Grootste en meest complete hengelsportbeurs van Nederland roept hengelsporters op om hun favoriete gemeente te nomineren.
De verkiezing Hengelsporthoofdstad 2013 is weer begonnen.
Vanaf vandaag kunnen hengelsporters, hengelsportverenigingen en gemeentebesturen hun gemeente weer nomineren voor de verkiezing ‘Hengelsporthoofdstad van het jaar’. Het initiatief wordt gepresenteerd door Visma en wordt ondersteund door Sportvisserij Nederland, de belangenorganisatie van de sportvisserij in Nederland. Het doel van de verkiezing is het in kaart brengen van de gemeente met de beste hengelsportvoorzieningen in Nederland. Na succesvolle edities in 2011 en 2012 keert de verkiezing dit jaar terug en gaat Visma wederom op zoek naar de beste hengelsportlocaties in Nederland.
Marco Kraal….Visma is TOP!
In 2012 werd Rotterdam, in navolging van Hoogezand-Sappemeer, bekroond tot Hengelsporthoofdstad van het jaar. Beursmanager Erika Bronkhorst van Ahoy Rotterdam: “Eén van de doelstellingen van Visma is het promoten van de hengelsport in Nederland. Voorgaande jaren heeft de verkiezing een stevige impuls gegeven aan het imago van de hengelsport in de genomineerde gemeenten. Voor Rotterdam was het afgelopen jaar een succesvol hengelsportjaar met o.a. de fotoverkiezing “beste Visstekkie”, een streetfishingcompetitie en visles aan kinderen. Het versterkt ook de verhoudingen tussen de gemeenten en de hengelsportverenigingen. Uiteindelijk is het doel om samen met alle hengelsporters in Nederland deze mooie sport op de kaart te zetten.”
Ook Henk Simonsz zal weer aanwezig zijn tijdens de Visma 2013
Actievoorwaarden
Om een gemeente te kunnen nomineren dient een aantal vragen beantwoord te worden over onder andere hengelsportvoorzieningen, vispassen, visstand en de diversiteit van vis in de wateren binnen de gemeente. Daarnaast wordt iedere deelnemer gevraagd om een extra motivatie waarom zijn of haar gemeente dit jaar moet winnen. Vanaf vandaag kan iedereen via www.visma.nl/hengelsporthoofdstad zijn favoriete gemeente nomineren. De gemeente die de meeste stemmen en de beste beoordeling krijgt maakt kans op de titel!
Rotterdam waren de winnaars van 2012…….wie worden de winnaars van 2013?
De nominatieronde sluit op 31 januari 2013. Op basis van de gegeven antwoorden wordt een top drie van beste hengelsportgemeenten samengesteld. Uiteindelijke bepalen de hengelsporters in Nederland gezamenlijk welke gemeente uit de top 3 de titel verdient! Op vrijdagavond 1 maart 2013, de eerste beursdag van Visma, wordt de winnaar bekendgemaakt.
Visma 2013……met veel workshops.
Visma 2013
De 45e editie van de grootste en meest complete hengelsportbeurs in Nederland vindt plaats op 1, 2 en 3 maart in Ahoy Rotterdam. Ruim 80 exposanten in de categorieën groothandel, detaillist, boten en toerisme presenteren hun nieuwste hengelsportaanbod aan circa 19.000 hengelsporters. Daarnaast vinden er vele activiteiten plaats, voor zowel fanatieke als recreatieve vissers. Kaarten zijn met korting te bestellen via www.visma.nl of op beursdagen tegen het normale tarief te koop bij de kassa van Ahoy Rotterdam. Openingstijden: vrijdag 1 maart van 10.00 – 22.00 uur, zaterdag 2 maart en zondag 3 maart van 10.00 – 17.00 uur.
In het vorige artikel ( vissen met lepels ) heb ik verteld hoe je met een lepel verschillende technieken kunt gebruiken en welke lepel in mijn ogen juist het meest geschikt is voor een bepaalde techniek. Ik zal nu wat dieper ingaan op de manier waarop ik de lepel op diepte houd tijdens het slepen en hoe ik hem er anders uit laat zien dan standaard en zo de vangsten probeer te vergroten.
Tekst en foto’s: Willem Zijlstra.
Mooie ‘lepel ‘snoek
Hoe je de lepel op diepte houdt tijdens het slepen is op zich heel simpel. Ik pak het op de volgende manier aan. Als eerste bepaal je natuurlijk op welke diepte je de lepel wilt laten lopen. In de winter uiteraard liever wat dieper als in de zomer bv, want de snoek zit dan toch meestal het liefst in de onderste regionen van het water.
In de regel laat ik de lepel in de winter niet dieper lopen dan 1,5 / 2 meter, dat is op mijn thuis water een halve meter boven de bodem.. In de zomer sleep ik de lepel wat hoger en heb ik er soms niet eens lood voor, vaak loopt de lepel dan nog geen halve meter onder het wateroppervlak en dat is precies wat ik op dat moment graag zie.
