Met nog ruim tweeënhalve maand te gaan zijn er inmiddels meer dan 70 deelnemende partijen geregistreerd voor deelname aan de Hengelsport Outdoor Fair 2013. Ondertussen wordt er door de organisatie druk gewerkt aan een attractief randprogramma. Daarin veel ruimte voor demonstraties en voorlichting, niet alleen door de commerciële partijen en hun coryfeeën, maar ook specialistenverengingen als de KSN, SNB en VNV zijn voltallig aanwezig om te laten zien wat hun leden in huis hebben.
Ook HSV Groot Rotterdam is als één van de grootste en actiefste hengelsportverenigingen van ons land aanwezig met hun afdelingen ‘roofvissen’ en ‘vliegvissen’. Zij brengen een zeer interessant programma dat wordt verzorgd door hun specialisten. De bezoeker mag o.a. rekenen op leerzame clinics in vliegbinden, streetfishing en jerkbaits bouwen. In samenwerking met de Vereniging Nederlandse Vliegvissers zal HSV Groot Rotterdam tevens een doorlopend instructief programma verzorgen op de aanpalende castingbaan.
We hebben eindelijk weer internet, dus weer een verhaaltje van ons.
Jouke Timmer, zijn vrouw Dinie, Linda en ik (Raffie Cordes) zijn nog steeds in het mooie Zweden. We zijn op tour door dit geweldige land om onze nieuwe accommodaties te bekijken en 1 of 2 dagen kort te vissen. Het doel hiervan is om te weten wat je de sportvissers kan aanbieden, als wij een visreis aanbieden, willen we er ook zelf eerst geweest zijn, zodat we weten waar we over spreken en kennen we de mensen met wie onze gasten te maken krijgen.
Vandaag was onze laatste dag bij Dromstuga en Sjosunda, 2 accommodaties die op maar 50m van elkaar liggen, direkt op steenworpafstand vh grootste snoekbaarsmeer van Zweden. Gisteravond zijn we wezen vissen van 18:00 tot 23:30, dat is het voordeel dat het hier erg lang licht blijft, we hebben wat leuke snoekbaars en snoek gevangen, geen spectaculaire vangsten, maar het weer is ook erg veranderlijk. Het weer is op dit moment erg onstabiel, zo is het 25 graden en verbrand je levend in de zon en 5 minuten later waait het en regent het, maandag was het storm, gisteren windstil en vandaag is de wind uit 4 verschillende hoeken gekomen.
Vandaag hebben we gevist met onze visgids Lars, van 11:00 tot 16:00, niet de beste tijd om te vissen. We hebben gevist op snoek, baars en snoekbaars, Linda ving 3 mooie snoeken en de andere groep NL-ers ving 18 snoekbaarzen waarvan de grootste 81cm is, want uiteraard zwemt deze weer. We zijn aan het trollen geweest met de Svartzonker pluggen, zijn druk geweest met verticalen (14 en 21 gram) met daarop de Sebile shads en de Powerbait Ripple Minnow 5” en hebben met aas gevist, dus zijn druk aan de bak geweest.
We hebben gevist met de Michtell Mag pro Lite met daarop de Spiderwaire Ultracast 14/00 en als hengel de Abu Garcia Rocksweeper en de Berkley Skeletor, topstokjes voor Zweden, als reel hebben we de Abu Garcia Revo serie.
We zijn weer lekker verbrand, zijn dus flink rood en zijn nu begonnen met inpakken, morgen gaan we naar Flottarvillan een Top accommodatie en geweldige visgronden ! Dit was de stek waar Marco Kraal 2 weken gelden 122 snoekbaarzen op 1 dag ving.
We hebben nog steeds prachtig weer in Zweden, zo tussen de 16 en 20 graden en weinig wind. Gisteren waren we de hele dag bij Angra Fiskecamp een Nederlanders die gek is op vliegvissen en daar een uniek eigen water heeft.
Buitenom het vliegvissen is Marco ook actief in wildsafari en dan bedoelen we bevers, elanden en beren in het wild spotten. Marco heeft ons alles laten zien en we hebben de verschillende meren bezocht, waar toevallig ook een groep Nederlanders vd Vereniging Nederlandse Vliegvissers, daar ving 1 persoon op 1 dag 50 vlagzalmen !! Maar wat een prachtig gebied !!
Er is goed gevangen door Marco Kraal op de locaties van Cordes Travel
Het mooie is dat wij op dit moment echt alleen “maagdelijke” visgronden in ons programma opnemen waar geen visdruk of overbevissing is, ook Marco heeft dit nu zelf ondervonden.
Jouke Timmer komt maandag aan en dan ook wij deze maagdelijke visgronden bevissen en kijken of we ook zoveel vis mogen vangen, uiteraard allemaal Catch and Release.
Deze omgeving is perfect voor die groepen die niet lang willen reizen, men vliegt direkt vanaf Amsterdam met de KLM naar Stockholm (+/- 125 euro retour) en vanaf daar met een huurauto 2.5 uur rijden en men kan vissen, in de ochtend in Nederland en in de avond in Zweden!
Morgen dus hopelijk foto’s met vis, maar bij deze nog wat prachtige vliegviswateren waar men vist op snoek, bruine en regenboogforel en vlagzalm.
Jan Schreiner is heel belangrijk voor de snoekvisserij geweest en we zullen hem nog vaak tegenkomen.
De periode 1940 – 1950. In 1940 komt ook de eerste druk van het zeer populaire, er kwamen 8 drukken van, boek “Beet!” van C.H. Geudeker uit. Maar op snoekgebied brengt het ons weinig nieuws, het vissen met een levend aasvisje is ook in dit boek de enige manier om snoek te vangen.
Tekst en foto’s: Jan Eggers
De invoering van Het Pachtbesluit 1941 was slecht voor de sportvissers en er kwamen steeds nieuwe verslechtering bij in de oorlog.
Natuurlijk werd er in de oorlogsjaren gesnoekt en werd de verhouding sport en beroep er niet beter op door het omstreden Pachtbesluit Visrecht 1941 dat door de Duitse bezetters ingevoerd werd. Dit besluit ging vooral over de hoogte van de pachtprijs en had meer voordelen voor de beroepsvissers dan voor de sportvissers. Een bijkomend voordeel voor de sport was dat ze inzagen dat ze zich beter moesten organiseren en dat het ledenaantal van zowel AHB als CNHV in deze periode snel groeide. In het februari nummer van De Nederlandsche Hengelsport staat niet alleen het Besluit van de Secretaris Generaal van de Departementen van Landbouw en Visserij en van Justitie tot regeling van de verpachting en de pachtprijzen van visrechten maar ook een interessant artikel over het hengelen met kunstaas.
Veel van deze geboden zijn nog goed te gebruiken.
