Een aantal maanden geleden werd er door een bevriende Engelse kajakvisser ( Rob Appleby) de vraag gesteld , of ik het leuk zou vinden om samen met hem en een aantal Ieren een weekendje gericht te gaan vissen vanuit de kajak op “Skate” in Schotland. Nou daar hoefde deze jongen niet lang over na te denken en zei daarom gelijk volmondig “ JA”
Tekst en foto’s: Daniel vd Post
Skate is de Engelse benaming van de grootste roggen soort die in Noord West Europa voorkomt. De Nederlandse benaming voor deze rog is Vleet , ze kunnen behoorlijk groot worden waarbij je moet denken aan vissen tussen de 50 en 100 kg en dat bij een spanwijdte van anderhalve tot twee meter dat zijn dus serieuze vissen. Ze worden voornamelijk gevangen in de Ierse en Schotse wateren waarbij ze een voorkeur lijken te hebben voor diepe wateren met een modderige bodem structuur. Vrijdag 21 februari 2014 was het dan eindelijk zover , na talloze chats in een Facebook groepje ging het avontuur dan echt van start. Rond 04.00 uur van huis vertrokken richting Schiphol om van daar uit naar Glasgow in Schotland te vliegen. Na een prima verlopen vlucht ( iets meer dan een uur) stond Rob Appleby zoals afgesproken met zijn auto waar twee Hobie Outback kajaks boven op lagen al op me te wachten. Er restte ons slechts een bijna 4 uur durende ‘road trip “ voordat we op de plaats van bestemming zouden aankomen. Naarmate de reis vorderde nam de schoonheid van het landschap steeds verder toe , wat een schitterende omgeving om door te reizen laat staan om er in te gaan vissen. Heb toch al best wat van Europa gezien maar Schotland staat nu met stip op de eerste plaats.
Toch was de teleurstelling groot toen we eenmaal in het plaatsje “ Kyle of Lochalsh” onze bestemming aan de west kust van Schotland arriveerden, er stond namelijk een dusdanige wind wat het vissen bijna tot het onmogelijke maakte. Bijna…..inderdaad want we visten niet direct aan de kust maar in een inham die met zee is verbonden een zogenaamde Loch. Ondanks dat deze Loch is omgeven door bergen boden deze toch maar weinig bescherming tegen de wind. Maar ja ….een dappere poging gedaan om te vissen al werd dit mede door de wind en golven geen succes doordat ons anker zijn positie niet kon vast houden, en zelfs een poging om ons vast te leggen aan een boei van een krabbenfuik werd geen succes. ( sleepten de fuik gewoon met boei en al mee…. ) Eenmaal terug in onze accommodatie wat in werkelijkheid een militair gebouw is maar wel voorzien van alle gemakken zoals een bar…..maar ook een droog ruimte voor onze iets wat natte kleding….. ontmoeten we onze Ierse metgezellen. ( Graham Smith , Tony Powell , Andrew Mcilhone en Anthony Byrne )
De volgende dag (zaterdag) is het weerbeeld nog steeds belabberd met dusdanig veel wind dat we ervoor kiezen om iets verder landinwaarts te gaan vissen in een ander “Loch” wat door zijn ligging wel beschutting geeft tegen de weergoden. Door een ondiep “hupje” tussen dit water en de zee achtten we de kans op de aanwezigheid van Skate vrij klein maar hier kunnen we het in ieder geval nog proberen. Met 100 meter water onder onze kajak maakten we onze hengels gereed en laten we ons aas wat bestaat uit een hele makreel op een 12/0 haak naar de bodem zakken en kan het wachtten beginnen in een schitterende omgeving.
Na een uurtje krijgt Rob de eerste tikken op zijn hengel en vrijwel gelijktijdig begint er ook iets aan mijn hengel te trekken. Even zijn we bang dat we elkaar hebben gehaakt maar dat blijkt gelukkig niet het geval en is het Rob de een rog boven haalt. Niet de Skate die we zo graag willen vangen maar een veel kleiner familie lid , een fraaie “Thornback ray”.