Trollen met de elektromotor
Als ik dieper wil, plaats ik dus een sleeplood voor de lepel. De sleeploodjes die ik gebruik zijn van SPRO, ze hebben mooie felle kleuren die op sommige dagen de vis ook activeert zo het lijkt en ze zijn er in verschillende gewichten vanaf 10 tot aan 30 gram. Je kunt ze natuurlijk ook zelf maken door op een stuk onderlijn een kogelloodje te maken met een stoppertje zodat deze niet kan schuiven.
Sleeplood
Nu komt in mijn ogen het belangrijkste en dat is de (trol)snelheid van de boot. Ik sleep een lepel altijd met behulp van mijn elektromotor. De benzine motor vaart stationair net iets te hard naar mijn zin, wat invloed gaat hebben op de actie van de lepel.
De lepel zal rond gaan draaien en verliest daardoor een stuk van zijn attractiviteit en zal wanneer je te hard vaart ook nog eens meer opwaartse druk gaan krijgen. Hij blijft daardoor ondanks je lood, niet op de diepte die jij wilt.
Ik werp de lepel een meter of 15 achter de boot in, laat hem daar afzinken tot net boven de bodem en bouw mijn snelheid dan langzaam op. Dit heb ik meerdere keren geoefend naast de boot terwijl ik de lepel kon zien, ik wilde kijken en voelen op de hengel hoe de lepel aanvoelt terwijl hij in mijn ogen de juiste actie heeft en met welke snelheid.
Snoekbaars als bijvangst is geen uitzondering
Wanneer ik de juiste snelheid heb, ga ik ook niet meer versnellen of vertragen. Alleen wanneer de diepte gaat variëren geef ik wat meer lijn of juist wat minder. Ik waak er wel altijd voor niet té langzaam te gaan varen omdat door het lood de lepel snel afzinkt naar de bodem en je dan het risico loopt bodemvuil op te pikken of nog erger, vast te komen zitten.
Wat dit is en of het werkt in lepels deel 3 komen we erachter.
Klik op de afbeelding en klik op vindt ik leuk zodat we snel op de 1000 likes zitten!
Wat als een geintje begon gaat bijna werkelijkheid worden!
Binnen ons vrienden clubje van Roofvissers zijn we alles aan het doen om maar die 1000 likes te krijgen zodat Daan Verbruggen zijn vriendin Jolanda Gnirrep ten huwelijk vraagt. Zo is er vandaag zelfs een oproep geweest op RTV-NH. Luister naar het onderstaand fragment zodat men een idee krijgt hoe deze aktie tot stand is gekomen!
Ook muzikant Jeroen van der Boom deed een oproep op zijn Facebook pagina.
Zelfs Jeroen van der Boom heeft een oproep geplaatst op zijn Facebook pagina!
Laatst heb ik samen met Daan Verbruggen op snoekbaars gevist. Hij is al 25 jaar samen met zijn vriendin en heeft beloofd haar ten huwelijk te vragen als de Facebook pagina Huwelijksaanzoek Daan Verbruggen meer dan 1000 likes krijgt! Dus allemaal even die pagina leuk vinden!
Nu is het de beurt aan alle bezoekers van Roofvisweb om deze Huwelijksaanzoek Daan Verbruggen te liken en te delen zodat we snel op die 1000 likes zitten. Ik zeg effe doen.
Zaterdag 15 december 2012 was de dag dat de “Scorpio” Battle werd uitgevochten in het midden van Nederland. Het was een viswedstrijd met als aas niet een Ford Scorpio, maar de nieuwe jerkbait van Erick vd Kraats, genaamd, precies… de Scorpio.
De regels waren simpel; alleen gevangen vis aan dit aasje telde mee en wie het langste totaal aantal centimer aan snoek bij elkaar had gevist aan het eind van de dag, mag zichzelf de “Scorpio King” noemen.
De afspraak was dat we 9 uur zouden beginnen, iedereen was op tijd, behalve…de grootste uitdager van deze battle en zijn meereizende metgezel, welke we maar niet zullen noemen bij naam, he Frank van Landsmeer? Oeps, nou deed ik dat toch….
Tekst en foto’s: Igmar van Duinen
De handen werden geschud, Scorpio’s werden tevoorschijn getoverd, geintjes werden gemaakt en er werd al direct hard gelachen. Kortom de sfeer zat er al meteen in.
Sommige hadden hun Scorpio’s extra verfraaid en sommige van deze verfraaiingen waren er na de eerste worpen ook zo weer vanaf.
Erick vd Kraats was de scheidsrechter en er werd besloten in 1 grote groep (11 man totaal) te gaan vissen. Wel zo gezellig en makkelijker voor de scheidsrechter om de “spelers” in de gaten te houden. Eerlijk gezegd zagen de condities er voor supervangsten niet echt goed uit, de vorige dag lag het nog dicht met ijs en op deze dag bleek er po sommige stukken nog ijs te liggen. Dus lekker een beetje bij elkaar, kijken of we überhaupt een snoekje konden foppen.
Het uitgekozen strijdwater zag er op Google Maps diep uit, maar na de eerste worpjes bleek de diepte tegen te vallen, maar vooral de erg veel waterplanten die nog onder water stonden, maakte het moeilijk visbaar.
