het gevaar van vastzitten komt snoekbaars na snoekbaars binnenboord!

Bijna elke worp is het raak. Net als vanmorgen zijn het hier weer niet de grote vissen, maar de aanbeten zijn verpletterend en blijven komen. Steeds als de shad ook maar in de buurt van de bodem komt aan de rand van het talud is het raak. Een aantal vissen schiet los, maar de shad wordt vaak nog een keer gegrepen in één en dezelfde worp. Uiteraard vissen hier lange tijd door, totdat ze echt niet meer willen. De laatste minuten van de dag breken aan, en we proberen nog even heel snel een andere krib, en daarna nog eentje… dan terug naar de helling om er daar nog eentje te proberen, maar dat was het weer voor vandaag wat vissen betreft. Wat was het weer een mooie dag, en wat hebben we weer een boel beleefd! We moeten echt vaker samen op pad.

Bij de helling verdwijnen spullen weer in de auto’s, de boot ligt op de trailer en plannen voor een volgende sessie worden besproken. We hebben genoten vandaag, en genieten is wat je zo veel mogelijk moet doen als mens, want heel cliché gezegd: het leven is kort. Het kan zomaar over zijn, zoals afgelopen week ineens maar al te werkelijk werd. Ook al heb ik Ton Fleur niet persoonlijk gekend, het is een treurig bericht waar je van schrikt, en mijn medeleven gaat uit naar zijn nabestaanden en vrienden.

Na deze lange dag op het water met Joshua, volgt een korte dag op het water met Oscar. We vertrekken bizar vroeg, en houden rekening met mogelijk (veel) regen vandaag. Ik heb niet zo’n zin om de hele dag in de regen te zitten, maar weerman Oscar heeft goed naar de voorspellingen gekeken en denkt dat het wel meevalt. We besluiten dus toch maar te gaan! Eenmaal bij de helling blijkt maar weer eens dat bizar vroeg eigenlijk niet vroeg genoeg is, want het is al behoorlijk licht. Strategie vandaag is zoeken naar kribben met een bepaalde structuur onder water, en daar zo veel mogelijk werpend vissen. Ik ga vissen met een shad op een 14-grams loodkopje, en Oscar kiest voor de dropshot. Ik kies voor een felle kleur (roze) en Oscar voor een natuurlijke kleur. Op deze manier komen we er vanzelf wel achter waar ze zin in hebben vandaag!

In de boot krijg ik ineens een ingeving over een bepaalde krib waar ik wel weer eens zou willen kijken en stel dit voor aan Oscar. Oscar kijkt me raar aan, weet welke krib ik bedoel maar deze krib blijkt de hele andere kant op te zijn als waar ik denk dat hij is! Oepsie, dat gebeurt me niet vaak dat ik een stek vergeet, maar gelukkig ben je met zijn tweeën op pad. Eenmaal bij de krib aangekomen begint het weer te dagen, en de waypoints die er staan liegen er niet om. Misschien vissen we te vaak dat de stekinfo in het brein te vaak ‘overschreven’ wordt door recentere info en je dit soort dingen dus gaat vergeten. Het maalt nog een beetje door in mijn hoofd als we het aas richting de stek smijten, en niet veel laten heeft Oscar al de eerste van de dag te pakken, terwijl het nog een klein beetje mistig is in alle vroegte.

Oscar is erg blij met de vis: zijn tactiek werkt! Beiden zijn we blij met de keuze van de stek, altijd leuk als zo’n ingeving beloond wordt met vis. Er ligt meer, en naast een paar friemeltjes aan de shad komen er ook nog wat visjes de boot in. Niks groots, maar dat doet er niet toe. Het voelt magisch om hier te zijn, windstil is het en geruisloos dobberen we achter de kribkop in de lichte mist. Ik ben blij dat het niet regent!

Beiden hebben we nu leuk wat actie gehad en wat snoekbaarzen gevangen, de dag is al geslaagd eigenlijk! We bespreken het gemak van een boegmotor met ankerfunctie voor het werpen met shads, iets dat we allebei erg leuk vinden maar niet vaak doen omdat de kapitein dan vaak alleen maar aan het sturen is op de rivier. Eenmaal thuis maar eens gaan kijken wat de mogelijkheden zijn, het zou wel een bruikbare aanvulling van het wapenarsenaal zijn die kan zorgen voor meer vis in de boot.

Als de vissen ‘op’ zijn bij deze stek, gaan we bij andere kribben kijken, en we ontdekken er twee met een interessant diepteverloop waar we dan ook meteen een paar vissen vandaan halen. Maar ze zijn niet zoals die ene krib waar we begonnen zijn, die heeft iets speciaals dat de vis toch zeer aantrekkelijk vind. In onze zoektocht naar ‘nog zo’n krib’ scharrelen we nog wat vissen bij elkaar, maar daarna zetten we koers naar bekende stekken.

De volgende stek levert me een snoekbaarsje op, maar hier lagen ze de laatste keer opgestapeld en we blijven dus nog even hangen. Tevergeefs, in plaats van een vis erbij ben ik een shad kwijt. We varen door, en op de volgende stek sterft het van de vis maar vangen we niets. Hup en door, volgende stek weet ik weer een los snoekbaarsje te sprokkelen, maar is het verder ook niets. Dus hup, weer door en dit maal treffen we een berg vis die ook nog eens wil bijten. Werpend vang ik er een paar op het roze dippertje, maar door de stroming en scheepvaart besluit ik toch maar te gaan verticalen. Ik doe eens lekker lomp, en hang er een grote HM vendetta aan. De vis blijkt er geen problemen mee te hebben! Al snel een baars en een snoekbaars in de boot en een paar gemiste aanbeten.

Gek genoeg komen de meeste aanbeten allemaal bij mij, en samen hebben we het erover wat dat nou kan zijn. Soms heb je van die dagen… en ik weet hoe het voelt want het is regelmatig ook precies andersom. Het verschil in aantallen is nu wel erg groot en eigenlijk is dat niet leuk. Ook als we beiden een aantal aanbeten krijgen, blijven ze bij mij toevallig hangen maar schieten ze bij Oscar los. Ze zijn dan ook wel erg voorzichtig, en de meeste vissen die hangen zitten vast aan de staartdreg. We gaan verder naar een volgende stek, en lang verhaal kort: het begint te regenen en we vangen hierna geen drol meer. We zoeken de droogte op onder een brug, maar dat gaat ook vanzelf vervelen. Gelukkig stopt het met regenen en kunnen we nog wat andere stekken proberen. Op één van die stekken is het net als de vorige keer raak: een rare aanbeet en jawel, een bot! Deze is wat groter dan die andere. Zo vang je ze nooit, en zo heb je er twee in twee dagen. Hij zat een beetje vreemd gehaakt maar greep wel degelijk een vendetta. Die ligt ter vergelijking dus even op de vis voor de foto.

Aan de snoet van deze vis te zien was hij niet blij! Leuk moment was het terugzetten van deze vis: je ziet ze weer pijlsnel naar de bodem schieten. Hierna volgt weinig actie meer, maar wel meer regen. We houden het lekker snel weer voor gezien, en daarmee komt ook dit verslag weer ten einde. In het volgende verhaal komen geen snoekbaarzen voor, maar onder andere een monsterlijke snoek van 126 centimeter dus tot de volgende keer maar weer!