Ondertussen heb ik mijn aanbeet niet kunnen verzilveren, sterker nog deze jongen zit vast. Nou kan je vertellen als je vastzit met de zware uitrusting waar we mee visten dan zit je ook echt vast! 30/50 Lb. Hengel waar een flinke reel in de vorm van een Shimano TLD 30 op zit gemonteerd die vol gespoeld is met 50 Lb gevlochten draad en dat in combinatie met een kajak maakt het een lastige opgave om je lijn los te krijgen. Gelukkig kwam die na een aantal minuten proberen en stoeien toch los….pffft. Rob had ondertussen al weer een verse makreel op de bodem liggen en kreeg al vrij snel opnieuw beet. Ditmaal was het een fraaie Conger aal die na een paar foto’s weer terug de diepte in mocht.
Even later was het ook bij mij raak……nou ja raak…. Een zogenaamde ”doggie” ( honds haai ) kreeg het voor elkaar om een veel te grote haak naar binnen te werken.
Hierna volgde nog een aantal van deze kleine haaitjes maar voor de rest gebeurde er weinig meer. De wind was ondertussen weer eens van richting veranderd zodat we al lang niet meer beschut lagen en ook de regen kwam er weer met bakken tegelijk uit. Onze Ierse vrienden hadden het ondertussen niet veel beter gedaan met ook “slechts” een aantal doggies. De volgende dag (zondag) en alweer de laatste visdag stond er mogelijk nog een stevigere wind en besloten we om de ochtend uren maar te gebruiken om wat te relaxen en hoopten we op een mogelijke weersverbetering. Deze weersverbetering kwam echter niet en Rob en ondergetekende besloten om alle spullen maar in de auto te gooien en maar te gaan rijden in de hoop dat we een “ fishable” plekje tegen zouden komen.
Dat plekje kwamen we eigenlijk al vrij snel tegen, al zag het er van een afstand bekeken een stuk rustiger uit dan het in werkelijkheid was. Althans dat was wel het geval in onze situatie, man man….het was een pittig kajak tochtje om de uitgekozen locatie waar “het” moest gaan gebeuren te bereiken. Eenmaal aangekomen op onze stek tussen een “fish farm” (zalm kwekerij) die onze van de nodige beschutting voorzag lieten we onze makrelen weer tot de bodem zakken en kon het wachten weer beginnen. Ondertussen konden we met volle teugen van het Schotse winter weer genieten en dat zag er toch best spectaculair uit , zeker als je het zeewater door de wind van het wateroppervlak zo de lucht in ziet stuiven en heuse muren van regen op je af ziet komen en als toetje nog een paar bliksem flitsen rond je oren krijgt.
Qua visserij gebeurde er op een tikje bij Rob na helemaal niks , terwijl de avond schemering inzette zijn we terug gevaren wat op zich nog een hele belevenis was. Maandag ochtend zijn we vertrokken richting het vliegveld van Glasgow in het “perfecte” vis weer er was werkelijk geen zuchtje wind te bekennen.
Zal je net zien natuurlijk maar ja …ondanks het weer en de magere vangsten was het een geweldig avontuur in een fantastische omgeving met een bijzonder leuk groepje kajak “idioten” wat deze jongen voor geen goud had willen missen. Volgende keer misschien toch maar eens in de zomer een tripje boeken ….
Op naar het volgende avontuur.
Daniel van der Post
Mocht je vragen hebben over het kajak vissen? Daniel vd Post is met zijn complete kajak 3 dagen aanwezig tijdens de Visma op de stand van Roofvisweb.nl. Meer Visma nieuws binnenkort hier op Roofvisweb.nl
Meer informatie over het Kajak vissen is te vinden op het blog via: danielskayakfishingadventures.blogspot.nl
Daniel van der Post