Enkele weken geleden heb ik samen met vismaat Piet een week doorgebracht op de Pig&Pike Fishing lodge in midden Zweden. In 2015 hadden we reeds een keer in het najaar in dit gebied gevist op 3 verschillende wateren en beide waren we onder de indruk van de rust, de natuur en vooral de vissen. Zou er dit jaar weer iets moois uitkomen?
Tekst en foto’s: Frans Oomen
We verblijven in de Pig&Pike Fishing lodge. De Pig&Pike Fishing lodge wordt gerund door Stefan Olsson die de lodge dit jaar gebouwd heeft. Ze bevind zich op een boerderij, vandaar de naam. Landelijker kun je het haast niet krijgen. De lodge zelf staat op enkele tientallen meters van het meer waar ook je boot of huurboot aan de steiger kan liggen. Alles lekker dicht bij de hand dus. Het meer heeft in het verleden voor Stefan al de nodige grote snoeken opgeleverd en zelf mocht ik er afgelopen jaar een donker getekende vis van 1,24mt vangen met nog een paar andere mooie vissen.
Naast deze vis zijn er nog verschillende vissen van dit formaat gevangen het afgelopen jaar en ondanks dat is de hengeldruk er niet echt groot te noemen. Slechts in de weekenden wat locals die wat trollen en een paar mensen vanuit Nederland die er tot nu toe gevist hebben. Op het meer, en alle meren in de omgeving geldt een strikte Catch & Release regelgeving en deze wordt keurig nageleefd.
Wij hadden onze eigen boot mee. Ik wilde gewoon eens kijken of me dat mee zou vallen. Welnu, de rit duurt eigenlijk maar 1 á 2 uur langer want of je nu met of zonder boot reist, pas als je in Göteborg aan land komt kan je doorrijden. De meeste wegen zijn maar 90 km/uur wegen en dus met of zonder boot doe je er even lang over. We wilden ook nog 1 á 2 dagen op een ander water vissen dus was de eigen boot gewoon de makkelijkste oplossing. Alle voorzieningen zijn aanwezig voor je eigen boot mee te nemen. Een goede trailerhelling op het terrein, prima steiger met elektriciteit, ruime parkeer gelegenheid naast de deur en een buitenaansluiting voor de stroom. Kortom je kan er met elke boot terecht.
Voor wie niet over een eigen boot beschikt zijn er bij de lodge 2 grote huurboten aanwezig voorzien van 15 pk motoren en Lowrance dieptemeter. Eentje staat op een trailer om mee de weg op te kunnen en beschikt zelfs over een fronttroller met I-Pilot. Gewoon een prima boot waar ik zelf ook al eens mee gevaren heb. Veilig, drift perfect en is lekker ruim en je kan er ook nog eens mee naar andere meren in de buurt voor wat afwisseling.
Wil je een keer gegidst worden dan neemt Stefan je mee in zijn eigen boot. Een hagelnieuwe Alumacraft Classic voorzien van alle comfort. De boot is voorzien van een Terrova fronttroller, Humminbird Helix dieptemeter en wordt aangedreven door een 90 PK Mercury seapower. We hebben een dag mee gevaren met Stefan in dit schip. Man, wat een fijne combinatie is dat zeg! Een dag gidsen is absoluut aan te raden om een beetje op weg geholpen te worden. Wij waren er in een periode dat het wat lastiger is om de vis te vinden en dan is lokale kennis van het water en de technieken is dan an onschatbare waarde.
De lodge zelf beschikt over alle gemakken die je maar kan wensen op vakantie. Ruime eetkamer, complete keuken, 2 slaapkamers voor 2 personen en een zithoek met 2 banken en een TV. Internet komt binnen via glasvezel, dus lekker snel! Tegenover de lodge bevind zich een oude blokhut die dienst doet als “man cave”. Een knus hok, bekleed met oude vismaterialen en waar je bij het houtvuur sterke verhalen kan vertellen onder het genot van een hapje en een drankje.
Het vissen
Zoals je hierboven al kon lezen is het een water voor de grote vissen. Zowel snoek als snoekbaars zijn goed vertegenwoordig, al is snoek wel in de meerderheid. Het meer heeft behoorlijk wat ondiepe zones waar het prima vissen is met jerkbaits en ander kunstaas dat niet te diep loopt. In de zomer vind je in bepaalde delen flink wat planten. Met name grassen en lelies maar ook waterpest. In de lodge zijn duidelijke waterkaarten aanwezig waarop je op voorhand je stekken goed kan bepalen, maar het is zeker aan te raden een dagje met Stefan mee op pad te gaan. Hij kan je de goede stekken tonen en uitleggen hoe en waar je het best kan varen. Niet alleen stekkennis maar ook qua techniek de moeite waard.