De grote plassen waren bijna niet bevisbaar, er werd echter 1 snoek gespot en direct vielen aan beide zijde van de snoek, simultaan ,2 jerks in het water, die snoek zal nu nog een trauma hebben….
Al vrij vlot werd er besloten om de woonwijken in te trekken. Een machtig gezicht als 11 man, in viskleding met hengels, zo’n wijk betreed. Aan de lopende band werden we nagekeken. Bart, die al vrij snel de hanenkam van zijn Scorpio had gesloopt, opende de dag met de eerste vis. En er werden diverse snoeken gesignaleerd en er werden snoeken gemist en gelost.
We trokken steeds verder de woonwijk in en af en toe was er actie.
Op een gegeven moment viste ik met een klein groepje, dat iets voorop liep, een heel mooi stuk af bij wat huizen die aan het water grensde. De zon scheen op de muren, hier moest vis liggen, maar we kregen totaal geen enkele actie. We zaten elkaar aan de lopende band in de maling te nemen en geintjes uit te halen en dat ging van kwaad tot erger…
O.a. het bait marineren, kwam ter sprake en werd direct uitgevoerd….
De achterhoede was kort na ons op het “mooie plekje” gearriveerd en stomverbaasd vingen zij wel een aantal vissen op dat mooie stuk. Bizar, want die plek was volledig afgegooid! Na een stuk lopen en ondertussen doorvissen kwamen we richting het centrum en er werd besloten om wat te gaan eten. We liepen echter ineens midden in de stad tussen winkelend publiek. Die hoofden van die mensen…..alsof er een stel aliens hun stad betraden!
Op een gegeven moment waren we wat aan het dollen bij een kerststalletje vlakbij een vijvertje, toen ineens die bekende kreet boven de menigte uitkwam, HANGEN!!!!
En jawel, grandjerkmeister Frank, had op zijn beruchte “Duitse” manier (hij wordt ook wel de “forumduitser” genoemd), wanneer niemand het verwacht, een snoekje midden tussen al het winkelend publiek gevangen, terwijl het overgrote deel van de groep met elkaar aan het praten was….de gnieperd (maar stiekem natuurlijk een waanzinnige actie).
Hierdoor kwam Frank voor de middagpauze op de 1e plek te staan, maar de wedstrijd was niet over en Anthony zat op zijn hielen op de 2e plek. Afijn, richting een snackbar en alsof het volkomen normaal was, werd er eten besteld met de hengel in de hand, in de snackbar zelf.
Lichtelijk nerveus opende de medewerkster voor ons toch het terras, slim, want een groep met hondenstrontstampende mannen, hou je liever buiten je zaak.
Na de voedertijd, liepen we verder, het water werd smaller en de inwoners nerveuzer.
Frank ving op een stuk wat wederom al afgevist was door diverse vissers, toch een snoek. We kregen een tip van een inwoner waar nog een beetje water zou staan. We liepen er naartoe, maar uiteindelijk blijkt het water koffiekleurig te zijn, helaas. Nou niet echt helaas, want Adrie voelde zich hier duidelijk in zijn element en harkte er een mooie snoek uit.
We liepen verder en verder. Het water werd steeds troebeler, maar Anthony haakt een hele mooie vis, want hem direct de eerste plek opleverde en met 40 cm “speelruimte” ten opzichte van Frank, werd al een klein feestje gevierd.
Dit zag er goed uit, want alles mocht, zolang de forumduister maar niet zou winnen, was immers de insteek van de dag. Er werd aangeboden Anthony zijn spullen te dragen en hem te masseren, maar Anthony wilde dat alleen als Frank dit zou doen. Wat Frank uiteraard weigerde, helaas.
Het water werd weer smaller en het zag eruit als zeer lichte koffie met melk erin. Bijna chemisch. We kwamen de man tegen die ons naar het water had gestuurd en overhandigde een extra prijsje voor de winnaar van deze dag. Toch tof dat een omstander zo’n gebaar gaf. Terwijl we even praatte met de man, ving Marcel, op zijn mooie roze Scorpio, voor onze voeten, een snoekje wat strak in zijn wintervel zat. In dat onooglijk gekleurde water, notabene!
We liepen als groep weer verder, maar het gras en terrein werd drassiger en uiteindelijk sleepten we behoorlijke klompen klei aan onze voeten mee.
En op het stuk terug richting de auto, vlakbij een bruggetje gebeurd het: De ramp! Even, een minuscule concentratiedipje bij Anthony en Frank schoot naast een brug naar beneden, gooide in en ineens gebeurde het onvermijdelijke…..HANGEN!!! Een mooie snoek bezegeld de winst voor Frank.
Even laten was ik nog getuigen van een snoek die de jerk van Frank aanviel, de jerk op een haar na mistte, direct weer omdraaide en direct nog een keer aanviel, ditmaal raak maar helaas lostte Frank deze vis. Dit zagen we beide terwijl we met onze snufferd er bovenop stonden, Kicke.