Frans van der Putte

Een nieuwe start door Frans vd Putte

Daar is dan het eerste verhaal van mij op deze website (beter laat dan nooit overigens, mijn bedoeling was dit verhaal wat eerder te plaatsen maar helaas zit het leven vol verplichtingen maar ook visdagen). Flinke tijd heb ik geschreven voor Metersnoeken, maar het werd tijd dat ik eens wat anders ging doen. De visie van Metersnoeken.nl komt op verschillende plekken niet (meer) overeen met de mijne, en eigenlijk was ik van plan een tijdje alleen maar updates op Facebook te plaatsen wat betreft vangsten. Bezig met een nieuwe uitdaging, en eigenlijk helemaal niet van plan om ‘van plaats te wisselen’ kom ik Frank van Vliet tegen tijdens het roofvisevent in Gouda waar ik met Oscar en Gerald aanwezig ben op de stand van Lureparts. Frank vroeg met of ik het misschien leuk zou vinden om mijn verhalen op Roofvisweb te gaan publiceren, en daar heb ik even over na moeten denken maar uiteindelijk heb ik toch besloten om dit te gaan doen! Daarom de passende titel ‘Een nieuwe start’, want dit verhaal gaat over de start van het nieuwe seizoen en mijn start als auteur hier bij Roofvisweb.

Tekst en foto’s: Frans vd Putte

Eindelijk is het dan weer zo ver, na lang wachten start het vissen op de rovers weer op onze Nederlandse wateren! Vandaag kiezen Oscar en ik ervoor om in de polder te gaan vissen, omdat we daar vaak goede resultaten boeken in de openingsweek. Het zal een warme, vrijwel windstille dag gaan worden en ondanks dat dit niet de allermooiste omstandigheden zijn om te vissen, is het voor de vissers zeer aangenaam.

De dag start echter een klein beetje heiig, en het is nog best fris zo vroeg in de morgen. We starten met het trollen op snoek, en het duurt niet lang of Oscar krijgt een goede aanbeet. Helaas, de eerste aanbeet van het seizoen en de vis schiet los… maar geen paniek: we hebben nog de hele dag de tijd! De tijd verstrijkt, en we horen de spreekwoordelijke krekels op de achtergrond. Een stukje verder komen we nog een overblijfsel van de afgelopen winter tegen. Geen ijs, maar iemands aasvis die gemummificeerd aan een paal hangt. Het ziet er een beetje vreemd uit, we besluiten het ding weg te halen zodat er niks verstrikt kan raken in de lijn.

Langzaam maar zeker komt de wereld in beweging. Auto’s rijden voorbij, witvissers en karpervissers verschijnen aan de waterkant, bepakt en bezakt. De witte pluizen van de bomen vormen een sneeuwlaag op het water, en het wordt heter en heter. We proberen wat dingen uit, en tot twee keer toe krijgen we een aanbeet van een dikke vis, waarbij de vis enkele tellen al kop stotend terug vecht om daarna jammerlijk los te schieten. Het is nu of nooit: wat gaan we doen? We nemen samen de beslissing in te pakken en naar de rivier te gaan. Onderweg komen we nog een witvisser tegen die ons toeroept dat er onder kant steeds een snoek de voorns pakt die hij teruggooit, of wij die misschien even kunnen vangen. Dat klinkt ons als muziek in de oren! Ik kies voor een kleine shadclone in een zilveren kleur, die kan ik mooi in het water laten plonzen en het ding heeft wel iets weg van een voorn. Zo gezegd, zo gedaan en de snoek grijpt hem niet maar komt er heel erg alert achteraan tot bij de boot, om vervolgens weer terug te zwemmen naar de man die hem gewoon weer zijn plekje in ziet nemen bij de oever in het heldere water.

Deze vis laat zich kennelijk dus niet beetnemen! De vis doet exact hetzelfde nog een keertje bij Oscar, ditmaal bij een handgemaakt red-head jerkbaitje. Die krijgen we niet te pakken! We varen nog even naar de kade toe en zien het beest inderdaad gewoon met zijn buikje op de bodem liggen, wachtend op een echte voorn. Helaas! Door naar de trailerhelling en naar huis om van spullen te wisselen. Na een korte pauze en het wisselen van materiaal, zitten we in een mum van tijd op de rivier. Helaas hebben de vele ‘watersporters’ (lees: jetski’s, bayliners en ander spul dat gemaakt is om enkel hard rondjes mee te varen) de weg naar de trailerhelling ook weten te vinden. Ieder zijn ding en meer zal ik er niet over zeggen, maar ik was weer blij dat de boot het water in rolde en we er ver vandaan konden varen.

Eenmaal aangekomen op stek één starten we met verticalen. Al na een paar tellen krijgt Oscar een brute aanbeet en is hij in gevecht met een hele dikke vis. Zijn verticaalhengel gaat hoepeltje krom en zware kopstoten in de diepte doen ons vermoeden dat het om een hele dikke snoekbaars gaat. Eigenlijk al opgetogen door dit feit haal ik de camera al tevoorschijn, waarna de vis van Oscar ineens losschiet… grrrr…. Dat is de derde dikke vis die niet blijft hangen vandaag, niet de mooiste start van het seizoen. De (nieuwe) shad heeft duidelijke beschadigingen van een dikke snoekbaars. We vissen door, en niet veel later is hij er dan: de eerste van het nieuwe seizoen! Je begint met snoeken, vangt niks, dan ga je snoekbaarzen en wat vang je? Inderdaad, een snoek.

De eerste van het seizoen is in ieder geval binnen! En de dieptemeter vertelt ons dat er nog meer te halen valt. We vissen door, en daarna is het weer Oscar die een mooie aanbeet krijgt. Ook ditmaal is het weer een snoek!

Verder verticalen we onszelf een slag in de rondte, maar vangen niets. Werpend met shads verspeel ik nog een leuk snoekbaarsje naast de boot. Daarna gaan we werpen met plugjes, en dat levert me al snel een leuke snoekbaars op die vol overgave over het plugje heen is geschoven.

We kunnen wel stellen dat het taai is vandaag. We proberen nog wat dingen uit, maar helaas zonder resultaat. Er is nog één leuk plekje waar we echt nog even een kijkje moeten nemen, en als het daar niets is stoppen we ermee, morgen weer een dag. Eenmaal daar aangekomen klappen er meermaals roofbleitjes in de keerstroom, dat betekent shad eraf, klein spul eraan en gooien! Al snel komen er kleine roofbleitjes binnenboord, best leuk zo aan een lichte hengel, vooral de aanbeet is mooi. Ook op poppertjes krijgen we aanbeten, maar hengen blijven doen ze niet op die dingen vandaag.

De bleitjes lijken door te krijgen dat er wat aan de hand is, en het klappen in de oppervlakte stopt. Op deze stek en de stekken die volgen vangen we niets meer… tijd om in te pakken, morgen een nieuwe ronden, met geheel nieuwe kansen.
En die nieuwe dag breekt sneller aan dan je wilt! Die wekker is toch altijd vervelend, ook als je een dag gaat vissen. Maar al snel komt de spirit erin, boot de garage uit, daar komt Oscar al aan en hup, weg zijn we weer.