De eerste dagen van ons verblijf visten we zowel diep als ondiep. Ondiep veelal met jerkbaits en diepere structuren beviste we met shads van een centimeter of 20 voorzien van een zware loodkop. De eerste dagen vingen we wat kleinere vissen op de bij ons bekende stekken. Op dag 2 wist Piet op het ondiepe een hele grote vis te missen op een jerkbait en een paar kleinere vissen te vangen. Minimaal een meter plus vis. Zelf pakte ik een mooie vis op het diepe. De gehanteerde aanpak werkte gewoon heel goed. Piet bestookte met een jerkbait de ondieptes en ik met een shad het talud. Beide pakten we een de nodige vissen op deze manier al kreeg ik wel veel meer missers dan Piet.
Omdat we niet op een water willen blijven besluiten we een dagje naar een nabijgelegen kleiner water te gaan. Een meer wat Stefan en zijn vismaat Martin goed kennen en wat een kleine 20 minuten rijden van de lodge ligt. De avond vooraf hebben we met Stefan de stekken en de manieren van vissen doorgenomen. Hier kan je veel vissen vangen op het ondiepe dus is het plan om met jerkbaits, shads en de vliegenhengel de ondieptes te gaan bevissen. Welnu, het zal geen 10 worpen geweest zijn of de eerste vis is al een feit. Een kleinere vis.
Dit is een meer met vooral aantallen van een wat kleiner formaat, al rolt er soms ook wel een enkele grote tussendoor. De gehele dag door hebben we actie en het water is gigantisch visrijk. Op plaatsen ligt hier gewoon een pak vis op de bodem van een meter of 4 dik.
De snoeken moeten met zo veel aasvis wel kunnen groeien tot mooie formaten echter maakt het aanbod in prooivis ook dat er heel veel snoek kan leven en dus is er veel aanwas van kleine gretige snoeken. Piet laat zien dat er ook grote zitten door een mooie snoek van 94cm te vangen op een hellpuppie. Met een watertemperatuur van amper 8 graden vind ik 18 snoeken een mooi resultaat. Wat moet dat in het voorjaar wel niet worden?
s’Woensdags gaan we met Stefan op pad. Hij wilde graag met ons in zijn nieuwe boot het water op. Het plan is om de gekende stekken goed geconcentreerd uit te vissen met shads en in de loop van de dag de ondieptes aan te pakken met jerkbaits. De eerste stek levert ons niets op maar stek 2 ligt weer vol aasvis. Helemaal afgeladen vol met kleine voorns. Stefan heeft een nieuwe Helix 9 op zijn boot staan en kan met de down-en side scan de school aasvis perfect in beeld brengen. Hier en daar staat er een grote banaan tussen. Dat dat snoek is blijkt wel als er even later naast de boot een hele dikke vis door het oppervlak heen jaagt op aasvis. Het is hier maar 12 meter diep overigens! We werpen er met jerkbaits en shads doorheen. Stefan weet de eerste te vangen op zijn favoriete Pig shad. Een vis van 97 cm, vlak boven de bodem op een heel traag geviste tailbait. Dit bleek een wijze les te zijn. Traag vissen is de truc op dit water in de koude periode. Hoe trager je vist, des te meer valt je kunstaas op in de drukke grote massa’s aasvis.
Stefan laat ons ondertussen nog even een snoekbaars zien die op de bodem lag door een shadje boven de vis te presenteren. Op de diepte meter zien we de vis geïnteresseerd omhoog komen om even te kijken naar de shad, een beetje “pelagic style”. Helaas hapte de vis niet toe. Vertikaal moet het hier los kunnen gaan. Dit is iets voor de volgende keer.
We vissen nog wat stekken af en wederom blijkt dat ik en Piet te snel vissen integenstelling tot vorig jaar. Aanbeten krijgen we wel maar ze happen er niet vol overheen. Dan doet Stefan iets heel moois. Hij ziet op de diepte meter een grote banaan op 8 meter diepte en werpt achter de driftende boot aan. Zijn Wolftail dwarrelt naar beneden en heel traag vist hij hem nabij de bodem. Dit vereist opperste concentratie en boot- en kunstaascontrole. Ineens mept hij aan en slaat vast op een grote vis. Aan het einde van de dril kan Piet het net onder een grote vis steken en met 1,15 mt is het een hele beste. De Zweden wegen alles en we doen dat met deze vis ook. Van het gewicht had ik meer verwacht. Net geen 9 kg. Maar ja het echte vreten moet nog beginnen en dan worden dit soort jongens wel flink zwaarder. Heel mooi om dit zo te zien gebeuren vanuit de punt van de boot. Dit is dus echt visserskunde. Een meer waar veel boomstronken op de bodem liggen en dan met zo’n kunstaas secuur nét boven de bodem blijven vissen. Het is als werpen met een shad op snoekbaars met een licht loodkopje, maar dan met hard kunstaas. Heel knap!
We vissen door en Piet weet nog een kleintje te vangen. Ook de stek waar ik vorig jaar een 1,24 wist te vangen doen we nog even aan maar helaas is daar nog niet veel te beleven. Aan het einde van de dag kijken we met zijn drieën terug op een leerzame dag voor ons allen. Hier ga ik werk van maken!