We lezen dan over het vissen met lepels en dit wordt “lepelen” genoemd, ook al sleept men deze lepel 20 tot 30 meter achter de boot. Het vissen met de Marionet-swimmer krijgt de naam “swimmeren” en dan is er ook nog het spinnen dat niet zo populair is vanwege de kostbare, vooral Amerikaanse, uitrusting. Maar als je deze artikelen goed leest, merk je dat het vertrouwen in dit kunstaas toch lang zo groot niet was als dat in een aasvis.
Vooral deze Heintz Blinkers waren populair om mee te “lepelen”.
We kunnen rustig stellen dat het overgrote deel van de snoekvissers nog precies zo viste als in het begin van deze eeuw en dat slechts enkele trendsetters met een iets dikkere portemonnee het met kunstaas probeerden. Ik schreef het net al, het was verheugend te zien dat de georganiseerde hengelsport tegen de verdrukking en onderdrukkers in groeide. Zo verdubbelde de oplage van De Nederlandsche Hengelsport zich in de oorlogsjaren van 13.000 naar 26.000 en dat was een goede zaak. Steeds meer clubs sloten zich aan bij de AHB en ze konden dan meteen hun verenigingsnieuws kwijt in het bondsblad. Veel verenigingen organiseerden ook snoekwedstrijden en ik ben bepaald niet geïmponeerd door de resultaten die ik zeer mager vond. Misschien is het wel zo dat er toen door sport en beroep teveel snoek geoogst werd, want destijds werd elke snoek de kop ingeslagen en meegenomen voor de pot.
DE eerste praktijk mening over nylon.
Het normale leven na de oorlog begint langzaam .
Na de oorlog zag je langzamerhand het normale hengelsportgebeuren weer op gang komen. In De Ned. Hengelsport van november 194 kwam ik dan de eerste praktijkervaring over het vissen met nylon tegen. Naast de naam nylon kwam je als alternatief de naam “synthetisch silk” tegen. Er kwam weer advertenties van hengelsportzaken en kleine advertenties van sportvissers die hun goede laarzen wel wilden ruilen voor een spinhengel met molen en… er kwamen weer boeken over onze hobby en in het bijzonder de eerste specifieke snoekboeken. De schrijver van “De kunst van het “snoeken” was niet minder dan de nu meest bekende hengelsportauteur, Jan Schreiner. Omdat ik beroepsmatig, we hadden jarenlang de briefwisseling “Van Jan… aan Jan” in Voor en door DE VISSER, veel contact met Jan Schreiner gehad heb, weet ik dat hij tijdens een onderduikperiode de basis van dit boek en een andere klassieker, “De Polder in!” gelegd heeft. Hoewel het papier niet al te goed is, is dit 160 pagina’s tellende boekje qua inhoud van zeer goede kwaliteit.
De 3 belangrijkste boeken van Jan Schreiner uit het begin.
Alle op dat moment bekend zijnde informatie over het materiaal en de technieken om mee te snoeken komt aan bod. Ook de levenswijze van de snoek en zijn leefgebied krijgen ruim aandacht. Konden we in eerdere visboeken lezen dat men de molens en reels onder de verzamelnaam ‘de rol’ rubriceerden, in dit boek vinden we ze in het hoofdstuk “De haspel”. En laten we tegenwoordig niet mopperen over Engelse namen, in 1947 had men het ook al over: back lash, stationairy drums, multyplicators, refined nylonsteel en wobblers.
Het eerste specifieke snoekboekje van Nederland.
Wat ik vooral apprecieer in dit boekje, en ook in de meeste andere boeken van Jan Schreiner, is dat hij je deelgenoot maakt van het plezier dat hij al snoekend beleeft. Hij laat je de praktijk zien en voelen en het wordt nooit een saaie technische opsomming van materialen en technieken. Voor het eerst legt een vissende schrijver nu uit dat roofvissen de trillingen van het kunstaas met de zijlijn kunnen waarnemen en dat zelfs een blinde snoek de spinner kan pakken. De voorkeur van Jan Schreiner voor relatief licht materiaal om grote vissen te vangen, zien we reeds in dit allereerste snoekboek en dat is later nooit meer anders geworden.
De Hengelsportwereld, een prima blad om de naoorlogse ontwikkeling van de hengelsport goed te volgen.
Jan Schreiner schreef op het einde van de veertiger jaren niet alleen over snoekvissen in genoemde boeken, hij was ook de hoofdredacteur van “ het eerste Nederlandse onafhankelijke tijdschrift gewijd aan de sportvisserij” dat de naam “De Hengelsportwereld” droeg. Het eerste nummer kwam uit in juni 1947 en daarin vinden we een boekbespreking van het eerste boekje dat specifiek aan het snoeken is gewijd, te weten “ Het Snoekhengelen” door W. de Jong. Vreemd genoeg schrijven alle samenstellers van lijsten met visboeken dat dit boekje in 1950 uitgegeven is, maar dat klopt dus niet. We lezen geen woord over het snoeken met kunstaas en alleen het snoeken met het aasvisje wordt uit de doeken gedaan. Op het einde van dit slechts 32 pagina’s tellende boekje vinden we “De TIEN GEBODEN van den snoeker” en daar zitten ook nu nog goede praktijktips bij. Als je beide snoekboeken uit die tijd met elkaar vergelijkt, zie je werkelijk een snoekwereld van verschil.
Ik geloof dat dit de etalage van de hengelsportzaak van ome Ko van Hoorn is bij een heropening of zoiets, wie het weet, mag het me melden.
Naarmate we dichter naar de vijftiger jaren toe gaan, zien we meer en meer advertenties met spullen voor de snoekvissers in de bladen verschijnen. Daarbij komen we namen tegen van hengelsportzaken die deels nu nog bestaan. Graag wat namen? Dat kan en hier komen ze: Jos Peeters, Titus Blom, J. Lahr & Zn, Fa. A.P.a. Sciarone, Fa. S. Weinberg, De Pelikaan en… Nelis Vogel uit de 2e Tuindwarsstraat 8 in Amsterdam. Laatstgenoemde zaak in de Jordaan zou zich later ontwikkelen als de bekende groothandel Albatros Hengelsport. Trouwens, ome Ko van Hoorn uit de 1ste Jan Steenstraat 91 in Amsterdam adverteerde toen ook al met goede spullen voor de snoekvissers en levendige snoekvisjes.
Floppy en Spicky, vangend Frans kunstaas van net na de oorlog.
Kanjers en kosten
Er is waarschijnlijk niets dat snoekvissers liever zien dan foto’s van grote snoeken. Ik heb eens een niet-vissende receptioniste van een bungalowpark waar veel snoekvissers komen daarover horen zeggen: “Al die snoekvissers zijn dol op snoekenporno. Als je ze een album met foto’s van grote snoeken laat zien, zie je hun ogen groter worden en heb je geen kind meer aan ze en kopen ze meteen de sportvisakte en vergunning.”
