Woensdag 27 februari was het dan, na jaren, eindelijk weer eens zover. Een vissessie met Hans vd Brink van Roofvisaas.nl Altijd leuk om weer eens op pad te gaan met ‘oude’ maten! Afgesproken werd dat we een sessie zouden doen met dood aas. Statisch vissen op snoek! Mijn vaste vismaat en tevens schoonvader moest er hard om lachen! Ga jij, degene die altijd loopt te z**ken op de ‘luie’ piepervissers nu zelf achter de piepers liggen met een zak chips en bier? Het bier en de chips heb ik uiteraard genuanceerd, maar ik moest wel erkennen dat ik inderdaad een statische vissessie zou ondergaan.
Tekst en foto’s: Michel Struve.
Ik vis zelf al een jaar of 15 zeer actief op de roofvis vanuit de boot en vanaf de kant. In de meeste gevallen is dit op snoekbaars met shads en dropshot en soms met de penhengel met een dode aasvis. Het statisch vissen met dode aasvissen en dan zeker met de zoute rakkers, was voor mij volkomen nieuw. Leuk en interessant uiteraard! Ik ging de sessie in met het idee dat het in elk geval gezellig is om lekker bij te ouwehoeren en iedere aanbeet als mooi meegenomen zou beschouwen. De vangsten zijn namelijk alles behalve goed te noemen de laatste tijd. Het intrede en vooral het aanhouden van de vorst in combinatie met een hogedrukgebied, zijn op papier nu niet de beste ingrediënten om vis te vangen. Tel daarbij de snijdende noordoostenwind (die volgens vriend Paulusma niet harder dan 3 bft zou zijn, ahum!) op en je weet het wel…
Er werd gekozen voor een groot water met wat strategische plekken om te bevissen. In tegenstelling tot wat ik gewend ben bij mijn eigen visserij duurde het toch een minuut of 30 voordat de vier hengels beaasd en wel op de uitvoerig uitgekozen stekken lagen. Even herinner ik mij weer waarom ik destijds mijn rodpod, swingers en karperstokken verkocht had. Wat een gedoe allemaal om dat op te bouwen! Wat een weelde om in het voorjaar te vissen met een penghengeltje! Auto uit, tasje en stoeltje mee, hengeltje over de schouder, even lopen naar de stek, maïskorreltjes op de hair en zitten. Ach, ik had geen reden tot klagen, werd prima verzorgd en Hans verzorgde de opbouw tot in de puntjes. Als aas werd gekozen voor een gemixt zeebanket in combinatie met een zoetwatermix van schitterend verse aasvissen van Roofvisaas.nl Een hengel beaasd met een mooie blank voorn, de ander beaasd met een schitterende makreel en twee stuks met een behoorlijke spiering. Stuk voor stuk mooie verse vissen met heldere vinnen en ogen. Langzaam aan groeide het vertrouwen bij mij dat er misschien wel een vis verleid kon worden in een aanbeet. Voerbootje wordt tevoorschijn gehaald en de lijnen worden stuk voor stuk vakkundig uitgevaren. In mijzelf moet ik lachen met de afstandsbediening van de voerboot in mijn handen. Ja daar sta je dan ‘meneer de ik heb niets met piepers en voerboten’. Stiekem is het varen van zo een bootje best geinig en met de geïntegreerde transducer van de visvinder ook verdomd makkelijk! Mooi spulletje, moet ik dus gewoon erkennen.
Nadat korte tijd in de snijdend koude wind te hebben gestaan, komt een van de beetverklikkers tot leven. Er klinken een aantal piepen achter elkaar. “Hey, da`s een aanbeet, kan niet anders” hoor ik Hans zeggen. Wachtend op de volgende reeks van piepen gebeurt er gek genoeg niets meer. Vreemd, wellicht een voorzichtige snoekbaars of gewoon een argwanende snoek die het aas vrij snel weer los heeft gelaten. In de volgende anderhalf uur horen en zien we niets meer. Hans gaf aan dat het verstandig was te verkassen naar een stek even verderop. Op deze plek schommelt de diepte tussen een meter kort onder de kant tot een kleine zes meter diepte verder weg. Erg grillige bodem met mooie taluds. Twee lijnen worden uitgevaren met de voerboot en twee lijnen worden uitgeworpen. De vis zit mooi stevig op de takels, die er erg netjes uitzien. Prima systeem op ’t oog. Ik herinner mij de uitspraak van Hans eerder die ochtend waarin hij zei dat hier verschillende korte aasperiodes zijn over de dag. Ik weet vanuit de snoekbaarsvisserij dat het vaak afhangt van bijtperioden die je dag kunnen maken of breken. Ben je op het juiste tijdstip op de juiste stek, ben je spekkoper. Mis je de boot, heb je pech en vang je aanzienlijk minder of helemaal niets. Bij snoekvissen geldt dit dus kennelijk ook?!