We zijn niet de enigen op de helling, maar wel de eersten. Lekker een dag knallen op het woeste water van de rivier! Ook al staan er 10 trailers, er is plek genoeg voor iedereen, een punt van de grote rivier dat mij heel erg aanspreekt. Terwijl wij wegvaren, komen de volgende mannen alweer aan, en gedurende de dag komen er steeds meer bij. Maar daar hebben wij geen boodschap aan, lekker vissen! De tweede stek die we bezoeken, levert Oscar meteen al een mooie dreun op! Hangen, de eerste van de dag… terwijl Oscar met zijn vis bezig is (met slechts twee meter water onder de boot) krijg ik ook een ram op mijn shad (een relatief grote HM stripes). We hebben nu allebei tegelijk een redelijk forse vis te pakken, wat een start van de dag!

Na deze vangst zetten vissen we lekker verder op deze plek. Visboot na visboot komt met een noodgang voorbij gevaren. We zien mensen stoppen bij een krib, gooien, en weer doorvaren. Een goede tactiek, maar vandaag niet de onze: wij kammen de stekken even lekker verticaal uit en doen dan een paar worpjes bij de kribkop. Om daarna met de stroom mee om de kribkop heen te drijven en ditzelfde weer te gaan doen. Zo komen we bij een volgende stek, waar Oscar een harde aanbeet krijgt op 6 meter diepte, en dat terwijl er hier net nog een andere boot lag! Zo zie je maar dat verschil in tactiek soms het verschil kan maken in vangen of niet vangen (dus ook wel eens in ons nadeel).

Er komen wat meer aanbeten, en wat kleinere vissen zien even de binnenkant van de boot. De typische snoekbaars aanbeten worden dan ineens afgewisseld door een ram van een snoekie op twee meter water. Wat een heerlijke vissen om verticaal te vangen, zelfs van een klein formaat leveren ze leuke sport.

Wat verderop bij een aantal kribben waar we altijd wel een visje kunnen vangen, missen we beiden een stuk of 3 mooie aanbeten. Je krabbelt jezelf op zo’n moment achter je oren en vraagt je af hoe het toch kan dan zo’n harde ram geen vis oplevert! Maar dat hoort erbij en zorgt altijd voor een mooie uitdaging. We gaan weer even werpen met shads en ontdekken een hongerige school baarzen die wel raad blijken te weten met onze kleine shadjes op 14 grams kopjes die de bodem soms amper kunnen halen door de harde stroming gecombineerd met een aanbeet.

Langzaam maar zeker wordt het warm en de zon komt hoger en hoger te staan. Het besef komt dat als het straks echt middag is dat de aanbeten waarschijnlijk een stuk minder talrijk zullen zijn. Toch weten we zo nu en dan nog een mooie vis boven water te toveren, en daar genieten we nog van zolang het kan. De scheepvaart is inmiddels ook aardig op gang gekomen, en je weet gewoon dat het altijd oppassen is op de grote rivier!

Nu begint het echt heel erg warm te worden. Het moment waarop de vissen het meestal af laten weten en je maar beter naar huis kunt gaan. Vaak is de ochtend het best, en dan komt er tegen de avond weer een goede tijd aan terwijl je dan in de middag vaak aan het tobben bent, zeker als het zo zonnig en warm is. Maar het seizoen is nog steeds maar net open en we kunnen nog steeds wel zo nu en dan een hongerig visje vangen.

De hoodie van roofvisweb komt goed van pas tegen de brandende zon in mijn nek en op mijn oren. Het is dan misschien wel warm, maar ik houd hem toch aan om niet levend te verbranden onder deze omstandigheden. Eenmaal aangekomen bij een kribvak waar we vaak wel de nodige snoekbaarzen kunnen vangen, wissel ik eens en pak een oude vertrouwde Goby snack. Ik ben helemaal gek van HM-shads, zo gek dat ik eigenlijk alleen nog maar met HM vis. Maar uiteraard zijn oude favorietjes ook nog steeds erg goed en daar kom je alleen achter als je er eentje aan je speld hangt. Ditmaal levert dit een monsterbaars op die de goby helemaal ‘weggeslagen’ heeft.

Hierna breekt een tijd aan van tobben en zoeken. We weten in principe wel beter, maar toch gaan we koppig door met vissen. We lassen een pauze in bij een kleine zijtak van de rivier waar we de boot even een strandje op trekken en waar Oscar lekker een dutje doet in de boot. Als we weer op het water zijn is het qua vangsten niet beter geworden. We vissen door tot een heel eind in de avond, maar zo mooi als het deze ochtend was, zo mooi wordt het niet meer. Een wijze les denk ik, die ons leert dat we de volgende keer gewoon in moeten pakken en weg moeten wezen als de middagdip komt, de tijd die wij altijd ‘de dooie tijd’ noemen. Hier en daar pakken we nog een kleine snoekbaars, en we vissen onze favoriete stekjes nog even af, en besluiten dan dat het echt welletjes in en trekken de boot weer op de trailer. Het was weer een mooie dag!

En daarmee komt dit eerste roofvisweb-verslag voor mij aan een eind. Hopelijk vond je het leuk om dit verslag te lezen, en dan wordt de volgende uitdaging voor mij om tijd vrij te maken voor de volgende verhalen ;-)

Frans van der Putte

Zeebaars Fiiishing

Het was tijdens een weekje vakantie in ons eigen oh zo mooie kikkerlandje dat er nog een heuse zeebaars sessie stond gepland. Als stek werd er gekozen voor de Europoort omdat dit op het moment misschien wel de “beste” stek van ons land is. Bij “ons” in de provincie Zeeland is het nog wat taai qua vangsten en moet het op de meeste plekken nog op gang komen…

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Vandaar mijn keuze om op woensdag 4 Juni jongst leden de kajak op het dak van mijn bolide te slingeren en vervolgens bijna anderhalf uur later op de plaats van bestemming aan te komen. En dan te bedenken dat ik letterlijk op een steenworp afstand woon van de Oosterschelde, ahum. De week ervoor was ik hier ook al geweest met een aantal maten en toen was er toch iets aparts aan de hand. Lagen met een aantal kajaks op een rij bij een ondergelopen pier en waren werpend aan het vissen met diverse shads en pluggen. Op een gegeven moment begint vriendje zeebaars te bijten…althans voornamelijk bij diegene die er een shad aan hebben hangen van het merk Fiiish. Dit ging zo een tijdje door totdat ik van mijn maat Bram Hullekes ook zo een shad kreeg. Prompt begon ik te vangen en dat shadje maakte die dag toch echt het verschil! Toch wel apart want als je dat stukje kunstaas ziet zwemmen is er weinig bijzonders aan te zien. Ze zijn te verkrijgen in diverse kleur stellingen en lood kop gewichten.

**Loodkop in combinatie met weedless haak**

Tis wel een aparte creatie met een lood kop die weedless is uitgevoerd. Daardoor pak je en minder vuil op maar wat nog belangrijker is je kunt hem ook echt zeer dicht over de bodem en langs stenen vissen. Het shadje is door zijn ontwerp erg vergevensgezind qua vastzitten en zeker vanuit de kajak verspil je er nauwelijks wat zeker een plus punt is aangezien ze vrij kostbaar zijn. Afijn ik ging dus deze woensdag voor een zeer vroege ochtend sessie op pad nadat ik de avond er voor van Frank van Vliet wat van deze shads heb gekregen om ze eens wat uitgebreider te gaan testen.