We vissen nog een stuk af, Ikzelf lostte mijn enige vis en ook bij de anderen kwam er geen vis meer uit. Bij de auto aangekomen, bleek officieel, dat Frank de, wat doet pijn om dit te typen, terechte winnaar is en zich dus “ScorpioKing” mag noemen, de resultaten:
1e plaats: Frank
35cm + 42cm + 52cm + 55cm + 73 cm = 257cm totaal
2e plaats: Anthony
62cm + 62 cm + 89 cm = 213cm totaal
14 vissen totaal gevangen door de deelnemers en Erick had er zelf 2 gevangen, wat het totaal maakt op 16 vissen. Iedereen heeft vis gevangen, behalve Martijn, Bastiaan, John en ik zei de gek. Maar wij zijn dan ook de 4 musketiers; blankt er 1, dan blanken we allen.
Frank van harte gefeliciteerd met je titel en de prijzen die je hebt gekregen, stiekem toch echt klasse gedaan! Na die vis in het centrum, terecht en ook hoe je doorzette na die vis van Anthony. Dus alle respect!
Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de onwijs toffe dag, het was ondanks de competitiegedachte toch vooral een dag die in het teken stond van de gezelligheid, bereidwilligheid en humor. Een op 1 ding na een zeer geslaagde dag, dat ene dingetje is natuurlijk dat die “forumduitser” de titel heeft.
Igmar van Duinen (de Scorpio loser)
Hier nog wat sfeer foto van deze onvergetelijke dag!
In het donker rijden we naar de helling. We willen er een lange dag van maken. Het zal taai worden, de vooruitzichten zijn niet zo best voor vandaag. Afgelopen donderdag ben ik alleen wezen vissen. Een paar uur staren naar de dobbers, zonder dat daar enige beweging in kwam. Met dit in het achterhoofd is er weinig hoop. Maar als je niet gaat, dan weet je zeker dat je niets vangt!
Foto’s en tekst: Jouke Timmer
Ik ben een ras optimist dus…. we gaan er vandaag gewoon weer voor! Bij het krieken van de dag liggen we dus in het water. We beginnen met kunstaas, hier hebben ze helaas geen trek in, dan maar over op doodaas. Na twee en half uur gevist te hebben en na ook nog eens twee keer te zijn verkast, hebben we nog geen enkel spoor van de snoek gezien. We verleggen nu de boot naar de overkant van het water. Na een poosje meldt de eerste vis zich, tergend langzaam neemt hij de dobber op sleeptouw, het zijn elke keer kleine stukjes dat de dobber meegenomen wordt, dit maakt het er niet makkelijker op. Wanneer moet je nu de haak zetten? Ik neem geen enkel risico, het is beter om een snoek te verspelen dan de haak te laten slikken. Even voel ik de vis …. en dat was het dan! Jammer, maar dat hoort bij het spel. Bas die vandaag mijn vismaat is zegt:” probeer het nog een keer op de zelfde plek”, zo gezegd zo gedaan en na vijf minuten gaat de vis er nogmaals met de dobber vandoor. Deze keer ziet hij het niet zitten om weer het aas uit zijn bek te laten rukken en gaat er dus heel gedecideerd mee vandoor. En ik? Deze keer trek ik aan het langste eind en de eerste snoek is binnen.
We verkassen nog maar een keer om ons geluk wat verderop te beproeven. Als onze aasjes zijn in geworpen, krijgen we binnen een paar minuten een aanbeet. Het lijkt wel een kopie van de eerste aanbeet, ik geef hem nu wat meer ruimte. Het blijft wikken en wegen, wanneer moet de haak gezet worden? Wanneer de vis langzaam naar het midden van het water begint te zwemmen, wordt de haak gezet. Dit keer gaat het om een mooie snoek, hij trekt de hengel goed krom, komt langzaam naar de boot toe, waar Bas druk is om dit alles te filmen. Wanneer de vis naast de boot komt, breng ik het schepnet in stelling, als ik de snoek wil scheppen maak ik een echte beginnersfout, de haak zit aan de buitenkant van de bek en dan moet je nooit proberen om eerst de kop in het net te krijgen! Je snapt het al, de haak komt vast te zitten in het net en de snoek zwemt er buiten, schudt nog een keer met zijn kop en weg is hij. Ik voel achter me een brandende vraag, wanneer ik me omdraai, krijg ik gelijk: “doe je dit altijd zo?” Er blijft niets anders over dan ruiterlijk toegeven dat het niet zo slim was. Gelukkig kunnen we erom lachen en Bas biedt mij een cursus “hoe schep je een snoek” aan, grrrr. Dan is het Bas die een aanbeet krijgt, hij wacht net even te lang om de hengel uit de steun te halen, deze wordt nu krom getrokken. Bas vergeet de beugel open te zetten, probeert de hengel uit de steun te krijgen, dit lukt hem maar, helaas de vis is verdwenen! En ik lig in een deuk en roep: “wil je ook een cursus volgen?” Samen zitten we te schudden van de lach, ach je hebt van die dagen dat alles fout gaat.