De Spicky was van steviger materiaal dan de rubberen Floppy.
Vandaar ook dat met de komst van de commerciële visbladen het aantal foto’s van kanjersnoeken toeneemt. Om het inzenden van foto’s van grote snoeken te bevorderen, organiseerde het hengelsportblad “De Hengelsportwereld” een wedstrijd wie de grootste snoek van het seizoen zou vangen. Wie in de periode 1 december 1947 tot 15 maart 1948 de zwaarste, dus nu eens niet de langste, snoek ving, werd uitgeroepen tot “De Snoekkampioen 1948” en kreeg de prijs van 10 hele guldens. Dit geldbedrag werd gewonnen door sportvisser L.J. Veth uit Amsterdam die op 14 februari 1948 in de Spiegelplas een snoek van 23 pond aan een flinke voorn ving. De 2e plaats was voor de 20 ponder van K. Rinsma uit Leeuwarden.
De eerste Rapala pluggen kwamen ook op de markt.
Dat snuffelen in die oude visbladen levert naast grote snoeken nog meer interessante zaken op snoekgebied op. Iedere verzamelaar van hengelsportboeken gaat er van uit dat het eerste boek van Jan Schreiner, het eerder genoemde “De kunst van het snoeken” in 1947 verschenen is. Niet zo verwonderlijk als je op pagina 153 onder het laatste hoofdstuk Juni 1947 ziet staan. De waarheid is echter dat dit mooie Hollandse snoekboek, waarop men in juli 1947 voor het bedrag van Fl. 2,25 voor een gebonden exemplaar en Fl. 1,75 voor een gebrocheerde uitvoering, kon intekenen, pas in 1948 is verschenen. Zo schrijft uitgever Fa. A.J. Bronswijk in oktober 1947 dat de verschijningsdatum van dit boek door stagnatie in de papierlevering en bij het binden niet onbelangrijk werd verlaat. In januari 1948 wordt gemeld dat de afwerking nog steeds ernstige vertraging ondervindt maar in juni 1948 komt het dan eindelijk uit. De kosten bedragen nu Fl. 2.75 en Fl. 2,25. Carel Vorstelman schrijft in zijn recensie in oktober 1948 dat: “Het een boek naar zijn hart is, met grote liefde voor de natuur en een behoorlijke kennis van zaken geschreven. Al met al een boek dat elke sportvisser graag zal willen bezitten.”
Enkele van de eerste kaal gekloven pluggen
Ruim 60 jaren later is de schrijver van dit artikel het nog steeds volkomen met hem eens. Dat ik nu al wat extra aandacht aan de boeken en artikelen van Jan Schreiner besteed, komt omdat ik hem de geestelijke vader vind van de moderne snoekvisserij in Nederland. Zowel op het gebied van de ontwikkeling van het vissen met kunstaas als enige jaren later zijn niet aflatende pleidooi om de snoek goed te behandelen en terug te zetten. Ik vind dat we hem daar als snoekvissers van deze nieuwe eeuw zeer dankbaar voor moeten zijn.
Op het einde van de 40er jaren wilde de regering de prijs van de z.g. Kleine Visakte, die men nodig had als men wilde snoeken, verhogen van Fl. 1,00 naar Fl. 2,00 per jaar en de AHB en het CNHV protesteerden daar fel tegen. Doch net als nu trok de Tweede Kamer zich daar weinig van aan en met een grote meerderheid werd deze verhoging aangenomen. Vanaf 1 januari 1950 bedroeg de prijs voor een Kleine Visakte 2 gulden en de prijs van een Hengelakte ging van 50 naar 100 cent.
Naast de vrij bekende Tamson molen was er ook een minder bekende Tamson reel waarmee men met levend aas viste.
Een Tamson molen, echt Nederlands fabricaat, kostte toen Fl. 29.50 en de Zwitserse Record, Staro, Fix en Metro molens waren vanaf Fl. 25,- verkrijgbaar. Een automatische hakenlichter en beksperder, onmisbaar voor iedere snoeker, had men voor 50 cent. De B & R Duro spinners met gevederde haak kostten destijds 70 cent per stuk.
Prijsuitreiking na een snoekwedstrijd, toen vond men ook in Nederland het vastpakken in de oogkassen heel normaal.
De snoekkampioen van 1949 was de Hr. Willy Peeters uit Amsterdam met een snoek van 33 pond en 1 ons, of 16,6 kilo en een lengte van 121 cm. Deze op de foto ook zeer imposante snoek werd gevangen op 4 november 1948 in de Wieringermeer aan een kleine voorn en met een bamboe werphengel met 0,30 mm nylon op de molen.
Laten we daarmee de 40er jaren afsluiten en in een volgende aflevering eens gaan kijken hoe de snoekvisserij zich in de tweede helft van de 20ste eeuw verder ontwikkelde. Het leuke daarvan vind ik dat ik die ontwikkelingen met eigen ogen heb gezien heb. Ik heb zelf zeer bewust meegemaakt hoe niet alleen de technieken van het snoeken maar nog meer de mentaliteit van de snoekvissers t.a.v. het doden en meenemen van snoek in positieve zin veranderde. Daarover meer in het vervolg.
Eindelijk hebben we weer internet en kunnen we jullie berichten. Dinsdag zijn we dan eindelijk aangekomen in Göteborg Zweden, met 1,5 uur vertraging helaas. Dan nog lang wachten voor we vd boot kunnen, dus kortom veel vertraging.
Om 12:00 hadden we afspraak met visgids Sassi, hij liet ons de verschillende huisjes zien, wat een prachtig gebied is dit ! Ideaal voor de vissers die met de auto willen reizen, je rijdt naar Kiel in Duitsland, neemt daar de overtocht naar Götenborg en daarna is het 1,5 uur rijden en je bent bij de accommodatie. Na een korte tour langs de huisjes, die er allemaal top uitzien, gezellig ingericht en van alle gemakken voorzien, zijn we door gereden naar Rattvik. Na een rit van 6.5 uur kwamen we om 22:00 aan in het hotel, daar het geen seizoen is voor de toeristen, waren we de enigste in het hotel, dus was wel leuk.
Schitterende locaties!Met maagdelijk viswater.
Gisteren hadden we dan een vergadering met de afdeling toerisme in deze omgeving en de 2 visgidsen. De heren vertelde mij dat zij met 5 andere sportvissers de enige zijn die de wateren hier bevissen, geen toerisme, geen visdruk, geen meren vol met sportvissers, maar wel maagdelijke visgronden, dikke snoek en baars en volop vis te vangen. De Zweden zelf vissen niet op de grote snoeken, dat vinden ze niet leuke en smaken niet, want sommige Zweden eten graag een snoek. Kortom de visserij zou hier geweldige moeten zijn, dat bevestigde de foto’s wel en de vangst van een dikke snoek die 17.5 kg woog!! Dan zijn dus echte monstersnoeken.