Qua weer was het niet veel soeps deze dag, nadat ik nog een kleine glimp van een mager zonnetje op ving tijdens het te water laten van mijn kajak begon het daarna al vrij snel te regenen. Om voorlopig niet meer te stoppen, voor de zeebaars maakte het weinig uit die had er wel zin in het eerste anderhalve uur. Werpend met diverse kleuren van deze wonderlijke shads wist ik meerdere zeebaarzen te verleiden tot een aanbeet.

**Deze zeebaars zag de Fiiish shad wel zitten.**

Het waren dan wel niet de grootste vissen maar ze geven toch leuk sport aan licht materiaal. Wel opvallend is het weinige aantal lossers of gemiste aanbeten op deze Fiiish shads vrijwel elke aanbeet is raak en dat is met andere soft baits toch lang niet altijd zo. Nou heb ik er slechts tweemaal mee gevist en kan slechts een voorzichtig oordeel geven natuurlijk.
Maar de geluiden die ik hoor van diverse zeebaars guru’s zijn absoluut positief !! Terug naar mijn vis sessie…..

Die verliep lekker totdat het moment daar was dat de werkzaamheden aan de dijk achter me werden hervat. Zal rond de klok van 07.30 uur zijn geweest toen ze begonnen met heien op slechts tweehonderd meter afstand van waar ik aan het vissen was. Nou je snapt wel dat een beetje zeebaars gelijk pleitte was natuurlijk…wat een kabaal zeg pfff. Zodoende werd het een vrij korte sessie…maar ja je kan niet alles van te voren weten. Gelukkig toch nog een aantal zeebaarzen gevangen op dat fraai uitgevoerde stukje rubber van Fiiish. Die krijgt vanaf nu bij mij een vast plekje in mijn zeebaars spulletjes.

Op naar het volgende avontuur…..

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Hoe vang ik meer snoek in Zweden?

Al zo’n 8 jaar kom ik in Zweden (Vastervik en regio Dalsland) om de roofvis te belagen samen met een groep vismaten van de ’s-Gravenhaagse Hengelsport Vereniging.

Vorig jaar namen een aantal vismaten hun eigen kajak mee om de wat kleinschalige meren uit te kammen. Dat heeft voor mij de ogen wel wat geopend. Hun vangsten overtroffen de aantallen van mij en de andere die vanuit een boot visten. Ook hun gevoel van avontuur zoals het vissen op maagdelijk water waar boten niet kunnen traileren en het opzoeken van de meertjes diep in de bossen was zeer aantrekkelijk om mee te maken. Zo ontstond bij mij het idee om een bellyboat aan te schaffen en ook de kleinschalige meren te bevissen in Dalsland. Bij mij is de lengte van de snoek niet het allerbelangrijkste. Ik beleef ook veel plezier aan snoeken van rond de 40-60 cm. Met aangepast materiaal geven ze in Dalsland prima sport. Sterke visjes die Zweden.

Tekst en foto’s: Haakon Nadorp

**Relaxt-flipperen-en-vissen-met-Airrus-hengel.**

Eind april heb ik toch de portemonnee open getrokken, en een bellyboat aangeschaft inclusief waadpak, grote flippers en ander toebehoren. Meteen de bellyboat omgebouwd voor fishfinder en hengelsteunen. Ook heb ik mijzelf extra verwend met een nieuwe lichte baitcaster waarmee ik pluggen, shadjes en jerkbaits tot een gram of 30-40 prima kan wegzetten en binnen vissen. Mijn keuze was gevallen op de Airrus Micropuls X, type MX701HXF-C (2.10m in lengte en een werpvermogen van max. 28 gram, maar in praktijk is het wel wat zwaarder te belasten).

Deze Ferrari (niet alleen de kleur) onder de hengels staat hoog aangeschreven in Amerika en Italië en is nu bezig de rest van Europa te veroveren. Mijn trip naar Zweden is ideaal om de hengel uit te proberen op het kleinschalige water.

Dus op Hemelvaartsdag vertrokken we vol goede moed en een zwaarbeladen auto op weg naar Dalsland, Zweden. Bestemming Johan Postma’s Wärdshus in Edsleskog. Na een hartelijke begroeting en het uitpakken van de spullen werden de visplannen gesmeed.

Met behulp van Google Maps op satelliet niveau zochten we meertjes op waar een landweggetje vlak langsliep. Nu heb je 3 mogelijke situaties omtrent de meertjes:

1. Openbaar meertje waar je zonder problemen kan vissen
2. Privé-meer waar je na navraag mag vissen van de eigenaar, al dan niet tegen een vergoeding
3. Privé-meer waar je door de eigenaar wordt weggestuurd

Hoe herken je een privé- meer?
Vaak is dit een meertje waar je 1 huis vlak aan het water aantreft. Via Google Maps keken we dus ook altijd of er meerdere huisjes aan het meer stonden. Ook de vorm van het meer: inhammen, baaitjes maar ook riet is te zien via Google Maps. In Dalsland zijn er vele van die kleine meertjes te vinden.

Hoe verliepen de vangsten?
In vergelijking met de mensen die met een boot het grotere water opgingen, heb ik het prima gedaan. Andere Nederlanders in dezelfde omgeving die met een boot ook het grotere water bevisten hadden een redelijk taaie week. Met 55 snoeken mocht ik niet klagen. Gemiddeld toch zo’n 8 snoeken per dag, maar ik had 2 uitschieters met 13 en 15 snoeken per dag. Over de hoeveelheid lossers zal ik het niet hebben. Dat is een veelvoud van dit aantal geweest. Kortom actie heb ik genoeg gehad.

Ook de Airrus Micropuls X baitcaster is een verademing. Door de micro guide-oogjes maakte ik verdere worpen dan dat ik gewend ben. Het is een ongelofelijk gevoelige hengel en het bezit voldoende power cq. ruggengraat. De hengel weegt ook niet al te zwaar; ligt lekker uitgebalanceerd in de hand. Kunstaas was prima binnen te vissen en aanbeten of vuil aan de hengel kwamen prima door. Tevens heb je ook veel drilplezier bij snoeken van kleiner formaat. De reden hiervoor is de speciale carbon blank waarin bucky paper (velletje van koolstofnanobuisjes wat 500x sterker dan staal is) is verwerkt. Kortom een tophengel!

Als fieldtester van River2Sea heb ik natuurlijk ook haar kunstaas uitgeprobeerd. Vooral de 3-delige plug V-Joint Minnow 95 SU was mij zeer goed bevallen en heeft menig snoek opgeleverd. De plug komt snel op diepte, heeft een brede onderkant dus meer silhouet. Maximale diepgang is ruim 1 meter. De forelkleur bracht voor mij de meeste snoeken op.

De Biggie crankbait leverde mij (kleinere) snoek op. Driftig aasje met een luide ratel. Lokt agressie uit. Vis deze snel binnen en las pauzes in waardoor de Biggie naar het oppervlakte stijgt. De meeste aanbeten komen als je de Biggie weer start.

Ook mijn favoriet, de ondieplopende swimbait S-Waver kon niet achterblijven. Ik vis deze jerkend binnen en dit geeft een gliderachtige actie. Doordat het 2-delig is, zit er ook een soort slangachtige beweging in. Een goede vismaat van mij heeft er ook slepend met de kajak goed snoek mee gevangen. Zowel in de 12 als in de 16,8 cm uitvoering prima vangers. Favoriete kleuren zijn de Fire Tiger en de goudkleurige baars Yellow Perch.

