Voor het slapen gaan ligt er al een vervelende laag van vast water waar hele volksstammen in ons land knettergek van worden genaamd “IJS” voor mijn ark. “Bah” als dat morgen maar goed gaat.
Iets te vroeg wakker en erg gemotiveerd verwacht ik een vliegende start te kunnen maken vandaag. “Ja ja” tot ik buiten kom en al een kwartier vertraging oploop om de deuren van mijn auto open te krijgen. Joepie koning winter is nu echt aan het irriteren. Willem Zijlstra stuurt nog vrolijk een bericht dat het in het hoge noorden nu -17 is en hij ook onderweg is om te gaan vissen bij hem in de buurt.
Tekst en foto’s: Sebastiaan Verkerk.
Als het nieuwe plasje maar open ligt? Kou en aan verwante ellende zorgen voor meer vertraging. De andere sloten van onder andere mijn trailer krijg ik niet direct open, grrrr dan maar eerst een kop koffie en een peuk binnen. Het vissen zal toch wel doorgaan na een paar weken voeren, poging twee open de sloten! Met wat hulpmiddelen geeft het koppige slot zich toch maar gewonnen. Gelukkig maar!
Om bij mijn nieuwe stek te komen dien ik eerst een stukje te varen met het bootje en die zal in een van de zijvaarten te water gelaten moeten worden, dus de volgende hobbel op weg naar het vissen is genomen “POEFFF”
Door al het op onthoud is het al licht als ik kan vertrekken. Gelukkig zijn er onderweg geen noemenswaardige belemmeringen. Nee? Nou wel de eerste twee vaarten liggen dicht en de plas en haar omgeving is in een grijze sluier van mist omhult. Gauw een fotootje schieten en de niet vissende bekenden laten meegenieten op Facebook, altijd leuk dit soort shotjes.
Tijdens het varen in mijn eigen kleine wereldje richting plaats van bestemming bedenk ik alvast welke dieptes ik ga afvissen bij de start. Boven of onder het talud het nabij gelegen plateautje van vijf. Een blik op de dieptemeter helpt me een stuk op weg in het maken van mijn keuze. Er wordt beneden het vijf meter plateau gevist, daar is het al negen meter en een beetje aardig mooi plekje voor de grote voorn. De tweede aasvis gaat toch maar midden op de voerstek aangeboden worden. Zo’n drijvende tijgermakreel is zeker mijn hoogst favoriete aanbieding en zal gepresenteerd worden op 10cm boven de bodem. Snel wat makreelkoppen erbij en klaar zijn we even. Tijdens het terug varen klaart de mist binnen enkele minuten helemaal op en straalt de zon heerlijk aan een strak blauwe hemel. Super!! De kou lijkt ook wel redelijk verdwenen dus het beloofd na alle pech van eerder een stralende dag te worden.
Zo’n eerste keer vissen blijft toch wel erg spannend of het ook daadwerkelijk geholpen heeft om voor te voeren. Zenuwachtig bel ik Frans op hoe laat hij denkt te arriveren en kan hem direct mededelen dat het nog niks is. Rond de klok van twaalf zal het zijn dat hij opgehaald moet worden op onze ontmoetingsplaats. Hierdoor liggen mijn aasvissen kortstondig op het droge te wachten tot ze weer terug mogen in hun element. Dit geeft mij gelijk de mogelijkheid om ze opnieuw uit te varen. En vrij vlot liggen er nu vier aasvissen in het water. Zo zijn de kansen op een ontmoeting gelijk verdubbeld. Pas na anderhalf uur krijgt Frans de eerste aanbeet, vrolijk springend van blijdschap leg ik alle benodigdheden klaar om zo de vis te kunnen onthaken. Mijn blijdschap wordt verder verhoogd als ook mijn sounderbox geluid maakt. Zo staan we samen een vis te drillen. Frans onthaakt snel een mooie 90plus snoek en helpt mij met het scheppen.
Tevreden kijken we beide naar de eerste meter vis uit deze nieuwe plas. Wat opvalt is dat deze al lekker dik is en een behoorlijke bult heeft van vis in haar maag. Gauw wat foto’s schieten en meten en de hectiek is weer gauw voorbij. Eerst wat mensen het heugelijke feit laten weten alvorens er wederom twee aasvissen richting plek worden uitgevaren.
Gedurende de rest van de tijd gebeurt er eigenlijk niks op een snoek die het oppervlakte doorkruist boven op de stek. Zal die gek geworden zijn van het stijgende oliespoor? Wie weet? Tijdens het ontwaken van de avond strooi ik nog gauw wat stukken aasvis over de stekken heen. Hierna pakken we de boot gauw in, want het begint gauw erg koud te worden. De kou wordt versterkt door een natte broek en sokken welk ik had opgelopen tijdens het drillen. Ik was iets te fanatiek het water ingelopen.
Over een paar dagen staat er wederom een sessie gepland en wie weet wat dat zal brengen.
Vang ze en succes mocht je zelf op pad gaan……..
Sebastiaan Verkerk
Reageren op het artikel van Sebastiaan Verkerk? Dat kan op ons gratis forum via www.roofviswebforum.nl