Na een lekkere lunch en een bezoek aan verschillende hotels en accommodaties, kregen we een korte boottour over het meer, geweldig viswater dat is duidelijk ! Dus ook hier zullen we in de toekomst gaan samenwerken met deze mensen om ook hier meer sportvissers te kunnen laten genieten van deze geweldige visgronden.
Toen was het tijd om naar Marco te gaan, Marco is een Nederlander die zeer fanatiek vliegvisser is en een eigen fishcamp heeft opgezet in Zweden, hij heeft hier een eigen meer wat vol zit met bruine forel, regenboogforel en vlagzalm! Er is hier nu een groep Nederlanders, waarvan 1 vissers 50 vlagzalmen op 1 dag heeft gevangen. Ook wordt er volop op snoek gevist met de vlieg, dus een geweldige sport ! Ook deze accommodatie met Nederlandse vliegvis instructeur komt binnenkort in ons programma!
Tja en zo zijn we aangekomen op donderdagochtend, veel gepraat, veel gezien, maar nog niet gevist, wellicht dat we vrijdag of zaterdag de 1e keer een hengel in de hand kunnen nemen.
Oh ja, ik vergeet nog te vermelden dat Marco Kraal een geweldige tijd heeft bij Flottarvillan bij Kungsholmen, hij heeft gister wel 50 snoekbaarzen gevangen, dus heeft het goed naar zijn zin.
Zodra we weer internet hebben, melden we ons weer hier op Roofvisweb.
Vanaf vrijdag 14 juni zal het nieuwste nummer van het verenigingsblad “Snoekerijen” van de Snoekstudiegroep weer bij haar leden in de bus vallen. Nummer 114 is wederom flink op de schop gegaan. De eerdere overstap naar een nieuwe vormgever bracht ons helaas niet wat we ervan verwacht hadden. Daarom is de SNB nu nogmaals geswitcht en met succes mogen we wel zeggen. Met trots presenteren wij de vernieuwde versie van ons blad. En…. Vernieuwen is goed, maar nu blijft het weer een tijdje zoals het vanaf nummer 114 zal zijn.
Een aantal rubrieken in het blad heeft een vast stramien gekregen en is daarmee dus goed herkenbaar. Tevens is zowel de cover als de inhoud aan de huidige tijd aangepast.
In deze uitgave treft u onder andere een tweetal artikelen over het vissen op snoek in het begin van de zomer. Daarnaast een uitstapje naar Oostenrijk op forel en een interessante bijdrage over het wel of niet gebruiken van weerhaken bij het vissen op snoek. Daarnaast natuurlijk de vaste bijdragen met nieuws van het bestuur, de praktijkdagen van de SNB, weer een mooie grote snoek op de middenplaat en nog veel meer.
Als ik s’avonds nog zit bij te komen van een mooie visdag gaat de telefoon over het is Frank. We bespreken nog even de dag en hoe goed en mooi het wel niet geweest was, ondanks de vermoeidheid heb ik toch al weer zin in een nieuw avontuur en dus vraag ik Frank of hij geen zin heeft om er nog een dag op uit te gaan. Ik was nog niet uitgesproken of de vraag was al “hoe laat spreken we af?”
Het plan was om wederom de rivier op te gaan en dat is voor ons best wel even een stukje rijden. Frank moet dan nog eerst naar mij toe komen dus dat werd weer een vroegertje want half vijf bij mij betekent dat die schele al om kwart voor vier moet gaan rijden. Als Frank aan komt rijden sta ik al te wachten en heb ik mijn spullen in de bus gelegd zodat alleen Frank zijn spullen er nog bij hoeft te leggen en we gaan weer op pad. Na een klein uurtje rijden komen we aan en zoals ik al gezien had op de site van Rijkswaterstaat stroomt de rivier als een wilde. Dat is in ieder geval al een goed begin want een stilstaande rivier ben ik niet fan van. Snel de boot te water en varen naar de eerste stekken waar we ons geluk weer gingen beproeven maar daar had ik alle vertrouwen in.
Goed opletten blijft belangrijk, zeker op een iets smaller stuk rivier waar de boten vlak bij kunnen komen.
Op de eerste plekken werd de boot even op het elektronische anker gelegd zodat we beide nog even 1 extra hengel klaar konden maken zodat we konden vertikalen maar ook konden werpen. Zelf zat ik te vissen met mijn favoriete Abu Garcia Orenji en om te werpen had ik een skeletor klaar liggen, eigenlijk is die net even te hard maar omdat de rivier zo hard stroomde koos ik voor deze hengel omdat ik dan een iets zwaardere loodkop kon gebruiken. Frank zat met een eigenbouw hengel die ik heb gemaakt en met een Berkley Ripple evx 10-30 gram dit is echt een topper onder de vertikaal hengels want wat een gevoel zit daar in.
De schitterend uitziende Berkley Ripple met eindeloos gevoel, daar scoort Purefishing hoge ogen mee
Toen eenmaal alles klaar was konden we beginnen en mij shad had de bodem nog niet geraakt of ik kreeg al een aanbeet waar ik mij helemaal kapot van schrok omdat ik het nog niet verwacht had. Helaas reageerde ik niet alert en werd de aanbeet niet verzilverd. Die schele deed het beter want korte tijd later was hij aan de beurt en die hing wel, een mooie vis van tegen de 60cm verscheen aan de oppervlakte en kon onthaakt worden. Na een aantal stekken afgevist te hebben stond de teller al weer aardig in de dubbele cijfers alleen bleven de grote vissen vandaag een beetje uit, dat wil niet zeggen dat we geen mooie vissen vingen hoor want de kleinste waren zo rond de 55cm dus dat zijn gewoon keurige vissen alleen viste we op een manier waar je de echte grote kon verwachten maar helaas bleven die uit.
Heel veel van dit slag vissen.Welke natuurlijk geen straf zijn om te vangen.
De meeste vissen werden weer vertikaal gevangen op ondiep water waarbij de Berkley Flex shad zwaar favoriet was en dan in de witte variant. Het klinkt misschien cliché maar ik vis bijna alleen nog maar met shads uit het purefishing pakket omdat het assortiment op dit moment best groot is en de vangkracht enorm. Frank wil nog wel eens regelmatig wisselen en na een uur of 4 vissen ziet zijn plekje achterin de boot er dan ook als volgt uit.
Wisselen, soms werkt het en soms ook niet ook bij Frank.