Dan gaan we nog maar een keer verkassen, we komen bij een groepje bomen. Hier ziet Bas een plug hangen, hij wil deze erg graag halen. We besluiten dat we dit later doen, we willen deze stek niet te veel verstoren. We hebben ons vandaag voorgenomen om een grote dame te vangen en tot nu toe is hier niet veel van terecht gekomen. Wie weet, in het laatste uurtje kan er nog van alles gebeuren, we weigeren om het op te geven. Zoals gewoonlijk hebben we veel plezier en weten precies hoe je die ene grote moet vangen!!! Dan gaat een van mijn dobbers er weer tergend langzaam vandoor, het is net of de vis niet kan besluiten waar hij heen wil met zijn prooi. Stukjes van dertig centimeter naar links en dan weer naar rechts, dan weer richting ons, daar tussen door doet hij niets en blijft de dobber doodstil staan. Op het moment dat ze een keuze heeft gemaakt, wordt het tijd om de haak te zetten. Zonder veel tegenwerking laat ze zich naar de boot brengen, maar bij de boot aangekomen heeft ze toch geen behoefte om uit het water te komen. We worden getrakteerd op een mooie, sterke dril meerdere keren neemt ze lijn van de molen en probeert van alles om van de haak verlost te worden. Er wordt alle tijd genomen om de snoek uit te drillen, deze willen we niet kwijt raken. Dan duikt ze naast de boot weer boven YES, hier zijn we voor het water opgegaan, na nog een paar uithalen geeft ze de strijd op en kan de snoek geschept worden voor een paar foto`s.
Het was heerlijk om weer eens een hele dag op het water te zijn, al is het hard werken om een vis te vangen, laat staan hem goed binnen halen en scheppen.
Bijna zou ik het vergeten, maar Baspius is nu de trotse nieuwe eigenaar van een boomplug.
Ik wens iedereen gezellige dagen en een visrijk 2013.
LOVE TO FISH
Pure fishing greetings, Jouke Timmer.
Volg ook de verhalen van Jouke Timmer op zijn blog via:
De redactie van Roofvisweb kwam een leuke actie tegen! Bekijk nu tot 31 december gratis, Pike Secrets 1 Spin Fishing!
Bekijk hem nu gratis!
Op deze schitterende actie-dvd gaan we met roofvisser Gordon P. Hendriksen mee op een reeks uitdagende en spannende vistrips. Gordon vertelt tijdens het vissen over het gebruik van grote spinners en kleine jerkbaits. In Zweden is Gordon samen met de snoekexpert Stefan “Trumman” Trumstedt, die daar zijn favoriete methoden en technieken met jerkbaits laat zien en ook laat hij ons zien hoe je grote snoek vangt. We zien de actie van de verschillende pluggen onder water, waarbij de onderwatercamera’s nieuwe geheimen over gedrag van snoek onthullen. Geheimen, waar we als snoekvisser veel van kunnen leren. Op de dvd zie je veel visspektakel met schitterende vangsten, afgewisseld met een duidelijke uitleg over de gebruikte technieken.
Klik op de afbeelding en ga naar de 2e pagina. Klik de film aan en type de code in. Veel kijk plezier!
De Hengeldiscount-december feestmaand folder is uit en direct online te bekijken. De folder bevat nieuwigheden en strakke aanbiedingen. Klik op de afbeelding om de folder te zien, of ga naar de website van de Hengeldiscount.
Pling! Een mail van Wim Russchen of ik een dag met buitenlandse gasten van de Groene Welle sportvisacademie uit Zwolle op stap wou! Nou, een vriend een dienst bewijzen dat is never een probleem dus mail terug: yep, zeg maar waar wanneer en hoe laat! Aangekomen op de betreffende dag zag ik dat Wim meerdere vrienden had geronseld, Bertus Rozemeijer, Pieter Nederlof en Henri van Rix hengelsport waren ook van de partij!
Tekst en foto’s: Hilco van Nuil.
Veel ervaring op de wal!
De indeling werd snel gemaakt en ik kreeg een paar mannen uit Hongarije mee. Nou dat had slechter gekund want er waren ook nog Fransen in de aanbieding! En dat had ik al eerder meegemaakt en boe, dat was met mijn tukkers taaltje niet echt een succes story. Was namelijk een dag in december vorig jaar, hoog water overal en de pompen draaiden op volle toeren. Leg dan maar eens uit dat er normaal wel een vis wordt gevangen in steenkool Frans haha! Niet dat ik Hongaars spreek maar we hadden in ieder geval geen bruin viswater vandaag!
Mad Rat on tour!
Als iedereen gereed is vertrekken we gezamenlijk bij de helling vandaan en ik stel mezelf even voor en de mannen doen hetzelfde. Janos zegt de ene en de andere geeft me ook een hand en zegt ook Janos! Ik krap maar eens achter mijn oor en vraag Janos1, die goed Engels blijkt te spreken, of ze me in het ooitje nemen? No No not kidding, real name both of us wordt me druk gebarend uitgelegd. Hmmm het zal, gaat door mijn hoofd, zal jullie wel krijgen makkers! Ik geef de mannen snel maar even wat visles over hoe een reel werkt en leg uit met wat voor kunstaas we gaan vissen vandaag etc. etc. en daar gaan we dan op avontuur met deze mannen. Ik begin maar eens een liedje te zingen van hoe Janos in de walvis zat, de mannen keken me achterdochtig aan telkens als het woord Janos viel maar bleven toch maar beleefd lachen!
