Eindelijk september en wat heb ik hier naar uitgekeken, weg met de hitte en drukte op het water dus tijd om weer lekker op snoekenjacht te gaan. Persoonlijk vind ik september en oktober de mooiste maanden om op de snoek te jagen, lekker op het weid in normale kleding en de vangsten zijn nu geweldig.
Het is ook de tijd dat ik vaak lekker in mijn eentje op pad ga om de najaarstekken in kaart te brengen want dat die veranderlijk zijn daar kom ik elk jaar weer achter. Daar waar ik veel mede vissers jaar in jaar uit dezelfde stekken zie bezoeken waaier ik zelf graag uit over alle hoekjes en gaatjes van de plas. Op die manier kom je er snel genoeg achter hoe het momenteel in elkaar zit!
Tom zou vandaag eindelijk weer eens mee en dat is mooi, erg mooi zelfs want we hadden elkaar al veel te lang niet gezien. De zigeuner in hem maakt zijn wereld wel enorm groot bij de mijne vergeleken! Hij reist en vist wat af op deze aardbol en is net terug uit de States. Pfffff…ik kom nooit verder dan Oldeholtpade of Swichum hahaha. Tom zegt wel eens, ik leer van jou veel maar eigenlijk is het andersom want ik heb zelden zo een mens meegemaakt als hem. Gelukkig zijn met wat je hebt en de kleine dingen kunnen zien maakt een visdag met hem altijd heel bijzonder…..
Als we in de ochtend vertrekken van de helling is de wereld net als die van mij …..dichte mist maakt het sprookjesachtig mooi. We zien ongeveer een meter of 20 want meer zal het niet zijn, net alsof je in een klein coconnetje, mooi en veilig en toch ook een beetje onheilspellend. Witte wieven fluister ik en Tom knikt en aanschouwd het prachtige beeldhouwwerk wat moeder natuur voor ons schildert!
Op de gps navigeer ik over de ondiepe platen waar de kleine visjes voor de boot uit waaieren opgeschrokken door een zwart gevaarte wat hun wereld verstoord! En dan boem de eerste ratel van de dag is al een feit. Ruw wordt er lijn van de reel gerost, bruut geweld in een verder serene wereld en toch lachen wij mensjes van oor tot oor!!! Want wij zijn gekomen voor wat er nu staat te gebeuren en dat is een mooie knetterharde aanbeet van een Warlord van het weid.
En zo begint een nieuwe dag met mooie aanbeten voor twee mensen die samen hun passie voor deze prachtige sport beleven. Om en om vangen we mooie vissen, het zijn geen jumbojets van snoeken maar mooi sterk en gezond dat zijn ze zeker!!! De eerste paar uren zijn echt bijzonder goed en we vangen er een stuk of 5, missen er nog een paar en dan over en uit. Hoogste tijd om ons heil ergens anders te gaan zoeken!
Op een paar honderd meter bij ons vandaan zien we mijn vriend kees varen. In een waterig zonnetje, wat zijn best doet om de flarden mist te verdrijven, staat hij met een kromme hengel in zijn hand het giet weer los te roepen! Snel een paar platen van hem en zijn prachtige vangst schieten en dan vervolgen wij onze weg. En de oude baas, welke geboren en getogen aan dit mooie water, he’s right want het gaat nog even los… en hoe!!!! Dikke beuken op de hengels en mooie maten zijn het nu, een compleet wolfpack is on the hunt en we zitten er midden in!
Tom, die even geleden zijn doelstelling naar beneden had gebracht en droomde van een mooie negentiger, zag aan mijn volgende vangst dat er wel betere kansen kwamen op dit moment! Oh, een mooie snoekljoekel zou mij zo gelukkig maken roept hij vol overgave!!!!
En dan boem, zijn hengel wordt bijna uit de steun getrokken en de vis neemt zomaar dertig meter lijn mee. Knalt vervolgens vol overgave keer op keer door de slip om na een gevecht, wat prachtig was om te aanschouwen, deze mooie dame voor hem te landen. Zelden zo een gezicht gezien wat vol trots en liefde naar zijn trofee aan het kijken was!
En zo mooi als de dag begon konden wij deze ook weer afsluiten. Samen turen we over het weid en we zijn het helemaal met elkaar eens… voor deze dag is de cirkel weer rond!!!
Reageren op het artikel van Hilco van Nuil? Dat kan gratis op ons Roofvisweb Forum.
Fish On!
Greets Hilco,