Samengevat, voor mij een eyeopener om na 8 jaren eens te investeren in kleinschalig water. Hier zit een goed bestand aan snoek en baars. Weinig tot geen visdruk. Vis deze wateren eens af met een (gehuurde) kajak of bellyboat. Ook voor vliegvissers zeer aantrekkelijk. Volgend jaar ga ik weer heen en wederom zal ik de snoek en baars belagen op de kleinschalige meren.

Haakon Nadorp

Kijk voor meer informatie over de River2sea producten op: www.river2seaeurope.com

Snoekenjacht met Hilco deel 11!

Daar lag ze dan…..groots, open en weids geduldig wachtend op mij. Ze heeft nog steeds geheimen, maar met haar nukken en grillen verleid ze mij steeds weer! Voodoo sprak ze jaren geleden al over mij uit en sindsdien ben ik in mij hoofd nooit van haar vrij! Zodra mijn aas te water gaat klinkt de blues zacht maar grommend in mij. Hier op het grote water waar sommigen knakken, daar knok ik tegen moeder natuur in mijn eeuwige strijd. Ik moet van haar winnen en dan lacht ze zacht tegen de sukkel want zij heeft de macht! Al uw plannen ten spijt ik geef u soms wat kruimels zodat u steeds weer naar mij smacht.

Tekst en foto’s: Hilco van Nuil

En zo kwam ik terecht in ware zomervisserij, de planten staan als zonnebloemen ver met hun kop naar de gouden ploert te wijzen. Het water was dik 17 graden in de ochtend en liep gedurende de dag op naar bijna 20 graden. Het plan van de eerste dag is om het water kleiner te maken. Dat betekend veel verschillende zones af vissen en mijn ogen goed de kost geven. Ik zoek naar kleine verschillen die, als je niet goed om je heen kijkt, niet opvallen. Kom uiteraard veel mede vissers tegen, strak en gespannen kijken er velen naar het scherm van hun Fishfinder.

Anderen racen naar de stekken waar ze vorig jaar goede vangsten hadden. Ik kijk mijn vriend Stefan aan en mompel: der gaan er veel vandaag naar huis met een illusie rijker. Ze zagen de brasem niet slurpen en de wolken speldaas gingen ook hun blik voorbij. Anderen doen wat ze op hun thuiswater gewend zijn en zoeken de bruggen of de kleine haventjes op wat zo zonde is want dit water heeft zoveel meer te bieden.

Ik schrijf dit om een ieder die dit niet vaak doet wat handvatten te geven om groot water te bevissen en dat je daar duidelijk een keuze kunt maken op wat je wil vangen. Mijn eerste visdag staat bij mij nooit voor de aantallen, ik wil gewoon weten hoe het zit met onze onderwaterwereld en hoever het al is gevorderd gedurende het seizoen. Trollen is de enige manier om dit snel in kaart te brengen en dan weet je ook gelijk hoe je verder moet borduren in het komende seizoen.

Ik zag onderweg weer menig visser zich een breuk gooien op bijna snoekvrije stukken en menig kwam thuis met maar een paar vissen. Ik doe het anders, ik kies 5 zones uit met verschillende dieptes waarvan sommige met veel structuur en anderen met veel planten of zouden ze op de windzijde liggen? Pak ook altijd het talud mee en dan juist de kant die het dichtst bij de zon ligt. Vaak op de steile stukken van 1 naar 6 meter heb je schaduw en de grote snoek mag daar graag liggen. Krijg ik een aantal beten op een bepaald zone dan onthoud ik de gemiddelde maat, maak een waypoint en ga op weg naar de volgende zone en op die manier maak ik mijn water kleiner en kleiner. Velen kunnen of durven dit niet omdat ze vangen op een bepaald stukje en dan niet de moed hebben om weg te gaan. Snap ik ook wel hoor maar je bent het haasje als ze niet meer willen bijten en je zit vaak op de gemiddelde maat te vissen. Ook zie je vaak meteen veel boten aanschuiven als er gevangen wordt en dan heb je geen plan b,c of d!

Met deze manier van werken heb ik binnen 1 dag het water in beeld en weet ik waar de kleinere snoek tot ca. 80 cm op een kluit zit en de grotere, meestal al wat solitaire vissen heb ik dan ook in vizier. Dan is het een kwestie van een keuze maken waar je op wilt gaan jagen. Om een voorbeeld te geven: Stefan en ik hadden een dag van 25 stuks en dan zegt iedereen wel WOW, geweldig…..maar het is niet meer of minder dan een trucje he!

Als je de juiste zone gevonden hebt dan kun je er gewoon blijven maar uiteraard is de enige dag beter dan de andere want je hebt het weer en de omstandigheden niet in de hand. We hadden samen 56 vissen in 5 dagen maar dat hadden er ook wel het dubbele ervan kunnen zijn. En zodra je op de vis zit kan je naar hartenlust met je favoriete aas gaan vissen! Of dit nu Jerkbaits, grinders, swimbaits of rubber is…..alles kan en alles vangt. Nogmaals, op de vis zitten dat is de clou en ook vingen we daar veel grote baars als bijvangst wat betekend dat we daar vol op het speldaas zaten.

Wij kozen er dan ook voor om drie van de vijf dagen op grote snoek te gaan jagen dus weg van het dartele spul en op naar waar de grotere voorns en brasems zaten. Ook dat werkte perfect want we vingen in die 3 dagen 11 vissen groter dan 85 cm waaronder 3 dikke 90+, een 106, een 110 en 111 cm snoek. Schreeuwende reels en lachende mannen was het gevolg!

Het was weer gelukt, we hadden de blues in kaart gebracht en dat stelde ons wederom in staat om te kiezen wat we wouden. Als je dat kunt bewerkstelligen dan heb je rijkdom, waar je ook vist! Dus wil je aantallen, mooi werk en prachtige sport of dagen hard werken en met een stuk of 5 grote vissen thuiskomen?

Dat de voodoo Queen van the Blues aan het langste eind trok is ook een waarheid, die ene aanbeet die heel groot voelde mocht ik niet landen. Met haar lange vingers lonkt ze naar mij…..wanneer kom je terug Hilco?

Fish On!! Greets Hilco,

Openingsdag Roofvis door Daniel vd Post

**Schitterende zonsopkomst tijdens deze openingsdag**

Zaterdag 31 Mei 2014 , eindelijk na weken lang ongeduldig wachten is het dan zo ver. De gesloten tijd is weer voorbij en we kunnen eindelijk met kunstaas achter onze gestekelde vrienden aan. Heb zelden zo naar een seizoen opening uitgekeken als dit jaar , hoe dat komt ? Zal er waarschijnlijk mee te maken hebben dat ik het steeds leuker begin te vinden om de snoeken en snoekbaarzen te verleiden tot een aanbeet. Begin het spelletje steeds een klein beetje beter te snappen al moet ik erbij zeggen dat er voor mij nog steeds enorm veel te leren valt.

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Aan het materiaal zal het niet liggen daar zijn de afgelopen weken de nodige uren wat zeg ik dagen aan besteed zodat alles piek fijn in orde is om deze openingsdag te kunnen knallen. De avond ervoor alle benodigde spullen klaar gezet en lekker vroeg naar bed gegaan aangezien de wekker op een niet christelijke tijd stond ingesteld. Het zal de adrenaline zijn geweest want er kwam weinig terecht van het slapen , uiteindelijk toch nog een paar uur mijn ogen dicht gehad voordat om 03.00 uur de wekker ging.