Zelf heb ik niet zo erg veel met dat wisselen en vertrouw ik echt op hetgeen ik gevangen heb, als ik weet dat ik er eerder al op gevangen heb waarom zouden ze dat dan nu ineens niet doen. Ik geloof zelf meer in het veranderen van techniek zoals harder tikken of juist zachter maar ook het varen kun je mee variëren of net weer even iets dieper terug gaan als de zon wat feller wordt. Allemaal dingen waar je dus rekening mee moet houden. Zo tegen het einde van de dag begon de stroming ietsje minder te worden en liepen ook de aanbeten weer wat terug, klagen mochten we al niet meer want we stonden inmiddels alweer op een leuk aantal snoekbaarzen. Nu bleek echter dat er werpend nog wel een visje te vangen viel en dus werd er weer snel over geschakeld zodat we op deze manier nog wat vissen wisten te vangen met weer een paar mooie zestigers erbij.
Na nog een leuk aantal vissen te hebben gevangen op erg ondiep water liep de dag alweer ten einde. Voor ons is het heel simpel, we gaan er vroeg op omdat het vaak in de middag een beetje stil valt dan vissen we lekker door tot een uur of drie zodat we wel gewoon onze uren pakken en dan is het mooi geweest. We hebben dan een hoop lol gehad en onze vissen gevangen daarnaast zijn vooral de uren in de ochtend het meest interessant en daar focus ik mij dan ook op.
Helaas vandaag geen hele grote uitschieters maar hier doe ik het ook voor.
Het was weer een mooie dag en ik heb me weer super vermaakt, die spanning dat er zo een kneiter op kan duiken blijft toch altijd een mooi idee.
Tot de volgende keer,
Daan
Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen
Deze “tjoekvisjes” waren verboden in de dertiger jaren.
De jaren voor de Tweede Wereld Oorlog. Een blik in het boekje “Hengelen in de praktijk” van C.Misset uit 1930, levert op snoekgebied weinig nieuws op en we komen ook geen kunstaas tegen. Vermeldenswaardig is misschien dat men leest dat “zowel de snoekdreg als het tjoekvischje tot de verboden vischtuigen behooren. ”Dit omdat deze zijn ingericht om de vis te verwonden.
Tekst en foto’s: Jan Eggers
In het boekje “Handleiding voor den Hengelaar” van H. Slijper uit 1933 komen we alleen maar informatie over het vissen met het aasvisje en de kikker en dan vooral in de polders.
Ik ving al diverse snoeken met een kikker in hun bek.
Interessant is de opmerking dat: “het visschen met de dreg of driepuntige haak geen enkel voordeel biedt, doch wel enkele nadeelen.” De reden waarom is ook bekend. De auteur is van mening dat een fleurhaak tijdens het slikken van het aasvisje gemakkelijker, en zonder de snoek te prikken waardoor deze de aasvis los laat, naar binnen gaat dan een dreg. Gelukkig hebben we daarover nu een andere mening. De gesloten tijd voor snoek is nu van 16 Maart tot 31 Mei en op de Groote Rivieren is de hengel geaasd met visch ook nog van 1 Juni tot 31 October verboden. Het meest verwonderlijke is echter dat destijds er geen gesloten tijd vastgesteld was voor het vissen met de hengel geaasd met kunstaas in de Maas in Limburg. Of dit doelbewust gedaan was of een echte ‘maas’ in de wet was, weet ik helaas niet.
Destijds was het niet gemakkelijk de juiste snoekhengel te kiezen. Er waren o.a. eendelige bamboe hengels met een lengte van 5-6 meter
Dat in deze periode van economische malaise de gevangen snoeken een welkome aanvulling waren op het karige menu, kan men gevoeglijk aannemen. Wat bij het snuffelen in de visbladen en boeken uit de dertiger jaren ook steeds weer opvalt, is de tegenstellingen tussen sport en beroep. En als ik de discussies van de laatste jaren over het verzoek van het beroep om weer meer op schubvis te mogen vissen in ogenschouw neem, dan is er ook op dat punt nog niet veel veranderd. Men blijft elkaar nog te vaak als concurrenten zien, een opvatting waar uw schrijver een heel andere mening over heeft. Dat snoek in die tijd voor de beroepsvissers van wezenlijk belang was, wijzen de kale cijfers uit.
De grote snoeken die staan afgebeeld waren allemaal erg dood.
In de periode van 1920 tot 1936 werd er jaarlijks tussen de 400.000 tot 560.000 kilo snoek geëxporteerd, vooral naar Frankrijk, en dat zijn toch heel wat snoeken..
Kort voor de oorlog komen de eerste discussies over de vangkracht van bepaald kunstaas en in het bijzonder van de Marionet-Swimmer. Je ziet dan al dat de levend aasvissers het maar niets vinden dat je een aanbeet krijgt en meteen moet aanslaan als je met kunstaas vist. Ze missen de spanning van het ondergaan van de dobber, het nog even wachten en dan aanslaan. Ze vinden het ook maar niets dat de snoek die een kunstaasje pakt, ‘meteen hangt’. Het stomste verwijt vinden de kunstaasvissers de opmerking dat ze met kunstaas de boel leeg vissen. Immers, daarin ligt dan toch de erkenning dat kunstaas beter vangt dan levend aas? Hele pagina’s vol werden er over dit thema geschreven en ik kreeg het vermoeden dat de vissers toen meer gemotiveerd waren om een briefje naar de redactie te sturen dan momenteel het geval is. Hoewel het vissen met kunstaas nog maar in de kinderschoenen stond, zag je al een scheiding komen in de gelederen der snoekvissers: vissers met levend aas en de meer modernere kunstaasvissers.
Oud kunstaas uit de dertiger jaren dat ook voor zalm en forel gebruikt werd.
Wat zo’n Marionet-Swimmer destijds kostte? Je had ze voor snoek in 3 maten en daarvoor moest je dan respectievelijk 140, 160 en 175 centen neertellen. De vertegenwoordiging voor Nederland was in handen van de Fa. K. Snel, Prins Hendrikkade 8, Amsterdam. Juist ja, later werd deze zaak overgenomen door Jos Peeters, de vader van Henk Peeters.
Een andere bekende hengelsport zaak met een goed assortiment spullen voor de moderne snoekvisser die kort voor de Tweede Wereldoorlog met de spinhengel en kunstaas snoek wilde vangen, was de Fa. Sciarone in de Molenstraat 67 in Den Haag. Ik heb daar zo’n 25 jaar geleden nog vaak met publicist Cor van Beurden, die bij mij in de buurt kwam wonen, over gebabbeld omdat hij daar gewerkt heeft.
Hengelaar Cor van Beurden. Cor had een bekende hengelsport zaak in Den Haag en was later importeur van Abu.
Zo langzamerhand zie je de eerste foto’s van grote snoeken in de visbladen komen en ook toen deed de verkapte reclame zijn werk al. Anders kan ik niet begrijpen waarom er onder een foto van een snoek van 10 pond vermeld staat dat deze vis aan een LUXOR rol en een LUXOR hengel van 220 cm die slechts 200 gram weegt, gevangen is.