Met een echte Nederlandse juupsa!
Na een paar keer onder de brug op en neer getrold te hebben, waar geen teken van leven op de hengels was te bekennen, zijn we maar op weg naar de eerste stek gegaan. Onderweg maar even uitgelegd dat een pike in het Nederlands een juupsa was en dat er hier toch wel een juupsa te vangen moest zijn! Ik trol mooi rustig van het diepere naar het ondiepe als na een strak kwartiertje Janos2 me toch een klap op zijn hengel krijgt! Janos1 schiet van zijn stoel en roept keihard juupsa, juupsa! Janos2 doet ondertussen niks anders dan met een grote smile naar zijn hengel kijken terwijl ik wanhopig roep: turn on the handel now! Maar niks hoor, de man denkt dat de vis zo in de boot springt waarschijnlijk….en dan boem…juupsa eraf. De mannen ploffen weer neer in hun zetel en kijken me verschrikt aan! Ik leg nogmaals uit dat ze de vis wel moeten drillen anders wordt het niks vandaag. Dus maak de afspraak dat de volgende juupsa die bijt ik die wel zou drillen en zij goed moesten opletten, jaaaa dat was een goed plan volgens de mannen!
Daar ga je weer mooie dame!
Dus de aasjes weer overboord en daar gaan we weer met de Mad Rat, taludje op en taludje af en ja hoor, boem op de steunhengel. Ik grijp snel de stok uit de steun en doe netjes voor dat als de vis trekt ik niks doe, dat de lijn altijd op spanning moet staan en als de vis geen runs neemt ik de lijn binnenhaal. Mooi snoekje van 75 cm ziet kortstondig het daglicht en volgens de mannen was alles clear nu! Even later is het Janos2 die weer een knal op zijn hengel krijgt en het leek wel een Chinees, zo perfect kopieerde hij het gene wat ik hem had voor gedaan. Ik onthaak de vis en na de kieuwgreep te hebben voor gedaan kon het stel parmantig op de foto met hun eerste zelf gevangen juupsa! Een half uurtje later overkomt Janos1 hetzelfde, ook deze wordt vakkundig gedrild en toch prachtig mooi om die koppies te zien, super trots en dikke pret! Hierna was het echter wel een beetje over met de vangsten op dit stekje dus we zwaaiden maar even naar de andere boten en gas erop naar stek 2!
Mooi grote vissen werden er weer gevangen!
Aangekomen op de plek waar het moet gaan gebeuren probeer ik een trucje uit die me al vaker succes heeft opgeleverd in eind november. De meeste mensen vissen in deze periode op wat dieper water maar ik heb vaak goede vangsten op het ondiepe in deze periode, het moet alleen aan een paar zaken voldoen! Water temperatuur zo rond de 6 graden, tijdsbestek zo tussen 1 en 3 uur in de middag en het zonnetje erbij. Laat het nu net aan al deze voorwaarden voldoen!!! Ik vis dan van 2 meter diepte naar 80 cm in een zigzag patroon en gebruik altijd kunstaas met een ratel op een diepte van 80 cm. Zodra het kunstaas de bodem raakt vaar ik meteen weer naar de 2 meter diepte toe en visa versa. Het was maar even en de hengel van Janos1 staat hoepeltje krom, de vis neemt harde runs en geeft Janos1 een dril die hem nog lang zal heugen. Bam! daar komt ze langszij, snel landen en op de gevoelige plaat…. yeah 101cm juupsa power!
Moment voor later om op terug te kijken!
En dat de tactiek werkt blijkt want we vangen er in 2 uurtjes 7 mooie vissen bij en ook nog 2 mooie vissen worden gelost! Maar aan alle pret komt een eind het is bijna half vier dus we moeten terug, de afspraak was om 4 uur bij de helling! De mannen ruimen een beetje sip hun spullen op en vertellen me geestdriftig hoe prachtig mooi ze het hebben gehad vandaag! Als we vlak bij de helling zijn doe ik het gas er maar even af en leg ze uit dat een pike geen juupsa heet maar een snoek! De mannen lachen maar eens naar me en zeggen I know and his name is not Janos!!!!
Het was weer een geslaagde dag!
Fish On! Greets Hilco
Ook een keer vissen op snoek met Hilco? Klik op de afbeelding.
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan op ons Roofvisweb Forum.
Aasvis gereed voor de voercampagne. Het nieuwe water…..
Voor het slapen gaan ligt er al een vervelende laag van vast water waar hele volksstammen in ons land knettergek van worden genaamd “IJS” voor mijn ark. “Bah” als dat morgen maar goed gaat.