Zal rond de klok van 04.30 uur zijn geweest dat mijn kajak het water in gleed en jongen wat had ik er zin in! De stek lag er fantastisch bij waarbij de ochtendnevel boven het water hing en de lucht prachtig kleurde van de naderende zonsopkomst. Binnen tien minuten had ik de eerste snoekbaars te pakken , een heerlijke knal op mijn shadje en voilà.

Toch werd het al snel duidelijk dat er gewerkt moest worden om de vis tot een aanbeet te verleiden. Zag niet echt veel vis op mijn fishfinder en het was meer de stek kennis die de doorslag gaf zodat er af en toe toch wat boven kwam. Maar ja mij hoor je niet klagen als je wat vangt in een omgeving die er zo uit ziet.

De uren verstreken en zo nu en dan kwam er een visje boven in de vorm van snoekbaars , baars en snoek. Ondertussen nog wat bevriende vissers tegen gekomen , ook altijd leuk om ff bij te kletsen en ervaringen uit te delen. Zal rond het middag uur zijn geweest dat ik Leo Luijten tegen kwam die ook vanuit een Hobie Outback kajak vist. Ga wel vaker met Leo samen vissen wat altijd gezellig is en Leo weet ook altijd zijn visje wel te vangen. Zo ook deze dag, op het moment dat ik Leo zie vangt hij twee vissen binnen een paar minuten terwijl het bij mij toch al een poosje rustig was.

Hmmmn …. toch maar eens ander kleurtje proberen dan en knoop er een zelfde kleur shad aan als er bij Leo aanhangt en prompt krijg ik weer aanbeten. Blijft toch een aparte bezigheid dat vissen….weet binnen een paar minuten een paar leuke snoekbaarzen te foppen. Het begint ondertussen wel iets harder te stromen wat natuurlijk ook de oorzaak zou kunnen zijn dat de vis begint te azen. Feit is wel dat we beide wat meer vis beginnen te vangen dan de afgelopen uren. Als ik daarna op een mooi stekje ben aangekomen is er echt sprake van een bijt momentje. Een mooie snoekbaars van net geen 75 cm klapt op mijn shad en word na een paar foto’s weer keurig terug gezet.

Vervolgens gebeurt er een hoop in slechts een paar minuten tijd. Weer een beuk op mijn shad en het voelt als een mooie snoekbaars echter na een seconde of tien schiet ie los….. gooi opnieuw in en dit word bijna gelijk gevolgd door een nieuwe aanbeet en weer schiet de haak los na een paar tellen. Lang balen zit er niet in als ik mijn shad wederom op de zelfde plek ingooi volgt er weer een aanbeet ditmaal voelt het als een goeie snoek. Een mooi run en ……los grrrr hier klopt iets niet en bestudeer mijn shad eens goed waarbij ik constateer dat de haakpunt iets is uitgebogen , niet veel maar misschien net genoeg om de vissen goed te kunnen haken.

Buig de haakpunt iets terug gooi wederom op exact het zelfde plekje in en gelijk weer een goeie aanbeet en…..weer schiet de shad los. Niet te geloven , nou op dat moment was ik er klaar mee en verwissel mijn shad voor een ander groter exemplaar gooi weer in en na een aantal worpen word dit beantwoord met een harde aanbeet en nu blijft ie gelukkig wel plakken.

**Eindelijk na al die missers de beloning…**

Een mooie snoekbaars van rond de 75 cm bleek de dader, hierna nog geruime tijd aan het gooien geweest omdat er voor mijn gevoel meer viel te behalen. Echter de stroming viel er een beetje uit en het bijt momentje zat er klaarblijkelijk weer op. Deze paar minuten zijn dan toch de momenten die je lang bij blijven en zijn onder andere datgene wat onze hobby zo mooi maakt. De onvoorspelbare factor maakt het tot een altijd spannende bezigheid die ze ook wel “vissen” noemen. Met het afnemen van de stroming en het aantal aanbeten vond ik het welletjes geweest en ben uiteindelijk van het water gegaan waarbij de teller op 15 vissen stond. Toch weer een geslaagde openingsdag beleefd met goed gezelschap en een aantal fraaie vissen.

Op naar het volgende avontuur…….

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Reis verslag Derk vd Molen Zweden mei 2014

**Reis verslag Zweden 2014 door Derk vd Molen**

1 Mei, dag voor vertrek…
Ik overdenk nog even om een uur of acht in de avond de toeleiding van deze trip. Het zal denk ik met de afgelopen Predatortour zijn geweest dat Evert weer van plan was naar Zweden te gaan met een groep vissers die zich via PML travel konden opgeven naar Edsleskogs Wärdshus . Graag had hij er wel een aantal prostaffers bij om de boel onder zijn ervaring en leiding in goede banen te leiden. Verder moet een ieder gewoon lekker vrij zijn in doen en laten en dus gaan wij de 2e van mei op pad om 3 mei aan te komen en de 10 weer te gaan vertrekken!! Met zoveel tijd om je voor te bereiden is de weg er naar toe misschien nog wel het leukste zeg ik vlak voor vertrek en nog niet wetende wat gaat komen. In de groepsapp is het al enorm gezellig in elk geval. Vannacht komt Larsen Throns bij mij om met mij naar Zweden te vertrekken, hij moet nog even werken tot in de avond en het kost hem twee uur hierheen te rijden. De volgende ochtend kunnen we inpakken en rijden we naar Kiel om met de Stena Line de volgende dag in Göteborg aan te komen.

2 Mei Vertrek en aankomst Kiel!
Mooi op tijd, half tien vertrokken en 14:00 aankomst. Larsen, mijn vismaat was scherp in de auto wat het rijden een stuk makkelijker maakt. Eenmaal voor de boot bleken er nog veel meer Nederlanders naar Zweden te gaan want we konden tot 17 uur handen schudden en bijkletsen met mede vissers en de Stena Line staat vol met visboten met Nederlandse kentekens. We gaan straks even naar het restaurant om te kijken of we mee mogen doen met het buffet en we gaan even een flesje Whiskey scoren. Uiteraard nemen we er nog eentje in de bar straks. De reis verloopt spoedig en op het dek drinken we een biertje met de vrouwen van Pascal en Dennis die met de kinderen ook op pad zijn naar Zweden. De mannen zaten al een week in Karlskrona en nu gaan ze familievakantie houden bij sportfishing Dalsland van Andy van Assema.

3 Mei Aankomst bij Edsleskogs Wärdshus van Johan Postma.
Meteen spullen uitgepakt en binnen drie kwartier vertrekken we ook alweer om achter Evert aan te rijden naar viswater!! Binnen die drie kwartier krijgen we een rondleiding en een knuffel van Johan en zien we een echte eland hangen zonder jasje. Die is een paar dagen ervoor aangereden op de snelweg. Volgens de regelgeving van Zweden is het dier dan eigendom van de eigenaar van de grond waar het dier sterft. Als deze hem niet wil mag de opzichter hem schenken aan een ander en Johan wilde deze heel graag hebben. Ze hebben die nacht met wat vissers deze op de trekker geladen en ontdaan van zijn huid en ingewanden. Nu moest hij nog een paar dagen besterven.