Een verzameling oude onderlijnen met enkele haak, fleur en zelf gemaakt fleur van 2 enkele haken die met zwart draad samen gebonden zijn en dreg. Veel onderlijnen werden thuis van koperdraad gemaakt.
Nog interessanter wordt het als je snoeken van 28 pond afgebeeld ziet of als vangstmelding zonder foto tegen komt. De 14 kilo snoek van M. Gloudie uit Rotterdam was slechts 110 cm lang maar wel zeer dik. Dat is ook best te begrijpen want hij werd op 1 maart vlak voor het afpaaien gevangen aan een klein voorntje. De snoek zelf smaakte goed, maar de 3250 gram kuit was niet te eten, aldus de gelukkige vanger.
Jammer dat er geen foto van de 132 cm lange en 28 pond zware snoek van de Hr. J. van H. uit Rijswijk genomen is. Ik had zo’n fotootje graag voor mijn verzameling Nederlandse snoeken boven de 130 cm gehad. Ik zie dat ik me teveel in details van grote snoeken ga verdiepen, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en laten we eens zien of er in de oorlogsjaren nog op snoek gevist werd en hoe.
Enkele oude snoektuigen met diverse soorten gevlochten lijn en de jaartallen 1936 en 1937.
We kunnen stellen dat de manier van snoeken tussen 1900 en 1940 praktisch dezelfde gebleven is, de uitzonderingen op de regel, zeg aanhangers van Dresselhuys, buiten beschouwing gelaten. Er kwamen weinig nieuwe materialen en vistechnieken die voor de gewone man, en bedenk ook dat er een grote crisis was in de 30er jaren, betaalbaar waren en met levend aas kon men zonder veel problemen altijd wel een snoekje vangen. Ook de uitwisseling van materiaal en technieken met het buitenland was minimaal en trouwens ook daar was het snoeken met levend aas de meest voorkomende manier van snoeken.
Een verzameling oude onderlijnen met enkele haak, fleur en zelf gemaakt fleur van 2 enkele haken die met zwart draad samen gebonden zijn en dreg. Veel onderlijnen werden thuis van koperdraad gemaakt.
Een van de allerbelangrijkste nieuwtjes met een zeer grote invloed op de snoekvisserij in de tweede helft van de 20ste eeuw, stond begin 1940 in de hengelsportbladen. Welke hengelsportbladen? Piscator van het CNHV en De Nederlandsche Hengelsport van de AHB.
In een berichtje van een paar regels kon men lezen dat men in Amerika een nieuw soort lijn uitgevonden had en dat deze lijn veel op een lijn van echte zijde lijkt en ook alle goede eigenschappen daarvan heeft terwijl de prijs lager is. De handelsnaam van deze lijn is, en nu begrijpt men de importantie van dit bericht waarschijnlijk beter, ‘NYLON braided spinning line’. Het is de eerste aankondiging van de moderne nylon lijn die later het vissen met de werphengel en kunstaas een zeer positieve impuls zou geven.
Vroeger waren de snoekdobbers zoals de 2 links, veel groter en zwaarder dan nu. De 2 euro munt geeft de verhouding aan.
Het is inmiddels 13 jaar geleden dat ik dit belangrijke nieuws over deze nieuwe lijn las en opschreef. Ik ben ook zeer nieuwsgierig of er al vissers waren die praktijkervaring met deze lijn hadden en of er hengelsportwinkeliers waren die er mee adverteerden. Daarom nog maar weer eens een paar uur gesnuffeld in oude ingebonden jaargangen van rond 1940 doch het woord nylon ben ik niet tegengekomen.
Zo dood als een pier.
Wel weer veel verhalen over de grote tegenstellingen tussen de beroepsvissers en sportvissers waarover ik al eerder schreef. Ze betichten elkaar van het leegvissen van voorheen goede viswateren en dat wordt dan geïllustreerd met cijfer van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Zo lezen we dat er in 1931 en 1932 per jaar zo’n 500 000 kilo snoek geëxporteerd werd en in 1938 was dit nog maar 253 000 kg, de helft dus. Op de diverse afslagen bedroeg de gemiddelde prijs van een kilo snoek 38 cent. De beroepsvissers geven de sportvissers de schuld van deze terugloop. Ze zouden veel meer snoeken vangen en meenemen voor de pot. Ik geloof er niks van maar de lobby van het beroep tegen de sport werd al steviger en het resultaat lezen jullie in hoofdstuk 3.
Verder viel me op dat er minimaal advertenties in deze bladen staan alhoewel de concurrentie groot was want alleen al in Amsterdam waren er meer dan 15 hengelsportzaken.
Er waren vroeger veel hengelsportzaken in Amsterdam.
Laat ik deze periode afsluiten met een opmerkelijk voorval: een lezer vond bij een bijt een dode reiger die met kop en hals in het alweer deels dichtgevroren water van de bijt zat. Hij trok de reiger uit het wak en trok ook een dode snoek mee die de kop van de reiger vrij diep geslikt had en hem niet meer los kreeg. De verklaring was dat de reiger net een voorntje wilde pakken en de snoek hetzelfde idee had en zo de kop van onze gevederde vriend pakte. Helaas geen foto hiervan, mobiele telefoons en handige digitale camera’s waren er toen nog niet.
Soms moet je de dagen gewoon uit weten te zoeken want op de dag dat ik met Frank had afgesproken hadden we niet kunnen denken dat het juist deze dag zo een mooie dag zou worden. De avond ervoor hadden we elkaar nog gesproken en zag het er op zicht goed uit, op de wind na dan want die kon nog wel eens flink gaan aantrekken.
Tekst en foto’s Daan Verbruggen
Snoei harde aanbeten. Zie de loodkop!
We hadden al vroeg afgesproken want ondanks dat we nog niet echt kunnen spreken van het allermooiste weer is het s’morgens toch al erg vroeg licht. Frank was om 0430 al bij mij voor de deur en dus konden we lekker de boot halen en op pad want we moesten nog wel even een stukje rijden. Het was even zoeken want we zouden naar een plek toe gaan waar we nog niet veel waren geweest maar waar wel een trailerhelling was en toen we die eenmaal gevonden hadden (dit had nog wat voeten in aarde) begon het bij ons beide erg te kriebelen want wat lag het er weer mooi bij. Hup snel de boot het water in en varen naar de eerste stek. Hieronder vind je nog een kort filmpje van onze dag die echt buiten het vangen en vissen ook nog eens erg gezellig was want wat hebben we weer een lol gehad.