Iets te vroeg wakker en erg gemotiveerd verwacht ik een vliegende start te kunnen maken vandaag. “Jaja” tot ik buiten kom en al een kwartier vertraging oploop om de deuren van mijn auto open te krijgen. Joepie koning winter is nu echt aan het irriteren. Willem Zijlstra stuurt nog vrolijk een bericht dat het in het hoge noorden nu -17 is en hij ook onderweg is om te gaan vissen bij hem in de buurt.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.
De uitvalsbasis voor vandaag.
Als het nieuwe plasje maar open ligt? Kou en aan verwante ellende zorgen voor meer vertraging. De andere sloten van onder andere mijn trailer krijg ik niet direct open, grrrr dan maar eerst een kop koffie en een peuk binnen. Het vissen zal toch wel doorgaan na een paar weken voeren, poging twee open de sloten! Met wat hulpmiddelen geeft het koppige slot zich toch maar gewonnen. Gelukkig maar!
Om bij mijn nieuwe stek te komen dien ik eerst een stukje te varen met het bootje en die zal in een van de zijvaarten te water gelaten moeten worden, dus de volgende hobbel op weg naar het vissen is genomen “POEFFF”
Door al het op onthoud is het al licht als ik kan vertrekken. Gelukkig zijn er onderweg geen noemenswaardige belemmeringen. Nee? Nou wel de eerste twee vaarten liggen dicht en de plas en haar omgeving is in een grijze sluier van mist omhult. Gauw een fotootje schieten en de niet vissende bekenden laten meegenieten op Facebook, altijd leuk dit soort shotjes.
IJs en mist waren in de middag verdwenen.
Tijdens het varen in mijn eigen kleine wereldje richting plaats van bestemming bedenk ik alvast welke dieptes ik ga afvissen bij de start. Boven of onder het talud het nabij gelegen plateautje van vijf. Een blik op de dieptemeter helpt me een stuk op weg in het maken van mijn keuze. Er wordt beneden het vijf meter plateau gevist, daar is het al negen meter en een beetje aardig mooi plekje voor de grote voorn. De tweede aasvis gaat toch maar midden op de voerstek aangeboden worden. Zo’n drijvende tijgermakreel is zeker mijn hoogst favoriete aanbieding en zal gepresenteerd worden op 10cm boven de bodem. Snel wat makreelkoppen erbij en klaar zijn we even. Tijdens het terug varen klaart de mist binnen enkele minuten helemaal op en straalt de zon heerlijk aan een strak blauwe hemel. Super!! De kou lijkt ook wel redelijk verdwenen dus het beloofd na alle pech van eerder een stralende dag te worden.
Voerstekafstropper.
Zo’n eerste keer vissen blijft toch wel erg spannend of het ook daadwerkelijk geholpen heeft om voor te voeren. Zenuwachtig bel ik Frans op hoe laat hij denkt te arriveren en kan hem direct mededelen dat het nog niks is. Rond de klok van twaalf zal het zijn dat hij opgehaald moet worden op onze ontmoetingsplaats. Hierdoor liggen mijn aasvissen kortstondig op het droge te wachten tot ze weer terug mogen in hun element. Dit geeft mij gelijk de mogelijkheid om ze opnieuw uit te varen. En vrij vlot liggen er nu vier aasvissen in het water. Zo zijn de kansen op een ontmoeting gelijk verdubbeld. Pas na anderhalf uur krijgt Frans de eerste aanbeet, vrolijk springend van blijdschap leg ik alle benodigdheden klaar om zo de vis te kunnen onthaken. Mijn blijdschap wordt verder verhoogd als ook mijn sounderbox geluid maakt. Zo staan we samen een vis te drillen. Frans onthaakt snel een mooie 90plus snoek en helpt mij met het scheppen.
Tevreden kijken we beide naar de eerste meter vis uit deze nieuwe plas. Wat opvalt is dat deze al lekker dik is en een behoorlijke bult heeft van vis in haar maag. Gauw wat foto’s schieten en meten en de hectiek is weer gauw voorbij. Eerst wat mensen het heugelijke feit laten weten alvorens er wederom twee aasvissen richting plek worden uitgevaren.
En ze zwemt weer weg, op naar de volgende ontmoeting….
Gedurende de rest van de tijd gebeurt er eigenlijk niks op een snoek die het oppervlakte doorkruist boven op de stek. Zal die gek geworden zijn van het stijgende oliespoor? Wie weet? Tijdens het ontwaken van de avond strooi ik nog gauw wat stukken aasvis over de stekken heen. Hierna pakken we de boot gauw in, want het begint gauw erg koud te worden. De kou wordt versterkt door een natte broek en sokken welk ik had opgelopen tijdens het drillen. Ik was iets te fanatiek het water ingelopen.
Over een paar dagen staat er wederom een sessie gepland en wie weet wat dat zal brengen.
Het was een mooie dag tot een volgend avontuur.
Vang ze en succes mocht je zelf op pad gaan……..