Het is behoorlijk wennen het vissen in Zweden maar we hebben drie vissen in de boot. Tegen 19 uur gaat het lampje uit bij ons en gaan we naar de trailerhelling want om 21 uur gaan we eten. Als mijn boot er uit is komen de anderen ook en rijden we in colonne naar Edsleskogs Wärdshus van Johan Postma om een heerlijk diner te nuttigen. Daarna steek ik samen met Jeroen een vuurtje aan en genieten we van een pijp en een sigaar en een goed glas whiskey en kletsen we wat over familie en het gezin want die tellen wel degelijk mee voor een roofvisser!!!. Evert heeft inmiddels een snoek van 1,11 binnen de boot op de busterjerk. Na een evaluatie gaan we slapen en morgen gaan we weer op tijd weg. 06:00 staat het ontbijt klaar.

4 Mei De eerste echte visdag.
Om 05:45 de wekker gezet 06:00 ontbijten en een half uur later rijden we alweer! Een ander deel van het grote meer Vanern gaan we op en we kammen de kanten uit. Resultaat, 4 vissen. Tussendoor drinken we wat koffie uit de door Johan gevulde Thermosflessen. Top service is dat weer, maar tegen half zes houden we het voor gezien en gaan we van het water en tanken we de boel even af om morgen weer vol aan het water te verschijnen. Nu zit ik met een lekker biertje in het restaurant gedeelte even na te deinen en te genieten want het is en blijft een prachtig land hier! Vanavond bij het eten zullen we nieuwe plannen gaan smeden en zien waar we op gaan stuiten want de meter moet nog in de boot!

5 Mei We hebben een taaie maar prachtige dag.
Het is varen door een mijnenveld zoveel stenen en rotsen zijn er maar wat bizar om te varen in een landschap wat werkelijk onberoerd lijkt. Roofvogels, herten en elanden zie je hier en je bent een vreemde eend in de bijt met je boot.. En dan ineens staat er zomaar een huisje. Ongelooflijk mooi je laat het vissen bijna voor wat het geweest is op dat moment… Bij aankomst krijg ik mijn biertje weer van Johan en eten we een heerlijke maaltijd. De avond zitten we gezellig met zen allen een biertje drinken en om 20:00 houden we met zen allen een stilte om de slachtoffers te herdenken van de 2e wereldoorlog.

6 mei Regen…
Veel regen, kou en wind maar vangen als een malle!! We liggen om 09:00 op het water en driften een baai af, meerdere malen zelfs en we vangen 13 snoeken. Hebben een dubbele vangst en we missen maar liefst 11 vissen!!! Ze gaan er vol voor en we vangen alles op busterjerks dit keer. Bij meerdere aanbeten lijkt het of de hengel onder stroom staat zo knallen ze er op!! Zelfs eentje die vol met buster en al het water uit vliegt, bizar maar we hebben lol. In de avond rijden we even naar Andy van Assema van Spostfishing Dalsland en zitten we aan tafel met een hele club vissers en het is er nog lang gezellig. Als de achterwand van de koelkast in zicht komt vertrekken we maar en bedank ik Andy voor de nieuwe onthaaktang want de oude is verzopen… Op het menu van de avond staat Elandvlees welke gesneden is door Larsen, hij is chef kok en weet dus hoe het werkt in een keuken.

7 Mei Ook weer niet al te mooi weer.
Een aantal besluiten te vertrekken naar Noorwegen, een reis van 4,5 uur blijkt achteraf als ze de file gehad hebben. Ze vangen er wel donders goed vis en wij in Zweden moeten wel weer alle zeilen bijzetten voor een vis. Desalniettemin een aardige dag en uiteindelijk vangen we wederom beide een vis!!! Bij een polletje riet zeg ik nog tegen Larsen dat daar een snoek moet liggen en warempel hij vangt er ook nog eentje, ze heeft nog verteerd eten in der muil en ze stinkt als een malle!!! . Een stuk verder gooi ik in samen met Larsen de aasjes weer in het water en op het moment dat ons kunstaas elkaar kruist zie ik een megavis zich omdraaien en weer vertrekken. Ze doen dit helaas wel vaker…

Aan het einde van de dag houden we het voor gezien en gaan we weer naar Johan. Stefan Truman Trumpsted komt vanavond nog even langs, Evert en ik hebben nog en afspraak staan met hem en hij rijd vanaf Stockholm even naar Johan, een kleine 600 kilometer… Voor een paar uur rijden draaien ze daar de hand niet om. Gesprek verloopt goed ik ben nu officieel ook de kleurenontwikkelaar voor StrikePro Europa, een hele eer kan ik jullie verzekeren en we hebben het gevierd met een beste borrel!!

8 Mei
We besluiten te gaan vissen achter bij Johan op het water, een groot meer waar via de kant getrailerd moet worden. Na wat draai en stuntwerk ligt ze er in en kunnen we vissen. Een prachtige baai bereiken we nadat we door een tunnel gevaren en zijn maar we vangen er uiteindelijk maar 1 vis. Ongelooflijk want dit is een baai waar meerdere meters al met vissers op de foto mochten maar met ons willen ze dat niet. We besluiten verder te gaan en als we door een smalle zeer ondiepe strook de nieuwe baai bereiken hebben we behoorlijk wat actie. Het water is zo helder dat je de snoeken van veraf achter je kunstaas ziet zwemmen. Ze volgen het aas vele meters en af en toe gaan ze er als een raket op af, we hebben de grootste schik in elk geval en met beide weer meerdere vissen te hebben gevangen is de conclusie dat we nog geen dag niks gevangen hebben en das best knap.

9 Mei
We krijgen een appje van Andy en Pascal met de vraag of we bij hun even komen vissen, nou graag zelfs!!! In de morgen rijden we heen en na handen schudden drinken we een bakkie in de hengelsportwinkel van Andy. Eenmaal op het water zoeken we de onderwatereilanden op. Overigens is dat levensgevaarlijk want die rotsen zitten krap onder de waterspiegel. We moeten de navionics goed in de gaten houden als we gaan varen want naders ben je alles kwijt en omslaan met watertemperatuur van 8/9 graden is geen lolletje en levensgevaarlijk. We vangen weer vis samen dus we hebben de gehele vakantie niet geblankt. Een medevisser staat net een forel af te drillen die hij op de kleine buster had gevangen en we scheppen hem even voor hem. We drinken een bakkie op het water en eten een broodje met de drie boten aan elkaar, met de MotorGuide X5i houdt ik nota bene drie boten gewoon op koers! Ergens in ons achterhoofd weten we dat dit de laatste visdag is in Zweden want morgen vertrekken we weer naar Nederland… We moeten echter op tijd bij Johan weer zijn want in de avond hebben we een lopend buffet in Edsleskog. De Eland van eerder in dit verslag is gerookt en in delen ligt ze op de tafel.

10 Mei De dag van vertrek…
We pakken de spullen in en de auto komt weer vol met troep. We krijgen nog een lunch aangeboden en nadat we het officiële gedeelte afgesloten hebben bij Johan krijgen we allemaal een knuffel en vertrekken we naar Göteborg. Op de boot nemen we het Buffet van 18:00 uur en wat er daarna allemaal gebeurd op de boot onthoud ik jullie maar want dat moet alleen op de boot blijven.. Het is in elk geval tot half drie in de nacht een groot feest op de boot!!!

Bij deze wil ik Evert Oostdam – PML Travel bedanken voor een onvergetelijke visreis in Zweden.
Ook Johan Postma van – Edsleskogs Wärdshus en Andy van Assema – Sportfishing Dalsland voor de goede service.