Wit en felle kleuren deden het is het troebele water, zoals deze Flex shad
Dat de vis er wel zin in had bleek al snel toen we op de eerste stekken direct volle bak aanbeten kregen. En ja als ik zeg aanbeten dan bedoel ik ook van die echt harde knallen dat ze er vol op duiken. Het bleek al snel dat ze er wel zin in hadden want in zeer korte tijd werd er een respectabel aantal vissen gevangen waar we niet veel voor hoefden te doen en stuk voor stuk waren het mooie maatse vissen die eruit kwamen. In het troebele en overigens erg hard stromende water hadden de snoekbaarzen een voorliefde voor de wat lichtere kleuren. Frank ving goed op de witte Splitbelly en ook ik ving hier erg goed op maar ben op een gegeven moment overgeschakeld naar een fel oranje/gele Flex shad en ook hier hadden ze wel trek in net als een witte Ripple shad met rode staart. Deze doet het ook altijd erg goed en er werden hier zelfs wat vissen op gevangen die niet eens gehaakt waren.
Wat een aanbeet….daar doe je het voor.
Wat wel grappig was dat enkele vissen werden gevangen terwijl ze niet eens gehaakt waren maar gewoon de bek stijf dicht hielden zodat de haak er niet meer uit kon. Dit was waarschijnlijk ook de reden dat we alsnog een hoop lossers hadden ook want we vroegen ons maar telkens af hoe dit nu kon? zulke harde aanbeten en alsnog losschieten. Logisch want als ze vol over de haak schieten en ze houden hun bek dicht dan kun je natuurlijk ook geen haak zetten en wanneer ze tijdens de dril dan hun bek open doen schieten ze er vaak vanaf. Het is nu eenmaal de visserij waarbij je weet dat je er een hoop kan haken maar ook een hoop kan lossen het is en blijft vissen.
We kwamen nog een oude bekende tegen. Behhh
Ook op de andere stekken waar we kwamen kon je goed vis vangen maar tussendoor waren er ook een aantal stekken die echt niets opleverde. Was wel grappig om te zien dat alle vissen die wij gevangen hebben geen paaikleuren meer hadden en dat hadden de vissen die ik de dag ervoor ving wel. Zo zie je maar hoe dit kan verschillen per water. Overrigens hadden we over het formaat van de vissen ook niet te klagen want het gemiddelde begon zo vanaf de 55cm met enkele flinke uitschieters en dat zijn natuurlijk erg mooie vissen mooie vissen om te vangen.
Het was een schitterende visdag….River Time.
Kijk voor meer info en verhalen op het blog van Daan Verbruggen
Schrijf je nu in voor de Predatortour 2013 editie Volkerak!
Dit Europese roofvis toernooi is vergelijkbaar met hengelsport toernooien die worden gehouden in de Verenigde Staten. Tijdens deze 3 daagse CPR (Catch, Photo & Release) wedstrijd op het Volkerak moet je 6 snoekbaarzen, 3 baarzen en 1 snoek vangen. Om mee te doen hoef je echt niet een professionele roofvisser te zijn! Meedoen is al een prijs op zich want het is een schitterend evenement om te mogen ervaren! En wie weet ga je zomaar met een echte Lund Fury voorzien van 30 pk Mercury buitenboordmotor en prachtige Kalf trailer vandoor of 1 van de schitterende visreizen naar binnen of buitenland!
Hieronder een overzicht van de te winnen prijzen Predatortour 2013 editie Volkerak!
Kosten voor deelname aan de Predatortour 2013 zijn €325,= per persoon en is inclusief diner tijdens de feestavond.
Schrijf je nu in met je team voor de Predatortour 2013. Alle tot nu toe deelnemende teams zijn te vinden op de website van de Predatortour onder: participants 2013
Alle verdere informatie over deze Predatortour is te vinden op: www.predatortour.com
Program Predatortour July 2013 Netherlands
Saturday / 29 June 2013
Arrival all participants at Nautique Rentals
Provide match tickets to participants
Photograph each team, provide measure board & water map
Acceptance cabins & rental boats at the park
Consultation with organisation
Sunday / 30 June 2013
Explore surrounding. (Trailer ramp, gas station, supermarket, etc)
17.00 rehearsal start & finish / boat check
Preparations regarding the Predatortour
20.00 presentation regulations to all participants at Nautique Rentals
Consultation with organisation.
Monday / 1 July 2013
07.00 all teams meet at control point. (Provide Flashcard after inspection)
08.00 start
16.00 finish. (Take the Flashcard / refill gas)
16.15 (Provide pictures to organisation)
17.00 safety boat from the water
Consultation with organisation.
Tuesday / 2 July 2013
07.00 all teams meet at control point. (Provide Flashcard after inspection)
08.00 start
16.00 finish. (Take the Flashcard / refill gas)
16.15 (Provide pictures to organisation)
17.00 safety boat from the water
Consultation with organisation
Wednesday / 3 July 2012
07.00 all teams meet at control point. (Provide Flashcard after inspection)
08.00 start
16.00 finish. (Take the Flashcard / refill gas)
16.15 (Provide pictures to organisation)
17.00 safety boat from the water
Consultation with organisation.
Thursday / 4 July 2013
08.00 1ste spare match day / free fishing
17.00 all boats from the water.
19.00 party evening at Nautique Rentals
Friday / 5 July 2013
Free fishing
Checking out by reception at Nautique Rentals
Departure
Rules & Regulations
Participation:
• The Predatortour is a CPR (Catch, Photo & Release) predator fishing competition.
• You do not have to qualify to participate in this competition.
Competition program:
• The arrival day is on Saturday Nautique Rentals (Volkerak).
• Sunday is dedicated to the exploration of the competition fishing area.
• The three competition days will be held on Monday, Tuesday and Wednesday, weather and conditions depending.
• The other days are possible reserve competition days. (Thursday & Friday)
• If the competition can be held on Monday, Tuesday and Wednesday, the remaining days are free fishing days.
CPR:
• The participant is formed by a team of two anglers who need to catch the predator fish themselves.
• The team needs to take a picture of the catches on the measuring board provided by the organization.
• After photographing, the fish should immediately be released alive.
Camera:
• Each team will bring one digital camera for the competition.
• During those 3 competition days you can upload 27 photos on the digital camera.
• The organization will take the first picture with that camera of the team.
• As a team you may decide when and how many photos you take every day with a maximum of 27.
• Your “Flash card” will be handed to you on each competition day, before the competition.
• After the competition, the “Flash card” must be returned to the organization.
• Each team must be in possession of a digital camera as a backup.
• Digital photos should be provided with time and date of the catch.
• Take only one photo per fish on the measuring board.
• Photo’s with fish held other than with the gill grip will be excluded for competition points.
• Photo’s with dead and / or blood-stained fish are excluded for competition points.
• The fish should be photographed only from it’s left side and from top till toe with it’s lip against the top of the board. (See photo)
• The fish should only be held on the board of measurement with the gill grip.