Sebastiaan Verkerk
Reageren op het artikel van Sebastiaan Verkerk? Dat kan op ons gratis forum via www.roofviswebforum.nl
Naam Jerk : Hell Puppy Naam bouwer : ERC (Esox Research Company) Lengte Jerk : 15,5cm Gewicht Jerk : 96 gram Actie : Glider maar vertoont ook hybride trekjes Ratel : Nee Materiaal : Massief ABS plastic Laklaag : Goed Hardware: Wolverine Super Rings splitringen en VMC 9617BZ dreggen Type : Glider/Hybride Diepgang : tot ca 2 mt Gewenst Watertype : een beetje waterdiepte mag hij wel hebben. Prijsindicatie : Ca. 25 euro Advies dregmaat : Maat 2/0 Advies Leader : Jerkstang of 80 – 100lbs single strand Titanium. Advies hengel: zware jerkbaithengel
Tekst en foto’s: Frans Oomen.
In deze kunstaas review wil ik graag een van mijn favoriete jerkbaits bespreken, namelijk de door ERC geproduceerde Hell Puppy, ook wel Hell Hound 6” genoemd. De kleinste uit de Hell Hound serie van deze Amerikaanse kunstaasproducent, bekend ook van de Pearson Ginders. Deze jerkbait staat te boek als een glider. Op zich valt er over gliders niet veel bijzonders te vermelden buiten dat ze met iedere tik van je hengel afwisselend van links naar rechts uitslaan. Toch is dit een glider die een paar eigenschappen heeft die hem met kop en schouders boven de rest uit doen steken.
Allereerst zul je niet veel gliders vinden die zich zo gemakkelijk laten werpen als deze. Je gooit hem aan een stevige jerkbait hengel veel verder dan de concurrentie. Door zijn relatief hoge gewicht en compacte vorm gaat deze jerkbait niet lopen tollen en draaien in de lucht maar vliegt hij in een rechte lijn naar de beoogde plaats. Zodra de jerkbait het water raakt kun je hem eigenlijk direct gecontroleerd terug vissen, daar waar je met andere jerkbaits eerst de slack uit je lijn zult moeten draaien. Naarmate het harder gaat waaien zul je meer en meer slack in je lijn krijgen na de worp waardoor je op een bepaald moment niet meer geconcentreerd aan het vissen bent. Je jerkbait komt in een bocht naar je toe en blijft steeds vlak onder het wateroppervlak. Deze heeft daar in elk geval minder last van.
Stromend water heeft eigenlijk het zelfde effect op gliders. De stroming trekt je lijn in een bocht en alweer komt je jerkbait met een bochtje naar je toe. Doordat je geen goed contact maakt met je jerkbait zal deze om hoog komen. Normaal gesproken komt een snoek zo’n jerkbait wel halen maar met een beetje golfslag is het toch wel prettig dat je kunstaas onderwater blijft. Door zijn wijd uitslaande actie behoud je gedurende het terug vissen continu goed contact met je jerkbait. Je lijn valt niet bij elke tik een klein beetje slap en je vist een stuk scherper.
Massieve snoek.
De Hell Puppy gaat al snel een stuk dieper dan de concurrentie. Doordat deze van massief ABS plastic gemaakt is zit er dus niet zoals bij zovelen een hoop drijfvermogen in door ingesloten lucht. Wellicht draagt ook de schuin aflopende kop mee aan het de diepgang. Over die kop is door de fabrikanten overigens goed nagedacht. Deze is wit gemaakt zodat hij gemakkelijk te volgen is in het water. Je ziet perfect waar je jerkbait uithangt. Ideaal als je een volger krijgt. Afhankelijk van de snelheid waarmee je hem terug vist kun je die diepte bepalen. Sneller vissen maakt dat hij hoger door het water gaat. Met normale ritmisch slagen terug vissend zal hij dus dieper gaan lopen. Jerkbaits kun je wel af laten zinken maar hier geldt net als in stromend water dat ze bij het terug vissen de in een boog hangende lijn zullen volgen.
Niet alleen snoeken gaan voor de Hell Puppy!
De hengel waaraan ik deze jerkbait vis is een zware jerkbaitstok. Het is een iets zwaardere jerkbait dus je hengel mag best wel wat moer power hebben om wat weg te zetten. Een lichte tot middel zware muskie hengel vind ik ideaal voor dit werk. Ik vis hem zoals bijna al mijn kunstaas met een jerkstang met spiraalsluiting maar met single strand titanium gaat het ook goed. Fluorocarbon liever niet. De jerkbait gooit nog al met zijn kont waardoor de staart dreg om de leader heen kan slaan.
Er is voor de liefhebber zelfs een versie met een twisterstaart te krijgen.
In de inleiding schreef ik dat de Hell Puppy wat hybride trekjes heeft. Als je wat meer met slack in je lijn vist en wat langere slagen maakt met je hengel zal de jerkbait af en toe de diepte in duiken en weer omhoog komen. De naar links en rechts uitslaande actie blijft daarbij wel behouden. Een universele jerkbait dus. Ik moet wel toegeven dat ik hem het liefst inzet al een echte glider want dat is toch wel het sterkste punt van dit kunstaas.