Vriendelijke groet,

Der van der Molen

Op jacht naar de Zilveren pijl….

genieten aan de zeeuwse kust — **Genieten aan de Zeeuwse kust.**

Het is zondag 18 Mei 2014 wanneer deze jongen heeft afgesproken om samen met Dave en Diana een dagje met de Hobie Outback kajak te gaan vissen aan de Zeeuwse kust. Met deze keer als target vissen geep en platvis en niet de fameuze zeebaars die er nog niet echt “dik” lijkt te zitten. Misschien komt het door de enigszins lage water temperatuur al zal die ondertussen na dat schitterende weer van afgelopen weekend wel wat zijn gestegen.

Tekst en foto’s: Daniel vd Post

Het zou ook zomaar de gevolgen kunnen zijn van de enorme commerciële vis druk van afgelopen jaren maar afijn we dwalen af. Geep en platvis daar ging het om deze dag, nou is het misschien een wat vreemde combinatie daar je de ene soort aan de oppervlakte vangt en de andere op de bodem. Het bleek in de praktijk dan ook lastig om een stek te vinden waar we beide soorten goed konden belagen. Voor de geep hadden we de stroomnaadjes nodig en enigszins wat helderder water wat al lastig genoeg was om te vinden daar we rond springtij zaten en er dusdanig veel stroming stond dat het wel een modderpoel leek af en toe. Op de ondiepere gedeelten bleek het water qua helderheid er een stuk beter uit te zien voor de geep maar daar vingen we dan weer geen platvis. Zucht..het valt niet mee om de perfecte spot te vinden. Volgende keer toch maar op één type visserij richten in plaats van twee halve pogingen. ( weer wat geleerd…)

Ondanks deze worsteling om de ultieme stek te vinden was het een zeer geslaagde dag wat dan voornamelijk kwam door het uitstekende gezelschap waar ik me in verkeerde en het fantastische weer , volle bak zon en vrijwel geen wind zijn dan toch dagen die redelijk zeldzaam zijn aan de Nederlandse kust. Qua vangsten werd het dus geen top dag al vingen we uiteindelijk alle drie ons visje gedurende deze sessie.

Het vissen op geep ( Balone balone) vanuit de kajak is een bijzonder leuk spelletje zeker als je gebruik maakt van lichte spin of in ons geval drop shot hengels. Daar we voor anker liggen te vissen hoeven we niet te werpen maar kunnen we onze dobbers rustig met de stroming mee laten driften tot aan een stroomnaadje of ander gewenst punt om hem dan langzaam met tikjes weer terug naar binnen te vissen of hem gewoon in de stroming te laten “hangen”. Doordat we deze techniek gebruiken kunnen we dus zeer licht vissen waarbij je moet denken aan hengels met een werp gewicht van rond de 15 gram ( bijvoorbeeld de Sportex opal dropshot 9-18 gram). Als onderlijn montage gebruikten we een klein zoetwater dobbertje ( forel dobber) met daaronder een stuk fluor carbon 0.17 mm van ongeveer anderhalve meter met op het einde een klein haakje zoals bijvoorbeeld een Gamakatsu LS-5213N maat 6 of 8.

Als aas gebruikten we vandaag reepjes vis van een forel maar dit kan ook met een stukje huid van makreel, zalm, of geep zolang het maar een dun stukje huid is en liefst een beetje glimmend is het goed. Dit reepje vis van ongeveer een 5 a 10 cm lang imiteert eigenlijk de prooivis waar de geep op jaagt het is wel erg belangrijk dat het een dun reepje is zodat het ook enigszins een zwem beweging heeft wanneer je het binnen vist of in de stroming laat dwarrelen. Voldoe je aan deze criteria en de geep is aanwezig dan duurt het meestal niet lang voordat je zo een zilveren pijl aan de haak slaat.

Vooral aan licht materiaal is het super om deze vis soort te vangen daar ze enorm snel zijn en om de haverklap uit het water springen om zich van de haak te doen. Terug naar onze visdag…Die was dus niet wild doordat we ook op de bodem wilden vissen voor o.a. schar en dus ook ons kostbare pieren wilde opvissen. Uiteindelijk hebben we met drie kajaks naast elkaar liggend op 1 anker de middag doorgebracht wat overigens bijzonder gezellig was maar niet echt veel vis naar boven bracht.

**Drie kajaks, 1 anker = gezelligheid!**

Een paar dagen later ben ik samen met Dave een ochtend wezen vissen op de Oosterschelde met alleen de geep als target en dat ging eigenlijk een stuk beter. Al hadden we daar net zoals aan de kust wel de nodige concurrentie van een zeehond…die ons beide keren vis les gaf…

Op het moment van schrijven zit de geep volop aan de kust en Oosterschelde en is dit dé tijd om deze prachtige vis te belagen.

Op naar het volgende avontuur…..

Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl

Het vissen met de fireball deel 2

De Fireball kan op bepaalde momenten dus erg goed werken, maar hoe presenteer je nu zo’n Fireball met dode aasvis? Natuurlijk moet je presentatie wel tot in de puntjes kloppen om juist die vis eruit te pikken welke het meest achterdochtig is, want meestal zijn het juist de grotere dames die kritisch kijken naar het aangeboden aas.

Door Willem Zijlstra

Wij vissen met een aasvisje op de fireball op verschillende manieren. Je kunt er mee verticalen, maar je kunt er ook gewoon traag mee slepen met behulp van je elektromotor. Wanneer je de juiste snelheid aanhoudt en het materiaal goed op elkaar is afgestemd, is het een kwestie van tijd wanneer de aanbeet gaat plaatsvinden.

Zorg voor de goede snelheid als je met de elektromotor gaat slepen. Dit kun je zien aan de lijn; wanneer deze in een hoek van 90 graden onder je hengeltop staat terwijl je voortbeweegt, zal het visje op een juiste manier door het water gaan. Staat je lijn onder een grotere hoek en kom je bijna niet bij de bodem, dan vaar je te hard of het materiaal waar je mee vist is te zwaar.

We vissen meestal vlak tegen de bodem. Terwijl je nog stil ligt laat je je fireball met visje zakken, daarna draai je een halve slag aan je molen en de aasvis zal zich nu zo rond de 10 cm boven de bodem bevinden. Begin nu langzaam met varen en anticipeer op het eventuele verloop van de bodem. Wat je ook zult moeten doen is regelmatig controleren of de extra dreg die je geplaatst hebt, geen vuil heeft gehaakt.

Wanneer een aanbeet volgt is dat te voelen, maar ook vaak te zien aan je hengeltop. Vaak zie je een korte tik op de top en je lijn naar links of rechts schieten. Wat je nu moet doen is even wachten, maximaal een seconde of vijf en dan aanslaan. Die vijf seconden lijken vaak vijf minuten te duren, maar doe je het niet dan heb je kans dat je na de aanbeet het visje gelijk weer uit de bek van de snoek of snoekbaars trekt. Te lang wachten is geen optie omdat dan de kans bestaat dat het visje doorgeslikt wordt met alle gevolgen van dien.

Op deze manier vissend zul je op sommige dressuurwateren versteld staan hoeveel snoek en snoekbaars er tóch over de streep gaat!

**Waar het kunstaas niet wilde, tóch weer succes met de Fireball!**

Veel succes! Willem Zijlstra

Voor deel 1, klik hier.

Voor meer informatie over fireballs, klik hier.