Measurement Board:
• An official Predatortour measuring board is provided on arrival to each team.
• You are obliged to use only this measurement board provided by the organization.
• You pay € 50, – deposit and after returning the board, the deposit will be refunded.
Disciplines:
• Maximum 2 rods per angler are allowed.
• Only artificial lures are allowed during the competition.
• The following fishing methods are allowed: Jerk bait fishing, trolling, diagonals, fly fishing, spinning, verticals / drop shot, etc.
• Fishing with dead, live or cut bait or other forms of live bait are not allowed during the competition.
Contest behaviours:
• A team consists of two anglers per boat.
• The competition will be fished over three competition days.
• Before the competition all teams with their boats will be inspected by the organization at a specified time and location.
• During the competition it is forbidden to exit the specified fishing competition area, to approach another boat and / or to approach the shore.
• During the competition, the minimum distance between all (fishing) boats is 150 meters.
• There can only be fished in the indicated competition area.
• With poor weather the organization provides an alternative program on the spot (competition day swap), etc.
• During or before the competition, the organization can decide for an earlier retirement. The organization then determines whether the lost fishing time will be recovered or not.
• During the whole competition, participants are obliged to wear the Predatortour cap. This is to differentiate themselves from other anglers who do not participate in the event.
Scoring:
• Points can be earned as a team over the total of three competition days.
• You need to catch 3 predatory fish in the following numbers: 6 Zander, 3 Perch and 1 Pike.
• The points are determined by the length of the fish. (1 point per cm)
• With more than the required species on the camera the six longest Zanders, the three longest Perch and the longest Pike will count. The smaller fish will automatically expire.
• Fish below the minimum size should immediately be released alive.
• Fish below the minimum size should immediately be released alive.
• Zander: minimum size: 42 cm
• Perch: minimum size: 22 cm
• Pike: minimum size: 45 cm
Ranking of the species:
• The species prevail over the numbers and lengths.
• The numbers prevail over lengths.
• The three species are compiled in order of importance, namely:
• 6 Zanders, 3 Perch and 1 Pike.
• 6 Zanders, 3 Perch.
• 6 Zanders.
• A minimum of 6 Zanders is needed for the ranking.
• At equal numbers and lengths the biggest Zander, after this the Perch and then finally the Pike will count.
Conduct, prohibitions and obligations:
• Participants who are in possession of a “fast” fishing boat should be in possession of a valid license and be at least 18 years old.
• During the competition it is forbidden to switch a member of a team.
• During the competition it is forbidden to kill and / or take any fish.
• Before and during the competition it is forbidden to use pre bait to lure the fish.
• It is also forbidden for third parties to use pre bait to lure fish to sites in benefit of participants.
• Before and during the competition it is forbidden to stock fish by keeping them in any kind of containers like stringers, boat compartments, storage containers and / or other types of nets.
• During the competition it is forbidden to use lip grippers.
• During the competition (and remaining days) it is forbidden to deposit waste in the water or anywhere else on the competition campus.
• Per boat at least one hook cutter and proper unhooking tools must be available.
• Participating fishing boats must be legally approved and equipped according to the (Dutch) legalisation.
• During the competition it is forbidden to approach local anglers, boaters or other navigations within a range of 100 meters.
Disqualification:
• In case of failure to respect and / or follow the prescribed rules disqualification will follow automatically.
• If fish die, by cause of apparent negligence of the participants, disqualification will follow automatically.
• Participants arriving late for the competition, will be disqualified for this day and therefore dispose of one day less of the competition camera.
• In case of failure on or before the competition by a member of the team (disease, etc.) the team will be withheld this day of the competition camera.
• Participants arriving late on the last competition day will be disqualified.
• Wilful and negligent treatment of fish will follow into disqualification automatically.
• When misconducting such as brawling, disturbing drunkenness, vandalism, etc. you will be disqualified automatically and excluded from further competition.
• If participating boats meet other participating boats within a radius of 100 meter they will be disqualified.
• When fishing with dead, live or cut bait or other live baits, disqualification will follow automatically.
• By feeding any type of pre bait before or during the entire competition, disqualification will follow automatically.
• When fishing outside the assigned competition fishing area, disqualification will follow
Safety and Emergency:
• Participating fishing boats should be able to fish on big water.
• Each member of the team must be in possession of a swimming license.
• Each person on board must wear a life jacket.
• At least one emergency kit must be available on board of each boat.
• Per boat at least one water map must be available. (To be provided by the organization)
• Each boat must expose at least one litre of potable water.
• Per boat at least one set of spare clothes must be available. (Falling overboard)
• At least one full reserve fuel tank must be on board of each boat.
• Per boat at least one GSM must be available. (Emergencies)
• On each boat there must be an anchor + rope. (Emergency and / or broken engine)
• You must be in possession of the telephone numbers of the organisation. (To be provided by the organization)
Boat control:
• Every day before the start of the competition, the organization runs a complete check-up on all the boats. After approval, the competition camera will be provided.
• The organization reserves the right to check the above requirements of safety and emergency on a daily, continuous basis and on any moment.
• Auditors will carry the Predatortour cap and a recognizable safety vest.
Guidelines from the license provider Sportvisserij Southwest Netherlands:
• The competition area must be left clean after the event.
• Carefully handle the fish. C & R only.
• Keep a catch registration for FAV
• All damage will be claimed on the participant and should be compensated.
• The organization monitors nuisance of participants to others.
• The competition area must be accessed via existing roads and / or dykes.
• Instructions given by the organization must immediately be followed.
• No garbage must be left behind at the competition area.
• It is forbidden to damage the competition area and surroundings.
• All rules and practices are according to regulations of fishing on Federated waters.
• Failure to respect the above points will lead to total exclusion of the participant(s) from further participations and damage will possibly be recovered.
• The official document (license) with all rules and practices is available at the organization.
Disclaimer:
• Participation in the Predatortour is entirely based on your own risk.
• You should always respect all statutory regulations. This applies before, during and after the competition and your whole stay.
• You must be insured for liability, loss, theft, property damage, accidents, etc.
Medical help:
• You must be insured for sickness, accidents and for medical help.
• In case of accidents or illness you should self-report to a (local) doctor.
• In case of an emergency call the international emergency number: 112
• In case of minor injuries you can always contact the organization.
If you want to participate in edition Netherlands 2013. Go to: www.predatortour.com
Een andere bekende hengelsport zaak met een goed assortiment spullen voor de moderne snoekvisser die kort voor de Tweede Wereldoorlog met de spinhengel en kunstaas snoek wilde vangen, was de Fa. Sciarone in de Molenstraat 67 in Den Haag. Ik heb daar zo’n 25 jaar geleden nog vaak met publicist Cor van Beurden, die bij mij in de buurt kwam wonen, over gebabbeld omdat hij daar gewerkt heeft.