Donderdag, de voorlaatste dag slaat de koude toe. Heldere nachten en nevel in de ochtend doen vermoeden dat het een koud dagje gaat worden. De vissen blijken het ondiepe verlaten te hebben en buiten een kleintje op een Bössel XL weet Piet niet veel te vangen ondiep. We besluiten om maar eens een stukje over de diepe structuren te trollen. Dit werkte voor een aantal bekenden van ons ook heel goed voor de hele grote vissen en ook Stefan heeft er zo in het verleden veel vissen mee gevangen. Een groep jongens die hier vorig jaar was had met groot rubber behoorlijk wat metervissen tot 1,28.
Het duurt dan ook niet lang voordat Piet zijn eerste vis weet te vangen. Een mooie vis van 97 heeft zich aan zijn 9”Jake vergrepen. Pluggen als deze hebben het voor mij altijd goed gedaan op dit soort open en diepe wateren dus we besluiten nog wat verder te trollen. Hierbij weet Piet er zowaar nog 2 te vangen. Ik blijf visloos maar met de 97er is onze dag weer helemaal goed. De laatste uurtjes werpen we nog wat op een paar stekken nabij het huis maar meer dan een aanbeet weet ik niet te krijgen.
s’Avonds in ons huisje krijgen we nog bezoek van Stefan en Martin. We praten wat over het vissen, de mogelijkheden in de buurt en de plannen voor de laatste dag. Daarbij geeft Martin ons een gouden tip: ergens op het meer dat we afgelopen dinsdag bevist hebben bevind zich een smalle doorgang naar een ander meer wat je alleen op die manier kan bereiken. Een kleine kilometer varen door een moeras en je komt op een meer wat je geheel voor je zelf hebt. Eerder die week was er een wedstrijd en dat deel van het meer is uitgesloten omdat de boot die er als eerste komt de wedstrijd zou winnen. Er zouden wat grotere vissen zitten en je kon er gemakkelijk een halve dag volmaken. Meestal viel het daarna dood. Een vreemd verhaal, maar op de beurs in Utrecht had ik al een foto gezien van gids Andreas van een hele grote vis die ergens op een “whitefish lake” in de buurt gevangen zou zijn. Dat moet daar zijn. Het meer heeft een onuitspreekbare naam en wij noemen het daarom maar “secret lake”.
s’ Morgens maar direct het eerste werk naar het “secret lake”. De tocht door het moeras doet denken aan de schilderachtige oude Hollandse veenplassen. Het najaar op zijn mooist, met de verkleurende bladeren aan de bomen, het gele riet en de afstervende lelievelden. Eenmaal op het plasje lijkt het een saaie bak met weinig structuur. Hier en daar een aasvis maar geen grote wolken. Ook niet op het diepste punt, waar we volgens Martin moesten zijn. Veel vertrouwen heb ik er dan nog niet in. Al na een paar worpen met een plug haak ik de eerste vis. Nou ja, visje! Een haring. Toch is het een goed doorvoed visje en we vissen wat door. Even later pakt een vis mijn Jiver shad. Dit is andere koek en na een stevige dril kan ik een mooie 92 er aan boord tillen. Dat lijkt er al meer op. Niet veel later volgen er meer vissen. Allen in de categorie tussen 70 a 80 cm met als grootste een 98er voor mij.
Het is vooral weer met shads te doen, buiten een harde beuk op een jerkbait voor mij. Dat was trouwens ook een hele goede vis.
Om de koude wat te verdringen warmen we een blik tomaten soep op. Met een temperatuur van maar net boven 0 is het gemeen koud. Ondanks de koude, die erg snel in is komen vallen loopt het tocht wel goed en ik snap wel dat Martin en Stefan zeggen dat 30 stuks per dag hier heel goed mogelijk zijn.
Gedurende de rest van de dag vissen we door en weten we nog de nodige vissen te vangen. Tevreden sluiten we de laatste dag af met 15 vissen in de boot waaronder een aantal mooie, sterke vissen.
Op de weg terug naar de lodge gaan we nog even langs de Pizza Express voor een broodje hamburger en een kebab skrovmal. Echt aan te raden! s’Avonds komt Stefan Olsson en onze Zweedse vriend Stefan Barenfeld nog even langs in de lodge voor een gezellige terugblik op de afgelopen week. Voor we het weten, zijn we echter al plannen aan het smeden voor volgend jaar. Tevreden blikken we terug op een mooie week. De echt grote vissen lieten zich bij ons niet zien maar we zijn een paar keer echt dichtbij geweest. Volgend jaar komen we zeker weer terug.
Op de hengelsport en visboten beurs in Utrecht kan je een week vissen winnen in de Pig&Pike lodge op de stand van Cordes travel. Stefan Olsson is daar, samen met een aantal andere gidsen uit het gebied aanwezig op zaterdag en zondag voor informatie over de lodge. Deze en andere bestemmingen in midden Zweden vind je op www.cordestravel.nl