Even voor half twaalf gaat de pieper af. “Eén piep is niets maar ‘piep-piep’ moet je scherp maken” hoor ik Hans zeggen. Na de eerste serie piepen haalt Hans de hengel uit de steun en geeft hij lijn. De spiering lijkt te zijn gegrepen! Inderdaad, de lijn wordt van de spoel gehaald en de vis aan de andere kant zwemt met de aasvis weg. Da`s toch wel erg spannend moet ik erkennen. Na een aantal seconden draait Hans de lijn strak. “En, vis??” vraag ik hem. “Ja, hangen!” hoor ik Hans zeggen. Top! “K*t het schepnet!” Door al het geouwehoer zijn we kits vergeten het schepnet in orde te maken. Ik schuif vlot de delen in elkaar en steek het net naast Hans in het water. Verrassend snel komt er een mooie snoek boven water. Veel weerstand bood de vis niet. Het water is dan ook f*cking . Beiden gokken we de lengte van de vis. Hans dacht aan een begin negentiger en ik zeg op de bonnefooi: “96!”. Eenmaal in het net en op de mat een mooie stevige maar slanke snoek van 97 cm. Werkelijk puntgave vis die in de ogen van Hans wat slank is. Ik geef aan dat dit voor mijn begrippen een hele stevige snoek is. De snoeken die ik als bijvangst heb gepakt tijdens het verticalen, zijn dan weliswaar soms langer dan deze, maar zeker niet dikker. De rivier vraagt meer fysieke inspanning van de vis doordat de stroming harder is dan op de meeste plassen en vaarten in Nederland. Na enkele foto`s te hebben gemaakt wordt de snoek met uiterste voorzichtigheid weer teruggeschoven in haar habitat. Schitterend gezicht, een mooie klap met de staart als afscheid en nummer 1 is feit!
“Maakt niet uit welke hengel gaat, de volgende aanbeet is voor jou Mich!” zegt Hans. Mijn dag was al geslaagd, het vangen van die ene mooie snoek zag ik bij deze ongunstige omstandigheden al als pure winst. Toch hoop je op een volgende aanbeet en ben je een stuk scherper na het vangen van de eerste vis. De volgende aanbeet liet echter niet lang op zich wachten. Na een aantal piepen achter elkaar en op aanwijzing van Hans de hengel uit de steun gehaald. De lijn wordt van de spoel gezwommen. Een ding is zeker, de aasvis is gepakt en de snoek zwemt ermee weg, dacht ik bij mezelf. “Lijn strak draaien, slaan is niet nodig”, zegt Hans. Zo gezegd zo gedaan, draai ik rustig de hengel krom. Ik voel direct een behoorlijke weerstand. “Hangen, Hans”! Een mooie zware vis gaat de strijd aan. De hengel gaat mooi krom en de weerstand lijkt wat groter dan bij de eerste. Na een aantal minuten en een wat spannende dril verschijnt er een dikke dame aan de oppervlakte. “Dit is een meter plus, 100%”, hoor ik Hans zeggen. “Kijk, dit is pas een dikke, maar voor ons gemiddelde snoek die je vangt op dood aas”. Verbaasd kijk ik hem aan en zeg in alle eerlijkheid dat ik nog nooit zo een dikke snoek heb gevangen. Ik schat de vis op 110 cm, puur vanwege haar gewicht. Meting bracht uitsluitsel. De vis mat 105 cm, maar haar omvang maakte dit meer dan goed! Schitterende zware snoekdame, wederom perfect gehaakt in de hoek van de bek. Na een aantal foto`s mocht ook deze vis weer even bijkomen, om met een kleine slag met de staart weg te zwemmen. Geweldig! Allebei een vis mogen landen onder barre omstandigheden en een supergezellige dag gehad.
Niet lang na het vangen van de snoekdame, kon ik het toch niet laten. Eerlijk geef ik toe dat het statisch vissen met dood aas wel erg leuk vind en geef ik aan overstag te zijn. Het kan niet uitblijven dat ik een set aanschaf voor mezelf. Ik had het op voorhand niet gedacht maar mijn collectie (die toch al niet zo zuinig is) zal worden uitgebreid met het nodige materiaal. In mijn hoofd heb ik al een aantal stekken uitgezet. Een daarvan wordt een gezamenlijk project van Hans en mijzelf. Op een uitgestrekt water dat wij beide goed kennen, liggen zeer grote snoekdames te wachten, die te verleiden moeten zijn met een mooie verse spiering of makreel van Roofvisaas.nl Hans bedankt voor de topdag en de verzorging, gaan we snel nog eens doen!
Michel Struve.